Ιερά Μονή Εσφιγμένου : ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΧΑΜΟ ΝΕΑΡΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗ ΜΑΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 Σχετικά με το μοιραίο ατύχημα του νέου στην Μονή μας έχουμε να δηλώσουμε συντετριμμένοι για τον άδικο χαμό του. Συλλυπούμεθα τους οικείους του για τον απροσδόκητο χαμό του και προσευχόμαστε για καλό παράδεισο. Τα λόγια είναι φτωχά για να εκφράσουν το τι νοιώθουμε.

Από την πρώτη στιγμή άμεσα ενημερώσαμε τις αρχές και καλέσαμε ιατρική βοήθεια, αλλά ήταν μάταιο. Η πτώση του στο κενό ήταν από το παράθυρο του δωματίου που φιλοξενείτο. Φιλοξενία, που παρέχουμε, όταν ζητηθεί, σε πιστούς-περιηγητές του Αγίου Όρους. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι αποκοιμήθηκε σε αυτό το παράθυρο και έχασε την ισορροπία του. Η πτώση από ύψος 17 μέτρων, ήταν μοιραία.

Με Δελτία Τύπου και δημοσιεύματα, όμως παίζεται ένα παιχνίδι εντυπώσεων στην μνήμη του. Δεν θα συνεχίσουμε τον ανήθικο κατήφορο αυτό. Η αστυνομία διενεργεί έρευνα και έχουμε  απόλυτη εμπιστοσύνη σε αυτήν και το πόρισμα της. Είναι γεγονός τραγικό, ο άδικος χαμός του 32χρονου προσκυνητή μας.

Σεβασμός στον άτυχο αδικοχαμένο νέο και στην μνήμη του.

Μετά Τιμής,
Γραφείο Τύπου Ιεράς Μονής Εσφιγμένου

Ύμνοι στα Εισόδια της Κυρίας Θεοτόκου -- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

Changes in the Divine Liturgy of St. John Chrysostomos -- Aλλαγές στη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στις Ηνωμένες Πολιτείες με έγκριση του Οικ. Πατριαρχείου!

(SE Fed. of Greek Orthodox Choirs & Musicians) - The following is a message of information from Maria Keritsis, National Chairman of the National Forum of Greek Orthodox Church Musicians: Changes in the Divine Liturgy of St. John Chrysostomos The Holy Eparchial Synod of our Greek Orthodox Archdiocese of America, with the approval of the Holy Ecumenical Patriarchate, has recently completed and published a new Divine Liturgy of St. John Chrysostom in both Greek and English. This new translation also includes changes to the Liturgy that will impact the responses during the liturgy offered by chanters and choirs. To assist the parishes of our Archdiocese with the transition in the use of the newly approved Divine Liturgy, the National Forum of Greek Orthodox Church Musicians has outlined the changes. Each choir director and chanter should work with their parish priest and proceed with the implementation as directed.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 1 Σεπτεμβρίου 2016

Αρχή της Ινδίκτου. Σύναξις της Θεοτόκου των Μιασηνών, και μνήμη του γενομένου εμπρησμού. Μνήμη Συμεών του Στυλίτου, αγίων 40 μαρτύρων παρθένων γυναικών και ασκητριών και Αμμούν του διακόνου και διδασκάλου αυτών, οσίου Μελετίου του εν όρει της Μυϊοπόλεως ασκήσαντος, Αγγελή νεομάρτυρος. Μνήμη της οσ. Μάρθας, μητρός του Αγίου Συμεών, και της οσίας Ευανθίας, και η Κοίμησις του Ιησού του Ναυή, και των αγίων μαρτύρων και αυταδέλφων Ευόδου, Καλλίστης και Ερμογένους. Ασπασίας παρθενομάρτυρος.

Γιὰ τὴν περίπτωση αὐτή, ὁ Σ. Εὐστρατιάδης στὸ Ἁγιολόγιό του, γράφει τὰ ἑξῆς: «Λέξις λατινικὴ (indictio) ὁρισμὸν σημαίνουσα καθ’ ὂν κατὰ δεκαπενταετὴ περίοδον ἐπληρώνοντο εἰς τοὺς αὐτοκράτορας τῶν Ρωμαίων οἱ φόροι. Κατὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν παράδοσιν, τὴν ἀρχὴν τῆς ἰνδικτιῶνος εἰσήγαγεν ὁ Αὔγουστος Καῖσαρ (1 – 14), ὄτε διέταξε τὴν γενικὴν τῶν κατοίκων τοῦ Ρωμαϊκοῦ κράτους ἀπογραφὴν καὶ τὴν εἴσπραξιν τῶν φόρων, κατὰ τὴν πρώτην τοῦ Σεπτεμβρίου μηνός. Ἀπὸ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου (313) ἐγένετο ἐπισήμως χρῆσις τῆς Ἰνδικτιῶνος ὡς χρονολογίας. Ἔκτοτε δὲ ἡ ἐκκλησία Κωνσταντινουπόλεως μέχρι τοῦ νῦν ἑορτάζει τὴν 1η Σεπτεμβρίου ὡς ἀρχὴν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους».
«Ἴνδικτον ἡμῖν εὐλόγει νέου χρόνου, ὢ καὶ παλαιὲ καὶ δι’ ἀνθρώπους νέε».

Ερώτηση προς τον κ. Χριστοδουλίδη: Τα μυστήρια στο νέο ημερολόγιο είναι έγκυρα ή όχι;

Αδελφός ερώτησε :

Αν κάποιος νεοημερολογίτης θέλει να ακολουθήσει και να εκκλησιάζεται στο πάτριο, ποιές ενέργειες πρέπει να γίνουν για να μπορεί να κοινωνήσει;

Απάντηση :

Να ληφθούν υπόψη τα κατωτέρω, ότι πιστοί και μέλη της ζώσας Εκκλησίας του Κυρίου, καταθέτουν απόψεις και όχι θέσεις ή αποφάσεις. Οι θέσεις και οι αποφάσεις της Εκκλησίας είναι έργο Οικουμενικής Συνόδου.

1) Σχετικά με τα Μυστήρια της Καινοτόμου Εκκλησίας. Σαφώς, σαφέστατα πλέον όχι. Μετά την εν Κολυμπαρίω Κρήτης ληστρική σύνοδο, όπου η φθοροποιός οικουμενιστική δοξασία ενεδύθη εκκλησιαστικό ένδυμα, η εκκλησία αυτή δεν είναι εκκλησία. Είναι εκκλησία πονηρευομένων και συναγωγή του Σατανά. Η μνημόνευση επισκόπων, κοινωνούντων μετά των συμμετασχόντων αδελφών άλλων εκκλησιών, καθιστά τούτους ενόχους. Δεν έχει σημασία αν υπέγραψαν, ή δεν υπέγραψαν τις αποφάσεις της ψευδοσυνόδου αυτής.

Το δεύτερο ερώτημα έχει τρεία σκέλη.
2α) Αν κάποιος νεοημερολογίτης θέλει να ακολουθήσει το πάτριο, οφείλει να ενημερωθεί. Δεν χρειάζονται πολλά. Ποτέ δεν υπήρξε αίτημα αλλαγής του ημερολογίου/εορτολογίου εκ μέρους του σώματος της Εκκλησίας. Όμως κάποιοι ιεράρχες, ζηλώσαντες δόξαν παπικήν, νόμισαν ότι αυτοί ήταν η κεφαλή της Εκκλησίας. Έτι δε, να ληφθεί υπόψη ότι το αίτημα αυτό, ήταν προερχόμενο από σιωνιστικούς και ελευθεροτεκτονικούς κύκλους, εφαπτόμενους και στερεά συνεδεμένους με την πολιτική ραδιουργία. Κυρίαρχος και πρωτεύων εδώ ο ρόλος του Αγγλικανισμού.

2β) Αν κάποιος νεοημερολογίτης θέλει να εκκλησιάζεται με το πάτριο, μπορεί να το κάνει ελεύθερα και αβίαστα. Δεν θα του ζητήσει κανείς πιστοποιητικό θρησκευτικών φρονημάτων, προκειμένου να εισέλθει στον ιερό ναό. Αυτονόητα, αναφέρομαι σε εντελώς άγνωστα άτομα.

2γ) Ποιές ενέργειες πρέπει να προηγηθούν για να γίνει δεκτός στη Θεία Μετάληψη ένας νεοημερολογίτης ; Οι ενέργειες αφορούν πρώτα εκείνον, που θέλει να λάβει την Θεία Κοινωνία, από ιερέα της παραδοθείσης πίστεως, και ύστερα εκείνον που θα τον Μεταλάβει. Έχω να καταθέσω εδώ την προσωπική μου μαρτυρία από ένα συναφές περιστατικό. Εντελώς αιφνιδιαστικά, χωρίς να μετέχει στον εκκλησιασμό, προσήλθε να λάβει την Αγία Κοινωνία μια άγνωστη. Η ενδυμασία της, ήταν ενδυμασία γυναίκας του συμπαθούς κατά τα άλλα φύλου των περιφερόμενων τσιγγάνων. Ο ιερέας, όταν ήρθε η σειρά της, της είπε να περιμένει στο τέλος. Εκείνη δεν περίμενε, κάτι μουρμούρισε και έφυγε.

Ταύτα ακροθιγώς για ένα ζήτημα που δεν μπορεί να απαντηθεί εν εκτάσει στον περιορισμένο χώρο των σχολίων. Επειδή υπάρχει και η καινοτόμος αντίληψη μερικών ιερέων, οι οποίοι, στο «μετά φόβου», απευθυνόμενοι στο εκκλησίασμα λένε «ελάτε να μεταλάβετε όλοι».

Κάποιοι ηγούμενοι επί αγίου Θεόδωρου του Στουδίτου, δεν είχαν μεν προσχωρήσει στην αίρεση, αλλά, ενώ παρέμεναν στα Μοναστήρια τους, όμως μνημόνευαν τους αιρετικούς!

 Παρά ταύτα ενόμιζον, ότι πράττουν έργον θεάρεστον και διακριτικόν! Προς αυτούς έγραψε ο Όσιος Πατήρ: 

«Και τώρα δέξαι μου, τιμιώτατε πάτερ, ομιλούντα πιο ελεύθερα.
Δέν τυγχάνει εκτός ευθύνης, το να συλληφθής, δηλαδή από ανθρώπους τού βασιλέως και να παραμείνης παρά ταύτα ελεύθερος...
Εάν η οσιότης σου ουδέν έπαθε εκ των ανωτέρω (των βασάνων δηλαδή που υπεβάλοντο οι πιστοί), μετά τήν σύλληψιν, συγχώρα με, αλλά επλανήθης αδελφέ.
Και μή μου δικαιολογήσαι, πως διατηρείς ασφαλείς τας εκκλησίας και τάς άγιογραφίας των ναών, ως καί τό μνημόσυνον του πατριάρχου.

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση: Φθάσαμε στό σημεῖο οἱ ἔνοχοι νά εἶναι τολμηροί καί οἱ ὑπέρμαχοι τῆς πίστεως ψοφοδεεῖς!

Πρέπει κάποτε νά μποῦν τά πράγματα στή θέση τους καί νά στρέψουμε τήν προσοχή μας γιά τή λύση διαφόρων προβλημάτων, πού ἀντιμετωπίζουμε οἱ Ὀρθόδοξοι. Πρέπει νά γίνουμε παραδοσιακότεροι, νά ἀποκτήσουμε περισσότερο ζῆλο καί περισσότερη παρρησία. Δυστυχῶς, στήν ἐποχή μας οἱ ἄνθρωποι ἀποφεύγουν ἐπιμελῶς νά ἔλθουν σέ ἀντίθεση μέ τούς κρατοῦντες, γιά νά μή χάσουν τήν εὔνοιά τους. Στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας αὐτό τείνει νά γίνει κανόνας. Πολλοί κληρικοί, ἀλλά καί ἐπίσκοποι (!), διαφωνοῦν, ἀλλά δέν ἐκφράζονται δημοσίως. Τρέμουν μπροστά στό ὀρθάνοιχτο μάτι -καί αὐτί- τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἤ τοῦ Μητροπολίτη. Τρέμουν καί πολλοί ἁγιορεῖτες! Ζοῦν μέ τό φόβο τῆς ἀπειλῆς καί τιμωρίας. Φοβοῦνται μήπως χάσουν αὐτά πού κατέχουν ἤ μήπως δέν πετύχουν αὐτά πού ἐπιθυμοῦν. Ἀντίθετα, οἱ Οἰκουμενιστές ἔχουν θράσος, διατυπώνουν δημοσίως τά ἐπιχειρήματά τους καί ἐκφράζουν τά φιλικά πρός τούς αἱρετικούς συναισθήματά τους. Φθάσαμε στό σημεῖο οἱ ἔνοχοι νά εἶναι τολμηροί καί οἱ ὑπέρμαχοι τῆς πίστεως ψοφοδεεῖς!  

«Πνευματομάχοι καινοτόμοι και ακαινοτόμητοι» -- του αδελφού μας Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Ο Ρώσος άγιος Ιγνάτιος Μπριατσιανίνοφ γράφει ότι οι πρώτες αιρέσεις εστρέφοντο κατά του προσώπου του Κυρίου Ιησού Χριστού. (Σ.σ. Θα τις ονομάζαμε Χριστολογικές). Οι επόμενες στρέφονται κατά του προσώπου του Αγίου Πνεύματος. (Σ.σ. Θα τις λέγαμε Πνευματολογικές). Και γράφω εγώ τώρα, ότι η Εικονομαχία ήταν ακριβώς αίρεση κατά του αγίου Πνεύματος. Το Δόγμα της Αγίας Τριάδος, εννοώ το Σύμβολο Πίστεως, δεν το αθετούσαν οι εικονομάχοι, αθετούσαν όμως την θεότητα του αγίου Πνεύματος, ήταν Πνευματομάχοι αρνούμενοι τον εξεικονισμό του αγίου Θεού. Δέχονταν ότι ο Θεός έγραψε πάνω στις πλάκες τού Μωυσή τον Δεκάλογο, δεν δέχονταν όμως τον εξεικονισμό του ενανθρωπήσαντος Υιού και Λόγου του Θεού° το χέρι του Θεού μπορεί να γράφει, να χαράζει, όχι όμως και να ζωγραφίζει το πρόσωπό του πάνω στο ξύλο. 
Παρένθεση, μια φορά και μόνο, στο Κατά Ιωάννην άγιο Ευαγγέλιο, αναφέρεται ότι ο Κύριος έγραψε : «6 σὺ οὖν τί λέγεις; τοῦτο δὲ εἶπον ἐκπειράζοντες αὐτόν, ἵνα σχῶσι κατηγορίαν κατ' αὐτοῦ. ὁ δὲ Ἰησοῦς κάτω κύψας τῷ δακτύλῳ ἔγραφεν εἰς τὴν γῆν.» Η παρένθεση κλείνει.

Αλλά οι άγιες Εικόνες - ας αφήσουμε το σήμερα - από ποιους γινόταν τότε ; Ποιοι ήταν οι αγιογράφοι ; Δεν ήταν άνθρωποι (Μοναχοί) που είχαν δοθεί καθ΄ ολοκληρία στην πίστη και το άγιον Πνεύμα τους φώτιζε, στο έργο που είχαν αναλάβει ;

Κάτι ανάλογο συμβαίνει σήμερα με την ημερομαχία ή χρονομαχία. Οι χρονομάχοι ένθεν κακείθεν, που απερίφραστα μιλούν για αίρεση και για άκυρα Μυστήρια, εφόσον έχουμε να αντιμετωπίσουμε αίρεση που στρέφεται κατά του αγίου Πνεύματος (σημείωση, όχι τόσο απερίφραστα εμφανή όπως είναι το φιλιόκβε), οφείλουν να ζητούν επίμονα και επειγόντως - έχουν περάσει εκατό χρόνια από εγκαταστάσεως της Καινοτομίας - την σύγκλιση Πανορθόδοξης Συνόδου, αποκλειομένων των οικουμενιστών. Και ως προς τους εμπαθείς του Πατρίου Εορτολογίου, είναι συνετό να αφήσουν στην άκρη τις προκαταλήψεις που έχουν έναντι των αδελφών τους. Διότι όπως οι εικονομάχοι, αποβαίνουν τελικά Πνευματομάχοι.

Υστερόγραφο
Εύλογα, εφόσον μιλώ για ημερομαχία, θα μου πουν ότι από την άλλη έχουμε την ημερολατρεία. Θα επαναλάβω ότι ο χρόνος δεν αγιάζει τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος αγιάζει το χρόνο. Όσοι λοιπόν σέβονται και τιμούν τους πατέρες της Εκκλησίας, ας λάβουν υπόψη ότι οι θεοφόροι άγιοι είναι αυτοί, που αγίασαν τον ειδωλολατρικό χρόνο εντός του οποίου έζησαν, ομολόγησαν και έδωσαν διττώς την μαρτυρία τους. Συνεπώς, δεν λατρεύουμε το χρόνο, αλλά εκείνους που αγίασαν το χρόνο. Τηρούμε ακριβώς και δεόντως τιμούμε το χρόνο αυτό. Όσο για τους άλλους, που ανακάλυψαν έλλειμα στην αρίθμηση και απώλεια ημερών, την μεν απώλεια τους την χαρίζουμε, την δε αρίθμιση την αφήνουμε στην κρίση τους. Ας μας απαντήσουν πώς είναι δυνατόν το 1+1 να ισούται με 3.

«Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις» 

Π. Ηλιόπουλος: Προτεραιότητα της ανθελληνικής σας κυβέρνησης είναι οι λαθρομετανάστες

Σε ευχαριστούμε γι'  αυτό το βίντεο αδελφέ μας Ιουστίνε!

Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΟΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ -- του π. Νικολάου Δη...":

Ενδέχεται το περιεχόμενο του άρθρου να μη συμπίπτει με τις απόψεις και θέσεις του Ιστολογίου.

Οι «ἐξ ἡμισείας ὀρθόδοξοι»

Ὁ π. Εὐθ. Τρικαμηνᾶς εἶναι "ἐξ ἡμισείας ὀρθόδοξος", κατά τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, ἀφοῦ δέν ἀκολουθεῖ ὅ,τι πάντοτε, παντοῦ καί ὑπό πάντων ἐπιστεύθη!

kx
Παρά ταύτα, οι εσκοτισμένοι κατά τον νουν "παλαιονέοι" όρθόδοξοι εκτοξεύουν μαινόμενοι τις γνωστές περί ημερολατρείας κατηγορίες κατά των Παλαιοημερολογιτών, επικαλούμενοι την Α΄ Οικουμενική μόνο ως προς το ασύμπτωτο του εορτασμού του Πάσχα. Κάναμε την αλλαγή, λέγουν, και εφησυχάζουν με την διόρθωση. Αποσιωπουν τα υπόλοιπα της Α΄ Οικουμενικής. Δηλαδή, ότι το Πάσχα πρέπει να εορτάζεται από 21 Μαρτίου μέχρι 23 Απριλίου.

Ο πρώην Πρέσβης των ΗΠΑ : η CIA έχει κυριαρχήσει μέσα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο εμπλέκει στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου στην Τουρκία η φιλοκυβερνητική εφημερίδα Aksam, εμπλέκοντας το Φανάρι σε συνεργασία με τη CIA και τον Φετουλάχ Γκιουλέν.
Σύμφωνα με είδηση που εμφανίζεται στο πρωτοσέλιδό της με τίτλο «Η συμμαχία Πατριαρχείου – CIA - Γκιουλέν» και υπέρτιτλο «Σοκαριστικές δηλώσεις από τον πρώην Πρέσβη των ΗΠΑ για την 15η Ιουλίου», η τουρκική εφημερίδα αναφέρει ότι ενώ η Ουάσιγκτον βρίσκεται εν αναμονή περισσότερων στοιχείων για την έκδοση του ιμάμη που ζει αυτοεξόριστος στην Πενσυλβάνια, ο πρώην Πρέσβης των ΗΠΑ στην Υεμένη, Άρθουρ Χιουζ, δήλωσε ότι «ο Φετουλάχ Γκιουλέν ήθελε να κάνει το πραξικόπημα με τη στήριξη της CIA και του "ελληνικού" Πατριαρχείου».
Ο κ. Χιουζ εμφανίζεται να ισχυρίζεται ότι η CIA έχει κυριαρχήσει μέσα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και ο Γκιουλέν είχε διαφύγει στις ΗΠΑ, χάρη στις σχέσεις που είχε δημιουργήσει με τον ιερωμένο Αλέξανδρο Καρλούτσο. Ο αμερικανός διπλωμάτης ισχυρίζεται επίσης, πάντα σύμφωνα με το δημοσίευμα, ότι «ο Γκιουλέν έχει απολύτως στενές σχέσεις με τον πρώην επικεφαλής της CIA, Τζορτζ Τένετ και τον Αρχιεπίσκοπο Βορείου Αμερικής Δημήτριο, ο οποίος είναι μέλος του Ισραηλινού λόμπι».
Ο κ. Χιουζ σημειώνει επίσης ότι η αιτία της απόφασης για τη διενέργεια πραξικοπήματος ήταν η εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, οι οποίες είχαν παγώσει εξαιτίας της κατάρριψης από την Τουρκία ενός ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους.

Ντροπή σου "Επίσκοπε" Φλωρίνης Θεόκλητε !!!

       

ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου·

       

καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν.

Πραξ. 20,30

ΟΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ -- του π. Νικολάου Δημαρά

Ενδέχεται το περιεχόμενο του άρθρου να μη συμπίπτει με τις απόψεις και θέσεις του Ιστολογίου

Ἐλάχιστοι ἐναπομείναντες, "συντηρητικοί" καλούμενοι, στή Νέα "ἐκκλησία" τῶν Νεοημερολογιτῶν καί Οἰκουμενιστῶν,  διαπιστώνουν μέ εἰλικρίνεια, ὅτι χειμάζονται ἀπό τήν "φοβερότερη ἐκκλησιολογική αἵρεση ὅλων τῶν ἐποχῶν", τήν παναίρεση -καί πλέον πανθρησκεία!- τοῦ Οἰκουμενισμοῦ! Διαπιστώνουν, ἐπίσης, καί ὅτι ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἑλλάδος συμπορεύεται πλέον ἐνσυνείδητα μέ τόν Οἰκουμενισμό, ἀφοῦ υἱοθέτησε ἔργῳ τε καί λόγῳ ὡς ἐπίσημη γραμμή πλεύσεώς της τήν φοβερή αὐτή παναίρεση - πανθρησκεία, παρά τά ὅσα ψεύδη καί τίς ἐφησυχαστικές ἀναφορές πρός τούς ἀνησυχοῦντες πιστούς ἐπιστρατεύονται, γιά τήν συγκάλυψη τῆς διολισθήσεως τῆς Ἐκκλησίας, (μέ τούς σύγχρονους ἐκπροσώπους της), 

στήν "φοβερή αὐτή θύελλα", ὅπως τήν χαρακτηρίζουν.

Ὡστόσο παραμένουν σέ θανάσιμη κοινωνία μέ τούς πρωτοστάτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, θανατούμενοι ἡμέρα μέ τήν ἡμέρα! Αὐτοί, οἱ δῆθεν συντηρητικοί, εὐθύνονται ἔτι περισσότερο γιά τήν κατάσταση, τό κατάντημα τῆς σημερινῆς Ἐκκλησίας! Γιατί καί οἱ ἴδιοι δέν εἰσέρχονται στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί τούς πρόθυμους καί ἕτοιμους νά ἀποτειχισθοῦν ἀπό τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δέν ἀφήνουν νά εἰσέλθουν, ἀφοῦ καί οἱ δῆθεν "συντηρητικοί" κάνουν τάχα ἀγῶνα κατά τῆς αἱρέσεως! Γι' αὐτούς ἰσχύει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, πού ἐκφράζεται μέ τό στόμα τοῦ Μεγάλου Βασιλείου: "Ἡμῖν δέ πρός τῷ φανερῷ πολέμῳ τῶν αἱρετικῶν ἔτι καί ὁ παρά τῶν δοκούντων ὁμοδοξεῖν ἐπαναστάς, εἰς ἔσχατον ἀσθενείας τάς Ἐκκλησίας κατήγαγεν"!4 Ἐκτός δηλ. ἀπό τόν πόλεμο τῶν Οἰκουμενιστῶν, οἱ Ὀρθόδοξοι ἔχουμε καί πικρότερο πόλεμο ἀπό ἐκείνους, πού πιστεύουν, ἐσφαλμένα κατά τούς Πατέρες, ὅτι τάχα κάνουν ἀγῶνα ὡς δῆθεν ἀντιοικουμενιστές (!), ἐνῶ παραμένουν σέ λειτουργική καί πνευματική κοινωνία μέ τούς αἱρετικούς Οἰκουμενιστές, ὅπως ὁ μητροπολίτης τοῦ Νέου Ἡμερολογίου "Πειραιῶς" Σεραφείμ, ἀλλά καί ὁ π. Εὐθ. Τρικαμηνᾶς, πού παραμένει στήν σχισματοαίρεση τοῦ Νέου Καλενδραρίου καί πολεμάει τούς ἀληθεῖς διαδόχους τῆς Μιᾶς Ἁγίας καί Καθολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τούς χλευαστικῶς ἀποκαλουμένους "Παλαιοημερολογίτες", ἀπό τούς -ἐπί μία ἑκατονταετία διῶκτες τους- Καινοτόμους Νεοημερολογίτες καί Οἰκουμενιστές!

Psalm 33 I will bless the Lord- Ψαλμός 33 Ευλογήσω Τον Κύριον -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 31 Αυγούστου 2016

Κατάθεσις της Αγίας Ζώνης Θεοτόκου.

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει τὴν ἀνακομιδὴ τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου. Οἱ γνῶμες γιὰ ποὶος αὐτοκράτορας τὴν ἔκανε διίστανται, ἄλλοι λένε ὅτι ἔγινε ἀπὸ τὸ βασιλιὰ Ἀρκάδιο καὶ ἄλλοι ἀπὸ τὸ γιό του, Θεοδόσιο τὸν Β’.

Ἡ τιμία Ζώνη μεταφέρθηκε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τοποθετήθηκε σὲ μία χρυσὴ θήκη. Ἡ θήκη αὐτή, ὀνομάστηκε Ἁγία Σωρός. Ὁ βασιλιὰς Λέων ὁ Σοφός, ἄνοιξε τὴν Ἁγία Σωρό, μετὰ ἀπὸ 410 χρόνια γιὰ νὰ ἐπικαλεσθεῖ τὴν Θεία Χάρη της, ἐπειδὴ ἡ σύζυγός του διακατείχετο ἀπὸ ἕναν δαίμονα.
Ἀφοῦ λοιπὸν τὴν προσκύνησαν, ὁ Πατριάρχης ἅπλωσε τὴν τίμια Ζώνη ἐπάνω στὴ βασίλισσα καὶ ἀμέσως ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὸ δαιμόνιο.

Ο telemaxos doumanis άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΠΑΪΣΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΙΜ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ":

Η οικουμενιστική <> της ψευδο αγάπης πετάει στα << σκουπίδια>> τους αγίους πατέρες που φωνάζουν ανά τους αιώνας: Β' Κανὼν τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου:

«Μὴ ἐξεῖναι δὲ κοινωνεῖν τοῖς ἀκοινωνήτοις, μηδὲ κατ᾽ οἴκους συνελθόντας συνεύχεσθαι τοῖς μὴ τῇ ἐκκλησίᾳ συνευχομένοις, μηδὲ ἐν ἑτέρᾳ ἐκκλησίᾳ ὑποδέχεσθαι τοὺς ἐν ἑτέρᾳ ἐκκλησίᾳ μὴ συναγομένους. Εἰ δὲ φανείῃ τις τῶν ἐπισκόπων, ἢ πρεσβυτέρων, ἢ διακόνων, ἤ τις τοῦ κανόνος τοῖς ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν, καὶ τοῦτον ἀκοινώνητον εἶναι, ὡς ἂν συγχέοντα τὸν κανόνα τῆς ἐκκλησίας».

Μ. Βασίλειος: «Οἵτινες τὴν ὑγιᾶ ὀρθόδοξον πίστιν προσποιούμενοι ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δὲ τοῖς ἑτερόφροσι, τοὺς τοιούτους, εἰ μετὰ παραγγελίαν μὴ ἀποστῶσιν, μὴ μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλὰ μηδὲ ἀδελφοὺς ὀνομάζειν» (Βλ. Ν. Βασιλειάδη, Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς καὶ ἡ Ἕνωσις τῶν Ἐκκλησιῶν, Ἔκδ. «Σωτήρ», Ἀθῆναι, 1972, σελ. 95).

Aντί να επικαλούμεθα τις πρεσβείες και την βοήθειά τους, να τους κάνουμε μνημόσυνα και τρισάγια!

"Θλίβεται κανείς και σπαράσσει μέχρι βαθέων, αναλογιζόμενος και μόνο την πατριαρχική ρήση, που θεωρεί τους Αγίους Πατέρες, οι οποίοι αγωνίσθηκαν εναντίον του πάπα ως θύματα του Διαβόλου και αξίους της συγχωρήσεως και του ελέους του Θεού . 

Αν όμως, ο Μέγας Φώτιος, ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης και πλείστοι άλλοι πολέμιοι των αιρέσεων του Παπισμού, είναι όργανα και θύματα του Διαβόλου, πρέπει να τους διαγράψουμε από τις δέλτους των Αγίων, να καταργήσουμε τις εορτές και τις ακολουθίες, και αντί να επικαλούμεθα τις πρεσβείες και την βοήθειά τους, να τους κάνουμε μνημόσυνα και τρισάγια, για να τους συγχωρήσει ο Θεός."

Η Προσευχή έκχυσις της ψυχής -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Στην ιστορία πολλών προσώπων της Παλαιάς Διαθήκης βρίσκουμε διδακτικές εικόνες και ορισμούς της προσευχής. Ο Ιακώβ π.χ. μας διδάσκει ότι η προσευχή είναι πάλη με τον Θεό. Ο Μωϋσής και ο Ηλίας μας δείχνουν ότι προσευχή είναι μία συνεχής συνομιλία και ένας ζωντανός διάλογος μαζί του. Ο Δαβίδ νιώθει την προσευχή ως θυμίαμα, που αναδίδεται από την φλογισμένη ευγνώμονη καρδιά. Αλλά το άρθρο αυτό θα σταθεί στην ωραιότατη εικόνα της προσευχής, που μας δίνει η Άννα, η μητέρα του προφήτη Σαμουήλ. Είχε ΄ρθεί με κατώδυνη ψυχή και δάκρυα στα μάτια προς τον Κύριο, να του ζητήσει μέσα απ΄ τα στείρα σπλάγχνα της ένα παιδί γι΄ Αυτόν. Ανάβλυζαν από την καρδιά της τα λόγια της προσευχής και κινούσαν τα χείλη της, αλλά χωρίς φωνή· φώναζε και βοούσε η ψυχή της.                                                     
–Τι να κάνω; Όχι, δεν είμαι μεθυσμένη ούτε έχω πιεί, αλλά «εκχέω την ψυχήν μου ενώπιον  Κυρίου».                                                                                                                    
Μια έκχυση της ψυχής στον Θεό είναι η προσευχή. Ένα ξεχείλισμα αγάπης στο πρόσωπό Του. Όταν η πίστη, μας γνωρίζει και μας συνδέει με τον Θεό, τότε η γνώση και η επαφή μαζί του μας κάνει να τον αγαπούμε με μια αγάπη υψικάμινο. Το είναι μας δεν αντέχει σε τέτοια φωτιά, λειώνει και ξεχύνεται προς τον Αγαπητό, καίγεται και γίνεται ολοκαύτωμα μπροστά του. Να,  το νόημα της προσευχής της Άννας· θυσία και προσφορά του εαυτού μας στον Θεό, που μόνον η αγάπη του μπορεί να εμπνεύσει. Έτσι το έζησαν και άλλοι άνθρωποι προσευχής, που επανέλαβαν στις ώρες της αγωνίας τους· «Εκχεώ ενώπιόν αυτού την δέησίν μου, την θλίψιν μου ενώπιον αυτού απαγγελώ» (Ψαλμ. 141: 3). Έτσι οφείλει να βιώνει την προσευχή ο κάθε χριστιανός.

ΖΩΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Οι σύγχρονοι χριστιανοὶ εἶναι δέσμιοι τοῦ κοσμικοῦ φρονήματος καὶ συχνὰ διερωτῶνται τι εἶναι ζωὴ και παράδοση τῆς Ἐκκλησίας; Σὲ τι διαφέρει ἡ δική τους ζωὴ ἀπὸ αὐτὴ ποὺ προβάλλει καὶ ζητάει ἡ Ἐκκλησία; Αἰσθάνονται ὅτι ἔχουν ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὸ δρόμο τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, ἀλλὰ δυσκολεύονται νὰ διορθώσουν τὴ δική τους πορεία. Τοὺς ἀρέσει ὁ κόσμος, οἱ μικρὲς χαρές του καὶ οἱ μικρὲς ἁμαρτίες. Καὶ αὐτὸς εἶναι ὁ μεγάλος πειρασμός· νὰ τὰ θέλει ὅλα καὶ ἀπὸ λίγο. Τὸ “λίγο” φυσικὰ δὲν μειώνει τὸ βάρος τῶν ἁμαρτιῶν. Οἱ χριστιανοὶ σκέφτονται ἐπιχειρήματα. Βρίσκουν παραδείγματα καὶ ἐπικαλοῦνται γνῶμες διαφόρων κοσμικῶν θεολόγων, προκειμένου νὰ δικαιολογηθοῦν ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων. Κόβουν καὶ ράβουν τὴ χριστιανικὴ ζωὴ στὰ μέτρα τους καὶ διαμορφώνουν μία ζωὴ χωρὶς Χριστό, χωρὶς ἐντολὲς καὶ ἄσκηση. Δὲν χρειάζονται δεινοὶ θεολόγοι, γιὰ νὰ τοὺς πείσουν ὅτι βρίσκονται ἔξω ἀπὸ τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας. Ποιός,ἀλήθεια, δὲν γνωρίζει ὅτι ἡ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας γράφτηκε μὲ τὸ αἷμα τῶν Μαρτύρων, τὰ δάκρυα τῶν Ὁσίων καὶ τὴ σοφία τῶν Πατέρων;

Δέσποινα, ὑπεραγία Θεοτόκε -- Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Δέσποινα, ὑπεραγία μου Θεοτόκε, κεχαριτωμένη Θεογεννήτρια, ὑπερευλογημένη θεοχαρίτωτε Θεομῆτορ, δοχεῖον τῆς ἀστέκτου Θεότητος τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ τοῦ ἀθανάτου καὶ ἀοράτου Πατρός, θρόνε πυρίμορφε, τῶν τετραμόρφων ὑπερενδοξοτέρα, πάναγνε, πανάχραντε, πανάσπιλε, παναμόλυντε, παναμώμητε, πανύμνητε, πανάφθορε, παμμακάριστε, πανακήρατε, πάνσεπτε, πάντιμε, παντευλόγητε, παντομνημόνευτε, παμπόθητε, παρθένε τῇ ψυχῇ καὶ τῷ σώματι καὶ τῷ νοΐ, καθέδρα Βασιλέως τοῦ ἐπὶ τῶν Χερουβείμ, κλίμαξ ἐπουράνιε, δι’ ἧς οἱ ἐπὶ γῆς εἰς οὐρανοὺς ἀνατρέχομεν, νύμφη Θεοῦ, δι’ ἧς αὐτῷ κατηλλάγημεν·

Ἀκατανόητον θαῦμα, ἀνερμήνευτον ἄκουσμα, μυστηρίου θείου ἀποκεκρυμμένου φανέρωσις, ἀκαταμάχητος προστασία, ἀντίληψις κραταιά, ζωοδόχε πηγή, πέλαγος ἀνεξάντλητον τῶν θείων καὶ ἀπορρήτων χαρισμάτων καὶ δωρεῶν, ὕψος τῶν ἐπουρανίων καὶ ἀσωμάτων Δυνάμεων καὶ τῶν Σεραφεὶμ ὑψηλοτέρα, βάθος τῶν ἀποκρύφων νοημάτων τὸ ἀνεξερεύνητον, ἡ κοινὴ φιλοτιμία τῆς φύσεως, ἁπάντων τῶν καλῶν χορηγία, ἡ μετὰ τὴν Τριάδα πάντων τῶν ποιημάτων Δέσποινα, ἡ μετὰ τὸν Παράκλητον ἄλλος Παράκλητος, καὶ μετὰ τὸν μεσίτην Χριστὸν μεσίτρια τοῦ κόσμου παντός, τὸ ὄχημα ἡλίου τοῦ νοητοῦ, τὸ δοχεῖον τοῦ φωτὸς τοῦ ἀληθινοῦ τοῦ φωτίζοντος πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον, ἡ φέρουσα ἐν ἀγκάλαις τὸν τῷ ῥήματι τὰ πάντα φέροντα·

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ~ Ι.Μ.ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 30 Αυγούστου 2016

Αλεξάνδρου, Παύλου, Ιωάννου πατρ. Κωνσταντινουπόλεως.

Ἦταν, ὅπως λέγουν, «ἀποστολικοὶς χαρίσμασι λαμπρυνόμενος». Σὰν πρεσβύτερος ἀκόμα, διακρινόταν γιὰ τὴ μεγάλη του εὐσέβεια, τὴν ἀρετὴ καὶ τὴν ἀγαθότητά του.

Στὴν Α’ Οἰκουμενικὴ σύνοδο, ποὺ ἔγινε στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας, ὁ τότε Πατριάρχης τὸν ἐξέλεξε ἀντιπρόσωπό του. Καὶ ὅταν στὴν Σύνοδο αὐτὴ καταδικάστηκε ὁ Ἁρεῖος, ὁ Ἀλέξανδρος, ἂν καὶ γέροντας 70 χρονῶν, δέχθηκε νὰ περιοδεύσει στὴν Θρᾴκη, Μακεδονία, Θεσσαλία καὶ στὴν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα, γιὰ νὰ διδάξει καὶ νὰ γνωστοποιήσει τὰ ὀρθὰ δόγματα τῶν ἀποφάσεων τῆς Συνόδου τῆς Νικαίας. Ἀλλὰ ἐνῷ βρισκόταν στὴν περιοδεία αὐτή, ὁ πατριάρχης Μητροφάνης ἀπεβίωσε. Ὅρισε ὅμως διάδοχό του τὸν Ἀλέξανδρο, διότι, παρὰ τὸ γῆρας του, εἶχε τὰ κατάλληλα ἐφόδια γιὰ τὴ διακυβέρνηση τῆς ἀρχιεπισκοπῆς τῆς πρωτευούσης.

Πράγματι, σὰν Πατριάρχης ὁ Ἀλέξανδρος ἀνταποκρίθηκε σωστὰ στὶς δύσκολες περιστάσεις τῶν καιρῶν. Τότε ὁ Ἁρεῖος εἶχε ἐξαπατήσει τὸ βασιλιὰ Κωνσταντῖνο ὅτι δῆθεν πιστεύει ὀρθά. Καὶ ὁ βασιλιὰς διέταξε τὸν Ἀλέξανδρο νὰ ἀφήσει τὸν Ἁρεῖο νὰ μετέχει τῆς Θείας Κοινωνίας. Ὁ Ἀλέξανδρος, λυπημένος, προσευχήθηκε στὸν Θεὸ καὶ ζήτησε τὴν βοήθειά Του. Ἡ δέηση τοῦ Ἱεράρχη εἰσακούσθηκε. Καὶ τὸ πρωὶ ποὺ ὁ Ἁρεῖος μὲ πομπὴ θὰ πήγαινε στὴν ἐκκλησία, βρέθηκε τὸ σῶμά του σχισμένο καὶ σκωληκόβρωτο! Ὁ Ἅγιος Ἀλέξανδρος ἀπεβίωσε εἰρηνικὰ τὸ 340 μ.Χ.

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΤΟΥΣ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ -- π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ Ι. ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΕΥΚΑΚΙΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ   


 Τά ξημερώματα τῆς Κυριακῆς 31 Ἰουλίου 2016, ὁ Κεντρικός Ναός τῶν Ἀθηνῶν, Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΥΚΑΚΙΩΝ, πού βρίσκεται μεταξύ Λυκαβηττοῦ καί Ἐξαρχείων, δέχθηκε ἀπό ἐσᾶς ἰσχυροτάτη βομβιστική ἐπίθεση μέ 2 μεγάλες φιάλες ὑγραερίου τύπου Camping, πλήρεις εὐφλέκτων ὑλικῶν!  Ἐν τῷ μεταξύ, στίς 6 Αὐγούστου, ἀναλάβατε τήν εὐθύνη τῆς βομβιστικῆς ἐπιθέσεως ὡς ὀργάνωση «Χαοτικά Νεφελίμ».  Στήν προκήρυξή σας γράψατε:  
«Στίς 27/7 οἱ δυνάμεις καταστολῆς τοῦ κράτους εἰσέβαλαν στίς καταλήψεις Στέγης Μεταναστῶν Ὀρφανοτροφεῖο, στήν Καρόλου Ντήλ (Hurriya) καθώς καί στήν κατάληψη στήν ὁδό Νίκης στήν Θεσσαλονίκη κατόπιν ἐντολῆς τοῦ κλήρου, τοῦ Δήμου καί ἰδιοκτητῶν. Ἡ μία ἐκ τῶν καταλήψεων καταστράφηκε ὁλοσχερῶς προκειμένου νά μήν ἀξιοποιηθεῖ ποτέ ξανά ἀπό ἀνθρώπους πού ἀρνοῦνται τήν ὑπάρχουσα καθεστωτική νόρμα ἡ ὁποία μετουσιώνεται μέσα ἀπό τήν διάχυτη ὑποτέλεια καί ἐθελοδουλεία πού ἐπιβάλλεται τόσο ἀπό τό κράτος ὅσο καί ἀπό τούς ἀγαστούς συνεργάτες τους.

ΠΑΪΣΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΙΜ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

Από την 19η ομιλία στην Αποκάλυψη, 29-3-1981 του μακαριστού Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

... Έτσι, ανοίγουμε διάπλατα τις πόρτες και δεχόμαστε τους ανθρώπους όπως είναι. Εϊμαστε έτοιμοι να κάνουμε κάθε αβαρία, μα κάθε αβαρία, ακόμη και να αμνηστεύσουμε την πορνεία -το ξανατονίζω: να αμνηστεύσουμε και την πορνεία!- και πολλά άλλα να αμνηστεύσουμε, αρκεί να παρουσιάσουμε στους ανθρώπους μας ότι κατανοούμε δήθεν τον κόσμο -ακούστε: κατανοούμε τον κόσμο…!- και ότι θα πρέπει με κάθε τρόπο να τον βοηθήσουμε, κάνοντας στραβά μάτια σ' εκείνα που έχει! Έτσι, θα δεχθούμε σιωπηρά και την έκτρωση, και άλλα πράγματα... Και πολλά άλλα πράγματα!

Μη νομίζετε, αγαπητοί μου, πως είναι ουτοπιστι­κά αυτά που σας λέω· αυτά γίνονται σήμερα! Αν ξέ­ρατε πώς σκεφτόμαστε... Αν ξέρατε πώς σκέπτονται τα μυαλά των κληρικών... Αν ξέρατε πώς σκέπτονται σήμερα οι ποιμένες...! Και δεν μιλάω γιά τους ευρω­παίους ποιμένες του Προτεσταντικού και του Ρωμαιο­καθολικού κόσμου -ω, εκεί υπάρχει... «φρίξον, ή­λιε»!-αλλά μιλάω για μας! Για μας!... Αν ξέρατε πώς σκεπτόμαστε σήμερα...! Έτσι, να είχαμε λιγάκι άνε­ση, και να μπορούσαμε να πετάξουμε μερικά ταμπού, όπως λέμε, αν ξέρατε τι αποκαλύψεις θα είχαμε... και τι πράγματα θα λέγαμε στον κόσμο...!

Ενοχη σιωπή του Καμίνη για το «στρατηγείο» του Σόρος

Εκθετος και υπόλογος είναι ο Γιώργος Καμίνης (που σιωπά) από τα έγγραφα που δημοσίευσε η «κυριακάτικη δημοκρατία» και τα οποία αποκαλύπτουν ότι επέτρεψε στον φιλοσκοπιανό κερδοσκόπο και έμπορο ψυχών Τζορτζ Σόρος να κάνει «απόβαση» στην Αθήνα, παραχωρώντας του το παλαιό Φρουραρχείο για να το μετατρέψει σε «στρατηγείο» και να αναπτύξει ένα δίκτυο ΜΚΟ, η δράση των οποίων χαρακτηρίζεται περίεργη και ύποπτη.

Ο άνθρωπος που κατηγορείται για οικονομικά παιχνίδια σε διεθνές επίπεδο εμφανίστηκε με μια διερευνητική δωρεά προς τον Δήμο Αθηναίων μέσω του ιδρύματός του, του Open Society Foundation, την οποία έκανε αποδεκτή ο κ. Καμίνης. Ο δήμαρχος Αθηναίων έχει κατηγορηθεί από την αντιπολίτευση, ακόμη και από την παράταξη Ανοιχτή Πόλη (ΣΥΡΙΖΑ), για την εφαρμογή ενός σχεδίου που «έκοψε και έραψε» στα μέτρα του ο Τζ. Σόρος, με στόχο να προωθήσει τα συμφέροντά του στην Ελλάδα, μεταξύ των οποίων το Μεταναστευτικό και η παρουσία ισλαμιστών στη χώρα. Επαιξε πλήρως το «παιχνίδι» του κερδοσκόπου, όπως και ο Γιώργος Παπανδρέου.

Toυ Νικ. Πανταζή θεολόγου :

... Εμπειρευόμαστε την Αγιοπατερική Χαρμολύπη! Χαρά ότι ποιούμε το θέλημα του Θεού και λύπη για τους βλασφημούντας και διαστρέφοντας την Αλήθεια του Χριστού. Λύπη για τους Μεγάλους Αντιχρίστους, Αιρετικούς και Προδότες της Ορθοδοξίας. Λύπη για τους Ληστές της Θείας Χάριτος και τους συμβιβασμένους συνοδικούς του Κολυμπαρίου. Λύπη για τους μοντέρνους, λεγομένους, υποτιθεμένους μα υποταγμένους “αντι-οικουμενιστές” οι οποίοι κοινωνούν με αυτούς που καταδικάζουν και Αναθεματίζουν εξ’ Ωραίας Πύλης Αρχιερατικώς κατά τις Λειτουργίες αυτών στην “Κυριακή της Ορθοδοξίας”. Λύπη όμως και για τις αμαρτίες μας, τα πάθη και τα λάθη.

 Χάριτι Θεού όμως την Πίστη τηρούμε και δεν προσκυνούμε το εστεμμένο θηρίον της Αποκαλύψεως. Δεν αποδεχόμαστε έτερο ευαγγέλιο από αυτό που παρελάβαμε και κατ’ εντολήν του Χριστού και των Αποστόλων, αναθεματίζουμε όσα Αναθεματίζει η Εκκλησία. Δεν αναγνωρίζουμε τις Αιρέσεις ως “Εκκλησία!” Δεν δεχόμαστε να ενωνόμαστε στο Εωσφορικό Συμβούλιο Βλασφημιών. Χαιρόμεθα και για αυτήν ακόμη τη δωρεά της εντόνου συναισθήσεως της αμαρτωλότητος ημών.....

http://www.wallingoff.com/

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Τα στοιχεία στα οποία μπορεί να βασιστεί μία αναγέννηση του έθνους μας

Παρακολούθησα προσφάτως μια θαυμάσια παράσταση δημοτικών χορών από τα συγκροτήματα παιδιών και ενηλίκων του Δήμου Νικαίας - Ρέντη. Θαύμασα την ποιότητα, τον ενθουσιασμό, την αγάπη για την παράδοσή μας και τον μεγάλο αριθμό των χορευτών. Βίωσα τη ζωογόνο παράδοση, που αναβιώνει τους καλοκαιρινούς μήνες στα θρησκευτικά πανηγύρια των χωριών. Την παράδοση που καταδεικνύει τη συνέχεια του Ελληνισμού, την ακατάλυτη ελληνική φύτρα.

Μαθαίνω με χαρά ότι πολλά νέα αγόρια και κορίτσια μαθαίνουν σε σχολές και σωματεία τους δημοτικούς χορούς μας. Βλέπω νέα παιδιά να αποφοιτούν από σχολές βυζαντινής μουσικής και αγιογραφίας. Παρατηρώ ότι ακόμη και σε νεανικές συγκεντρώσεις περισσότερη χαρά αισθάνονται τα παιδιά μας με τους ελληνικούς δημοτικούς χορούς, παρά με τα ξένα ακούσματα. Δεν εξιδανικεύω τις καταστάσεις. Γνωρίζω πόσο ισοπεδωτικός είναι ο οδοστρωτήρας της παγκοσμιοποιήσεως. Αλλά διατηρώ συγκρατημένη αισιοδοξία για το μέλλον, όταν διαπιστώνω ότι νέοι και μεγαλύτεροι προσπαθούμε να πάρουμε δυνάμεις για το παρόν και το μέλλον ακουμπώντας στον γερό και δοκιμασμένο κορμό του δέντρου με τις βαθιές ρίζες. Δέντρο είναι το έθνος μας, ρίζες του, η παράδοση.

Ύμνοι εις την Θεοτόκον Greek Orthodox Hymns to the Mother of God -- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 29 Αυγούστου 2016

Αποτομή Κεφαλής Προδρόμου.

«Οὐκ ἐξεστὶ σοι ἔχειν, τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». Δὲν σοῦ ἐπιτρέπεται ἀπὸ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ νὰ ἔχεις τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου, ὁ ὁποῖος ζεῖ ἀκόμα. Λόγια τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ποὺ ἀποτελοῦσαν μαχαιριὲς στὶς διεφθαρμένες συνειδήσεις τοῦ βασιλιὰ Ἡρώδη Ἀντίπα καὶ τῆς παράνομης συζύγου του Ἡρωδιάδος, ποὺ ἦταν, γυναίκα τοῦ ἀδελφοῦ του Φιλίππου.

Ὁ Ἡρώδης, μὴ ἀνεχόμενος τοὺς ἐλέγχους τοῦ Προδρόμου, τὸν φυλάκισε. Σὲ κάποια γιορτὴ ὅμως τῶν γενεθλίων του, ὁ Ἡρώδης ὑποσχέθηκε μὲ ὅρκο νὰ δώσει στὴν κόρη τῆς Ἡρωδιάδος ὅτι ζητήσει, διότι τοῦ ἄρεσε πολὺ ὁ χορός της. Τότε ἡ αἱμοβόρος Ἡρωδιὰς εἶπε στὴν κόρη της νὰ ζητήσει στὸ πιάτο τὸ κεφάλι τοῦ Ἰωάννη. Πράγμα ποὺ τελικὰ ἔγινε.

Ἔτσι, ὁ ἔνδοξος Πρόδρομος τοῦ Σωτῆρος θὰ παραμένει στοὺς αἰῶνες ὑπόδειγμα σὲ ὅλους ὅσους θέλουν νὰ ὑπηρετοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ ἀγωνίζονται κατὰ τῆς διαφθορᾶς, ἀνεξάρτητα ἀπὸ κινδύνους καὶ θυσίες.
Καὶ νὰ τί λένε οἱ 24 πρεσβύτεροι τῆς Ἀποκάλυψης στὸν Θεὸ γιὰ τοὺς διεφθαρμένους: «ἦλθεν... ὁ καιρὸς τῶν ἐθνῶν κριθῆναι... καὶ διαφθεῖραι τοὺς διαφθείροντας τὴν γῆν’. Ἦλθε, δηλαδή, ὁ καιρὸς τῆς ἀνάστασης τῶν νεκρῶν γιὰ νὰ κριθεῖ ὁ κόσμος καὶ νὰ καταστρέψεις (Θεέ μου) ἐκείνους, ποὺ μὲ τὴ διεφθαρμένη ζωὴ τους διαφθείρουν καὶ καταστρέφουν τὴν γῆ.

«Επειδή πολύς λόγος έγινε περί βαπτισμάτων » του +Ι.Γ.Ζ.

Δηλώνω κατηγορηματικά ότι αυτή η κωμωδία  - ποδόλουτρο -  δεν είναι βάπτισμα, και ως εκ τούτου βαπτίζω  κανονικά με τρεις σωστές καταδύσεις. ( κατόπιν κατηχήσεως )

Επειδή αλλιώς είναι να τα ακούς, και αλλιώς είναι  να τα βλέπεις…                                                               

ενδεικτικά  δυο φωτό από  τα ατελείωτα περιστατικά που ανέλαβα να διορθώσω…                                                                       

Ελλήνων και αλλοδαπών  κυρίως  Σλάβων, καθώς εκεί έχουν τυπικό να βαπτίζονται στην ηλικία. 

Λόγος εις την αποτομήν της τιμίας Κεφαλής του Αγίου ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.

Προ της ενσάρκου οικονομίας του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, ήτο ηγεμών της Ιουδαίας αλλόφυλος τις, Αντίπατρος ονόματι, αλλόφυλοι δε ελέγοντο όσοι δεν ήσαν εκ της θρησκείας των Εβραίων. Ούτος λαβών γυναίκα την θυγατέρα του βασιλέως της Αραβίας, Κύπρον λεγομένην, εγέννησεν εξ αυτής τέσσαρας υιούς, Φάσαιλον, Ηρώδην, Ιώσηπον και Φερώραν· και ο μεν Φάσαιλος εγένετο ηγεμών των Ιεροσολύμων, και ολίγον καιρόν ηγεμονεύσας εφονεύθη υπό των Πάρθων. Ο δε Ιώσηπος ετελευτησεν ιδιώτης. Ομοίως δε και ο Φερώρας, φθονηθείς υπό του αδελφού αυτού Ηρώδου, απέθανε φαρμάκω. Ο δε Ηρώδης ούτος, τέταρτος υιός του Αντιπάτρου, πρώτον μεν εγένετο ηγεμών της Γαλιλαίας· μετά δε τον θάνατον του αδελφού του Φασαίλου, επήγε και προσεκύνησε τον Καίσαρα της Ρώμης Αύγουστον, και παρέλαβε την ηγεμονίαν της Ιουδαίας. Επί του Ηρώδου τούτου εγεννήθη ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εκ της Παρθένου Μαρίας, διότι έπρεπε να πληρωθή η προφητεία του πατριάρχου Ιακώβ η λέγουσα: «Ουκ εκλείψει άρχων εξ Ιούδα, ουδέ ηγούμενος εκ των μηρών αυτού, έως αν έλθη ω απόκειται». Ελθόντος δε του Χριστού αυτοδικαίως έλειψαν τότε εις τον καιρόν της γεννήσεώς Του οι βασιλείς των Ιουδαίων και εβασίλευσεν εις αυτούς ο αλλόφυλος Ηρώδης. Ούτος, καθό εθνικός, δεν ήτο ευπρόσδεκτος εις τους Εβραίους· δια τούτο πολλούς εξ αυτών εφόνευσε, κατέκαυσε δε και τας αναγραφάς των φυλών και των γενεών, όπου ήσαν συνηθροισμέναι από τον καιρόν του Έσδρα, ίνα μη γνωρίζη κανείς των Ιουδαίων από ποίαν φυλήν ή γενεάν κατήγετο. Όχι δε μόνον τούτο εποίησεν, αλλά και την ιερατικήν στολήν έβαλεν εις το θησαυροφυλάκιόν του, ίνα όστις θελήση να γίνη Αρχιερεύς να του δίδη πρώτον αργύρια, και ούτω να λαμβάνη ταύτην εξ αυτού. Ούτος εφόνευσε και τας δέκα τέσσαρας χιλιάδας βρέφη δια να φονεύση μεταξύ αυτών και τον Χριστόν.

Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΤΡΙΤΟ ΕΙΔΟΣ ΑΘΕЇΑΣ -- του Νικόλαου Γ. Σαββόπουλου θεολόγου

Η Πατερική έκφρασις ότι, η σιωπή εἶναι τρίτο εἶδος Αθεΐας (Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς), εἶναι πολύ επίκαιρη με την ληστρική Σύνοδο τῆς Κρήτης.

Ήλθε επιτέλους η ώρα να καθαρίσει η ῆρα από το σιτάρι μεταξύ τῶν επισκόπων. Οι επί χρόνια σιωπῶντες επίσκοποι τώρα πιά, με την κακόδοξη, ληστρική ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, αναγκάζονται να πάρουν θέση υπέρ ή κατά τῆς Ορθοδοξίας. Ο πιστός κλήρος και λαός θα αντιληφθῆ την περαιτέρω σιωπή τους ως προδοσία τῆς Πίστεως και θα ακολουθήσει μόνο τους Ιεράρχες που απορρίπτουν την αντίχριστη και βλάσφημη λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο».

Επίσης, η διακοπή τοῦ μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου από Ιεράρχες τῶν λεγομένων «Νέων Χωρῶν» εἶναι πράξη που αναμένουν πολλοί κληρικοί και λαϊκοί (Ορθόδοξος Τύπος φ. 2125 / 15-7-2016 σελ. 7).

Αναδημοσιεύομε την ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ – ΛΑΪΚΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ εις την οποίαν οι επίσκοποι καλούνται να απορρίψουν την ληστρική «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο».

Νέα ανάρτηση στο http://blogs.sch.gr/savvop-nik/

Πρωτ. Νικόλαος Μανώλης, Συνεχίζουμε τον αντιοικουμενιστικό αγώνα από κάθε μετερίζι

ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ

Η ψυχή είναι κάτι περισσότερο από το σώμα: Το σώμα θα ασθενήσει , και δι’ αυτού του τρόπου θα πεθάνει, ενώ η πνευματική ασθένεια παρατείνεται στην αιωνιότητα: Απάλλαξέ μας ,Κύριε, από την ασθένεια αυτή και δώρισέ μας τη θεραπεία.

Elder Ieronymos of Aigina :

Do not go to sleep without prayer. No matter how exhausted you are, pray --  even if it is in bed – for at least half an hour. When you have your mind in God, then –wherever you find yourself, on the road, at home, in bed – you are able to pray. Whereas when your mind runs elsewhere, then – even if you are in church –compunction will not come; and your prayer will formal and dry.

H Θεοτόκος -- Ως προεγνωσμένον και κρύφιον Μυστήριον της Αγίας Τριάδος και ως Μήτηρ της Νοεράς Ησυχίας εις τα Άγια των Αγίων

Ιλιγγιά ο ανθρώπινος νους προ του ασυλλήπτου Θεολογικού Μυστηρίου της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και ο ανθρώπινος λόγος μένει άφωνος και σιωπών, γιατί αδυνατεί να εκφράση το ασύλληπτο, απερινόητο, άρρητο και ανέκφραστο αυτό μυστήριο της ευσεβείας!...                                                                                                                                                         

Γιατί όντως και «ομολογουμένως μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον· Θεός εφανερώθη εν σαρκί(1)» δια της Θεοτόκου. Γιατί η Παρθένος εγέννησε «εν σαρκί», τον ενυπόστατο Λόγο του Πατρός, την ενυπόστατη Αλήθεια και Ζωή(1^α) και έγινε η ουράνιος παστάς του Λόγου, που μέσα Της ετελεσιουργήθη το μέγα Μυστήριο της υποστατικής ενώσεως θείας και ανθρωπίνης φύσεως. Γι΄ αυτό ο ιερός Ιωάννης ο Δαμασκηνός θεολογεί: «Δικαίως και αληθώς Θεοτόκον την Αγίαν Μαρίαν ονομάζομεν· τούτο γαρ όνομα, άπαν το μυστήριον της οικονομίας συνίστησιν»(2). Αυτό σημαίνει ότι το Μυστήριο της Θεοτόκου, ως συνιστών και εκφράζον «άπαν το μυστήριον της θείας οικονομίας», είναι «κρύφιον». Γιατί, κατά την έκφρασιν, του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, ο Ιησούς «κρύφιος εστί και μετά την έκφανσιν και εν τη εκφάνσει και εν ουδενί λόγω ή νω το κατ΄ αυτόν εξήκται μυστήριον. Ώστε και νοούμενον άγνωστον μένει και λεγόμενον άρρητον μένει»(3). Το μυστήριο, δηλαδή, της Θεοτόκου, είναι και θα παραμείνη κρύφιο και κεκρυμμένο, γιατί και ο Ιησούς και κατά την σάρκωση και μετά την σάρκωση, παραμένει κρύφιος και κεκρυμμένος και το ανερμήνευτο μυστήριό Του, δεν μπορεί να εξηγηθή, από κανένα νου και από κανένα ανθρώπινο λόγο. Γι΄ αυτό και όταν προσπαθούμε να το εννοήσουμε, παραμένει απερινόητο και άγνωστο και όταν προσπαθούμε να το εκφράσουμε, παραμένει ανέκφραστο!...   

Ύμνοι στα Εισόδια της Κυρίας Θεοτόκου -- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 28 Αυγούστου 2016

Ι ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Μωυσέως του Αιθίοπος, Διομήδους.

Ὁ Ὅσιος Μωυσῆς ἔζησε στὴν Αἴγυπτο καὶ στὴν ἀρχὴ ἦταν ληστής. Ἀλλὰ τὸ φῶς τῆς γνώσης καὶ τῆς μετανοίας δὲν ἄργησε νὰ φωτίσει τὸν δρόμο του. Ἡ μεγάλη ἐπιείκεια ποὺ ἔδειξε πρὸς αὐτὸν κάποιος χριστιανός, ἐνῶ αὐτὸς τὸν εἶχε βλάψει, ἐπέφερε στὸν Μωυσῆ ψυχικὴ ἀνακαίνιση.

Πίστεψε, ἔγινε χριστιανὸς καὶ κατόπιν μοναχός. Ἀγωνίστηκε σκληρὰ μέσα στὴν ἔρημο καὶ ἀπέκτησε μεγάλη πνευματικὴ σύνεση καὶ ἀρετή. Ἡ φήμη του ἔφερνε στὸ ἐρημητήριό του πολλοὺς χριστιανούς, ποὺ ἄκουγαν μὲ δέος τὴ διδασκαλία του κατὰ τῆς ὑπερηφάνειας καὶ τῆς κατάκρισης.

«Εἶμαι», ἔλεγε, «ὁ χειρότερος τῶν ἁμαρτωλῶν. Τὰ περασμένα μας ἁμαρτήματα πρέπει νὰ τὰ ἔχουμε πάντα μπροστά μας καὶ νὰ λυπούμαστε γι’ αὐτά. Αὐτὸ εἶναι ἡ καλύτερη μέθοδος γιὰ νὰ φυλάξουμε τὸν ἑαυτό μας, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀσφαλή. Ἂν νομίσουμε ὅτι εἴμαστε πνευματικὰ ὄρθιοι, τότε ἀκριβῶς εἶναι ὁ μεγάλος κίνδυνος μήπως πέσουμε. Γιὰ νὰ μὴ φοβόμαστε τὸν Θεό, ὀφείλουμε νὰ φοβόμαστε πολὺ τὸν ἑαυτό μας, δηλαδὴ τὶς ἀδυναμίες καὶ τὰ πάθη μας».
Μὲ τέτοια ἁγία ζωή, ὁ Μωϋσῆς ἔφθασε στὸ 75^ο ἔτος τῆς ἡλικίας του. Ὥσπου ξαφνικά, εἰδωλολάτρες ληστὲς εἰσέβαλαν στὸ σπήλαιό του καὶ τὸν σκότωσαν μὲ μαχαίρια. (Σύμφωνα ὅμως μὲ τὴν Συναξαριακὴ πηγὴ τοῦ Ἅγιου Νικόδημου, ὁ Ἅγιος Μωϋσῆς ἀπεβίωσε εἰρηνικά).

π. Θεόδωρος Ζήσης: Είμαστε όλοι υπεύθυνοι.

«Δέν είμαι βέβαιος ότι, αν απόψε με καλέσει ο Θεός καί εκδημήσω ἀπ’ αυτή τή ζωή, δέν ξέρω αν θά βρώ δικαιολογία μπροστά στούς Αγίους, στούς Ομολογητάς, τους μάρτυρας, γι’ αυτήν τήν στάση τήν οποία κρατούμε όλοι τώρα. Η αίρεση ξεχειλίζει, οι λατινόφρονες και οι φιλο-Οικουμενιστές είναι όλοι ανάμεσά μας προβατόσχημοι λύκοι, κι εμείς κάνουμε διακρίσεις καί οικονομούμε. Προσπαθώ νά βρώ μιά δικαιολογία γιά τόν εαυτό μου...

Αφού οι Επίσκοποι μνημονεύουν τόν Πατριάρχη καί επομένως υπόκεινται καί αυτοί στόν κανόνα: “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”· καί εγώ μνημονεύω τόν Επίσκοπό μου, ο οποίος μνημονεύει τόν Πατριάρχη, ο οποίος κοινωνεί μέ τόν Πάπα· καί εσείς οι λαϊκοί έρχεστε από μένα, ο οποίος μνημονεύω τόν Επίσκοπο καί κοινωνάτε καί μέ αποδέχεστε. Επομένως, μία σειρά –αυτή η σειρά τού παραπτώματος πού αρχίζει από τόν Πατριάρχη, αρχίζει σιγά-σιγά σάν συγκοινωνούν δοχείον, νά φθάνει σάν ευθύνη μέχρις εμάς!

Αλλά ποιός από τόν κόσμο τά ξέρει αυτά; Οι περισσότεροι από τούς λαϊκούς, θά πούν: “Μά, αφού τό κάνει ο Πατριάρχης, αφού τό κάνει ο Πάπας, τί φταίω εγώ;”. Φταίς κι εσύ!  Δέν δικαιολογείται η άγνοια...

Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Επίσκοπος ο οποίος σιωπά καί η οποία σιωπή είναι τρίτο είδος αθεϊας. Είμαστε υπεύθυνοι καί εμείς οι Πρεσβύτεροι καί μαζί μέ εμάς, είστε καί σείς οι λαϊκοί, πού έρχεστε μαζί μέ μάς καί δέν μάς λέτε “Φεύγουμε εμείς”.

Ό μέθυσος ιερέας

ΖΕΙ ακόμα ο επίσκοπος πού διηγήθηκε τούτη την ιστορία. 
Είναι αληθινή ιστορία κι έχει βαθύ νόημα, γιατί αναφέρεται στην προσευχή των ζώντων για τούς τεθνεώτες. 
Οι προσευχές αυτές πάντοτε εισακούονται, μα πιο πολύ την ώρα της θείας λειτουργίας. 
0 επίσκοπος πού αναφέραμε είχε στην περιοχή του έναν ιερέα, τον παπα-Γιάννη, ευλαβικό και σ' όλους αγαπητό. 
Μάλιστα στην άγία πρόθεση αργούσε λίγο, γιατί διάβαζε πολλά ονόματα. 
Είχε όμως ένα φοβερό ελάττωμα' του άρεσε το κρασί. . 
Όσο καλός ήταν στα καθήκοντά του, τόση αδυναμία είχε στο πιοτό. 
Πολλοί του έλεγαν νά κόψει αυτό το πάθος, το τόσο αταίριαστο σε λειτουργό του Θεού. 
Το καταλάβαινε κι ο ίδιος, έκλαιγε με παράπονο, έκανε μερικές προσπάθειες, άλλά σε λίγες μέρες άρχιζε πάλι τα ίδια.