O κόσμος στον δρόμο του. Δεν γίνεται πια μεταστροφή (Φώτης Κόντογλου)

Πολλοί αναγνώστες μου γράφουνε, παρακαλώντας με, και μά­λιστα ξορκίζοντάς με, να γράψω για να χτυπήσω την ανηθικότητα, που δέρνει την κοινωνία, προ πάντων τη νεολαία, και που «τη σερ­βίρουν τα σινεμά», όπως μου γράφουνε. Φωνάζουνε: «Υψώσετε τη φωνή σας!». Ένας σπουδαστής μου γράφει από την Αγγλία: «Μη σταματήσετε αυτόν τον ωραίον αγώνα, μην πτοηθήτε από τις επιθέ­σεις. Υπάρχουν βέβαια πολλοί αντίπαλοι, αλλά και πολλοί θαυμα­στές του ωραίου σας έργου. Σας χρειαζόμαστε για να δώσετε φτε­ρά στις καρδιές μας, που είναι γεμάτες κενό και απαισιοδοξία».

Καημένοι άνθρωποι, πόση σημασία δίνετε στο πρόσωπό μου και σ’ αυτά που γράφω! Τί φωνή να υψώσω, που είναι βραχνιασμένη και αδύνατη, και χάνεται μέσα στον κυκεώνα της σημερινής ζω­ής; Όχι φωνή, αλλά και τ' αστροπελέκι να κρατά στα χέρια του κανένας σήμερα, και να το σφενδονίζει για να κάνει τους ανθρώ­πους ν' αλλάξουνε δρόμο, πάλι τίποτα δεν θα κάνει. Ο ίδιος ο ά­γιος Γιάννης ο Πρόδρομος, το ερημοπούλι της ερήμου, που τον φοβόντανε οι αμαρτωλοί, γιατί τους έλεγε «γεννήματα εχιδνών», κι αυτός μάταια φώναζε. Η φωνή του χανότανε μέσα στην έρημο, «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Και πότε; Τον καιρό που υπήρχα­νε ακόμα κάποια αυτιά να τον ακούσουνε, κι απλές καρδιές για να τον καταλάβουνε. Όχι εμείς που χρειαζόμαστε δασκάλεμα, και που έχουμε τόσα στην καμπούρα μας! Πώς να γίνουμε δάσκαλοι για τους άλλους; Γεμίζουμε χαρτιά με μυριάδες λόγια, μα τί το όφελος; Ο κόσμος τραβά τον δρόμο του και δεν σκοτίζεται από κη­ρύγματα. Κι αν δώσει προσοχή και κανένας στα γραψίματά μας, μπορεί να θυμώσει που χαλάσαμε την ησυχία του, και να πει πως είμαστε υποκριτές, ψευτογιασμένοι, κουκουβάγιες που βγαίνουνε α­πό τα χαλάσματα του παλιού καιρού. Σήμερα οι άνθρωποι είναι τέ­τοιοι, που μήτε το κήρυγμα του αγίου Κοσμά του Αιτωλού δεν θάκανε τίποτα.
Λοιπόν, ας το πάρουμε απόφαση. Το κακό δεν περιορίζεται πια με τίποτα, με κανένα τρόπο, με καμμιά δύναμη. Όσοι μιλού­νε και γράφουνε για να φέρουνε στον ίσιο δρόμο τους πολλούς που ξεστρατίσανε, ας ξέρουμε πως δέρνουνε τον αγέρα, είναι «αέρα δέροντες», που έλεγε και ο απόστολος Παύλος. Και άγιος να είναι αυτός, που συμβουλεύει, πάλι δεν θάβρει αυτιά για ν' ακούσουνε τη φωνή του, όχι άνθρωποι σαν εμάς, που έχουμε οι ίδιοι ανάγκη από δασκάλεμα.

Το κράτος του βατικανού και ο οικουμενισμός

Ύμνοι εις την Θεοτόκον - Greek Orthodox Hymns to the Mother of God

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 26 Φεβρουαρίου 2016

Πορφυρίου επισκόπου Γάζης, Φωτεινής μεγαλομάρτυρος της Σαμαρείτιδος, Θεοκλήτου μάρτυρος, επέτειος της εις αρχιεπίσκοπον χειροτονίας Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος γεννήθηκε στὴ Θεσσαλονίκη ἀπὸ πλούσιους καὶ εὐσεβεῖς γονεῖς. Ἀφοῦ ἐγκατέλειψε καὶ γονεῖς καὶ πλούτη, στὰ χρόνια τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρκαδίου καὶ Ὀνωρίου, ἀναχώρησε γιὰ τὴν Αἴγυπτο ποὺ ἦταν τότε μεγάλο μοναστικὸ κέντρο καὶ ἔγινε μοναχὸς σὲ σκήτη. Μετὰ πενταετὴ διαμονὴ ἦλθε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ κήρυσσε στοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς Ἕλληνες τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖ ἀσθένησε σοβαρὰ ἀπὸ κίρρωση τοῦ ἥπατος, ἀλλὰ παρὰ τὴν ἀσθένειά του δὲν παρέλειπε καθημερινὰ νὰ ἐπισκέπτεται τὸ Ναὸ τῆς Ἀναστάσεως καὶ τὰ ἄλλα ἱερὰ προσκυνήματα, προκαλώντας τὸν θαυμασμὸ τῶν ἄλλων προσκυνητῶν. Μεταξὺ αὐτῶν ἦταν καὶ ὁ Μᾶρκος, ὁ μετέπειτα βιογράφος τοῦ Πορφυρίου, ὁ ὁποῖος εἶχε μεταβεῖ, ἐπίσης, γιὰ προσκύνημα ἀπὸ τὴν Ἀσία στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἀπὸ τότε συνδέθηκαν διὰ βίου.

Ύμνοι Τριωδίου - Μ. Σαρακοστής - Greek Orthodox Great Lent Hymns

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Κυριακή 28 /2/ 2016

ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ!
ΔΩΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ!!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ!

ΘA ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ.

-Ο Ορθόδοξος Ομολογιακός Σύλλογος ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Θεσ/νίκης σάς
προσκαλεί την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016 καί ώρα 3μ.μ.. στο ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ πού θα Πραγματοποιηθεί στο ΆΓAΛΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Νέα Παραλία Θες/νίκης τηλεφ.2310/554-082

Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης - Ομιλία εις το ''Πρόσεχε σεαυτώ'' του Μεγάλου Βασιλείου [ΒΙΝΤΕΟ 2016].

Ποιος θα σώσει τώρα την Εκκλησία από την παναίρεση του Οικουμενισμού και την δολιότητα του Παπισμού;

Όταν η πίστης κινδυνεύει, είμαστε όλοι υπεύθυνοι, αν σιωπήσουμε και δειλιάσουμε, όπως έλεγε ο Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης. Ιδιαίτερα O μοναχός δεν πρέπει να επιτρέπει την παραμικρή καινοτομία σε θέματα πίστεως, κατά τον αυτόν “Άγιο Πατέρα και μεγάλο μοναστικό ηγέτη, οργανωτή του μοναχικού βίου και Γέροντα όλων μας”. Δεν φοβήθηκε τις απειλές και τους διωγμούς των εικονομάχων αυτοκρατόρων και πατριαρχών αλλά μέσα στην Κωνσταντινούπολη, στον περίβολο, της Μεγάλης Ιεράς Μονής Στουδίου, οργάνωσε λιτανεία με λαμπαδηφορία χιλίων μοναχών, που κρατούσαν τις απαγορευμένες άγιες εικόνες στα χέρια τους. Δέκα χιλιάδες μοναχούς της Παλαιστίνης συγκέντρωσαν παλαιότερα στα Ιεροσόλυμα οι Άγιοι Σάββας Ηγιασμένος και Θεοδόσιος Κοινοβιάρχης, και άλλοι μέγιστοι μοναχικοί ηγέτες, και έσωσαν την Ορθοδοξία από την αίρεση του Μονοφυσιτισμού. Ποιος θα σώσει τώρα την Εκκλησία από την παναίρεση του Οικουμενισμού και την δολιότητα του Παπισμού;                                                                  

Τέρμα τα λόγια, έργα!

Όποιον μνημονεύουμε με εκείνον κοινωνούμε και με όποιον κοινωνούμε τον μνημονεύουμε. Ολα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. 

Έλεγε ο άγιος Αθανάσιος :

«Εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος, οι όντες οφθαλμοί της Εκκλησίας, κακώς αναστρέφωνται καί σκανδαλίζωσι τόν λαόν, χρή (=πρέπει) αυτούς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή μετ' αυτών εμβληθήναι, ως μετά Άννα και Καϊάφα, εις τήν γέενναν του πυρός» (Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 33, 199) και "ων το φρόνημα αποστρεφόμεθα, τούτους από της κοινωνίας προσήκει(=αρμόζει) φεύγειν" (PG 26, 1188 Β).

Ω Παρθένε Πανάμωμε η παντός μώμου (μολυσμού) ανωτέρα υπάρχουσα, καθώς λέγεται εν τω Άσματι «Όλη καλή η πλησίον μου, και μώμος ουκ έστιν εν σοι» (Άσ. δ: 7)

Ἀφήνουμε τὸν Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος στὸν μεγάλο καὶ ἐκτενῆ του λόγο στὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου -ὑπάρχει καὶ μικρός- παρουσιάζει τὴν Παναγία κατὰ τὰ παιδικὰ καὶ ἐφηβικὰ της χρόνια, κατὰ τὰ δώδεκα χρόνια ποὺ ἔμεινε μέσα στὸν Ναό, μέχρι τὴν ἡλικία τῶν 15 ἐτῶν ποὺ ἔγινε ὁ Εὐαγγελισμός, ὡς τὴν πρώτη ἡσυχάστρια, τὴν πρώτη ἀσκήτρια, νὰ μὴ ἔχει καμμία σχέση μὲ τὰ κοσμικά, τὰ γήϊνα, τὰ σαρκικά, οὔτε σὲ ἐπίπεδο σκέψεων καὶ λογισμῶν, ἀλλὰ ἁγνὴ καὶ ὁλοκάθαρη νὰ προετοιμάζει τὸν ἑαυτό της, γιὰ νὰ γίνει κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ -- Διάλεξη με θέμα: ΤΟ ΚΟΣΜΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΦΟΡΕΣΙΑ

Δημοτική Βιβλιοθήκη Αυλώνα ''Δημήτριος Λιάκουρης''

Ανοικτό Πανεπιστήμιο

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Διάλεξη με θέμα: ΤΟ ΚΟΣΜΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΦΟΡΕΣΙΑ

ΟΜΙΛΗΤΡΙΑ: ΞΕΝΙΑ ΠΟΛΙΤΟΥ

 επιμελήτρια των Συλλογών Νεοελληνικού Πολιτισμού του Μουσείου Μπενάκη

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Δημοτικό Σχολείο Αυλώνα

Ώρα 18:00

Μέσα από την μελέτη των κοσμημάτων και των  αντικειμένων αργυροχοΐας, η ομιλήτριά μας, επιχειρεί να δώσει απαντήσεις σε μια σειρά ερωτημάτων που αφορούν τον τρόπο ζωής στην Ελλάδα των νεότερων χρόνων αλλά και τους παράγοντες που τον διαμόρφωσαν.

Απαντήσεις στις  οποίες τα παραδοσιακά κοσμήματα που όλοι μας έχουμε και φορούμε, φέρνουν στην επιφάνεια τις κρυμμένες ιστορίες τις οποίες τα ίδια αφηγούνται σιωπηλά.

Ελάτε να μάθουμε την ιστορία και τον τρόπο ζωής των προγόνων μας και να «ακούσουμε» τις ιστορίες που μας λένε τα κοσμήματά μας!!!

ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016 – ΙΖ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ -- «Νεκρός ήν και ανέζησε…»

Τα φιλάνθρωπα σπλάχνα

Η γνωστή και τόσο ζωντανή παραβολή του Ασώτου Υιού αναδεικνύει μέσα από το περιεχόμενό της τα φιλάνθρωπα σπλάχνα του Θεού, στα οποία μπορεί ν΄ αναπαυθεί ο άνθρωπος όσο κι αν έχει ξεπέσει, όσο χαμηλά κι αν έχει βρεθεί. Η στάση του νεώτερου υιού αλλά κυρίως του Πατέρα, δίνουν τη δυνατότητα στον άνθρωπο να εντρυφήσει μέσα από το χρυσορυχείο του ευαγγελικού λόγου και να αντλήσει βαθύτερα μηνύματα.

Η ανταρσία

Το σκηνικό που φανερώνει την ανταρσία του νεώτερου γιου κινείται στο επίπεδο μιας λογικής, στη βάση της οποίας ο άνθρωπος αναζητεί και ψάχνει την ελευθερία του σε καταστάσεις που ο ίδιος δεν υποπτεύεται ότι μπορούν να τον εκβάλουν στην πιο αβάστακτη δουλεία και ανυπόφορη σκλαβιά. Δεν υπολόγισε ο νεώτερος γιος ότι η ουσία των πραγμάτων δεν βρίσκεται στην όποια περιουσία απαιτούσε, αλλά στην ίδια την κοινωνία που βρισκόταν με τον πατέρα του και την οποία τόσο αυθαίρετα επιθυμούσε να διακόψει.

Αυτά έχει γράψει ο αδελφός μας Ιωάννης : Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν

"Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν. ή γαρ τον ένα μισήσει και τον έτερον αγαπήσει, ή ενός ανθέξεται και του ετέρου καταφρονήσει". (Ματθ. Στ’ 24)

"Οι φιλικές εκδηλώσεις και φιλοφρονήσεις ορθοδόξων ταγών και οικουμενιστών προς τον πάπα Ρώμης δεν θα ενέπνεαν σοβαρές ανησυχίες σε μεγάλο αριθμό συνειδητών ορθοδόξων, εάν συνοδεύοντο από κάποιες ενδείξεις αλλαγής στη γραμμή του Βατικανού...». 
Ολοι , τουλάχιστον όσοι ενδιαφερόμαστε για το μέγιστο ζήτημα της προδοσίας της Ορθοδοξίας απο πατριάρχες και επισκόπους , θυμόμαστε πολύ καθαρά το τι συνέβη τον περασμένο Νοέμβριο στην Κωνσταντινούπολη. 
Δεν χρειάζεται να τα υπενθυμίσω , τουλάχιστον σε αυτόν εδώ τον χώρο. 
Ολα λοιπόν τα «θαυμαστά» που είδαμε, χαρακτηρίζονται στο παραπάνω κείμενο ως φιλικές εκδηλώσεις και απλές φιλοφρονήσεις ( !!! ) προς τον πάπα Ρώμης. 
Μας θυμίζει τον μακαρίτη π. Θεόκλητο Διονυσιάτη που εξαιτίας του μένους του προς τους ορθοδόξους του πατρίου εορτολογίου , χαρακτήριζε τα τελευταία χρόνια της ζωής τους αβροφροσύνες και εκδηλώσεις κοινωνικού χαρακτήρα τις ενέργειες των τελευταίων πατριαρχών προς τον πάπα Ρώμης. 

Εγώ προσωπικά δεν διστάζω να μιλάω ανοιχτά για πρόσωπα και πράγματα. 
Πολύ περισσότερο μάλλον αφού την παραπάνω δήλωση σχολιάζει  με ιδιαίτερα καυστικό τρόπο ο καθηγητής κ. Κορναράκης στον Ο.Τ. της 3ης Αυγούστου 2007. 

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Βίος και Πολιτεία του Μεγάλου Φωτίου [ΒΙΝΤΕΟ 2016].

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ -- ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ -- ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ

 Ἐν Πειραιεῖ τῆ 25/2/2016

 ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ

«εἰ ἐκ τοῦ κόσμου ἦτε, ὁ κόσμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλει· ὅτι δὲ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ ἐστέ, ἀλλ' ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου, διὰ τοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος.» (Ἰωάννου 15,19).

Οἱ διαχρονικοί αὐτοί λόγοι τοῦ ἐνσαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου ἑρμηνεύουν διϊστορικά τό μένος κατά τῶν ταπεινῶν φορέων τοῦ θείου Λόγου. Ἕως τό τέλος τῆς ἱστορίας τῶν ἀνθρωπίνων καιρῶν ὁ Χριστός θά ἀποτελεῖ κατά τήν προφητικήν ρῆσιν τοῦ Θεοδόχου Συμεών «σημεῖον ἀντιλεγόμενον», «καί θά κεῖται εἰς πτῶσιν καί ἀνάστασιν πολλῶν» (Λουκά 2,34-35).

Ἄλλωστε ὅπως μεγαλειωδῶς γράφει ὁ οὐρανοβάμων Παῦλος ἔχουμε κληθεῖ νά χαιρόμεθα μέ τά ὑπέρ τῆς Ἀληθείας παθήματα διότι ὅπως  ἐκεῖνος λέγει  «Νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου ὑπὲρ ὑμῶν καὶ ἀνταναπληρῶ τὰ ὑστερήματα τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ σαρκί μου ὑπὲρ τοῦ σώματος αὐτοῦ, ὅ ἐστιν ἡ Ἐκκλησία»(Κολοσσαεῖς 1,24).

Ὁ Ἀξιότιμος Δήμαρχος Θεσ/νίκης κ. Γιάννης Μπουτάρης πού ἐνώπιον τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου τῆς συμπρωτεύουσας, δήλωσε ὅτι «εἶμαι γιά ξύλο» ἐπέρρωσε τούς Κυριακούς καί Παυλείους λόγους διότι δέν μοῦ προσάπτει τήν διάπραξι κάποιου ἀδικήματος, ἀλλά τό γεγονός ὅτι πειρῶμαι νά διασαλπίζω στό ποίμνιό μου τήν ἀποκάλυψι «τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος». Ἑπομένως τό μένος τοῦ κυρίου Δημάρχου στρέφεται οὐσίᾳ κατά τῆς διαχρονικῆς ἐνυποστάτου Ἀληθείας, πού ἔγινεν ἄνθρωπος ἵνα τόν ἄνθρωπον Θεόν ἀπεργάσηται (Μέγας Ἀθανάσιος), καί δι’ αὐτό ἀκριβῶς δυνάμει τῆς μεταφυσικῆς τῶν πράξεων καί τοῦ ἰσχύοντος πνευματικοῦ νόμου θά ἀποδώσει λόγον δι’ αὐτό. Εἶναι τό μόνον βέβαιον. Συνεπῶς ἄξιος συμπαθείας εἶναι ὁ Κύριος Δήμαρχος καί ὄχι ἀντιπαραθέσεως.