ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙ; -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Στην εποχή μας ἡ ἁμαρτία ἔχει ἐξαπλωθεῖ παντοῦ. Ὁ Θεός ἀπουσιάζει ἀπό τή ζωή τῶν ἀνθρώπων. Ἡ Ἐκκλησία δέν συγκινεῖ. Ὁ διάβολος κάνει κουμάντο στούς περισσότερους. Γι᾽ αὐτό καί οἱ ἀληθινοί κληρικοί δέν μποροῦν νά ἡσυχάσουν. Στενοχωροῦνται για ὅσα συμβαίνουν καί σκέφτονται τρόπους προσέλκυσης τῶν ἀνθρώπων στήν Ἐκκλησία καί περιορισμοῦ τῆς δράσης τῶν ὀργάνων τοῦ ἀντιχρίστου. Τά ἀποτελέσματα ὡστόσο εἶναι πενιχρά. Παρόλο πού στη μικρή μας πατρίδα ὑπάρχουν πάνω ἀπό ὀγδόντα Μητροπολίτες και ἀρκετοί βοηθοί ἐπίσκοποι, δέν ἔχει γίνει κάτι σπουδαῖο. Σέ αὐτό μερίδιο εὐθύνης ἔχουν καί οἱ ἐφημέριοι κληρικοί, οἱ ὁποῖοι μεριμνοῦν μόνο γιά τούς ἐκκλησιαζόμενους, ἐνῶ ἔχουν ξεχάσει τό δυσεξαρίθμητο πλῆθος τῶν λεγόμενων χριστιανῶν, πού βρίσκεται ἐκτός τοῦ Ἱ. Ναοῦ. Γενικά τό παράδειγμα τῶν Μητροπολιτῶν καί τῶν κληρικῶν δέν φωτίζει πιά. Οὔτε καί ἡ Ἱ. Σύνοδος γίνεται σεβαστή. Παρατηρεῖται παντοῦ μιά ἁμαρτωλή ἐκκοσμίκευση καί ἕνας ἀπαράδεκτος συμβιβασμός. Το ἦθος τῶν κληρικῶν εἶναι ὑποβαθμισμένο.

Καθολική εκκλησία-Οικουμενισμός 8η & 9η Οικουμενικές Σύνοδοι

Ψάχνω για Παρακλητικό Κανόνα της Κυρίας Θεοτόκου που να μη μνημονεύεται οικουμενιστής Μητρ. ή ο Βαρθολομαίος. Αν γνωρίζεις κάποιο βίντεο παρακαλώ ενημέρωσέ με. Ευχαριστώ!

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 2 Αυγούστου 2018

Τη Β΄ (2α) του μηνός Αυγούστου, η ανακομιδή του λειψάνου του Αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου ΣΤΕΦΑΝΟΥ.

Στέφανος ο Πρωτομάρτυς και Αρχιδιάκονος εγένετο ο πρώτος της των Χριστιανών πίστεως Μάρτυς υπό των Ιουδαίων λιθοβοληθείς και τελειωθείς. Αφ’ ου δε παρήλθον τριακόσια τέσσαρα έτη από του μαρτυρίου του και αφ’ ου ετελειώθησαν δια του μαρτυρίου πολλοί Χριστιανοί, η ειρήνη διεδέχθη την ταραχήν, και η οικουμένη απελάμβανεν ελευθερίαν και ησυχίαν· και όλαι μεν αι φυλακαί εκενώθησαν εκ των φυλακισμένων Χριστιανών, όλα δε τα βασανιστήρια των τυράννων κατέπαυσαν, βασιλεύσαντος του Μεγάλου Κωνσταντίνου, του χριστιανικωτάτου και πρώτου βασιλέως των Ορθοδόξων, τότε δ΄εφανερώθη και ο πολύτιμος θησαυρός, ήτοι το πανίερον λείψανον του Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου ούτω πως.

ΑΛΩΝΙΖΟΥΝ ΑΙ ΜΥΣΤΙΚΑΙ ΛΕΣΧΑΙ, ΔΙΟΤΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ

Του κ. Γεωργίου Κ. Τραμπούλη, θεολόγου

Η φετινή συνεδρίαση της Λέσχης Bilderberg πραγματοποιήθηκε στο Τορίνο της Ιταλίας μεταξύ 7-10 Ιουνίου. Στην συνάντηση παραβρέθηκαν πλέον των 131 γνωστών, ισχυρών προσωπικοτήτων από τον παγκόσμιο πολιτικό, οικονομικό, ακαδημαϊκό κόσμο αλλά και τον κόσμο των μέσων ενημέρωσης, προερχόμενοι από είκοσι τρεις χώρες και κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, τον Καναδά και την Ευρώπη. Μεταξύ των συμμετεχόντων ήσαν διάφορροι αρχηγοί κρατών, όπως ο βασιλιάς της Ολλανδίας, πρωθυπουργοί, του Βελγίου, της Σερβίας, ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Τουρκίας, ο μελλοντικός, όπως φαντάζεται Έλληνας πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, καθηγητές Πανεπιστημίων, του Cambridge, του Harvard, διευθυντές τραπεζών, αρχισυντάκτες ΜΜΕ, των The Economist, του The Wall Street Jou­rnal, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, ο υπέργηρος Χένρι Κίσσιγκερ, οικονομολόγοι, διευθυντές πολυεθνικών κ.α. Προσωπικότητες που σκοπό έχουν την προετοιμασία των συνθηκών εκείνων για την διακυβέρνησης ολοκλήρου του κόσμου από μία παγκόσμια κυβέρνηση, αποτελουμένη από παντοδύναμους αριστοκράτες.

Τη αυτή ημέρα 1η Αυγούστου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΤΙΜΟΘΕΟΥ, Αρχιεπισκόπου Προκοννήσου (Προικοννήσου) του θαυματουργού.

Τιμόθεος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ήκμασε περί τα μέσα του έκτου αιώνος, επί βασιλείας των αυτοκρατόρων Ιουστίνου του Θρακός, και του ανεψιού αυτού Ιουστινιανού του Μεγάλου εν τη βασιλευούση ποιούμενος τας διατριβάς. Αρετή δε πάση κεκοσμημένος, προχειρίζεται Επίσκοπος Προκοννήσου ή, συνηθέστερον ειπείν, Προικοννήσου, ήτις το πάλαι και Ελαφόνησος εκαλείτο, νυν δε υπό πάντων γινωσκομένη και λεγομένη Μαρμαράς. Απελθών λοιπόν εκεί ο θείος Πατήρ, και τους κατοίκους της νήσου ταύτης ευρών την πειρατείαν μετερχομένους, και πολλήν απανθρωπίαν δεικνύοντας εις τους εις τα παράλια εκείνα ναυαγούντας, κατέβαλε πάσαν σπουδήν, ίνα της τοιαύτης γνώμης απαλλάξη αυτούς, και προτρέψη εις οίκτον προς τους δυστυχούντας· το οποίον και επέτυχεν εντός ολίγου χρόνου δια της χριστομιμήτου αυτού πραότητος.

Παναγία η Εικοσιφοίνισσα

Το μοναστήρι της Παναγίας της Εικοσιφοίνισσας με τη θαυματουργή και αχειροποίητη εικόνα της δεσπόζει σκαρφαλωμένο στις καταπράσινες πλαγιές του Παγγαίου. Η ίδια η Θεοτόκος παρήγγειλε με άγγελο στον πρώτο κτίτορα άγιο Γερμανό ( 9ος αιώνας ), να αναγείρει τη Mονή. Κι από τότε δεν παύει με κάθε τρόπο να μεριμνά και να ενδιαφέρεται για αυτήν. 

Κάποια ημέρα παρουσιάστηκε σε ένα νέο 18 χρονών, που όργωνε κοντά στο μοναστήρι και του είπε: 

Μυστικὴ κατάστασις τῆς ψυχῆς ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ ΚΑΙ ΕΚΣΤΑΣΙΣ -- Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Δύο λέξεις μέ βαθύ πνευματικό νόημα: Κατάνυξη– Ἔκσταση. Νά ποῦμε ἀπ’ τήν ἀρχή πώς γειτονεύουν καί συνορεύουν. Ἡ κατάνυξη, σύμφωνα καί μέ τό ἑρμηνευτικό λεξικό Μπαμπινιώτη, εἶναι «αἴσθημα ἔντονης θρησκευτικῆς ἀνάτασης, ἤ ἔξαρσης». Ἐνῶ ἔκσταση, εἶναι κατάσταση κατά την ὁποία ὁ ἄνθρωπος ἔχει την αἴσθηση πώς ἀποσπᾶται ἀπό τόν κόσμο καί τά τοῦ κόσμου. Θά λέγαμε πώς, προηγεῖται ἡ κατάνυξη καί ἀκολουθεῖ ἡ ἔκσταση. Ὡστόσο, εἶναι δύο ἐξαίσιες ψυχικές καταστάσεις θείου ἔρωτα. Ἀφοῦ μέ τήν κάθαρση, διαλυθοῦν τά σκοτάδια τῆς ψυχῆς, ἀκολουθοῦν τά στάδια τῆς πνευματικῆς ζωῆς: Ἱερή ἡσυχία, προσευχή, κοινωνία, κατάνυξη, ἕνωση, ἔλλαμψη, ἔκσταση καί θέωση. Τά στάδια, βέβαια, ὅλα, δεν εἶναι γιά ὅλους. «Ἀστήρ γάρ ἀστέρος διαφέρει ἐν δόξῃ». Τά ρεκόρ δέν εἶναι γιά ὅλους τούς ἀθλητές. «Κατά μικρόν ὁ ἄνθρωπος αὐξάνει καί γίνεται εἰς ἄνδρα τέλειον», λέγει ὁ ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος.

Τη αυτή ημέρα 1η Αυγούστου μνήμη της Αγίας Οσιομάρτυρος και αθλοφόρου του Χριστού ΕΛΕΣΗΣ της εν τη νήσω των Κυθήρων εν έτει τοε΄ (375) αθλησάσης.

Ελέσα η αοίδιμος και πανένδοξος του Χριστού Οσιομάρτυς ήτο από την περίφημον Πελοπόννησον, θυγάτηρ περιφανούς τινος και πλουσίου άρχοντος Έλληνος, ονόματι Ελλαδίου, η δε μήτηρ αυτής υπήρχε Χριστιανή από τους προγόνους αυτής και φοβουμένη τον Θεόν, ονόματι Ευγενία· ήτο δε στείρα και παρεκάλεσε τον Θεόν να κάμη έλεος εις αυτήν και να την αξιώση να γεννήση τέκνον, δια να το αφιερώση της χάριτός του και να το οδηγήση εις την αγίαν και καθολικήν πίστιν. Μίαν λοιπόν των ημερών, ευρισκομένη μόνη εις τον οίκον της και προσευχομένη, ήκουσε φωνήν ουρανόθεν ήτις της έλεγεν· «Ηλέησέ σε ο Θεός εις ό,τι του εζήτησας, και έδωκεν εις σε καρπόν κοιλίας».

Από το κείμενο: Η Παναγία και ο Λαός, του Φώτη Κόντογλου

Σήμερα γιορτάζουμε την ένδοξη Κοίμηση της Παναγίας. Σ' αμέτρητες εκκλησίες και μοναστήρια χτυπούνε οι καμπάνες και ψέλνουνε οι ψαλτάδες. Τα πιο πολλά είναι στης Παναγίας τ' όνομα, και πανηγυρίζουνε σήμερα την Κοίμηση της Θεοτόκου. Μα αυτή δεν είναι γιορτή θανάτου, είναι γιορτή χαράς και θρίαμβος, γιατί αυτή που κοιμήθηκε είναι η Μητέρα της Ζωής, όπως λέγει εκείνο το θεσπέσιο δοξαστικό πού λένε σήμερα στη Λειτουργία: «Τη αθανάτω σου κοιμήσει Θεοτόκε μήτηρ της ζωής, νεφέλαι τους αποστόλους αιθέριους διήρπαζον και κοσμικώς διεσπαρμένους, ομοχώρους παρέστησαν τω αχράντω σου σώματι, ο και κηδεύσαντες σεπτώς, την φωνήν του Γαβριήλ μελωδούντες ανεβόων. Χαίρε, κεχαριτωμένη παρθένε, μήτερ ανύμφευτε, ο Κύριος μετά σου. Μεθ' ων, ως Υιός σου και Θεόν ημών ικέτευε σωθήναι τας ψυχάς ημών».

«ΧΑΙΡΕ, ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ» -- Τοῦ κ. Δ. Κουτσουλέλου, Ἐπιτ. Ἐπόπτου Δημ. Ἐκπαιδεύσεως

Χιλιάδες πιστοὶ γεμίζουν καὶ ἐφέτος τὶς Ἐκκλησίες μας, στὶς πολιτεῖες καὶ στὰ χωριά, παρακολουθώντας τὶς κατανυκτικὲς ὧρες τῶν Χαιρετισμῶν καὶ στολίζοντας, μέσα στὴ γαλήνια ἀτμόσφαιρα, μ᾽ ἄνθινα στεφάνια τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας. Χαρμόσυνες καὶ εἰρηνοφόρες ἀντηχοῦν οἱ καμπάνες, ἐπάνω ἀπ᾽ τὶς στεριὲς καὶ τὶς θάλασσες. Οἱ ἦχοι τους, πρᾶοι καὶ θριαμβευτικοί, γεμίζουν τὸ μυρωμένο ἀέρα μὲ γλυκὲς νότες ἀπ᾽ τὴ λύρα τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος καὶ διαλαλοῦν, ὅτι, ὅσο πλούσια φυτρώνει ἡ δάφνη στὸ ἑλληνικὸ χῶμα καὶ ὅσο μυριόχρωμοι στολίζονται οἱ κάμποι καὶ τὰ πουλιά, μὲ τὰ ἑωθινά τους, ὑμνοῦν τὸν Δημιουργό, θεία θ᾽ ἀκούεται πάντα ἡ μελωδία τῆς Ὀρθοδοξίας. Εἶναι ἦχοι δοξαστικοί, ποὺ διαλύουν τὰ σύννεφα τῆς ἀπιστίας, τῆς ἀρνήσεως καὶ τῆς ἀμφιβολίας τῶν καταλυτικῶν καιρῶν μας. Ἡ Παναγία, πνευματικὸ κόσμημα τοῦ Χριστιανισμοῦ, αἰώνιο σύμβολο ἁγιοσύνης καὶ ἁγνότητος, μητρικῆς ἀγάπης καὶ πόνου, συγκλονίζει κάθε χριστιανικὴ καὶ ἑλληνικὴ ψυχή.

Τη αυτή ημέρα 1η Αυγούστου, μνήμη των Αγίων εννέα Μαρτύρων, των εν Πέργη της Παμφυλίας αθλησάντων, ΛΕΟΝΤΙΟΥ, ΑΤΤΟΥ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΚΙΝΔΕΟΥ, ΜΝΗΣΙΘΕΟΥ, ΚΥΡΙΑΚΟΥ, ΜΗΝΑΙΟΥ, ΚΑΤΟΥΝΟΥ και ΕΥΚΛΕΟΥΣ.

Λεόντιος ο Άγιος Μάρτυς και οι συν αυτώ μαρτυρήσαντες Άγιοι ήκμασαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανου και Φλαβιανού ηγεμόνος της Παμφυλίας, εν έτει τ΄ (300) όντες Χριστιανοί εκ προγόνων, και ο μεν Μηναίος ήτο τέκτων, οι δε άλλοι γεωργοί, όλοι δε μίαν γνώμην έχοντες και μίαν καλήν βουλήν βουλευσάμενοι, προσήλθον αυτόκλητοι εις τον αγώνα του μαρτυρίου. Αφήσαντες λοιπόν από κοινού όλα τα βιοτικά πράγματα, μετέβησαν εις το εκεί ιερόν της ψευδοθεάς Αρτέμιδος και εν μιά νυκτί εκρήμνισαν όλα τα εν αυτώ ευρισκόμενα είδωλα.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΘΑΒΩΡΙΟΥ ΦΩΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΩ ΑΓΙΩ ΓΡΗΓΟΡΙΩ ΤΩ ΠΑΛΑΜΑ

«Ο καινός εν Χριστώ άνθρωπος, φως ων και ορών δια φωτός, καν εαυτόν βλέπη, φως ορά, καν προς εκείνο ο ορά, φως εστι και τούτο…» Άγ. Γρηγόριος Παλαμάς.

Η θειοτάτη εορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ην εωρτάσαμεν, τόσον ούσα συγγενής προς τα επί μέρους θέματα, τα οποία απησχόλησαν τον άγιον Γρηγόριον τον Παλαμάν, διεγείρει την επιθυμίαν ημών, όπως αφιερώσωμεν το παρόν άρθρον εις το άκτιστον και άγιον εκείνο φως, όπερ περιέλαμψε και εμέθυσε πνευματικώς τους Μαθητάς του Κυρίου, και του οποίου ο Παλαμάς υπήρξεν ακαταγώνιστος προασπιστής. Δια το φως εκείνο, το τόσον οικείον εις τας ημετέρας ψυχάς, ως επιπόθησιν και δριμύν έρωτα, και τόσον ουσιώδες δια την κατανόησιν της ορθοδόξου πνευματικότητος.