H Θεοτόκος -- του αειμνήστου Παναγιώτου Γκιουλέ

Ως προεγνωσμένον και κρύφιον Μυστήριον της Αγίας Τριάδος και ως Μήτηρ της Νοεράς Ησυχίας εις τα Άγια των Αγίων

Ιλιγγιά ο ανθρώπινος νους προ του ασυλλήπτου Θεολογικού Μυστηρίου της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και ο ανθρώπινος λόγος μένει άφωνος και σιωπών, γιατί αδυνατεί να εκφράση το ασύλληπτο, απερινόητο, άρρητο και ανέκφραστο αυτό μυστήριο της ευσεβείας!...                                                                                                                                                          

Γιατί όντως και «ομολογουμένως μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον· Θεός εφανερώθη εν σαρκί(1)» δια της Θεοτόκου. Γιατί η Παρθένος εγέννησε «εν σαρκί», τον ενυπόστατο Λόγο του Πατρός, την ενυπόστατη Αλήθεια και Ζωή(1^α) και έγινε η ουράνιος παστάς του Λόγου, που μέσα Της ετελεσιουργήθη το μέγα Μυστήριο της υποστατικής ενώσεως θείας και ανθρωπίνης φύσεως. Γι΄ αυτό ο ιερός Ιωάννης ο Δαμασκηνός θεολογεί: «Δικαίως και αληθώς Θεοτόκον την Αγίαν Μαρίαν ονομάζομεν· τούτο γαρ όνομα, άπαν το μυστήριον της οικονομίας συνίστησιν»(2). Αυτό σημαίνει ότι το Μυστήριο της Θεοτόκου, ως συνιστών και εκφράζον «άπαν το μυστήριον της θείας οικονομίας», είναι «κρύφιον».

ΥΜΝΟΙ ΤΟΥ ΟΡΘΡΟΥ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Τη Ζ΄ (7η) Απριλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΚΑΛΛΙΟΠΙΟΥ.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 7  Απριλίου 2019                         

Καλλιόπιος ο Άγιος του Χριστού Μάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπστ΄ - τε΄ (286 – 305), υιός μεν υπάρχων Θεοκλείας, η οποία ήτο δεδιδαγμένη την του Χριστού Πίστιν, καταγόμενος δε εκ Πέργης της Παμφυλίας. Ανατραφείς λοιπόν ούτος ευσεβώς παρά της μητρός του, εμελέτησε καλώς τας θείας Γραφάς, όταν δε εκινήθη ο κατά των Χριστιανών διωγμός υπό του Μαξιμιανού, τότε και ο γενναίος ούτος αγωνιστής ενδυναμωθείς τω πνεύματι και ακολουθών εις τας συμβουλάς της μητρός του, η οποία τον συνεβούλευε να αποθάνη δια τον Χριστόν με Μαρτύριον, προσήλθεν αυτόκλητος εις τον ηγεμόνα Μάξιμον, όστις διέτριβεν εις την εν τη Γαλατία Πομπηϊούπολιν, ήτις ωνομάσθη ούτως εκ του μεγάλου Πομπηϊου, του πέριξ ταύτης νικήσαντος τον Μιθριδάτην και η οποία το πάλαι εκαλείτο Ευπατορία.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Όλα τα τάγματα, των απ’ αιώνος Αγίων, Προφητών, Αποστόλων, Πατριαρχών, Μαρτύρων, Οσίων, έλαβον Χάριτας και δόξας από τον επουράνιον Θεόν, διά τας αρετάς τας οποίας είχον, ποτέ όμως δεν έφθασαν να λάβουν εκείνας τας Χάριτας τας οποίας έλαβεν η Θεοτόκος από τον Υιόν της και Θεόν. Η Παναγία Παρθένος έλαβεν όχι μόνον όλας τας Χάριτας τας οποίας όλοι ομού οι Άγιοι έλαβον και τας οποίας ουδείς εξ όλων των άλλων Αγίων ηξιώθη να λάβη, αλλ’ επί πλέον έλαβε και έν ακόμη πρωτάκουστον χάρισμα, το να υψωθή επάνω από όλην την υπεξούσιον κτίσιν του Βασιλέως των βασιλέων, να γίνη δηλαδή Βασίλισσα πάσης της κτίσεως και Μήτηρ του μονογενούς Υιού του Θεού.

Ο Ευαγγελισμός των ποιμένων

Είναι άξιο πολλής προσοχής, ότι κατά την κοσμοϊστορική εκείνη νύκτα, κατά την οποία αποκαλύφθηκε το μέγα της βουλής του Θεού μυστήριο, κανείς άλλος δεν κρίθηκε άξιος να ευαγγελισθεί τη χαρά τη μεγάλη, «ότι ετέχθη υμίν Σωτήρ», παρά μόνο οι ποιμένες της Βηθλεέμ! Ο δε θελκτικός και θεόπνευστος ιστορικός της γεννήσεως και της παιδικής ηλικίας του Σωτήρος, ο ευαγγελιστής Λουκάς, διαθέτει δεκατρείς ολόκληρους στίχους, για να περιγράψει την εμφάνιση του αγγέλου στους ποιμένες, τον ευαγγελισμό της μεγάλης χαράς, την υμνωδία «πλήθους στρατιάς επουρανίου», που είδαν και άκουσαν οι μακάριοι αυτοί άνδρες.

Μια τεράστια επέτειος: 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ (Κέρκυρα, 6/4/1819)

Μια τεράστια επέτειος που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη: Σαν σήμερα, πριν από 200 χρόνια, στις 6 Απριλίου 1819, (με το παλιό ορθόδοξο ημερολόγιο) γράφτηκε στην Κέρκυρα η επίσημη διακήρυξη του επαναστατικού στόχου και η έκκληση προσήλωσης σ’ αυτόν. Την ημερομηνία δεν θα την βρείτε στα σχολικά βιβλία, ούτε ακόμη στην πανεπιστημιακή ιστορία. Ο λόγος; Το κείμενο έγραψε ένας «άσχετος» ή «αντίθετος» με την Επανάσταση. Ο Ιωάννης Καποδίστριας. Ο -κατόπιν βασάνων- «επιλεγμένος» να κυβερνήσει το κράτος που προέκυπτε από την Επανάσταση του 1821. Το κράτος που αναγνώριζε και εγγυόταν η Ρωσία, η Μ. Βρετανία και η Γαλλία. Ευνόητο είναι ότι η διακήρυξη έγινε μυστικά. Παραδόθηκε σε επιλεγμένα πρόσωπα με την εντολή να κυκλοφορήσει ευρέως μετά την έκρηξη της Επανάστασης, πράγμα που έγινε.

π. Θεόδωρος Ζήσης, Είμαστε υπερήφανοι για την Αγία μας Ορθοδοξία

Μόνο την εξής φράση που τα εμπεριέχει όλα: Γράφει ο αδελφός μας Αλέξανδρος

Θέλω να επισημάνω κάτι από την προφητεία του π. Μαλαχία για τον ερχομό του προφήτη Ηλία που θα προετοιμάσει τον δρόμο για την μεγάλη και επιφανή ημέρα του Κυρίου μας και την τελική κρίση. 

Μαλ. 4,4 καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστελῶ ὑμῖν Ἠλίαν τὸν Θεσβίτην, πρὶν ἢ ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ,
Μαλ. 4,5 ὃς ἀποκαταστήσει καρδίαν πατρὸς πρὸς υἱὸν καὶ καρδίαν ἀνθρώπου πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ, μὴ ἐλθὼν πατάξω τὴν γῆν ἄρδην.
Μαλ. 4,6 μνήσθητι νόμου Μωσῆ τοῦ δούλου μου, καθότι ἐνετειλάμην αὐτῷ ἐν Χωρὴβ πρὸς πάντα τὸν Ἰσραὴλ προστάγματα καὶ δικαιώματα.

Ιδού, τι θα συμβή σε ένα έτος με το Τέμενος

Το Τέμενος των Αθηνών ωλοκληρώθη και η Κυβέρνησις είναι έτοιμος να τοποθετήση Ιμάμην. Εφ’ όσον θα είναι «κρατικός», εις την επομένην Δοξολογίαν δια την απελευθέρωσιν από την ισλαμικήν Οθωμανικήν Αυτοκρατορίαν θα παρίσταται και αυτός! Πιθανώς να κληθή και από τον κ. Ερντογάν να συμμετάσχη εις τας επετείους δια την Άλωσιν και η Κυβέρνησις θα τον αποστείλη λόγω «θρησκευτικής διπλωματίας», δι’ όσους παρηκολούθησαν το πρόσφατον συνέδριον του Υπ. Εξωτερικών. Θα πρέπη άλλωστε να ενσωματωθούν και οι χιλιάδες μετανάσται… Ως επληροφορήθημεν από την εφημερίδα «Καθημερινή» της 2ας Απριλίου 2019:

Δεν ξεχνάμε! -- Παραδώσαμε τα πάντα χωρίς να έχουμε καν πολεμήσει

Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*

Τα βασανιστήρια και τα μαρτύρια που έζησαν οι Ελληνες από τους Βούλγαρους πριν ελευθερωθεί η Μακεδονία φαίνεται ότι τα έχουμε ξεχάσει. Τον διαρκή αγώνα των σλαβικών φύλων να πάρουν τη Μακεδονία, εξοντώνοντας τους ελληνικούς πληθυσμούς, επιβάλλοντας τη σλαβική διάλεκτό τους σε σχολεία και εκκλησίες και αρπάζοντας παιδιά, τον έχουμε ξεχάσει.

Οι κομιτατζήδες είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ, όπως και οι βλέψεις των Σλάβων γειτόνων στα ελληνικά εδάφη.

Ελληνες, όπως ο Δραγούμης και η Πηνελόπη Δέλτα, περιγράφουν τι τράβηξαν οι ελληνικοί πληθυσμοί από τους Βούλγαρους. Τα γραπτά τους, όμως, δεν διδάσκονται στα σχολεία. «Ο μπιντές» του Χάκκα και άλλα άθλια προπαγανδιστικά αναγνώσματα για το πόσο χρήσιμες είναι οι ΜΚΟ, τι καλή που είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση και πόσο πατρίδα μας είναι η Ευρώπη ενδείκνυνται περισσότερο ως μάθημα.