+ π. Ιωάννης
Σ. Ρωμανίδης
Αυτό είναι το πλαίσιον των
λεχθέντων υπό του Αποστόλου Παύλου, ότι "καί η κτίσις ελευθερωθήσεται από
της δουλείας της φθοράς εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού"
(Ρωμ. 8:21). Από τα συμφραζόμενα είναι φανερόν, ότι η "ελευθερία της
δόξης" είναι εδώ ελευθερία από την φθοράν και την θνητότητα. Αλλ' ακόμη
και εκείνοι, των οποίων ο έσω άνθρωπος έφθασεν εις την υιοθεσίαν του φωτισμού,
ως και εκείνοι, των οποίων και τα σώματα είχον δια της θεώσεως πρόγευσιν της
αθανασίας και της αφθαρσίας, περιμένουν "τήν υιοθεσίαν, την απολύτρωσιν
του σώματος ημών" (Ρωμ. 8:23). "Οι νεκροί εγερθήσονται άφθαρτοι και
ημείς αλλαγησόμεθα... Δεί γαρ το φθαρτόν τούτο ενδύσασθαι αφθαρσίαν και το
θνητόν τούτο ενδύσασθαι αθανασίαν" (Α' Κορ. 15:53,54).
Αυτά τα γνωρίζει κανείς όχι
από στοχασμόν επάνω εις βιβλικά κείμενα, αλλά από την εμπειρίαν του δοξασμού,
τουτέστι από "τήν ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού." Η
εμπειρία του δοξασμού και όχι μόνον βιβλικά κείμενα είναι το θεμέλιον της
πίστεως της Εκκλησίας εις την σωματικήν ανάστασιν του βιολογικού μέρους της
ανθρωπίνης προσωπικότητος.
Συνεχίζεται.