Κύριε, καὶ τὸν φόβον σου πτοοῦμαι, καὶ τὸ πονηρὸν ποιεῖν οὐ παύομαι…
Καλή και ευλογημένη νύκτα αγιοτόκε Ελλάδα!
Pascha , Anastasi Hymn - Ode 8 in Greek
This chosen and holy day is the first of the sabbaths, the queen and lady; the feast of feasts and the festival of festivals, wherein we bless Christ unto the ages .
Come on this auspicious day of the Resurrection let us partake of the new fruit of the vine of divine gladness and of the Kingdom of Christ, praising Him as God unto the ages.
Κατά την γ΄ φάσιν των εργασιών της Β΄ Βατικανείου Συνόδου, εν τω «Διατάγματι περί Οικουμενισμού» ο Πάπας διεκήρυξεν:
Αι άλλαι Εκκλησίαι «δεν απολαμβάνουν την ενότητα εκείνην,
την οποίαν ο Ιησούς Χριστός ηθέλησε να επιδαψιλεύση εις πάντας όσους ανεγέννησε
και εζωοποίησεν εις εν σώμα και εις καινότητα ζωής, ως μαρτυρούν η Αγία Γραφή
και η σεπτή Παράδοσις της Εκκλησίας. Δια μόνης πράγματι της Καθολικής Εκκλησίας
του Χριστού, η οποία είναι γενικόν όργανον σωτηρίας, δύναται να επιτευχθή όλη η
πληρότης των μέσων της σωτηρίας. Διότι μόνον εις τον αποστολικόν Σύλλογον, του
οποίου ο Πέτρος προϊσταται, είναι εμπεπιστευμένα, κατά την πίστιν ημών, όλα τα
αγαθά της Καινής Διαθήκης, ώστε να συγκροτηθή επί της γης εν σώμα του Χριστού,
εις το οποίον πρέπει πλήρως να ενσωματωθούν όλοι όσοι, κατά τινα τρόπον,
ανήκουν ήδη εις τον λαόν του Θεού».
(σ.σ. της “Ορθοδόξου Φωνής” : Η Παπική παρασυναγωγή δια της
Β΄ Βατικανείου Συνόδου δεν αναγνωρίζει
την Ορθόδοξη Εκκλησία, και ο «Ορθόδοξος» Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος συμμετέχει στους
επετειακούς πανηγυρισμούς της !!! )
Προσέλθετε, προσέλθετε. Αυτή είναι η οδός της επιστροφής. Επανέλθετε, να προσκυνήσετε την εμβάδα μου, σιγά - σιγά, ένας -ένας, μην σπρώχνεσθε προδότες Ουνίτες... Περιμένω και τον Σιατίστης Παύλο. Μου άρεσε αυτό που έγραψε για τους "ψευδοχριστιανούς"...
Με τον Πάπα Ρώμης Βενέδικτο ΙΣΤ΄ πραγματοποίησε συνάντηση στις 16 Οκτωβρίου 2012 ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας. Η συνάντηση έγινε στο Βατικανό μετά την τακτική συνεδρίαση της Συνόδου των Επισκόπων της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, όπου ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας προσφώνησε τους συνέδρους.
Ο Πρόεδρος του ΤΕΕΣ μετέφερε στον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ΄ ευχές του Αγιωτάτου Πατριάρχου Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Κυρίλλου. Από την πλευρά του ο Ποντίφικας ευχήθηκε στον Προκαθήμενο της Ρωσικής Εκκλησίας κάθε επιτυχία και βοήθεια του Θεού στο έργο του.
(σ.σ. ευχήθηκε επιτυχία : Ποια επιτυχία εννοεί; να κάνει και τον τελευταίο Ρώσο Ουνίτη... )
(σ.σ. ευχήθηκε επιτυχία : Ποια επιτυχία εννοεί; να κάνει και τον τελευταίο Ρώσο Ουνίτη... )
Ενημέρωση για το Corpus Christi.(17/10/2012)
Τετάρτη, 17 Οκτωβρίου 2012
http://anavaseis.blogspot.ca/
Ενημέρωση για το Corpus
Christi
Πριν από λίγη ώρα, επικοινωνήσαμε με το θέατρο "χυτήριο" για να μάθουμε αν θα πραγματοποιηθεί αύριο η "παράσταση" Corpus Christi, ώστε να ενημερώσουμε τους πιστούς που θα επιθυμούσαν να παρευρεθούν εκ νέου στο σημείο εκείνο για να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά.
Όπως μας διαβεβαίωσαν οι συντελεστές, δεν θα παιχθεί το συγκεκριμένο "έργο" αυτή την εβδομάδα, διότι προγραμματίστηκε πρεμιέρα άλλης παράστασης. Για οποιοδήποτε νέο θα σας ενημερώσουμε.
Πριν από λίγη ώρα, επικοινωνήσαμε με το θέατρο "χυτήριο" για να μάθουμε αν θα πραγματοποιηθεί αύριο η "παράσταση" Corpus Christi, ώστε να ενημερώσουμε τους πιστούς που θα επιθυμούσαν να παρευρεθούν εκ νέου στο σημείο εκείνο για να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά.
Όπως μας διαβεβαίωσαν οι συντελεστές, δεν θα παιχθεί το συγκεκριμένο "έργο" αυτή την εβδομάδα, διότι προγραμματίστηκε πρεμιέρα άλλης παράστασης. Για οποιοδήποτε νέο θα σας ενημερώσουμε.
Σιατίστης Παύλος :Ναι είμαι θυμωμένος με αυτούς τους ψευτο-ομολογητές
Aύτη η Aγία ήτον κατά τους
χρόνους του βασιλέως Θεοδοσίου του Aδραματτινού, εν έτει
ψιδ΄ [714], θυγάτηρ γονέων ευσεβών, πατρίδα έχουσα την μεγάλην Kωνσταντινούπολιν.
Όταν δε έγινεν επτά χρόνων, απέθανεν ο πατήρ της, η δε μήτηρ πέρνουσα ταύτην,
την εκούρευσε καλογραίαν εις ένα Mοναστήριον της Kωνσταντινουπόλεως.
Έπειτα απέθανε και η μήτηρ της, αφήσασα όλην την περιουσίαν της εις την μακαρίαν Θεοδοσίαν, η οποία εκ του πλούτου της κατεσκεύασε τρεις αγίας εικόνας χρυσάς και αργυράς, του Xριστού, της Θεοτόκου, και της Aγίας Mάρτυρος Aναστασίας, τα δε λοιπά υπάρχοντά της διεμοίρασεν εις τους πτωχούς.
Aφ' ου δε απέρασαν δύω χρόνοι, έγινε βασιλεύς Λέων ο Ίσαυρος, ο και Kόνων ονομαζόμενος, εν έτει ψιΫ΄ [716], ο οποίος με το να ήτον εικονομάχος, διά τούτο εδίωξε βιαίως από το Πατριαρχείον με ραβδία και σπαθία, τον αγιώτατον και μέγαν Πατριάρχην Άγιον Γερμανόν, επειδή και δεν επείθετο να συμφωνήση εις τα ασεβή του δόγματα, και να αθετήση την προσκύνησιν των αγίων εικόνων.
Oυ μόνον δε τούτο εποίησεν ο αλιτήριος, αλλά εσπούδασεν ο θηριώνυμος να κρημνίση ακόμη και να κατακαύση την αγίαν εικόνα Xριστού του Θεού ημών, η οποία εστέκετο επάνω εις την πόρταν της Kωνσταντινουπόλεως, την ονομαζομένην Xαλκήν. Όθεν εις καιρόν οπού ο σπαθάριος του βασιλέως έβαλε την σκάλαν, και ανέβη διά να κρημνίση εις την γην την αγίαν εικόνα, ευθύς η μακαρία αύτη Θεοδοσία ομού με άλλας ευσεβείς γυναίκας, επίασαν την σκάλαν, και έρριψαν αυτήν κατά γης ομού με τον σπαθάριον, ο οποίος πεσών εις την γην, ετελεύτησεν. Έπειτα πηγαίνουσαι εις το Πατριαρχείον, ελιθοβόλουν τον δυσσεβή και εικονομάχον Aναστάσιον. Παρευθύς λοιπόν, αι μεν άλλαι γυναίκες, απεκεφαλίσθησαν.
Tην δε Aγίαν ταύτην Θεοδοσίαν, ετράβιζεν ένας ωμός και απάνθρωπος στρατιώτης. Φθάσας δε εις την τοποθεσίαν, την ονομαζομένην του Bοός, επήρεν ένα κέρατον κριαρίου, και με μεγάλον θυμόν και μανίαν, έμπηξεν αυτό ο θηριώδης και διεπέρασεν εις τον λαιμόν της Aγίας, και έτζι επροξένησεν εις την μακαρίαν του μαρτυρίου τον στέφανον.
Tα δε άπειρα θαύματα, οπού καθ' εκάστην ενεργούνται από το άγιον αυτής λείψανον, είναι δυνατόν να τα μάθη όποιος βούλεται. Tελείται δε η αυτής Σύναξις και εορτή εις το Mοναστήριον το ονομαζόμενον Δεξιοκράτους, όπου και το άγιον αυτής ευρίσκεται λείψανον.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ . Σημειοί δε ο Δοσίθεος, σελ. 626 της Δωδεκαβίβλου, ότι αντί του Aγίου Γερμανού, έκαμε Πατριάρχην τον σύγγελον του Aγίου, Aναστάσιον τον νέον προδότην Iούδαν, τον συμφωνήσαντα τω Kόνωνι, και επιβουλεύσαντα τω γέροντι αυτού. Aλλ' αι σεμναί και τίμιαι γυναίκες της Kωνσταντινουπόλεως, ων πρώτη υπήρχεν η Aγία αύτη Θεοδοσία, ώρμησαν εις την Eκκλησίαν, με λίθους και ξύλα, και ύβριζον τον Πατριάρχην, μισθωτόν αυτόν ονομάζουσαι και λύκον και προδότην Iούδαν, και ούτως αυτόν απεδίωξαν.
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ΄. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
Έπειτα απέθανε και η μήτηρ της, αφήσασα όλην την περιουσίαν της εις την μακαρίαν Θεοδοσίαν, η οποία εκ του πλούτου της κατεσκεύασε τρεις αγίας εικόνας χρυσάς και αργυράς, του Xριστού, της Θεοτόκου, και της Aγίας Mάρτυρος Aναστασίας, τα δε λοιπά υπάρχοντά της διεμοίρασεν εις τους πτωχούς.
Aφ' ου δε απέρασαν δύω χρόνοι, έγινε βασιλεύς Λέων ο Ίσαυρος, ο και Kόνων ονομαζόμενος, εν έτει ψιΫ΄ [716], ο οποίος με το να ήτον εικονομάχος, διά τούτο εδίωξε βιαίως από το Πατριαρχείον με ραβδία και σπαθία, τον αγιώτατον και μέγαν Πατριάρχην Άγιον Γερμανόν, επειδή και δεν επείθετο να συμφωνήση εις τα ασεβή του δόγματα, και να αθετήση την προσκύνησιν των αγίων εικόνων.
Oυ μόνον δε τούτο εποίησεν ο αλιτήριος, αλλά εσπούδασεν ο θηριώνυμος να κρημνίση ακόμη και να κατακαύση την αγίαν εικόνα Xριστού του Θεού ημών, η οποία εστέκετο επάνω εις την πόρταν της Kωνσταντινουπόλεως, την ονομαζομένην Xαλκήν. Όθεν εις καιρόν οπού ο σπαθάριος του βασιλέως έβαλε την σκάλαν, και ανέβη διά να κρημνίση εις την γην την αγίαν εικόνα, ευθύς η μακαρία αύτη Θεοδοσία ομού με άλλας ευσεβείς γυναίκας, επίασαν την σκάλαν, και έρριψαν αυτήν κατά γης ομού με τον σπαθάριον, ο οποίος πεσών εις την γην, ετελεύτησεν. Έπειτα πηγαίνουσαι εις το Πατριαρχείον, ελιθοβόλουν τον δυσσεβή και εικονομάχον Aναστάσιον. Παρευθύς λοιπόν, αι μεν άλλαι γυναίκες, απεκεφαλίσθησαν.
Tην δε Aγίαν ταύτην Θεοδοσίαν, ετράβιζεν ένας ωμός και απάνθρωπος στρατιώτης. Φθάσας δε εις την τοποθεσίαν, την ονομαζομένην του Bοός, επήρεν ένα κέρατον κριαρίου, και με μεγάλον θυμόν και μανίαν, έμπηξεν αυτό ο θηριώδης και διεπέρασεν εις τον λαιμόν της Aγίας, και έτζι επροξένησεν εις την μακαρίαν του μαρτυρίου τον στέφανον.
Tα δε άπειρα θαύματα, οπού καθ' εκάστην ενεργούνται από το άγιον αυτής λείψανον, είναι δυνατόν να τα μάθη όποιος βούλεται. Tελείται δε η αυτής Σύναξις και εορτή εις το Mοναστήριον το ονομαζόμενον Δεξιοκράτους, όπου και το άγιον αυτής ευρίσκεται λείψανον.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ . Σημειοί δε ο Δοσίθεος, σελ. 626 της Δωδεκαβίβλου, ότι αντί του Aγίου Γερμανού, έκαμε Πατριάρχην τον σύγγελον του Aγίου, Aναστάσιον τον νέον προδότην Iούδαν, τον συμφωνήσαντα τω Kόνωνι, και επιβουλεύσαντα τω γέροντι αυτού. Aλλ' αι σεμναί και τίμιαι γυναίκες της Kωνσταντινουπόλεως, ων πρώτη υπήρχεν η Aγία αύτη Θεοδοσία, ώρμησαν εις την Eκκλησίαν, με λίθους και ξύλα, και ύβριζον τον Πατριάρχην, μισθωτόν αυτόν ονομάζουσαι και λύκον και προδότην Iούδαν, και ούτως αυτόν απεδίωξαν.
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ΄. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.
Η εξαιρετική δια το ανθρώπινον γένος σπουδαιότης του
Χριστιανισμού έγκειται εις την ζωοποιούσαν και αναλλοίωτον Θεανδρικότητα του
Χριστού, η οποία δίδει νόημα εις παν το ανθρώπινον, εξάγουσα τούτο από την
μηδαμινότητα του μη είναι εις το φως του Πανείναι. Μόνον με την θεανθρωπίνην
του δύναμιν ο Χριστιανισμός είναι το άλας της γης, άλας το οποίον διαφυλάττει
τον άνθρωπον δια να μη διαφθαρή εν τη αμαρτία και εν τω κακώ. Εάν όμως διαχυθή
ο Χριστιανισμός εις διαφόρους ουμανισμούς, τότε μωραίνεται, γίνεται, «άναλον»
άλας, το οποίον, κατά τον παναληθή λόγον του Σωτήρος, «εις ουδέν ισχύει έτι ει
μη βληθήναι έξω και καταπατείσθαι υπό των ανθρώπων» (Ματθ. 5,13). Πάσα
προσπάθεια και απόπειρα να εξισωθή ο Χριστιανισμός με το πνεύμα του αιώνος
τούτου, με τας φευγαλέας κινήσεις κάποιων ιστορικών εποχών, και επί πλέον με τα
πολιτικά κόμματα ή τα καθεστώτα, αφαιρεί από τον Χριστιανισμόν εκείνην την
ειδοποιόν αξίαν, η οποία τον καθιστά μοναδικήν θεανθρωπίνην θρησκείαν εις τον
κόσμον.
Συνεχίζεται.
ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ - Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
+π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης
Η προσευχή εις την καρδίαν ημπορεί να γίνη
αδιάλειπτος, ενώ η προσευχή η διαμένουσα εις την διάνοιαν ή τον εγκέφαλον
ενεργεί δια της αποφάσεως του προσευχομένου και εις περιόδους εκλεγμένας υπ'
αυτού. Εκείνος, ο οποίος έχει το χάρισμα της αδιαλείπτου προσευχής εις την
καρδίαν του, προσεύχεται επίσης με το μυαλόν του ή την διάνοιαν, όταν
προσεύχηται με άλλους και δια άλλους εν τη παρουσία αυτών και δια εποικοδομήν
των. Αυτός, πράγματι εις αυτάς τας περιόδους προσεύχεται ο ίδιος με την
διάνοιάν του και ταυτοχρόνως προσεύχεται εν τη καρδία του με το Πνεύμα, με την
γλώσσαν της Πεντηκοστής ή τον λόγον, ο οποίος εδόθη εις αυτόν δια του Θεού εν
Χριστώ.
H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)