Η ΦΙΛΗ ΚΑΙ ΦΙΛΤΑΤΗ ΜΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ! -- του θεολόγου Νικολάου Πανταζή

«Οὐκ ἀρνησόμεθά σε,  --  Φίλη Ὀρθοδοξία·  --  οὐ ψευσόμεθά σου

Πατροπαράδοτον Σέβας·  --  ἐν σοὶ ἐγεννήθημεν,  --  καὶ σοὶ ζῶμεν,

καὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα·  --  εἰ δὲ καλέσει καιρός,  --  καὶ μυριάκις

ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα!»

Ἰωσὴφ Βρυέννιος (1350-1431) 

“Οὐκ ἀρνησόμεθά σε…” Πολύ εύκολα λέγονται τα λόγια τα μεγάλα, από μας τους μικρούς και μηδαμινούς… Πανεύκολα σκορπίζουμε περίτρανες ομολογίες και αποδεχόμαστε χειροκροτήματα και επευφημίες. Προβαίνουμε σε πρόωρες «αγιοκατατάξεις» εν ζωή και σε μεροληψίας μακαρισμούς προ τέλους. Ταύτα πάντα, «ποιητική αδεία». Καταντούμε αηδία με τον αυτοέπαινο, την φιλοφρόνηση και την κολακεία.

“Οὐκ ἀρνησόμεθά σε, φίλη Ὀρθοδοξία!” Οι μεγάλοι Πατέρες που τα είπαν, τα εννοούσαν και τα επισφράγισαν με τους διωγμούς τους, τα παθήματά τους, τις θυσίες τους και τα μαρτύριά τους τα οποία έπαθαν για την δική Του Αγάπη και την δική Του Αλήθεια. «Τας αλγηδόνας των Αγίων ας υπέρ Σου έπαθον…» Όλα όσα έλεγαν, τα βίωναν, τα ζούσαν. Την πράξη βρήκαν ως Θεόπνευστοι, «εις θεωρίας επίβασιν».

Εθνοκάθαρση -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος

Το πρελούδιον του βιαίου εποικισμού της Πατρίδας μας, είναι η σωρεία γεγονότων τα οποία βιώσαμε, αφενός μεν, την ασυδοσία των αστυνομικών δυνάμεων οι οποίοι επιδίδονταν σε άσεμνες χειρονομίες, καθύβριζαν ιταμώς τους νησιώτες ως Τουρκόσποροους καθώς και εξοφθάλμως προέβαιναν λίαν απροκλήτως σε φθορές  εις τα οχήματα των κατοίκων, εις τα νησιά μας, αφετέρου δε, την επικρατούσα ανέλεγκτη ροή των μεταναστών προς τον Έβρο, με αποτέλεσμα η εθνικής μας κυριαρχία να τίθεται σε αμφιβολία.

Οικουμενισμός: Το βδέλυγμα της ερημώσεως!

Μὲ τοὺς αἱρετικοὺς Κόπτες εἴμαστε μία Ἐκκλησία

Ο «ΠΑΤΗΡ πατέρων» καὶ «κριτὴς τῆς οἰκουμένης» ἔκαμε πάλι τὸ «θαῦμα» του: ἐκδήλωσε μὲ τὸν πλέον σαφῆ (καὶ ἄκομψο) τρόπο τὰ οἰκουμενιστικά του πιστεύω. Ὁ λόγος γιὰ τὸν Μακ. Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας κ. Θεόδωρο, ὁ ὁποῖος ἀνήμερα τῶν Θεοφανείων ἐπισκέφτηκε τὸν Κόπτη «Πατριάρχη» κ. Tawadro, στὸ Κάιρο καὶ τοῦ δήλωσε τὰ ἑξῆς φοβερά: «οἱ Ἐκκλησίες μας εἶναι μία Ἐκκλησία, μὲ ἀρχηγὸ τὸ Χριστό»! Μὲ ἄλλα λόγια ὁ φέρων, μεταξὺ τῶν ἄλλων τίτλων, (οἱ ὁποῖοι μόνο φαιδρότητα προκαλοῦν), καὶ τὸν τίτλο «τρίτος καὶ δέκατος τῶν ἀποστόλων», ὁμολογεῖ ἔτσι μία σειρὰ κακοδοξιῶν, ὅπως τὶς αἱρέσεις: τῆς «ἀοράτου ἐκκλησίας», τῆς «θεωρίας τῶν κλάδων», τοῦ «δογματικοῦ μινιμαλισμοῦ»! Θεωρεῖ ξεκάθαρα τὴν ἀμετανόητη κοπτικὴ αἱρετικὴ κοινότητα ὡς «ἐκκλησία», ὡς «κλάδο» τῆς «μιᾶς ἀοράτου ἐκκλησίας», διαγράφοντας τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο καὶ ἀναιρώντας τὶς ἀποφάσεις της, μὲ τὶς ὁποῖες καταδικάστηκε ἡ φοβερὴ αἵρεση τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ! Διαγράφει ἐπίσης τοὺς τιτάνιους ἀγῶνες ποὺ ἔδωσε ἡ Ἐκκλησία κατὰ αὐτῆς τῆς αἱρέσεως, ἡ ὁποία ἀρνεῖται τὴν θεανθρωπότητα τοῦ Χριστοῦ. Ἐπίσης, ἀναγνωρίζοντας τὴν κοπτικὴ κοινότητα ὡς «ἐκκλησία», ἀρνεῖται καὶ τὶς ἄλλες τρεῖς Οἰκουμενικὲς Συν­όδους, ἀφοῦ δὲν τὶς δέχεται ἐκείνη! Μὲ ἄλλα λόγια ὁ «ἅγιος» Ἀλεξανδρείας, μετὰ τὴν «κυβίστηση», νὰ ἀναγνωρίσει τὴν σχισματικὴ «ἐκκλησία» τοῦ Κιέβου, τώρα κηρύσσει «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», ὄχι μία, ἀλλὰ πολλὲς αἱρέσεις! Διερωτόμαστε: θὰ βρεθεῖ κάποιος νὰ τὸν βάλει στὴ θέση του; Ἀμφιβάλλουμε…
"Ορθ. Τύπος"
----------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἄμ, τό φοβερώτερον πού ἐξεστόμισε προσφάτως ὁ «πατριάρχης» Ἀλεξανδρείας; Εἶπε: «Ἐδῶ στό Κάϊρο καί στήν Ἐκκλησία λατρεύεται ὁ Θεός καί στά ἱερά τζαμιά λατρεύεται ἀπό τό κοράνι ὁ Θεός»!!!

Ύμνοι Τριωδίου Μ. Σαρακοστής Greek Orthodox Great Lent Hymns

Τη ΙΑ΄ (11η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Πατρός ημών ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων.

Σωφρόνιος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών εγεννήθη εις την Δαμασκόν της Συρίας περί το έτος 580 από Χριστού, υπό γονέων ευσεβών και σωφρόνων, πατρός μεν Πλινθά, μητρός δε Μυρούς καλουμένων. Πεπροικισμένος δε ων παρά Θεού δια σπανίων προτερημάτων, και μάλιστα της ευφυϊας και της φιλομαθείας, κατέστη κάτοχος πολλών γνώσεων. Προς τούτοις, αν και κατώκει εντός της πόλεως, ήσκει την αρετήν και επεδίδετο εις την άσκησιν την κατορθουμένην εις τας ερήμους υπό των Ασκητών.

«Φωνή εκ του τάφου»

«Η ατομική μου γνώμη, γράφει ο διαπρεπής Ιεράρχης Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Μιχαήλ, είναι ότι έχομεν  π ρ ο χ ω ρ ή σ ε ι  π ά ρ α  π ο λ ύ. Διότι από του 1927, οπότε μετέσχον του Συνεδρίου Πίστεως και Τάξεως της Λωζάννης, μέχρι του Έβαστον 1954, κ α μ μ ί α  π ρ ό ο δ ο ς  αφορώσα την Ένωσιν, με υποχωρήσεις εννοείται εκ μέρους των ετεροδόξων, δεν εγένετο,  ο ύ τ ε  ν ο μ ί ζ ω  ό τ ι  θ α  γ ί ν η.  Και είναι  α φ έ λ ε ι α   κ α ι  ο υ τ ο π ί α  να νομίζεται, ότι θα διαφωτίσωμεν τους Διαμαρτυρομένους και θα τους κάνωμεν Ορθοδόξους…».

Θεοτόκε μου, τὸ ὑπερπόθητον ὄνομα !

Οὐδὲν γὰρ τῆς σῆς βοηθείας ὀχυρώτατον τρόπαιον. Σὺ γὰρ ἀφεῖλες πᾶν δάκρυον ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς· σὺ τὴν κτίσιν ἐνέπλησας παντοίας εὐεργεσίας. Τὰ οὐράνια εὔφρανας, τὰ ἐπίγεια ἔσωσας· τὸ πλάσμα κατήλλαξας, ἐξιλάσω τὸν Πλάστην· τοὺς Ἀγγέλους ὑπέκλινας, τοὺς ἀνθρώπους ἀνύψωσας· τὰ ἄνω τοῖς κάτω δι’ ἑαυτῆς ἐμεσίτευσας· μετεσκεύασας ἄριστα τὸ πᾶν πρὸς τὸ βέλτιον. Διὰ σοῦ τῆς ἀναστάσεως ἡμῶν ἀψευδῆ τὰ σύμβολα κατέχομεν· διὰ σοῦ τῆς ἐπουρανίου βασιλείας ἐπιτυχεῖν ἐλπίζομεν.

Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ «ΛΟΓΟΣ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΤΑΣ ΑΓΙΑΣ ΕΙΚΟΝΑΣ» -- Tης κας Ιωάννας Ιωακειμίδου

Αποσπάσματα

Δεν εικονίζω την αόρατη θεότητα, αλλά εικονίζω τη σάρκα του Θεού που έγινε ορατή.
Γιατί, αν είναι αδύνατο να εικονίσεις την ψυχή, πόσο μάλλον το Θεό που έδωσε στην ψυχή την άυλη ιδιότητα;
…
και, αφού ξεφύγουμε από τη νηπιακή κατάσταση, να φτάσουμε να γίνουμε τέλειοι άνδρες, δε βρισκόμαστε πια κάτω από την κηδεμονία παιδαγωγού, αφού πήραμε από το Θεό τη διακριτική ικανότητα και γνωρίζουμε τι είναι αυτό που εικονίζεται και τι είναι αυτό που δεν μπορεί να περιγραφεί με εικόνα.
Γιατί λέει˙δεν έχετε δει την όψη του. Πόσο μεγάλη είναι η σοφία του νομοθέτη! Πώς να εικονισθεί το αόρατο; πώς να παρασταθεί το απερίγραπτο; πώς να ζωγραφισθεί αυτό που δεν έχει ποσότητα, όγκο και όρια; πώς να αποδοθεί ο χαρακτήρας αυτού που δεν έχει μορφή; πώς να παρασταθεί με χρώματα το ασώματο; Τι είναι λοιπόν αυτό που αποκαλύπτεται με αινιγματικό τρόπο;
---------------------------------------

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἐκλεκτόν κείμενον τοῦ Ἁγίου! Διευκρινίζει σέ πολλά σημεῖα ὅτι μόνον ἡ ἀνθρωπίνη φύσις τοῦ Χριστοῦ εἰκονίζεται! Διευκρινίζει ἐπίσης ὅτι ὁ Χριστός «φέρει εἰς τόν Ἑαυτόν Του Ὁλόκληρον τόν Πατέρα καί ταυτίζεται ἐξ ὁλοκλήρου πρός Αυτόν», ἑπομένως διά ποῖον λόγον -- πέραν τοῦ ἐμπορικοῦ -- θέλουν μερικοί νά ζωγραφίζουν καί τόν Πατέρα, ἀγνοοῦντες ὅτι «τό θεϊκόν κάλλος δέν λαμπρύνεται μέ κάποιο σχῆμα καί μέ κάποιο ὡραῖον χρῶμα καί γι' αὐτό δέν εἰκονίζεται, ἑνῷ ἡ ἀνθρωπίνη μορφή μέ τά χρώματα μεταφέρεται στίς εἰκόνες»;

O νέος Aγιος Ιωάννης της Aμφιάλης, o Ελεήμων Oμολογητής

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὡραιοτάτη ὁμιλία.

Συγχαρητήρια στήν κα. Ιωακειμίδου. -- Σχόλιο του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Πάντα μέ προβλημάτιζε η εικονογράφηση τής Αγίας Τριάδος καί τά επιχειρήματα τής κας. Ιωακειμίδου μέ βοήθησαν σημαντικά. Ένας εκ τών λόγων ήταν καί τό Απολυτίκιον «Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις·», όπου φυσικά, «τοῦ γάρ Γεννήτορος ἡ φωνή προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱόν ὀνομάζουσα·» είναι αδύνατον νά εικονογραφηθεί. Σημειώνω, η αναφορά γίνεται μέ τό «ἐφανερώθη προσκύνησις».

Ο Λόγος λα΄ περί του Αγίου Πνεύματος, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, είναι λίαν κατατοπιστικός και νόμίζω, δέν επιτρέπεται νά εικονίζουμε τό Πρόσωπο τού Θεού Πατρός, στό οποίο συνοψίζεται, κατά τήν ταπεινή γνώμη μου, η ενική, ενοειδής καί ομοουσία, φύσις τών τρειών υποστατικών ιδιωμάτων : πατήρ, υιός, πνεύμα άγιον.

Είναι άρρητο καί ακατάληπτο τό Μυστήριο τής Τριάδος καί η διεξοδική του ερμηνεία, μέσω τών νεορθοδόξων σχέσεων, τών προσώπων Αυτής, οδηγεί αναπότρεπτα σέ αίρεση.

Οι θύραθεν Δούρειοι ίπποι και οι κλειδούχοι της Νέας Τάξης πραγμάτων -- Χαράλαμπος β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Είναι πρόδηλον ότι το Σύνταγμα έχει αυξημένη τυπική ισχύ εν σχέση προς τους συνήθεις νόμους, αποτελεί δηλαδή τον θεμελιώδη νόμο του κράτους, όπου οι υπόλοιποι νόμοι για να ισχύον δέον όπως συνάδουν προς την Συνταγματική έννομη τάξη.

Κατ’ αναλογίαν το αυτό ισχύει και ως προς το προοίμιο του Συντάγματος μας το οποίο υποδηλώνει την ιστορική παράδοση μας η οποία είναι αμιγώς Χριστιανική, εξ αυτού λοιπόν του λόγου αναφέρεται (εις την προμετωπίδα του Συντάγματος) ότι το Συνταγμα ενταύθα ψηφίζεται εις το Όνομα της Αγίας Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος, συγκεφαλαιώνοντας εύγλωττα την μακραίωνη σύζευξη Ορθοδοξίας και Χριστιανισμού ως μία καινοφανή συμπύκνωση των ως άνω μεγεθών, αρχής γενομένης εκ της εξεγέρσεως των Ελλήνων ενόψει της πολιτειακής οργάνωσης του νεοπαγούς έθνους-Κράτους, με το οιονεί σύνθημα εν είδει επωδούς: «για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδας την Ελευθερία»