Ανώνυμος είπε: Ο Θεός να βάλει το χέρι του!

Θα ζούμε εικόνες πολύ φοβάμαι σαν κι αυτές που συμβαίνουν στη μέση ανατολή. 200 νεκροί κάπου στο Ιρακ πριν λίγες μέρες, αλλού 40, 50 60 100 νεκροί από τζιχαντιστές. Μια κοπέλα τη σφάξαν σαν αρνί και τοποθέτησαν το κεφάλι της πάνω στο Ευαγγέλιο επειδή αρνήθηκε να αρνηθεί το Χριστό. Και τους υποδέχονται στην Ευρώπη, βάζουν κινητές βόμβες ανάμεσα μας. Αυτές οι μετακινήσεις τους χρηματοδοτούνται από συγκεκριμένα κέντρα αποφάσεων. Τουρκία, Σαουδική Αραβία Κατάρ και από ΗΠΑ παρακαλώ, για να δημιουργούν εστίες έντασης και πανικού στους πληθυσμούς της Ευρώπης και στην Αμερική για να τους κρατούν υπό το κράτος του φόβου, να περνάνε τις σατανικές αποφάσεις τους χωρίς να κουνιέται φύλλο. 

Οι τζιχαντιστές συνεχίζουν με 73 νεκρούς αλλά και οι Οικουμενιστές συνεχίζουν να μοιράζουν "Άγια" Κοράνια και οι ευλαβείς βλαμμένοι "Χριστιανοί" να τους υποδέχονται στην πάλαι ποτέ αγιοτόκο Ελλάδα με ανθοδέσμες. Πως καταντήσαμε Λοχία!!!

Απάντηση - περί εγκύρου βαπτίσματος

+Ι.Γ.Ζ.

 Κανών Αποστολικός 50:

Ει τις Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος μη τρία βαπτίσματα (3 καταδύσεις ), μιας μυήσεως επιτελέση αλλά εν βάπτισμα ( 1 κατάδυση ),  το εις τον θάνατον του Κυρίου διδόμενον καθαιρείσθω…

(σ.σ. Εάν με την 1 κατάδυση είναι άκυρο, τότε  το χωρίς καμμία, που μπορεί να σταθεί;)

Κανών Αποστολικός 68:

…τους γαρ παρά των τοιούτων ( αιρετικών ), βαπτισθέντας ή χειροτονηθέντας, ούτε πιστούς, ούτε κληρικούς είναι δυνατόν.   

255μ.χ συνεκλήθη τοπική σύνοδος αποκλειστικά για το θέμα του βαπτίσματος, γνωστή ως  Εν Καρθαγένη. Απόφαση της συνόδου: Έξω της Εκκλησίας κανένας δεν δύναται να βαπτισθεί, επειδή είναι ένα της Ορθοδόξου  Εκκλησίας  το βάπτισμα.

258 μ.χ. συνεκλήθη τοπική σύνοδος στην Ικονία με έξαρχο τον Φιρμιλιανό Καισαρείας. Απόφαση της συνόδου: Καμιά Ιεροπραξία των αιρετικών να μην είναι δεκτή.

ΚΥΡΙΕ ΕΚΕΚΡΑΞΑ... ΚΑΤΕΥΘΥΝΘΗΤΩ... ΣΗΜΕΡΟΝ ΠΙΣΤΟΙ ΧΟΡΕΥΣΩΜΕΝ... ΣΗΜΕΡΟΝ ΝΑΟΣ Ο ΕΜΨΥΧΟΣ... ΣΥ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ...-- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 15 Ιουλίου 2016

Κηρύκου και Ιουλίτης μητρός και τέκνων.

Ἡ Ἁγία Ἰουλίτα, ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ. Καταγόταν ἀπὸ τὸ Ἰκόνιο τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.

Ἐπειδὴ ὅμως τότε κυριαρχοῦσε ὁ διωγμὸς κατὰ τῶν χριστιανῶν,πῆρε τὸν γιὸ της τὸν Κήρυκο καὶ πῆγε στὴν Σελεύκεια καὶ στὴνσυνέχεια στὴν Ταρσό. Ἀλλὰ καὶ ἐκεῖ συνάντησε τὴν ἴδια κατάσταση. Στὴν Ταρσὸ συνελήφθη ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα ,τὸν Ἀλέξανδρο, ὁ ὁποῖος τὴν ὑπέβαλε σὲ φρικτὰ βασανιστήρια μπροστὰ στὸ παιδί της.

Στὴν συνέχεια προσπάθησε νὰ φέρει μὲ τὸ μέρος του τὸν μικρό. Τὸ παιδάκι ὅμως δὲν δεχόταν καὶ μάλιστα ἀφοῦ ἐπικαλέστηκε τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ἔδωσε μία δυνατὴ κλωτσιὰ στὴν κοιλιὰ τοῦ ἡγεμόνα. Αὐτὸς ἐξοργίστηκε τόσο ποὺ τὸ πέταξε ἀπὸ τὰ σκαλιὰ σπάζοντας τὸ κρανίο τοῦ μικροῦ Κήρυκου.

Μ' αὐτὸν τὸν τρόπο ἔλαβε τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου ὁ μικρὸς Κήρυκος.
Ἡ δὲ μητέρα του μετὰ ἀπὸ λίγο, ἀφοῦ ὑπεβλήθη σὲ πολλὰ καὶφρικτὰ βασανιστήρια, παρέδωσε τὸ πνεῦμα της στὸν Χριστό.

Του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού:

Όταν μας ίδουν οι δαίμονες να καταφρονώμεν τα κοσμικά πράγματα, δια ν’ αποφύγωμεν τας αιτίας του μίσους κατά των ανθρώπων και δια να μη εκπέσωμεν της αγάπης, τότε διεγείρουν τους ανθρώπους να μας συκοφαντήσουν, με τον σκοπόν να λυπηθώμεν και να μισήσωμεν τους ανθρώπους. Δεν υπάρχει βαρύτερος πόνος της ψυχής από την συκοφαντίαν, που στρέφεται εις την ορθήν πίστιν μας ή εις την ηθικήν μας. Κανείς δεν δύναται να αδιαφορήση εις τας συκοφαντίας αυτάς, ειμή μόνον εκείνος που έχει την ελπίδα του εις τον Θεόν. Όσον προσεύχεσαι εις τον Θεόν υπέρ του συκοφαντήσαντος, τόσον ο Θεός αποκαλύπτει την αθωότητά σου εις τους σκανδαλισθέντας.

ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΩΝ ΚΑΙ Η ΔΕΙΛΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΟΧΡΙΣΤΩΝ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Αγρυπνοι εἶναι οἱ ἀριστεροί τῆς χώρας μας. Ὁποιαδήποτε πράξη ἤ δήλωση, πού ἀνυψώνει τό κύρος τῆς Ἐκκλησίας, τήν κρίνουν μέ πάθος καί προσπαθοῦν νά μᾶς πείσουν ὅτι ἡ Ἐκκλησία πρέπει νά εἶναι περιορισμένη στούς τέσσερις τοίχους τοῦ Ναοῦ καί νά μή τολμᾶ ποτέ νά κρίνει τίς δικές τους ποικίλες δραστηριότητες, οἱ ὁποῖες, ὅπως ὅλοι ἔχουμε διαπιστώσει, εἶναι ὀλέθριες γιά τή χώρα. Δέν ἔχουν ἀφήσει τίποτα ὄρθιο καί ἀβεβήλωτο οἱ ἀθεόφοβοι. Οἱ ἀριστεροί, ὡς κόμματα μέ μικρά ποσοστά πολιτικῆς δύναμης, ἔχουν ἀπόλυτη ἐλευθερία νά βάλουν κατά τῆς Ἐκκλησίας, ἐνῶ οἱ ἴδιοι ἀρνοῦνται νά δεχτοῦν ὅτι καί οἱ χριστιανοί ἔχουν τό δικαίωμα τῆς ἐλευθερίας τῆς ἔκφρασης. Οἱ ἀριστεροί, ὡς δεδηλωμένοι ἀντίχριστοι καί ὑποστηρικτές τῶν κουκουλοφόρων καί ταραχοποιῶν, καλλιεργοῦν ψεύτικες ἐντυπώσεις στό λαό, πώς τάχα κόβονται -οἱ ἀξιοσυμπάθητοι!- γιά τούς ἐργαζόμενους, τή δημοκρατία, τή δικαιοσύνη, τήν οἰκονομία καί γιά πολλά ἄλλα ἠχηρά.

Η Προσευχή έκχυσις της ψυχής -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Στην ιστορία πολλών προσώπων της Παλαιάς Διαθήκης βρίσκουμε διδακτικές εικόνες και ορισμούς της προσευχής. Ο Ιακώβ π.χ. μας διδάσκει ότι η προσευχή είναι πάλη με τον Θεό. Ο Μωϋσής και ο Ηλίας μας δείχνουν ότι προσευχή είναι μία συνεχής συνομιλία και ένας ζωντανός διάλογος μαζί του. Ο Δαβίδ νιώθει την προσευχή ως θυμίαμα, που αναδίδεται από την φλογισμένη ευγνώμονη καρδιά. Αλλά το άρθρο αυτό θα σταθεί στην ωραιότατη εικόνα της προσευχής, που μας δίνει η Άννα, η μητέρα του προφήτη Σαμουήλ. Είχε ΄ρθεί με κατώδυνη ψυχή και δάκρυα στα μάτια προς τον Κύριο, να του ζητήσει μέσα απ΄ τα στείρα σπλάγχνα της ένα παιδί γι΄ Αυτόν. Ανάβλυζαν από την καρδιά της τα λόγια της προσευχής και κινούσαν τα χείλη της, αλλά χωρίς φωνή· φώναζε και βοούσε η ψυχή της.                                                                                                                                                                                                                                                                                                  

–Τι να κάνω; Όχι, δεν είμαι μεθυσμένη ούτε έχω πιεί, αλλά «εκχέω την ψυχήν μου ενώπιον  Κυρίου».                                                                                                                                                       

Μια έκχυση της ψυχής στον Θεό είναι η προσευχή. Ένα ξεχείλισμα αγάπης στο πρόσωπό του. Όταν η πίστη, μας γνωρίζει και μας συνδέει με τον Θεό, τότε η γνώση και η επαφή μαζί του μας κάνει να τον αγαπούμε με μια αγάπη υψικάμινο. Το είναι μας δεν αντέχει σε τέτοια φωτιά, λειώνει και ξεχύνεται προς τον Αγαπητό, καίγεται και γίνεται ολοκαύτωμα μπροστά του. Να,  το νόημα της προσευχής της Άννας· θυσία και προσφορά του εαυτού μας στον Θεό, που μόνον η αγάπη του μπορεί να εμπνεύσει.

Kέντρον και τέλος και σκοπός όλου του Νόμου και όλων των ρήσεων και αινιγμάτων των Προφητών Συ υπάρχεις, Θεοτόκε

Εσέ προεικόνισαν αι ρήσεις των Προφητών και τα αινίγματα, και του παλαιού Νόμου τα σύμβολα, δηλαδή τα εν τη Σκηνή ευρισκόμενα Άγια, τουτέστιν η Κιβωτός της Διαθήκης η κεκαλυμμένη πάντοθεν με χρυσίον: ήτοι με την αστράπτουσαν αίγλην της παρθενίας· καθώς γαρ το χρυσίον τιμιώτερόν εστι πάντων των άλλων μετάλλων· ούτω και η παρθενία είναι τιμιωτέρα κοντά εις Εσέ πάντων των άλλων χαρισμάτων· Εσέ προετύπωνεν η Στάμνος του Μάννα, η Ράβδος του Ααρών, αι Πλάκες της Διαθήκης, το Ιλαστήριον, το χρυσούν Θυμιατήριον, και τα λοιπά. Εσέ προετύπωναν των Προφητών αι ρήσεις και τα αινίγματα: ήτοι ο Τόμος ο καινός του Ησαϊου, εν ω εγράφη ο Λόγος του Θεού με το δάκτυλον του Θεού: ήτοι με το Πνεύμα το Άγιον· η Πύλη του Ιεζεκιήλ, ήτις και εν τη εισόδω και εν τη εξόδω του Κυρίου κεκλεισμένη διέμεινε· το αλατόμητον Όρος του Δανιήλ, από το οποίον εκόπη λίθος άνευ χειρός: ήτοι εγεννήθη ο ακρογωνιαίος λίθος Χριστός άνευ συνουσίας ανδρός· η Άμπελος η ευκληματούσα του Ωσηέ, και ο καρπός αυτής ευθηνών· το Τείχος το αδαμάντινον του Αμώς, εν ω ίστατο ως ανήρ ο του Θεού Υιός· το επ΄ εσχάτων εμφανέν Όρος του Κυρίου, και μετεωρισθέν υπεράνω των βουνών του Μιχαίου· το κατάσκιον Όρος του Αββακούμ· η όλη χρυσή Λυχνία του Ζαχαρίου, επάνω εις την οποίαν ήτον το λαμπάδιον και οι επτά λύχνοι, και αι επτά επαρυστρίδες τοις λύχνοις, και δια να ειπώ καθολικώς, κέντρον και τέλος και σκοπός όλου του Νόμου και όλων των ρήσεων και αινιγμάτων των Προφητών Συ υπάρχεις, Θεοτόκε, και προ Σου ο εκ Σου σαρκωθείς Θεός Λόγος.

Η μεγαλύτερη αυτοθυσία είναι η θυσία για την πατρίδα, γιατί υπερασπίζεσαι πατρογονικές εστίες και χώματα.

Την αρετή της φιλοπατρίας, τελευταία, την ευνουχίσαμε, τη στραγγαλίσαμε. Κι έμειναν τα πορτρέτα των ηρώων της φυλής μας στραπατσαρισμένα στους τοίχους των σχολείων… Κι απέμειναν κάποια λεβεντοπαλλήκαρα αποφασισμένα να θυσιαστούν για την πατρίδα, σαν τον Μιχαήλ Καραολή τον Ανδρέα Δημητρίου, τον  Ευαγόρα Παλληκαρίδη, το Σολωμό Σολομού, τον Τάσο Ισαάκ, τον Καραθανάση, Βλαχάκο, Γιαλοψό ( ΙΜΙΑ ) και τον ηρωϊκό σμηναγό Κ. Ηλιάκη, να περιμένουν μιμητές… 

Απεδοκιμάσθη υπό πιστών ο Σεβ. Δημητριάδος

Ο Σεβ. Δημητριάδος εις πρόσφατον συνέντευξίν του εις τον κ. Θεόδωρον Καλμούκον δια την εφημερίδα «Εθνικός Κήρυκας», συμφώνως προς το ιστολόγιον lavaron.gr της 27ης Ιουνίου 2016 είχε δηλώσει:

«Σχολιάζοντας για τις φονταμενταλιστικές φωνές είπε ότι «απομονώνονται η τουλάχιστον πείθονται τελικά οι ιεράρχες για το πως έχουν τα πράγματα και πιστεύω ακλόνητα πως με τις εργασίες της Μεγάλης Συνόδου και με το μήνυμα που θα εκπέμψει προς όλο τον κόσμο και κυρίως προς την Ορθοδοξία και τους πιστούς της θα διασκεδαστεί κάθε αρνητική σκέψη» και συμπλήρωσε «νομίζω ότι οι Κασσάνδρες πλέον δεν υφίστανται και έχουν πάρει πολλές απαντήσεις κι είμαι βέβαιος πως μέχρι το τέλος που εκκρεμούν τυχόν σε μερικούς».