ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ – ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ; -- Του θεολόγου Νικολάου Πανταζή

Η φρικτότερη πλάνη του Εωσφόρου είναι να νομίζει κανείς ότι βρίσκεται μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, αλλά να είναι εκτός αυτής και μέλος άλλης «εκκλησίας», διά της κοινωνίας του όμως με αιρετικούς ποιμένες, να οδηγείται στην απώλεια της σωτηρίας του. Φρικτό και ανατριχιαστικό αυτό!

Ομολογώ, ένα από τα συγκλονιστικότερα Αγιοπατερικά χωρία που έχω διαβάσει στους Αγίους Πατέρες, είναι αυτό του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου:

“Το μνημόσυνο του αιρετικού επισκόπου είναι μόλυνση της Πίστεως!  Άλλοι έγιναν αιρετικοί και χάθηκαν, άλλοι παρέμειναν oρθόδοξοι και χάθηκαν γιατί είχαν εκκλησιαστική επικοινωνία με αιρετικούς.”  (Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης 759 – 826).

Οικουμενισμός : Το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν τόπω αγίω!

Αποστασία και Μηδενισμός -- Χαράλαμπος β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Διαρκούσης της περιόδου της υγειονομικής κρίσεως, με τις παλινωδίες της Διοικούσας Εκκλησίας καθώς και με την επαμφοτερίζουσα αδρανή στάση της, εις την επίθεση την οποία δέχθηκε, ιδίως δια  Ιερό μυστήριον της Θείας Μεταλήψεως, δημιουργήθηκε ένα βαθύ χάσμα, μεταξύ του Χριστεπώνυμου πληρώματος συμπεριλαμβανομένου του Κλήρου και της Διοικήσεως.

Η πόλωση αυτή, ανάγεται εις την πρωτόφαντη και επονείδιστη εκκωφαντική σιωπή της Διοικούσης Εκκλησίας, ιδίως εις τις ακραίες περιπτώσεις όπου Ιερείς, προφανώς δίκην παραδειγματισμού, σύρθηκαν σιδηροδέσμιοι προς την Εισαγγελία, συλληφθέντες εις τα πλαίσια του αυτοφώρου, επειδή, άνοιξαν τον Ιερό Ναό, κοινώνησαν μεμονωμένα άτομα, με συνέπεια να τους ασκηθεί ποινική δίωξη και συνάμα να τους επιβληθεί ιδιαζόντως επαχθές διοικητικό πρόστιμο.

Πορεία 10/5/2020 στη Θεσσαλονίκη. Για την Πατρίδα, το Έθνος, την Ορθοδοξία.

------ Ιερός Λόχος 2012 Έφεδροι και φίλοι των Ειδικών Δυνάμεων ------

 https://ierosloxos2012.blogspot.com/2020/05/1052020.html

ΑΙΝΟΙ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Τη ΙΒ΄ (12η) Μαϊου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ Επισκόπου Κύπρου.

Επιφάνιος, ο εν Αγίοις Πατήρ ημών, εγεννήθη περί το έτος 310 εις το χωρίον της Παλαιστίνης Βησανδούκη, απέχον της Ελευθεροπόλεως περί τα τρία μίλια. Οι γονείς του ήσαν Εβραίοι, και ο μεν πατήρ αυτού ήτο γεωργός το επάγγελμα, η δε μήτηρ του κατειργάζετο λινάρι. Ούτοι είχον δύο τέκνα, τον Επιφάνιον και μίαν θυγατέρα, ονομαζομένην Καλλίτροπον. Συνέβη δε να αποθάνη ο πατήρ του Επιφανίου, ότε ούτος ήτο εισέτι μικρός, έως δέκα ετών, έμεινε δε με την μητέρα του και την αδελφήν του, ευρισκόμενοι εις στενοχωρίαν μεγάλην, ως μη έχοντες τα προς το ζην απαραίτητα. Επειδή δε είχον δια τας ανάγκας των εν υποζύγιον άτακτον, είπεν η μήτηρ αυτού προς τον Επιφάνιον·

Ερώτησε κάποτε ένας μοναχός τον αββά Παμβώ:

Αλήθεια γέροντα, θα αλλάξουν οι συνήθειες και οι παραδόσεις των χριστιανών και δεν θα υπάρχουν ιερείς στις εκκλησίες; Και ο Γέροντας απάντησε: «Εκείνο τον καιρό θα ψυχραθεί η αγάπη των πολλών και θα πέσει μεγάλη θλίψη. Θα γίνουν επιδρομές εθνών. Μετακινήσεις λαών, αστάθεια στους βασιλείς, ανωμαλία στους κυβερνήτες, οι ιερείς θα γίνουν άσωτοι και οι μοναχοί θα ζουν με αμέλεια. Οι ηγούμενοι θα αδιαφορούν για τη δική τους σωτηρία αλλά και του ποιμνίου τους. Θα είναι όλοι τους πρόθυμοι και πρώτοι στα τραπέζια και εριστικοί. Οκνηροί στις προσευχές αλλά πρόθυμοι στην καταλαλιά, έτοιμοι για κατηγορία. Δεν θα θέλουν ούτε να μιμούνται ούτε να ακούνε βίους και λόγους Γερόντων, αλλά κυρίως θα φλυαρούν και θα λένε «αν ζούσαμε κι εμείς στις μέρες τους, θα αγωνιζόμασταν και εμείς». Οι επίσκοποι πάλι των καιρών εκείνων θα δείχνουν δουλικότητα προς τους ισχυρούς, θα βγάζουν τις αποφάσεις ανάλογα με τα δώρα που θα παίρνουν και δεν θα υπερασπίζονται τους φτωχούς, όταν θα κρίνονται. Θα θλίβουν τις χήρες και θα καταταλαιπωρούν τα ορφανά. Ακόμη θα εισχωρήσει και στον λαό απιστία, ασωτία, μίσος, έχθρα, ζήλεια, φιλονικία, κλεψιά, μέθη, έξαλλες διασκεδάσεις, μοιχεία, πορνεία, φόνοι και διαρπαγές». 

Είπε τότε ο αδελφός: «Και τί θα μπορεί να κάνει κανείς σε τέτοιους δύσκολους καιρούς;»
Και ο Γέροντας απάντησε: «Παιδί μου, σε τέτοιες ημέρες θα σωθεί εκείνος που θέλει και προσπαθεί να σώσει την ψυχή του και αυτός θα ονομαστεί μέγας στη Βασιλεία των Ουρανών».

Αναβολή θεμελίωσης του Ουνιτικού μοναστηριού στην Αυστρία

Τα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας του κορωνοϊού, οδηγούν σε αναβολή της προγραμματιζόμενης για τις 27 Ιουνίου, επίσημης θεμελίωσης, από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, του πρώτου ελληνοορθόδοξου μοναστηριού στην Αυστρία - που θα είναι και το πρώτο στην περιοχή της Κεντρικής Ευρώπης - όπως ανακοινώθηκε σήμερα στη Βιέννη από την Ιερά Μητρόπολη Αυστρίας.

Ο Πανσεξουαλισμός αφηνίασε.

Πολλά θηρία λυσσομανούν, δια να κατασπαράξουν τους Ορθοδόξους Έλληνας. Να εξαφανίσουν τον Ορθόδοξον Ελληνισμόν. Το πιο επικίνδυνον από αυτά, ο Πανσεξουαλισμός. Αποκτηνώνει τον άνθρωπον. Δολοφονεί την ψυχήν και θεοποιεί την σάρκα. Καταβιβάζει το κέντρον της σκέψεως του ανθρώπου από τον Θεοδρόμον νουν εις το υπογάστριον. Ανέκαθεν βεβαίως υπήρχεν ο «νόμος της σαρκός», που αντεστρατεύετο εις τον «νόμον της διανοίας». Σήμερα, όμως, προσέλαβε τας διαστάσεις συστηματικής κινήσεως. Σήμερα διαθέτει άφθονα και πλούσια μέσα: α) Τον ημερήσιον και περιοδικόν Τύπον. Αι φωτογραφίαι, που δημοσιεύονται, τροφοδοτούν τας κατωτέρας ορμάς· αφυπνίζουν την γενετήσιον βουλιμίαν· κατασπιλώνουν τον παρθενικόν θάλαμον της ψυχής με εικόνας και παραστάσεις αισχρότητος.

Τί συμβολίζει τὸ κερί;

Ὅλοι οἱ πιστοὶ πάντοτε ἢ στὴν Ἐκκλησία ἢ στὸ σπίτι μας ἀνάβουμε μία τοὐλάχιστον λαμπάδα ἢ ἕνα κερί. Ὅμως γιατὶ καθιέρωσε ἡ Ἐκκλησία μας νὰ ἀνάβουμε τὸ κερί; Τί συμβολίζει; Λέγει ὁ Κύριος: «Ἕως τὸ φῶς ἔχετε, πιστεύετε εἰς τὸ φῶς, ἵνα υἱοὶ φωτὸς γένησθε» (Ἰω. ιβ´, 36). «ἐγὼ φῶς εἰς τὸν κόσμον ἐλήλυθα, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ ἐν τῇ σκοτίᾳ μὴ μείνῃ» (Ἰω. ιβ´ 46). Δηλαδὴ ἕως ὅτου μὲ ἔχετε μεταξύ σας, ποὺ εἶμαι τὸ φῶς, πιστεύετε στὸ φῶς, γιὰ νὰ γίνετε παιδιὰ τοῦ φωτός, ὁλόκληροι φωτισμένοι ἀπὸ τὸ φῶς τῆς ἀληθείας καὶ τῆς ἁγιότητος. Ἐγὼ ἦλθα στὸν κόσμο, διὰ νὰ εἶμαι φῶς πνευματικὸ δι᾽ αὐτόν, διὰ νὰ μὴ μείνη στὸ ἠθικὸ σκότος τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς πλάνης κανεὶς ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ πιστεύουν σ᾽ ἐμένα. Πρέπει νὰ γίνουμε φῶς Χριστοῦ. Αὐτὸ τὸ φῶς συμβολίζει τὸ κερί. Τό κερί, πού τούς πρώτους χριστιανικούς αἰῶνες ἐξυπηρετοῦσε πρακτικὲς ἀνάγκες τῶν πιστῶν κυρίως στὰ χρόνια τῶν διωγμῶν, συμβολίζει τὸ Φῶς τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴ φλόγα τῆς πίστεως.

Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μουρατίδης,Καθ. του Παν. Αθηνών:

Το μέγεθος της θανασίμου απειλής δια την φυλετικήν και εθνικήν ενότητα και ανεξαρτησίαν του Ελληνικού Έθνους δια μέσου των αιώνων εκ του Παπισμού γνωρίζουν και οι άκρω δακτύλω αψόμενοι της Ιστορίας. Τοιαύτην δε φρίκην προεκάλει εις τας συνειδήσεις των Ορθοδόξων Ελλήνων του Βυζαντίου και η σκέψις ακόμη της υποταγής εις τον Παπισμόν, λόγω των διαπραχθεισών υπ΄ αυτού φρικαλεοτήτων εις τον χώρον της Ορθοδοξίας (σταυροφορίαι κλπ.) ούτως, ώστε ο κατά την άλωσιν της Βασιλευούσης Πρωθυπουργός αυτής μέγας δουξ Λουκάς Νοταράς, ευρεθείς προ τραγικού διλήμματος, να διακηρύξη ότι προτιμά και αυτό το σύμβολον της βαρβαρότητος και της απιστίας, το τουρκικόν δηλαδή φακιόλιον, της λατινικής καλύπτρας, εν η συμβολίζεται η μεγάλη έκπτωσις και νοθεία της εν Χριστώ αποκαλυφθείσης Αληθείας! «Κρειττότερον εστι ειδέναι εν μέση τη πόλει φακιόλιον βασιλεύον Τούρκων ή καλύπτραν Λατινικήν». Ασφαλώς δε θα έφθανε τα όρια του αδιανοήτου ό,τι απέρριψαν μετ΄ αγανακτήσεως οι προπάτορές μας του Βυζαντίου και μάλιστα υπό τραγικάς δι΄ αυτούς συνθήκας, να προσφέρη σήμερον ελευθέρως η ελευθέρα Ελλάς και μάλιστα προς ένα καταρρέοντα Παπισμόν.

Το σχόλιο είναι από τον «ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ» με τίτλο : ΚΑΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ.

Καιρός είναι νομίζομεν να συνταχθούν αι δυνάμεις της αγίας μας Ορθοδοξίας επί το μαχητικώτερον και ουσιωδέστερον. Και αντί να κατατριβώμεθα περί μικρά, εις καινοσπουδίας, και εις σκληράς διώξεις των πιστών του παλαιού ημερολογίου, οι οποίοι – κατά κανόνα – και συντηρητικοί το φρόνημα είναι και ευσεβείς και εθνικόφρονες, να κηρύξωμεν ανυποχώρητον ιδεολογικόν πόλεμον, εναντίον όλων των παντοειδών αιρετικών, που ασύδοτοι απεργάζονται την υπονόμευσιν της αγίας μας πίστεως και την φθοράν και την αποσύνθεσιν των πατροπαραδότων Ορθοδόξων βιωμάτων μας. Διότι εν τη ουσία και τη πραγματικότητι και ο Χιλιασμός και ο Μασωνισμός και ο Οικουμενισμός και ο Ουμανισμός παραμένουν τελείως ελεύθεροι εις το φθοροποιόν της ιστορικής σαρκός και θανασίμως υπονομευτικόν της ψυχικής του Έθνους αλκής έργου των.

«Ο.Τ.» αρ. φ. 141

ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗΝ ΜΑΣ ΠΟΡΕΙΑΝ -- Τοῦ κ. Δημ. Κ. Κουτσουλέλου Ἐπιτίμου Ἐπόπτου Δημοτικῆς Ἐκπαιδεύσεως

«Ὅσο νὰ σὲ λυπηθεῖ τῆς ἀγάπης ὁ Θεός καὶ νὰ ξημερώσει μιάν αὐγὴ καὶ νὰ σὲ καλέσει ὁ λυτρωμός, ὦ ψυχὴ παραδαρμένη ἀπὸ τὸ κρίμα...». Κωστῆς Παλαμᾶς

Εἶναι ἀναμφισβήτητο ὅτι ἡ σημερινὴ φοβερὴ οἰκονομικὴ κρίση εἶναι ἀποτέλεσμα καὶ καρπὸς τῆς ἠθικῆς, πνευματικῆς καὶ κοινωνικῆς κρίσεως. Προηγήθηκαν καὶ παραμένουν ἡ κατάπτωση καὶ ἡ διαφθορά, ἡ σύγχυση καὶ ἡ νοθεία, ἡ παρακμὴ καὶ ἡ ὑποβάθμιση τῶν ἀξιῶν τῆς ζωῆς, τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς Κοινωνίας, μὲ ὅλα τὰ δυσάρεστα καὶ ἐκφυλιστικὰ φαινόμενα. Ὅλοι μας διαπιστώνουμε, μὲ λύπη ὅτι ἡ Πατρίδα μας ἔχει ὑποστεῖ, τὰ τελευταῖα ἰδιαίτερα χρόνια, μιὰ λεηλασία. Χιλιάδες τερμίτες ροκανίζουν τὰ θεμέλια τῶν θεσμῶν γιὰ τὴν κατάρρευση τῶν ἰδανικῶν μας, τὴ θεοποίηση τοῦ ἀμοραλισμοῦ, τὴ διαστροφὴ τῆς Ἱστορίας, τὴν καταδημαγώγηση τῶν συνειδήσεων, τὸ βαρβαρισμὸ τῆς γλώσσας, τὴν ἐπικράτηση τῆς χαμέρπειας, τὴν ἀποκοπὴ ἀπ᾽ τὴν παράδοση, τὴν προβολὴ τοῦ εὐδαιμονισμοῦ, τὴν καθιέρωση τῆς ἀναξιοκρατίας, τὸν ἐκτραχηλισμὸ τῆς νεότητας καὶ τὴν ἀποδυνάμωση ἑνὸς Λαοῦ, ποὺ ἡ ἱστορική του μνήμη εἶναι αἱματηρὸς θησαυρός, περηφάνεια καὶ εὐθύνη.