Το
πρόβλημα της απελευθερώσεως του σαρκικού ανθρώπου, από τον τυραννικό και
θανάσιμο εναγκαλισμό του με τη δαιμονική βία, δεν ήταν πρόβλημα μιας απλής
υπερβάσεως της αδυναμίας του να αποτινάξει το δαιμονικό αυτό ζυγό. Δεν είχε ο
άνθρωπος αυτός απλώς ανάγκη από μια ενίσχυση των εξασθενημένων, από την πράξη
της παραβάσεως της εντολής του Θεού, ψυχοσωματικών του δυνάμεων, για να
επιχειρήσει τήν προσπάθεια της απελευθερώσεώς του από την τυραννία της
δαιμονικής βίας.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Τετάρτη, 6
Δεκεμβρίου 2017
Τη 6η του αυτού μηνός
Δεκεμβρίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΝΙΚΟΛΑΟΥ Αρχιεπισκόπου Μύρων της
Λυκίας του Θαυματουργού.
Άγγελος εν τω κόσμω
αληθώς ανεδείχθης Νικόλαε Χριστού Ιεράρχα και νυν αγγέλων χοροίς συνών την δε
ημών προσφοράν δέξαι Άγιε·
ταις σαις γαρ αντιλήψεσι,
προστρέχοντες αναβοώμεν
Χαίρε ο
τύπος της εγκρατείας
Χαίρε ο λύχνος της ευσεβείας
Χαίρε της Τριάδος η σάλπιγξ η εύηχος
Χαίρε της Αρείου μανίας ο έλεγχος
Χαίρε ύψος ταπεινώσεως και αγάπης θησαυρός
Χαίρε βοηθός ιλαρότητος και θαυμάτων ποταμός
Χαίρε ότι εδείχθης εκκλησίας λαμπρότης
Χαίρε ότι τυγχάνεις ιερέων φαιδρότης
Χαίρε πτωχών προστάτης θερμότατος
Χαίρε ημών λιμήν ακλυδωνέστατος
Χαίρε οξύς κυβερνήτης πλεόντων
Χαίρε ταχύς αρωγός των βοώντων
ΧΑΙΡΟΙΣ ΠΑΤΕΡ ΝΙΚΟΛΑΕ
Νικόλαος
ο της νίκης επώνυμος και εν Αγίοις θαυματουργός Πατήρ ημών εγεννήθη εις τα
Πάταρα της Λυκίας, πότε ακριβώς δεν είναι γνωστόν, πάντως κατά το έτος τα΄
(300), επί της εποχής των ασεβών αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού ήτο
Αρχιερεύς των Μυραίων, έφθασε δε και μέχρι των χρόνων του Μεγάλου Κωνσταντίνου
και έλαβε μέρος εις την Αγίαν Α΄ Οικουμενικήν Σύνοδον την εν Νικαία
συγκροτηθείσαν κατά το έτος τκε΄ (325), εκοιμήθη δε περί το έτος τλ΄ (330).
Παρακολουθήσατε όμως μετά μεγάλης προσοχής τον κατά πλάτος Βίον αυτού, όπως
συνέγραψεν αυτόν ο Όσιος Συμεών ο Μεταφραστής, ίνα πολλήν την ευφροσύνην
λάβητε, διότι όντως ούτος είναι ηδύτατος και πανευφρόσυνος.
Ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος -- ΑΝ ΘΕΛΗΣ ΝΑ ΣΩΘΗΣ :
«Εφ᾽
όσον αγωνίζεσαι και υπομένεις να δουλεύης στον Κύριον, τόσον και η διάνοιά σου καθαρίζεται… Μόνον να θέλης
ειλικρινώς την σωτηρία σου, αυτό είναι αρκετόν. Διότι ο Κύριος, ως ισχυρός συνεργός, βοηθεί όσους
εναγωνίως επιζητούν την σωτηρίαν της ψυχής τους».
Τη Ε΄ (5η) Δεκεμβρίου, μνήμη του Οσίου ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ του εις το Κελλίον των Αρχαγγέλων το καλούμενον Ιάγαρις, κείμενον κατά τας Καρεάς του Άθω, ασκήσαντος εν έτει αυο΄ (1470).
Νεκτάριος ο θείος Πατήρ ημών ούτος
πατρίδα είχε το Μοναστήριον, πόλιν της Μακεδονίας ανήκουσαν νυν εις τους
Γιουγκοσλάβους και καλουμένην υπ΄ αυτών Βιτώλια. Οι γονείς δε τούτου ήσαν
ευσεβείς και δίκαιοι ενώπιον του Θεού· δια τούτο, όταν οι Αγαρηνοί έμελλον να
αιχμαλωτίσουν τον τόπον αυτόν, η μήτηρ τού Οσίου, ευρισκομένη έξω εις το
αλώνιόν των, είδεν εν οράματι την πανάχραντον Θεοτόκον, ήτις την προσέταξε να
λάβη τον άνδρα και τα τέκνα της και να φύγουν το ταχύτερον από την χώραν
εκείνην, να κρυφθούν δε εις μέρος ασφαλές, διότι μέλλει να την καταλάβουν οι
Αγαρηνοί. Αφού λοιπόν εξύπνησε, τρέχει παρευθύς εις τον οίκον των και φανερώνει
εις τον σύζυγόν της το όραμα, λαβόντες δε τα τέκνα των έφυγον από την χώραν και
εκρύφθησαν εις τι μέρος, το οποίον ενόμιζον πλέον ασφαλέστερον.
Η άλλη διάστασις -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.
Από την αρχή του Χριστιανισμού, όπως το δείχνει η Καινή
Διαθήκη και μάλιστα οι επιστολές του αποστόλου Παύλου, η θεολογία αποτελεί τη
ρίζα και το θεμέλιο της πράξεως. Διαφορετικά, η θεολογία εκφυλίζεται σ΄ ένα
στεγνό και άχρηστο σύστημα ιδεών, ενώ η πράξη χάνει το βάθος και την ουσία της,
καταντά τύπος και, όχι σπάνια, αιρετικός ακτιβισμός. Μ΄ αυτή την προοπτική
είναι χρήσιμο και αναγκαίο τις μέρες αυτές, που γιορτάζουμε την Ανάληψη του
Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να σκύψουμε στη θεολογία αυτής της κατεξοχήν
θεολογικής γιορτής. Το «θαυμαστόν και μέγα» τούτο γεγονός σηματοδοτεί το τέλος
της επίγειας δράσεως του Ιησού και συγχρόνως συνοψίζει τη θεολογία όλων των
γεγονότων της θείας οικονομίας. Επιβεβαιώνει τον Ευαγγελισμό και την
ενανθρώπηση του Κυρίου: Το ανθρώπινο σώμα, το οποίο τότε ενωμένο με τη θεία
φύση συνελήφθη εν Πνεύματι αγίω στη μήτρα της Παναγίας μας και γεννήθηκε στη
φάτνη της Βηθλεέμ, αυτό το ίδιο αναλαμβάνεται τώρα στους ουρανούς.
Τη Ε΄ (5η) του αυτού μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
Αναστάσιος ο Άγιος του Χριστού Μάρτυς,
βλέπων κάποτε τους Αγίους Μάρτυρας του Χριστού να τιμωρώνται υπό των
ειδωλολατρών και να κατακόπτωνται εις όλα τα μέλη του σώματός των δια την
πίστιν και ομολογίαν του Χριστού, έλαβε θείον ζήλον εις την καρδίαν του, διότι
ως Χριστιανός όπου ήτο συνελογίζετο και τα άρρητα εκείνα αγαθά, τα οποία είναι
ητοιμασμένα δια τους Μάρτυρας. Δια τούτο λοιπόν επεθύμησε να αγωνισθή και αυτός
τον ίδιον δρόμον του Μαρτυρίου, ίνα και των ίσων στεφάνων αξιωθή. Εθερμάνθη
λοιπόν ημέραν τινά έσωθεν η καρδία του από την αγάπην του Μαρτυρίου και
σημειώσας όλον το σώμα του με τον τύπον του Τιμίου Σταυρού επήγεν αυτόκλητος
εις το Μαρτύριον και σταθείς εν τω μέσω του κριτηρίου, με μεγάλην φωνήν
ανεβόησεν εκείνο του Ησαϊου· «Εμφανής εγενήθην τοις εμέ μη επερωτώσιν, ευρέθην
τοις εμέ μη ζητούσιν» (Ησ. ξε: 1). Επειδή δε τότε όλοι ενητένισαν εις αυτόν,
είπε προς αυτούς ο Μάρτυς·
Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης:Όσοι πλέον νέοι Αρχιερείς γίνονται και εκλέγονται είναι οικουμενισταί.
Μετά τον Σεραφείμ ανέβηκε ο Χριστόδουλος και άρχισε να
αλλάζει η σύνθεση της Ιεραρχίας και να γίνονται Αρχιερείς οικουμενιστές…. Όσοι
πλέον νέοι Αρχιερείς γίνονται και εκλέγονται είναι οικουμενισταί. Έφυγε λοιπόν
η παλαιά Ιεραρχία, έφυγε-φεύγει, ανέρχονται νέοι στους επισκοπικούς θρόνους οι
οποίοι όλοι είναι οικουμενιστές….
Θάνατος του Αγίου Μάρκου. -- από τα πρακτικά της ψευδοσυνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας
Ασθενής ο Άγιος έκειτο εις την οικίαν του πατρός του εν Γαλατά διδάσκων
πάντας τα πρέποντα και εξαιρέτως να φεύγωσι την ψυχοφθόρον ένωσιν, μετ’
ασθένειαν δε δέκα τεσσάρων ημερών παρέδωκεν εν ειρήνη το πνεύμα του εις τον
Κύριον. Εις την ιεράν ταφήν του μακαρίου τούτου Πατρός συνέδραμε πάσα η
Κωνσταντινούπολις, Κλήρος και λαός, ίνα αξιωθούν της ευλογίας και χάριτος του
ιερού λειψάνου. Μετά δε την εκφοράν το τίμιον λείψανον του Αγίου Μάρκου ετάφη
εις την Ιεράν Μονήν του Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου των Μαγγάνων, όπου ενεδύθη και
το μοναχικόν σχήμα. Και το μεν σώμα παρεδόθη εις την γην, η δε μακαρία ψυχή του
απήλθε προς ον επόθει Δεσπότην, δια τον οποίον τόσους αγώνας ετέλεσε. Και ο μεν
Θεός εδόξασε τον δούλον αυτού με πολλά θαύματα, ο δε λαός με απόφασιν Συνοδικήν
ετέλουν ετήσιον εορτήν εν Γαλατά κατά την 19ην Ιανουαρίου.
Συνεχίζεται
Τεθολωμένα καὶ δηλητηριώδη ὕδατα (Περὶ ψυχολογίας) Μέρος Δ΄
(ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΕΔΩ)
Ἀναγκαία σημείωσι.
Καθὼς προχωροῦμε
μὲ τὴν δημοσίευσι τοῦ ἄρθρου μας, ἐπειδὴ προέκυψαν κάποιες ἀντιδράσεις ὀφείλουμε
νὰ προτάξουμε τὰ ἑξῆς: Σεβόμεθα καὶ ἐκτιμοῦμε ὅλα τὰ πρόσωπα αὐτὰ ποὺ ἔχουν
διαφορετικὴ προσέγγισι στὸ ἐν λόγῳ θέμα, προσευχόμαστε γιὰ αὐτοὺς, καὶ αὐτοί, εἴμεθα
βέβαιοι, προσεύχονται γιὰ εμᾶς. Καὶ τοὺς
ἀγαποῦμε ὡς πατέρες καὶ ἀδελφούς μας. Διαφωνοῦμε, ὅμως, καθέτως μὲ τὴν ἐμπιστοσύνη
ποὺ ἐπιδεικνύουν στὴν σύγχρονη Ψυχολογία· καὶ διαφωνοῦμε μὲ ἄφθονα καὶ,
πιστεύουμε, ἰσχυρὰ ἐπιχειρήματα. Καὶ ὡς ἐκ τούτου ἀναμένουμε νὰ ἐντρυφήσουν στὰ
ἐπιχειρήματα αὐτὰ (τὰ ὁποῖα ἐξετέθησαν στὰ προηγούμενα μέρη τῆς ἐργασίας αὐτῆς
καὶ ἀκολουθοῦν τὰ ἐπίλοιπα στὰ ἑπόμενα μέρη) καὶ εὐχόμεθα νὰ διαφοροποιήσουν τὴν
ἀρχική τους θέσι, πρὸς δόξαν Θεοῦ. Κάθε δὲ, πατερικῶς τεκμηριωμένος, ἀντίλογος
εἶναι εὐπρόσδεκτος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)