ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ - ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ

 

ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ

Λόγος εις την σεβασμίαν Περιτομήν του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.

Κατά τέσσαρας τρόπους δύναται να γίνη η ευεργεσία, ευλογημένοι Χριστιανοί· πρώτον δια χρημάτων, δεύτερον δια του σώματος, τρίτον με τέχνην και τέταρτον με λόγον. Διότι, όταν τις ίδη άλλον άνθρωπον πτωχόν και ενδεή, ο οποίος είναι υστερημένος τροφής ή ενδύματος ή άλλων αναγκαίων πραγμάτων και του δώση χρήματα και τον βοηθήση εις την ανάγκην του, τότε εκείνος λέγεται, ότι προσέφερε την ευεργεσίαν και την βοήθειαν δια χρημάτων.

«…θεοπρεπῶς ἐδογμάτισας…» Μέγας Βασίλειος ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Ὁ Θεός ἔδωσε στούς Ἁγίους Του, τήν μακαριότητα μέ τόν λόγο τῆς Σοφίας Του καί τῆς γνώσεως. Αὐτό τό ἔκανε ἀφ’ ἑνός μέν γιά νά δοῦμε, μέ τήν πνευματική γνώση, τούς ἀπόκρυφους θησαυρούς τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν πού μᾶς χάρισε διά τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως, ἀφ’ ἑτέρου δέ γιά νά γνωστοποιήσουμε στούς πλησίον μας, μέ τόν λόγο τῆς Σοφίας Του, τόν πλοῦτο τῆς ἀγαθότητός Του, ἤτοι τά ἀγαθά τῆς αἰωνίου ζωῆς τά ὁποῖα ἑτοίμασε νά ἀπολαύσουν Ἐκεῖνοι πού Τόν ἀγαποῦν ἀπό καταβολῆς κόσμου. Ὅλη ἡ Ἀλήθεια ἐνσαρκώθηκε, ἐνηνθρώπησε.

Τό κεφαλαιῶδες χαρμόσυνο μήνυμα πού κομίζει ὁ Θεάνθρωπος Χριστός εἶναι τό ἑξῆς: «Τό νά εἶσαι ἄνθρωπος δέν σημαίνει τίποτε ἄλλο, ἀπό τό νά εἶσαι ἡ ἐνσάρκωση τῆς ἀληθείας κατά Χάριν». Ὁ Μέγας Βασίλειος, σεβαστή γερόντισσα, πού ἑορτάζουμε καί τιμοῦμε, εἶναι ὁ ἀκραιφνής δογματικός θεολόγος. Ἡ διδασκαλία του εἶναι ἀποκάλυψις τοῦ Θεοῦ στούς ἀνθρώπους. Ἔτρεχαν ὅλοι στόν Μέγα Βασίλειο νά τόν ἀκούσουν, γιά νά διασφαλίσουν τήν ἀλήθεια. Ἐξῆλθεν ὁ λόγος του εἰς πᾶσαν τήν γῆν, ὡς Γνήσιος ἑπόμενος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ὅπως οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, ἐδογμάτισαν θεοπρεπῶς καί ἦταν τό στόμα καί ἡ γλῶσσα τοῦ Χριστοῦ στά Ἔθνη· τοιουτοτρόπως καί ὁ Μέγας Βασίλειος θεοπρεπῶς ἐδογμάτισε καί ἀπεδείχθη ὅτι ἐκήρυττε καί αὐτός θεοπρεπῶς, δηλαδή ὅπως ὁ Χριστός καί οἱ Ἀπόστολοι, τό μυστήριον τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Φώτης Κόντογλου - Γιάννης ὁ Εὐλογημένος!

O Ἅγιος Βασίλης, σὰν περάσανε τὰ Χριστούγεννα, πῆρε τὸ ραβδί του καὶ γύρισε σ᾿ ὅλα τὰ χωριά, νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τόνε γιορτάσει μὲ καθαρὴ καρδιά. Πέρασε ἀπὸ λογιῶν-λογιῶν πολιτεῖες κι ἀπὸ κεφαλοχώρια, μὰ σ᾿ ὅποια πόρτα κι ἂν χτύπησε δὲν τ᾿ ἀνοίξανε, ἐπειδὴ τὸν πήρανε γιὰ διακονιάρη. Κ᾿ ἔφευγε πικραμένος, γιατὶ ὁ ἴδιος δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, μὰ ἔνοιωθε τὸ πόσο θὰ πονοῦσε ἡ καρδιὰ κανενὸς φτωχοῦ ἀπὸ τὴν ἀπονιὰ ποὺ τοῦ δείξανε κεῖνοι οἱ ἄνθρωποι.

Μιὰ μέρα ἔφευγε ἀπὸ ἕνα τέτοιο ἄσπλαχνο χωριό, καὶ πέρασε ἀπὸ τὸ νεκροταφεῖο, κ᾿ εἶδε τὰ κιβούρια πὼς ἤτανε ρημαγμένα, οἱ ταφόπετρες σπασμένες κι ἀναποδογυρισμένες,καὶ τὰ νιόσκαφτα μνήματα εἴτανε σκαλισμένα ἀπὸ τὰ τσακάλια. Σὰν ἅγιος ποὺ εἴτανε ἄκουσε πὼς μιλούσανε οἱ πεθαμένοι καὶ λέγανε: «Τὸν καιρὸ ποὺ εἴμαστε στὸν ἀπάνω κόσμο, δουλέψαμε, βασανιστήκαμε, κι ἀφήσαμε πίσω μας παιδιὰ κ᾿ ἐγγόνια νὰ μᾶς ἀνάβουνε κανένα κερί, νὰ μᾶς καίγουνε λίγο λιβάνι μὰ δὲν βλέπουμε τίποτα, μήτε παπᾶ στὸ κεφάλι μας νὰ μᾶς διαβάσει παραστάσιμο, μήτε κόλλυβα, παρὰ σὰν νὰ μὴν ἀφήσαμε πίσω μας κανέναν». Κι ὁ ἅγιος Βασίλης πάλι στενοχωρήθηκε κ᾿ εἶπε: «Τοῦτοι οἱ χωριάτες οὔτε σὲ ζωντανὸ δὲ δίνουνε βοήθεια, οὔτε σὲ πεθαμένον», καὶ βγῆκε ἀπὸ τὸ νεκροταφεῖο, καὶ περπατοῦσε ὁλομόναχος μέσα στὰ παγωμένα χιόνια.

ΕΝΩ ΑΝΑΤΕΛΛΕΙ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ --- Αθωνικά Άνθη

Εάν ήρχετο ο άγγελος φύλαξ της Ελλάδος εφέτος, αφού περιώδευεν όλας τας πόλεις και τα χωρία μας, ο άγγελος εκείνος που εγνώρισεν όλας τας φάσεις του εκκλησιαστικού και εθνικού μας βίου εις όλας τας εποχάς, τι τάχα θα μας έλεγε; Τι θα έβλεπε, τι εντυπώσεις θα απεκόμιζεν από την Ελλάδα των αρχών του θεία χάριτι ανατέλλοντος 1968;…  Θα ήτο ικανοποιημένος από την ελληνικήν κοινωνίαν, από τους βαπτισθέντας εις το όνομα του Χριστού Ορθοδόξους Χριστιανούς; Ή θα εκάλυπτε με τας πτέρυγάς του το άγιον πρόσωπόν Του από εντροπήν ή λύπην ή απελπισίαν;…  Θα έβλεπεν ήθη χριστιανικά, ορθόδοξα, αγιότητα ζωής, πίστιν θερμήν, έργα πίστεως; Θα ήκουε λόγους «άλατι ηρτυμένους», θα έβλεπεν ενδιαφέροντα πνευματικά, πόθους ουρανίους, θα ανέπνεεν εις ατμόσφαιραν σεμνότητος; Ή θα ευρίσκετο προ απελπιστικού θεάματος, ευρυτάτης αποχαλινώσεως της ηθικής ζωής, προ αδιαφορίας δια την πέραν του κόσμου τούτου ζωήν, προ ελλείψεως ιστορικής ευθύνης, ενώπιον λήθης της υψηλής ελληνοχριστιανικής παραδόσεώς μας;…  Με άλλους λόγους, εάν ήρχετο εις την ηγιασμένην και ιστορικώς κατάφορτον από δάφνας Ελλάδα μας, «ο υιός του ανθρώπου θα εύρισκε την πίστιν»; Ή, τουλάχιστον, εάν δεν δυνάμεθα να παρουσιάσωμεν πίστιν, ως Έθνος, θα ηδυνάμεθα να επιδείξωμεν κάποιαν παρασκευήν, εγγυωμένην την συνέχειαν των ελληνορθοδόξων παραδόσεών μας, επί των οποίων να στηρίξωμεν την καλλιέργειαν του θείου άνθους της ορθοδόξου πνευματικής μας πολιτείας και ζωής;….

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Γεροντισμός - Οπαδισμός

 

ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΠΙΣΤΕΩΣ, από τον ΚΒ´ Λόγον του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου:

«Το να αποκτήση κανείς την ταπείνωση, συναντά πολλά εμπόδια, που τον εμποδίζουν, ενώ για την πίστη δεν μας εμποδίζει τίποτε να την βρούμε. Γιατί αν το θελήσουμε ολόψυχα να βρούμε την πίστη, αμέσως χωρίς κανέναν κόπο την βρίσκουμε, αφού είναι δώρον του Θεού και προσόν φυσικόν, μολονότι υπόκειται στο αυτεξούσιον της προαιρέσεώς μας». 

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΣΤΕΡΙΟΥ -- ΤΗΣ ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ ΙΩ ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΗ ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΣΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Η Ιερά Μονή Ταξιαρχών Αστερίου βρίσκεται στη δυτική πλαγιά του Υμηττού, στην περιοχή του Ζωγράφου, και σε υψόμετρο 545 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Η περιοχή γύρω από το μοναστήρι είναι προστατευόμενο οικολογικό πάρκο και έχει μοναδική θέα όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής, και γι’ αυτό το λόγο πολλοί ξένοι τουρίστες αλλά και Έλληνες ημεδαποί και κάτοικοι εξωτερικού επισκέπτονται το μοναστήρι αυτό.

Το οικοδομικό συγκρότημα της Ιεράς Μονής Αστερίου περιλαμβάνει τον τετράπλευρο φρουριακής μορφής περίβολο, δύο πτέρυγες κτιρίων και το Καθολικό στη μέση της αυλής. Ο Ιερός Ναός είναι αφιερωμένος στους Παμμεγίστους Ταξιάρχες, Γαβριήλ και Μιχαήλ και ανεγέρθη τον 10ο αιώνα μ.Χ.. Θεμελιώθηκε πάνω σε αρχαίο κτίσμα, που εικάζεται ότι ήταν το λεγόμενο διδασκαλείο του φιλοσόφου Διοδώρου. Πρόκειται για έναν τετρακιόνιο σταυροειδή εγγεγραμμένο με τρούλλο ναό, με προσκολλημένο στην δυτική πλευρά έναν ευρύχωρο νάρθηκα. Η Ιερά Μονή Αστερίου σήμερα αποτελεί μετόχι της Ιεράς Μονής Πετράκη στο Άγιο Όρος και εποπτεύεται παράλληλα από την 1η Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.

Η Ιερά Μονή Αστερίου είναι επισκέψιμη καθημερινά εκτός Δευτέρας από τις 11:00 έως τις 14:00. Τελούνται Θείες Λειτουργίες όλα τα Σάββατα αλλά και μεσοβδόμαδα, σύμφωνα με το αναρτημένο πρόγραμμα που βρίσκεται έξω από την κεντρική πύλη της Ιεράς Μονής. Ιερατικός υπεύθυνος είναι ο προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Παπάγου π. Αλέξιος Γιαννιός.

Γέροντας Σάββας Λαυριώτης "Τα Χριστούγεννα στην καθημερινότητα μας"Ομιλία Ηρακλείου 23.12.2022

 

Φώτης Κόντογλου : Οι πειρασμοί.

«Ὅπως τὰ βλέφαρα ἀγγίζουνε τόνα τ᾿ ἄλλο, ἔτσι κι οἱ πειρασμοὶ εἶνε κοντὰ στοὺς ἀνθρώπους. Καὶ τὰ οἰκονόμησε ὁ Θεὸς μὲ σοφία, γιὰ τὴ δική σου ὠφέλεια, γιὰ νὰ χτυπᾶς μὲ ὑπομονὴ τὴν πόρτα Του, καὶ ἀπὸ τὸν φόβο τῶν λυπηρῶν νὰ Τὸν θυμᾶται ὁ λογισμός σου, καὶ νὰ Τὸν σιμώσεις μὲ τὴν προσευχή, καὶ ν᾿ ἁγιαστεῖ ἡ καρδιά σου μὲ τὸ νὰ Τὸν συλλογίζεσαι. Καὶ σὰν Τὸν ἐπικαλεστεῖς θὰ σ᾿ ἀκούσει, καὶ θὰ μάθεις πῶς ὁ Θεὸς εἶνε Κεῖνος ποὺ θὰ σὲ γλυτώσει. Καὶ θὰ νοιώσεις Κεῖνον ποὺ σ᾿ ἔπλασε καὶ ποὺ νοιάζεται γιὰ σένα καὶ ποὺ σὲ φυλάγει καὶ πώπλασε διπλὸ τὸν κόσμο γιὰ σένα, τὸν ἕνα σὰν δάσκαλο καὶ πρόσκαιρο παιδευτή, τὸν ἄλλο σὰν πατρογονικὸ σπίτι σου καὶ αἰώνια κληρονομιά σου. Δὲν σ᾿ ἔκανε ὁ Θεὸς ἀπαλλαγμένο ἀπ᾿ τὰ λυπηρά, μήπως θαρρευόμενος στὴν Θεότητα, κληρονομήσεις ὅ,τι κληρονόμησε κεῖνος, ποὺ πρῶτα λεγότανε Ἑωσφόρος, κι ὕστερα γίνηκε Σατανᾶς καὶ πάλι δὲν σ᾿ ἔκανε ἀλύγιστον καὶ ἀσάλευτον, γιὰ νὰ μὴ γίνεις σὰν τ᾿ ἄψυχα τὰ κτίσματα καὶ σοῦ δοθοῦνε τὰ ἀγαθὰ δίχως κέρδος καὶ δίχως μισθό, ὅπως στὰ ἄλογα εἶνε τὰ φυσικὰ χαρίσματα τὰ χτηνώδικα. Γιατὶ εἶνε εὔκολο σ᾿ ὅλους νὰ καταλάβουνε πόση ὠφέλεια καὶ πόση φχαρίστηση καὶ ταπείνωση κερδίζει ὁ ἄνθρωπος περνώντας τοῦτα τὰ μπόδια».

O Παπισμός υποκλέπτει την προσδοκία!

Πρέπει να θλιβώμεθα, διότι συνεορτάζομε τα Χριστούγεννα με τους Φράγκους της Δύσεως και όχι με τους Ορθοδόξους των Αγίων Τόπων. Το Βατικανό υποκαθιστά την Βηθλεέμ και ο Παπισμός υποκλέπτει την προσδοκία! Πότε θα αντιληφθώμεν την θανατηφόρον αυτήν παγίδα εκ του οικουμενιστικού συνεορτασμού;

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ[:Γαλ.4,4-7]

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ

«Ὃτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν(: Όταν όμως συμπληρώθηκε ο χρόνος που είχε ορίσει η πανσοφία του Θεού, απέστειλε ο Θεός στον κόσμο τον Υιό Του, ο οποίος έγινε άνθρωπος από γυναίκα και υποτάχθηκε στον μωσαϊκό νόμο, προκειμένου να εξαγοράσει εκείνους που ήταν υποδουλωμένοι στην κατάρα του μωσαϊκού νόμου, για να λάβουμε την υιοθεσία που ο Θεός μάς είχε υποσχεθεί)»[Γαλ.4,4-5].

«τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου»:

Ο Οικουμένιος ερμηνεύοντας τη φράση «τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου» λέγει: «Ποιου πλήρωμα χρόνου; Εκείνου κατά τον οποίο έπρεπε να έλθει ο Χριστός. Διότι είχε προφητευτεί ο χρόνος της ελεύσεως του Χριστού από τον προφήτη Δανιήλ, που συνέβη επί της βασιλείας Καίσαρος Αυγούστου, όταν έγινε και η ένσαρκος οικονομία του Χριστού». Βλέπε και την ερμηνεία του «νῦν δὲ ἅπαξ ἐπὶ συντελείᾳ τῶν αἰώνων εἰς ἀθέτησιν ἁμαρτίας διὰ τῆς θυσίας αὐτοῦ πεφανέρωται (:Τώρα όμως μία φορά έγινε άνθρωπος, όταν τελείωσαν οι χρόνοι της Παλαιάς Διαθήκης, και φανερώθηκε στον κόσμο για να εξαλείψει την αμαρτία με τη θυσία Του)»[Εβρ.9,26]. Ο δε μακάριος Αυγουστίνος στα βιβλία περί Τριάδος ερμηνεύοντας το «Ὃτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου» λέγει ότι όταν οι άνθρωποι έγιναν δεκτικοί και χωρητικοί της γνώσεως της αγίας Τριάδος και δεν βλάπτονταν από το κήρυγμα της τρισυποστάτου της Θεότητος, ώστε να πέσουν σε πολυθεΐα, τότε ήλθε ο Υιός του Θεού και αποκάλυψε στον κόσμο ότι έχει Πατέρα, και στη συνέχεια ότι είναι ο Θεός τρισυπόστατος. Αυτής της γνώσεως της αγίας Τριάδος δεν ήταν χωρητικοί οι Ιουδαίοι πριν από την ένσαρκο παρουσία του Υιού του Θεού. Βλέπε και την ερμηνεία του «ἧς ἐγενόμην ἐγὼ διάκονος κατὰ τὴν οἰκονομίαν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι εἰς ὑμᾶς, πληρῶσαι τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ(:Αυτός ο λόγος του Θεού είναι το Ευαγγέλιο, που διακηρύττει τη σωτήρια βουλή του Θεού να σωθούν όλοι οι άνθρωποι διαμέσου του Χριστού. Και το σωτήριο αυτό σχέδιο του Θεού ήταν ένα μυστήριο κρυμμένο από την αρχή της ύπαρξης του χρόνου σ’ όλους τους αιώνες και τις γενεές, φανερώθηκε όμως τώρα με το κήρυγμα στους αγίους του, τους Χριστιανούς)»[Κολ.1,25],  για να μάθεις ότι αυτό ήταν οικονομία Θεού, το να φανερωθεί το μυστήριο του ευαγγελίου, όταν οι άνθρωποι έγιναν δεκτικοί, για να το εννοήσουν.

«γενόμενον ὑπὸ νόμον»:

Ευχές -- Μυργιώτης Παναγιώτης

 Ὁ πάσης δημιουργὸς τῆς κτίσεως, ὁ καιροὺς καὶ χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος, εὐλόγησον τὸν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου Κύριε, φυλάττων ἐν εἰρήνῃ τοὺς Βασιλεῖς καὶ τὴν πόλιν σου, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, καὶ σῶσον ἡμᾶς. (Ἀπολυτίκιον τῆς Ἰνδίκτου.) 

Μυργιώτης Παναγιώτης Μαθηματικός Αγίας Αικατερίνης 16 60100 Κατερίνη Τηλ: 6977526849 και 2351028068 Email: pmyrgioti@sch.gr και panamyrg@hotmail.com

Από: Kyprianos Christodoulides

Date: Τρί, 27 Δεκ 2022, 03:26

Subject: Mesogeas 3
To: Kyprianos Christodoulides <kyprianos01@gmail.com>

 

Σκέφτομαι τίς Αναμνήσεις μου. Μού τίς υπενθύμισε η Διαχειριστική Ομάδα f/b, κάνοντας προφανώς λάθος. Γι' αυτό τήν απέσυρε. Δέν πρόλαβα νά τήν δώ, μόλις έγραψα "Κοινοποίηση" εξαφανίστηκε. Ιδού λοιπόν η Ανάμνηση.

 

 Έγραφα, 4 Μαρτίου 2013

Με τον μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Χατζηνικολάου δεν τελειώσαμε ακόμη. Πρέπει να γίνουν σαφή όλα όσα ισχυρίζεται περί του "δώρου ζωής" ή το "αλλήλων μέλη". Διότι, πλέον,  έχει καταστεί επικίνδυνος, όταν απευθυνόμενος σε νεαρά άτομα (μαθητές Λυκείου και Γυμνασίου τής Σχολής Ζηρίδη) τους παρακινεί να δείχνουν την αγάπη τους, δίνοντας "ένα κομμάτι από αυτό που είσαι και όχι από αυτό που έχεις". 

Είναι δικά του λόγια και θα τα ακούσετε στο βίντεο που συνοδεύει αυτά που διαβάζετε. Σημείωση, αποσύρθηκε ! Βλέπε φωτό.

 

Παρεμπιπτόντως, αναφέρω εδώ αυτό που είπε βουλευτής πολιτικού κόμματος, ο κ. Λαγός της Χρυσής Αυγής, ο οποίος  χαρακτήρισε "γάγγραινα ένα μεγάλο κομμάτι των εκπαιδευτικών". Αν αμφιβάλλετε διαβάστε τα κατωτέρω για να δείτε πόσο γαγγραινώδης είναι ο ειδικός εκπαιδευτικός κ. Νικόλαος Χατζηνικολάου. Η πολιτική γάγγραινα έγινε πλέον ένα με τη θεολογική. Αμφότερες, αλλά με διαφορετικά λόγια η κάθε μια, κηρύσσουν το θάνατο του θεού.

 

Τι ακριβώς δίδαξε στα παιδιά ο μητροπολίτης προτείνοντάς τους "να δίνεις όχι από αυτό που έχεις, από αυτό που είσαι, από το σώμα σου"; Τι ήθελε να τους πει; Προφανώς να δίνουν αυτό που είναι. Και τι το είναι; Κατά τον μητροπολίτη, που τεμαχίζει το είμαι από το έχω, το είναι, είναι το σώμα. Κάλεσε τα παιδιά να κάνουν το ίδιο, να δίνουν το είναι τους (το σώμα τους) από τώρα, δεχόμενα συνειδητά τη δωρεά των οργάνων τους, όταν οι γιατροί διαγνώσουν τον εγκεφαλικό τους θάνατο. "Θα ήθελα, τους είπε, αντί να με κατεβάζουν ακέραιο στον τάφο, που θα έχει ήδη αρχίσει η αποσύνθεσή μου, να μπορούσα να έδινα όργανα να ζήσουν κι άλλοι άνθρωποι, πριν φύγω, κι εγώ την τελευταία στιγμή".

 

Ώστε, κατά τον μητροπολίτη, είμαστε το σώμα μας, και αυτό το σώμα μας μπορεί να δίνει ζωή στους άλλους. Σε μας τους ίδιους όχι, όταν έχει νεκρωθεί ο εγκέφαλος και ενόσω η καρδιά λειτουργεί. Η ζωή μπορεί να αρχίζει "εξ άκρας συλλήψεως", τελειώνει όμως, πάντα κατά τον μητροπολίτη, εξ άκρας εγκεφαλικής νεκρώσεως. Δηλαδή, μόλις ο εγκέφαλος  δείχνει έμμεσα (σημ. άμεσα δεν μπορεί να φανεί, εννοώ κατόπιν βιοψίας) ότι έχει νεκρωθεί, όπως λένε οι ειδικοί. Τότε, πρέπει ταχύτατα να αφαιρείται αυτό που είμαστε, χωρίς να υπάρχει καμιά αναστολή. Άλλα σώματα περιμένουν να ζήσουν, για να ευχαριστήσουν το θεό για το  θαύμα της τεχνολογίας, που είναι ο αναπνευστήρας και οι μονάδες της εντατικής! Ο θάνατος του θεού με τη βοήθεια της κακοποιού επιστήμης έχει επέλθει.

 

Ο κύριος Χατζηνικολάου αφού τελείωσε τις σπουδές του στο διαστημικό κέντρο της NASA, αφού έγραψε τη διδακτορική διατριβή "Αλλήλων Μέλη", αφού εκάρη μοναχός, αφού άφησε μακριά γενειάδα, αφού έγινε επίσκοπος, ήλθε με σκοπό να επενδύσει την τεχνολογία με ψευδή θεολογία. Λάθος τόπο διάλεξε. Διότι εδώ, στα μέρη τα δικά μας, ο άνθρωπος είναι σώμα, έχει όμως κάτι ακόμη. Κάτι σημαντικότερο και αχώριστο του είναι-σώμα : " εκ γης μεν το σώμα (ο θεός) διέπλασε, ψυχήν δε λογικήν και νοεράν δια του οικείου εμφυσήματος έδωκεν αυτώ, άμα δε το σώμα και η ψυχή πέπλασται" (αγ. Ιωάννης Δαμασκηνός).

 

"Άμα δε το σώμα και η ψυχή πέπλασται". Το είναι και το έχειν παραμένουν αδιάσπαστα. Ο   αναίσθητος ασθενής μπορεί να παραμένει ανέκφραστος, δεν παύει όμως να είναι έμψυχος, αφού η καρδιά του σφύζει. Ζωή χωρίς καρδιά δεν υπάρχει. Ζωή με νεκρό εγκέφαλο υπάρχει. Είναι ο θάνατος του θεού, αυτή η γάγγραινα που μεταδίδει ο κύριος Χατζηνικολάου, τον οποίο - όχι άδικα μετά τα ανωτέρω - κατηγορούν μερικοί ως μοιχεπιβάτη επίσκοπο. 

 

Σε Υστερόγραφο, το σημαντικότερο τελευταίο. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός πέθανε ολοσχερώς επί του Σταυρού. Φαίνεται, όμως, ο μητροπολίτης Μεσογαίας έχει διαφορετική γνώμη. Ο θάνατος επί του Σταυρού δεν ήταν ολοσχερής και πλήρης, ήταν μερικός θάνατος ή θάνατος εγκεφαλικός ! Όσον δε αφορά στα υπόλοιπα : εμφάνιση κεκλεισμένων των θυρών, εμφάνιση εν ετέρα μορφή, ή ακόμη και αυτή η Ανάληψη του Κυρίου, θα πρέπει να είναι μάλλον απότοκα της "νευροβιολογικής ασθένειας της θρησκείας" (π. Ρωμανίδης). Με κάτι τέτοιους ποιμένες, δεν χρειάζεται να απορούμε, πώς στην ευχή άδειασε η "στάνη" από πρόβατα ;

Δημοσιεύτηκε στις 28 Δεκ 2015

 

Συνέχεια στίς "Αναμνήσεις" f/b. Δέν μού τήν υπενθύμισε τό εν λόγω κοινωνικό Δίκτυο.

Στις 22/12/2015 η "ναυαρχίδα" του οικουμενισμού, της παγκοσμιοποίησης και της νέας αταξίας πραγμάτων, η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, μας θύμισε ένα παλαιότερο άρθρο - συνέντευξη με το π. Φιλόθεο Φάρο. Ήταν του 2008. Εκεί μάθαμε ότι, πάνω-κάτω, είμαστε μια θεοκρατία τύπου Χομεϊνί και ακόμη, ότι «ο Χριστός ήταν σαφής, όταν είπε πως δεν ήρθε να κρίνει αλλά να σώσει τον κόσμο. Μην κρίνετε ίνα μην κριθείτε. Αντιθέτως, καταδικάζει ξεκάθαρα συγκεκριμένες συμπεριφορές όπως την υποκρισία. Δεν καταδικάζει κανέναν αμαρτωλό. Μόνο τον υποκριτή.», όπως λέει ο π Φάρος. 

Ορθώς, λοιπόν, η Πολιτεία ενέκρινε το "Σύμφωνο συμβίωσης" των ερωτικά ομόφυλων και φίλων.

Αλλά, μεγαλύτερη υποκρισία από την ομοφυλοφιλία δεν υπάρχει. Διότι ο ομοφυλόφιλος ενώ είναι (οντολογικά ή υπαρξιακά κατά τον ψυχοθεολόγο κλπ. π. Φιλόθεο Φάρο) αρσενικός, συμπεριφέρεται ωσεί "γυναικωτός". Δεν τον κρίνει ο άγιος Θεός. Τον κρίνει και τον ελέγχει αυτός ο ίδιος ο εαυτός του «11 εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται (ὁ τοιοῦτος) καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος». Αν και είναι άνδρας υποκρίνεται τον άνδρα, μεταλλάσσει τη φύση του, διαστρέφει τη φύση του, φέρεται σάν γυναίκα.

Η υποκρισία σκοτώνει το Θεό και ο π. Φιλόθεος Φάρος, που δικαιώνει το σύμφωνο συμβίωσης των ερωτικά ομόφυλων, "ένοχός ἐστι τοῦ αἵματος τοῦ δικαίου τούτου"· 

 

Καί ένα Σχόλιο 

- ΤV : Kαι ο Αδαμ πριν του κοψει ο Γιαχβε το παϊδακι πρεπει να ηταν και λιγο γυναικωτος , αφου ειχε την Ευα μεσα του. Ο,τι ψελνει ο Δαυιδ ακυρωνεται στην Γεννεση ? Βολευει να τα χαρακτηριζεις κινεζικα γιατι ετσι μπορεις να σερβιρεις το δικο σου ερμηνευτικο σουσι επιλεγοντας οτι γουσταρεις , αναδεικνυοντας ομως ετσι τις αντιφασεις των δηθεν αγιων βιβλιων .

 

- ΚΧ : "109 Ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ. - ΕΙΠΕΝ ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· ( ... ) 3 μετὰ σοῦ ἡ ἀρχὴ ἐν ἡμέρᾳ τῆς δυνάμεώς σου ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν ἁγίων σου· ἐκ γαστρὸς πρὸ ἑωσφόρου ἐγέννησά σε. 4 ὤμοσε Κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται·". Οπωσδήποτε, αυτά είναι για σένα "κινέζικα". Μην εκτίθεσαι, ασχολούμενος με κάτι που δεν γνωρίζεις. Νυμφίος ο Κύριος, νύμφη η Εκκλησία. Αυτή, η Εκκλησία, ήταν η "Ευα μεσα του", όπως γράφεις, αλλά ΔΕΝ καταλαβαίνεις, εσύ καί πολλοί άλλοι. Καί πώς άλλωστε; Είναι ποτέ δυνατόν νά γνωρίζει ο άνθρωπος " τά μέσα " (sic) τού Θεού ; Καί σχετικά μέ τήν Γένεση : "27 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς".

 

https://youtu.be/o59GWVm2aPk

Ο ιός τών πτερωτών (avian virus) καί ο ιός τών ψεκαστικών αεροπλάνων --- του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Υπόθεση συνωμοσίας μέχρις αποδείξεως τού εναντίου

 Έχετε σκεφθεί τί μάς ψεκάζουν τά αγνώστων αναγνωριστικών στοιχείων αεροπλάνα ;  

Λέω, υποθετικά οπωσδήποτε, ότι μάς ψεκάζουν μέ κορονοϊούς. Avian virus (ιός τών πτερωτών) λέγεται ο ιός τής κατηγορίας αυτής, μέ φτερά είναι καί τά ψεκαστικά επί τών κεφαλών μας.

Άς καθίσουν, λοιπόν, οι ειδικοί νά μάς πούν, κατά πόσον είναι δυνατόν ή αδύνατο. Γνώσεις έχουν, ειδικοί είναι, αναλύσεις του (εισπνεομένου) αέρα έχουν γίνει - εδώ γίνονται καί στίς χαβούζες τών λυμάτων -, οπότε κάτι ακόμη θά μπορέσουν νά ανακαλύψουν στόν ψεκασμένο αέρα που αναπνέουμε. Εκτός καί δέν επιτρέπεται, λόγω πολιτικής ορθότητας.

Χριστός Γεννάται δοξάσατε

 

ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΝΑΟΥΜ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

 ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ

 ΝΟΜΙΖΩ ,ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙ  -ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ -ΝΑ ΑΠΟΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΤΟΥ   "ΦΛΟΓΟβόλου", ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΟΥΜΑΚΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΣΤΕΙΛΕ .ΔΙΟΤΙ ΉΤΑΝ ΕΝΑ  ΓΕΓΟΝΟΣ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ, ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΟ ΚΑΙ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ, ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ, ΠΩΣ  ΜΠΟΡΕΙ  Ο ΑΠΛΟΣ  ΑΝΘΡΩΠΟΣ  ΝΑ  "ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΣΕΙ", ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΣ   ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΉ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ  ΣΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΣΘΕΝΗ ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟ.

ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ ΣΥΝΑΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ.

ΤΑ «ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ» ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΘΡΗΣΚΩΝ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

Η μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων αποτελεί για σύμπασα τη Χριστιανοσύνη την ευφρόσυνη ανάμνηση του πιο ελπιδοφόρου γεγονότος της ανθρώπινης ιστορίας. Διότι η Ενανθρώπηση του Θεού Λόγου ήταν, είναι και θα είναι το κέντρο όλων των ιστορικών εξελίξεων. Υπήρξε η απαρχή της πιο μεγάλης επανάστασης όλων των εποχών, καθότι έμελλε ο Θεάνθρωπος Λυτρωτής να αλλάξει την πορεία του κόσμου, να ανασύρει τον πεσόντα άνθρωπο από τα ζοφώδη σκότη της απατηλής πλάνης και να τον οδηγήσει στο ανέσπερο θεϊκό φως της αλήθειας. Αυτό το φως φτάνει ως τα μύχια της ψυχής μας.  Mας φωτίζει και μας γεμίζει με άφατη χαρά, διότι μας δίνει τη βεβαιότητα ότι δεν είμαστε μόνοι στην πορεία της ζωής μας αλλά μαζί μας συμπορεύεται ο «Εμμανουήλ ό εστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ημών ο Θεός» (Ματθ.1,23). Γι’ αυτό ο ιερός υμνογράφος των Χριστουγέννων προτρέπει: «Ευφραίνεσθε δίκαιοι, ουρανοί αγαλλιάσθε, σκιρτήσατε τα όρη Χριστού γεννηθέντος» (1^ο τροπάριο των αίνων).

ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Η ΦΑΡΜΑΚΟΛΥΤΡΙΑ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Από το βιβλίο "Οδοδείκτες για την αιωνιότητα 1 - Άγιοι Μάρτυρες"

Η Εκκλησία της Ρώμης, στα πρωτοχριστιανικά χρόνια, όταν ακόμα ήταν ορθόδοξη και δεν είχε εκπέσει στην αίρεση (1054) παύοντας να είναι Εκκλησία, υπήρξε κοιτίδα ανάδειξης μεγάλων αγίων. Μεταξύ αυτών αναφέρεται η Μεγαλομάρτυς Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια.

Γεννήθηκε και  έζησε στη Ρώμη, τον 3^ο μ.Χ. αιώνα, στην εποχή που αυτοκράτορας της απέραντης ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήταν ο χριστιανομάχος Διοκλητιανός (284-305). Σε μια εποχή δύσκολη για τους χριστιανούς, τους οποίους καταδίωκε μέχρι εξοντώσεως το διεφθαρμένο ρωμαϊκό κράτος. Χιλιάδες πιστοί του Χριστού συλλαμβάνονταν, ανακρίνονταν, βασανίζονταν και θανατώνονταν με τους πλέον φρικτούς τρόπους.

«ΕΤΟΙΜΑΖΟΥ ΒΗΘΛΕΕΜ, ΗΝΟΙΚΤΑΙ ΠΑΣΙΝ Η ΕΔΕΜ»

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Η ενανθρώπιση του Θεού είναι το κορυφαίο γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας. Είναι η δεύτερη επέμβαση του θείου Δημιουργού στην κτιστή δημιουργία. Η σάρκωση του Λόγου έγινε για την αναδημιουργία του κόσμου, την χριστοποίησή του και εν τέλει την θεοποίησή του.

Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο «καλόν λίαν» (Γεν.1,31), με προεξάρχοντα τον άνθρωπο, ως την κορωνίδα και το επιστέγασμα των κτισμάτων Του. Η θεία δημιουργία, σύμφωνα με του Πατέρες της Εκκλησίας μας, δεν είναι αποτέλεσμα ανάγκης από μέρους του απόλυτα απαθούς Θεού, αλλά για να μοιραστεί τη δική Του μακαριότητα με άλλα όντα και κυρίως τις άυλες αγγελικές δυνάμεις και τον άνθρωπο. Ο κτιστός κόσμος είναι η υπέρτατη έκφραση της αγάπης του Θεού. Ιδιαιτέρως ο άνθρωπος είναι ο αποδέκτης της Θείας αγάπης, διότι αυτός μόνος χαρακτηρίζεται ως υιός Του, έχοντας την υιοθεσία Του, και γι’ αυτό υπήρξε καρπός ξεχωριστού τρόπου δημιουργίας, σε σχέση με τα άλλα δημιουργήματα.

Φώτης Κόντογλου - Παράδοση

Ὅσοι ἀπομείναμε πιστοὶ στὴν παράδοση, ὅσοι δὲν ἀρνηθήκαμε τὸ γάλα ποὺ βυζάξαμε, ἀγωνιζόμαστε, ἄλλος ἐδῶ, ἄλλος ἐκεῖ, καταπάνω στὴν ψευτιά. Καταπάνω σ᾿ αὐτοὺς ποὺ θέλουνε την Ἑλλάδα ἕνα κουφάρι χωρὶς ψυχή, ἕνα λουλούδι χωρὶς μυρουδιά. Κουράγιο, ὁ καιρὸς θὰ δείξει ποιὸς ἔχει δίκιο, ἂν καὶ δὲ χρειάζεται ὁλότελα αὐτὴ ἡ ἀπόδειξη.

Χριστούγεννα. Πῶς καί πότε γεννιέται ὁ Χριστός, χαρισματικῶς, μέσα μας.

Δημητρίου Τσελεγγίδη  

Καθηγητῆ τῆς Δογματικῆς

τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Βρισκόμαστε λίγες μέρες πρίν τά Χριστούγεννα. Εἶναι εὔλογο νά ἑτοιμαζόμαστε. Ἑτοιμαζόμαστε, ὅμως, ἐκκλησιαστικά καί πνευματικά, ὅπως ὀφείλουμε, ἤ κοσμικά, κατά τό πνεῦμα τοῦ κόσμου τούτου; Ὅσα θά ποῦμε στή συνέχεια, μᾶς προσανατολίζουν πνευματικῶς.

Τά ἱστορικά γεγονότα τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ ἔχουν σωτηριώδη σημασία γιά τόν ἄνθρωπο, πού ἐντάσσεται καί παραμένει στήν Ἐκκλησία, ὄχι μηχανιστικά, ἀλλά ὅταν αὐτά τά γεγονότα «μεταφράζονται» βιωματικά στήν προσωπική καί καθημερινή ζωή του, στήν καθημερινότητά του.

Τά Χριστούγεννα γιορτάζουμε τήν ἱστορική γέννηση τοῦ Θεανθρώπου. Σύμφωνα μέ τήν θεολογία τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ Θεός ἔγινε καί ἄνθρωπος, γιά νά γίνει ὁ ἄνθρωπος –χαρισματικά- θεός.

Καί πῶς γίνεται –χαρισματικά- ὁ ἄνθρωπος θεός, διά τῆς Ἐκκλησίας;

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ

 

ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ -- ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΩΡΩΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος γιά νά γίνει ὁ ἄνθρωπος θεός. «Ῥάκη, καθάπερ βροτός, σπαργανοῦται ὁ τῇ οὐσίᾳ ἀναφής.Θεός ἐν φάτνη ἀνακλίνεται ὁ στερεώσας τούς οὐρανούς πάλαι κατ’ ἀρχάς. Ἐκ μαζῶν γάλα τρέφεται ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ μάννα ὀμβρήσας τῷ Λαῷ».

 Εἶναι λοιπόν ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, Ἀκριβή-Πολύτιμη, ἡ Ἄκτιστος Χάρις. Γι’ αὐτό ὁ Χριστός θά μᾶς ρωτήσει ἐκείνη τήν ὥρα:«Ἐγώ», θά μᾶς πεῖ, «ἔκανα τά πάντα γιά νά σέ σώσω. Έσεῖς τί κάνατε γιά τή δική σας προσωπική σωτηρία»; Γι’ αὐτό σεβαστή μου γερόντισσα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, καμία ἀνοχή στήν ἁμαρτία. Καμία ἀνοχή στήν ἁμαρτία. Καί κυρίως αὐτές τίς ἅγιες ἡμέρες , ἀρχῆς γενομένης ἀπό σήμερα, πού βιώνουμε καί ψάλλουμε καί ἀναγινώσκουμε αὐτό τό φοβερό μυστήριο τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ εἰς τόν κόσμον. Γιατί, ἄς μή ξεχνοῦμε ὅτι: «εἰ γάρ ὁ δι’ Ἀγγέλων λαληθείς λόγος ἐγένετο βέβαιος καί πᾶσα παράβασις καί παρακοή ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν, πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας»;

Παπουλάκος (Χριστοφόρος): Δεν ωφελούν σε τίποτα οι κλάψες. Χρειάζεται καινούργιος ξεσηκωμός, καινούργια Άγια Λαύρα.

Ο Χριστοφόρος βουβός σιγόκλαιγε και πότιζε με δάκρυα τα σανίδια του κελιού και το ράσο του.                                

–Δεν φτάνει να πονούμε και να κλαίμε, Χριστοφόρε, φώναξε ο Κοσμάς. Η καινούργια επιδρομή είναι χειρότερη από του Ιμπραήμ. Κείνος σκότωνε κορμιά κι αφάνιζε το βιος μας, αλλά αυτοί σκοτώνουν τις ψυχές μας. Ό,τι ιερό φυλάξαμε τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς ποδοπατιέται, ό,τι μας κράτησε όρθιους, σαν ασάλευτο αντιστήλι, γκρεμίζεται. Σε τέτοιο γιουρούσι του σατανά, κάθε υποταγή είναι άρνηση του Χριστού, άρνηση της Πίστης και παράδοση στο διάβολο. Προδίνουμε τον αγώνα του εικοσιένα, το αίμα που χύθηκε στο Μεσολόγγι, στ΄ Αρκάδι, στην Τριπολιτσά, στα Δερβενάκια στα Ψαρά… Ιούδες γινόμαστε Χριστοφόρε και το κακό δε σταματά ως εδώ…  

Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ «ΜΕΓΑΛΗΣ» ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΘΗΒΩΝ

 

Ιησούς Χριστός καί Μάρξ --- του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Πρός Αναγνώστη Όταν η Πολιτική Φιλοσοφία διαγράφει από τά κατάστιχά της τήν εν Αληθεία καί Δικαιοσύνη θεολογία τής Εκκλησίας, τότε, υπάρχει όντως πρόβλημα. Τά σχόλια δεκτά, εφόσον η δημοσίευση γίνει "πρός όλους" καί αποβλέπουν στό νά προσθέσουν, όσα ο γράφων παρέλειψε ή σέ λάθος δρόμο οδεύει.

Ποιό είναι τό "Εν Τούτο Νίκα" τής Ρωσσίας;

 

Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2018

Ιησούς Χριστός καί Μάρξ

 

https://www.facebook.com/kypchri/posts/10211014703418894  Διάβασε … 

 

Ο Ρώσος πρόεδρος σύγκρινε τη σορό του Λένιν με τα λείψανα αγίων στο Άγιο Όρος.

Αίσθηση έχουν προκαλέσει το τελευταίο 24ωρο οι δηλώσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν που συνέκρινε την κομμουνιστική ιδεολογία με τον χριστιανισμό και το μαυσωλείο του Βλαντιμίρ Λένιν στην Κόκκινη Πλατεία με τα λείψανα αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Άγιο Όρος και αλλού.

Ο Ζηλωτής Προφήτης και οι σημερινοί Κληρικοί.

Οσάκις κανείς μελετά τον βίον του Προφήτου Ηλία, θαυμάζει μερικά στοιχεία, που συναντά εις αυτόν. Βλέπει τον ζηλωτήν Προφήτην πως εργάζεται εις το προφητικόν έργον ως απεσταλμένος του Θεού εις τον κόσμον. Και ασφαλώς το έργον του Θεού γίνεται συμφώνως προς το θέλημά Του και δεν είναι δυνατόν να γίνη χωρίς ζήλον. Προβληματίζεται δε όταν βλέπη λειτουργούς του υψίστου, που χωρίς ζήλον, ίσως και με σχετικήν αδιαφορίαν, διακονούν εις το θέλημα του Θεού. Ο δε Απόστολος του Χριστού παραγγέλλει: «Μη αμέλει του εν σοι χαρίσματος, ο εδόθη σοι δια προφητείας» (Α΄ Τιμ. 4: 14). Ομοίως εις τον βίον του Προφήτου αναφέρονται και «οι ιερείς της αισχύνης» και η απέναντι αυτών στάσις τούτου. Και εις τον χώρον της Παλαιάς Διαθήκης υπήρχον ψευδοπροφήται και ψευδοϊερείς, οι οποίοι έζων και ενήργουν μακράν του θελήματος του Θεού. Συγκεκριμένως δε ο ζηλωτής Προφήτης ηναντιώθη κατ΄ αυτών. Εις τας ημέρας μας, όμως, όπου οι λαβόντες το χάρισμα της ιερωσύνης, που είναι οι επίσκοποι, οι διάδοχοι των Αποστόλων και οι εν γένει λειτουργοί της Εκκλησίας του Χριστού έχουν πρότυπά τους τους Μαθητάς του Κυρίου, η ευθύνη των έναντι Θεού και ανθρώπων είναι μεγάλη. Δυστυχώς η στάσις των έναντι των ολετήρων της Εκκλησίας Οικουμενιστών είναι σχεδόν μηδαμινή!

Φώτης Κόντογλου - Γιάννης ὁ Εὐλογημένος!

O Ἅγιος Βασίλης, σὰν περάσανε τὰ Χριστούγεννα, πῆρε τὸ ραβδί του καὶ γύρισε σ᾿ ὅλα τὰ χωριά, νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τόνε γιορτάσει μὲ καθαρὴ καρδιά. Πέρασε ἀπὸ λογιῶν-λογιῶν πολιτεῖες κι ἀπὸ κεφαλοχώρια, μὰ σ᾿ ὅποια πόρτα κι ἂν χτύπησε δὲν τ᾿ ἀνοίξανε, ἐπειδὴ τὸν πήρανε γιὰ διακονιάρη. Κ᾿ ἔφευγε πικραμένος, γιατὶ ὁ ἴδιος δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, μὰ ἔνοιωθε τὸ πόσο θὰ πονοῦσε ἡ καρδιὰ κανενὸς φτωχοῦ ἀπὸ τὴν ἀπονιὰ ποὺ τοῦ δείξανε κεῖνοι οἱ ἄνθρωποι.

Μιὰ μέρα ἔφευγε ἀπὸ ἕνα τέτοιο ἄσπλαχνο χωριό, καὶ πέρασε ἀπὸ τὸ νεκροταφεῖο, κ᾿ εἶδε τὰ κιβούρια πὼς ἤτανε ρημαγμένα, οἱ ταφόπετρες σπασμένες κι ἀναποδογυρισμένες, καὶ τὰ νιόσκαφτα μνήματα εἴτανε σκαλισμένα ἀπὸ τὰ τσακάλια. Σὰν ἅγιος ποὺ εἴτανε ἄκουσε πὼς μιλούσανε οἱ πεθαμένοι καὶ λέγανε: «Τὸν καιρὸ ποὺ εἴμαστε στὸν ἀπάνω κόσμο, δουλέψαμε, βασανιστήκαμε, κι ἀφήσαμε πίσω μας παιδιὰ κ᾿ ἐγγόνια νὰ μᾶς ἀνάβουνε κανένα κερί, νὰ μᾶς καίγουνε λίγο λιβάνι μὰ δὲν βλέπουμε τίποτα, μήτε παπᾶ στὸ κεφάλι μας νὰ μᾶς διαβάσει παραστάσιμο, μήτε κόλλυβα, παρὰ σὰν νὰ μὴν ἀφήσαμε πίσω μας κανέναν». Κι ὁ ἅγιος Βασίλης πάλι στενοχωρήθηκε κ᾿ εἶπε: «Τοῦτοι οἱ χωριάτες οὔτε σὲ ζωντανὸ δὲ δίνουνε βοήθεια, οὔτε σὲ πεθαμένον», καὶ βγῆκε ἀπὸ τὸ νεκροταφεῖο, καὶ περπατοῦσε ὁλομόναχος μέσα στὰ παγωμένα χιόνια.

Στρατηγός Μακρυγιάννης :

«Η πατρίς της γεννήσεώς μου είναι από το Λιδορίκι· χωριό του Λιδορικιού ονομαζόμενον Αβορίτη. [...] Οι γοναίγοι μου πολύ φτωχοί, και η φτώχεια αυτήνη ήρθε από την αρπαγή των ντόπιων Τούρκων και των Αρβανίτων του Αλήπασα. Πολυφαμελίτες οι γοναίγοι μου και φτωχοί, και όταν ήμουνε ακόμα στην κοιλιά της μητρός μου, μιαν ημέρα πήγε για ξύλα στο λόγγο. Φορτώνοντας τα ξύλα στον ώμο της, φορτωμένη στο δρόμο, στην ερημιά, την έπιασαν οι πόνοι και γέννησε εμένα. Μόνη της η καημένη κι αποσταμένη, εκιντύνεψε κι αυτήνη τότε κι εγώ. Ξελεχώνεψε μόνη της και συγυρίστη, φορτώθη λίγα ξύλα και έβαλε και χόρτα απάνου στα ξύλα και από πάνου εμένα και πήγε στο χωριό» (Β' 11-12). 

Από ιστοσελίδα φέησμπουκ Cicero Jurisconsaltus --- του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Καθ' όσον ο Σωκράτης στον πλατωνικό "Θεαίτητο" εκμαιεύει ως ατελή τον ορισμόν της Επιστήμης ως αληθούς δόξης μετά Λόγου : [ "οὔτε ἄρα αἴσθησις, ὦ Θεαίτητε, οὔτε [210β] δόξα ἀληθὴς οὔτε μετ᾽ ἀληθοῦς δόξης λόγος προσγιγνόμενος ἐπιστήμη ἂν εἴη"...], εξ ίσου ελέγχεται ως ανεπαρκής μάλλον δε απατηλός. 

Ο εξ ενδόξων ά-λογος λόγος των δοκησισόφων "επιστημόνων" της περιόδου της corona τρομολαγνείας,  όπου "ένδοξα "  "τὰ δοκοῦντα πᾶσιν ἢ τοῖς πλείστοις ἢ τοῖς σοφοῖς"  : βλέπε, Τοπικών Α1, 100 a - κατά τον οριοθέτην και ορισμο-θέτην Μέγα Σταγειρίτην.

ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ ΕΝΤΑΥΘΑ ΔΕΝ  ΕΙΣΑΓΩΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΠΕΡΙ ΓΝΩΣΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΛΟΓΙΑΣ 

( ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΘΑ ΑΝΑΡΤΗΣΩ ΠΕΡΙ ΤΟΥΤΩΝ ... ), ΣΑΣ ΚΑΛΩ ΠΕΦΙΛΗΜΕΝΟΙ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΕΝΤΡΥΦΗΣΕΤΕ ΣΤΙΣ ΣΥΝΗΜΜΕΝΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ( οι υπογραμμίσεις με κόκκινη μελάνη είναι του αναρτώντος..), ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ, στο μέτρο κατανοήσεως κατά το δυνατόν εκάστου ,

διότι πρόκειται περί ιατρικού πανεπιστημιακού συγγράμματος,  ΝΑ ΚΑΤΑΦΑΝΕΙ Η ΒΔΕΛΥΡΑ ΑΠΑΤΗ  ΤΗΣ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝ-ΔΗΜΙΚΟΥ ΜΠΟΛΙΑΣΜΑΤΟΣ ...

«Ἔστι Δίκης ὀφθαλμός, ὅς τὰ πάνθ’ ὁρᾷ» -- του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη

«Ἔστι Δίκης ὀφθαλμός, ὅς τὰ πάνθ’ ὁρᾷ» Μένανδρος. Σημαίνει, ο οφθαλμός τής Δικαιοσύνης βλέπει τά πάντα. Τά ακολουθούντα διδάχθηκα στήν παιδική ηλικία, Τέταρτη ή Πέμπτη Δημοτικού, δέν θυμάμαι ακριβώς. Ήταν νονά η δασκάλα μου, όχι στό Δημοτικό Σχολείο που πήγαινα.

 

Ήρθε μιά μέρα στό σπίτι καί καθώς τρώγαμε μάς είπε :

"Στό σχολείο σήμερα, τήν ώρα τού μαθήματος, ένας μικρός μέ ρώτησε :           - Κυρία, τί είναι θεός ;

Απάντησα καί τού είπα :

- Θεός είναι ένας οφθαλμός, ένα μάτι, που τά βλέπει όλα.

Τότε, έκπληκτος ο μικρός, μέ ρώτησε πάλι :

- Κυρία, έχει τόσο πολλά μάτια ο θεός ;

Τού απάντησα :

- Όχι, δέν έχει τόσο πολλά, έχει όπως έχουμε όλοι, αλλά γιά κάθε άνθρωπο βάζει δίπλα του έναν Άγγελο.

Καί ο μικρός συνέχισε :

- Μά, Κυρία, δέν βλέπω κανέναν δίπλα μου !

Κι εγώ :

- Είσαι μικρός, τά μάτια σου δέν μπορούν ακόμη νά δούν, αυτά που δέν βλέπονται, αλλά εννοούνται μέ διαφορετικά μάτια. Όταν σιγά-σιγά μεγαλώσεις καί μάθεις από τώρα νά λές μυστικά, κρυφά, τό " Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με" καί τό "Υπέρ αγία Θεοτόκε σώσον με", τότε θά αρχίσεις νά βλέπεις καί νά εννοείς.

 

Ο μικρός δέν είχε κάτι άλλο νά ερωτήσει.

Είμαστε όλοι υπεύθυνοι.

Ο π. Θεόδωρος Ζήσης γράφει: Αφού οι Επίσκοποι μνημονεύουν τόν Πατριάρχη καί επομένως υπόκεινται καί αυτοί στόν κανόνα: “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”· καί εγώ μνημονεύω τόν Επίσκοπό μου, ο οποίος μνημονεύει τόν Πατριάρχη, ο οποίος κοινωνεί μέ τόν Πάπα· καί εσείς οι λαϊκοί έρχεστε από μένα, ο οποίος μνημονεύω τόν Επίσκοπο καί κοινωνάτε καί μέ αποδέχεστε. Επομένως, μία σειρά –αυτή η σειρά τού παραπτώματος πού αρχίζει από τόν Πατριάρχη, αρχίζει σιγά-σιγά σάν συγκοινωνούν δοχείον, νά φθάνει σάν ευθύνη μέχρις εμάς!                                       

Αλλά ποιός από τόν κόσμο τά ξέρει αυτά; Οι περισσότεροι από τούς λαϊκούς, θά πούν: “Μά, αφού τό κάνει ο Πατριάρχης, αφού τό κάνει ο Πάπας, τί φταίω εγώ;”. Φταίς κι εσύ!  Δέν δικαιολογείται η  άγνοια...                                           

Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Επίσκοπος ο οποίος σιωπά καί η οποία σιωπή είναι τρίτο είδος αθεϊας. Είμαστε υπεύθυνοι καί εμείς οι Πρεσβύτεροι καί μαζί μέ εμάς, είστε καί σείς οι λαϊκοί, πού έρχεστε μαζί μέ μάς καί δέν μάς λέτε:  “Φεύγουμε εμείς”.

Κάθε Πρωτοχρονιά είναι συμβατική αφετηρία μιας νέας προσπάθειας.

Κανείς ασφαλώς δεν θέλει να ζη σ' ένα κόσμο παρακμής, αντιφάσεων, αλληλοσυγκρουομένων συμφερόντων, αδικίας και αμοραλισμού. Η κατάσταση δεν αλλάζει μαγικά και μηχανικά. Χρειάζονται να πολλαπλασιασθούν οι άνθρωποι που κάνουν Αντίσταση. Που παραμένουν πιστοί στις Ορθόδοξες παραδόσεις μας, στις αξίες μας, στην ιστορία μας και στους αγώνες μας.

«ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 22-12-1984]

Σε λίγες μέρες, αγαπητοί μου, θα γιορτάσομε το πιο μεγάλο ιστορικό γεγονός. Είναι εκείνο που στάθηκε το κέντρον της Ιστορίας. Και που μέχρι τώρα αυλακώνει την Ιστορία και επηρεάζει την Ιστορία. Είναι η  είσοδος του Υιού του Θεού μέσα εις αυτήν την Ιστορίαν. Και που δεν είναι τι άλλο παρά αυτό που λέμε: η Γέννησις του Ιησού Χριστού.

Με πολλή σαφήνεια ο ευαγγελιστής Ιωάννης μάς παρουσιάζει ακριβώς αυτό το γεγονός: «Ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». «Ο Λόγος σαρκώθηκε και ήλθε και σκηνώθηκε, σκήνωσε ανάμεσά μας». Από τότε ο Υιός του Θεού, που εμφανίζεται μέσα στην ανθρώπινη Ιστορία, αναταράσσει τις ανθρώπινες καρδιές και θέτει ένα βαθύ, όσο κανένα άλλο, ερώτημα, στην κάθε ψυχή της κάθε εποχής: «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;». «Οι άνθρωποι τι λένε για μένα; Ποιος είμαι;».

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Η Β΄ Σύνοδος του Βατικανού αποτελεί αναγέννησιν όλων των ευρωπαϊκών ουμανισμών, αναγέννησιν πτωμάτων. Διότι αφ΄ ότου ο Θεάνθρωπος Χριστός είναι παρών εις τον γήϊνον κόσμον, ο κάθε ουμανισμός είναι πτώμα. Τα δε πράγματα έχουν ούτω, διότι η Σύνοδος ενέμεινεν επιμόνως εις το δόγμα περί του αλαθήτου του πάπα=του ανθρώπου. Θεωρούμενοι από την σκοπιάν του αεί ζώντος Θεανθρώπου, του ιστορικού Κυρίου Ιησού, όλοι οι ουμανισμοί κατά το μάλλον ή ήττον ομοιάζουν με εγκληματικάς ουτοπίας, διότι εν ονόματι του ανθρώπου φονεύουν κατά διαφόρους τρόπους και εξοντώνουν τον άνθρωπον ως ψυχοφυσικήν οντότητα. Όλοι οι ουμανισμοί επιτελούν ένα αλογίστως τραγικόν έργον:  διϋλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλον. Δια δε του δόγματος περί του αλαθήτου του πάπα το έργον αυτό έχει αναχθή εις δόγμα. Όλα αυτά όμως είναι φρικτά, φρικτότατα. Διατί; Διότι το ίδιον δόγμα περί του αλαθήτου του ανθρώπου δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η ανατριχιαστική κηδεία του κάθε ουμανισμού, από του βατικανού, του αναχθέντος εις δόγμα, μέχρι του σατανικού ουμανισμού του Σαρτρ. Εις το ουμανιστικόν πάνθεον της Ευρώπης όλοι οι θεοί είναι νεκροί, με επί κεφαλής τον Ευρωπαϊκόν Δία. Νεκροί, έως ότου εις την μαραμένην καρδίαν των ανατείλη η μέχρι τελείας αυταπαρνήσεως μετάνοια, με τας αστραπάς και τας οδύνας της του Γολγοθά, με τους αναστασίμους σεισμούς και τας μεταμορφώσεις της, με τας καρποφόρους της θυέλλας και αναλήψεις. Και τότε; Τότε θα είναι ατελείωτοι αι δοξολογίαι των προς τον αεί ζωοποιόν και θαυματουργόν Θεάνθρωπον, τον όντως μόνον Φιλάνθρωπον εις όλους τους κόσμους.