Άγιον Πνεύμα και Εκκλησία στην Πατερική Παράδοση -- Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήση

1.Η εκτός της Εκκλησίας δράσις του Αγίου Πνεύματος.

α'. Άγιον Πνεύμα και Εκκλησία.

Η ζωή και η ύπαρξις της Εκκλησίας συνδέονται στενώτατα προς την εν αυτή παρουσίαν του Αγίου Πνεύματος. Η Πεντηκοστή, κατά την οποί­αν απεστάλη το Άγιον Πνεύμα εις τους αποστόλους, ίνα μένη εις τον αιώνα μετ' αυτών και οδηγή αυτούς εις πάσαν την αλήθειαν, αποτελεί την γενέθλιον της Εκκλησίας ημέραν· "ει μη Πνεύμα παρήν, ουκ αν συνέστη η Εκ­κλησία, ει δε συνίσταται η Εκκλησία, εύδηλον ότι το Πνεύμα πάρεστιν", παρατηρεί ο ιερός Χρυσόστομος εις ομιλίαν του εις την Πεντηκοστήν[1]. Η εσωτέρα υφή και δομή της Εκκλησίας, η όλη υπόστασις αυτής είναι πνευ­ματική.

Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἐλέγχει τόν Κόσμον - π. Αθανάσιος Μυτιληναίος (Εἰς τήν Ἁγ.Πεντηκοστήν)

Ύμνοι εις την Κυρίαν Θεοτόκον -- Orthodox Hymns

Πηγή:   telemaxos doumanis

Τη ΙΕ΄ (15η) Ιουνίου, μνήμη του Αγίου Προφήτου ΑΜΩΣ.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 15  Ιουνίου 2019

                                            

Αμώς ο Προφήτης ήτο πατήρ Ησαϊου του Προφήτου, και εγεννήθη εν τη χώρα Θεκουέ, εις την γην του Πατριάρχου Ζαβουλών· επροφήτευσε δε έτη πεντήκοντα, ακμάσας προ της παρουσίας του Χριστού έτη 799.

Είπε Γέροντας:

Οι πονηροί λογισμοί μοιάζουν με τις μύγες που μπαίνουν μέσα στο σπίτι. 

Αν λοιπόν τις σκοτώνεις τμηματικά, μία-μία καθώς μπαίνουν, δεν κουράζεσαι. Αν όμως αφήσεις να γεμίσει το σπίτι, πολύς κόπος θα χρειαστεί για να τις βγάλεις. Μπορεί βέβαια να το κατορθώσεις, μπορεί όμως να αποκάμεις και να τις αφήσεις να σου ρήμαξουν το σπίτι. 

Ἡ δογματική διάστασις τοῦ νέου ἑορτολογίου -- Τοῦ κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Ἔχει λεχθῆ καί γραφῆ πολλάκις, ἀλλ’ ἀνακριβῶς, ὅτι τό 1924 οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί (Ο.Χ.) δέν ἐγνώριζον δῆθεν ὅτι ὁ λόγος τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ νέου ἑορτολογίου (ν.ἑ.) ἦτο ἡ προώθησις τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Συνεπῶς, συμπεραίνουν αὐτοί πού χρησιμοποιοῦν αὐτήν τήν ἐπιχειρηματολογίαν, ὅσοι ἀπετειχίσθησαν τότε ἀπό τήν καινοτομήσασαν Ἐκκλησίαν, ἐπικαλούμενοι τόν 15ον Κανόνα τῆς ΑΒ Συνόδου καί γενικώτερον τήν Πατερικήν Διδασκαλίαν καί Παράδοσιν, ἔσφαλον, διότι δῆθεν δέν ὑφίστατο δογματικός λόγος πού νά δικαιολογῇ τήν ἀποτείχισιν, ἐνῷ ὅσοι ἀπεδέχθησαν τό ν.ἑ. δέν ὑπέπεσαν εἰς δογματικόν σφάλμα.

Σκοπός τοῦ παρόντος ἄρθρου εἶναι ν’ ἀποδείξῃ ὅτι ὁ ὡς ἄνω ἰσχυρισμός εἶναι ἐσφαλμένος, παραθέτοντας κείμενα πού εἶδον τό φῶς τῆς δημοσιότητος πρό τοῦ 1924 καί πού ἀποδεικνύουν ὅτι ἀπό τό 1582 καί ἐντεῦθεν εἶναι γνωστόν ὅτι οἱ παπικοί καί οἱ ἑνωτικοί «ὀρθόδοξοι» (οἱ σημερινοί Οἰκουμενισταί, δηλαδή) ἐπεδίωκον τήν ἐπιβολήν τοῦ ν.ἑ. εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ὡς τό «πρῶτον βῆμα» διά τήν εἰς τόν Παπισμόν ὑποταγήν της, πού ἐθεωρεῖτο ἀνέκαθεν ὡς τό πρῶτον στάδιον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τά στοιχεῖα πού παρατίθενται κατωτέρω, μικρόν μόνον δεῖγμα ἀπό τά πολλά πού ὑπάρχουν φανερώνουν ἐπίσης ὅτι ἡ ἐπιβολή τοῦ ν.ἑ. ἀνεμένετο νά προκαλέσῃ σχίσμα εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, θίγοντας ἔτσι τό δόγμα τῆς ἑνότητός της. Φανερώνουν ἐπιπλέον ὅτι κατακριτέα δέν εἶναι μόνον ἡ ἀλλαγή τοῦ Πασχαλίου, ὅπως διατείνονται ἐσφαλμένως πολλοί, ἀκόμη καί σήμερον, ἀλλά καί ἡ «διόρθωσις» τοῦ Ἰουλιανοῦ ἡμερολογίου.

Άρθρο γνώμης του Νίκου Ταμουρίδη, Αντιστράτηγου (ε.α) – Επίτιμου Α’ Υπαρχηγού ΓΕΣ

Έλεγα να μη μιλήσω. ”Η σιωπή είναι χρυσός” έμαθα! Τι κι αν διάβασα ”το σιωπάν δοκεί συναινείν”;

Η τραγική σημερινή κατάσταση της πατρίδας μας, και ιδιαίτερα οι καθημερινές επιθέσεις στην Εθνική μας συνοχή, στην Ελληνική Παιδεία και στην Ελληνική Οικογένεια, με έκαναν να αλλάξω γνώμη και να κάνω πράξη τα λόγια του εθνικού μας ποιητή Κ. Παλαμά: ”Όποιος στοχαστικός, σαν γιαταγάνι τον στοχασμό του αντρίκεια ας τον βγάζει. Δεν φτάνει να λάμπει μόνο η αλήθεια, πρέπει και να σφάζει”! Σκέφθηκα και στρατιωτικά, λόγω επαγγέλματος. Είπα, η σιωπή, με στρατιωτικούς όρους, σημαίνει συνεχής άμυνα, η οποία μπορεί, κατά το μείζον, να εξασφαλίσει το αήττητο. Το ζητούμενο όμως είναι η νίκη, η οποία είναι καθαρά θέμα επίθεσης! Λαλήσωμεν λοιπόν, αφού ”ομοίωμα επλάσθημεν του Λόγου, αφού λαλεί εντός μας η θεία σκέψη, της ψυχής η άυλος ομιλία”! 

ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

Σάββατο 15  Ἰουνίου  2019  (ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ)

Ὄρθρος- Θ. Λειτουργία
Μνημόσυνο (κατά τήν μοναστηριακή τάξιν)
6:30- 9:00 π.μ.

Ρηγάδες -- Οι αριστερές «αγκυλώσεις» που ταλαιπωρούν την Ελλάδα

Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*

Παρατηρώ ότι πολλοί πολιτικοί, διανοούμενοι και άνθρωποι με δημόσιο λόγο το έχουν ως καμάρι να τονίσουν ότι στα νιάτα τους ανήκαν στην οργάνωση ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος. Η φοιτητική αυτή οργάνωση, η οποία σχηματίστηκε μέσα στη δικτατορία, προήλθε από τη Νεολαία Λαμπράκη και το ΚΚΕ. Μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ, τάχθηκε υπέρ του ΚΚΕ Εσωτερικού. Είναι σαφές λοιπόν ότι η φιλοσοφία της ήταν βαθιά κομμουνιστική και μετά τη δικτατορία. 
Αρκετός γνωστός κόσμος πέρασε από τον Ρήγα και το να δηλώνεις Ρηγάς στα νιάτα σου στη χώρα μας αποτελεί κάποιου είδους παράσημο. Για ανεξήγητους λόγους δεν δηλώνει ότι ήσουν αμπελοφιλόσοφος και έψαχνες να βρεις πώς θα εφαρμοστεί πιο σωστά ο μαρξισμός, με ό,τι αυτή η ενασχόληση συνεπάγεται για τα εγκεφαλικά σου κύτταρα και την ευρύτερη στάση σου απέναντι στη ζωή. Δηλώνει ότι έκανες κάποιου είδους αντίσταση, ακόμη και εν καιρώ δημοκρατίας, ενώ προβληματιζόσουν για ώρες για το κοινωνικό γίγνεσθαι ακούγοντας ινστρούκτορες και αναμασώντας τσιτάτα για το λούμπεν προλεταριάτο και τις αταξικές κοινωνίες. Η αλήθεια ωστόσο ήταν άλλη.

Ο ΤΡΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΛΙΟΚΒΕ ΤΟΥ ΥΔΡΑΓΩΓΕΙΟΥ ΤΗΣ. -- Γράφει ο αδελφός μας Ιουστίνος

Παραμονή της Πεντηκοστής, αγαπητοί αναγνώστες της «Ορθοδόξου Φωνής» και, όπως αναμένετο, οι επιθέσεις του ψευδοπροφήτου Ρώμης εναντίον των ολίγων  εναπομεινάντων ορθοδόξων χριστιανών εκορυφώθησαν.  Χωρίς καμμία έκπληξη διαβάσαμε ότι μέσα σε ορθόδοξο(;) ναό, με τρείς-τέσσερις ορθοδόξους(;) αρχιερείς, ένας πολιτικός ορθόδοξος(;) χριστιανός(;) εβλασφήμησε (άθελά του;) το άγιον  σύμβολον της Πίστεως προσθέτοντας το «και εκ του Υιού» στην εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος.

Και πάλι χωρίς καμμία έκπληξη διαβάσαμε ότι ουδείς των  ορθοδόξων(;) αρχιερέων(;) διέταξε να διακοπή η Θεία(;) Λειτουργία και να επιβληθή το βαρύτατον επιτίμιον του αφορισμού επί του βλασφήμου αυτού πολιτικού. Έστω και δια τους τύπους. Αντιθέτως  η θεία(;) λειτουργία συνεχίσθηκε κανονικά, ούτε γάτα-ούτε ζημιά, μόνο δύο-τρείς εγρηγορότες ορθόδοξοι χριστιανοί έφυγαν αμέσως από την σύναξη  αυτή   (εύγε τους!) και κατήγγειλαν την μεγάλη αυτή βλασφημία στο διαδίκτυο.

Λόγος εις την Πεντηκοστήν -- Αγίου Γρηγορίου Παλαμά

Όταν συμπληρωνόταν η πεντηκοστή ημέρα μετά την Ανάσταση, της οποίας έφθασε τώρα η μνήμη, ενώ όλοι οι μαθητές ήσαν συγκεντρωμένοι μαζί και ευρίσκονταν ομόψυχοι στο υπερώο (οίκος) εκείνου του ιερού, αλλά και στο προσωπικό του υπερώο, στο νου του, συναγμένος ο καθένας τους (διότι ήσαν σε ησυχία και αφιερωμένοι στη δέηση και στους ύμνους προς το Θεό), ξαφνικά, λέγει ο ευαγγελιστής Λουκάς, «ακούσθηκε ήχος από τον ουρανό, σαν από ορμή βιαίου ανέμου και εγέμισε τον οίκο όπου κάθονταν».(Πραξ.2, 1-11). 

Είναι βίαιος γιατί νικά τα πάντα και ξεπερνά τα τείχη του πονηρού, γκρεμίζει κάθε οχύρωμα του εχθρού, ταπεινώνει τους υπερήφανους, ανυψώνει τους ταπεινούς στη καρδιά και διασπά τους συνδέσμους των αμαρτημάτων.