Επληροφορήθημεν ὅτι ὁ Ἀρχιμανδρίτης τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν,
ὁ ὁποῖος «ἐκοινώνησε» ὄστιαν εἰς κάποιαν Λειτουργίαν Παπικῶν, εἰς τήν ὁποίαν
παρίσταντο καί Ὀρθόδοξοι Ἀρχιερεῖς καί Ὀρθόδοξοι θεολόγοι εἶναι μέν εἰς
«διαθεσιμότητα» ἀλλά δέν ἔχει ὁλοκληρωθῆ ὑπό τῶν ἁρμοδίων Συνοδικῶν Ὀργάνων ἡ ἀνάκρισις.
Τοῦτο σημαίνει ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
καί οἱ περί αὐτόν δέν ἐπιθυμοῦν νά ὑπάρξη πόρισμα καί ἀπόφασις, διότι εἰς αὐτήν
τήν περίπτωσιν θά πρέπη νά ἐφαρμοσθοῦν οἱ Ἱεροί Κανόνες, νά ἀποβληθῆ ἀπό τήν Ἐκκλησίαν
ὁ Ἀρχιμανδρίτης καί νά ἀρχίση ἡ παρακολούθησις καί ἡ ἀνάκρισις δι᾽ ὅλους τούς
Μητροπολίτας, οἱ ὁποῖοι συμμετέχουν εἰς τούς διαλόγους καί καταθέτουν εὐθέως αἱρετικάς
θέσεις ὡς συνέβη προσφάτως. Ἐρωτῶμεν τόν Μακαριώτατον Ἀθηνῶν μέ τήν ἰδιότητα τοῦ
Προέδρου τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου: Πῶς ὁ πιστός λαός θά ἀντισταθῆ εἰς τάς αἱρέσεις,
ὅταν ὁ «Πρῶτος» τῆς Ἐκκλησίας ἀρνῆται νά ἐφαρμόση τούς Ἱερούς Κανόνας διά τόν Ἀρχιμανδρίτην
ἤ καί διά Ἐπισκόπους, οἱ ὁποῖοι ἀσπάζονται τήν μεταπατερικήν θεολογίαν ἤ ἀναπτύσσουν
θεωρίας περί διηρημένης Ἐκκλησίας μετά τῶν Παπικῶν; Πῶς θά ἀντισταθῆ ὁ πιστός
λαός εἰς τήν αἵρεσιν τοῦ Παπισμοῦ, ὅταν ὁ Ἀρχιμανδρίτης «μετέλαβε» κατά τόν
τρόπον τῶν Παπικῶν, ἐνώπιον Ὀρθοδόξων Μητροπολιτῶν καί θεολόγων, οἱ ὁποῖοι
συνεκάλυψαν τό θέμα; Ἀναμένομεν ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπον ἀπαντήσεις. Ὡς Θηβῶν εἶχε
πλούσιον ἀντιαιρετικόν ἔργον. Ὡς Ἀθηνῶν ἐπιτρέπει τήν διείσδυσιν τῆς αἱρέσεως εἰς
τήν Ἐκκλησίαν (Μεταπατερική θεολογία κ.λπ.); Τί ἐμεσολάβησεν ἀπό τήν ἐποχήν
κατά τήν ὁποίαν κατέλαβε τόν θρόνον τῶν Ἀθηνῶν;
Γ.Ζ