Η άλλη διάστασις -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Από την αρχή του Χριστιανισμού, όπως το δείχνει η Καινή Διαθήκη και μάλιστα οι επιστολές του αποστόλου Παύλου, η θεολογία αποτελεί τη ρίζα και το θεμέλιο της πράξεως. Διαφορετικά, η θεολογία εκφυλίζεται σ΄ ένα στεγνό και άχρηστο σύστημα ιδεών, ενώ η πράξη χάνει το βάθος και την ουσία της, καταντά τύπος και, όχι σπάνια, αιρετικός ακτιβισμός. Μ΄ αυτή την προοπτική είναι χρήσιμο και αναγκαίο τις μέρες αυτές, που γιορτάζουμε την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να σκύψουμε στη θεολογία αυτής της κατεξοχήν θεολογικής γιορτής. Το «θαυμαστόν και μέγα» τούτο γεγονός σηματοδοτεί το τέλος της επίγειας δράσεως του Ιησού και συγχρόνως συνοψίζει τη θεολογία όλων των γεγονότων της θείας οικονομίας.                                                                                                               

Επιβεβαιώνει τον Ευαγγελισμό και την ενανθρώπηση του Κυρίου: Το ανθρώπινο σώμα, το οποίο τότε ενωμένο με τη θεία φύση συνελήφθη εν Πνεύματι αγίω στη μήτρα της Παναγίας μας και γεννήθηκε στη φάτνη της Βηθλεέμ, αυτό το ίδιο αναλαμβάνεται τώρα στους ουρανούς.

π. Θεόδωρος Ζήσης - Ομιλία περί Οικουμενισμού.

Χορωδιακόν Σε υμνούμεν Σε ευλογούμεν Αξιον εστίν -- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 12 Ιανουαρίου 2018

Τατιανής, Ευθασίας, Μερτίου μαρτύρων.

Ἡ Ἁγία Μάρτυς Τατιανὴ καταγόταν ἀπὸ τὴ Ρώμη καὶ ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα Ἀλεξάνδρου τοῦ Σεβήρου (222 – 235 μ.Χ.). Ὁ πατέρας της εἶχε διατελέσει ὕπατος.

Ἡ Ἁγία Τατιανὴ εἶχε τὸ ἐκκλησιαστικὸ ἀξίωμα τῆς διακόνισσας καὶ στὴν ὑμνολογία παρίσταται ὡς μαθήτρια τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου. Ἡ ἐπισημότητα τῆς καταγωγῆς της καὶ ὁ ἔνθεος ζῆλος μὲ τὸν ὁποῖο ἐκτελοῦσε τὰ διακονικά της καθήκοντα, ἔδωσαν στὴν Τατιανὴ περιφανὴ θέση μεταξὺ τῶν Χριστιανῶν. Καὶ οἱ Ἐθνικοὶ ὅμως εἶχαν ἀκούσει περὶ αὐτῆς καὶ δὲν μποροῦσαν νὰ δεχθοῦν τὸ γεγονὸς ὅτι μία τέτοια γυναίκα καταφρονοῦσε τὶς κοσμικὲς βλέψεις καὶ περιφρονοῦσε τὰ εἴδωλα, γιὰ νὰ ὑπηρετεῖ μὲ τόση αὐταπάρνηση τοὺς Χριστιανοὺς καὶ νὰ κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Κυρίου.

Γέρων Γελάσιος

Στις Φώκιες, της Μικρασίας πρωτοείδε τον ήλιο ο γέρων Γελάσιος. Γεννήθηκε το 1902, και μέχρι τον φρικτό διωγμό του 1922 γαλουχήθηκε με τα νάματα και τις παραδόσεις της μικρασιατικής ευσέβειας. 
Μικρός πήγαινε στα εξωκκλήσια των νησιών που ήταν μπροστά στο λιμάνι, κι όταν γύριζε ρωτούσε τη μητέρα του: 
- Μάνα, ποια είναι η γυναίκα που κρατάει το παιδί στην αγκαλιά της μέσα στην εκκλησία; 
- Η κυρά Παναγιά, απαντούσε εκείνη γλυκά, με τον αφέντη τον Χριστό. 
Από μικρός ο Γέροντας έβλεπε χειροπιαστή στη ζωή του την προστασία της Παναγίας και την καθοδήγηση Της. Σε ηλικία 15 χρονών κατατάσσεται εθελοντής στον συμμαχικό στρατό , φλεγόμενος από ζήλο για την μεγάλη Ελλάδα. Τότε σε ένα ναυάγιο στη Μεσόγειο σώθηκε θαυματουργικά από την Παναγία και τον Άγιο Νικόλαο, αφού πάλεψε τρία μερόνυχτα στο ανοιχτό πέλαγος. 
Στη Μυτιλήνη, όπου εγκαταστάθηκε μετά τη μικρασιατική καταστροφή, είχε παρηγοριά του την Παναγία της Αγιάσου.

Επιστολή Αρχιεπισκόπου στον Πρωθυπουργό για το όνομα του κράτους των Σκοπίων

Ἐξοχώτατε Κύριε Πρωθυπουργέ,

Μετά τήν ἀνατολή τοῦ νέου ἑνιαυτοῦ τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου καί στό πλαίσιο τῆς πρώτης μας αὐτῆς ἐπικοινωνίας μέσα στό 2018, προαγόμαστε νά ἐκφράσουμε τίς θερμότερες εὐχές μας γιά οἰκογενειακή καί προσωπική εὐτυχία, ἀλλά καί ἐπιτυχία στό εὐθυνοφόρο ἔργο Σας πρός ὄφελος ὅλου τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ.

Μέ τήν παροῦσα ἐπιστολή ἀπευθυνόμαστε πρός Ἐσᾶς, προκειμένου νά Σᾶς καταστήσουμε κοινωνό τοῦ εὐλόγου προβληματισμοῦ μας ἐντός τῶν πλαισίων τῆς ἱστορικῆς εὐθύνης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Δέν διέλαθε τῆς προσοχῆς μας ἡ ἔντονη διπλωματική κινητικότητα κατά τίς τελευταῖες ἡμέρες στό ζήτημα τῆς ὀνομασίας τοῦ Κράτους τῶν Σκοπίων, ἡ ὁποία κινεῖται παράλληλα πρός τίς πρόσφατες ἐκκλησιαστικές διεργασίες γύρω ἀπό τό ζήτημα τῆς σχισματικῆς, αὐτοτιτλοφορούμενης «Ἐκκλησίας τῆς Μακεδονίας».

Ένας αδελφός επισκέφθηκε τον αββά Ματώη και του λέει:

 «Πώς οι Σκητιώτες έκαναν περισσότερα απ΄ αυτά πού λέει η Γραφή αγαπώντας τους εχθρούς τους παραπάνω από τον εαυτό τους;»                                                                                                                                                  

Και ο αββάς Ματώης του είπε: «Εγώ μέχρι τώρα ακόμη δεν έχω καταφέρει να αγαπώ σαν τον εαυτό μου εκείνον που με αγαπά».

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ! ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ! Ιερός Λόχος 2012 Έφεδροι και Φίλοι των Ειδικών Δυνάμεων

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ των ΔΡΑΣΕΩΝ ΤΟΥ Ιερού Λόχου 2012, ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ!

https://ierosloxos2012.blogspot.ca/2018/01/blog-post_11.html

H Θεοτόκος

Ως προεγνωσμένον και κρύφιον Μυστήριον της Αγίας Τριάδος και ως Μήτηρ της Νοεράς Ησυχίας εις τα Άγια των Αγίων

Ιλιγγιά ο ανθρώπινος νους προ του ασυλλήπτου Θεολογικού Μυστηρίου της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και ο ανθρώπινος λόγος μένει άφωνος και σιωπών, γιατί αδυνατεί να εκφράση το ασύλληπτο, απερινόητο, άρρητο και ανέκφραστο αυτό μυστήριο της ευσεβείας!...                                                                                                                                                         

Γιατί όντως και «ομολογουμένως μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον· Θεός εφανερώθη εν σαρκί(1)» δια της Θεοτόκου. Γιατί η Παρθένος εγέννησε «εν σαρκί», τον ενυπόστατο Λόγο του Πατρός, την ενυπόστατη Αλήθεια και Ζωή(1^α) και έγινε η ουράνιος παστάς του Λόγου, που μέσα Της ετελεσιουργήθη το μέγα Μυστήριο της υποστατικής ενώσεως θείας και ανθρωπίνης φύσεως. Γι΄ αυτό ο ιερός Ιωάννης ο Δαμασκηνός θεολογεί: «Δικαίως και αληθώς Θεοτόκον την Αγίαν Μαρίαν ονομάζομεν·

ΣΚΟΠΙΑΝΟ: Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΣΗ

Πολλοί θα σπεύσουν να οικειοποιηθούν την επιτυχία του συλλαλητηρίου που θα γίνει στις 21 Ιανουαρίου

Από τον
Γιάννη Κουριαννίδη*

Αυτό που συμβαίνει στις ημέρες μας στην πατρίδα μας, μετά την πρόσφατη κινητικότητα στο Σκοπιανό, είναι πραγματικά πρωτοφανές:

Χιλιάδες πολίτες -όχι μόνο από την περιοχή της Μακεδονίας-, διαισθανόμενοι το δρομολογούμενο ξεπούλημα του ιστορικού ονόματος της Μακεδονίας μας, βρίσκονται «στα κάγκελα». Ξεκινώντας από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δείχνει να (ανα)γεννιέται ένα κίνημα έτοιμο να υπερασπιστεί τα ιστορικά δίκαιά μας με κάθε τρόπο, χωρίς φόβο και με πολύ πάθος! Θα μπορούσε να αντιλέξει κάποιος ότι ανάλογες στιγμές ζήσαμε και στο παρελθόν, με τα συλλαλητήρια του 1992 και του 1993, με τα εκατομμύρια των Ελλήνων οι οποίοι κατέκλυσαν τη Θεσσαλονίκη και άλλες μεγάλες πόλεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Δεν είναι το ίδιο…