Στη Σαλαμίνα, απέναντι από τη μεγαρική ακτή « Μεγάλο Πεύκο», βρίσκεται η μονή
της Φανερωμένης, που ιδρύθηκε στα ερείπια παλαιού μοναστηριού τον 17ο αι. από
τον όσιο Λαυρέντιο.
Όταν ο όσιος ήταν ακόμη κοσμικός με το όνομα Λάμπρος Κανέλλος, είδε μια νύχτα τη Θεοτόκο και την άκουσε να του λέει:
- Στο νησί της Σαλαμίνας, στο βόρειο μέρος, βρίσκεται ένας ερειπωμένος ναός μου. Πήγαινε λοιπόν να τον ανοικοδομήσεις.
Ο Λάμπρος δεν πίστεψε στο όραμα. Για αυτό η Παναγία εμφανίζεται αυστηρή για δεύτερη και τρίτη φορά, και τον προστάζει να υπακούσει. Έτσι ο Λάμπρος ξεκίνησε για την παραλία, σκοπεύοντας να περάσει με κάποιο πλοιάριο στο νησί. Συνάντησε όμως θαλασσοταραχή και δεν βρήκε κανένα πλεούμενο.
Ενώ καθόταν συλλογισμένος, ακούει από ψηλά τη φωνή της Θεοτόκου να του λέει:
- Ρίξε την κάπα σου στη θάλασσα, κάθησε πάνω, κι εκείνη θα σε μεταφέρει χωρίς κίνδυνο στο νησί.
Έτσι κι έγινε. Ο Λάμπρος χωρίς δισταγμό ανέβηκε στην κάπα, διέσχισε τα κύματα κι έφθασε σώος στην απέναντι ακτή.
Εκεί στη Σαλαμίνα, στο σημείο που του υπέδειξε η Θεοτόκος, βρήκε τα ερείπια του ναού της καθώς και μιας παλαιάς μονής. Μέσα στην εκκλησία υπήρχε μια θεομητορική εικόνα, από την οποία ονομάστηκε αργότερα η μονή « Φανερωμένη η Νεοφανείσα ».
Ο Λάμπρος ανοικοδόμησε τον ναό και τα κελλιά, έμεινε εκεί, εκάρη μοναχός, και με την αγία του βιοτή δεν άργησε να γίνει πόλος έλξεως για κοσμικούς και μοναχούς.
Η παλαιά μονή διέθετε μεγάλη κτηματική περιουσία, η οποία όμως είχε καταπατηθεί από τους περιοίκους. Ο όσιος αγωνίζεται και τη διεκδικεί. Η ίδια η Παναγία του εμφανίζεται σε όραμα και του υποδεικνύει τα όρια των καταπατημένων κτημάτων.
Σε λίγο διάστημα κατορθώνει, ώστε να αποδοθούν όλα τα κτήματα στη μονή. Απομένει ένας μεγάλος ελαιώνας στη Γλυφάδα, το οποίο κατακρατεί κάποιος πανίσχυρος και φανατικός οθωμανός. Ο όσιος πηγαίνει να τον συναντήσει αυτοπροσώπως εκ μέρους του πατριάρχου, αλλά ο οθωμανός είναι ανένδοτος.
Τότε επεμβαίνει η θεία δίκη. Η γυναίκα του Τούρκου αρρωσταίνει βαριά. Ούτε γιατροί ούτε φάρμακα μπορούν να τη θεραπεύσουν. Η ίδια ζητά με πίστη τον όσιο Λαυρέντιο για να τη θεραπεύσει, αλλά ο Τούρκος αρνείται εξαγριωμένος. Η κατάστασή της διαρκώς χειροτερεύει και την οδηγεί ολοταχώς στον θάνατο.
Τότε μόνο ο σκληρός αγαρηνός καλεί τον όσιο. Κι εκείνος, αφού προσευχήθηκε, σταύρωσε, σταύρωσε την άρρωστη στο κεφάλι και τη θεράπευσε.
Το θαύμα συγκλόνισε τον φανατικό μωαμεθανό, ο οποίος ευχαρίστησε «εκ βαθέων » τον άγιο. Κι όχι μόνο επέστρεψε με επίσημα έγγραφα τον ελαιώνα, αλλά πρόσφερε κι ένα σεβαστό χρηματικό ποσό στη μονή.
Όταν ο όσιος ήταν ακόμη κοσμικός με το όνομα Λάμπρος Κανέλλος, είδε μια νύχτα τη Θεοτόκο και την άκουσε να του λέει:
- Στο νησί της Σαλαμίνας, στο βόρειο μέρος, βρίσκεται ένας ερειπωμένος ναός μου. Πήγαινε λοιπόν να τον ανοικοδομήσεις.
Ο Λάμπρος δεν πίστεψε στο όραμα. Για αυτό η Παναγία εμφανίζεται αυστηρή για δεύτερη και τρίτη φορά, και τον προστάζει να υπακούσει. Έτσι ο Λάμπρος ξεκίνησε για την παραλία, σκοπεύοντας να περάσει με κάποιο πλοιάριο στο νησί. Συνάντησε όμως θαλασσοταραχή και δεν βρήκε κανένα πλεούμενο.
Ενώ καθόταν συλλογισμένος, ακούει από ψηλά τη φωνή της Θεοτόκου να του λέει:
- Ρίξε την κάπα σου στη θάλασσα, κάθησε πάνω, κι εκείνη θα σε μεταφέρει χωρίς κίνδυνο στο νησί.
Έτσι κι έγινε. Ο Λάμπρος χωρίς δισταγμό ανέβηκε στην κάπα, διέσχισε τα κύματα κι έφθασε σώος στην απέναντι ακτή.
Εκεί στη Σαλαμίνα, στο σημείο που του υπέδειξε η Θεοτόκος, βρήκε τα ερείπια του ναού της καθώς και μιας παλαιάς μονής. Μέσα στην εκκλησία υπήρχε μια θεομητορική εικόνα, από την οποία ονομάστηκε αργότερα η μονή « Φανερωμένη η Νεοφανείσα ».
Ο Λάμπρος ανοικοδόμησε τον ναό και τα κελλιά, έμεινε εκεί, εκάρη μοναχός, και με την αγία του βιοτή δεν άργησε να γίνει πόλος έλξεως για κοσμικούς και μοναχούς.
Η παλαιά μονή διέθετε μεγάλη κτηματική περιουσία, η οποία όμως είχε καταπατηθεί από τους περιοίκους. Ο όσιος αγωνίζεται και τη διεκδικεί. Η ίδια η Παναγία του εμφανίζεται σε όραμα και του υποδεικνύει τα όρια των καταπατημένων κτημάτων.
Σε λίγο διάστημα κατορθώνει, ώστε να αποδοθούν όλα τα κτήματα στη μονή. Απομένει ένας μεγάλος ελαιώνας στη Γλυφάδα, το οποίο κατακρατεί κάποιος πανίσχυρος και φανατικός οθωμανός. Ο όσιος πηγαίνει να τον συναντήσει αυτοπροσώπως εκ μέρους του πατριάρχου, αλλά ο οθωμανός είναι ανένδοτος.
Τότε επεμβαίνει η θεία δίκη. Η γυναίκα του Τούρκου αρρωσταίνει βαριά. Ούτε γιατροί ούτε φάρμακα μπορούν να τη θεραπεύσουν. Η ίδια ζητά με πίστη τον όσιο Λαυρέντιο για να τη θεραπεύσει, αλλά ο Τούρκος αρνείται εξαγριωμένος. Η κατάστασή της διαρκώς χειροτερεύει και την οδηγεί ολοταχώς στον θάνατο.
Τότε μόνο ο σκληρός αγαρηνός καλεί τον όσιο. Κι εκείνος, αφού προσευχήθηκε, σταύρωσε, σταύρωσε την άρρωστη στο κεφάλι και τη θεράπευσε.
Το θαύμα συγκλόνισε τον φανατικό μωαμεθανό, ο οποίος ευχαρίστησε «εκ βαθέων » τον άγιο. Κι όχι μόνο επέστρεψε με επίσημα έγγραφα τον ελαιώνα, αλλά πρόσφερε κι ένα σεβαστό χρηματικό ποσό στη μονή.