Α΄ ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓ. ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ.

Εξεύροντας ο Κύριος πως ημείς οι άνθρωποι δεν ημπορούμεν να μάθωμεν όλοι μας γράμματα και, αν μάθωμεν, δεν τα ενθυμούμεσθεν όλα, δια τούτο μας εχάρισεν ο Κύριος ένα λόγον και μετ΄ εκείνον να απεράσωμεν και εδώ καλά και να πηγαίνωμεν και εις τον Παράδεισον. Ποίος είναι ο λόγος; Είναι τούτος: «Ο εσύ μισείς, ετέρω μη ποιήσης, ο εσύ αγαπάς ετέρω ποίησον». Τι θέλει να ειπή αυτός ο λόγος; Εκείνο οπού μισείς εσύ, λέγει ο Θεός, και δεν θέλεις να σου κάμη άλλος, μη το κάμης και εσύ εις τον άλλον. Στοχάσου εσύ τώρα τι θέλεις; Αγαπάς να σε κλέψη άλλος, να σε φονεύση και να σε συκοφαντήση ή άλλο κακόν να σου κάμη; Δεν το αγαπάς. Αυτά μη τα κάμης και εσύ εις τους αδελφούς σου και σώνεσαι. Αμή εσύ τι θέλεις; Θέλεις εσύ να σε θρέφη άλλος, να σε ποτίζη και να σου κάνη ρούχα, να σου κάνη κάθε καλόν, να σε συγχωρά και το σφάλμα σου και να λέγουν κάθε καλόν δια του λόγου σου; Αυτά κάμε και εσύ εις τους αδελφούς σου και σώνεσαι. Τώρα εις το τέλος σας συμβουλεύω να κάμετε όλοι σας από ένα κομπολόγι, μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες, παιδιά και κορίτσια και να έχη εκατόν τρία σπυριά και να το κρατήτε με το αριστερόν χέρι και με το δεξιόν να σμίγης τα τρία σου δάκτυλα, να κάνης τον σταυρόν σου και να λέγης: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος, δια της Θεοτόκου και πάντων των Αγίων ελέησόν με τον αμαρτωλόν και ανάξιον δούλον σου». Μέσα εις το «Κύριε Ιησού Χριστέ» θεωρείται η αγία Τριάς, ο Θεός, η ένσαρκος οικονομία του Χριστού μας, η Δέσποινά μας η Θεοτόκος και πάντες οι Άγιοι.

Επιστολαί Αγ. Νεκταρίου

Επιστολή 27^η

Εν Αθήναις τη 26 Μαρτίου 1907

Θυγάτηρ εν Κυρίω αγαπητή Ξένη, εύχομαί σοι πατρικώς.

Έλαβον αμφοτέρας τας επιστολάς σας τας υπό αριθμ. 10 και 11 και ημερομηνίας 23 και 24 Μαρτίου και δοξάζω τον Θεόν τον μη επιτρέποντα μείζονας των δυνάμεών σας δοκιμασίας. Είη ευλογημένον το όνομά Του, γενηθήτω το θέλημά Του, ως εν ουρανώ και επί της γης. Είθε ο Θεός να χαρίζη υγείαν ψυχής και σώματος πάσαις υμίν. Ειπέ τη Ειρήνη τας ευχάς μου, ας από καρδίας αναπέμπω προς τον Θεόν υπέρ της υγείας αυτής. Παρηγόρησον αυτήν και ενίσχυσον αυτήν. Βλέπω ότι ο πόλεμος διεξάγεται κρατερός, αλλ΄ ο αντίπαλος θέλει ηττηθή καθ΄ όλου. Τη αγαπητή Ακακία πρόσφερε επίσης τας ευχάς μου και ειπέ αυτή, ότι θερμώς παρακαλώ τον Θεόν να την θεραπεύση εις δόξαν του θείου αυτού Ονόματος. Ειπέ αυτή να ελπίζη και να υπομένη και αναμένη το έλεος του Θεού. Προς την καλήν κατά πνεύμα θυγατέρα ημών Μαργαρίταν ειπέ αυτή από μέρους μου, να έχη θάρρος και ότι, ως ο ιατρός μοι είπεν, ο στόμαχός της πάσχει και ότι μετά την πάροδον των υγρών καιρών θα γίνη εντελώς καλά. Η αποθάρρυνσις προέρχεται εκ του πειρασμού, αξιώ να θαρρή και να ελπίζη επί Κύριον. Να επικαλήσθε εις πρεσβείαν προς τον Κύριον και τας προστάτιδάς μου αγίας, την αγίαν Παρασκευήν, την αγίαν Κυριακήν, και την αγίαν Θεοδοσίαν, επίσης και την αγίαν Ευθυμίαν. Να μεταβώσί τινες των αδελφών καμμίαν Κυριακήν ή κανένα Σάββατον να κάμωσι καμμίαν λειτουργίαν και να διαβάσωσι  και καμμίαν παράκλησιν εις την αγίαν Κυριακήν. Τη εύχομαι από καρδίας υγείαν και ρώσιν. Επίσης εύχομαι τη Μαρία υγείαν και προσοχήν. Εις την Μαργαρίταν στέλλω ένα χόρτον το οποίον υπάρχει εις την Αίγιναν, διότι εμαζεύσαμεν εξ αυτού, να μαζεύση και να το βράζη ή μάλλον να βάλλη εις το βραστόν νερόν και το τσάϊ και να πίνη εξ αυτού πολλάκις και την ημέραν και την νύκτα ακόμη κρύον. Να τη ειπής, ότι θα χαρώ μεγάλως, όταν μάθω, ότι πιστεύει εις τους λόγους σας και πείθεται εις αυτούς. Σας είχον στείλει μέγαν αγιασμόν να δίδετε εις τας ασθενούσας, δι΄ αυτό σας τον έστειλα. Εύχομαι ο Θεός να τη αφαιρέση τον πειρασμόν, διότι εξ άπαντος είναι πειρασμός, ημείς και άρρωστη τη θέλομεν…                                                                  

Το Θεοτοκάριον τυπούται, ήδη τυπούται το δεύτερον τυπογραφικόν φύλλον. Σήμερον πέμπω υμίν ένα νέον έργον μου, εκτυπωθέν ήδη, επιγραφόμενον Ιερατικόν Εγκόλπιον, εξ αυτού θα μάθετε πολύ ωραία πράγματα. Το έχω γράψει με καλλιέπειάν τινα, ήτις γίνεται ευδιάκριτος, όταν αναγινώσκηται εκφώνως και καλώς. Οι κύριοι καθηγηταί μοι είπον,

ότι είναι ως ρητορικαί μελέται, να ίδωμεν θα σας αρέση το ύφος…  Εύχομαι απάσαις ταις αδελφαίς από καρδίας υγείαν σώματος και ψυχής, όπως υγιαίνητε κατ΄ άμφω και μοι γράφητε ευχάριστα.                                                                                                   

Σας εύχομαι και διατελώ προς τον Θεόν ευχέτης.

Ο Πνευματικός σας Πατήρ

+Ο Πενταπόλεως Νεκτάριος  

                                                                                                                           

Υ.Γ. Τα συγχαρητήριά μου δια την πρόοδον της εικονισάσης την Παναγίαν, η χειρ του Χριστού δεν είναι επιτυχημένη.

Ο ίδιος.



Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. ερμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

ζ ΄. Ὁ ἅγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ἱεροσολύμων

Σύμφωνος μέ τόν ὅσιο Μάξιμο τόν ὁμολογητή εἶναι καί ὁ ἅγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων. Ὁ ἅγ. Σωφρόνιος ἔζησε τήν ἴδια ἐποχή μέ τόν ἅγιο Μάξιμο καί ἀγωνίσθηκε γιά τήν ἴδια αἵρεσι τοῦ Μονοθελητισμοῦ. Θά κάνωμε λοιπόν καί σ’ αὐτόν τόν ἅγιο μία μικρή ἀναφορά, διά τόν λόγο ὅτι ἀναφέρει στή διδασκαλία του σχεδόν αὐτούσιο τό δεύτερο μέρος του ὑπό ἐξέτασιν ΙΕ΄ ἱεροῦ Κανόνος τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου. Ἀναφέρει λοιπόν ὁ ἅγιος στό κεφάλαιο τό λεγόμενο

«Περί ἐξαγγελιῶν» τά ἑξῆς: «Τοῖς δίδουσι χρήματα πρός τό διαφυγεῖν βασάνους, οὐκ ἔστιν ἔγκλημα · εἵλοντο γάρ χρήματα ζημιωθῆναι ἤ ψυχήν · καί λύτρον ἀνδρός ὁ ἴδιος

πλοῦτος. Οὐδέ τοῖς τῇ φυγῇ τήν σωτηρίαν πορισαμένοις ἔστιν ἐγκαλεῖν, κἄν ἀντ’ αὐτῶν ἕτεροι κατασχέθησαν · ἠδύναντο γάρ κἀκεῖνοι φυγεῖν. Εἴ τις πρεσβύτερος ἤ διάκονος ὡς δῆθεν ἐπ’ ἐγκλήματι τοῦ οἰκείου κατεγνωκώς ἐπισκόπου πρό συνοδικῆς διαγνώσεως ἀποστῇ τῆς αὐτοῦ κοινωνίας, καί μή ἀναφέρῃ τό ὄνομα αὐτοῦ, καθαιρείσθω. Καί εἴ τις ἐπίσκοπος αὐτό τοῦτο τολμήσει κατά τοῦ ἰδίου μητροπολίτου, καθαιρείσθω. Ὡσαύτως καί εἴ τις ἐπίσκοπος ἤ μητροπολίτης κατά τοῦ πατριάρχου ταῦτα τολμήσει, τῆς ἱερωσύνης παυέτωσαν. Εἴ δε τινες ἀποσταῖ[έ]ν τινος οὐ διά πρόφασιν ἐγκλήματος, ἀλλά δι’ αἵρεσιν ὑπό συνόδου ἤ ἁγίων Πατέρων κατεγνωσμένην τιμῆς καί ἀποδοχῆς ἄξιοι,ὡς οἱ ὀρθόδοξοι» (P.G. 87Γ, 3369D).

Εἶναι ἀξιοθαύμαστο τό σημεῖο αὐτό τῆς διδασκαλίας τοῦ ἁγ. Σωφρονίου, διότι ταυτίζεται, κατά γράμμα θά λέγαμε, μέ τόν ὑπό ἐξέτασι ἱερό Κανόνα. Ἴσως δέν θά ἦταν

ὑπερβολικό νά ποῦμε ὅτι, κατά τήν διατύπωσι τοῦ ἐν λόγῳ Κανόνος, οἱ Πατέρες τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου εἶχαν ὑπ’ ὄψιν τους τήν διδασκαλία αὐτή τοῦ ἁγίου, μέ τήν ὁποία βεβαίως ταυτίστηκαν πλήρως.

Εκκλησιαστικά νέα 9/4

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκίδας κ. Χρυσόστομος την  Μ. Δευτέρα 9/4 το απόγευμα, θα χοροστατήσει στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου στον Άγιο Αθανάσιο Διρφύων.


Ο Σεβ. Μητροπ. Κορίνθου κ. Διονύσιος την  Δευτέρα 9/4 στις 7:30 το απόγευμα θα χοροστατήσει στην Ακολουθία του Νυμφίου στον Ιερό Ναό Αγίου Βλασίου Ξυλοκάστρου.


Στην Ιερά Μονή Αγίων Πατέρων Σχιστού Περάματος την Μεγάλη Εβδομάδα, οι πρωινές Ακολουθίες θα αρχίζουν στις 7:00 το πρωί και οι απογευματινές στις 6:30μμ.

Την Μ. Δευτέρα 9/4 , ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ θα χοροστατήσει στις 7:00 το απόγευμα, στην Ακολουθία του Νυμφίου που θα τελεσθεί στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Καλλιπόλεως.

π. Μεταλληνός στον Βαρθολομαίο : από τους περσικούς Σατράπες περάσαμε στους χριστιανούς "Δεσπότες"

 

Κατά τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο «πολὺς τῆς συνηθείας (ἀλλὰ

καὶ τῆς ἐξουσίας, προσθέτουμε) ὁ παραλογισμός». Τὸ

ἀπολυταρχικὸ καὶ ὁλοκληρωτικὸ «πρωτεῖο ἐξουσίας»

δὲν εἶναι σύμπτωμα μόνο τῆς παπικῆς πτώσεως, ἀλλὰ καὶ τῆς

ἀλλοτριωμένης Ὀρθοδοξίας καὶ τῶν Παπολατρῶν τῆς ἐποχῆς

μας. Ἀπὸ τοὺς περσικοὺς Σατράπες περάσαμε, στὴν ἱστορική

μας διαδρομή, στοὺς χριστιανοὺς «Δεσπότες», ποὺ νοοῦν τὸν

τίτλο ὡς σατραπικὸ ἀξίωμα, τελοῦντες σὲ μιὰ μόνιμη διάσταση

μὲ τοὺς πατερικοὺς Ἐπισκόπους, ποὺ σώζουν τὴν ἀποστολι-

κοπατερικὴ παράδοση τοῦ Ποιμένα, ποὺ θυσιάζεται ὑπὲρ τῶν

προβάτων (Ἰωάν. 10, 11 ἑπ.) καὶ δὲν θυσιάζει τὰ πρόβατα γιὰ

τὴν ἐπιβολή του.

Παρόμοια νοσηρὰ φαινόμενα ἀπαντοῦν δυστυχῶς καὶ στὸν

οἰκουμενιστικὸ καὶ μεταπατερικὸ κατήφορο τῆς ἐποχῆς μας.

Στὶς περιπτώσεις αὐτὲς «δεσπόζει» ἡ περιφρόνηση καὶ ἀδια-

φορία γιὰ τὰ ἐπιχειρήματα τῶν διαμαρτυρομένων, καὶ ἐπιδιώ-

κεται ἡ καταδίκη καὶ συντριβή τους. Δὲν διστάζουν, μάλιστα,

νὰ ἐπεμβαίνουν παπικὰ σὲ ἄλλες δικαιοδοσίες, καθορίζοντας

τὴν πορεία τῶν ἄλλων κατὰ τὶς δικὲς τους σκοπιμότητες.Ἡδι-

κή τους (τῶν «παπολατρῶν Ἀλλατίων») ἀνακολουθία ἀπέναντι

στοὺς Πατέρες μας παραθεωρεῖται, καὶ ἀντὶ νὰ θρηνοῦν μετα-

νοοῦντες γιὰ τὸ ὅτι μὲ τὴν οἰκουμενιστικὴ πολιτική τους κα-

τάντησαν (δυστυχῶς) μητραλοῖες καὶ πατραλοῖες, πολε-

μοῦντες μὲ τὰ ἔργα τους τὴν Μητέρα Ὀρθοδοξία καὶ τὰ γνη-

σιότερα καὶ συνεπέστερα Τέκνα της, τοὺς Ἁγίους μας Πατέ-

ρες, ἐπιχειροῦν μὲ κάθε μέσο τὴν φίμωση καὶ ἐξόντωση τῶν

ἐλεγχόντων τὰ ἔργα τους!

Τὸ ἐπιχείρημα τῶν «φονευόντων τοὺς Προφήτας» (Ματθ. 23,

31) στὴν ἐποχή μας εἶναι ἡ δῆθεν ἀθέτηση καὶ ὁ κλονισμὸς τῶν

θεσμῶν, ποὺ τοὺς ταυτίζουν ὅμως μὲ τὰ πρόσωπά τους. Λη-

σμονοῦν ὅμως ὅτι ἄλλο οἱ θεσμοὶ καὶ ἄλλο τὰ πρόσωπα, ποὺ

φέρονται ὡς φορεῖς των.Ὁ Χριστός μας στὸ 10ο κεφάλαιο τοῦ

Ἰωάννου (10,12) κάνει λόγο γιὰ ψευδοποιμένες καὶ μισθωτούς,

καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὸ 20ὸ κεφ. τῶν Πράξεων μιλεῖ γιὰ

«λύκους βαρεῖς», ποὺ δὲν «φείδονται τοῦ ποιμνίου», ἀλλὰ καὶ

«ἄνδρας λαλοῦντας διεστραμμένα» (Πράξ. 20, 29 – 30).

Αὐτὸ σημαίνει, ὅτι ὑπάρχουν στὰ ἐκκλησιαστικὰ (ἀλλὰ καὶ

πολιτειακά) μας πράγματα φορεῖς καὶ «ἀχθοφόροι» τῶν

θεσμῶν καὶ τῶν ἀξιωμάτων. Οἱ πρῶτοι (πρέπει νὰ) ἔχουν πάντα

τὸ σεβασμό καὶ τὴν ἀγάπη μας. Οἱ δεύτεροι ὅμως ἀξίζουν τὴν

ἀποστροφή καὶ τὸν μόνιμο ἔλεγχό μας, διότι σφετερίζονται καὶ

καπηλεύονται τοὺς θεσμοὺς καὶ τὰ ἀξιώματα, κατοχυρωνόμε-

νοι πίσω τους, γιὰ νὰ μποροῦν νὰ τὰ ἀθετοῦν καὶ εὐτελίζουν.

Καὶ ἀπὸ μὲν τοὺς πολιτικοὺς «ὑπουργοὺς» (ὑπηρέτες μας)

δὲν περιμένουμε κατανόηση. Ἀπὸ τοὺς ἐκκλησιαστικούς μας

ὅμως Ποιμένες καὶ Διακόνους μας τὸ ἐλπίζουμε. Ὁ Θεὸς νὰ

τοὺς συγχωρήσει καὶ νὰ τοὺς φωτίσει!

 

Καλὴ Ἀνάσταση!