Πώς θα έλθη ο Θεός για να κρίνη την γη -- Του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Και τι θα μπορούσε να θεωρηθή ελεεινότερο από αυτήν την ψυχή; Αυτός ο βασιλιάς έρχεται να κρίνη την γη όχι με ζεύγος ημιόνων λευκών ή με χρυσή άμαξα ή με αλουργίδα και διάδημα. Αλλά πως; Άκουσε τους προφήτες τι λένε , όσο βέβαια μπορεί να το πη  άνθρωπος. Ο ένας λέει∙ « Ο Θεός θα έλθη φανερά , ο Θεός μας και δεν θα αποσιωπηθή∙ πυρ θα καίεται ενώπιόν του και γύρω του δυνατή καταιγίδα∙ θα προσκαλέση τον ουρανό επάνω και την γη για να κρίνη τον λαό του» ( Ψαλμ. 49, 34 )

Ἐπί των ποταμών Βαβυλώνος...


Το πρόγραμμα της επίσκεψης του Πάπα της Ρώμης στα κατεχόμενα ελληνικά εδάφη (Τουρκία), από την εφημερίδα Hurriyet Daily News

Pope of Rome to visit Turkey

 (Hurriyet Daily News) - Pope Francis is set to become the fourth Pope to visit Turkey, after the Vatican published details of an upcoming three-day visit to Ankara and Istanbul.

Vatican spokesman Father Federico Lombardi said on Oct. 21 that Pope Francis was scheduled to touch down on Turkish soil on Nov. 28 in Ankara, before leaving the country from Istanbul on Nov. 30.

O Γεώργιος Γιαννόπουλος : Εσείς κύριε Χριστοδουλίδη το πιστεύετε αυτό ή κρυφίως το καλύπτετε?????????

 Εάν νομίζετε κύριε Χριστοδουλίδη ότι η μασονία πήγε μόνο στους νεο-ημερολογίτες και άφησε τους παλαιο-ημερολογίτες από έξω, δεν ξέρω αν υπάρχει άνθρωπος λογικός που μπορεί να σας πιστέψει ? Εσείς κύριε Χριστοδουλίδη το πιστεύετε αυτό ή κρυφίως το καλύπτετε????????? 


Απάντηση του αδελφού Κυπριανού Χριστοδουλίδη: 

Εσείς διερωτάστε, κ. Γιαννόπουλε, αν πιστεύω ότι η μασονία πήγε μόνο στους μασόνους και άφησε έξω τους παλαιοημερολογίτες. Σας πληροφορώ ότι "πιστεύω εις ένα θεόν, πατέρα, παντοκράτορα" και τα ακολουθούντα άρθρα του καθ΄ ημάς Συμβόλου Πίστεως.

Οι μασόνοι με απέρριψαν. Όταν με πλησίασαν και μου είπαν ότι "τους κάνω", το μόνο που ζήτησαν ήταν να ορκιστώ. Είπα, αν τίθεται θέμα όρκου, μόνο στην Αγία Τριάδα ορκίζομαι. Μου απάντησαν "δεν μας κάνεις" και με άφησαν ήσυχο.

Είχα όμως και άλλο ένα περιστατικό. Σε μια από τις ελάχιστες ομιλίες μου, κάποιοι - το έμαθα αργότερα - ήταν στην Κύπρο - είπαν "μα αυτός είναι προτεστάντης, πώς τον καλέσατε, πώς τον δεχθήκατε;". Θεολόγοι σημειωτέον. Την απάντηση την έδωσε ένας άλλος, καθ΄ όλα καταξιωμένος - τα γραπτά του ουδείς αμφισβήτησε - Ορθόδοξος με πλούσιο συγγραφικό έργο. Δεν αναφέρω το όνομά του και άσχετο ότι είναι εκ του νέου ημερολογίου. Ελπίζω, παρακολουθεί αυτά που γράφω. Αυτός λοιπόν τους απάντησε : "Δεν ξέρετε τι σας γίνεται, είναι ορθοδοξότατος". Λεπτομέρειες άλλες δεν χρειάζονται.

Αν εσείς έχετε διαφορετική γνώμη, να μου υποδείξετε τα σφάλματα, τα λάθη μου, τα γραπτά ατοπήματα. Απαντήσεις άφθονες σας έχω δώσει, πολλές οι αφορμές, δώστε σεις τη συνέχεια. Για να μάθω εγώ και οι άλλοι ότι, ενδεχομένως, καλύπτω τους μασόνους.

Και κάτι που ίσως αγνοείτε. Όταν είχε εγερθεί το ζήτημα με τα κόλυβα (σαπροκόλυβα έγραφε ο άγ. Αθανάσιος ο Πάριος) η κατηγορία, μεταξύ άλλων, κατά των Κολλυβάδων ήταν, ότι είναι μασόνοι! Καλά το διαβάσατε, τους κατηγορούσαν επί μασονία.

Τέλος, ειλικρινά δεν γνωρίζω "τι καπνό φουμάρουν" - χρήσιμη κάποτε η διάλεκτος του πεζοδρομίου - όλοι οι παλαιοημερολογίτες.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 23 Οκτωβρίου 2014

Ιακώβου του αδελφοθέου, Ιγνατίου Κων/λεως

Ἡ παράδοση ἀναφέρει ὅτι ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς γιοὺς τοῦ Ἰωσὴφ ἀπὸ ἄλλη γυναίκα, γι’ αὐτὸ ὀνομαζόταν ἀδελφὸς τοῦ Κυρίου. Ἡ συγγενική του ὅμως σχέση μὲ τὸν Κύριο δὲν εἶναι ὁμόφωνα καθορισμένη. Ἀλλὰ τὸ γεγονὸς εἶναι ὅτι ὁ Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος ἔγινε πρῶτος ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων καὶ εἶναι αὐτὸς ποὺ ἔγραψε τὴν πρώτη Θεία Λειτουργία τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ Ἰάκωβος, λοιπόν, ποίμανε τὴν Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων μὲ δικαιοσύνη, μὲ γενναία στοργὴ καὶ στερεότητα στὴν πίστη. Αὐτὸ ὅμως, ἐξήγειρε τὴ μοχθηρία καὶ τὴν κακουργία τῶν Ἰουδαίων. Ἀφοῦ τὸν ἔπιασαν, τὸν ἔριξαν πάνω ἀπὸ τὸ πτερύγιο τοῦ Ναοῦ, καὶ ἐνῷ ἀκόμα ἦταν ζωντανός, τὸν ἀποτελείωσαν μὲ ἄγριο κτύπημα ροπάλου στὸ κεφάλι.

Ἔργο τοῦ Ἰακώβου εἶναι καὶ ἡ Καθολικὴ Ἐπιστολή του στὴν Καινὴ Διαθήκη, στὴν ὁποία νὰ τί μας συμβουλεύει, σχετικὰ μὲ τὸ πὼς πρέπει νὰ χειριζόμαστε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ: «Γίνεσθε ποιηταὶ λόγου καὶ μὴ μόνον ἀκροαταί, παραλογιζόμενοι ἑαυτούς». Δηλαδὴ νὰ γίνεσθε ἐκτελεστὲς καὶ τηρητὲς τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι μόνο ἀκροατές. Καὶ νὰ μὴ ξεγελᾶτε τὸν ἑαυτό σας, μὲ τὴν ἰδέα ὅτι εἶναι ἀρκετὸ καὶ μόνον νὰ ἀκούει κανεὶς τὸ λόγο.
(Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, φέρεται καὶ τὴν Κυριακὴ μετὰ τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, μαζὶ μὲ τὴν μνήμη τοῦ Δαβὶδ τοῦ Προφήτου καὶ Ἰωσὴφ τοῦ μνήστορος, συνοδευόμενη μὲ τὸ ἀκόλουθο δίστοιχο: «Σὺ τέκτονος παῖς, ἀλλὰ ἀδελφὸς Κυρίου, τοῦ πάντα τεκτήναντος, ἐν λόγῳ, μάκαρ». Τελεῖται δὲ αὐτῷ ἡ Σύναξις ἐν τῷ σεπτῷ αὐτοῦ Ναῷ τὸ ὄντι ἔνδοθεν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τοὶς Χαλκοπρατείοις. Πατμιακὸς κώδικας: 266).

Tου π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ: Δυστυχῶς αὐτή εἶναι σήμερα ἡ Ὀρθοδοξία μας.

….Εἶναι ὄντως συγκλονιστικό καί φοβερό τό γεγονός αὐτό. Ὁ Πατριάρχης Ἀναστάσιος, ὁ ὁποῖος ἦτο φορέας αἱρέσεως μή κατεγνωσμένης, πρίν κατακριθῆ ὁ ἴδιος ἀπό ἁρμόδιο ἐκκλησιαστικό ὄργανο, ἐκβάλλεται διά ξύλων καί λίθων ἀπό τήν Ἐκκλησίαν ὑπό ἁγίων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες τελικά μέ τήν βοήθεια τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας θανατώνονται.  Αὐτή εἶναι ἡ τιμή διά τήν ὁποία ὁμιλεῖ ὁ ΙΕ΄ Κανών τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, μέ τήν ὁποία ἠξιώθησαν ἀπό τούς Ὀρθοδόξους. Δηλαδή τό νά καταταγοῦν μεταξύ τῶν ἁγίων καί ὁμολογητῶν καί νά εἶναι ἐσαεί πρότυπα πρός μίμησιν.

Εἶναι ἴσως βέβαιον ὅτι σήμερα, ἄν κάποιοι τολμοῦσαν νά ἐνεργήσουν τοιουτοτρόπως σέ μία κατεγνωσμένη αἵρεσι,, θά ἐθεωροῦντο ἀπό τούς Ὀρθοδόξους Οἰκουμενιστές καί μή, ὡς ἀδιάκριτοι, ἀντάρτες, ταλιμπάν, ἐκτός Ἐκκλησίας καί κατεχόμενοι ὑπό ἑωσφορικοῦ καί δαιμονικοῦ πνεύματος.  Ἀντιθέτως δέ αὐτοί πού θά ἀνέμενον τήν Σύνοδο (π.χ. τῆς Ἱερείας) διά νά ἀποφασίση ἐπί τοῦ θέματος θά ἐθεωροῦντο συνετοί, ὑπάκουοι, διακριτικοί καί ἐντός τῆς Ἐπισκοποκεντρικῆς Ἐκκλησίας. 



Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Tου π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ: Δυστυχῶς αὐτή εἶναι σήμ...":

Είναι, ή δεν είναι, επισκοποκεντρική η Εκκλησία ;

"Εἶναι ἴσως βέβαιον ὅτι σήμερα, ἄν κάποιοι τολμοῦσαν νά ἐνεργήσουν τοιουτοτρόπως σέ μία κατεγνωσμένη αἵρεσι,, θά ἐθεωροῦντο ἀπό τούς Ὀρθοδόξους Οἰκουμενιστές καί μή, ὡς ἀδιάκριτοι, ἀντάρτες, ταλιμπάν, ἐκτός Ἐκκλησίας καί κατεχόμενοι ὑπό ἑωσφορικοῦ καί δαιμονικοῦ πνεύματος.
Ἀντιθέτως δέ αὐτοί πού θά ἀνέμενον τήν Σύνοδο (π.χ. τῆς Ἱερείας) διά νά ἀποφασίση ἐπί τοῦ θέματος θά ἐθεωροῦντο συνετοί, ὑπάκουοι, διακριτικοί καί ἐντός τῆς Ἐπισκοποκεντρικῆς Ἐκκλησίας"

κχ
Τι θέλει να μας πει με αυτό το "Επισκοποκεντρική Εκκλησία" ο π. Ευθύμιος; Είναι η δεν είναι επισκοποκεντρική η Εκκλησία ;

Φυσικά και είναι, ανεξαρτήτως αν δεν είναι ο επίσκοπος Χριστοκεντρικός. Εις τύπον και τόπον Χριστού ευρίσκεται και αυτόν οφείλουν να μνημονεύουν οι ιερείς της επισκοπής του.

Εκτός αν θεωρεί εαυτόν φορέα του αγίου Πνεύματος και οσάκις λαλεί εκ του επισκοπικού του θρόνου, μας λέει όσα εκπορευόμενα ήκουσε εκ του πατρός και εκ του υιού, όπως ο Πάπας, κάνοντας αυτός τη σύνθεση. Οπότε πιστοί και Κλήρος, οφείλουν να πληροφορήσουν τον επίσκοπο ότι δεν ορθοτομεί την αλήθεια. Αν επιμείνει - οι προδιαγραφές δίνονται στην Καινή Διαθήκη - τότε έχουν υποχρέωση να τον καταγγείλουν και να παύσουν την μνημόνευση.

Τύπος και τόπος Χριστού σημαίνει δυνάμει και ενεργεία ενυπόστατη φανέρωση του Προσώπου της αληθείας και, τότε, ο επίσκοπος γίνεται πρόσωπο κατά Χάριν. Όχι όμως όταν υπεκφεύγει και επικαλούμενος χωρία της Αγίας Γραφής ή των εκκλησιαστικών πατέρων, δεν σχολιάζει όσα θλιβερά συμβαίνουν επί των ημερών του. Και το κυριότερο, δεν κάνει πράξη όσα οφείλει να πράξει.

Οι πιστοί αυτά τα γνωρίζουν, ίσως να υστερούν θεωρητικά και αυτά πρέπει να γίνονται όσο το δυνατόν κατανοητά, ώστε να είναι σαφώς δικαιολογημένη η απόρριψη εκείνων οι οποίοι ακυρώνουν τον βαρύ και επώδυνο θεσμικό τους τίτλο, τον τύπο και τόπο. Όχι να επωμίζονται το βάρος οι μικροί και ασήμαντοι του σώματος της Εκκλησίας.

«Ορθόδοξος Τύπος»: Ο Βαρθολομαίος είναι αστείρευτος πηγή πνευματικής μολύνσεως των Ορθοδόξων.

…Αλλά οι «Ταλιμπάν» του Οικουμενισμού δεν δίδουν σημασίαν εις τοιαύτα ζητήματα. Διότι δεν υπακούουν εις τους Ιερούς Κανόνας, αλλά εις τον Αρχιστράτηγον της Προδοσίας της Πίστεως Οικουμενικόν Πατριάρχην Βαρθολομαίον, ο οποίος υπηρετεί τον Παπισμόν, τον Προτεσταντισμόν εις όλας του τας μορφάς, αλλά όχι την Ορθοδοξίαν. Είναι πηγή πάσης διοικητικής ανωμαλίας εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν και αστείρευτος πηγή πνευματικής μολύνσεως των Ορθοδόξων….ο Αρχιστράτηγος της Προδοσίας της Πίστεως, Οικουμενικός Πατριάρχης, απευθυνόμενος προς τον Πάπαν του είπε ότι αυτός είναι πρώτος εις την Εκκλησίαν της Ανατολής και ο Πάπας εις την Εκκλησίαν της Δύσεως.



«Ορθόδοξος Τύπος» αριθμ. φ. 1804

π. Θεόδωρος Ζήσης - Μνήμη Αγίου Μάρτυρος Ουάρου.

«Εν κρυπτώ και παραβύστω»

Έγινε από το 1965 η Ένωση των Εκκλησιών !


του Αθαν. Σακαρέλλου 

1. 
Η εξαπάτηση των πιστών 
1. Οι Ορθόδοξοι, τα τελευταία πενήντα χρόνια, γίνονται συχνά ακροατές και θεατές των πιο αντορθοδόξων δηλώσεων και εκδηλώσεων εκ μέρους όχι μόνον των Λατίνων, αλλά και αυτών των ποιμένων τους, οι οποίοι έχουν αποδειχθή τέλειοι Λατινόφρονες, δηλ. αιρετικώτεροι των αιρετικών Λατίνων.

α. Οι κακόδοξες δηλώσεις των Ορθοδόξων αυτών Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, επισκόπων, λοιπών κληρικών και θεολόγων, είναι πολλές.
Κοινός παρανομαστής τους είναι το ότι η Ορθοδοξία δεν είναι πλέον η Μία 
Aγία Kαθολική και Αποστολική Εκκλησία, που ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεώς μας. Πιστεύουν ότι βρίσκεται στην ίδια κατάσταση, που είναι η «αδελφή» της Εκκλησία, ο παπισμός. Διακηρύσσουν ότι ο πνευματικός ηγέτης του παπισμού, ο πάπας, είναι ο «πρώτος Επίσκοπος» ολόκληρης της Εκκλησίας του Χριστού, ο «πρεσβύτερος αδελφός» τους. Και, τέλος, επαίρονται ότι η «κοινωνία» των δύο «εκκλησιών» είναι «σχεδόν πλήρης», κατά τη διαβεβαίωση του πάπα Παύλου Στ΄, ο οποίος το 1972 δήλωσε :

«Μετά της Ορθοδόξου Εκκλησίας ευρισκόμεθα σχεδόν εις τελείαν κοινωνίαν» !

Με άλλα λόγια, κατά τον Πάπα Παύλο Στ΄ η ΄Ενωση έγινε, αλλά δεν είναι ακόμα «τελεία»!
Η άποψη αυτή υποστηρίζεται συνεχώς μέχρι σήμερα από τους Λατίνους και τους Λατινόφρονες του Φαναρίου. Και είναι από μιά σκοπιά σωστή. Η αλήθεια είναι ότι όντως η Ένωση των Εκκλησιών έγινε! Αυτό που απομένει είναι μόνο η αποκάλυψή της στους πιστούς, ως και η αποδοχή της απʼ αυτούς. 

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς και η θεωρία της εξελίξεως

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=4&t=10117&sid=68d1ef607f750836ad807f24e7c71747

Ο ὅσιος πατήρ Ἰουστίνος Πόποβιτς γεννήθηκε στίς 25 Μαρτίου 1884 στήν πόλη Βράνε τῆς νοτίου Σερβίας. Ἐκοιμήθη ὁσιακά στίς 25 Μαρτίου τό 1979. Σπούδασε Θεολογία στή Σερβία, Ρωσία καί Ἀγγλία καί ἀνεκηρύχθη τό 1926 διδάκτωρ τῆς Θεολογίας ὑπό τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.

Τό 1935, ἐξελέγη ὑφηγητής καί μετά καθηγητής τῆς Δογματικῆς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Βελιγραδίου. Τό 1945, ἐπικρατήσαντος τοῦ κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος ὑπεχρεώθη νά ἐγκαταλείψει τό Πανεπι­στήμιο καί ἔζησε στήν Ἱερά Μονή τῶν Ἀρχαγγέλων Τσέλε, κοντά στό Βάλιεβο ὡς πνευματικός, συνεχίζοντας ἐκεῖ, κάτω ἀπό δυσχερεῖς συν­θῆκες, τό πνευματικό καί συγγραφικό του ἔργο. Συνέγραψε τρίτομο ἔργο «Ὀρθόδοξος φιλοσοφία τῆς Ἀληθείας», τήν γνωστή Δογματική του, ἑπτά τόμους ἑρμηνεία τῆς Καινῆς Διαθήκης καί Δώδεκα τόμους Βίους Ἁγίων καί πολλά ἄλλα Θεολογικά καί Φιλοσοφικά. Ἐφέτος συμπληρώνονται τριάντα χρόνια ἀπό τήν ὁσιακή κοίμησή του. Θεωρεῖται ἀπό τούς μεγαλύτερους Θεολόγους τοῦ 20ου αἰῶνος, ἀκολούθησε κατά πάντα τήν Θεολογική ἐμπειρία καί ἄσκηση τῶν μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἡ κρυφή συνείδηση τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας. Πολλά βιβλία του ἔχουν μεταφραστεῖ στά Ἑλληνικά.

Ἕνα λαμπρό ἄρθρο του γιά τήν θεωρία τῆς ἐξελίξεως παραθέτουμε κατωτέρω.

Ἡ Θεανθρώπινη ἐξέλιξη

Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας

Ο άγιος Κύριλλος, πατριάρχης Αλεξανδρείας ( + 444 ), υπήρξε ο χαλκέντερος πολέμιος του Νεστορίου και υπέρμαχος της θεοτοκίας της Αειπαρθένου. 

Στην Τρίτη οικουμενική σύνοδο, το 431, αγωνίστηκε με παρρησία για τη Θεοτόκο. 
Οι αγώνες του για τη Μητέρα του Κυρίου προκάλεσαν την ιδιαίτερη εύνοιά Της για αυτόν, όπως φανερώνει το ακόλουθο περιστατικό:
 
Σε ένα προάστιο της Χαλκηδόνος, στη Δρυ, συγκροτήθηκε μια ληστρική σύνοδος που καταδίκασε ερήμην τον ιερό Χρυσόστομο. Ο άγιος Κύριλλος, από άγνοια και όχι από κακία, υιοθέτησε τις αποφάσεις της συνόδου κι έφτασε μέχρι το σημείο να μη θέλει να μνημονεύει το όνομα του αγίου στα δίπτυχα, μαζί με τα ονόματα των άλλων πατριαρχών.
 
Ήταν όμως καλοπροαίρετος, κι όταν του έγιναν οι ανάλογες συστάσεις, εξέτασε καλύτερα τα πράγματα, αναγνώρισε το λάθος και διόρθωσε τη στάση του. Στην αλλαγή του αυτή συνετέλεσε και το παρακάτω όνειρο:
 
Του φάνηκε πως βρισκόταν σε ένα τόπο ωραιότατο, και δοκίμαζε μία χαρά ανεκλάλητη. Έβλεπε εκεί τους πατριάρχες Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, καθώς και άλλους άνδρες της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης. Έβλεπε επίσης ένα ναό πολύ φωτεινό και μεγαλοπρεπή, από όπου ακουγόταν μία ουράνια ψαλμωδία.
 
Προχώρησε μέσα στον ναό και αντίκρυσε την Υπεραγία Θεοτόκο, περιστοιχισμένη από πλήθος αγίων αγγέλων, να λάμπει από άρρητη δόξα.
 
Κοντά στη Θεομήτορα στεκόταν με μεγάλη τιμή και πολλούς δορυφόρους ο ιερός Χρυσόστομος, κρατώντας στα χέρια το βιβλίο των διδαχών του.
 
Ο άγιος Κύριλλος προχώρησε για να προσκυνήσει την Υπεραγία Θεοτόκο. Ο Άγιος Ιωάννης όμως μπήκε στην μέση και όχι μόνο τον εμπόδισε, αλλά θέλησε να τον βγάλει έξω.
 
Έντρομος εκείνος, σκεπτόταν γιατί άραγε να οργίστηκε τόσο εναντίον του ο ιερός Χρυσόστομος.
 
Τότε επεμβαίνει η Παναγία και λέει:
 
- Συγχώρησέ τον, Ιωάννη, και μην τον διώχνεις. Όσα έχει πει εναντίον σου δεν τα είπε από κακία, αλλά από άγνοια.
 
- Όχι, δεν τον συγχωρώ, έκανε τάχα θυμωμένος ο άγιος.
 
- Συγχώρησέ τον για την αγάπη μου, επέμεινε η Παναγία, γιατί αγωνίστηκε πολύ για την τιμή μου , κατατρόπωσε τον Νεστόριο και με ανακήρυξε Θεοτόκο.
 
Αμέσως εκείνος ηρέμησε, αγκάλιασε τον παλαιό του αντίπαλο και τον ασπάσθηκε με αγάπη.
 
Από τότε η εκτίμηση του αγίου Κυρίλλου προς τον άγιο Ιωάννη ήταν απεριόριστη.
 

Τριάντα δύο χρόνια αγωνίστηκε ο άγιος Κύριλλος στον πατριαρχικό θρόνο της Αλεξανδρείας. Κι όταν παρέδιδε την αγία ψυχή του , η Παναγία δεν τον λησμόνησε. Ήρθε κοντά του και του παραστάθηκε με ενδιαφέρον, όπως κι εκείνος στη ζωή του Την υπηρέτησε και αγωνίστηκε για την τιμή Της.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΝΕΟ-ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟ-ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΣΦΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΠΟΙΜΕΝΩΝ ΠΡΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΥΝΟΔΙΚΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ.

Γράφει ο Γεώργιος Γιαννόπουλος

Περίμενα από την νεο- ημερολογιτική οικουμενιστική σχισματική παράταξη των αποτειχισμένων μόνο από την αίρεση των οικουμενιστων  να δώσει μια απάντηση αλλά μάταια περιμένω να μου πουν για την σύναξη κληρικών εάν έχει έγκυρα η άκυρα μυστήρια. Ποτέ δεν πρόκειται να απαντήσουν  διότι τα έκαναν σαλάτα και έγιναν σαν την παρασυναγωγή, παραταξιακή, σύνοδο των Γ.Ο.Χ. Καλλίνικου, που ενώθηκε με τους κυπριανίτες και  δεν ξέρουν και αυτοί τι να πουν και τι να πιστεύουν για τα μυστήρια των οικουμενιστών.
Η δική μου γνώμη είναι αντιγραφή από τα πρακτικά των Ιερών Συνόδων και της Πράξεως της Εκκλησίας.
Τα μυστήρια της συνάξεως κληρικών είναι έγκυρα και δυνατά εφόσον έχουν κανονική Αποστολική διαδοχή,  αλλά  είναι δυνάμει αιρετικοί και σχισματικοί διότι  δεν έχουν καταδικαστεί ονομαστικά  από Ορθόδοξη Σύνοδο και Αγία, δηλαδή  είναι άκριτοι προ συνοδικής εξετάσεως. Όταν η επισκοπική ηγεσία των αποτειχισμενων από την κοινωνία των οικουμενιστών και των  παραταξιακών  συγκροτήσει Ορθόδοξη Σύνοδο εν Αγίω-Πνεύματι  και  εξετάσει τους αμετανόητους αιρετικο-σχισματικούς  υπόδικους καινοτόμους οικουμενιστές   και  τους  καταδικάσει  ονομαστικά και στις θέσεις που κατέχουν σήμερα  βάλει  Ορθοδόξους  τότε πια θα είναι  κεκριμένοι και ενεργεία αιρετικοί και σχισματικοί με άκυρα και ανυπόστατα μυστήρια ασχέτως από την ιεροσύνη που έχουν και  η οποία μένει για πάντα.  Αλλά όσοι γνωρίζουν ότι η σύναξη κληρικών έχει κοινωνία με όλους τους αιρετικούς και σχισματικούς οικουμενιστές εάν δεν αποτειχιστούν από την κοινωνία τους, ενώ είναι υποχρεωμένοι, θα κολαστούν μαζί με τους οικουμενιστές από την μόλυνση, διότι δεν πήγανε μόνο οι αιρετικοί στην κόλαση αλλά και αυτοί που συγκοινωνούσαν μαζί τους.
Η εκκλησιαστική κοινωνία προ συνοδικής διαγνώσεως με τους άκριτους   μολυσμένους και δυνάμει  αιρετικο-σχισματικούς οικουμενιστές  κολάζει όλους αυτούς που έχουν γνώση επί του θέματος, ασχέτως από την εγκυρότητα των μυστηρίων των υποδίκων καινοτόμων. Συνοδικά δικαιώματα και υποχρεώσεις  έχει η μόνο η  επισκοπική ηγεσία των αποτειχισμένων   του Ομολογιακού  Ακαινοτόμητου Πληρώματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας όταν συγκροτήσει   Αγία και Ορθόδοξη Σύνοδο   για την εξέταση, την διάγνωση, την δίκη, την καταδίκη, τις καθαιρέσεις,  τα επιτίμια των αιρετικών, σχισματικών, και παρασυναγώγων, τις χειροτονίες των νέων Ορθοδόξων Επισκόπων και την κρίση για τα ανυπόστατα και άκυρα μυστήρια των κεκριμένων και εν ενεργεία κακοδόξων σφαλλομένων ποιμένων και όχι οι μεμονομένοι αποτειχισμένοι Πατέρες προ συνοδικής διαγνώμης.


Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΝΕΟ-ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟ-ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤ...": 

Όταν η επισκοπική ηγεσία των αποτειχισμενων από την κοινωνία των οικουμενιστών και των παραταξιακών ( σαν την παρασυνάγωγο σύνοδο των Γ.Ο.Χ. Καλλίνικου, που ενώθηκε με τους κυπριανίτες ) συγκροτήσει Ορθόδοξη Σύνοδο εν Αγίω-Πνεύματι και εξετάσει τους αμετανόητους αιρετικο-σχισματικούς υπόδικους καινοτόμους οικουμενιστές και τους καταδικάσει ονομαστικά και στις θέσεις που κατέχουν σήμερα βάλει Ορθοδόξους τότε πια θα είναι κεκριμένοι και ενεργεία αιρετικοί και σχισματικοί με άκυρα και ανυπόστατα μυστήρια ασχέτως από την ιεροσύνη που έχουν και η οποία μένει για πάντα.

κχ
Καλό Παράδεισο σας εύχομαι και καλήν απολογία επί του φοβερού βήματος του Χριστού.

Ὑπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον, καὶ προσέσχε μοι καὶ εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου. Ψαλ. 39,2

Τι θα πει το υπομένων υπέμεινα ; Μήπως, "σε υπέμεινα Κύριε με την υπομονή τη δική σου, όχι την δική μου" ; 

Έτσι κάναμε κι εμείς οι παραταξιακοί και παρασυνάγωγοι με τις Συνόδους. Τις φτιάξαμε, επειδή δεν γινόταν διαφορετικά, και περιμένουμε Σύνοδο Πανορθόδοξη και Οικουμενική να μας καταδικάσει ή να μας δικαιώσει. Αυτή θα είναι η δική μας απολογία. 

Ο κύριος Γιαννόπουλος και οι όμοιοι, θα καταθέσουν απολογούμενοι - άνευ επισκόπου ή επισκόπων - τα πρακτικά των ιερών Συνόδων του παρελθόντος και την πρακτική της Εκκλησίας άλλων εποχών. Εποχών όμως όχι σαν την σημερινή, όπου όλα τα ορθόδοξα Πατριαρχεία και όλοι οι επίσκοποι, πλήν ενίων, είναι δέσμιοι των σιωνιστών και της διπλωματίας τους. 

Τέτοια Σύνοδο περιμένει ; Υποθέτω όχι, όπως και οι ΓΟΧ, με την παρασυνάγωγη - κατά Γιαννόπουλο - Σύνοδο.