Εσέ προεικόνισαν
αι ρήσεις των Προφητών και τα αινίγματα, και του παλαιού Νόμου τα σύμβολα,
δηλαδή τα εν τη Σκηνή ευρισκόμενα Άγια, τουτέστιν η Κιβωτός της Διαθήκης η
κεκαλυμμένη πάντοθεν με χρυσίον: ήτοι με την αστράπτουσαν αίγλην της παρθενίας·
καθώς γαρ το χρυσίον τιμιώτερόν εστι πάντων των άλλων μετάλλων· ούτω και η
παρθενία είναι τιμιωτέρα κοντά εις Εσέ πάντων των άλλων χαρισμάτων· Εσέ
προετύπωνεν η Στάμνος του Μάννα, η Ράβδος του Ααρών, αι Πλάκες της Διαθήκης, το
Ιλαστήριον, το χρυσούν Θυμιατήριον, και τα λοιπά. Εσέ προετύπωναν των Προφητών
αι ρήσεις και τα αινίγματα: ήτοι ο Τόμος ο καινός του Ησαϊου, εν ω εγράφη ο
Λόγος του Θεού με το δάκτυλον του Θεού: ήτοι με το Πνεύμα το Άγιον· η Πύλη του
Ιεζεκιήλ, ήτις και εν τη εισόδω και εν τη εξόδω του Κυρίου κεκλεισμένη
διέμεινε· το αλατόμητον Όρος του Δανιήλ, από το οποίον εκόπη λίθος άνευ χειρός:
ήτοι εγεννήθη ο ακρογωνιαίος λίθος Χριστός άνευ συνουσίας ανδρός· η Άμπελος η
ευκληματούσα του Ωσηέ, και ο καρπός αυτής ευθηνών· το Τείχος το αδαμάντινον του
Αμώς, εν ω ίστατο ως ανήρ ο του Θεού Υιός· το επ΄ εσχάτων εμφανέν Όρος του
Κυρίου, και μετεωρισθέν υπεράνω των βουνών του Μιχαίου· το κατάσκιον Όρος του
Αββακούμ· η όλη χρυσή Λυχνία του Ζαχαρίου, επάνω εις την οποίαν ήτον το
λαμπάδιον και οι επτά λύχνοι, και αι επτά επαρυστρίδες τοις λύχνοις, και δια να
ειπώ καθολικώς, κέντρον και τέλος και σκοπός όλου του Νόμου και όλων των ρήσεων
και αινιγμάτων των Προφητών Συ υπάρχεις, Θεοτόκε, και προ Σου ο εκ Σου
σαρκωθείς Θεός Λόγος.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Σάββατο, 2 Απριλίου 2016
Τίτου οσίου, του θαυματουργού, Αμφιανού, Αιδεσίου, μαρτ., Πολυκάρπου μάρτυρος, Θεοδώρας παρθενομάρτυρος.
Ὁ Ὅσιος Τίτος ὁ Θαυματουργὸς εἶχε ἔνθεο ζῆλο πρὸς τὴν
μοναχικὴ πολιτεία ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία. Ἔτσι προσῆλθε σὲ κοινόβιο καὶ ἐπιδόθηκε
στὴν ἄσκηση, στὴν ὁποία διέπρεψε μεταξὺ τῶν συνασκητῶν του γιὰ τὴν ἐγκράτεια,
τὴν καθαρότητα τοῦ βίου καὶ τὶς ἀρετές του, ποὺ τὸν ἀνέδειξαν καὶ ἡγούμενο τῆς
μονῆς. Ἀξιώθηκε δὲ νὰ λάβει ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας.
Ἔτσι ἀφοῦ ἔζησε ὁ Ὅσιος Τίτος καὶ διέλαμψε στὴν ἐνάρετη πολιτεία, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.
Ἔτσι ἀφοῦ ἔζησε ὁ Ὅσιος Τίτος καὶ διέλαμψε στὴν ἐνάρετη πολιτεία, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.
Εκκλησία και κόσμος --- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.
Η αγάπη του Θεού
αγιάζει τον κόσμον
Είναι κάποιες
αλήθειες παλιές, αλλά όχι ξεπερασμένες. Άφθορες από το πέρασμα του χρόνου,
αδιάσειστες από τους σεισμούς και αδιάφθορες από τους συρμούς των καιρών μένουν
φωτεινά μετέωρα. Φέγγουν στα σκοτάδια αυτού του κόσμου και κοντρολάρουν την
πορεία μας μέσα σ΄ αυτόν. Διευκρινίζω ότι χρησιμοποιώ τη λέξη «κόσμος» με την
ειδική έννοια, που της δίνει ο λόγος του Θεού· «ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ
κείται» (Α΄ Ιω. 5: 19). Ο κόσμος παραδομένος στον πονηρό, που τον ανακηρύσσει άρχοντα
και κοσμοκράτορα του αιώνος τούτου, αντιτίθεται συνειδητά στο θέλημα του Θεού.
Είναι εντούτοις, θαυμαστό ότι αυτός ο πονηρός κόσμος συνιστά το άμεσο
αντικείμενο της αγάπης του Θεού. Αφοπλιστικός ο λόγος της αγίας Γραφής
αποκαλύπτει ότι «ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν αυτού τον
μονογενή έδωκεν» (Ιω. 3: 16). Συγκλονιστικός ο μετασχηματισμός του θείου λόγου
σε πράξη· επάνω από το σταυρό ο Κύριος Ιησούς Χριστός εμπιστεύεται το κλειδί
του Παραδείσου του στον χειρότερο εκπρόσωπο του διεφθαρμένου κόσμου, σ΄ έναν
κακούργο ληστή. Είναι η εγγύηση ότι τα ματωμένα χέρια του έχουν την πρόθεση και
τη δύναμη ν΄ αγκαλιάσουν τον βρόμικο κόσμο, να τον καθαρίσουν με το αίμά τους,
να τον επαναφέρουν στο αρχέγονο κάλλος και να τον ανεβάσουν στην ουράνια δόξα.
Με την απαραίτητη, όμως, προϋπόθεση ότι ο κόσμος θ΄ αναγνωρίσει την πλάνη, την
αμαρτία του, θα εξομολογηθεί με συντριβή και μετάνοια και θα ομολογήσει πίστη
στον μόνο Λυτρωτή Ιησού Χριστό.
ON THE JESUS PRAYER by Saint Theophan the Recluse
"Reserve in your rule of prayer a place for the Jesus prayer. Repeat this prayer several times at the beginning of your recital of prayers, and several times at the end. If you have the zeal, do the same after every prayer which enters into your recital, imitating Saint Joanniky the Great, who, after every verse of the psalms, included in his rule of prayer, repeated his short prayer: 'The Father is my hope, the Son is my refuge, the Holy Spirit is my protection.'"
π. Γεώργιος Μεταλληνός: τότε ἡττηθήκαμε, ἐνῶ σήμερα προχωρήσαμε στὴν ἅλωση μὲ τὴν συγκατάθεσή μας, θεωρώντας την μάλιστα ὡς σωτηρία!
…Οἱ κινήσεις ὅμως αὐτὲς τῶν
θλιβερῶν ἐθνοκτόνων μας ἐνισχύονται ἀπὸ τὴν πέμπτη φάλαγγα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ
χώρου, τοὺς μεταπατερικοὺς Κληρικοὺς καὶ κατ᾽ ἐπάγγελμα θεολόγους, τοὺς
«συνευδοκοῦντας τοῖς πράσσουσι» (Ρωμ. 1, 32) τὴν ἀνομίαν. Ἡ διάσπαση δὲ τῆς Ἱεραρχίας
εὐνοεῖ ἀποφασιστικὰ τὴν προώθηση καὶ ἐπιβολὴ τῶν ἀνατρεπτικῶν καινοτομιῶν. Ὅπως
τὸν 19° αἰώνα, ἔτσι καὶ σήμερα, δυστυχῶς δεσπόζουν «ὑδαρεῖς» —κατὰ τὸν ἀείμνηστο
καθηγητὴ Χρῆστο Ἀνδροῦτσο— Κληρικοί, συσχηματιζόμενοι μὲ τὰ μέτρα τῆς Πολιτικῆς
Ἡγεσίας γιὰ λόγους προοδευτισμοῦ ἢ διεκδίκησης προσωπικῶν ὠφελημάτων. Ἐπειδὴ δὲ
τὰ πνευματικὰ συμπορεύονται πάντοτε μὲ τὰ πολιτειακά, πρέπει νὰ ὑπενθυμίσουμε ὅτι
ἡ πνευματικὴ καὶ πολιτιστικὴ ἀποδόμηση τοῦ Ἔθνους ἔχει σημαντικὸ ἀντίκτυπο καὶ
στὰ ἐθνικὰ θέματα σὲ κάθε περίοδο τῆς ἱστορίας μας. Καὶ αὐτὸ τὸ ζοῦμε σήμερα μὲ
τὴ νέα κατοχή μας καὶ πάλι ἀπὸ τὴν Φραγκία, ὅπως τὸ 1204! Ἡ διαφορὰ τῆς
προϊούσας σήμερα Τρίτης Ἁλώσεως ἀπὸ ἐκεῖνες τοῦ 1204 καὶ τοῦ 1453 εἶναι ὅτι
τότε ἡττηθήκαμε, ἐνῶ σήμερα προχωρήσαμε στὴν ἅλωση μὲ τὴν συγκατάθεσή μας,
θεωρώντας την μάλιστα ὡς σωτηρία!
Ὑπόµνηµα διὰ τὴν ἀπόρριψιν τοῦ συνοδικοῦ κειµένου «σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσµον» Γράφει ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης, Ὁµότιµος Καθηγητής Α.Π.Θ.
3ον
7. Ἀποκρύπτουν τὶς
δυσµενεῖς ἐξελίξεις στὸν χῶρο τοῦ Οἰκουµενισµοῦ καὶ µεθοδεύουν τὴν πανορθόδοξη
ἀποδοχή του
Οἱ κατευθύνοντες καὶ διευθύνοντες τὰ τῆς Συνόδου πράττουν τὰ ἴδια καὶ µὲ τὸ λεγόµενο «Παγκόσµιο Συµβούλιο Ἐκκλησιῶν», ποὺ ἀποτελεῖ τὸν κύριο ἐκφραστὴ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουµενισµοῦ. Ὅπως ἀφήρεσαν τὰ περὶ ∆ιαλόγων ἀπὸ τὸ κείµενο «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσµον», ἔτσι ἀφήρεσαν τὸν τίτλο καὶ τὶς µισὲς παραγράφους ἀπὸ τὸ κείµενο τῆς Γ´ Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου ∆ιασκέψεως ποὺ ἔφερε τὸν τίτλο «Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καὶ Οἰκουµενικὴ Κίνησις», δηλαδὴ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔναντι τοῦ Οἰκουµενισµοῦ. Ἀπὸ τὰ δώδεκα ἄρθρα τοῦ κειµένου κράτησαν µόνον τὰ ἕξι. Αὐτὰ ποὺ κράτησαν τὰ ἄλλαξαν, πρόσθεσαν δὲ καὶ ἄλλα ἄρθρα, ἐκκωφαντικῶς ἀπαράδεκτα γιὰ τὴν ἀσάφεια καὶ τὴν σύγχυση, µόνο καὶ µόνο γιὰ νὰ θεµελιώσουν τὴν ἐκκλησιαστικότητα τῶν αἱρέσεων καὶ τὴν ἀναγνώριση τοῦ βαπτίσµατός των, καὶ νὰ τροµοκρατήσουν µὲ ἀπειλὲς ὅσους κατὰ καθῆκον, ἀπολύτως κανονικό, θὰ κρίνουν καὶ θὰ ἀξιολογήσουν τὶς ἀποφάσεις τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου. Ὁ παλαιὸς τίτλος τοῦ κειµένου «Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καὶ Οἰκουµενικὴ Κίνησις» ἀπορρίφθηκε καὶ ἐξαφανίσθηκε γιὰ τὸν ἴδιο λόγο ποὺ ἐξαφανίσθηκαν στὸ ἄλλο κείµενο οἱ Θεολογικοὶ ∆ιάλογοι. Γιὰ νὰ µὴ προσεχθεῖ δηλαδὴ τὸ κείµενο, ὡς ἀσχολούµενο µὲ τὸν Οἰκουµενισµό, καὶ προσελκύσει τὴν προσοχὴ καὶ τῶν ἱεραρχῶν καὶ τοῦ πληρώµατος τῆς Ἐκκλησίας.
Οἱ κατευθύνοντες καὶ διευθύνοντες τὰ τῆς Συνόδου πράττουν τὰ ἴδια καὶ µὲ τὸ λεγόµενο «Παγκόσµιο Συµβούλιο Ἐκκλησιῶν», ποὺ ἀποτελεῖ τὸν κύριο ἐκφραστὴ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουµενισµοῦ. Ὅπως ἀφήρεσαν τὰ περὶ ∆ιαλόγων ἀπὸ τὸ κείµενο «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσµον», ἔτσι ἀφήρεσαν τὸν τίτλο καὶ τὶς µισὲς παραγράφους ἀπὸ τὸ κείµενο τῆς Γ´ Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου ∆ιασκέψεως ποὺ ἔφερε τὸν τίτλο «Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καὶ Οἰκουµενικὴ Κίνησις», δηλαδὴ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔναντι τοῦ Οἰκουµενισµοῦ. Ἀπὸ τὰ δώδεκα ἄρθρα τοῦ κειµένου κράτησαν µόνον τὰ ἕξι. Αὐτὰ ποὺ κράτησαν τὰ ἄλλαξαν, πρόσθεσαν δὲ καὶ ἄλλα ἄρθρα, ἐκκωφαντικῶς ἀπαράδεκτα γιὰ τὴν ἀσάφεια καὶ τὴν σύγχυση, µόνο καὶ µόνο γιὰ νὰ θεµελιώσουν τὴν ἐκκλησιαστικότητα τῶν αἱρέσεων καὶ τὴν ἀναγνώριση τοῦ βαπτίσµατός των, καὶ νὰ τροµοκρατήσουν µὲ ἀπειλὲς ὅσους κατὰ καθῆκον, ἀπολύτως κανονικό, θὰ κρίνουν καὶ θὰ ἀξιολογήσουν τὶς ἀποφάσεις τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου. Ὁ παλαιὸς τίτλος τοῦ κειµένου «Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καὶ Οἰκουµενικὴ Κίνησις» ἀπορρίφθηκε καὶ ἐξαφανίσθηκε γιὰ τὸν ἴδιο λόγο ποὺ ἐξαφανίσθηκαν στὸ ἄλλο κείµενο οἱ Θεολογικοὶ ∆ιάλογοι. Γιὰ νὰ µὴ προσεχθεῖ δηλαδὴ τὸ κείµενο, ὡς ἀσχολούµενο µὲ τὸν Οἰκουµενισµό, καὶ προσελκύσει τὴν προσοχὴ καὶ τῶν ἱεραρχῶν καὶ τοῦ πληρώµατος τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀνοικτὴ ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης
Δεν τολμά να μεταβή εις τον Άθωνα ο Πατριάρχης Κων/πόλεως;
Αγιορειτική Μονή ετοιμάζεται να διακόψη το μνημόσυνον του Πατριάρχου και να μνημονεύση τον κανονικόν ιστορικώς Επίσκοπον του Αγ. Όρους, τον Σεβ. Ιερισσού; Ως κατέστη γνωστόν από το vimaorthodoxias.gr της 28ης Μαρτίου 2016:
«Σε δεκάδες κελλιά και Σκήτες κυρίως στην ευρύτερη περιοχή των Ιερών Μονών Μεγίστης Λαύρας και Αγίου Παύλου ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος δεν μνημονεύεται από τους πατέρες εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα. Βοά το Άγιον Όρος, αλλά για ευνόητους λόγους διατηρείται σιωπή μήπως και μεταπειστούν οι μοναχοί που αρνούνται κατηγορηματικά το μνημόσυνο στον κ. Βαρθολομαίο, τονίζει Ιεράρχης που επισκέπτεται τον Άθωνα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)