Σαν σήμερα : Η Ναυμαχία της Έλλης. Διήρκεσε μία ώρα και έληξε με νίκη των ελληνικών δυνάμεων.

Η Ναυμαχία της Έλλης ήταν η πρώτη από την εποχή του Αγώνα της Ανεξαρτησίας αναμέτρηση του ελληνικού και του τουρκικού στόλου, κατά τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο. Πραγματοποιήθηκε το πρωί της 3ης Δεκεμβρίου 1912 (16 Δεκεμβρίου με το νέο ημερολόγιο) στ' ανοιχτά του ακρωτηρίου Έλλη (Ελές-Μπουρνού στα τουρκικά) της χερσονήσου της Καλλίπολης, κοντά στην είσοδο των Στενών των Δαρδανελλίων. Διήρκεσε μία ώρα και έληξε με νίκη των ελληνικών δυνάμεων.

Ἕνας δολοφόνος γιατρὸς ἐξομολογεῖται !

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Τo κείμενο, τὸ ὁποῖο ἐν συνέχεια ἀναδημοσιεύουμε, εἶναι ἄκρως ἀποκαλυπτικὸ γιὰ τὴν τόλμη, τὴν εἰλικρίνεια καὶ τὴν ἀμεσότητά του. Τὰ ὅσα ἀναφέρονται σὲ αὐτὸ γιὰ τὴν τραγικὴ κατάσταση στὴν γείτονα χώρα τῆς Σερβίας, ἀντικατοπτρίζουν δυστυχῶς καὶ τὴν ζοφερὰ πραγματικότητα τῆς πατρίδος μας. Εἶναι παρήγορη ἡ ὕπαρξη ἀφυπνιστικῶν φωνῶν, ὅπως ἡ παροῦσα ἐκ Σερβίας, καὶ εἴθε αὐτὲς νὰ πολλαπλασιασθοῦν, νὰ διεγείρουν συνειδήσεις, νὰ ὁδηγήσουν σὲ μετάνοια καὶ νὰ παύση ἐπὶ τέλους τὸ Ὁλοκαύτωμα τῶν Ἐκτρώσεων, ὥστε νὰ γίνη ὁ Θεὸς ἴλεως!… 
Ὁ ἰατρὸς Στόγιαν Ἀδάσεβιτς εἶναι ὁ μοναδικὸς γυναικολόγος στὴν Σερβία, ὁ ὁποῖος δημοσίως ὁμολόγησε ὅτι ἡ ἔκτρωση εἶναι φόνος, γιὰ τὸν ὁποῖο εὐθύνονται τόσο ὁ ἰατρός, ὅσον καὶ ἡ μητέρα. Μόλις κυκλοφόρησε (εἰς τὰ σερβικὰ) τὸ βιβλίο του: « Ἡ ἁγιότης τῆς ζωῆς», τὸ ὁποῖο εἶναι μία συλλογὴ τῶν ἄρθρων τοῦ περὶ τῆς ἐνδομητρίου παιδοκτονίας. Παραθέτομε ἕνα μέρος αὐτῆς τῆς πολυτίμου μαρτυρίας, ἡ ὁποία Δημοσιεύθηκε στὸ περιοδικὸ τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας « Ὀρθοδοξία»:

Διακήρυξη των θρησκευτικών ηγετών κατά της σύγχρονης δουλείας Ειδική τελετή στο Βατικανό με τη συμμετοχή του Πάπα Φραγκίσκου

Διακήρυξη των θρησκευτικών ηγετών κατά της σύγχρονης δουλείας Ειδική τελετή στο Βατικανό με τη συμμετοχή του Πάπα Φραγκίσκου

Πόλη του Βατικανού 

Kοινή Χάρτα για την απάλειψη της σύγχρονης σκλαβιάς και της εμπορίας ανθρώπων ως το 2020, υπέγραψαν σε ειδική τελετή στο Βατικανό πνευματικοί ηγέτες των μεγάλων θρησκειών, με τη συμμετοχή του Πάπα Φραγκίσκου.

Εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, την χάρτα κατά της δουλεμπορίας υπέγραψε ο μητροπολίτης Γαλλίας Εμμανουήλ. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης απέστειλε επίσης μαγνητοσκοπημένο μήνυμα για τη στήριξη της πρωτοβουλίας.

Την κοινή αυτή διακήρυξη υπέγραψαν επίσης ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι Τζάστιν Γουέλμπι, εκ μέρους των αγγλικανών, εκπρόσωποι των ινδουιστών και των βουδιστών, ο αρχιραβίνος Ντάβιντ Ρόζεν και οι μουσουλμάνοι λόγιοι αγιατολάχ Μοχάμαντ Τάκι αλ Μονταρέσι και Σέιχ Μπασίρ Χουσάιν Ελ Τάγιεμπ.

Στόχος της πρωτοβουλίας  είναι να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για να απαλειφθεί η εμπορία ανθρώπων, η εκμετάλλευση της πορνείας, το εμπόριο οργάνων, η καταναγκαστική εργασία και κάθε άλλη σύγχρονη μορφή σκλαβιάς, η οποία παραβιάζει την αρχή βάσει της οποίας όλοι οι άνθρωποι πρέπει να χαίρουν της ίδιας ελευθερίας και να έχουν την ίδια αξιοπρέπεια.

Οι θρησκευτικοί ηγέτες στην κοινή τους αυτή διακήρυξη, τονίζουν ότι θα πράξουν ό,τι είναι δυνατόν για να εμπνεύσουν την πνευματική και πρακτική δράση  των θρησκειών και των ανθρώπων καλής θελήσεως, σε όλο τον κόσμο, ώστε να μπορέσει να ξεριζωθεί η σύγχρονη σκλαβιά. 

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=655741

Σχόλιο του αδελφού μας Κυπριανού Χριστοδουλίδη : 

Η σκλαβιά στο αλάθητο, στο πρωτείο, στο φιλιόκβε τι είναι ; Απελευθέρωση ή "σκλαβιά" - τώρα συνεννοούμαστε με λέξεις εντός εισαγωγικών - στην παγκόσμια ιδιωτεία του νεροκουβαλητή και προθιερέως του παπισμού-σιωνισμού ; Κοντά σ΄ αυτόν και ο οικουμενικός δικός μας.

Κάθε αίρεση υποστρέφει τον άνθρωπο στα αρχαϊκά ιουδαϊκά πρότυπα με τα ανάλογα ένστικτα. Παράδειγμα, αυτό της ( συναισθηματικά ) άλογης αγάπης. Μάλλον, απάτης. Θέλετε κι άλλο παράδειγμα ; Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί, οι κρατούμενοι ψόφαγαν της πείνας και οι φύλακες απολάμβαναν Βάγκνερ, ηρωικές συμφωνίες και άλλα μουσικά αριστουργήματα. Οι Βρετανοί και οι υπερατλαντικοί τους σύντροφοι, δεν υστερούν βέβαια. Έχουν άλλου είδους τεχνικές. Είναι αισθητικά βελτιωμένες. Πληρώνουν άλλους - επιλέγονται περιθωριακοί ιδιώτες (idiot) ή άλλοι όμοιοι σε κυβερνητικές θέσεις - κι αυτοί κάνουν το dirty job.

Αλήθεια ποτισθείσα με ποταμούς αιμάτων αγίων και ηρώων της πίστεως

H πανηγυρική διακήρυξις ότι ο Παπισμός δεν είναι Εκκλησία Χριστού αλλά κακοδοξία και αίρεσις αποτελεί παγία θέσι της Αδιαιρέτου Ορθοδόξου Καθολικής του Χριστού Εκκλησίας και μάλιστα αλήθεια ποτισθείσα με ποταμούς αιμάτων αγίων και ηρώων της πίστεως, ως οι Οσίαθλοι Πατέρες οι επί Βέκκου εν Αγίω Όρει μαρτυρήσαντες, οι εν τη Μονή Καντάρας εν Κύπρω αναιρεθέντες, οι 800.000 των Αγίων ενδόξων Νεομαρτύρων οι υπό του ψευδοαγίου του Βατικανού Καρδιναλίου Στέπινατς και των φασιστών Ουστάσι δια πολυωδύνων βασάνων τελειωθέντες, οι άγιοι ένδοξοι ιερομάρτυρες Μάξιμος ο Καρπαθορώσσος ο υπό των Ουνιτών δια τυφεκισμού τελειωθείς και Αθανάσιος ο Λιθουανός ο υπό των Ουνιτών δια πελέκεως αποκεφαλισθείς και εις βόρθον ριφθείς και μετά δέκα επτά έτη ανασυρθείς έχων αδιαλώβητο, ευωδιάζον και θαυματουργούν το σκήνωμά του.

π.Νικόλαος Μανώλης, Δόξα τω Θεώ για ότι επιτρέψει & ευχαριστίες για το κατηχητικό μας

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Ερμηνεία  εις  τον  Κανόνα  του  ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ  ποίημα  όντα  Ιωάννου  Μοναχού  και  Πρεσβυτέρου  του  Δαμασκηνού.

Ου  η  ακροστιχίς  κατά  Αλφάβητον.

Ωδή  α΄.  Ήχος  δ΄.  Ο  Ειρμός.

Ανοίξω το στόμα μου και πληρωθήσεται Πνεύματος, και λόγον ερεύξομαι, τη Βασιλίδι Μητρί, και οφθήσομαι φαιδρώς πανηγυρίζων, και άσω γηθόμενος ταύτης την Σύλληψιν.

Ερμηνεία.

Από δύο ρητά του Προφητάνακτος Δαβίδ ερανίζεται ο Μουσουργός τον παρόντα Ειρμόν· εκείνος γαρ λέγει: «Το στόμα μου ήνοιξα, και είλκυσα πνεύμα» (Ψαλμ. ριη: 131)· και πάλιν: «Εξηρεύξατο η καρδία μου λόγον αγαθόν· λέγω εγώ τα έργα μου τω Βασιλεί» (Ψαλμ. μδ: 2). Μιμούμενος λοιπόν τον Δαβίδ ο Ιερός Μελωδός, ούτω λέγει· εγώ ο Ασματογράφος θέλω ανοίξει το στόμα μου, και θέλει γεμώσει αυτό από Πνεύμα. Ποίον δε στόμα ονομάζει; Το της ψυχής δηλαδή και της διανοίας, κατά τον Θεοδώριτον και Βασίλειον και Νύσσης Γρηγόριον λέγοντας: «Δύναται είναι ψυχής στόμα η διανοητική αυτής δύναμις, η διανοουμένη, προφέρει τον εν διανοία λόγον». Επειδή λοιπόν, λέγει, εγώ έκλεισα μεν την διάνοιάν μου από τους πονηρούς λογισμούς, ήνοιξα δε αυτήν εις τους καλούς και αγαθούς, κατά τον Ευθύμιον, δια τούτο εγέμωσεν αυτό από Πνεύμα σοφίας και συνέσεως. Καθώς δε το μυροδόχον αγγείον, εάν μεν είναι στενόστομον, ολίγον δέχεται και το εις αυτό εγχεόμενον μύρον· εάν δε είναι πλατύστομον, δέχεται και περισσότερον μύρον· ούτω και ο άνθρωπος, εάν έχη στενόν το στόμα της διανοίας του, ολιγωτέραν δέχεται την χάριν του Αγίου Πνεύματος· εάν δε έχη αυτό ανοικτόν και πλατύ, περισσοτέραν δέχεται την χάριν· όθεν είπεν αλλαχού ο Δαβίδ: «Πλάτυνον το στόμα σου, και πληρώσω αυτό» (Ψαλμ. π: 11)· και ο Θεολόγος Γρηγόριος είπεν: «Όσον αν το στόμα της διανοίας ανοίξωσι, τοσούτον ελκύσουσι». Όθεν γλαφυρόν είναι το ομοίωμα όπου φέρει εις τούτο ο σοφός Νείλος λέγων: «Όταν το στόμα της διανοίας ανοίξωμεν, επιφοιτήσασα του Κυρίου η χάρις, τροφήν επιδίδωσι, καθάπερ χελιδών νεοσσώ τινι κεχηνότι». Ώστε αν ημείς δεν κοπιάσωμεν να ανοίξωμεν πρώτον με την προαίρεσίν μας το νοερόν στόμα της διανοίας μας, δεν δίδεται εις ημάς η χάρις του Αγίου Πνεύματος· όθεν είπε και ο Πηλουσιώτης Ισίδωρος επιστολή, σοα΄ Αφροδισίω Πρεσβυτέρω: «Επειδή γέγραφας δι΄ ην αιτίαν ου πάσιν η θεία εφίπταται χάρις, ίσθι, ω θαυμάσιε, ότι επειδή την προαίρεσιν εξετάζουσα πρώτον, ούτως επιφοιτά· ει γαρ και χάρις εστίν, ουχ απλώς εκχείται, αλλά τα μέτρα παρά των δεχομένων λανβάνουσα, τοσούτον επιρρεί, όσον αν εύρη σκεύος πίστεως αυτή προσενεχθέν· ει γαρ μη τα παρ΄ ημών πρώτον εζήτει, πάσιν αν επέπτη· επειδή δε την προαίρεσιν εξετάζει, και ούτω παραγίνεται, τοις μεν επιφοιτά και παραμένει· των δε αποφοιτά· οις δε ουδέ την αρχήν καθίεται». Επάγει δε ακολούθως ο Μελωδός ότι εγώ θέλω ερεύξομαι λόγον αγαθόν και σωτήριον: ήτοι τον ύμνον και ασματικόν Κανόνα εις την Μητέρα του Βασιλέως των Βασιλέων Χριστού. Ερεύξομαι δε είπε, δια να φανερώση ότι, καθώς το ρέψιμον, και χωρίς να θέλη τινάς, αναβαίνει κάτωθεν εκ του στομάχου, και εκβαίνει από το στόμα, ούτω θέλει αναπέμψει προς την Θεοτόκον κάτωθεν από την καρδίαν του τον ασματικόν τούτον Κανόνα. Όρα δε σοφήν τάξιν όπου μεταχειρίζεται ο ένθεος υμνογράφος εν τω Ειρμώ τούτω· πρώτον λέγει ότι θέλει ανοίξει το στόμα της διανοίας του, δεύτερον, ότι θέλει γεμώσει αυτό από την χάριν του Πνεύματος, και τρίτον, ότι εκ της χάριτος του Πνεύματος θέλει ερεύξεται λόγον εις την Μητέρα του Βασιλέως Χριστού. Ερανίσθη δε την τάξιν ταύτην από τον Θεολόγον Γρηγόριον ούτω λέγοντα: «Χρη τοίνυν πνευματικής ακολουθίας υπολαμβάνειν, τη δι΄ έργων φιλοσοφία καθάραι πρότερον εαυτόν, είτα το στόμα της διανοίας ανοίξαντα ελκύσαι Πνεύμα, είτα εξερεύξασθαι λόγον αγαθόν, και λαλείν Θεού σοφίαν τελείαν εν τοις τελείοις» (παρά τη Σειρά του ψαλτήρος του Νικήτα). Επιφέρει δε επομένως ο Ποιητής ότι δια του ασματικού τούτου Κανόνος θέλει φανή ότι πανηγυρίζει λαμπρώς, και ότι άδει χαροποιώς την της Θεοτόκου απόρρητον σύλληψιν, ης η εορτή εορτάζεται σήμερον. Διχώς δε λαμβάνεται η σύλληψις, ενεργητικώς και παθητικώς· ενεργητικώς μεν, καθώς νοείται τώρα εδώ· καθότι η Θεοτόκος συνέλαβεν ασπόρως και δια Πνεύματος Αγίου τον Υιόν και Λόγον του Θεού· παθητικώς δε, ως όταν λέγωμεν, ο Υιός του Θεού καθό άνθρωπος συνελήφθη αρρήτως εν τη ασπόρω της Παρθένου κοιλία. Άσω δε είπε, και ουχί ψαλώ ή άλλο τι ρήμα, δια να φανερώση ότι είναι η παρούσα πρώτη Ωδή, της οποίας χαρακτηριστικόν λόγιον είναι το «Άσωμεν τω Κυρίω· ενδόξως γαρ δεδόξασται».

Κρήτη και Κύπρος

Αγία Γραφή : ἔλαιον δὲ ἁμαρτωλοῦ μὴ λιπανάτω τὴν κεφαλήν μου

Έως το 1991 το Άγιο Όρος δεν εδέχετο  χρήματα από την Ευρώπη.

Διαβάζω, το 1998 έλαβον : 

Δωρεάν βοήθεια της Ευρ. Τραπέζης δι΄ αναστηλώσεις εις Άγιον  Όρος

Δωρεάν βοήθεια, ύψους 5,9 εκατομμυρίων ΕCU, χορηγείται εις την Ελλάδα, από την Ευρωπαϊκήν Τράπεζαν Επενδύσεων, δια την εκτέλεσιν έργων συντηρήσεως και αναστηλώσεως εις τας ιεράς μονάς Βατοπαιδίου, Δοχειαρίου, Παντοκράτορος και της Σκήτεως Αγίου Ανδρέου του Αγίου Όρους. Υπενθυμίζεται ότι η δωρεάν αυτή βοήθεια, χορηγείται εντός των πλαισίων συμβολής της Ευρωπαϊκής Ενώσεως εις την διατήρησιν ενός μοναδικού πνευματικού μνημείου, όπως είναι το Άγιον Όρος, δια τον παγκόσμιον πολιτισμόν. («Ορθ. Τύπος» αριθ. φ. 1302).

Το 2001 έχουμε επίσκεψη του Πάπα στην αγιοτόκο Ελλάδα. Το 2006 και 2014 «Συλλειτουργίες» του Πάπα στο σβησμένο Φανάρι. Τα δε «ΛΟΚ» της Ορθοδοξίας … «Φούρνος να μη καπνίσει»…

Ο δε αείμνηστος καθ. του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Κορναράκης γράφει:

Σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα της οικουμενιστικής λαίλαπας, δεν έστερξαν οι αγιορείτες ηγούμενοι να αναδειχθούν· «θεία παρεμβολή και θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου»!

Παραδόθηκαν στη δειλία και το φόβο της μαρτυρίας, με το…αιρετικό πρόσχημα της ευλαβούς υπακοής στο πρόσωπο του Πατριάρχου!

Έτσι μετέτρεψαν την πνευματική τους ηγεσία σε αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο του περιβολιού της Παναγίας!

Έκαναν την επιλογή τους!

Επέλεξαν την συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!

Πρωτοπρεσβύτερος π.Θεόδωρος Ζήσης: …νὰ θέσουν στὸ περιθώριο τὴν Ἐκκλησία, νὰ ἀποχριστιανίσουν τὴν Ἑλλάδα…

Ὁ Εὐρωπαϊκὸς ἄθεος Διαφωτισμὸς ποὺ ἀποχριστιάνισε τελείως τὴν Εὐρώπη, γιατὶ ἐκμεταλλεύτηκε τὶς ἀδυναμίες καὶ τὶς ἀρρώστιες ἑνὸς διεστραμμένου Χριστιανισμοῦ, ποὺ ἐκπροσωποῦσαν ὁ Παπισμὸς καὶ τὸ γνήσιο ἐπαναστατημένο παιδί του, ὁ Προτεσταντισμός, πέρασε καὶ στὴν ἐλεύθερη Ἑλλάδα καὶ υἱοθετήθηκε ἐν μέρει ἀπὸ κύκλους τῆς «προοδευτικῆς» καὶ «πεφωτισμένης» «Δεξιᾶς», καθ᾽ ὁλοκληρίαν ὅμως ἀπὸ τὰ ἀριστερὰ κόμματα καὶ τὴν ἀριστερὴ διανόηση. Σχεδὸν ὁλόκληρος ὁ εἰκοστὸς αἰώνας καλύπτεται ἀπὸ τὴν προσπάθεια τῶν ἀθέων καὶ ἐκκλησιομάχων αὐτῶν δυνάμεων νὰ θέσουν στὸ περιθώριο τὴν Ἐκκλησία, νὰ ἀποχριστιανίσουν τὴν Ἑλλάδα, νὰ γκρεμίσουν ὅλες τὶς ἠθικὲς καὶ πνευματικὲς ἀξίες, ποὺ μὲ τόσο κόπο εἶχαν οἰκοδομήσει μὲ τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὴν συνεπῆ χριστιανικὴ ζωὴ οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, οἱ Ἅγιοι Πατέρες καὶ τὰ ἑκατομμύρια τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καὶ ὁσίων τῆς Πίστεώς μας. Ὅ,τι μὲ τὴ βία ἐπεχείρησαν νὰ κάνουν τὰ ἄθεα κομμουνιστικὰ καθεστῶτα στὶς χῶρες τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης, κατὰ πλειοψηφίαν Ὀρθόδοξες, προσπάθησαν νὰ τὸ ἐπιτύχουν καὶ στὴν Ἑλλάδα ἀφήνοντας τὸν πολιτισμὸ καὶ τὴν παιδεία στὰ χέρια τῆς ἀριστερῆς ἄθεης ὑποκουλτούρας καὶ ψευτοδιανόησης, παρὰ τὸ ὅτι ἐπὶ πολλὰ ἔτη κυβερνοῦσε ἡ Δεξιά, ἀδύναμη ὅμως καὶ κομπλεξικὴ ἀπέναντι στὴν ἀριστερὴ θρασύτητα. 

Άγ. Ιουστίνος-Πόποβιτς: το δόγμα περί του αλαθήτου του πάπα απέβη το κεντρικόν δόγμα του παπισμού. Και ο πάπας δεν δύναται να το αποκηρύξη με κανένα τρόπον, έως ότου θα είναι πάπας του ουμανιστικού παπισμού.

Μεταξύ ενός τοιούτου κόσμου, ο οποίος εκουσίως «εν τω πονηρώ κείται», και του ανθρώπου που ακολουθεί τον Θεάνθρωπον Χριστόν δεν υπάρχει συμβιβασμός. Εκείνος που ακολουθεί τον Θεάνθρωπον δεν δύναται εις βάρος της Ευαγγελικής Αληθείας να κάμνη συμβιβασμούς με τον ουμανιστικόν άνθρωπον, που όλα αυτά τα δικαιολογεί και ανάγει εις δόγμα. Εδώ πάντοτε πρόκειται περί αποφασιστικού και κρισιμωτάτου διλήμματος και εκλογής: ή ο Θεάνθρωπος ή ο άνθρωπος. Διότι ο ουμανιστικός άνθρωπος δι’ όλων των ενεργειών του εμφανίζεται και φέρεται ως δρων με αυτάρκειαν, ως υπερτάτη αξία και ανώτατον κριτήριον. Εδώ δεν υπάρχει θέσις δια τον Θεάνθρωπον. Δι’ αυτό εις το ουμανιστικόν βασίλειον την θέσιν του Θεανθρώπου την κατέχει ο Vicarius Christi, ο δε Θεάνθρωπος έχει εξορισθή εις τον ουρανόν. Τούτο αποτελεί ασφαλώς ιδιόμορφον αποσάρκωσιν του Θεανθρώπου Χριστού. Δεν είναι έτσι; Δια του δόγματος περί του αλαθήτου, σφετερισθείς υπέρ εαυτού, δηλαδή υπέρ του ανθρώπου, όλην την εξουσίαν και όλα τα δικαιώματα, που ανήκουν μόνον εις τον Θεάνθρωπον Κύριον, ο Πάπας αυτοανεκηρύχθη εις την πραγματικότητα Εκκλησία εν τη Παπική εκκλησία, και έγινεν εν αυτή τα πάντα εν πάσι. Ιδιόμορφος παντοκράτωρ. Δια τούτο το δόγμα περί του αλαθήτου του πάπα απέβη το κεντρικόν δόγμα του παπισμού. Και ο πάπας δεν δύναται να το αποκηρύξη με κανένα τρόπον, έως ότου θα είναι πάπας του ουμανιστικού παπισμού.

ΑΙ ΓΕΝΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ ΜΑΚΑΡΙΖΟΜΕΝ ΣΕ

Τι πρέπει να γίνει στα σχολεία της Θράκης --- του Κωνσταντίνου Χολέβα

Το σωματείο «Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά» και το σωματείο Αρχαιοφίλων «Η Αθήνη» με προσκάλεσαν να μετάσχω ως ομιλητής σε ένα ενδιαφέρον Συνέδριο στην Κομοτηνή (28 -30/11/2014). Το θέμα του Συνεδρίου ήταν «Γλώσσα και εθνική ενότητα». Με την ευκαιρία αυτή μάθαμε πολλά και ενδιαφέροντα για τη Θράκη μας, για την εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων, για την ψυχολογική καταπίεση που ασκεί το τουρκικό προξενείο, για την Ιστορία, τη Λαογραφία και τη μαχητικότητα των Θρακών, και επιστρέψαμε συγκρατημένα αισιόδοξοι και αρκετά προβληματισμένοι.

Το μείζον πρόβλημα είναι η δομή της λεγομένης μειονοτικής εκπαιδεύσεως. Βάσει του Μορφωτικού Πρωτοκόλλου Ελλάδας - Τουρκίας του 1968, τα παιδιά της μειονότητος στρέφονται από την ίδια την ελληνική Πολιτεία σε δίγλωσσα δημοτικά σχολεία, όπου τα περισσότερα μαθήματα διδάσκονται στα τουρκικά, ενώ τα ελληνικά διδάσκονται υποβαθμισμένα!

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΑΣ

Ελλάς είναι ένας χώρος, μία φυλή, μία Ιδέα. Ομφαλός της Ελλάδος υπήρξεν ο Παρθενών. Εκεί συνεπυκνώθη ό,τι μέγα και ευγενές παρήγαγεν η ψυχική και διανοητική δυναμικότης της ελληνίδος φυλής. Και υπό την σκιάν του Παρθενώνος ανεπτύχθη παν το ανήκον εις την σφαίραν του επιστητού και υπεραισθητού. Και θρησκεία και φιλοσοφία και τέχνη και πολιτικαί επιστήμαι.

Αλλ’ όλα αυτά τα επιτεύγματα, προ των οποίων, μέχρι σήμερον, η πεπολιτισμένη ανθρωπότης υποκλίνεται, αποτελούν την έκφρασιν του φυσικού ελληνικού δυναμισμού. Έδωσαν το μέτρον της υψηλής νοήσεως, του συμμέτρου συναισθήματος, της αρρενωπής διανοητικότητος, της εννοίας του Δικαίου και της εκλεπτυσμένης αισθητικής…

Ο ελληνισμός όμως, όσον και αν εμορφώθη εις πάγια σχήματα θεωρητικά και πρακτικά, όσον και αν ανεγνωρίσθη ως η υπάτη πολιτιστική κατάκτησις, δεν έμεινεν εις τα όρια, άτινα προσδιώρισεν η φυλετική του ευγένεια. Ακριβώς αυτή η ευγένεια εξώθησε την διαίσθησίν του εις την παραδοχήν και αναζήτησιν αγνώστων αξιών… Εντεύθεν ήρχισε να προεκτείνεται, να διασπά τα φυσικά του όρια, να εισέρχεται «δυνάμει» εις την περιοχήν του «αγνώστου Θεού», να μεταβάλλεται η νοσταλγική του αναζήτησις εις προφητικάς ενοράσεις, ας επηκολούθησεν η εμφάνισις του «καταγγελέως ξένων δαιμονίων» επί του Αρείου Πάγου, του Αποστόλου Παύλου…

Και η Ελλάς εγένετο Χριστιανική. Όλος ο διανοητικός και ψυχικός πλούτος του ελληνισμού, όλος ο ιδιότυπος φυσικός δυναμισμός του, εμίγη με το υπερφυσικόν φως της αληθείας.

Φιλαυτία, μητέρα όλων των κακών.—Του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού.

Όταν ξεριζωθή η φιλαυτία, που είναι αρχή και μητέρα όλων των κακών, συνήθως ξεριζώνονται μαζί και όλα όσα προέρχονται από αυτήν και όσα την ακολουθούν. Γιατί όταν δεν υπάρχη αυτή, με κανένα τρόπον γενικώς, ούτε το παραμικρόν ίχνος ή είδος κακίας δεν μπορεί να υπάρχη.

(Γ΄ Εκατοντάδα διαφόρων κεφαλαίων).

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ερωτά τον Οικ. Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο :

...Μετά ταῦτα, ἐρωτοῦμεν Ὑμᾶς, Παναγιώτατε Δέσποτα: Πῶς χρησιμοποιεῖτε τόν ὅρο «ἀδελφές ἐκκλησίες», ὅταν αὐτός εἶναι ἁγιοπατερικῶς ἀμάρτυρος καί μάλιστα πανορθοδόξως ἔχει ἀπορριφθεῖ καί ἀκυρωθεῖ; Διατί κάνετε ἐπιλεκτική χρήση τῶν πανορθοδόξων ἀποφάσεων;

Πλέον συγκεκριμένως, ἐρωτοῦμεν εὐλόγως: Κατά τήν Θεοτίμητον Παναγιότητα Ὑμῶν, πόσες Ἐκκλησίες ὑπάρχουν; Μία ἤ πολλές; Ὁ Χριστός ἵδρυσε Μία ἤ πολλές ἐκκλησίες; Ὁ Χριστός δέν ἵδρυσε μόνο τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ὅπως ὁμολογοῦμε ἅπαντες οἱ Ὀρθόδοξοι στό Σύμβολο τῆς Πίστεως Νικαίας-Κων/λεως; Ἀφοῦ, λοιπόν, συμφώνως πρός τούς Ὑμέτερους Λόγους ὑπάρχουν πολλές ἐκκλησίες καί ὅλοι οἱ αἱρετικοί ἀνήκουν στήν Ἐκκλησία, τότε ὑπάρχουν καί πολλοί Κύριοι, πολλές πίστεις, πολλά βαπτίσματα. Ὅμως, ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος, τό στόμα τοῦ Χριστοῦ, λέει ὅτι ὑπάρχει«εἷς Κύριος, μία πίστις, ἕν βάπτισμα». Στόν ὀρθόδοξο χῶρο κάνουμε λόγο γιά Ὀρθοδοξία (ὀρθή δόξα περί Θεοῦ) καί γιά αἵρεση, πλάνη (πλανεμένη, ἐσφαλμένη, διαστρεβλωμένη δόξα περί Θεοῦ). Ἀπό πότε, ὅμως, οἱ αἱρέσεις καί οἱ αἱρετικοί ἀποτελοῦν ἐκκλησίες;