Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός : Εμείς σκεπτόμεθα συνήθως «λαοκρατικά» και «λαϊκιστικά», όταν λέμε ότι ό «λαός» αναγνωρίζει τούς Αγίους!

Μόνον οι άγιοι γνωρίζουν ποιός είναι άγιος και αυτών ή γνώμη και άποψη έχει σημασία. "Όταν λέμε συνεπώς, ότι ό «λαός τού Θεού» αναγνωρίζει την αγιότητα, εννοούμε στην κυριολεξία τούς Αγίους αυτούς πού έφθασαν στην αγιότητα (φωτισμό τού Αγίου Πνεύματος και θέωση), τούς βαδίζοντας «συν πάσι τοις Άγίοις», άκολουθώντας τά ίχνη τους, για να γίνουν άγιοι, και όχι εκείνους πού δεν αγωνίζονται. Εμείς σκεπτόμεθα συνήθως «λαοκρατικά» και «λαϊκιστικά», όταν λέμε ότι ό «λαός» αναγνωρίζει τούς Αγίους! Γιατί το ερώτημα είναι: ποιός λαός; Ποιά σχέση έχει, δηλαδή, με τη Χάρη και σέ ποιά κατάσταση είναι ή «καρδιά» του; Διότι διαφορετικά, τά κριτήριά μας θα είναι ηθικολογικά και κοσμικά. Αυτό το φαινόμενο είναι σύνηθες στις περιπτώσεις όχι γνησίων πνευματικών τέκνων, αλλά οπαδών κάποιων Γερόντων, πού έπιμένουν στην «αγιοποίηση» τους, καθιστώντας τούς εαυτούς τους, έτσι, αλάθητο κριτήριο της αγιότητος!

Εμετική η κατάσταση των Παπολιγούρηδων, δεν υποφέρονται....

Ιδού ο πεμπτοφαλαγγίτης Ουνίτης "Μητροπολίτης" Σύρου Δωρόθεος!!!

Ο πεμπτοφαλαγγίτης Δωρόθεος προσφωνεί τον νέο  Ουνίτη επίσκοπο Σύρου:

Σεβασμιώτατε ἀδελφέ,

Ἡ ἐπιλογή σας ὡς νέου Ἐπισκόπου, ὁ ὁποῖος κατάγεται ἀπό τήν  Σύρον, ἐν συνδυασμῷ μέ τό δεδομένον ὅτι γνωρίζομεν ὁ ἕνας τόν ἄλλον καί τήν Ἐκκλησίαν του, άποτελεῖ ἐγγύησιν ὅτι θά συνεχίσετε τό ἔργον, τό ὁποῖον ὁ κατά πάντα ἄξιος Προκάτοχός σας ἐπετέλεσεν, διά χειρῶν τοῦ ὁποίουσᾶς προσφέρομεν την  Ἀρχιερατικήν ταύτην Μίτραν, ἐπαφιέμενοι εἰς τήν κρίσιν καί τήν βούλησιν αὐτοῦ νά περικοσμήσει, μετ’ οὐ πολύ, δι’ αὐτῆς τήν κεφαλήν σας, μέ τήν ὁλόθερμον καί ὁλοκάρδιον εὐχήν νά μήν εἶναι  ποτέ ἀκάνθινος στέφανος, ἀλλά πάντοτε κορυφαῖον σημεῖον  ποιμαντικῆς διακονίας, λαμπρυνομένης δι’ ἔργων ἀγάπης καί κοινωνικῆς εὐποιῒας.

ΑΞΙΟΣ!»

σ.σ. που είναι ένας  "ανώνυμος" που με "βομβαρδίζει" συχνά να μετανοήσω για την αποτείχισή μου. Θέλει να επιστρέψω να κοινωνώ με τον εχθρό της Κυρίας Θεοτόκου και του Υιού Της πεμπτοφαλαγγίτη Δωρόθεο! 

 "Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους"

Κάθε Παρασκευή ο Παρακλητικὸς Κανὼν τοῦ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 4 Ιουλίου 2014

Ανδρέου επισκόπου Κρήτης του μελωδού.

«Ζηλοῦτε τὰ πνευματικά». Νὰ ἐπιθυμεῖτε μὲ ζῆλο τὰ πνευματικὰ χαρίσματα. Τέτοιο ζῆλο σὲ ὅλη του τὴν ζωὴ εἶχε καὶ ὁ ἅγιος  Ἀνδρέας.

Ἀπὸ τοὺς μεγάλους ἐκκλησιαστικοὺς ποιητὲς ὁ Ἀνδρέας, γεννήθηκε στὴν Δαμασκὸ ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς, τὸν Γεώργιο καὶ τὴν Γρηγορία. Σὲ ἡλικία 15 χρονῶν, κατατάχθηκε στὸν κλῆρο (ἀναγνώστης) τοῦ πατριαρχικοῦ θρόνου τῶν Ἱεροσολύμων, ἀπὸ τὸν τότε Πατριάρχη Θεόδωρο.

Στὴν Ἱερουσαλήμ, ὁ Ἀνδρέας διακρίθηκε γιὰ τὴν μόρφωση καὶ τὴνἀρετή του μεταξὺ 
τῶν ἁγιοταφιτῶν πατέρων, γι’ αὐτὸ καὶ τὸν προέκριναν νὰ σταλεῖ στὴν Κωνσταντινούπολη, γιὰ τὴν ἕκτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο κατὰ τῶν Μονοφυσιτῶν. Μετὰ τὸ τέλος τῆς Συνόδου, ὁ Ἀνδρέας παρέμεινε στὴ βασιλεύουσα, ὅπου χειροτονήθηκε διάκονος καὶ διορίσθηκε διευθυντὴς τοῦ ὀρφανοτροφείου «Ἅγιος  Παῦλος». Ἡ ἔξοχη ἐπιμέλεια ποὺ ἀνέπτυξε στὸ φιλανθρωπικὸ αὐτὸ ἵδρυμα, τὸν ἀνέδειξε ἀρχιεπίσκοπο Κρήτης.

Ἀφοσιωμένος στὰ καθήκοντα τῆς νέας του θέσης, ἀναδείχθηκε μέγας ἐκκλησιαστικὸς διοικητής, ἀλλὰ καὶ λαμπρὸς διδάσκαλος καὶ ρήτορας.Γι' αὐτὸ καὶ ὅλο του τὸ ποιμνίο τὸν θεωροῦσε πραγματικὰ πατέρα.

Ἀλλὰ ὡς μητροπολίτης πῆρε μέρος στὴν σύνοδο ποὺ συγκάλεσε ὁ Φιλιππικὸς Βαρδάνης (712) καὶ ὑποστήριξε τὸν Μονοφυσιτισμό, ἀλλὰ ἐπανῆλθε στὴν ὀρθὴ πίστη μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Βαρδάνη. Στὸ γυρισμὸ ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου εἶχε πάει γιὰ διάφορες ὑποθέσεις, πέθανε (740 μ.Χ.) ἐπάνω στὸ καράβι. Τὸν ἔθαψαν στὴν Ἐρεσσὸ τῆς Μυτιλήνης, στὸ ναὸ τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας.
Νὰ σημειώσουμε ἐπίσης, ὅτι ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας, συνέθεσε καὶ ἀρκετὰ μουσικὰ τροπάρια καὶ κανόνες. Ἕνα ἀπὸ τὰ σπουδαία ἔργα του εἶναι καὶ ὁ Μέγας Κανόνας, ποὺ ψάλλεται τὴν Πέμπτη της Ε’ ἑβδομάδος Νηστειῶν τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς.

Άρα γε οι τοιούτοι είναι σχισματικοί, αιρετικοί, κακόδοξοι, κολασμένοι, αναθεματισμένοι και μαζί με αυτούς και ημείς που προσκυνούμεν και σεβόμεθα σχετικώς και κατά την Παράδοσιν τας αγίας εικόνας;

Η συνελθούσα σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει το 754 αποτελουμένη από Πατριάρχας Μητροπολίτας και Επισκόπους εξέδωκαν όρον ούτως έχοντα: «Ομοφώνως ορίζομεν απόβλητον είναι και αλλοτρίαν και εβδελυγμένην εκ της των χριστιανών Εκκλησίας πάσαν εικόνα εκ πάσης ύλης και χρωματουργικής των ζωγράφων κακοτεχνίας πεποιημένην. Μηκέτι τολμάν άνθρωπον τον οιονδήποτε επιτηδεύειν το τοιούτον ασεβές και ανόσιον επιτήδευμα, ο δε τολμών από του παρόντος κατασκευάσαι εικόνα, ή προσκυνήσαι ή στήσαι εν εκκλησία, ή εν ιδιωτικώ οίκω, ή κρύψαι, ει μεν Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος ή Διάκονος είεν, καθαιρείσθω, ει δε μονάζων, ή λαϊκός, αναθεματιζέσθω και τοις βασιλικοίς νόμοις υπεύθυνος έστω, ως εναντίος των του Θεού προσταγμάτων, και εχθρός των πατρικών δογμάτων». Ο αριθμός 348 είναι πολύ σεβαστός. Εν τούτοις τον τότε Πατριάρχην Κωνσταντίνον, και τον βασιλέα Κοπρώνυμον και τους 348 Μητροπολίτας, πολλοί μοναχοί, κληρικοί και λαϊκοί δεν τους ήκουσαν, απεσχίσθησαν απ’ αυτών, τους ήλεγχον, τους ύβριζον αποκαλούντες κακοδόξους, εικονομάχους κ.λ.π. και εξηκολούθουν ασπαζόμενοι και σεβόμενοι και τιμώντες τας αγίας εικόνας. Άρα γε οι τοιούτοι είναι σχισματικοί, αιρετικοί, κακόδοξοι, κολασμένοι, αναθεματισμένοι και μαζί με αυτούς και ημείς που προσκυνούμεν και σεβόμεθα σχετικώς και κατά την Παράδοσιν τας αγίας εικόνας; Ημείς έχομεν την γνώμην και ομολογούμεν ότι είναι άξιοι παντός επαίνου διότι παρήκουσαν και απεσχίσθησαν και ηξιώθησαν ουρανίων στεφάνων δια την παρακοήν των εκείνην, και σήμερον τους προσκυνούμεν και τιμώμεν ως Αγίους και τους ονομάζομεν : ο Άγιος Γερμανός, ο Άγιος Νικηφόρος, ο Άγιος Μεθόδιος, ο Άγιος Ταράσιος, οι Άγιοι Στέφανος και Θεόδωρος και Θεοφάνης οι γραπτοί, Θεόδωρος ο Στουδίτης κ.λ.π. την δε σύνοδον ονομάζομεν παράνομον, μιαράν και Καϊαφικόν συνέδριον.





Kyprianos Christodoulides είπε...

Ημείς έχομεν την γνώμην και ομολογούμεν ότι είναι άξιοι παντός επαίνου διότι παρήκουσαν και απεσχίσθησαν και ηξιώθησαν ουρανίων στεφάνων δια την παρακοήν των εκείνην, και σήμερον τους προσκυνούμεν και τιμώμεν ως Αγίους και τους ονομάζομεν : ο Άγιος Γερμανός, ο Άγιος Νικηφόρος, ο Άγιος Μεθόδιος, ο Άγιος Ταράσιος, οι Άγιοι Στέφανος και Θεόδωρος και Θεοφάνης οι γραπτοί, Θεόδωρος ο Στουδίτης κ.λ.π. την δε σύνοδον ονομάζομεν παράνομον, μιαράν και Καϊαφικόν συνέδριον.

kx
Σημειώσατε λάθος, και μάλιστα μεγάλο. Ήταν, οι αναφερόμενοι πατέρες, πλανηθέντες υπό του αρχεκάκου όφεως και ο οικουμενικός Βαρθολομαίος με τους προ αυτού αναπαυσαμένους Δημήτριον και Αθηναγόρα, προσεύχονται για την σωτηρία τους.

Μείνατε εντός εκκλησίας, διότι εκτός ... κόμματος θα σας φάνε οι λύκοι. Undestood ή όχι ; Άιντε μπράβο, κάνετε καμιά προσευχή, ένα κομποσχοινάκι ή κανένα ευχέλαιο. Αν σας πάρει ο δρόμος κατά μεριά Κων/πολη (σημ. θερινός θρησκευτικός τουρισμός) μη ξεχάσετε να πάρετε την ευχή του οικουμενικού.

Ιδού ένας άλλος εξωμότης ο Σύρου Δωρόθεος. Άκουσε και φρίξε!

Ο δε Άγιος είπεν εις αυτόν: τούτο έπαθες, διότι δεν επίστευες εις τον Χριστόν εξ όλης σου ψυχής και διότι έχεις έργα αμαρτίας.

Άνθρωπος τις Αντιοχεύς, το γένος ευγενής, βαθύπλουτος, ησθένησε βαρέως, διότι το εν μέρος της κεφαλής του τόσον επόνεσεν, ώστε εξήλθεν ο εις των οφθαλμών του. Έδραμε λοιπόν ούτος εις το Μοναστήριον του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και πεσών εις τους πόδας του τον παρεκάλει να τον ιατρεύση. Ο δε Άγιος είπεν εις αυτόν: τούτο έπαθες, διότι δεν επίστευες εις τον Χριστόν εξ όλης σου ψυχής και διότι έχεις έργα αμαρτίας. Εάν με όλην σου την καρδίαν προσεύχησαι και υπόσχεσαι να λείψης από τα κακά, εύκολον είναι να ιατρευθής. Τότε μετά δακρύων ωμολόγησεν ο άρχων εκείνος τον Χριστόν Θεόν αληθινόν, και υπεσχέθη να λείψη από τας αμαρτίας, και κρατήσας το ράσον του Αγίου, έτριψεν την κεφαλήν του και παρευθύς και ο πόνος της κεφαλής του έπαυσε και ο οφθαλμός του ιατρεύθη, ως πρότερον.

(Ορθ. Συναξ. ΙΑ, 413).