Τη ΙΑ΄ (11η) Νοεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΘΕΟΔΩΡΟΥ Ηγουμένου του Στουδίου του Ομολογητού.

Θεόδωρος ο Όσιος πατήρ ημών ο Στουδίτης ήτο από την ευδαίμονα και μεγαλόπολιν Κωνσταντινούπολιν, ήτιςκαι από άλλας πολλάς ευτυχίας και αγαθά διάφορα επαινείται και σεμνύνεται και μάλιστα ότι εις αυτήν εγεννήθησαν κατά διαφόρους χρόνους ενάρετοι και θαυμάσιοι άνθρωποι, και εξόχως ο επώνυμος ούτος των δωρεών του Θεού Θεόδωρος, τον οποίον ως δώρον Θεού αληθώς εγέννησε και ανέθρεψεν εις κοινήν των ανθρώπων ωφέλειαν και εις τον Θεόν αφιέρωσεν. Οι γονείς αυτού ήσαν πολύ ενάρετοι, Φωτεινός και Θεοκτίστη ονομαζόμενοι, και όντως σύμφωνος προς την επωνυμίαν ήτο και η εργασία και πράξις των, διότι εκείνος μεν έγινεν εις πολλούς θείου φωτός αίτιος, η δε Θεοκτίστη κτίσις Θεού και Πνεύματος οικητήριον εχρημάτισεν· ήσαν μεν λοιπόν και οι δύο από γένος επίσημον, εις δε την αρετήν επισημότατοι και έμειναν εις καιρούς τρεπτούς άτρεπτοι και δεν εγεύθησαν ουδαμώς της άλμης τα θολερά δόγματα.

Η ιστορία διδάσκει, αλλά και επαναλαμβάνεται. Ο έχων νουν νοείν, νοείτω.

 

Ἡ Κύπρος διχοτομεῖται ὁριστικῶς

 Ὁ Ἐρντογάν «προσαρτᾶ» τά Κατεχόμενα στήν Τουρκία στίς 15 Νοεμβρίου γιά νά γλυτώσει τήν λαϊκή ὀργή ἀπό τήν κατρακύλα τῆς λίρας – «Νεκρή» ἡ Ὁμοσπονδία

ΗΤΑΝ 15 Νοεμβρίου 1982 ἐπί Πρωθυπουργίας Ἀνδρέα Παπανδρέου καί Προεδρίας Σπύρου Κυπριανοῦ, ὅταν ὁ Ραούφ Ντενκτάς ἀνεκήρυξε τά Κατεχόμενα ὡς «Τουρκική Δημοκρατία τῆς Βορείου Κύπρου». Τό γνωστό σέ ἐμᾶς ψευδοκράτος. Ἔκτοτε ἡ Ἑλληνική καί ἡ Κυπριακή Δημοκρατία ἐπεδόθησαν σέ ἕναν πολυετῆ διπλωματικό μαραθώνιο γιά νά ἀποτρέψουν τίς ἀναγνωρίσεις –λίαν ἐπιτυχημένο– ἐνῶ κατάφεραν νά χρεωθεῖ τό ναυάγιο τῆς τελευταίας προσπάθειας λύσεως στό Κράν Μοντανά στήν Τουρκία. Ὁ Πρόεδρος Ἐρντογάν, ὅμως, θυμωμένος ἀπό τήν ἔκβαση τῶν δημοψηφισμάτων γιά τό σχέδιο Ἀννάν ἀλλά καί πιεζόμενος στό ἐσωτερικό τῆς χώρας του ἀπό τήν κατρακύλα τῆς τουρκικῆς λίρας –καρατόμησε τόν κεντρικό τραπεζίτη πού ἐφήρμοζε τίς ἐντολές του– φαίνεται πώς ἔχει ἄλλα σχέδια. Ἐπιθυμεῖ νά διοργανώσει «πίκ νίκ» μαζί μέ τόν ἐθνικιστή ἑταῖρο του Μπαχτσελί τήν ἑπομένη Κυριακή 15 Νοεμβρίου στήν Ἀμμόχωστο γιά νά ἀνακοινώσουν ἀπό κοινοῦ τήν «νέα πορεία». Τήν ἐγκατάλειψη τῆς Ὁμοσπονδίας καί τήν λύση τῶν δύο κρατῶν στό νησί. Τήν ἔναρξη τῆς διπλωματικῆς προσπάθειας διεθνοῦς ἀναγνωρίσεως τοῦ κρατιδίου καί τῆς ἐντάξεώς του στούς κόλπους τοῦ ΟΗΕ. Ἐν τέλει τήν ὁριστική de jure διχοτόμηση τῆς Κύπρου μας. Μέ ὅ,τι θά σημάνει γιά τίς ΑΟΖ μας καί γιά τά κυριαρχικά δικαιώματά μας στήν Μεσόγειο.

ΥΜΝΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ

 

Τη ΙΑ΄ (11η) Νοεμβρίου, μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος ΜΗΝΑ, του εν τω Κοτυαείω.

Μηνάς ο θαυμαστός ούτος Άγιος Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού εν έτει 296, ων κατά την αρετήν περιβόητος και λάμπων ώσπερ ήλιος. Πατρίδα μεν είχε την Αίγυπτον, προγόνους δε και πατέρα είχεν ασεβείς κατά την θρησκείαν ειδωλολάτρας· και όμως από τοιούτους γονείς γεννηθείς ο Άγιος εχρημάτισε δούλος του Χριστού εκλεκτός. Αφού ανετράφη ο Άγιος και ήλθεν εις την ηλικίαν των ανδρών, απεγράφη εις την τάξιν των στρατιωτών, ευρισκόμενος εις τα βασιλικά στρατεύματα εις τα Νούμερα (στρατιωτικά τάγματα) τα ονομαζόμενα Ρουταλικά, υπό τον ηγεμόνα Αργυρίσκον, εν τω Κοτυαείω της Φρυγίας Σαλουταρίας, το οποίον τώρα τουρκιστί ονομάζεται Κιουτάϊ.

Ὁ Μέγας Βασίλειος σὲ μία «Ὁμιλία» του, γιὰ τοὺς Ψαλμοὺς τοῦ Δαβίδ, ἀναφέρει μεταξὺ ἄλλων:

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.

«Γιὰ μᾶς τοὺς Χριστιανοὺς ὁ τελικὸς σκοπὸς τῆς ζωῆς, χάριν τοῦ ὁποίου κάνουμε τὰ πάντα, καὶ πρὸς τὸν ὁποῖον σπεύδουμε, εἶναι ἡ πανευτυχὴς ζωὴ στὸν μέλλοντα αἰῶνα. Αὐτὴ δὲ ἡ μέλλουσα ζωὴ εἶναι πλήρης καὶ τέλεια, γιατὶ ὁ Βασιλιᾶς, ποὺ θὰ κυβερνᾶ θὰ εἶναι ὁ Θεός. Τίποτε καλύτερον γιὰ λογικὰ ὄντα, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἐπινοήση καὶ νὰ βρῆ κανείς».

Ecumenism and the Ecclesiology of Saint Cyprian of Carthage -- by Fr. Daniel Degyansky

Saint Cyprian of Carthage developed with fearless consistency a doctrine of the complete absence of Grace in every sect which had separated itself from the True Church. His doctrine is one of the basic foundation blocks of Orthodox ecclesiology and it stands in direct opposition to the presuppositions of the ecumenical movement. Moreover, his warnings about the enemies of the Church have traditionally guided Orthodox in their response to those outside Her fold:

Not only must we beware of what is open and manifest, but also what deceives by the craft of subtle fraud. And what can be more crafty, or what more subtle, than for this enemy...to devise a new fraud, and under the very title of the Christian name to deceive the incautious. [139]

Συνοδικοί κόβουν τα συλλείτουργα με Αρχιεπίσκοπο

Συνοδικοί έκοψαν τα συλλείτουργα με τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο και δεν θα παρευρεθούν ξανά, αν προηγουμένως δεν αποφασίσει η Ιερά Σύνοδος και όχι από μόνος του ο μακαριότατος σχετικά με το Ουκρανικό.

Αυτό ξεκαθάρισε στον «Φ» ο Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής Ησαΐας, ο οποίος συσχετίζει την ενέργεια του προκαθημένου της Εκκλησίας της Κύπρου να μνημονεύσει τον Επιφάνιο της Ουκρανίας και με τις μελλοντικές αρχιεπισκοπικές εκλογές. 

ΟΙ ΠΕΤΡΕΣ -- Του Φώτη Κόντογλου

Πρώτη σύσταση, στερνὸ ἀπομεινάρι τῆς γῆς

 Πέτρες! Τί εἶναι οἱ πέτρες; Πέτρες! Δηλαδή, τίποτα! Ποιὸς δίνει σημασία σ᾿ αὐτές; Ποιὸς χάνει τὸν καιρό του μὲ τὶς πέτρες; Δὲν ἀξίζει τὸν κόπο μηδὲ νὰ μιλήσει κανένας γι᾿ αὐτές. Εἶναι τὰ πιὸ καταφρονεμένα πράγματα τῆς πλάσης. Ὡστόσο, μοῦ φαίνεται, πὼς αὐτὲς οἱ τιποτένιες πέτρες θ᾿ ἀπομείνουνε μονάχα, ὅποτε χαλάσει ὁ κόσμος καὶ λείψει κάθε ζωὴ ἀπάνω στὴ γῆ. Αὐτὲς εἶναι ἡ πρώτη σύσταση τοῦ κόσμου, κι αὐτὲς θά ῾ναι τὸ τελευταῖο ἀπομεινάρι του. Δὲν κουνιοῦνται ἀπὸ τὸν τόπο τους, δὲν μιλᾶνε. Μὰ θαρρῶ πὼς ἀκοῦνε καὶ πὼς βλέπουνε. Μᾶς βλέπουνε ἐμᾶς τοὺς ἀνθρώπους κι ὅσα κάνουμε, ἀκοῦνε ὅσα λέμε ἐμεῖς οἱ λιγόζωοι, οἱ ψευτο-κανωμένοι, καὶ μᾶς ἐλεεινολογᾶνε γιὰ τὴν ἀνοησία μας, πὼς τάχα θὰ κυριέψουμε τὸν κόσμο! Οἱ πέτρες ποὺ πατοῦσε ἀπάνω τους ὁ Ἀχιλλέας κι ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος θὰ κρυφογελούσανε μὲ τὴ ματαιοδοξία τους, γιατὶ ξέρανε πὼς θὰ σβήσουνε πολὺ γρήγορα, σὰν καπνός, κι αὐτοί, κι οἱ αὐτοκρατορίες τους, κ᾿ οἱ δόξες τους, σὲ καιρὸ ποὺ αὐτὲς θὰ στεκόντανε ἀκατάλυτες, ὅπως καὶ θὰ βρίσκουνται ὡς τὰ σήμερα σὲ κάποια μεριά. Ἀπὸ τότε τὶς πατήσανε χιλιάδες ἄνθρωποι, δίχως νὰ τὶς δώσουνε καμμιὰ προσοχή, κι ὅλοι τους γινήκανε κουρνιαχτός, σὰν νὰ μὴν ᾔρθανε ποτὲς στὸν κόσμο.

Γόρδιος Δεσμός -- Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω.

Φρονώ, ότι οι κοσμοεξουσιαστές μετά των διεθνών υποζυγίων των, κατόρθωσαν να καλλιεργήσουν τον εθνομηδενισμό και εις την πατρίδα μας, δίκην ενός απροσδιόριστου προοδευτισμού, φορείς των οποίων είναι η χρεωκοπημένη, εν Ελλάδι, αριστερά, η οποία πανθομολογουμένως, ελλείψει ιδεολογίας, καθίσταται η θεραπαινίς, του εκάστοτε, υπερεθνικού διευθυντηρίου, απολύτως πρόθυμη, να ταυτισθεί, αντί παχυλών ανταλλαγμάτων, εις την προώθηση του παντοδαπού αφελληνισμού, προλειαίνοντας ανυπερθέτως το έδαφος δια την επέλαση της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιήσεως.

Η Ώρα Τού "Ξεσηκωμού" -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

"Ξεσηκωμένοι" δέν ήταν ποτέ οι Χριστιανοί, οι Ορθόδοξοι γιά νά συνεννοούμαστε. Ήταν πάντα διωκόμενοι καί σήμερα, διώκονται από τούς ποιμένες, οι οποίοι επιμένουν : "Μένουμε εντός εκκλησίας καί από εκεί κάνουμε τόν αγώνα μας" (π. Βασίλειος Βολουδάκης). Καί ερωτώ, ο Χριστός καί Κύριος ημών Ιησούς ήταν εντός Συναγωγής ή εκτός ; Πόσες καί πόσες φορές δέν ήθελαν νά τόν πετροβολήσουν ή νά τόν πετάξουν στά βράχια ; «29 καὶ ἀναστάντες ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω τῆς πόλεως καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἕως ὀφρύος τοῦ ὄρους, ἐφ' οὗ ἡ πόλις αὐτῶν ᾠκοδόμητο, εἰς τὸ κατακρημνίσαι αὐτόν· 30 αὐτὸς δὲ διελθὼν διὰ μέσου αὐτῶν ἐπορεύετο.» (Λκ. δ΄)

Αιφνίδιος, λοιπόν, καί απρόσκλητος, προβάλλει ο λογισμός : Μήπως ο άγιος Θεός επιτρέπει τό σφράγισμα τών Ιερών Ναών, επειδή αποστρέφεται τήν εκκλησία τού σιωνιστικού ενωτικού Οικουμενισμού ; «4 οὐκ ἐκάθισα μετὰ συνεδρίου ματαιότητος καὶ μετὰ παρανομούντων οὐ μὴ εἰσέλθω· 5 ἐμίσησα ἐκκλησίαν πονηρευομένων καὶ μετὰ ἀσεβῶν οὐ μὴ καθίσω.» (Ψ. ΚΕ)