Ἡ ἱστορική καί ἀγωνιστική «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Μοναχῶν» συνῆλθε στίς 28 Φεβρουαρίου, ἡμέρα Πέμπτη, στήν αἴθουσα τῆς «Ἑταιρείας Ὀρθοδόξων Σπουδῶν» στήν Θεσσαλονίκη. Μετά ἀπό εἰσηγητικές τοποθετήσεις τῶν πρωτοπρεσβυτέρων Θεοδώρου Ζήση, Νικολάου Μανώλη καί Φωτίου Βεζύνια, σχετικά μέ τό διαμορφούμενο νέο ἐκκλησιολογικό πλαίσιο, λόγῳ τῶν ἀποφάσεων τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης καί τῆς χορηγηθείσης ψευδοαυτοκεφαλίας στούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, ἔλαβαν μέρος στήν συζήτηση καί πολλοί ἐκ τῶν παρισταμένων πατέρων, ἀλλά καί ἐκ τῶν λαϊκῶν ἀδελφῶν. Ἐπί τῇ βάσει τῆς συζητήσεως καί τῶν γενομένων προτάσεων ἀποφασίσθηκαν τά ἑξῆς:
Pro-Ecumenist Serbian Patriarch Attends Anglican Services
On the night of New Calendar December 24th, the ecumenist Patriarch of Serbia, Irinei, allowed the local Anglican community to use one of his churches in Belgrade, as well as attended the Anglican Christmas services. Patriarch Irinei is well-known for his ecumenical views and practices, such as participating in Jewish religious services. The Serbian Patriarchate since the mid 20th century has involved itself in ever greater ways in the heresy of ecumenism and the heretical ecumenical movement, while simultaneously departing more and more from traditional Orthodox praxis [for example, baptism by triple immersion, while known in the Serbian Patriarchate, is no longer widely practiced].
https://nftu.net/pro-ecumenist-serbian-patriarch-attends-anglican-services/
https://nftu.net/pro-ecumenist-serbian-patriarch-attends-anglican-services/
Ο Σταυρός είναι αγάπη και ομολογία πίστης!
Παναγιώτη Τσαγκάρη Θεολόγου
Δημοσιεύθηκε ένα άρθρο στο διαδίκτυο με τίτλο «Σταυροί και στύλοι» των Θ. Παραδέλλη, Ε. Πλεξουσάκη και Μ. Σταματογιαννοπούλου, στο οποίο γράφονται πολλά εναντίον εκείνων που τοποθέτησαν τον Σταυρό του Χριστού στη θέση Απελή στη Μυτιλήνη. Κάποια λίγα σύντομα σχόλια θεωρούμε καθήκον μας να κάνουμε επί των θέσεων του άρθρου αυτού, ως προς την αλήθεια των πραγμάτων.
Κατ΄ αρχάς να δώσουμε μια απάντησή στο ερώτημα που θέτουν οι συγγραφείς του άρθρου «Σταυροί και στύλοι», για το «πόσο μακριά είναι αλήθεια οι αντιλήψεις του Αυστραλού δολοφόνου από τους υπερασπιστές της τοποθέτησης ενός σταυρού “ξόανου”;». Αναγκαστικά η απάντησή μας αυτή θα είναι πιθανολογική, καθώς εμείς οι ταπεινοί και χθαμαλοί(χαμηλού επιπέδου) νόες δεν διαθέτουμε τον τήβεννο-μανδύα της πανεπιστημιακής κάλυψης για να καμουφλάρουμε την κάθε αερολογία μας. Υποθέτουμε δηλαδή, ότι είναι τόσο μακριά οι αντιλήψεις των ανθρώπων που τοποθέτησαν τον Σταυρό, από τις αντιλήψεις ενός δολοφόνου, όσο μακρία από τις αντιλήψεις ενός δολοφόνου είναι και οι αντιλήψεις, οι θέσεις και οι απόψεις όλων εκείνων που υποστηρίζουν ή δεν καταδικάζουν ανθρώπους και θρησκευτικά συστήματα ή παραθρησκευτικές αιρέσεις που οδηγούν σε αιματοκυλίσματα τύπου ισλαμιστικών – μουσουλμανικών τρομοκρατικών επιθέσεων, όπως αυτές που συνέβησαν πάμπολες φορές μέχρι σήμερα, σε πολλά σημεία του κόσμου.[1]
Τη ΚΑ΄ (21η) Μαρτίου, ο Όσιος ΣΕΡΑΠΙΩΝ ο Σιδώνιος εν ειρήνη τελειούται.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Πέμπτη, 21 Μαρτίου 2019
Πέμπτη, 21 Μαρτίου 2019
Σεραπίων ο Όσιος Πατήρ
ημών ήτο Ασκητής εις την εσωτάτην έρημον της Αιγύπτου, καταγόμενος, ως τινές
λέγουσιν, από την Σιδώνα, εξ ου και Σιδώνιος απεκαλείτο. Είχε δε ο μακάριος
συγκεντρώσει εν εαυτώ όλας τας αρετάς, τέλειος εις όλα υπάρχων, εις την
εγκράτειαν θαυμάσιος και εις την Θείαν Γραφήν σοφώτατος. Μεγίστην δε επιμέλειαν
κατέβαλεν ο θρείος ούτος Πατήρ, ως διάπυρος ζηλωτής της ευσεβείας, ίνα οι
ειδωλολάτραι επιστρέψωσιν εις την του Χριστού Πίστιν.
Εθνος εν αιχμαλωσία
Η νομιμοποίηση ιταμώς και κυνικώς της αλητείας, της ασυδοσίας και των μολότοφ
Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Η τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα -αφενός η λυσσαλέα επίθεση κατά της Εκκλησίας, και δη του σημείου του Σταυρού, δίκην απροσδιόριστου προοδευτισμού, και αφετέρου η ποινικοποίηση του πατριωτικού φρονήματος σε συνδυασμό με την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα και με αποκλειστικό γνώμονα την εξυπηρέτηση μικροπολιτικών συμφερόντων- φρονώ ότι πρέπει άπαντες να μας προβληματίσει ιδιαζόντως. Ειδικότερα, η εγκαθίδρυση δύο μέτρων και δύο σταθμών εν Ελλάδι, δηλαδή η ανοχή στο Ισλάμ και η λοιδορία και η συντονισμένη ιστορική παραχάραξη της ορθοδόξου παραδόσεως, καταδεικνύει την ύπαρξη ενός εγκατεστημένου «Δούρειου Ιππου» στους κόλπους της εθνικής ανεξαρτησίας του κράτους μας.
Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Η τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα -αφενός η λυσσαλέα επίθεση κατά της Εκκλησίας, και δη του σημείου του Σταυρού, δίκην απροσδιόριστου προοδευτισμού, και αφετέρου η ποινικοποίηση του πατριωτικού φρονήματος σε συνδυασμό με την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα και με αποκλειστικό γνώμονα την εξυπηρέτηση μικροπολιτικών συμφερόντων- φρονώ ότι πρέπει άπαντες να μας προβληματίσει ιδιαζόντως. Ειδικότερα, η εγκαθίδρυση δύο μέτρων και δύο σταθμών εν Ελλάδι, δηλαδή η ανοχή στο Ισλάμ και η λοιδορία και η συντονισμένη ιστορική παραχάραξη της ορθοδόξου παραδόσεως, καταδεικνύει την ύπαρξη ενός εγκατεστημένου «Δούρειου Ιππου» στους κόλπους της εθνικής ανεξαρτησίας του κράτους μας.
Τη Κ΄ (20η) Μαρτίου, ο Άγιος Νεομάρτυς ΜΥΡΩΝ ο Κρής, ο μαρτυρήσας εν Κρήτη κατά το έτος 1793, αγχόνη τελειούται.
Μύρων ο ένδοξος του Χριστού Μάρτυς κατήγετο από το Μέγα Κάστρον της
Κρήτης, το επονομαζόμενον Κάντια, ευσεβών και ευγενών γονέων υιός υπάρχων, του
οποίου ο πατήρ ωνομάζετο Δημήτριος. Ήτο δε παιδιόθεν, ο αοίδιμος, αγαθής
προαιρέσεως και ηγάπα εκ φύσεως τα χρηστά και κόσμια ήθη, ήτο δε επίσης εραστής
της παρθενίας και σωφροσύνης και, απλώς ειπείν, εκ νεαράς ηλικίας είχε καθ’
υπερβολήν φρονήματα γέροντος.
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΙΔΩΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΣ -- Γράφει ο Δημήτριος Β. Εμμανουήλ Εκπαιδευτικός ΠΕ11
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Καθώς χτίζουμε και κτιζόμαστε, ολοκληρώνουμε και ολοκληρωνόμαστε, διδάσκουμε και διδασκόμαστε, παραδειγματίζουμε και παραδειγματιζόμαστε, τιμωρούμε και τιμωρούμαστε, βαθμολογούμε και αξιολογούμαστε κατανοούμε τη διπλή ευθύνη μας, μία ως προς τους γονείς και κηδεμόνας των μαθητών που έχουν ταυτότητα και συνείδηση, και μια ως προς τον εαυτό μας που ζει και κινείται με μία και μοναδική εθνική ταυτότητα αλλά και μία αγαθή θρησκευτική συνείδηση μέσα-έξω από το σχολείο. Χρήσιμοι εμείς διαπλάθουμε χρήσιμους ανθρώπους ικανούς να μεταλαμπαδεύσουν τον πολιτισμό των τιμίων Πατέρων τους και μαζί την εν Χριστώ Ιησού χρηστότητα των Αγίων Πατέρων ημών στους αγέννητους πολίτες αυτής της χώρας, μιας χώρας που θέλει να μοιάζει με «καλόν αμπελώνα» που έχει φραγμό, δηλαδή σύνορα ή όρια ή αλλιώς «δόγματα» ή διαφορετικά, Σύνταγμα και Πιστεύω «Ορθόδοξο».
Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. -- Αποτειχισθέντος Μοναχού Αλυπίου. Αγιορείτου
Άνθη εκ των
εορταστικών λόγων εις τον Ευαγγελισμόν της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Εορτή Ευαγγελισμού
της Θεοτόκου, μηνύματα σωτηρίας, υπόθεσις ευφροσύνης και χαράς! Πανήγυρις
πανηγύρεων της ελπίδος ημών. Απεστάλη ο αρχάγγελος Γαβριήλ προς την Παρθένον
Μαρία, μήνυμα παγκοσμίου σωτηρίας φέρων, απεστάλη στρατιώτης, βοών το μυστήριον
του Βασιλέως, μυστήριον γνωριζόμενον πίστει, ουκ ερευνόμενον λογικώς αλλά
ομολογούμενον και θεολογούμενον. Απεστάλη τον έκτον μήνα, από την σύλληψιν του
Ιωάννου του Προδρόμου, προς παρθένον μνηστευμένην τω Ιωσήφ. Ο προφήτης Ησαϊας
περί τούτου λέγει: «Δοθήσεται το εσφραγισμένο βιβλίον, ανδρί ειδότι γράμματα».
Εσφραγισμένον βιβλίον την Παρθένον Μαρίαν λέγει. Από ποίους εδόθη; Από τους
ιερείς. «Ανδρί ειδότι γράμματα» δηλαδή ο Ιωσήφ είχε γυναίκα και παιδιά, όστις
λέγει κατά τον προφήτην: «Ου δύναμαι αναγνώναι» δηλαδή αδυνατώ να διαβάσω διότι
είναι σφραγισμένο (κλειστό) τηρούμενον να γίνει κατοικητήριον Θεού. Ουκ είχε
συζυγικές-σαρκικές σχέσεις ο Ιωσήφ με την Μαρία.
Τη Κ΄ (20η) Μαρτίου, ο Όσιος Πατήρ ημών και Ομολογητής ΝΙΚΗΤΑΣ, Επίσκοπος Απολλωνιάδος, εν ειρήνη τελειούται.
Νικήτας, ο εν Αγίοις Πατήρ ημών και Ομολογητής, ήκμασε κατά τους χρόνους
του εικονομάχου βασιλέως Λέοντος Γ΄ του
Ισαύρου (717 – 741), χρηματίσας Επίσκοπος Απολλωνιάδος, πόλεως της Βιθυνίας,
ήτις και Απολλωνία και κοινώς Απολλωνιάδα ονομάζεται, υποκειμένη ποτέ εις τον
Μητροπολίτην Νικομηδείας. Ούτος, λοιπόν, όχι μόνον εστάθη πιστός και ευλαβής
και ορθοδοξότατος, αλλ’ ήτο προς τούτοις ελεήμων και συμπαθής και καλώς μεν
παρεσκευασμένος εις την γνώσιν και μάθησιν των Γραφών, περισσότερον δε εις τον
λόγον και την ευγλωττίαν.
Virgin Mary Saves First Sergeant from Certain Death
First Sergeant Vasiliki Plexida
recounts the miracle she received when the helicopter she was boarding crashed
in a ravine
On the
morning of April 19, 2017, a Huey UH-1H helicopter of the Hellenic National
Defense with a crew of five executing a planned flight from Larissa to Kozani
crashed in the area of Sarantaporos, Elassona, Greece. Immediate rescue
operations retrieved the bodies of four of the crew (Lieutenant Ioannis
Tzanidakis, Colonel Thomas Adamou, Major Demosthenes Goula, and Lieutenant
Konstantinos Hatzis.) Fifth crew member (First Sergeant Vasiliki Plexida) was
located injured but in a stable and non-critical condition. She is being
transported to 424 General Military Hospital in Thessaloniki.
The above is
an unofficial translation of the brief issued by the Hellenic National Defense
on April 19, 2017, which can be found in the following link: http://www.geetha.mil.gr/el/briefing-el/press-el/6004-ptwsh-elikopteroy-toy-sx.html
Τη Κ΄ (20η) του Μαρτίου, μνήμη των εν Αμινσώ Αγίων Επτά Μαρτύρων γυναικών ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΑΣ, ΚΛΑΥΔΙΑΣ, ΕΥΦΡΑΣΙΑΣ, ΜΑΤΡΩΝΗΣ, ΙΟΥΛΙΑΝΗΣ, ΕΥΦΗΜΙΑΣ και ΘΕΟΔΩΡΑΣ.
Αλεξανδρία η Αγία Μάρτυς και αι συν αυτή συναθλήσασαι Άγιαι Μάρτυρες
γυναίκες Κλαυδία, Ευφρασία, Ματρώνα, Ιουλιανή, Ευφημία και Θεοδώρα ήσαν κατά
τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπστ΄ - τε΄
(286 – 305) υπό του οποίου και εκινήθη ο μέγας κατά των Χριστιανών διωγμός.
Όθεν, κατ’ εκείνον τον καιρόν πάσα ηλικία των ομολογούντων τον Χριστόν, ανδρών
τε και γυναικών, εθανατώνετο με πολλά και διάφορα βασανιστήρια.
Σκιές στη Φλώρινα -- Γιατί είναι εγκληματικό ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αναγνώρισε «μακεδονική γλώσσα»
Από τον Μανώλη Κοττάκη
Φλώρινα, Σάββατο βράδυ. Στην κατάμεστη αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου «Αριστοτέλης», ο οποίος εδώ και 75 ολόκληρα χρόνια κρατά άσβεστη τη δάδα του ελληνικού πολιτισμού στην ακριτική περιοχή, η εκδήλωση έχει μόλις ολοκληρωθεί. Μαζί με τον Κρις Σπύρου, την Αριάδνη Νούκα και τα μέλη του προεδρείου του «Αριστοτέλη» που μας κάλεσαν να μιλήσουμε για τη μετα-Πρέσπες εποχή (Κωνσταντίνος Χατζηστεφάνου - Ραπτόπουλος, Δημήτρης Παπαδόπουλος, Πέτρος Γώγος) κατεβαίνουμε στο κοινό για να ανταλλάξουμε σκέψεις. Η ατμόσφαιρα είναι συγκινητική. Λίγα λεπτά πριν, είχαμε κλείσει την εκδήλωση τραγουδώντας 600 άτομα, όλοι μαζί, με δική μου προτροπή, το... απαγορευμένο «Μακεδονία ξακουστή». Ρίγος! Προς το πέρας των χειραψιών, με πλησίασε ένας ψηλός μυστακοφόρος κύριος. «Διαφωνώ μαζί σας, αλλά σας διαβάζω» μου είπε ευγενικά και μου ενεχείρισε έναν φάκελο αλληλογραφίας με ένα μικρό σημείωμα.
Φλώρινα, Σάββατο βράδυ. Στην κατάμεστη αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου «Αριστοτέλης», ο οποίος εδώ και 75 ολόκληρα χρόνια κρατά άσβεστη τη δάδα του ελληνικού πολιτισμού στην ακριτική περιοχή, η εκδήλωση έχει μόλις ολοκληρωθεί. Μαζί με τον Κρις Σπύρου, την Αριάδνη Νούκα και τα μέλη του προεδρείου του «Αριστοτέλη» που μας κάλεσαν να μιλήσουμε για τη μετα-Πρέσπες εποχή (Κωνσταντίνος Χατζηστεφάνου - Ραπτόπουλος, Δημήτρης Παπαδόπουλος, Πέτρος Γώγος) κατεβαίνουμε στο κοινό για να ανταλλάξουμε σκέψεις. Η ατμόσφαιρα είναι συγκινητική. Λίγα λεπτά πριν, είχαμε κλείσει την εκδήλωση τραγουδώντας 600 άτομα, όλοι μαζί, με δική μου προτροπή, το... απαγορευμένο «Μακεδονία ξακουστή». Ρίγος! Προς το πέρας των χειραψιών, με πλησίασε ένας ψηλός μυστακοφόρος κύριος. «Διαφωνώ μαζί σας, αλλά σας διαβάζω» μου είπε ευγενικά και μου ενεχείρισε έναν φάκελο αλληλογραφίας με ένα μικρό σημείωμα.
Αδειάζουν τα χωριά της Βορείου Ηπείρου
H εγκληματική αμέλεια της Ελληνικής πολιτείας τα τελευταία χρόνια οδήγησαν
σε εξαθλίωση την Ελληνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου αφήνοντας την στην
τύχη της.
Ήταν η άμεση επέμβαση
και επιμονή της οργάνωσης Ομόνοια στην ελληνική κυβέρνηση που καθιερώθηκε το
πολυπόθητο επίδομα (σύνταξη το είπαν κάποιοι) του ΟΓΑ στους υπερήλικες
Βορειοηπειρώτες.
Δεν θα αναφέρουμε τα
θετικά του, όπως την αναβάθμιση της ζωής και της αξιοπρέπειας στην αλβανική
κοινωνία των Βορειοηπειρωτών, μα θα σταθούμε κυρίως την ριζική αλλαγή των
κοινοτήτων μας με ολοκαίνουργα σπίτια-βίλες, με περιποιημένους αυλόγυρους, με
πηγάδια πόσιμου και αρδευτικού νερού, με την τάση να παραμείνουν στον τόπο τους
και ν’ ανοίξουν τις δικές τους εργασίες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)