ΑΝΤΩΝΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ -- Αθωνικά άνθη

Γεννήθηκε το 251 στην πόλη Κόμα κατά τη νότια Μέμφιδα κοντά στην Ηρακλεόπολη της Μέσης Αιγύπτου. Οι γονείς του ήσαν Αιγυπτιώτες χριστιανοί. Η ανατροφή του ήτο βέβαια χριστιανική, αλλά κατά περίεργο τρόπο δεν μορφώθηκε σχολικά, αν και ήταν εύπορος. Ο Μ. Αθανάσιος, ο και βιογράφος του, μας πληροφορεί, ότι «γράμματα μαθείν ουκ ηνέσχετο… θεοδίδακτος γενόμενος ο μακάριος και φρόνιμος ην λίαν· και το θαυμαστόν ότι, γράμματα μη μαθών, αγχίνους ην και συνετός άνθρωπος». Αργότερα σε κάποιους ειδωλολάτρες ο Αντώνιος θα ειπή: «μη μαθόντες ημείς γράμματα πιστεύομεν εις τον Θεόν». Ύστερα από τον θάνατο των γονέων του, όταν ήταν περίπου 20 ετών, άκουσε στον ιερό ναό την περικοπή του Ευαγγελίου, που είπεν ο Χριστός στον πλούσιο νεανίσκον· «ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησον πάντα τα υπάρχοντά σοι και δος πτωχοίς και δεύρο ακολούθει μοι».

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (5) μέρος

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ~ Ι.Μ.ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 17 Ιανουαρίου 2018

Αντωνίου μεγάλου, Αντωνίου Βερ.

Ὁ Μέγας Ἀντώνιος γεννήθηκε περὶ τὸ 251 μ.Χ. στὴν πόλη Κομὰ τῆς Ἄνω Αἰγύπτου, κοντὰ στὴ Μέμφιδα, ἀπὸ γονεῖς εὐλαβεῖς καὶ εὔπορους. Ἔζησε στὰ χρόνια τῶν αὐτοκρατόρων Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.) καὶ Μαξιμιανοὺ (285 – 305 μ.Χ.) μέχρι καὶ τὴν ἐποχὴ τοῦ εὐσεβοῦς αὐτοκράτορα Κωνσταντίνου καὶ τῶν παιδιῶν του.

 Ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία ἦταν ὀλιγαρκὴς καὶ αὐτάρκης, «μόνοις δὲ οἷς εὕρισκεν ἠρκεῖτο καὶ πλέον οὐδὲν ἐζήτει». Σὲ νεαρὴ ἡλικία, περίπου 20 ἐτῶν, ἔχασε τοὺς γονεῖς του. Ἕξι μῆνες μετὰ τὴν κοίμηση τῶν γονέων του, ἄκουσε στὴν ἐκκλησία τὴν Εὐαγγελικὴ περικοπὴ τοῦ πλουσίου νεανίσκου, στὴν ὁποία ἀναφέρεται, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶπε στὸν πλούσιο νέο : «πώλησον τὰ ὑπάρχοντά σου καὶ δὸς πτωχοῖς». Τόση μεγάλη ἐντύπωση προξένησε ἡ Εὐαγγελικὴ αὐτὴ προτροπὴ στὴν ψυχὴ τοῦ Ἀντωνίου, ὥστε ἀμέσως διένειμε τὰ ὑπάρχοντά του στοὺς πτωχοὺς καὶ ἐνδεεῖς, ἀφοῦ φύλαξε τὰ ἀπολύτως ἀναγκαῖα γιὰ τὴν συντήρηση αὐτοῦ καὶ τῆς μικρῆς του ἀδελφῆς, τὴν ὁποία φρόντισε νὰ παραδώσει σὲ Χριστιανὲς νέες παρθένους ποὺ εἶχαν ἀφιερωθεῖ στὴ χριστιανικὴ ἀρετή, βέβαιος ὅτι κοντά τους θὰ εἶναι κατὰ πάντα ἀσφαλής.

Εμφάνιση του Αναστάντος στην Τιβεριάδα..(Εωθινόν-Κυριακή 14-1-18) π. Γεώργιος Αγγελακάκης

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=43&t=13736

O Έλληνας Δήμαρχος Θεσσαλονίκης του 1992 και ο παρών ανθέλληνας

Αμαρτία της εποχής. -- του αειμνήστου Δημ. Παναγοπούλου

Συνήθως το καλοκαίρι αι γυναίκες κυκλοφορούν ημίγυμνες. Έχουν δε το θράσος να παρουσιάζωνται και εις την Εκκλησίαν ακόμη, κατ΄ εξοχήν δε εις το μυστήριον του γάμου και βαπτίσματος, μερικαί και κατά την θείαν Ευχαριστίαν. Υπενθυμόζομεν εις όλας αυτάς, είτε κυρίαι είναι είτε δεσποινίδες, ότι η γυμνότης εις την γλώσσαν του Θεού λέγεται «πορνεία» και την «πορνείαν» ο Θεός δεν την ευλογεί. Ας το μάθουν, αν δεν το γνωρίζουν, όλαι αυταί που κυκλοφορούν ή θα κυκλοφορήσουν ημίγυμνες, είτε με κοντά μέχρι της μασχάλης μανίκια ή με τολμηρά καρέ ή με διαφανή φορέματα που είναι τοιαύτα, ώστε είτε τα φορούν είτε όχι είναι το ίδιον, ότι αυτό που κάνουν είναι «αμαρτία».

Η Παναγία της Τήνου

Δεν έχει περάσει ένας χρόνος από την ιστορική ημέρα, που ο επίσκοπος Πατρών Γερμανός ύψωσε το λάβαρο της επαναστάσεως. Στο μοναστήρι του Κεχροβουνίου, που φαντάζει κάτασπρο πάνω στο νησάκι της Τήνου, η μοναχή Πελαγία, ύστερα από τη βραδινή προσευχή αποσύρθηκε στο κελλί της να ησυχάσει. Ενώ είχε αποκοιμηθεί, ένοιωσε ξαφνικά μιαν άρρητη ευωδία, κι αμέσως άκουσε την πόρτα του κελλιού να ανοίγει με πάταγο. Μια μεγαλόπρεπη γυναίκα, που άστραφτε σαν βασίλισσα, μπήκε μέσα και στάθηκε απέναντι από το κρεβάτι της. 
- Σήκω γρήγορα, της είπε. Πήγαινε να συναντήσεις τον Σταματέλλο Καγκάδη, και πες του πως στο χωράφι του Αντώνη Δοξαρά είναι χωμένη χρόνια τώρα η εικόνα μου. Να φροντίσει να τη βγάλει και να χτίσει το σπίτι μου. 
Η γερόντισσα ξύπνησε τρομαγμένη, αλλά από ταπείνωση δεν υπάκουσε στην εντολή. 

Αυτά ομολογεί ένα δαιμόνιον :

Και ποίον έργον είναι εις εμέ δύσκολον να το κάμω, όταν θέλω; Εγώ πολλάς φοράς και πόλεις ολοκλήρους κατέσεισα και ηρήμωσα, πολλούς υιούς πατροκτόνους έκαμα, αδελφούς και ανδρόγυνα εις έχθραν αφιλίωτον έφερα, πολλούς θέλοντας να παρθενεύουν ημπόδισα, Μοναχούς, οι οποίοι εις όρη και σπήλαια κατώκουν με νηστείας πολλάς ως άσαρκοι, επιθυμίαν σαρκός τους έσπειρα και ηδονάς να επιθυμήσουν παρεκίνησα· άλλους οι οποίοι ήθελον να απαρνηθώσι τα γήϊνα και τα σαρκικά όλα εις τα οποία ημείς χαιρόμεθα, και θέλοντες να αρχίσουν την αρετήν, εγώ τους κατέπεισα να αφήσουν τους τοιούτους λογισμούς, και να επιθυμούν τα γήϊνα..... 

Τα χαμόγελα του Ζάεφ και η ταυτότητά μας

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η ονομασία των Σκοπίων

Από τον
Κωνσταντίνο Χολέβα

Δεν συμμερίζομαι την αισιοδοξία των κυβερνώντων ότι θα βρεθεί «λύση» στο ζήτημα της ΠΓΔΜ, διότι οι Σκοπιανοί παραμένουν αδιάλλακτοι, παρά τα χαμόγελα του Ζάεφ. Ομως πέραν της ονομασίας, που είναι το πρωτεύον, πρέπει να απαντηθούν κρίσιμα ερωτήματα που αφορούν ζητήματα ταυτότητας. Καταθέτω ορισμένους προβληματισμούς:
1. Ποιος μας εγγυάται ότι θα παραμείνει αυτή η σύνθετη ονομασία, π.χ. Ανω Μακεδονία; Μπορεί σε λίγους μήνες να συγκληθεί η Βουλή στα Σκόπια και να αποφασίσει την απόρριψη του όρου «Ανω» και την παραμονή μόνο του όρου «Μακεδονία». Τότε τα Σκόπια θα έχουν ενταχθεί στο ΝΑΤΟ με την ελληνική υπογραφή και ουδείς θα μπορεί να τιμωρήσει το γειτονικό κράτος. Θυμίζω την περίπτωση της πρώην Υπεριορδανίας. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Βρετανοί δημιούργησαν ένα νέο κράτος στη Μέση Ανατολή ονομάζοντάς το Transjordan.