Ὁραματισμός μας -- Η ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΙΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ἑλληνικέ λαέ! Τά πολιτικά συνθήματα καί οἱ ὡραιολογίες ξεγελᾶνε. Τά κράτη δέν ἐπανιδρύονται δίχως Θεό καί δίχως πίστη. Τά κράτη δέν πᾶνε μπροστά μέ ἀνεδαφικές καί φροῦδες ὑποσχέσεις. Τά κράτη, σάν τά καράβια, βουλιάζουν αὔτανδρα, ὅταν οἱ καπετάνιοι μέσα στή φιλαυτία καί τόν ἐγωκεντρισμό τους, δέν ἀτενίζουν ψηλά και δέν παίρνουν δύναμη ἀπό τον Παντοδύναμο Κύριο. Σήμερα δέν ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό πολιτική, ἀλλά ἀπό Θεό. Ἡ πολιτική, δίχως Θεό, δέν εἶναι, παρά, ὑποκριτική διπλωματία καί ψέμα καί ἀπάτη. Συνήθως τήν πολιτική, δέν τήν κυβερνᾶ ὁ Θεός, ἀλλά κάποιες μυστικές καί ξένες πρός τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δυνάμεις. Τίς περισσότερες φορές ἡ πολιτική δικτυώνεται ἀπό τήν ἀντιχριστιανική φιλοσοφία τῆς Μασωνικῆς (Τεκτονικῆς) Στοᾶς, ἄλλοτε ἀπό τήν ἑβραιομασωνική Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, πού χρησιμοποιεῖται σάν «σιδερένιος βραχίονας τοῦ διεθνοῦς Σιωνισμοῦ» καί μέ τό ὅραμα μιᾶς παγκόσμιας κυβέρνησης, καί ἄλλοτε ἀπό ξένες ἀποκρυφιστικές — μέχρι καί σατανιστικές— ἀντιλήψεις. Τά κράτη δέν ἐπανιδρύονται στό ψέμα καί τήν ἀπάτη. Οὔτε μέ λόγους ὄμορφους καί γοητευτικούς, ἀλλά μέ ἔργα ἀληθινά.

Κάθε Πέμπτη ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Χρειαζόμαστε αὐτή τήν ὥρα ἕνα δυνατό χέρι νά μᾶς στηρίξει· κι εἶναι τό παντοδύναμο χέρι τοῦ ἐσταυρωμένου Θεοῦ. Χρειαζόμαστε μία θερμή ἀγκαλιά νά μᾶς κρατήσει· κι εἶναι ἡ ὁλόθερμη ἀγκαλιά τοῦ φιλανθρώπου Ἰησοῦ. Τά ματωμένα χέρια του, διάπλατα ἀνοιχτά πάνω στόν σταυρό, ἁπλώνονται πρός ἐμᾶς καί μᾶς βεβαιώνουν για τήν δύναμη τῆς ἀγάπης του· «Ὁ Χριστός ἠγάπησεν ἡμᾶς καί παρέδωκεν ἑαυτόν ὑπέρ ἡμῶν προσφοράν καί θυσίαν τῷ Θεῷ εἰς ὀσμήν εὐωδίας» (Ἐφ 5,2). Εὐωδιάζει ὁ κόσμος ὅλος ἀπό αὐτή τήν θυσία. Δοξολογοῦν οἱ ἄγγελοι, ἀναγαλλιάζει ἡ πλάση, εὐφραίνεται ἡ Ἐκκλησία, καί μόνο ὁ ἐγωϊστής ἄνθρωπος δέν «παίρνει μυρωδιά», διότι τό ἐγώ του βούλωσε τίς πνευματικές του αἰσθήσεις. Κι ὅμως, ὁ σταυρός ἀποτελεῖ τήν πιό ἔντονη μαρτυρία τῆς θείας εὐδοκίας, πού εἶναι ἱκανή νά χαροποιήσει τά σύμπαντα. «Ἰδού γάρ ἦλθε διά τοῦ σταυροῦ, χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ», ὁμολογοῦμε στήν προσευχή τῆς Ἀναστάσεως καί χαιρόμαστε ὄντως, διότι κάτω ἀπό τόν σταυρό ἀναπαύεται ἡ ψυχή μας.

LIVE ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΗΣ Ι.Μ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

-----------------

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Εὐχαριστῶ πολύ δι' αὐτό τό βίντεο, τό ὁποῖον εἶναι ἐξαιρετικόν. Γνωρίζει κανείς τό ὄνομα τοῦ παρουσιαστοῦ;
-------------------

Ο/Η Φουφουτος είπε...

Ευαγγελος ρωσσοπουλος ειναι θεολογος και ανηκει στο πατριο εορτολογιο εχει και καναλι δικο του στο youtube με το ονομα του

Γιά τήν ημέρα εορτής τού πατέρα -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Η φετινή «ημέρα τού πατέρα» (Ιούνιος 2020) πέρασε έν μέσω πανδημίας κορονοϊού. Έτσι, ο τελευταίος "έκλεψε από τόν πατέρα τήν παράσταση", καθώς λέμε.
Εντελώς συμπτωματικά, κατόπιν εορτής, βρέθηκα σέ μιά παλαιότερη ανάρτηση τοίχου φέησμπουκ, μέ τά σχόλια που τότε είχαν γραφτεί καί πλέον δέν υπάρχουν. Η ανάρτηση έμεινε, τά σχόλια χάθηκαν. Αλλά, φύλακας άγγελος τά κράτησε καί μού τά έστειλε. Διόρθωση έγινε μόνο στά σχόλια τού γράφοντος. Τά άλλα παρέμειναν ... άτονα.

M. L
18 Ιουνίου 2017

2010 Ιουνιος, ο Ιασονας παει παιδικο σταθμο (3,5 ετων) κ ετοιμαζουν καρτες για τη γιορτη του πατερα. Εως τοτε δεν ειχε αναρωτηθει ποτε πού ειναι ο πατερας του κ συνειδητοποιησε οτι ολα τα παιδακια ειχαν μπαμπα εκτος απο εκεινον. Οταν πηγα να τον παρω ειχε θυμο κ στεναχωρια μαζι! Μιλησαμε πολυ, εμαθε πραγματα... επειτα μου εδειξε κ μου ανελυσε την καρτα που ειχε φτιαξει. Την προοριζε για τον παππου του, τον μπαμπα μου! Δεν θα αναλυσω τι ειναι ο μπαμπας μου για μενα. Για τον γιο μου ομως, απ την ωρα που γεννηθηκε, ειναι παππους κ οτι πιο κοντα σε πατρικο-ανδρικο προτυπο μπορει να εχει! Τον ευχαριστω για την αγαπη που του προσφερει κ για τα μαθηματα ζωης κ συμπεριφορας που του δινει! Παντα ελεγα οτι θελω εναν αντρα σαν το μπαμπα μου, τα τελευταια 11 χρονια εχω προσθεσει το ''εναν μπαμπα για το γιο μου σαν τον μπαμπα μου''
Χρονια πολλα μπα μου!

- Kyprianos Christodoulides Μήπως, αυτό που γράφει η M.L είναι χήρα, διαζευγμένη ή άγαμη μητέρα ; Ότι κι άν συμβαίνει, πάντως, πατέρας υπό δοκιμή δέν γίνεται ;
M.L Κυριε Κυπριανε, απευθυνεστε σε μενα; ρωταω γτ το IQ μου αδυνατει να αντιληφθει το συντακτικο σας!

Τη Θ΄ (9η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ Επισκόπου Ταυρομενίας.

Παγκράτιος ο Άγιος Ιερομάρτυς, ο Επίσκοπος Ταυρομενίας, έσχε γονείς καταγομένους από τα όρια της Αντιοχείας, οίτινες ήκμαζον κατά τον καιρόν όπου συγκατέβη ο Υιός και Λόγος του Θεού και εγένετο δια τον άνθρωπον άνθρωπος, ο φιλάνθρωπος. Ούτοι ακούσαντες τα εξαίσια θαυμάσια, τα οποία ετέλει ο Δεσπότης Χριστός εις τα Ιεροσόλυμα, μετέβησαν εκεί ομού μετά του υιού των Παγκρατίου και ακούοντες την γλυκυτάτην διδαχήν του Σωτήρος επίστευσαν εις Αυτόν και βαπτισθέντες εις το όνομα της Αγίας Τριάδος, επέστρεψαν εις τον οίκον των, αινούντες τον Κύριον. Μετά δε πολύν καιρόν, ζήσαντες ευσεβώς, ετελεύτησαν, ο δε Παγκράτιος έμεινεν εις τον οίκον των, προκόπτων εις σοφίαν και σύνεσιν και εις μελέτην των θείων Γραφών και ανάγνωσιν. Μετά δε την Ανάληψιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, κηρύττων ο Απόστολος Πέτρος εις τας πόλεις και χώρας τον λόγον του Θεού, ήλθε και εις τα μέρη του Πόντου, όπου ο Παγκράτιος υπεδέχθη αυτόν ασμένως ως Απόστολον του Σωτήρος Χριστού και εφιλοξένησε πλουσιοπαρόχως μεθ’ όλης αυτού της συνοδείας.

Ὁ πρώην Ἡγούμενος τοῦ Μεγάλου Μετεώρου Ἀθανάσιος ΚΑΛΕΙ ΕΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΝ ΠΡΟΣ ΠΑΣΑΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΙΝ

«Διότι δαίμονες τῆς Κολάσεως ξεχύθηκαν, διά νά ἐκριζώσουν ἀπό τήν ψυχήν τοῦ Ἕλληνος τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν του καί τήν Ἐθνικήν του συνείδησιν»

Εἰς ὀργανωμένην ἀντίστασιν πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν ἐκάλεσε, κατά τήν διάρκειαν ὁμιλίας του (17ην Ἰουνίου) ὁ πρώην Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Μετεώρου Ἀρχιμανδρίτης Ἀθανάσιος Ἀναστασίου, τήν ὁποίαν ἐπραγματοποίησεν εἰς τό Πρῶτον «Πανκαλαμπακιωτικόν χοροστάσιον». Ἡ ὁμιλία εἶχε διά θέμα της τήν Παράδοσιν, τήν Θρησκείαν και τόν Πολιτισμόν καί κατά αὐτήν ἐτόνισε: «Ἐπιβάλλεται ἀντίσταση στὸν ἀφελληνισμὸ καὶ τὴν παραχάραξη τῆς ἱστορίας μας, ἀντίσταση στὴν περιθωριοποίηση καὶ τὸν ὑποβιβασμὸ τῶν ἀρχῶν τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδος μας, ἀντίσταση στὴν ποδηγέτηση καὶ τὸν ἔλεγχο τῶν ἐπιλογῶν καὶ τῆς συνειδήσεώς μας, ἀντίσταση στοὺς σχεδιασμοὺς καὶ τὶς ἐπιβολὲς τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων καὶ τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ τῶν ἐγχώριων ἐντολοδόχων τους. Ἀντίσταση ὀργανωμένη καὶ ὄχι ἐπιφανειακή, ποὺ θὰ στηρίζεται στὸν προσωπικό μας ἁγιασμὸ καὶ τὸν ἀναβαπτισμό μας, στὰ νάματα τῆς ἑλληνορθόδοξης παραδόσεώς μας. Ἀντίσταση ὀργανωμένη σὲ προσωπικό, οἰκογενειακό, ἐπαγγελματικὸ καὶ κοινωνικὸ ἐπίπεδο».

Συμφώνως πρός τόν δημοσιογράφον κ. Γ. Μπακόλα τῆς ἐφημερίδος «Μετέωρα»:

«Ὁ π. Ἀθανάσιος προκάλεσε αἴσθηση μὲ τὴν ἀναφορά του σὲ δαίμονες τῆς κολάσεως, οἱ ὁποῖοι ξεχύθηκαν νὰ ξερριζώσουν ἀπὸ τὴν ψυχὴ τοῦ Ἕλληνα τὴν ὀρθόδοξη πίστη του καὶ τὴν ἐθνική του συνείδηση, ἔχοντας ὡς σκοπὸ τους τὴν ὁλοκληρωτικὴ ὑποδούλωση τῆς πατρίδας μας καὶ τοῦ λαοῦ μας στοὺς σχεδιασμοὺς τῆς παγκοσμιοποίησης, τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων καί τῆς Νέας Ἐποχῆς, καθὼς καὶ μὲ τὸ κάλεσμά του νὰ κάνουμε τὰ σπίτια μας κρυφὰ καὶ νέα σχολειά, γιὰ νὰ γαλουχήσουμε τὰ παιδιά μας μὲ τὶς παραδόσεις τοῦ γένους μας ὑποκαθιστώντας τὴν πλημμελῆ σχολικὴ ἐκπαίδευση, ποὺ τοὺς παρέχεται. Αἰχμὴ τοῦ δόρατος, γιὰ τὴν βίαιη καὶ ἄμεση ὑπαγωγή μας στὸν ἠλεκτρονικὸ ὁλοκληρωτισμὸ, ποὺ παρακολουθεῖ, χαρακτηρίζει, στιγματίζει καὶ ἐνοχοποιεῖ ὅ,τι καὶ ὅσους ἐπιθυμεῖ, εἶπε πὼς εἶναι οἱ ἠλεκτρονικὲς κάρτες καὶ κυρίως ἡ κάρτα τοῦ πολίτη, ποὺ συνιστᾶ ὀξύτατη ἀπειλή γιὰ τὶς ἀτομικές μας ἐλευθερίες καὶ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα»

Ἀπὸ τὸν Μέγα Βασίλειο («Ὅροι κατ᾽ ἐπιτομήν»)

«Ἐὰν τὰ ἁμαρτήματά μας, ὅπως εἶναι φυσικόν, συμβαίνει καὶ νὰ μετροῦνται καὶ νὰ ἀριθμοῦνται, ἐνῶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀμέτρητο καὶ οἱ οἰκτιρμοί του ἀναρίθμητοι, δὲν ἔχουμε καιρὸ γιὰ ἀπόγνωση καὶ ἀπελπισία, ἀλλὰ γιὰ ἐπίγνωση τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ καὶ καταδίκη τῶν ἁμαρτημάτων, τῶν ὁποίων ἡ ἄφεση, ὅπως λέγει ἡ Ἁγία Γραφή, παρέχεται μὲ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Ὅτι δὲ δὲν πρέπει νὰ ἀπογοητευόμαστε, τὸ διδασκόμεθα σὲ πολλὰ σημεῖα καὶ μὲ πολλοὺς τρόπους, ἀλλ᾽ ἰδιαίτερα ἀπὸ τὴν Παραβολὴ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἀναφέρεται στὸν Ἄσωτον Υἱόν, ποὺ πῆρε τὴν πατρικὴ περιουσία καὶ τὴν κατανάλωσε στὶς αἰσχρὲς πράξεις του».

Περιοδικόν «Θεοδρομία» : ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ

«Αποδεχόμαστε όλα τα δόγματά της, όλους τους Ιερούς Κανόνες της, όλες τις Οικουμενικές και Τοπικές Συνόδους και αποκρούουμε και αποκηρύσσουμε όλες τις αιρέσεις, παλαιές και νεώτερες, και μεταξύ αυτών τις πάμπολλες του Παπισμού και του Προτεσταντισμού. Όσοι τις δικαιολογούν ως θεολογούμενα, όσοι αναγνωρίζουν τα μυστήρια και την Χάρη των δήθεν αδελφών  εκκλησιών, των αιρέσεων, των δήθεν εκκλησιών, αυτοί σχίζουν και διαιρούν τους Ορθοδόξους  πιστούς και υπόκεινται στα σχετικά επιτίμια των Ιερών Κανόνων, που δεν έχουν παλιώσει, ούτε έχουν ακυρωθή, αλλά ίσχυαν, ισχύουν και θα ισχύουν πάντοτε. Η Νέα Εποχή, η καινή κτίση, άρχισε δια της ενανθρωπήσεως, δια της Γεννήσεως του Χριστού, και συνεχίζεται δια των Αποστόλων και των Πατέρων. Δεν την αρχίζουν τώρα οι πατριάρχες και οι αρχιεπίσκοποι, που διακρίνουν τις εποχές και διαιρούν την Εκκλησία, για να αποφύγουν τις συνέπειες της συνεχείας και της ταυτότητος»  

Θαύμα να δει ένας άπιστος, η υπερηφάνεια δεν τον αφήνει να πιστέψει… -- Του Φώτη Κόντογλου

Αθεΐα! Τίτλος μεγάλος και καύχημα για τον σημερινόν άνθρωπο. Όποιος τον αποχτήσει(και για να τον αποχτήσει, φτάνει να χειροτονηθεί μοναχός του άπιστος),γίνεται παρευθύς στα μάτια των άλλων σοφός, κι' ας είναι αμόρφωτος, σοβαρός, κι' ας είναι γελοίος, επίσημος κι' ας είναι αλογάριαστος, υπεράξιος κι' ας είναι ανάξιος, επιστήμονας κι' ας είναι κουφιοκέφαλος.

Δεν μιλώ για τον άνθρωπο που έχει πόθο να πιστέψει, μα δεν μπορεί, με όλο που κατά βάθος πάντα η αιτία της απιστίας είναι η περηφάνεια, αυτή η οχιά, που κρύβεται τόσο επιτήδεια μέσα στον άνθρωπο, που δεν μπορεί να την καταλάβει. Όπως και νάναι, οι άνθρωποι που αγωνίζουνται και πολεμάνε με τον άπιστο εαυτό τους, έχουνε όλη τη συμπόνεσή μας.

Ο ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟΣ «ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΟΤΗΤΟΣ» ΚΑΙ «ΜΕΤΑΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΟΣ» -- Τοῦ Μοναχοῦ Ἀββακούμ

Ἡ διάσπαση τῆς Θεολογίας ὑπῆρξε, ἤδη ἀπό τούς πρώτους – μετά τήν Πεντηκοστή– αἰῶνες, προπομπός διάσπασης τῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας καί ἐκκόλαμψης αἱρέσεων. Ὡς γνωστόν, στη Δύση ἡ διάσπαση τῆς Θεολογίας (ἀπό τούς χρόνους τοῦ Ἁγ. Αὐγουστίνου–ἰδιαιτέρως ὅμως κατά τη δεύτερη χιλιετία) ἦταν ὁ κύριος παράγοντας καί συνάμα ἡ ἀφετηρία τῆς ἐκκλησιολογικῆς πολυδιάσπασης. Ἡ δέ ἑδραίωση τῆς ἐπιστημονικῆς θεολογίας, ὡς κρατούσης θεολογίας στή Δύση –μέ τίς περίεργες μεθόδους δογματικῆς και ἀπολογητικῆς– συνέβαλε τά μέγιστα στήν κοσμική συρρίκνωση τῆς Θεολογίας καί πιό συγκεκριμένα στή συρρίκνωση καί ὑποβάθμιση τῆς χαρισματικῆς θεολογίας. Στήν κατ᾽ ἀνατολάς Χριστιανοσύνη (Ὀρθοδοξία) κρατοῦσα θεολογία εἶναι ἡ χαρισματική θεολογία, συνυπάρχουσας καί τῆς ἐπιστημονικῆς θεολογίας, ἡ ὁποία ὑπηρετεῖται κυρίως στόν πανεπιστημιακό χῶρο. Στήν Ὀρθοδοξία μας δέν δημιουργεῖται πρόβλημα μεταξύ ἐπιστημονικῆς καί χαρισματικῆς θεολογίας, καθώς δέν πρόκειται για δύο θεολογίες, ἀλλά γιά τή μία και αὐτή Ὀρθόδοξη (πατερική) Θεολογία, μέ κάποιες ὁριοθετήσεις καί κάποιους προσδιορισμούς, ὡς προς τούς φορεῖς καί τούς τρόπους ἔκφρασής της, διαμορφωνόμενων ἔτσι καί ἀντίστοιχων ρόλων (ἐπιστημονικοῦ καί χαρισματικοῦ) τῆς αὐτῆς καί μιᾶς πάντα Θεολογίας. Σχηματικῶς:

Του αειμνήστου Γεωργίου Ζερβού, διευθυντού του «Ορθοδόξου Τύπου»:

Η πλειοψηφία των Ιεραρχών μας έχει εκπέσει εις την συνείδησιν του πιστού λαού. Όχι μόνον δια την αφωνίαν της εις ζητήματα απογαλακτισμού του Κράτους από την Ορθοδοξίαν αλλά και κυρίως δια θέματα πίστεως. Ο λαός του Θεού διερωτάται εις ποίον «Θεόν» πιστεύουν οι Επίσκοποί του; Ο λαός του Θεού διερωτάται εις ποίαν Εκκλησίαν πιστεύουν και υπηρετούν οι Επίσκοποί του, όταν ανέχωνται και σιωπούν δια την καταπάτησιν των Αποστολικών και άλλων Ιερών Κανόνων, οι οποίοι επεκυρώθησαν υπό Οικουμενικών Συνόδων; Πως υπερασπίζονται την Πίστιν, όταν ανατρέπονται τα πάντα και σιωπούν; Ο πιστός λαός διαπιστώνει ότι η πλειοψηφία των Ιεραρχών δεν υπηρετεί την Ορθοδοξίαν. Είτε ευθέως, είτε εμμέσως, είτε σιωπηλώς, εγκρίνει την προδοσίαν της Πίστεως. Υπηρετεί τον Πάπαν της Ανατολής, τον Πάπα των Αθηνών, τον Πάπαν με τα πολλά και πλούσια Εκκλησιαστικά Ιδρύματα νησιωτικής περιφερείας της Ελλάδος, τον Πάπαν της Δύσεως, τον οποίον προσκυνά και τον αναγνωρίζει πλέον ως Αγιώτατον Επίσκοπον της Πρεσβυτέρας Ρώμης, αλλά όχι την Ορθόδοξον Εκκλησίαν και Πίστιν. Οι Επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος συμπεριφέρονται δουλικώς έναντι του Φαναρίου, του Αθηνών και του Πάπα της νησιωτικής Ελλάδος, χειροκροτούντες και προσυπογράφοντες την προσχώρησιν εις την αίρεσιν.  

Ἡ μουσουλμανοποίησις τῆς Ἑλλάδος

ΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑΙ κυβερνήσεις ἠδιαφόρησαν διὰ τὸ ὑπ᾽ ἀριθμὸν ἕνα Ἐθνικὸν θέμα, τὸ ὁποῖον εἶναι τὸ δημογραφικόν. Ἡ κατάρρευσις τῶν ἀσφαλιστικῶν ταμείων δὲν ὀφείλεται μόνον εἰς τὴν κακοδιαχείρισιν καὶ εἰς τὴν σπατάλην, ἀλλὰ εἰς τὴν ἔλλειψιν ἀναζωογονήσεως τοῦ πληθυσμοῦ. Τὰ Ἑλληνόπουλα παρασυρόμενα ὑπὸ τῆς καταναλωτικῆς κοινωνίας, τὴν ἀπαξίωσιν τῶν ἰδανικῶν καὶ τῶν ἀξιῶν, τὴν ἀνέμελον ζωὴν καὶ τὴν ἀγωνίαν διὰ τὴν ἐπαγγελματικὴν ἀποκατάστασίν των ἀποφεύγουν τὸν γάμον καὶ τὴν δημιουργίαν οἰκογενείας. Οἱ πολιτικοί, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἀπεφάσισαν τὸ 1993 διακομματικῶς τοὺς ἄξονας, διὰ τὴν ἀντιμετώπισιν τοῦ δημογραφικοῦ προβλήματος, ἠδιαφόρησαν προκλητικώτατα. Ἀντὶ διὰ τὴν παροχὴν κινήτρων εἰς τοὺς νέους διὰ τὴν δημιουργίαν οἰκογενείας ἔχομεν εἰσαγωγὴν λαθρομεταναστῶν καὶ μάλιστα ἀπὸ χώρας, αἱ ὁποῖαι εἶναι κατὰ τὸ πλεῖστον Μουσουλμανικαί.
--------------------------------

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Εὔχομαι ὁλοψύχως νά διαψευσθῶ, ἀλλά «πολιτικοί» καί «ἐκκλησία» ἐργάζονται πυρετωδῶς ὑπέρ τῆς ἰσλαμοποιήσαεως τῆς «Ἑλλάδος», ὁ δέ «λαός» ἀδιαφορεῖ, ἵνα μήν εἴπω ὅτι τιμᾶ τούς ΒΡΩΜΕΡΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΑΣ! Συνεπῶς, πολύ φοβοῦμαι ὅτι ἡ «Ἑλλάς» θά εἶναι ἡ πρώτη χώρα πού θά προσκυνήση τόν Ἀντίχριστον, τά βήματα τοῦ ὁποίου ἤδη ἀκούγονται πρό τῶν θυρῶν!