CHRIST IS RISEN! TRULY HE IS RISEN!

“ The Lion of the tribe of Judah, the Root of David, has prevailed” hear the inspired writer of Revelations (chapter 5, verse 5). He has won! He has won through His utter humility and His extreme wilful lowliness. The Crucified One is victorious! Jesus the God-Man has destroyed the power of sin and death. 

“ Life is liberated” (John Chrysostom). 

The earth is espoused with holiness, virtue, eternity, Grace! Humanity is celebrating! 

The bells are ringing joyously. Salvation is here!

CHRIST IS RISEN! TRULY HE IS RISEN!

ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓ. ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ,

Εκαταλάβετε, αδελφοί μου; Όποιος έχει πίστιν εις τον Χριστόν μας και να είναι καθαρός, κάμνοντας τον σταυρόν του δεν φοβάται να πάθη τίποτες, κανένα κακόν. Ομοίως πάλιν όποιος έχει το χέρι του μολυσμένον με αμαρτίες, όταν κάνει τον σταυρόν του οι δαίμονες δεν φοβούνται. Θέλετε να ακούσετε και άλλο δια τον σταυρόν πως δεν ενεργεί όταν είναι μολυσμένο το χέρι μας με αμαρτίες; Ήτον ένας άνθρωπος, το όνομά του Ιουλιανός, αναγνώστης της Μεγάλης Εκκλησίας. Εσπούδαξε γράμματα με τον Μέγαν Βασίλειον και δεν του άρεσε το βασίλειον το αληθινόν, το ουράνιον να πάρη, αλλά το επίγειον. Ήτον ένας ανεψιός του Μεγάλου Κωνσταντίνου του βασιλέως, εζήτησε να πάρη το βασίλειον. Και αυτός πηγαίνει και ευρίσκει έναν Εβραίον μάγον και του λέγει: Είσαι καλός να με κάμης να γένω βασιλεύς και να σε κάνω βεζίρη και ό,τι θέλεις να σου δίνω; Του λέγει ο Εβραίος ο μάγος: Αρνήσου τον Χριστόν και εγώ να σε κάμω βασιλεύς. Λέγει ο αναγνώστης Ιουλιανός: Τον αρνούμαι. Κάθεται και κάμνει ένα γράμμα ο μάγος και του λέγει: Πάρε τούτο το χαρτί και πήγαινε εις ένα μνήμα ελληνικόν και ρίψε υψηλά το χαρτί. Εκεί έχουν να έλθουν οι δαίμονες και ό,τι θέλεις σου κάμνουν, μόνον μη τύχη και φοβηθής και κάμης τον σταυρόν σου, διατί φεύγουνε. Επήγεν ο Ιουλιανός εις το μνήμα και ρίχνοντας το χαρτί ήλθαν οι δαίμονες. Αυτός φοβηθείς βλέποντάς τους ασχήμους και φοβερούς κάμνοντας τον σταυρόν του έφυγαν οι δαίμονες. Αυτός πηγαίνει οπίσω εις τον μάγον και λέγοντας του Εβραίου πως φοβηθείς εγώ και κάμνοντας τον σταυρόν μου οι δαίμονες έφυγαν, τους ματακράζει ο μάγος. Πάλιν βλέποντάς τους ο Ιουλιανός έτσι μαύρους και φοβερούς και κάμνοντας τον σταυρόν του πάλιν έφυγαν. Του λέγει ο μάγος: Δεν σε είπα εγώ πως όσον κάνεις τον σταυρόν σου οι δαίμονες φεύγουν και δεν κάνομεν τίποτες; Τότε του λέγει ο μάγος: Πήγαινε να σφάξης ένα παιδίον και να του βγάλης την καρδίαν να μου την φέρης εδώ. Επήγεν ευθύς και έσφαξε ένα παιδίον και του ήφερε την καρδίαν.  Τότε κράζει ο μάγος τους δαίμονας. Αυτός πάλιν από τον φόβον του έκαμε τον σταυρόν του, μα οι δαίμονες δεν εφοβήθησαν και δεν έφυγαν, διότι ήτον μεμολυσμένος από τον φόνον οπού έκαμε. Έτσι έκαμε το θέλημά του και έγινε ζεύγος του Διαβόλου και εβασίλευσε δύο χρόνους και επήγεν εις την Κόλασιν να καίεται πάντοτε. Πρέπει και ημείς να είμεσθεν καθαροί από αμαρτίες και τότε να κάνωμεν τον σταυρόν μας να φεύγη ο Διάβολος. Ειδέ και είμεσθεν μεμολυσμένοι με αμαρτίες, δεν φεύγει ο Διάβολος.

Σήμερον ελύθη δεσμά, άπερ ο όφις εν παραδείσω εχάλκευσε.

Ω κάλαμος εν ουρανοίς τους πιστούς πολιτογραφήσας, και αρχεκάκου όφεως την τυραννίδα συντρίψας! 


 Ω μυστήριον παρά απίστοις απιστούμενον, υπό δε πάντων πιστών προσκυνούμενον ακαταπαύστως!  


Ω σημείον παρά απίστων αντιλεγόμενον, και παρά πιστών δοξαζόμενον!  


Ω μυστήριον, Ιουδαίοις μεν σκάνδαλον, έθνεσι δε μωρία! 

π. Θεόδωρος Ζήσης. Πάσχα τύπος του αιωνίου Πάσχα

Που σου, θάνατε, το νίκος; Που σου, άδη, το κέντρον;

Σήμερον ο ακρογωνιαίος λίθος Χριστός, το του θανάτου προγονικόν θεμέλιον γενόμενον συνετάραξε, τον Αδάμ ανέσπασε, και τον Άβελ διέσωσε, και πάσαν του άδου την οικοδομήν κατέστρεψε. Σήμερον και οι πρώην θρηνούντες, ους κατέπιεν ο θάνατος ισχύσας, μετά μεγάλης φωνής κράζουσι· Που σου, θάνατε, το νίκος; Που σου, άδη, το κέντρον;