Κύριε ημών Ιησού Χριστέ,
Πηγή: https://katakomviki-ecclesia.blogspot.com/
Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός, «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς καὶ ὁ ὁραματισμὸς του γιὰ τὸ ἑλληνικὸ ἔθνος»
«Ὁ Πατροκοσμᾶς1 εἶναι ἀπό τις γνωστότερες ἐκκλησιαστικές μορφές τῶν προεπαναστατικῶν χρόνων, ἀκόμη καί στό χῶρο τῆς ἐπιστημονικῆς ἔρευνας2, μολονότι ἡ δράση καί προσφορά του δέν ἀνήκουν κυρίως στόν χῶρο τῆς ἐπιστήμης. Αὐτό ἔχει μέ ἔμφαση ὑπογραμμίσει ὁ καθηγητής Gerhard Podskalsky, πού συμπεριέλαβε και τόν Πατροκοσμᾶ σέ καθαρά ἐπιστημονικό ἔργο του, ὡς μοναδική ἐξαίρεση.
Ἀρκοῦν δέ πρός διακρίβωση τῆς σημασίας του γιά το ὑπόδουλο Γένος, ὅσα ἐγκωμιαστικά λέγει γι’ αὐτόν ὁ ἴδιος ὁ γερμανός ἐρευνητής: «Ἐξαιρετικά δημοφιλής ἱεραπόστολος καί ἐθνοδιδάσκαλος». Χαρακτηριστικό παράδειγμα λαϊκοῦ ἱεροκήρυκα, πού «διέθετε μιά θρησκευτική εὐσέβεια ξένη πρός τήν ἀκαδημαϊκή θεολογία»--«Τά κηρύγματά του συγκλόνισαν τό Λαό τόσο ἀπό ἐθνική, ὅσο καί ἀπό θρησκευτική ἄποψη»--γι’ αὐτό ἐθεωροῦντο «ἀπό κοινωνικοπολιτική ἄποψη ἀνατρεπτικά»3. Καί εἶναι γεγονός, ὅτι στό στόμα τοῦ Λαοῦ καί τῶν Τραγουδιῶν του σώθηκε ὁ ἀπόηχος τῶν κηρυγμάτων αὐτοῦ τοῦ μεγάλου διδάχου τοῦ Γένους.
Κάθε Πέμπτη ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Ὁ
Ἅγιος Νικόλαος διακρίθηκε γιὰ τὴν σταθερή του πίστη, διακήρυξε καὶ ὑποστήριξε
σταθερὰ τὶς ἀρχὲς τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν πρώτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Διαπνεόταν ἀπ᾽ τὴ ζωὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ γι᾽ αὐτὸ ἀνεδείχθη κανόνας πίστεως, ἐνῶ παράλληλα ὑπῆρξε μιμητὴς τοῦ Χριστοῦ μας προσφέροντας ἀγάπη στοὺς συνανθρώπους μας, Ὁ Ἅγιος δὲν εἶχε περγαμηνὲς σπουδῶν, δὲν ἦταν ἀπόφοιτος Πανεπιστημίων τῆς ἐποχῆς, δὲν εἶχε μεταπτυχιακά, δὲν εἶχε τὴν κοσμικὴ σοφία τῆς ἐποχῆς, εἶχε ὅμως μέσα του τὴν ζέση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία τοῦ ἔδωσε τὴν δύναμη νὰ ὑποστηρίξει τὴν πίστη! Ἔτσι
ἀναδείχθηκε Κανόνας Πίστεως, τηρητὴς ἐπακριβῶς τῆς πίστεώς του.
Ἐπιστολὴ διαμαρτυρίας Ἁγιορειτῶν Πατέρων Κατὰ τῆς βλασφημίας τοῦ Ἠλία Μόσιαλου, Ἀντιπροσώπου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας σὲ Διεθνεῖς Ὀργανισμοὺς γιὰ τὸν κορονοϊό.
Kαὶ στὸ Ἀνακοινωθὲν τοῦ Γραφείου Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. (Ἅγιον Ὄρος 14/27 Δεκεμβρίου 2021).
Ἄν καὶ εἴμαστε σίγουροι, ὅτι μιλᾶμε σὲ ὦτα μή ἀκουόντων, καὶ εἴμαστε μία «φωνὴ βοῶντος ἐν ἐρήμῳ», ὅμως ἐμεῖς θεωροῦμε, ὡς στοιχειῶδες χρέος μας νὰ ὑψώσουμε τὴν φωνὴ μας, γιὰ νὰ ὑπερασπίσουμε καὶ νὰ ὁμολογήσουμε τὴν Ὀρθόδοξη πίστι μας, κάθε φορὰ, ποὺ κάποια ἀνθρωπάκια, τολμοῦν καὶ σηκώνουν τὸ μικροσκοπικό τους ἀνάστημα καὶ ἀνοίγουν τὸ βλάσφημο στόμα τους καὶ βλασφημοῦν ὅ,τι πιὸ Ἅγιο, Ἱερὸ καὶ Ὅσιο ἔχουμε, τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκον, τὴν Μεγάλη μας Μητέρα, καθὼς καὶ τὸ ἀκατάληπτο μυστήριο τῆς σωτηρίας μας, ποὺ εἶναι ἡ Ἐνανθρώπησις τοῦ Σωτῆρος μας, ἡ κοσμοχαρμόσυνη Γέννησις τοῦ Χριστοῦ μας, τὰ Χριστούγεννα, τὰ ὁποῖα με τὸση λαχτάρα γιορτάζουμε κάθε χρόνο, σὰν Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ πιστεύουμε σὲ δὺο μεγάλα καὶ ἀκατάληπτα μυστήρια στὸ μυστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ στὸ μυστήριο τῆς Ἐνανθρωπήσεεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ Πατρὸς.
-----------------------------
Εἰς τό διαδίκτυον, τό κείμενον αὐτό φέρεται νά εἶναι ὄχι τῶν Ἁγιορειτῶν μνημονευτῶν τοῦ Βαρθολομαίου, ἀλλά τῶν ἀποτειχισμένων Κελλιωτῶν Πατέρων. Ἄλλωστε, τό ἱστολόγιον «Ἀγκαλιά τῆς Παναγίας», πού ἐδημοσίευσε τό κείμενον, φαίνεται νά ἐλέγχεται ἀπό Ὀρθοδόξους Κελλιώτας, καί ὄχι ἀπό οἱκουμενιστάς μνημονευτάς, ἐφόσον προβάλλει κείμενα καί θέσεις τῆς ἀληθινῆς Ἱ. Μ. Ἐσφιγμένου, δημοσιεύει τεύχη τοῦ ἀγωνιστικοῦ περιοδικοῦ «Ἅγιος Ἀγαθάγγελος Ἐσφιγμενίτης» καί, ἐξ ὅσων γνωρίζω, εἶναι τό μόνον πού ἐλέγχει δριμέως τούς ψευδεπισκόπους τῆς «Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος», διότι εἰς τόν ἀνακοινωθέν των δείχνουν ὅτι δῆθεν ὁ Μόσιαλος προσέβαλε μόνον αὐτούς καί τούς πιστούς, ὑποβιβάζοντας ἔτσι τήν μεγίστην βλασφημίαν κατά τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τοῦ εὔχονται μάλιστα καί «Καλά Χριστούγεννα»!!! Σχεδόν ὅλες οἱ ἄλλες ἀναρτήσεις πού εἶδα ἔκαναν λόγον γιά «ὠργισμένην ἀντίδρασιν τῆς Ἐκκλησίας», ὅπερ ψευδές. Ἄν σφάλλω, ἄς μέ διορθώσῃ κάποιος πού γνωρίζει καλύτερα τά πράγματα.
---------------------
Είναι οι αποτειχισμένοι Αγιορείτες όπως είπατε. Τους γνωρίζουμε προσωπικά και μας το έστειλαν και σε mail
---------------------
@ Vg Σᾶς εὐχαριστῶ πολύ διά τήν ἐπιβεβαίωσιν.
Αγία Ανυσία --- Της Λαμπρινής Ιω. Μαστρογιάννη, Εκπαιδευτικός – Θεολόγος.
Μεταπτυχιακά: α) στην Θρησκειολογία με ειδίκευση στη Φιλοσοφία και β) στην Χριστιανική Αγωγή, Ποιμαντική και Επικοινωνία με ειδίκευση στην Επικοινωνιακή Θεολογία.
Στα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο Μαξιμιλιανός έζησε στη Θεσσαλονίκη η αγία Ανυσία. Οι γονείς της ήταν πολύ πιστοί, ελεήμονες, φιλάνθρωποι και ταπεινόφρονες. Πίστευαν στον Ιησού Χριστό και διαπαιδαγώγησαν με τα νάματα τής ορθοδοξίας. Είχε πολλές αρετές, ήταν εσωτερικά και εξωτερικά όμορφη. Προσευχόταν συχνά και έπαιρνε δύναμη για τον μάταιο αυτό κόσμο. Η δόξα και τα χρήματα δεν τη συγκινούσαν. Παρ΄ όλο ότι ήταν πολύ μικρή είχε ωριμότητα και ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Μετά τον θάνατο των γονιών της μοίρασε την περιουσία της στους φτωχούς, στις χήρες και στα ορφανά, αλλά και σε αρρώστους. Ζούσε μονήρη και εγκρατή βίο. Ο Ιησούς Χριστός την ενίσχυε και την ενθάρρυνε σε όλους τους αγώνες που έκανε, αλλά αυτή συνεχώς προσευχόταν. Πολλές φορές ασθένησε, αλλά ποτέ δεν κάμφθηκε η πίστη της. Ήθελε να βρεθεί όσο γρήγορα μπορούσε κοντά στον Ιησού Χριστό στη χορεία τών παρθένων. Πήγαινε και επισκεπτόταν όσους είχαν φυλακισθεί για την πίστη τους στον Χριστό. Έδινε χρήματα στους φύλακες και της επέτρεπαν να τους βλέπει. Όσο χρόνο έμενε στις φυλακές τούς ενθάρρυνε και τους εμψύχωνε. Τους συμβούλευε να μη λιποψυχήσουν.
ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΕΥΧΗ!!!
Χριστούγεννα και 20.292 χιλιάδες σπίτια των μαυροντυμένων και απρόθυμων νοικοκυριών δεν άνοιξαν την πόρτα τους να ακούσουν το «καλήν ημέραν άρχοντες», όχι λόγω φόβου αλλά λόγω πένθους…
Η κυβέρνηση, έβαλε τους τηλε-επιστήμονες να τετραγωνίζουν τον κύκλο. Το αποτέλεσμα τραγικό.
Στεκόμαστε απέναντι σε όσους, στο όνομα του δικαιώματος, επιχειρούν να λογοκρίνουν οποιαδήποτε διαφορετική φωνή. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του!!!
Μία μόνο ευχή βγαλμένη από την διαυγή σκέψη του μεγάλου μας Κώστα Παλαμά:
Πατρίδα μου, τί θες να σου χαρίσω
με τον καινούριο χρόνο που θα ρθή;
«Παιδί μου!
Το κορμί το λιονταρίσιο
το παλικαρίσιο το σπαθί!
Και την νεραϊδογέννητη την Χώρα
με τον δικέφαλο Αητό.
Δεν θέλω εγώ
δικά σου ή ξένα δώρα.
Τα δικά μου πλούτη τα κλεμμένα,
να φέρεις πίσω σου ζητώ»
Ευχές βγαλμένες από την μαγική διάσταση της καρδιάς μας και την δόνηση του πνεύματός μας γιά ένα διαφορετικό, ξεχωριστό και ευτυχισμένο 2022, γιά μία πλήρως δημιουργική χρονιά.
Στην αέναη σπείρα του χρόνου, ο χρονικός σταθμός 2022 να ευθυγραμμίσει τον άνθρωπο με το υψηλό του πεπρωμένο, διανοίγοντας τις πύλες της Αλήθειας, της Γνώσης και της Δύναμης.
Για την ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ
ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «Ε.ΛΑ.Σ»
ΕΚ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ
Οδυσσέας Τηλιγάδας Στέργιος Σμυρλής
210
3250220 6944325056
Αἵρεση: Καταχθόνιο διαβολικὸ τέχνασµα -- π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος (†)
«Ὁ Διάβολος, ὅταν εἶδε ὅτι πλέον ἡ ἰσχύς του κυριολεκτικὰ κατερρακώθη µὲ τὸν Σταυρὸ καὶ τὴν Ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ, ἄρχισε νὰ πολεµᾶ τὴν Ἐκκλησία µὲ µίαν νέαν µέθοδον, µὲ τὴν µέθοδον τῆς νοθείας. Δὲν ἔρχεται νὰ πῆ ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶναι τίποτε, γιατὶ ἐνικήθη· ἔρχεται ὅµως νὰ µιλήση µὲ τὴν γλῶσσα τῆς νοθείας καὶ νὰ πῆ: “Ναί, βεβαίως! ἐγὼ δέχοµαι τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. Βεβαίως! Ἀλλά, ξέρετε, ὁ Ἰησοῦς Χριστός - σπουδαῖος ἄνθρωπος! Ἀλλά... δὲν εἶναι Θεός”! Ἤ τὸ ἄλλο: “Βεβαίως! εἶναι Θεός!.... Ἀλλὰ δὲν ἔγινε ἄνθρωπος, ἤτανε φαινοµενικὰ ἄνθρωπος”! Καὶ οὕτω καθ᾽ἑξῆς. Δηλαδή µὲ κάθε τρόπο ἐπιδιώκει νὰ δηµιουργήση ὁ Διάβολος µίαν ἀπόκλισιν ἀπὸ τὴν ἀλήθεια. Καὶ αὐτὴ ἡ ἀπόκλισις ἀπὸ τὴν ἀλήθεια λέγεται αἵρεσις».
----------------------------------
Αίρεση, να 'ταν μόνο αυτή! Παντού φυτρώνουν αιρέσεις, σαν τα μανιτάρια. Τι λέω, σαν τα γαιδουράγκαθα άγονου χωραφιού. Να ΄χουν να τρώνε τα γίδια και οι γάιδαροι χειμώνα καλοκαίρι! Από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει από τη πληθώρα των αιρέσεων της εποχής. Μα καλά, πού πήγε εκείνη η διάκριση που λένε οι πατέρες της Εκκλησίας; Ό καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του. Αιρέσεις και πλάνες, ένα μίγμα που το τρώνε πολλοί. Από την άρνηση του Θεανθρώπου ως το μαρμαρωμένο Βασιλιά που θα ξυπνήσει και θα πάρουμε τη Πόλη, κι ακόμη παραπέρα ως τη κόκκινη μηλιά, ενώ στο εσωτερικό δε μιλάμε πια την ίδια γλώσσα. Κι αυτές οι προφητολαγνείες, εκεί να δεις, ο καθένας κι από μια προφητεία, τύφλα να ΄χει ο Νοστράδαμος! Αντί να ασχολούμαστε με την άκρως προβληματική ζωή μας, τον εαυτό μας, αντί να ιχνηλατούμε τα θεία ίχνη του Σωτήρος, αντί να βαδίζουμε επί αυτών και να αγωνιζόμαστε το καλό αγώνα της πίστεως, θα πάρουμε την Αγιασοφιά που δεν είμαστε ικανοί να ικανοποιήσουμε το τάμα του Έθνους και να ευχαριστήσουμε και να δοξάσουμε το δημιουργό μας που μας ελέησε και ελευθερωθήκαμε, και μιλάμε τη γλώσσα των προγόνων μας.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ; -- Του αειμνήστου Στεργίου Ν. Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.
Είμαστε χριστιανοί; Ξενίζει το ερώτημα. Κι είναι πράγματι κάπως αναπάντεχο, τουλάχιστον για το περιβάλλον και την εποχή μας. Χρειάζεται ερώτημα; Και βέβαια είμαστε χριστιανοί! Έτσι γεννηθήκαμε. Μ’ αυτό το φρόνημα ανατραφήκαμε, αυτό δηλώνει η ταυτότητά μας. Κι όμως είναι χρήσιμο και αναγκαίο κάποιες φορές να προβληματίζεται κανείς ακόμη και για τα αυτονόητα. Λοιπόν, είμαστε χριστιανοί; Τι μας λέει η συνείδησή μας, τι απαντά η καρδιά μας; Τι αποδεικνύει η ζωή μας; Δεν είναι εύκολο να πεις πως είσαι χριστιανός, όταν αναλογισθείς ότι αυτή η ιδιότητα σε συνιστά ως γνήσιο αντίγραφο του Ιησού Χριστού, ως ένα μικρό μικρό Χριστό. Ο άγιος Ιγνάτιος ο θεοφόρος, του οποίου την καρδιά πύρωνε η αγάπη του Χριστού, ομολογεί ότι «μεγέθους εστίν ο χριστιανισμός», είναι μεγάλο πράγμα ο χριστιανισμός. Πως, λοιπόν, να το προσμετρήσει και πως να το επωμισθή η δική μας αδύναμη ύπαρξη;
Της κοσμικής πρωτοχρονιάς τ’ ανάθεμα! -- Του αποτειχισθέντος θεολόγου, Νικολάου Πανταζή
Ενώ οι Ορθόδοξοι ζούμε μέσα στον κόσμο, δεν γινόμαστε κόσμος. Δεν κάνουμε “όπως όλος ο κόσμος κάνει…” Ο άθεος κόσμος αποδεικνύεται άκοσμος στο Αγιοπνευματικό διάκοσμο της Ορθοδοξίας.
Όταν οι Ορθόδοξοι
ξεπέφτουμε στην διαπλοκή της επάρατης κοσμικοποιήσεως, μόνοι μας επιφέρουμε
επάνω μας το ευαγγελικό ανάθεμα, “όντες αυτοκατάκριτοι.” (Τιτ. 3, 11).
Όταν εμπλεκόμαστε σε μία
μίμηση του κόσμου καταντούμε φθηνή απομίμηση η οποία σκοπό έχει να εξαπατήσει
τον εαυτό μας και τους άλλους ότι είμαστε “σωστοί καθωσπρέπει χριστιανοί”.
Εθελοτυφλούμε στην δεινή
πραγματικότητα της αρίστου υποκριτικής μας τέχνης: η αφομοίωσή μας και ο
συγχρωτισμός με τον κόσμο. Είναι η ενσωμάτωσή μας και η συνουσία με το πονηρό
πνεύμα των κοσμικών “Χριστουγέννων” και της κοσμικής πρωτοχρονιάς.
Ο οικογενειακός/συγγενικός οικουμενισμός αναγεννά τον διακοινωνικό και διαπολιτιστικό οικουμενισμό. Αυτός με την σειρά του πλάθει άβουλα όντα ταγμένα στην εμπορική υπηρεσία της υπερκαταναλωτικής, πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
Reading from the Synaxarion:
14,000 infants (Holy Innocents) slain by Herod in Bethlehem
The infant-slaying Herod mentioned here is the same one that ruled at the time of Christ's Nativity. In those days, certain Magi, who were wise and noble men, perhaps even kings, set forth from the East, and came to Jerusalem, seeking the King of the Jews, Who had been born; and they said that in the East, where their homeland was, an unusual and strange star had appeared two years before, which, according to an ancient oracle (Num 24:17), was to signify the birth of some great king of the Jews. "For we have seen His star in the east," they said, "and have come to worship Him" (Matt. 2:2). Hearing these things, Herod was troubled, and the whole city together with him. Then, having inquired and been informed by the high priests and scribes of the people that, according to the prophecies, Christ was to be born in Bethlehem, he sent the Magi thither and ordered them that, when they would find the Child, to inform him, so that he also - as he affirmed - might go and worship Him. But the Magi, after they had worshipped, departed by another way to their own country by a divine command. Then Herod was wroth and sent men to slay all the infants of Bethlehem and the parts round about, from two years old and under, thinking that with them he would also certainly slay the King Who had been born. But this vain man who fought against God was mocked, since Jesus the Child, with Mary His Mother, under the protection of Joseph the Betrothed, fled into Egypt at the command of an Angel. As for those innocent infants, they became the first Martyrs slain in behalf of Christ. But their blood-thirsty executioner, the persecutor of Christ, came down with dropsy after a short time, with his members rotting and being eaten by worms, and he ended his life in a most wretched manner.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)