Ὁ Ἰωάννης Σκαλτσούνης κρίνει τὴν Γαλλικὴν Ἐπανάστασιν -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ

Οἱ ἐπηρεασµένοι ἀπὸ τὸν εὐρωπαϊκό Διαφωτισµὸ καὶ ὀπαδοὶ τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως, τὴν κορύφωσή του, προτιµοῦν νὰ εἶναι µαθηταὶ τοῦ Βολταίρου († 1778), τοῦ πνευµατικοῦ της πατέρα, καὶ ὄχι τοῦ Ἁγίου Κοσµᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ († 1779). Ἐπίσης, προδίδοντας τὸ νόθο φρόνηµα καὶ τὴν ἄγνοιά τους, θεωροῦν τὴν Γαλλικὴ Ἐπανάσταση τοῦ 1789 ὡς πρότυπο τῆς Μεγάλης Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, µολονότι οὐδεµία ἄµεση σχέση ἔχουν. Ἡ δική µας Ἐπανάσταση, ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ Γέρος τοῦ Μωριᾶ στοὺς µαθητὲς τοῦ Γυµνασίου τῶν Ἀθηνῶν, ἔγινε «πρῶτα ὑπὲρ Πίστεως καὶ ἔπειτα ὑπὲρ Πατρίδος». Καὶ ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ταυτισµένος ἀπόλυτα µὲ τὸ ᾽21 καὶ τὴν ἐθνικὴ µας παλιγγενεσία, ἦταν ὁ ἁρµοδιώτερος νὰ προσδιορίσει τὸν χαρακτήρα καὶ τὴν ταυτότητα τοῦ Μεγάλου Ἐθνικοῦ µας Ἀγώνα. Ὑπάρχουν ὅµως καὶ οἱ Ἕλληνες ἐκεῖνοι, ποὺ λόγῳ τῆς παιδείας καὶ τοῦ Ἑλληνορθοδόξου φρονήµατός τους µποροῦν νὰ ἀποτιµήσουν ὀρθὰ τὰ πράγµατα, διαπιστώνοντας τὴν ἰδιαιτερότητα τῆς δικῆς µας Ἐπαναστάσεως καὶ τῶν στόχων της. Ἕνας ἐξ αὐτῶν ὑπῆρξε ὁ Ἰωάννης Σκαλτσούνης, ἀντιπρόεδρος (1894 - 96) καὶ πρόεδρος (1897 -1905) τοῦ θρησκευτικοῦ Συλλόγου «Ἀνάπλασις» τῶν Ἀθηνῶν. Κρίθηκε, ἔτσι, σκόπιµο -ἐπ᾽ εὐκαιρίᾳ τῆς Ἐθνικῆς µας Ἐπετείου τῆς 25ης Μαρτίου- νὰ παρουσιασθεῖ ἡ κριτική του.

Ἀνυπόκριτος ὑπεράσπισις τῆς Ὀρθοδοξίας -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ καί οἱ προκλητικές ἐκδηλώσεις ποτέ δέν ἔλειψαν ἀπό τήν Ἐκκλησία. Πάντα ξεφυτρώνουν µητροπολίτες, ἀλλά καί ἁπλοί κληρικοί, πού κινοῦνται µέ βάση τό κοσµικό φρόνηµα πού ὑπάρχει µέσα τους καί τούς καταδυναστεύει. Αὐτό τούς ὑπαγορεύει νά ἐµφανίζονται µέ πολλά πρόσωπα στόν ἁπλό λαό τοῦ Θεοῦ. Γίνοµαι πιό συγκεκριµένος µέ ἕνα παράδειγµα. Ἐµφανίζεται ἕνας µητροπολίτης ὡς θερµός ὑποστηρικτής τῆς Ὀρθοδοξίας, κάνει σχετικά κηρύγµατα καί ἐξαπολύει ἐγκυκλίους µέ σκοπό νά διαφωτίσει τό ποίµνιό του. Ἡ πράξη αὐτή προφανῶς εἶναι ὀρθή. Ἐάν δέν προµαχήσει ἕνας µητροπολίτης γιά τήν ὀρθόδοξη πίστη, ποιός ἄλλος µπορεῖ νά τόν ἀντικαταστήσει; Καί µακάρι ὅλοι οἱ µητροπολίτες νά ἔκαναν τό ἴδιο. Μέχρις ἐδῶ καλά. Ὅµως τά πράγµατα ἀνατρέπονται, ὅταν βλέπεις ὅτι ὁ ὑπέρµαχος τῆς Ὀρθοδοξίας διατηρεῖ στενές σχέσεις µέ µητροπολίτες πού εἶναι οἰκουµενιστές, πού συµπροσεύχονται µέ τούς ἑτερόδοξους, πού δέν θεωροῦν τούς παπικούς καί προτεστάντες αἱρετικούς, πού ἔχουν φιλοδοξίες νά γίνουν καί ἀρχιεπίσκοποι, παρά τήν πραγµατική τους ἀναξιότητα.

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ -- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

Τη ΙΣΤ΄ (16η) Μαρτίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ του Θαυματουργού, του εν τη εν Πάτμω Ιερά Μονή Ιωάννου του Θεολόγου ασκήσαντος εν η και το τίμιον αυτού απόκειται Λείψανον.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 16  Μαρτίου 2019

Χριστόδουλος ο του Δεσπότου Χριστού θαυμαστός και γνήσιος δούλος κατήγετο από τα περίχωρα της ε Βιθυνία της Μικράς Ασίας λαμπράς και περιφανούς πόλεως Νικαίας, εις την οποίαν εγεννήθη κατά τους τελευταίους χρόνους της βασιλείας του αυτοκράτορος Βασιλείου Β΄ του Βουλγαροκτόνου (976 – 1025). Οι γονείς αυτού ήσαν ευσεβείς και Ορθόδοξοι και εκαλούντο ο μεν πατήρ Θεόδωρος, η δε μήτηρ Άννα, οίτινες, αφού τον εγέννησαν, ωνόμασαν αυτόν κατά το Άγιον Βάπτισμα, Ιωάννην.

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ ἐξέδωσε τὴν ἀκόλουθον ποιμαντορικήν ἐγκύκλιον διά τὴν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας:

«Τέκνα μου ἀγαπητά καί περιπόθητα, Ὄντως «ἡμέρα χαρμόσυνος καί εὐφροσύνης ἀνάπλεως» ἀνέτειλε σήμερα, Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ χαρά ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων συνίσταται στό γεγονός ὅτι σήμερα ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας ἀπέφυγε τόν κίνδυνο τοῦ ἐξανατολισμοῦ, δηλ. τῶν αἱρέσεων ἀπό τήν Ἀνατολή, ἀπό ἰουδαϊκές καί ἰσλαμικές ἐπιρροές. Εἶναι γνωστό ὅτι ἡ αἵρεση τῆς εἰκονομαχίας εἶχε τίς ρίζες της στόν Ἰσλαμισμό καί τόν Ἰουδαϊσμό, οἱ ὁποῖες εἶναι ἀνεικονικές θρησκεῖες, δέν ἔχουν εἰκόνες. Οἱ εἰκονομάχοι προσπάθησαν νά περάσουν τό μένος τους ἐναντίον τῶν ἁγίων εἰκόνων μέσα στήν πίστη μας, τήν ἁγία Ὀρθοδοξία. Ὅμως, οἱ ἅγιοι Πατέρες μας, ἀγωνιζόμενοι ἐναντίον τῶν χριστιανοκατηγόρων εἰκονομάχων, τό ἀπέτρεψαν αὐτό καί ἔτσι ἀποφεύχθηκε ὁ ἐξανατολισμός τῆς Ὀρθοδοξίας, δηλ. τό νά μᾶς παρασύρει ἡ Ἀνατολή, οἱ Μουσουλμάνοι καί οἱ Ἑβραῖοι.

Τη ΙΕ΄ (15η) Μαρτίου, ο Άγιος Μάρτυς ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ ο εν Αιγύπτω την δοράν αφαιρεθείς τελειούται.

Νίκανδρος ο Άγιος Μάρτυς έζη κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπδ΄- τε΄ (284 – 305). Επειδή δε ήτο ανατεθραμμένος με την ευσέβειαν και προσκεκολλημένος εις την αγάπην των του Χριστού Μαρτύρων, δια τούτο έργον είχε να λαμβάνη κρυφίως τα ιερά Λείψανα των Μαρτύρων εκείνων, οι οποίοι απέθνησκον δια την ευσέβειαν και να ενταφιάζη αυτά εντίμως και σεβασμίως.

Πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός: Η νίκη της αληθούς Πίστεως Κυριακή της Ορθοδοξίας

Στις 11 Μαρτίου 843 - πρώτη Κυριακή της Μ. Τεσσαρακοστής τότε - μία σύνοδος στην Πόλη «αναστήλωσε», ανάρτησε και πάλι στους στύλους των ναών, τις άγιες εικόνες, δίνοντας έτσι τέλος στην πολιτικοθρησκευτική αναστάτωση της εικονομαχίας (726 - 843). Πρωτοστάτησε μία γυναίκα, η αυτοκράτειρα Θεοδώρα, επιβεβαιώνοντας το γεγονός ότι οι γυναίκες, ως μόνιμος φορέας του πολιτισμού, σώζουν την πίστη! Η Θεοδώρα είχε οσιακά τέλη στη Μονή των Γαστρίων και ίσως κάποιοι να μη γνωρίζουν ότι το λείψανό της βρίσκεται ακέραιο και άφθαρτο στην Κέρκυρα.

Τη ΙΕ΄ (15η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΥ Επισκόπου Βρεττανίας, αδελφού Βαρνάβα του Αποστόλου.

Αριστόβουλος ο Άγιος του Χριστού Απόστολος ήτο εις των Εβδομήκοντα Αποστόλων, ηκολούθησε δε τον Άγιον Απόστολον Παύλον, διακονών αυτώ και κηρύττων το Ευαγγέλιον του Χριστού εις διαφόρους τόπους. Εχειροτονήθη δε ούτος υπό του θείου Παύλου Επίσκοπος εις την νήσον των Βρεττανών (την Αγγλίαν), εις την οποίαν κατώκουν τότε θηριώδεις και ωμότατοι άνθρωποι, υπό των οποίων πότε μεν εδέρετο, πότε δε εσύρετο εις την αγοράν· όμως δια των τοιούτων θλίψεων και βασάνων πολλούς κατέπεισε να πιστεύσωσιν εις τον Χριστόν. Εκεί λοιπόν οικοδομήσας Εκκλησίας και χειροτονήσας Διακόνους και Πρεσβυτέρους, ο μακάριος εν ειρήνη ανεπαύσατο.

Α΄ Χαιρετισμοί από τον Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Καισαριανής

Τη ΙΕ΄ (15ην) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΑΓΑΠΙΟΥ και των συν αυτώ Μαρτύρων ΠΛΗΣΙΟΥ, ΡΩΜΥΛΟΥ, ΤΙΜΟΛΑΟΥ, δύο ΑΛΕΞΑΝΔΡΩΝ και δύο ΔΙΟΝΥΣΙΩΝ.

Αγάπιος ο ένδοξος του Χριστού Άγιος Μάρτυς και οι συν αυτώ μαρτυρήσαντες Άγιοι Μάρτυρες Πλήσιος, Ρωμύλος, Τιμόλαος, Αλέξανδροι δύο και Διονύσιοι δύο, ήσαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπδ΄ - τε΄ (284 – 305), κατήγοντο δε ούτοι ο μεν Αγάπιος εκ της Γάζης, πόλεως της Παλαιστίνης, ο Τιμόλαος εκ του Ευξείνου Πόντου, οι δύο Διονύσιοι εκ της Τριπόλεως της εν Φοινίκη, ο Ρώμυλος εκ της εν Παλαιστίνη Διοσπόλεως, ήτις πρότερον εκαλείτο Λύδδα, νυν δε κοινώς καλείται Άγιος Γεώργιος της οποίας ήτο και Υποδιάκονος, ο δε Πλήσιος και οι δύο Αλέξανδροι εκ της Αιγύπτου.

Εύγε! Περηφάνια για τον Σφακιανό αλεξιπτωτιστή

Υπερήφανους όλους τους Ελληνες έκανε το βίντεο ενός Σφακιανού καταδρομέα που τραγουδά ατάραχος το στρατιωτικό εμβατήριο «Μακεδονία ξακουστή», ακριβώς τη στιγμή που πέφτει στο κενό με αλεξίπτωτο!
Τη μεγαλύτερη εντύπωση έκανε σε όλους η ήρεμη όψη του υπερήφανου Κρητικού αλεξιπτωτιστή, που στέλνει από τους αιθέρες το δικό του μήνυμα για την ελληνικότητα της Μακεδονίας!

Ο Μανώλης Μπούχλης μοιράστηκε την εμπειρία του με μια συγκινητική ανάρτηση στα social media, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να το κάνει: «Βρίσκομαι σε μακεδονικά εδάφη και έτσι όπως φεύγω από το ελικόπτερο στο κενό, άρχιζα να αγναντεύω από εκεί ψηλά την Ελλάδα μας, τη Μακεδονία μας...

Στα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα που αγναντεύω την Ελλάδα μας με έπιασε μια συγκίνηση και μια θλίψη για την πληγωμένη μας Ελλάδα, την πουλημένη μας Ελλάδα, καθώς πρόγονοί μας άφησαν το αίμα τους σε αυτά τα εδάφη για την ελευθερία τη δικιά μας σήμερα... Ετσι, λοιπόν, αναφώνησα ένα τραγούδι για την Μακεδονία μας σε αυτούς που την πούλησαν χωρίς τη θέλησή μας» ανέφερε.

Ο Μανώλης Μπούχλης κατάγεται από ένα πανέμορφο ορεινό χωριό των Χανίων, το Ασκύφου Σφακίων. Είναι αθλητής και συγκεκριμένα ποδοσφαιριστής στην ομάδα του Πλατανιά Χανίων. Κατετάγη στον στρατό και μόλις πριν από λίγες εβδομάδες πήρε τον πράσινο μπερέ του καταδρομέα - αλεξιπτωτιστή. 

ΙερόςΛόχος 2012 Έφεδροι Ειδικών Δυνάμεων -- Νεότερη ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ σχετικά με την παρέμβασή μας στο Βασιλικό θέατρο

https://ierosloxos2012.blogspot.com/2019/03/blog-post_15.html

Η αυθόρμητη παρέμβαση κάποιων μελών του Ιερού Λόχου, που πήγαν για να διαπιστώσουν αν όντως κατάπτυστα υβρίζονται ιερά πρόσωπα και σύμβολα της ορθόδοξης πίστης μας στην θεατρική παράσταση του ΚΘΒΕ "Πυργκαγιές" (δείτε το βίντεο με την αντίδραση και την ανακοίνωσή μας εδώ),  προκάλεσε τον απόλυτο αιφνιδιασμό του συστήματος.

Η δημοσιοποίηση της αυθόρμητης αυτής αντίδρασης, υπερπροβλήθηκε από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης.

Εύλογα προκύπτει το ερώτημα.

ΓΙΑΤΙ τόσο πολύ ασχολήθηκαν με την δράση μας όλοι αυτοί;

Αδέρφια η απάντηση είναι μία και μοναδική.

ΓΙΑΤΙ ΠΛΕΟΝ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ!

ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ

ότι ο κόσμος και ειδικά οι νέοι, ΔΕΝ πείθονται από το σανό που τους ταΐζουν τόσα χρόνια, γι αυτό εντείνουν την προσπάθεια να μας παρουσιάζουν με αρνητικό πρόσημο στην κοινωνία.

ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ

Κουράγιο και αντίσταση μέχρις εσχάτων -- του Στέλιου Παπαθεμελή*

O τ. Υπ. Εξ κ. Κοτζιάς αφήκε να διαφύγουν το έρκος των οδόντων του στους Δελφούς πολλά «άρρητ’ αθέμιτα ρήματα».  Εκτιμούμε ότι οι Πρέσπες σηματοδοτούν την αφετηρία και το μοντέλο επικίνδυνων γεωπολιτικών εξελίξεων στην περιοχή μας. Εκεί ο αναφερθείς διαδραμάτισε πρωτεύοντα ρόλο και, άσχετα από την τυπική έξοδό του από την κυβέρνηση, για τα διεθνή αφεντικά αποτελεί πάντοτε «χρυσή εφεδρεία».

Ασφαλώς και γνωρίζει πως κατά το δίκαιο της θάλασσας α) τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. β) η Άγκυρα αρνείται την πραγματικότητα αυτή και την αρμοδιότητα τού Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης να αποφανθεί επί της διαφοράς.

Ασχέτως πάντως της μη κύρωσης της σύμβασης του Δικαίου της θάλασσας απ’ την Τουρκία, η σύμβαση έχει ήδη εξ απόψεως διεθνούς δικαίου καταστεί δεσμευτική για τους πάντες.