Τότε
ένας ησυχαστής μου υπενθύμισε την περίπτωση του ασκητού πού, μετά την άλωση τής
Κωνσταντινουπόλεως, είδε επάνω στήν αγία Πρόθεση ερειπωμένου Ναού, μία γουρούνα
με τα νεογνά της και άρχισε να κλαίει και νά οδύρεται. Τότε ενεφανίσθη Άγγελος
Κυρίου και του λέγει· Αββά, τί κλαίεις; Γνωρίζεις ότι, αυτό πού είδες, είναι
πιο ευάρεστον στόν Κύριον από την αναξιότητα τών ιερέων, πού λειτουργούσαν; Και
ο Άγγελος εγένετο άφαντος.
An Arabic Christmas Carol (Byzantine Hymn of the Nativity)
Μετάφρασις:
Σήμερον Γεννάται εκ Παρθένου, Ο κρατών την οικουμένη εν τη χειρί Του (τρις)
Αυτός, του οποίου την ουσία ουδείς μπορεί να αγγίξει,
περιτυλίγεται με σπάργανα ως παιδί.
Ο Θεός που εν αρχή εποίησε τους Ουρανούς κείται σε στάβλο
Αυτός που έβρεξε μάννα στο λαό του στην έρημο
Τρέφεται με γάλα από την Μητέρα Του
Ο Νυμφίος της Εκκλησίας εκάλεσε τους Μάγους
Ο Υιός της Παρθένου δέχεται τα δώρα τους.
Προσκυνούμεν Σου την Γέννηση Χριστέ (τρις),
Δείξον ημίν και τα ένδοξά Σου Θεοφάνεια.
Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου
Γράφει ο Μisha: «αυτός ο καινοφανής όρος για την αγιότητα ενός
σύγχρονου μας αγίου είναι πραγματικά άξιος προς διερεύνηση....»!
Ποιός είναι «αυτός ο καινοφανής όρος για την αγιότητα» τον οποίο υπαινίσσεται ο Misha; Τον αναφέρει αμέσως πιό πάνω. Είναι η δική μου άποψη, την οποία παραθέτει και η οποία έχει ως εξής:
«Αυτό γίνεται όχι μόνο με τα όσα είπαν εν ζωή, ή τα όσα οι βιογράφοι τους βάζουν στο στόμα τους, ότι δήθεν είπαν, αλλά και απ’ το γεγονός, ότι οι ίδιοι είχαν «κοινωνία» με αιρετικούς επισκόπους, ή «κοινωνούσαν» με όσους είχαν «κοινωνία» με αιρετικούς επισκόπους! Στώμεν καλώς»!
Ποιός είναι «αυτός ο καινοφανής όρος για την αγιότητα» τον οποίο υπαινίσσεται ο Misha; Τον αναφέρει αμέσως πιό πάνω. Είναι η δική μου άποψη, την οποία παραθέτει και η οποία έχει ως εξής:
«Αυτό γίνεται όχι μόνο με τα όσα είπαν εν ζωή, ή τα όσα οι βιογράφοι τους βάζουν στο στόμα τους, ότι δήθεν είπαν, αλλά και απ’ το γεγονός, ότι οι ίδιοι είχαν «κοινωνία» με αιρετικούς επισκόπους, ή «κοινωνούσαν» με όσους είχαν «κοινωνία» με αιρετικούς επισκόπους! Στώμεν καλώς»!
Θεωρεί ο αγαπητός Misha την άποψη αυτή «καινοφανή» και αιρετική; Τότε
«καινοτόμοι», «νεωτεριστές» και αιρετικοί είναι οι άγιοι Πατέρες, που
εντέλλονται αυτά τα πράγματα!
Και για να μη θεωρηθεί ότι αερολογούμε θα παραθέσω τις γνώμες ελαχίστων (πραγματικά) αγίων της Εκκλησίας μας, όπως είναι:
· Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής:
«Ει και ο βασιλεύς και ο Πατριάρχης και η Σύνοδος γράψωσι προς τον Ρώμης έγγραφον συκατάθεσιν της πίστεως κατά το εικός, εγώ πάλιν ου κοινωνώ υμίν, επειδή εν τοις Διπτύχοις μνημονεύετε Σεργίου, Πύρρου, Παύλου και Κύρου, οίτινες έξαρχοι κεχρηματίκασι της αιρέσεως, και ου μόνον υπό τοσούτων Συνόδων ανεθεματίσθησαν εν Ιεροσολύμοις, εν Ρώμη και εν Αφρική, αλλά και απέθανον εν τη αιρέσει και τω χωρισμώ τω από της καθόλου Εκκλησίας, και επειδή ημείς εκείνοις κοινωνείτε, ει και Ορθόδοξοι γένησθε, ου κοινωνώ υμίν, επειδή κοινωνείτε τοις ακοινωνήτοις»!
· Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός γράφει για το μνημόσυνο των Λατίνων:
«Φεύγετε και υμείς, αδελφοί, την προς τους ακοινωνήτους κοινωνίαν και το μνημόσυνον των αμνημονεύτων. Ίδε, εγώ Μάρκος ο αμαρτωλός, λέγω υμίν ότι ο μνημονεύων του πάπα ως Ορθοδόξου αρχιερέως, ένοχος εστίν πάντα τα των Λατίνων εκπληρώσαι, μέχρι και αυτής της κουράς των γενείων και ο λατινοφρονών μετά των Λατίνων κριθήσεται και ως παραβάτης της πίστεως λογισθήσεται»!
· Επίσης, οι Αγιορείτες μοναχοί το 1274 διακήρυξαν:
«Ο γαρ αιρετικόν δεχόμενος, τοις αυτού υπόκειται εγκλήμασι, ..ων το συνάντημα ει δυνατόν φύγωμεν»!
· Ο ιστορικός της ψευδοσυνόδου Φεράρας -Φλωρεντίας Μέγας Εκκλησιάρχης Σίλβεστρος Συρόπουλος, πιεζόμενος από τους μεσάζοντες του Αυτοκράτορα να μνημονεύει τον πάπα, απάντησε:
«Εκείνοι γαρ μνημονεύονται επ’ εκκλησίαις, όσοι εισίν ομόδοξοι και κοινωνικοί προς την αυτήν Εκκλησίαν. Οι δε ακοινώνητοι ουδέ μνημονεύονται ουδέ έχει άδειάν τις των ιερωμένων εύχεσθαι επ’ εκκλησίας υπέρ ακοινωνήτου. Ο δε πάπας εστίν ακοινώνητος. Πως ουν μνημονευθήσεται ο ακοινώνητος μετά των κοινωνικών!.
· Ο Πατριάρχης Γεννάδιος Σχολάριος γράφει:
«Η πνευματική κοινωνία των ομοδόξων, και η τελεία υποταγή προς τους γνησίους ποιμένας εκφράζεται με το μνημόσυνο. Οι Σύνοδοι και οι άλλοι Πατέρες ορίζουν, ότι αυτών που αποστρεφόμεθα το φρόνημα, (αυτών) πρέπει να αποφεύγουμε και την κοινωνία»!
Και για να μη θεωρηθεί ότι αερολογούμε θα παραθέσω τις γνώμες ελαχίστων (πραγματικά) αγίων της Εκκλησίας μας, όπως είναι:
· Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής:
«Ει και ο βασιλεύς και ο Πατριάρχης και η Σύνοδος γράψωσι προς τον Ρώμης έγγραφον συκατάθεσιν της πίστεως κατά το εικός, εγώ πάλιν ου κοινωνώ υμίν, επειδή εν τοις Διπτύχοις μνημονεύετε Σεργίου, Πύρρου, Παύλου και Κύρου, οίτινες έξαρχοι κεχρηματίκασι της αιρέσεως, και ου μόνον υπό τοσούτων Συνόδων ανεθεματίσθησαν εν Ιεροσολύμοις, εν Ρώμη και εν Αφρική, αλλά και απέθανον εν τη αιρέσει και τω χωρισμώ τω από της καθόλου Εκκλησίας, και επειδή ημείς εκείνοις κοινωνείτε, ει και Ορθόδοξοι γένησθε, ου κοινωνώ υμίν, επειδή κοινωνείτε τοις ακοινωνήτοις»!
· Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός γράφει για το μνημόσυνο των Λατίνων:
«Φεύγετε και υμείς, αδελφοί, την προς τους ακοινωνήτους κοινωνίαν και το μνημόσυνον των αμνημονεύτων. Ίδε, εγώ Μάρκος ο αμαρτωλός, λέγω υμίν ότι ο μνημονεύων του πάπα ως Ορθοδόξου αρχιερέως, ένοχος εστίν πάντα τα των Λατίνων εκπληρώσαι, μέχρι και αυτής της κουράς των γενείων και ο λατινοφρονών μετά των Λατίνων κριθήσεται και ως παραβάτης της πίστεως λογισθήσεται»!
· Επίσης, οι Αγιορείτες μοναχοί το 1274 διακήρυξαν:
«Ο γαρ αιρετικόν δεχόμενος, τοις αυτού υπόκειται εγκλήμασι, ..ων το συνάντημα ει δυνατόν φύγωμεν»!
· Ο ιστορικός της ψευδοσυνόδου Φεράρας -Φλωρεντίας Μέγας Εκκλησιάρχης Σίλβεστρος Συρόπουλος, πιεζόμενος από τους μεσάζοντες του Αυτοκράτορα να μνημονεύει τον πάπα, απάντησε:
«Εκείνοι γαρ μνημονεύονται επ’ εκκλησίαις, όσοι εισίν ομόδοξοι και κοινωνικοί προς την αυτήν Εκκλησίαν. Οι δε ακοινώνητοι ουδέ μνημονεύονται ουδέ έχει άδειάν τις των ιερωμένων εύχεσθαι επ’ εκκλησίας υπέρ ακοινωνήτου. Ο δε πάπας εστίν ακοινώνητος. Πως ουν μνημονευθήσεται ο ακοινώνητος μετά των κοινωνικών!.
· Ο Πατριάρχης Γεννάδιος Σχολάριος γράφει:
«Η πνευματική κοινωνία των ομοδόξων, και η τελεία υποταγή προς τους γνησίους ποιμένας εκφράζεται με το μνημόσυνο. Οι Σύνοδοι και οι άλλοι Πατέρες ορίζουν, ότι αυτών που αποστρεφόμεθα το φρόνημα, (αυτών) πρέπει να αποφεύγουμε και την κοινωνία»!
O Συναξαριστής της ημέρας.
Παρασκευή, 23
Δεκεμβρίου 2016
Των εν Κρήτη 10 μαρτύρων, Ναούμ ιεραποστόλου.
Θαυμαστή και
αξιέπαινος είναι η περιβόητος Κρήτη, δια τε το κάλλος και το μέγεθος αυτής, δια
τα τείχη και τους λιμένας της, δια την κράσιν και υγείαν του κλίματός της, ως
και την αφθονίαν και πλουσιότητα των καρπών της, αλλ΄ ημείς θέλομεν διηγηθή την
αληθινήν της αξίαν και ωραιότητα, τον χορόν, λέγω, των θείων Μαρτύρων, τους
Δέκα του Χριστού στεφανίτας, οι οποίοι από αυτήν εγεννήθησαν και εις αυτήν υπέρ
Χριστού γενναίως εμαρτύρησαν, καθώς θέλει το φανερώσει ο λόγος.
π. Νικόλαος Μανώλης:
Ἔχει ἀλλάξει ἡ Ἐκκλησία μας, ἀλήθεια σᾶς τὸ λέγω, τὸ βλέπετε στὴν καθημερινότητά μας διαμορφώνεται τὸ κλίμα. Θὰ ἀκούσουμε σὲ λίγο τὸ Γέροντά μου ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ὄρος νὰ μᾶς λέγει ὅτι ἡ Ἕνωση ἔχει γίνει...
Κάποιος πήγε και ρώτησε τον Αββά Μωϋσή:
Βλέπω μπροστά μου
έναν πειρασμό και δεν μπορώ να τον νικήσω. Τι να κάνω, πάτερ μου; Και ο άγιος
Μωϋσής του αποκρίθηκε: Εάν δεν νεκρωθής, όπως αυτοί, που είναι μέσα στον τάφο,
δεν μπορείς να νικήσης.
Επιστολή του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως απάδουσα προς την παράδοσιν του Πατριαρχείου -- σχόλιον του "Ο.Τ"
Αριθμ. Πρωτ. 1153
Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος κύριε Ιερώνυμε, Πρόεδρε της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, την Υμετέραν σεβασμίαν Μακαριότητα αδελφικώς εν Κυρίω κατασπαζόμενοι, υπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος κύριε Ιερώνυμε, Πρόεδρε της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, την Υμετέραν σεβασμίαν Μακαριότητα αδελφικώς εν Κυρίω κατασπαζόμενοι, υπερήδιστα προσαγορεύομεν.
ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΨΩΜΟ -- Αλέξ. Παπαδιαμάντη
Μεταξὺ
τῶν πολλῶν δημωδῶν τύπων, τοὺς ὁποίους θὰ ἔχωσι νὰ ἐκμεταλλευθῶσιν οἱ μέλλοντες
διηγηματογράφοι μας, διαπρεπῆ κατέχει θέσιν ἡ κακὴ πενθερά, ὡς καὶ ἡ κακὴ
μητρυιά. Περὶ μητρυιᾶς ἄλλοτε θὰ ἀποπειραθῶ νὰ διαλάβω τινὰ πρὸς ἐποικοδόμησιν
τῶν ἀναγνωστῶν μου. Περὶ μιᾶς κακῆς πενθερᾶς σήμερον ὁ λόγος.
Εἰς τί ἔπταιεν
ἡ ἀτυχὴς νέα Διαλεχτή, οὕτως ὠνομάζετο, θυγάτηρ τοῦ Κασσανδρέως μπαρμπα-Μανώλη,
μεταναστεύσαντος κατὰ τὴν Ἑλληνικὴν Ἐπανάστασιν εἰς μίαν τῶν νήσων τοῦ Αἰγαίου,
εἰς τί ἔπταιεν ἂν ἦτο στεῖρα καὶ ἄτεκνος; Εἶχε νυμφευθῆ πρὸ ἑπταετίας, ἔκτοτε δὶς
μετέβη εἰς τὰ λουτρὰ τῆς Αἰδηψοῦ, πεντάκις τῆς ἔδωκαν νὰ πίῃ διάφορα τελεσιουργὰ
βότανα, εἰς μάτην, ἡ γῆ ἔμενεν ἄγονος.
π. Θεόδωρος Ζήσης: Είμαστε υπεύθυνοι καί εμείς οι Πρεσβύτεροι καί μαζί μέ εμάς, είστε καί σείς οι λαϊκοί, πού έρχεστε μαζί μέ μάς καί δέν μάς λέτε: “Φεύγουμε εμείς”.
«Δέν
είμαι βέβαιος ότι, αν απόψε
με καλέσει ο Θεός καί
εκδημήσω ἀπ’ αυτή τή ζωή, δέν ξέρω αν θά βρώ δικαιολογία μπροστά στούς Αγίους,
στούς Ομολογητάς, τους μάρτυρας, γι’ αυτήν τήν στάση τήν οποία
κρατούμε όλοι τώρα. Η αίρεση
ξεχειλίζει, οι λατινόφρονες και οι φιλο-Οικουμενιστές είναι
όλοι ανάμεσά μας προβατόσχημοι λύκοι, κι εμείς
κάνουμε διακρίσεις καί οικονομούμε.
Προσπαθώ νά βρώ μιά δικαιολογία γιά τόν εαυτό μου...
Αφού οι
Επίσκοποι μνημονεύουν τόν Πατριάρχη καί επομένως υπόκεινται καί αυτοί στόν
κανόνα: “ο
κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”· καί εγώ μνημονεύω τόν Επίσκοπό μου, ο
οποίος μνημονεύει τόν Πατριάρχη, ο οποίος κοινωνεί μέ τόν Πάπα· καί εσείς οι λαϊκοί
έρχεστε από μένα, ο οποίος μνημονεύω τόν Επίσκοπο καί κοινωνάτε καί μέ
αποδέχεστε. Επομένως, μία σειρά –αυτή η σειρά τού παραπτώματος πού
αρχίζει από τόν Πατριάρχη, αρχίζει σιγά-σιγά σάν συγκοινωνούν δοχείον, νά φθάνει
σάν ευθύνη μέχρις εμάς!
Αλλά ποιός από
τόν κόσμο τά ξέρει αυτά; Οι
περισσότεροι από τούς λαϊκούς, θά πούν: “Μά, αφού τό κάνει ο Πατριάρχης, αφού
τό κάνει ο Πάπας, τί φταίω εγώ;”. Φταίς κι
εσύ! Δέν
δικαιολογείται η άγνοια...
Είμαστε
όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι
μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Επίσκοπος ο οποίος
σιωπά καί η οποία σιωπή είναι τρίτο είδος αθεϊας. Είμαστε
υπεύθυνοι καί εμείς οι Πρεσβύτεροι καί μαζί μέ
εμάς, είστε καί σείς οι λαϊκοί, πού έρχεστε μαζί μέ μάς καί δέν μάς
λέτε: “Φεύγουμε
εμείς”.
ΚΥΡΙΑΚΗ 25 /12/16 – Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ -- Το ανερμήνευτο θαύμα
«Ετέχθη
υμίν σήμερον Σωτήρ, ός εστι Χριστός Κύριος»
Το μεγάλο γεγονός της Θείας Γέννησης του Χριστού
συνιστά το ανερμήνευτο θαύμα της Θείας Οικονομίας. Χωρίζει την ανθρώπινη
ιστορία στην «προ Χριστού» και στην «μετά Χριστόν» εποχή, όχι μόνο χρονολογικά
αλλά κυρίως ποιοτικά. Η μεγάλη πατερική μορφή του Ιωάννη του Χρυσοστόμου
δικαιολογημένα αποκαλεί το μεγάλο αυτό θαύμα «μητρόπολιν των εορτών». Εορτή
δηλαδή που προεξάρχει όλων των άλλων γιατί αποτελεί το κατ’ εξοχήν γεγονός για
τη σωτηρία του ανθρώπου, ο οποίος με τη Γέννηση του Σωτήρα Χριστού εισέρχεται
στο χώρο της θείας παρουσίας με αιώνια εμβέλεια.
π.Θεόδωρος Ζήσης, Η απάντηση στον μητρ. Θεσσαλονίκης σε σχέση με την επικαιρότητα
Ο Αλέξανδρος άφησε
ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "π.Θεόδωρος Ζήσης, Η απάντηση στον μητρ.
Θεσσαλονίκ...":
Για να καταλάβω, δηλαδή ο πατέρας Μεταλληνός δεν θέλει να προχωρήσει σε διακοπή Μνημοσύνου και αντιδρά???
Μα τι
άλλο επιτέλους θέλει για να δει....Για να καταλάβω, δηλαδή ο πατέρας Μεταλληνός δεν θέλει να προχωρήσει σε διακοπή Μνημοσύνου και αντιδρά???
Σ.σ. Δυστυχώς δεν θέλει να προχωρήσει σε διακοπή. Έχω ακούσει βίντεο που το εκφράζει καθαρά....
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)