«Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα»

ΜΕ ΤΗ χάρη τοῦ ἁγίου Θεοῦ μας ὁ «καιρὸς ἐφέστηκε», ἔφτασε ἡ περίοδος τοῦ πνευματικοῦ μας ἀγώνα, ἄνοιξε τὸ ἅγιο Τριώδιο. Ἄρχισε, δηλαδή, νὰ χρησιμοποιεῖται τὸ ὁμώνυμο λειτουργικὸ βιβλίο στοὺς ναούς μας καὶ μαζί, εἰσήλθαμε στὴν πολὺ σημαντικὴ ἑορτολογικὴ περίοδο τῶν κινητῶν ἑορτῶν τοῦ ἔτους, οἱ ὁποῖες ἔχουν ὡς κέντρο τὸ Ἅγιο Πάσχα καὶ καθορίζονται ἀπὸ αὐτό. Ἡ φιλόστοργη μητέρα μας Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ συναισθανθοῦμε τὴ σπουδαιότητα τῆς εἰσόδου μας, σὲ αὐτὴ τὴν ἱερὴ καὶ κατανυκτικὴ περίοδο, στὸ νοητὸ αὐτὸ στάδιο τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα, γιὰ νὰ ἀγωνιστοῦμε κατὰ τῶν παθῶν μας, τὰ ὁποῖα ἔχουν ριζώσει μέσα μας καὶ μᾶς καταστρέφουν σιγὰ – σιγά, ὁδηγώντας μας ἀθόρυβα στὸν ὄλεθρο καὶ τὴν καταστροφή.

Ὁ Μέγας Κανών -- ΠΕΡΙΣΠΟΥΔΑΣΤΟ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΥΜΝΟΓΡΑΦΙΑΣ

Τοῦ κ. Ἰωάννου Φ. Ἀθανασοπούλου Θεολόγου-Φιλολόγου

Θρησκευτικὸ ἀλλὰ καὶ ἐθνικὸ κειμήλιο ἀνεκτίμητης ἀξίας εἶναι ἡ Ὑμνογραφία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ὅλα σχεδὸν τὰ ὑμνολογικὰ κείμενα εἶναι περισπούδαστα ποιητικὰ ἔργα μεγάλης πνοῆς καὶ συνθέσεως ἐκ τῶν ὁποίων μερικὰ οὔτε καὶ αὐτὴ ἡ ποιητικὴ δημιουργία τῆς κλασσικῆς ἀρχαιότητος μπορεῖ νὰ προσεγγίσει. Παράδειγμα ἀδιάψευστον ὁ Μέγας Κανών, ἀπὸ τοὺς περισσότερο γνωστοὺς ὕμνους τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ὁποῖος ψάλλεται τμηματικῶς μὲν κατὰ τὴν ἀκολουθίαν τοῦ Ἀποδείπνου τῶν τεσσάρων πρώτων ἡμερῶν τῆς Α´ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν καὶ ὁλόκληρος το ἑσπέρας τῆς Τετάρτης τῆς Ε´ Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν «μετὰ συντετριμμένης καρδίας». Ἔχει μελοποιηθεῖ σὲ ἦχο πλάγιο τοῦ δευτέρου, ποὺ εἶναι ἦχος κατανυκτικὸς καὶ ἐκφραστικός, ἰδιαίτερα τοῦ πένθους καὶ τῆς συντριβῆς τῆς ψυχῆς. Κατὰ τὴν σχετικὴ διάταξη τοῦ Τριωδίου ¹, «τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας, περὶ ὥραν θ´ της νυκτὸς σημαίνει. Καὶ συναχθέντες ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως., ἀρχόμεθα ψάλλειν τὸν Κανόνα ἀργῶς καὶ ἐν κατανύξει, ποιοῦντες εἰς καθὲν τροπάριον μετανοίας γ´ καὶ λέγοντες: «Ἐλέησον μὲ ὁ Θεός, ἐλέησόν με».

Οικουμενισμός η εσχάτη αίρεσις

Χωρίς Χριστού, αδύνατον σωθήναι, απολλύμεθα.

Η Εκκλησία είναι σύνολον πιστών. Πάντες είμεθα «αλλήλων μέλη» ενός σώματος, ούτινος η κεφαλή είναι ο Χριστός. Έκαστος εξ ημών δεν δύναται να είπη εις τον έτερον, «ουκ έχω σου χρείαν», ως δεν δύναται να το είπη εν μέλος του σώματος ημών εις το άλλο. Οι πιστοί «δέδενται» δια του δεσμού της κοινής πίστεως προς τον Χριστόν και της κοινής προς αυτόν αγάπης, και τούτο είναι όπερ συγκροτεί και συνέχει την Εκκλησίαν, την καθιστά μίαν αδιάσπαστον ενότητα. Εκκλησία δεν είναι μόνον ο Χριστός χωρίς των πιστών, και ούτε οι πιστοί είναι Εκκλησία χωρίς του Χριστού. Είμεθα ηνωμένοι μετ΄ αυτού, ηγορασμένοι δι΄ αυτού, νυμφευμένοι με αυτόν. Ο Χριστός είναι «εν ημίν» και ημείς είμεθα «εν αυτώ». Ο αγών, επομένως, της Εκκλησίας είναι αγών του Χριστού και των πιστών, εφ΄ όσον είμεθα εν σώμα. Είμεθα εν σώμα αδιαίρετον, αδιάσπαστον, ηγιασμένον, νικών. Αλλά τούτο ισχύει, εφ΄ όσον παραμένομεν ηνωμένοι με τον Χριστόν, εφ΄ όσον εναρμονιζόμεθα με το θέλημά του.

Praise the Lord from the Heavens -- Orthodox Hymns

Τη Θ΄ (9η) Φεβρουαρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ.

Νικηφόρος ο φερωνύμως διπλήν την νίκην κατά των παθών και της ασεβείας αποκομίσας, ο φωτοβόλος αστήρ του νοητού στερεώματος της Εκκλησίας, ήτο από την Αντιόχειαν της Συρίας, κατά τους χρόνους Ουαλεριανού και Γαλλιηνού των βασιλέων εν έτει σνγ΄-σξη΄ (253-268), ιδιώτης κατά την αξίαν και νέος την ηλικίαν, όταν ηξιώθη του δια Χριστόν Μαρτυρίου· ακούσατε όμως απ’ αρχής την διήγησιν περί αυτού καθώς ταύτην μετέφρασεν ο Ιερός Αγάπιος ο Κρής, ίνα πολλήν την ωφέλειαν λάβητε. Από πολλά ρητά της Παλαιάς και Νέας Διαθήκης ημπορεί να βεβαιωθή ο καθείς πόσον ωφελείται όστις αγαπά τον πλησίον κατά Θεόν, καθώς αυτός ο ελεήμων και πολυεύσπλαγχνος πολλάκις μας παρήγγειλεν.

Παναγία η Λιμνιά

Σε μια γραφική παραλία στον βόρειο Ευβοϊκό, όπου το αρχαίο Ελύμνιο, είναι σήμερα χτισμένη η κωμόπολη της Λίμνης. Στον περικαλλή ναό της είναι θησαυρισμένη η θαυματουργή εικόνα της πολιούχου της Παναγίας της Λιμνιάς. 

Στα 1560, καθώς διασώζει η παράδοση, όταν ήταν σουλτάνος ο Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής, ένα τούρκικο πλοίο έπεσε στα μέρη της Κασσάνδρας με κατεύθυνση τη Χαλκίδα. Στο πλήρωμα του καραβιού ήταν κι ένας χριστιανός ναύτης, ο λοστρόμος Δημητρός, άνθρωπος ευλαβής και ηλικιωμένος. 
Το καράβι πλησίαζε στη Σκιάθο με φουσκωμένα τα πανιά από τον σορόκο. Ξαφνικά ο άνεμος κόπασε. Τότε ο Δημητρός έδωσε εντολή να ρίξουν τις βάρκες στη θάλασσα, για να ρυμουλκήσουν το καράβι. 
Εκείνη τη στιγμή βλέπει ο λοστρόμος στο πλάι του καραβιού, πάνω στα κύματα, ένα μεγάλο εικόνισμα. Χωρίς να χάσει καιρό, κατεβαίνει σε μια φελούκα, σηκώνει την ιερή εικόνα από το νερό, και προσκυνάει την Παναγία που ήταν ζωγραφισμένη πάνω σε αυτή. Ύστερα ανεβάζει την εικόνα στο κατάστρωμα και την παραδίδει στον πλοίαρχο, στον Τούρκο Μεχμέτ. 

Πατριαρχείο Μόσχας: ἀναγνωρίζομε στήν πράξη τά Μυστήρια τῶν παπικῶν

Ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ὡς ὑπουργός τῶν ἐξωτερικῶν τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας ἔκαμε πρόσφατα μερικές δηλώσεις, πού μᾶς παραξένεψαν. Εἶπε δηλαδή, ὅτι ἐμεῖς στή Ρωσία “ἀναγνωρίζομε στήν πράξη τά Μυστήρια τῶν παπικῶν, καί ἄν ἕνας παπικός κληρικός προσέλθει στήν Ὀρθοδοξία, τόν δεχόμαστε ὡς κληρικό”... 

(O.T. 1890)
--------------------------

Ανώνυμος είπε...

Η Εκκλησία είναι εκεί που είναι ο Χριστός και ενεργεί το Άγιο Πνεύμα. Δεν είναι Εκκλησία εκεί που το θεόδμητο ίδρυμα συγχέεται με εκκοσμίκευση και η καθαρότητα της πίστης νοθεύεται.

Φώτης Κόντογλου -- Παπική Ελλάδα θα πει εξαφάνιση της Ελλάδας.

Να γιατί είπα πως είναι πολύ σπουδαίο ζήτημα αυτές οι ερωτοτροπίες που αρχίσανε κάποιοι κληρικοί δικοί μας με τους παπικούς, κι η αιτία είναι το ότι δεν νοιώσανε τι είναι Ορθοδοξία ολότελα, μ' όλο που είναι δεσποτάδες.

Το κακό είναι πως ο λαός δεν πήρε, καλά - καλά, είδηση για τη συνωμοσία. Πίστη ασάλευτη στην Ορθοδοξία, που εμείς οι προκομμένοι την πήραμε κληρονομιά και την πουλάμε «αντί πινακίου φακής» και ασπασμού της παντόφλας του Πάπα!

Μα σε τέτοιο σημείο εκφυλισθήκαμε; Αιτία είναι η έμφυτη ματαιοδοξία μας, που μας κάνει να θέλουμε να φαινόμαστε έξυπνοι συγχρονισμένοι, προοδευτικοί, κι όχι καθυστερημένοι.
-------------------------------

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Προφητικός ὁ Κόντογλου: Μισόν αἰῶνα μετά τόν ἐπίσημον ἐξουνιτισμόν της, τοὐτέστιν μετά τήν ἐπίσημον «ἄρσιν τῆς ἀκοινωνησίας» μέ τόν Παπισμόν (7 Δεκεμβρίου 1965), ἡ Ἑλλάς ὁδεύει πρός πλήρη ἐξαφάνισιν, ἰσλαμοποίησιν κ.λπ. Οἱ ΒΡΩΜΕΡΟΙ ΠΡΟΔΟΤΑΙ πού τήν ὠθοῦν πρός τά ἐκεῖ εἶναι περιχαρεῖς καί κομπάζουν πού ἐπιτέλους ἱκανοποιοῦν τό ἄπειρον μῖσος πού τρέφουν πρός ὅ,τι εἶναι Ὀρθόδοξον καί Ἑλληνικόν.

Ο Άγιος Υπάτιος είπε στον Επίσκοπο Ευλάλιο, για τον Νεστόριο πριν ακόμη καταδικαστεί (ο Νεστόριος) από την Σύνοδο:

"Εγώ από τότε που έμαθα που ομιλεί ο Νεστόριος άσχημα για τον Κύριό μου, παύω την επικοινωνία μαζί του, καί ούτε αναφέρω το όνομά του, δεν είναι πια Επίσκοπος". 

(Βίος Αγίου Υπατίου άνθη τής ερήμου σελ 94).

Ελληνικά ποιοτικά πλεονεκτήματα εξουδετερώνουν τα τουρκικά ποσοτικά -- του Στέλιου Παπαθεμελή

Τουρκικά ποσοτικά πλεονεκτήματα εξουδετερώνονται με ελληνικά ποιοτικά,   αν υπερβούμε ηγεσίες και λαός το εγγενές φοβικό σύνδρομο και την ηττοπάθεια που μας κατατρύχει. Αείποτε ιδεοληπτική η πεποίθηση ότι μια ένοπλη αναμέτρησή μας είναι τάχα καταδικασμένη. Αν αυτοί που απελευθέρωσαν, ή μεγάλωσαν την Ελλάδα διακατέχονταν από αυτό το αίσθημα, θα ήμασταν ακόμη ραγιάδες!

      Ασφαλώς το κράτος, λόγω των εγκληματικών μνημονίων, είναι αδύνατο να ανταποκριθεί στις οικονομικές απαιτήσεις της συγκυρίας. Το βάρος θα το σηκώσει το Έθνος, όπως το είχε πράξει τότε στην ηρωική προέλαση τού 1910-20 περιάγοντας την Οθωμανική αυτοκρατορία στο χείλος της καταστροφής.
-------------------------------------

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Γράφει ὁ ἀγαπητός Πρόεδρος τῆς «ΔΑ»: «Οι κύριοι Μητσοτάκης και Τσίπρας να ψάξουν και να βρουν αμέσως ένα modus vivendi και modus operandi πριν είναι αργά για τη χώρα. Σημείο αναφοράς τους το απολύτως αδιαπραγμάτευτο της κυριαρχίας και της ακεραιότητας της πατρίδος μας και η διασφάλιση της εθνικής και κοινωνικής μας συνοχής.»

Σχόλιον: Μά αὐτοί, Κύριε Πρόεδρε, ἐργάζονται συνειδητῶς διά τό ἀκριβῶς ἀντίθετον, ἤτοι διά τήν πλήρη καταστροφήν τῆς Ἑλλάδος καί τήν μετατροπήν της εἰς ἰσλαμικόν κράτος! Ὅπως καί μέ τίς προηγούμενες «κυβερνήσεις», ἔτσι καί μέ τόν «θἰασον» Μητσοτάκη, θά πρέπῃ νά καταλάβουμε ὅτι «διωρίσθησαν» ἀπό τόν διεθνῆ Σιωνισμόν ὄχι γιά νά λύσουν τά προβλήματα τοῦ τόπου, ἀλλά γιά νά διαχειρισθοῦν τήν παράδοσίν του στούς ἰσλαμιστάς πού κουβαλοῦν, ἔργον ὄντως δύσκολον, διό καί οἱ Σατανισταί στέλνουν δικούς τους «ἀνθρώπους» διά νά βοηθήσουν τούς ἐδῶ ΠΡΟΔΟΤΑΣ. (Λέγω «διωρίσθησαν», ὑπονοῶν ὅτι οἱ «ἐκλογές» εἶναι νοθευμένες μέ τόν νοταξίτικον τρόπον τῆς ἐξαπατήσεως καί τῆς βρωμερᾶς προπαγάνδας τῶν Μἐσων Μαζικοῦ Ἐξανδραποδισμοῦ, ἀλλά πιθανόν καί εὐθέως, ὅπως καταγγέλλει μέ στοιχεῖα ὁ Στρατηγός ἐ.ἀ. κ. Γ. Ἀΰφαντῆς.) Ἑπομένως, δέν εἶναι ὀρθόν νά ὁμιλοῦμε γιά δῆθεν «ἀποτυχίαν» τῆς «κυβερνήσεως», διότι αὐτό δείχνει ὅτι εἴμεθα εἰς τήν πλάνην ὅτι ἔχουμε δῆθεν Κυβέρνησιν τῶν Ἑλλήνων. Δυστυχῶς, δέν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ὅλα γίνονται ὅπως ἀκριβῶς τά εἶχαν σχεδιάσει οἱ Σατανισταί πού «διορίζουν» τίς μαριονέττες τους τύπου ΓΑΠ, Σαμαρᾶ, Τσίπρα, Μητσοτάκη, Ἱερώνυμον κ.ἄ. γιά νά ἐκτελέσουν τά βρωμερά των σχέδια. Οὔτε ἕν «λάθος» δέν ἔχει γίνει! Ὁ ἀφανισμός τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους προχωρεῖ κανονικῶς, χωρίς ἀξιόλογες παρεκκλίσεις. Ὅπως ἀκριβῶς ὑπεσχέθη ὁ Μητσοτάκης στ' ἀφεντικά του (τούς Ἑβραίους), ὅτι θ' ἀντιμετωπίσῃ τόν «νατιβισμόν», τό νά κατοικῆται, δηλαδή, μία χώρα μόνον ἀπό τούς αὐτόχθονες, πού εἶναι τό ἀντίθετον τῆς παγκοσμιοποιήσεως καί τῆς μίξεως τῶν φυλῶν καί τῶν «πολιτισμῶν», πού ἐπαγγέλλεται ἡ ΝΤΠ τοῦ Σατανᾶ! Συνεπῶς, ὁ Μητσοτάκης, ὡς γνήσιος ὑποτακτικός τῶν Σιωνιστῶν παγκοσμιοποιητῶν καί ἄρα γνήσιος ἐχθρός τῆς Ἑλλάδος, ἐπιτυγχάνει τό ΒΡΩΜΕΡΟΝ «ἔργον» πού ὑπεσχέθη στ' ἀφεντικά του ὅτι θά διεκπεραιώσῃ. Συναυτουργοί του ὅλοι οἱ ΒΡΩΜΕΡΟΙ πολιτικοί καί θρησκευτικοί παράγοντες. Ὁ ἀφανισμός τῶν Ἑλλήνων εἶναι ἐπιτυχία γιά τούς πράκτορας τῶν Σιωνιστῶν πού μᾶς «κυβερνοῦν».

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ! -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Βασιλείου Βολουδάκη

Πολύς λόγος ἔχει γίνει τά τελευταῖα χρόνια γιά τήν διδακτέα ὕλη τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καί γιά τίς ὧρες διδασκαλίας του, καί δόθηκαν ἀγῶνες καί ἐξακολουθοῦν νά δίδονται ἀπό τούς εὐσεβεῖς ἐκπαιδευτικούς, προκειμένου νά ἐπικρατήση ἡ σύνεση καί τά δίκαια κριτήρια γιά τήν στήριξη τῶν παιδιῶν μας μέ τήν πίστη καί τή γνώση τῶν Ὁδηγιῶν τοῦ Θεοῦ μας, προσωπικά δέ  ἔχω συναγωνισθεῖ σ’ αὐτόν τόν ἀγῶνα.

Ἐπίσης, ἴδιοι ἀγῶνες δόθηκαν ταυτόχρονα καί γιά τό ἐάν καί κατά πόσον πρέπει τά Θρησκευτικά νά διδάσκονται ὡς Ὁμολογιακό μάθημα –δηλαδή, ὡς κατήχηση τῶν βαπτισμένων μαθητῶν–  ἤ ὡς Θρησκειολογικό, δηλαδή ὡς μάθημα Γενικῆς Παιδείας. Μέ αὐτή τή δεύτερη ἐκδοχή συντάχθηκαν –δυσ­τυχῶς–καί Θεολόγοι “παντός Καιροῦ”(!), οἱ ὁποῖοι ἔγιναν συμπαῖκτες τῆς ἀμοραλιστικῆς Πολιτικῆς τῶν κρατούντων, ἀφήνοντας τά παιδιά ἀθωράκιστα, μέ ἄγνοια τῆς Πίστεως, στήν ὁποία βαπτίσθηκαν.