Εἰς μίαν πρωτόφαντον δυσοσμίαν «ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΥΩΔΙΑ» -- Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Δέ χρειάζεται μεγάλη ἀνιχνευτική προσπάθεια, γιά νά διαπιστώσει κανείς τήν ἠθική καθίζηση καί τήν παρακμή τῆς ἐποχῆς μας. Στόν κάθε βηματισμό, καί μιά δύσοσμη χωματερή. Σέ κάθε ματιά κι ἕνα γοητευτικό εἴδωλο τῆς Ἀφροδίτης. Κάθε ἄκουσμα καί μιά ἑλκυστική μελωδία τοῦ ὑπόκοσμου. Μιά πρωτόφαντη ἠθική δυσοσμία ἁπλώνεται σ’ ὅλο τόν κόσμο. Κάθε πόλη καί μιά Βαβυλώνα, μιά Ρώμη, μιά Πομπηΐα. Ἡ κακία σ’ ὅλες της τίς μορφές. Ἡ ἁμαρτία στήν πιό μεγάλη της ἔξαρση καί ἔκταση. Ἡ ἀνομία καί ἡ παρανομία, τά εὔσημα τοῦ «προοδευτικοῦ» τῆς ἐποχῆς μας. Ὁ ἀμοραλισμός καί ὁ μηδενισμός, τό ἀφιόνι τοῦ πολιτισμοῦ καί τῶν ἰδανικῶν. Ὁ πανσεξουαλισμός, ἡ κορύφωση καί ὁ ἀποπνιγμός τῆς ψυχῆς. Σ’ ἕνα τέτοιο κόσμο ἡμιλιπόθυμο, καί σχεδόν, νεκρό, ὁ μόνος ζωντανός ἀνάμεσα στούς νεκρούς, εἶναι μονάχα ὁ χριστιανός, ὁ ἀληθινός χριστιανός.

Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός : Η Ουνία στην Ελλάδα.

Πρόσωπο και προσωπείο. Η Ουνία χθες και σήμερα,

Μιλώντας για Ελλάδα, εννοούμε το Ελληνικό Κράτος (1839 κ.ε.), διότι ήδη κατά τη διάρκεια της δουλείας (Τουρκοκρατίας, Ενετοκρατίας) οι ανοργάνωτοι ακόμη Ουνίτες ανέπτυξαν μεγάλη δραστηριότητα στον ιστορικό ελληνικό χώρο, κινούμενοι τόσο στα όρια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, όσο και στις ενετοκρατούμενες περιοχές. Όπως και παραπάνω υπογραμμίσθηκε, οι απόφοιτοι του Κολλεγίου του Αγ. Αθανασίου ανέπτυξαν έντονη ουνιτική (ενωτική) δραστηριότητα μεταξύ των ομογλώσσων και ομοεθνών τους. Οι Ιησουΐτες, που ενίσχυαν την ουνιτική αυτή κίνηση, εμφανίσθηκαν από το 1583 και στην Κωνσταντινούπολη και με τα μέσα που διέθεταν (χρήμα, εκδόσεις, πολιτική κάλυψη) έγιναν ο «κακός δαίμονας» της Ρωμαίικης Εθναρχίας, που είχε την ευθύνη για ολόκληρο το ρωμαίικο μιλλέτι, τους Ρωμηούς-Ορθοδόξους-των Βαλκανίων και της Μικρασίας.

Τη ΚΗ΄ (28η) Σεπτεμβρίου, μνήμη του Δικαίου και Προφήτου ΒΑΡΟΥΧ.

Βαρούχ ο Δίκαιος και Προφήτης κατήγετο εκ της φυλής του Ιούδα ακμάσας περί το χστ΄ (606) π. Χ. Ο πατήρ του εκαλείτο Νήριος είχε δε και αδελφόν ονόματι Σαραίον, όστις ήτο αυλικός του βασιλέως Σεδεκίου· διδάσκαλον δε είχε τον μέγαν Προφήτην Ιερεμίαν. Τόσον δε πολύ ηγαπάτο από εκείνον, ώστε ενομίζετο πνοή και ανάπαυσις του Ιερεμίου. Και οι δύο ομού εγνωρίζοντο ως μία ψυχή, ηνωμένη εις δύο ιδιαίτερα σώματα, επειδή ένα και τον αυτόν αρχηγόν και ταξίαρχον είχον, το Πνεύμα το Άγιον· πλην ο Βαρούχ καθαρώτερα και φανερώτερα εκελάδησε τα περί της ενσάρκου του Κυρίου οικονομίας, λέγων· «Ούτος ο Θεός ημών ου λογισθήσεται έτερος προς αυτόν… Μετά τούτο επί της γης ώφθη, και τοις ανθρώποις συνανεστράφη» και τα εξής (Βαρούχ γ: 35-37 ). Δύναται δε να εύρη και άλλα τούτου ρητά όστις φιλοπόνως αναγινώσκει την παλαιάν Γραφήν, τα οποία αποδεικνύουσι και παριστάνουσι καθαρώς ότι ο Βαρούχ είναι Προφήτης. Ούτος λοιπόν, θεοφιλώς πολιτευσάμενος, εν ειρήνη την ψυχήν του τω Κυρίω παρέδωκεν.

US State Dept. backs Ukrainian autocephaly

(state.gov) - The United States strongly supports religious freedom, including the freedom of members of groups to govern their religion according to their beliefs and practice their faiths freely without government interference. The United States respects the ability of Ukraine’s Orthodox religious leaders and followers to pursue autocephaly according to their beliefs. We respect the Ecumenical Patriarch as a voice of religious tolerance and interfaith dialogue.

The United States maintains unwavering support for Ukraine and its territorial integrity in the face of Russian aggression in eastern Ukraine and the Russian occupation of Crimea. We also support Ukraine as it charts its own path and makes its own decisions and associations, free of external interference.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ~ Ι.Μ.ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 28 Σεπτεμβρίου 2018

Τη ΚΗ΄  (28^η) Σεπτεμβρίου,  μνήμη του Οσίου Πατρός ημών κι Ομολογητού ΧΑΡΙΤΩΝΟΣ, διασωθέντος από του μαρτυρικού τέλους εν έτει από Χριστού 276.                                                                                                                                          

Χαρίτων ο Όσιος πατήρ ημών εγεννήθη εις το Ικόνιον της Μικράς Ασίας, εις το οποίον και ανετράφη εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου, ανδρωθείς δε εγένετο περιβόητος δια την ευσέβειαν και την αρετήν του και κατέστη πρώτος της πόλεως ταύτης. Κατά την εποχήν εκείνην (σο΄ - σοστ΄ ) (270-276) εβασίλευεν εν Ρώμη ο Αυρηλιανός, όστις κατ’ αρχάς μεν της βασιλείας του, αν και ήτο ειδωλολάτρης, όμως δεν ημπόδιζε τους Χριστιανούς να προσκυνώσι τον αληθινόν Θεόν· κατόπιν όμως παρακινηθείς από τους δαίμονας, τους οποίους ελάτρευεν, εκίνησε μέγαν διωγμόν κατά των Χριστιανών, και εις όλας τας επαρχίας της βασιλείας του έστειλεν ασεβή προστάγματα, κελεύοντα τους εξουσιαστάς μεθ’ όλης της δυνατής προσπαθείας να καταπείσωσι τους Χριστιανούς να αρνηθώσι την πίστιν του Χριστού και να επιστρέψωσιν εις την πλάνην της ειδωλολατρίας, τους δε μη υποτασσομένους εις τα ασεβή προστάγματά του να παιδεύωσι διαφοροτρόπως, και τέλος επονειδίστως να τους θανατώνωσι.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΥΠΕΡΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Θεσσαλονίκη 26/09/2018

Αγαπητέ κ. Υπουργέ,

Με τη χάρη του Θεού, είμαι ένας υπερπολύτεκνος πατέρας 10 παιδιών, εκ των οποίων τα 6 είναι μαθητές δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου, και έχουν παραλάβει τα βιβλία (τους φακέλους) μαθητή των θρησκευτικών.

Μετά μεγάλης μου λύπης διαπίστωσα ότι περιφρονήσατε τους Ελληνορθόδοξους γονείς και μαθητές, περιφρομήσατε την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία, περιφρονήσατε το Ελληνικό Σύνταγμα, περιφρονήσατε έως και το Ανώτατο Συμβούλιο της Επικράτειας, το οποίο έκρινε τον εν λόγω φάκελο άκυρο και παράνομο.

Σεβαστήκατε δε την Μουσουλμανική κοινότητα και την Ιουδαϊκή κοινότητα.

Μήπως τελικά, κύριε Υπουργέ, έχετε ρατσιστική συμπεριφορά προς τους Ελληνορθόδοξους πολίτες;

Για τους παραπάνω λόγους, σας επιστρέφουμε για 2η συνεχή χρονιά ως απαράδεκτα τα βιβλία (τους φακέλους) μαθητή. Τα επιστρέφουμε σε ένα υπουργείο, στο οποίο προς το παρόν προΐστασθε, που συμβαδίζει με τις απαράδεκτες κινήσεις της παγκοσμιοποίησης, της πανθρησκείας, της πολυπολιτισμικότητας, καθώς και με τις κινήσεις καταξίωσης της -σύμφωνα με την ορθόδοξη διδασκαλία- ομοφυλοφιλικής διαστροφής.

Ευχόμαστε ο Τριαδικός Θεός να σας φωτίσει, ώστε να μετανοήσετε εγκαίρως, πριν κλείσετε οριστικά τα μάτια σας στον μάταιο τούτο κόσμο.

Με σεβασμό
Τσακιρίδης Μιχαήλ

Κοινοποίηση

Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων
Έντυπα και Ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε.
Διάφοροι φορείς κ.τ.λ.

Η Ευαγγελίστρια του Ελικώνος

Ανεβαίνοντας στις πλαγιές του Ελικώνος, εκεί που την αρχαία εποχή λατρεύονταν οι μυθικές ελικωνίδες μούσες, προβάλει το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας. Εκεί τώρα υμνείται και λατρεύεται «σωματικαίς φωναίς» "των ασωμάτων το άσμα", η Παναγία. 

Τριγύρω στην ιερά μονή, αιωνόβια πλατάνια, πανύψηλες λεύκες και πεύκα συνθέτουν ένα καταπράσινο τοπίο. 
Ο πρώτος ναός του μοναστηριού, βυζαντινού ρυθμού, οικοδομήθηκε τον 12ο αι., όταν η βυζαντινή αυτοκρατορία βρισκόταν στον κολοφώνα της δόξας της. Ανακαινίσθηκε αργότερα, τον 17ο αι., οπότε η μονή έγινε σταυροπηγιακή. 
Στο απέριττο τέμπλο του είναι αναρτημένη η εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, εικόνα αρχαία και θαυματουργή, όπως αποδεικνύουν πολλές μαρτυρίες ευεργετηθέντων. 
Την περίοδο της εθνικής παλιγγενεσίας πλήθος ιστορίες και θρύλοι γεμάτοι ηρωισμό είναι δεμένοι με την παράδοση της μονής. Το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας παίζει τότε εθνικό και ανθρωπιστικό ρόλο. Γίνεται καταφύγιο των κυνηγημένων ραγιάδων και κρησφύγετο των ηρωικών οπλαρχηγών. Από κει πέρασαν, καθώς λένε, ο Δημ. Υψηλάντης και ο Καραϊσκάκης με τα παλληκάρια τους, καθώς και πολλοί άλλοι αγωνιστές. 

Τη ΚΖ΄ (27η) Σεπτεμβρίου, η Αγία Νεομάρτυς ΑΚΥΛΙΝΑ ράβδοις συνθλασθείσα τελειούται εν έτει 1764.

Ακυλίνα η Αγία Νέα Παρθενομάρτυς του Χριστού ήτο εκ Θεσσαλονίκης, από χωρίον καλούμενον Ζαγκλιβέρι, κείμενον εν τη Επισκοπή Αρδαμερίου, γεννηθείσα από γονείς ευσεβείς· το μαρτύριον αυτής συνέβη υπό τοιαύτας περιστάσεις. Ημέραν τινά ο πατήρ της Αγίας διεπληκτίσθη μεθ’ ενός Τούρκου γείτονός του (επειδή εκεί κατώκουν τότε και Χριστιανοί και Τούρκοι), κτυπήσας δε αυτόν εκ συνεργείας του μισοκάλου τον εφόνευσεν· όθεν τον συνέλαβον οι εξουσιασταί του τόπου και τον ωδήγησαν εις τον πασάν της Θεσσαλονίκης, δια να τον θανατώση·

Άγιος Ησύχιος «Προς Θεόδουλο»

Ο Κύριος, θέλοντας να δείξει ότι κάθε εντολή την εκτελούμε από χρέος, ενώ η υιοθεσία που προσφέρει, συντελείται στους ανθρώπους με το αίμα Του, λέει: « Όταν κάνετε όσα έχετε διαταχθεί, να πείτε ότι είμαστε αχρείοι δούλοι και κάναμε αυτό που οφείλαμε». Γι αυτό δεν είναι μισθός έργων η Βασιλεία των Ουρανών, αλλά χάρη και δωρεά του Κυρίου που έχει ετοιμάσει για τους πιστούς δούλους Του. Δεν απαιτεί ο δούλος την ελευθερία ως μισθό, αλλά ευχαριστεί ως οφειλέτης και την περιμένει ως δωρεά.

Τη ΚΖ΄ (27η) Σεπτεμβρίου, μνήμη των Αγίων Αποστόλων ΜΑΡΚΟΥ, ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΥ και ΖΗΝΩΝΟΣ.

Εις τον Μάρκον                                                                                                                         
Μάρκος ο Απόστολος, όστις και Ιωάννης ονομαζάζεται, και τον οποίον αναφέρει ο Ευαγγελιστής Λουκάς εις τας Πράξεις των Αποστόλων λέγων: «Συνιδών τε (ο Πέτρος) ήλθεν εις την οικίαν Μαρίας της μητρός Ιωάννου του επικαλουμένου Μάρκου» (ιβ΄ : 12). Ούτος, λέγω, χειροτονηθείς από τους Αποστόλους  Επίσκοπος της Βύβλου, εφάνη δόκιμος εν τη εργασία του Ευαγγελίου. Τόσον δε ήτο φίλος και οικείος του Θεού ο μακάριος, ώστε η σκιά μόνον του ιερού σώματός του εθεράπευε τας αρρωστείας των ασθενών.

Ρουκέτα από Μόσχα! «Δεν σας ανήκει το Αγ. Ορος»

Οι Ρώσοι για πρώτη φορά αμφισβητούν ευθέως το καθεστώς της Αθωνικής Πολιτείας
Πρωτοφανής πρόκληση σημειώθηκε από το Πατριαρχείο της Μόσχας, που αμφισβητεί ανοιχτά το αυτοδιοίκητο του Αγίου Ορους ως αναπόσπαστου τμήματος της ελληνικής επικράτειας, με απώτερο στόχο να αλλοιώσει το ανά τους αιώνες ελληνικό υπόβαθρο της οικουμενικής Ορθοδοξίας. 
«Ο Αθως δεν θα έπρεπε να απασχολεί καθόλου την Ελλάδα» δήλωσε με θράσος ο πρώην πρωθυπουργός της Ρωσίας Σεργκέι Στεπάσιν και νυν επικεφαλής της «περιώνυμης» Ορθόδοξης Αυτοκρατορικής Εταιρίας της Παλαιστίνης. Πρόκειται για την «περίεργη» εταιρία, την οποία το ελληνικό ΥΠΕΞ τον Ιούλιο κατηγόρησε για «πρακτόρικες» δράσεις στον ελληνικό χώρο, ειδικά στη βόρεια Ελλάδα, όπου φαίνεται να διατηρεί ισχυρές διασυνδέσεις με ορισμένους Ελλαδίτες μητροπολίτες και παράγοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Τη ΚΖ΄ (27η) Σεπτεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΙΓΝΑΤΙΟΥ Ηγουμένου της Μονής του Σωτήρος Χριστού της επιλεγομένης του Βαθέος Ρύακος.

Ιγνάτιος ο Όσιος πατήρ ημών ήτο από της δευτέρας επαρχίας των Καππαδοκών, κατά τους χρόνους Νικηφόρου Β΄ του Φωκά εν έτει 963-969 και Ιωάννου Α΄ του Τσιμισκή, εν έτει 969-976. Εκ νεαράς δε ηλικίας αφιερωθείς εις τον Θεόν ως άλλος Σαμουήλ, επήγεν εις το Μοναστήριον το καλούμενον του Βαθέος Ρύακος, και έμαθεν όλην την ασκητικήν ακρίβειαν από τον Όσιον Βασίλειον τον Ηγούμενον και κτίτορα της Μονής ταύτης. Επειδή δε έφθασεν εις το άκρον της αρετής, δια τούτο χειροτονείται βαθμηδόν Αναγνώστης, Υποδιάκονος, Διάκονος και Πρεσβύτερος. Έπειτα προβάλλεται και Ηγούμενος του Μοναστηρίου τούτου.

Ὅταν ὁ λαός λησμονῆ τόν Θεόν «ΑΠΕΛΑΚΤΙΣΕΝ Ο ΗΓΑΠΗΜΕΝΟΣ» -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ἡ δεύτερη ὠδή τοῦ Μωϋσῆ εἶναι, στ’ ἀλήθεια, συγκλονιστική. Εἶν᾽ ἕνα τραγούδι λυρικό, ἐλεγειακό, θρηνητικό. Ἕνα ἀπό τ’ ἀριστουργηματικά κείμενα τῆς ὅλης Ἁγίας Γραφῆς. Μιά πένθιμη, θά λέγαμε, ὠδή, γιά τήν ἀποστασία τοῦ Ἰσραήλ. Ὁ ἀγαπημένος λαός τοῦ Θεοῦ πῆρε ἁπλόχερα τόσες δωρεές στή δύσκολη καί ταλαιπωρημένη του ζωή, μά τίς λησμόνησε. Τίς ἔσβησε ἀπ’ τή μνήμη του. Ἀποδείχτηκε ἀχάριστος. Συνήθως ὁ ἀχάριστος εἶναι καί ὑποκριτής. Ὅσο παίρνει τίς εὐεργεσίες καί τά δῶρα, προσποιεῖται τόν καλό καί τόν εὐγνώμονα. Ὅταν ὅμως πάψει νά λαμβάνει, τά λησμονάει ὅλα. Οὔτε τίς εὐεργεσίες, ἀλλ’ οὔτε τόν εὐεργέτη θυμᾶται. Ὁ Ἰσραήλ πῆρε πολλά. Ἔμοιαζε μοναχοπαίδι ἀνάμεσα στούς λαούς τοῦ κόσμου. Ξεχωριστή ἦταν ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ σέ τοῦτο τό λαό. Σαράντα χρόνια στήν ἔρημο –καί σ’ ὅλη τή ζωή του– σκόρπιζε τά ἀγαθά Του. Ἀλλ’ ὅπως πάντοτε συμβαίνει, ἡ ἄνετη καί καταναλωτική ζωή, ἀντί νά εὐαισθητοποιεῖ τόν ἄνθρωπο, τόν σκληραίνει. Ἀντί νά μαλακώνει τήν καρδιά, τήν κάνει ἀναίσθητη καί ἀδιάφορη.

Τη ΚΖ΄ (27η) Σεπτεμβρίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΕΠΙΧΑΡΙΤΟΣ.

Επίχαρις η Αγία Μάρτυς ήτο εν τη Ρώμη κατά τους χρόνους Διοκλητιανού, εν έτει 298, συνελήφθη δε ως Χριστιανή από τον έπαρχον Καισάριον, και ομολογήσασα παρρησία το όνομα του Χριστού κρεμάται και ξέεται. Έπειτα συνέτριψαν τα μέλη της με σφαίραν μολυβδίνην τέσσαρες στρατιώται. Επειδή δε η Αγία προσηυχήθη, δια τούτο ήλθον Άγγελοι και εθανάτωσαν τους πιδεύοντας αυτήν τέσσαρας στρατιώτας. Τελευταίον καταδικάζεται η Αγία να αποκεφαλισθή. Όθεν όταν έφθασεν εις τον τόπον της καταδίκης και εστάθη επάνω εις μίαν πέτραν, ω του θαύματος! ευθύς η πέτρα ανέβλυσεν ύδωρ. Αποκεφαλισθείσα δε παρέδωκε την αγίαν ψυχήν της εις χείρας Θεού, και έλαβε του μαρτυρίου τον στέφανον.

Ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας καὶ οἱ ἐθνοπατέρες μας

Αὔξηση ἀποδοχῶν βουλευτῶν

Κύριε διευθυντά,

Μὲ ἀφορμὴ τὴν πρόσφατη συζήτηση στὴ Βουλὴ γιὰ τὴν αὔξηση τῶν ἀποδοχῶν τῶν βουλευτῶν, παραθέτω μία ἀποστροφὴ λόγου τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια πρὸς τὴ Δ' Ἐθνικὴ Συνέλευση (Ἄργος, 4/8/1829):

“Ἐλπίζω ὅτι ὅσοι ἐξ ὑμῶν συμμετάσχουν εἰς τὴν κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ᾽ ἐμοῦ ὅτι εἰς τὰς παρούσας περιπτώσεις, ὅσοι εὑρίσκονται εἰς δημόσια ὑπουργήματα δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ λαμβάνουν μισθοὺς ἀναλόγους μὲ τὸν βαθμὸ τοῦ ὑψηλοῦ ὑπουργήματός των καὶ μὲ τὰς ἐκδουλεύσεις των, ἀλλ᾽ ὅτι οἱ μισθοὶ οὗτοι πρέπει νὰ ἀναλογοῦν ἀκριβῶς μὲ τὰ χρηματικὰ μέσα, τὰ ὁποῖα ἔχει ἡ κυβέρνησις εἰς τὴν ἐξουσίαν της”. 
Ὑπενθυμίζω ὅτι ὁ Κυβερνήτης δὲν καταδέχθηκε ποτὲ νὰ δεχθεῖ μισθὸ γιὰ τὶς ὑπηρεσίες του, μὲ τὸ σκεπτικό: 
“ἐφʼ ὅσον τὰ ἰδιαίτερα εἰσοδήματά μου ἀρκοῦν γιὰ νὰ ζήσω, ἀρνοῦμαι νὰ ἐγγίσω μέχρι καὶ ὀβολοῦ τὰ δημόσια χρήματα, ἐνῶ εὑρισκόμεθα εἰς τὸ μέσον ἐρειπίων καὶ ἀνθρώπων βυθισμένων εἰς ἐσχάτην πενίαν”.

Γιῶργος Ἀραμπατζὴς Χαλαργὸς

ΥΓ: Τὸ μήνυμα αὐτὸ θὰ ἦταν σκόπιμο νὰ ἀναρτηθεῖ στὶς αἴθουσες συνεδριάσεων τοῦ ὑπουργικοῦ συμβουλίου, τῆς Βουλῆς καὶ τοῦ Ἀρείου Πάγου, σὰν συνεχὴς ὑπόμνησις πρὸς τοὺς ὑπευθύνους τῶν τριῶν ἐξουσιῶν (ἐκτελεστικῆς, νομοθετικῆς, δικαστικῆς) γιὰ τὸ πῶς ἐννοοῦσε ὁ Ἰ.Κ. τὴ λιτότητα τῶν ἀρχόντων σὲ περιόδους δυστυχίας καὶ στερήσεων τοῦ λαοῦ.

27η Σεπτεμβρίου 1831 Η ΑΠΟΦΡΑΣ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ!!!

Δολοφονηθέντος του Ηγέτη του Έθνους την 27^η Σεπτεμβρίου 1831, η Ελλάς απλώς άλλαξε κατακτητή και ΟΥΔΕΠΟΤΕ έκτοτε υπήρξε ελεύθερη. Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της διήρκησε σχεδόν τριάμισι χρόνια [18 Ιανουαρίου 1828 έως 27 Σεπτεμβρίου 1831]. Το πρωί της αποφράδος 27^ης Σεπτεμβρίου 1831 η, εκ μέρους του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, απόρριψη των αγγλικών και γαλλικών οικονομικών προτάσεων, οδήγησαν τις δύο τελευταίες «προστάτιδες δυνάμεις» να οργανώσουν την δολοφονία του έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος στο  Ναύπλιο.