Ο Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ταύρου πανηγυρίζει το Σαββάτο 15 Αυγούστου.

Ο Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ταύρου πανηγυρίζει το Σαββάτο 15 Αυγούστου.

 Η Παρουσία σας, θα ήταν ιδιαίτερη τιμή & χαρά στις εορταστικές εκδηλώσεις που θα γίνουν, σύμφωνα με το ακόλουθο πρόγραμμα.

Παραμονή, Παρασκευή 14 Αυγούστου

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 12 Αυγούστου 2015

Φωτίου και Ανικήτου μαρτύρων.

Ὁ Φώτιος ἦταν ἀνεψιὸς τοῦ Ἀνικήτου. Κατάγονταν καὶ οἱ δυὸ ἀπὸ τὴ Νικομήδεια. Ὅταν ὁ Διοκλητιανὸς θέλησε νὰ κινήσει διωγμὸ κατὰ τῶν χριστιανῶν, μίλησε μπροστὰ στὴν Σύγκλητο μὲ τοὺς πιὸ ὑβριστικοὺς λόγους ἐναντίον τους. Ἐκεῖ ἦταν παρὼν καὶ ὁ Ἀνίκητος, ποὺ ὅταν ἄκουσε αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ βασιλιά, ὄχι μόνο δὲν φοβήθηκε, ἀλλὰ σηκώθηκε μὲ θάρρος, δήλωσε ὅτι εἶναι χριστιανὸς καὶ εἶπε στὸ Διοκλητιανό: «Πλανᾶσαι, βασιλιά, ἂν νομίζεις ὅτι μὲ τὰ μέτρα κατὰ τῶν Χριστιανῶν θὰ πετύχεις τοὺς ἀσεβεῖς σκοπούς σου. Μάθε ὅτι οἱ χριστιανοὶ ἀποτελοῦν σήμερα τὴν ὑγιέστερη μερίδα τῆς ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας. Καὶ θὰ ἦταν ἀνόητοι καὶ ἀναίσθητοι ἂν πίστευαν στὰ εἴδωλα. Γι’ αὐτὸ, ὅποια μέτρα καὶ ἂν πάρεις ἐναντίον τους, στὸ τέλος ζημιωμένος θὰ εἶσαι ἐσύ, ἐνῷ αὐτοὶ ἔνδοξοι μάρτυρες».
Ὁ Διοκλητιανός, προσβεβλημένος ἀπὸ τὴν παρατήρηση τοῦ Ἀνίκητου, διέταξε καὶ τὸν ἔριξαν τροφὴ σὲ ἕνα τρομερὸ λιοντάρι. Ἀλλὰ τὸ λιοντάρι σταμάτησε τὴν ἄγρια ὁρμή του καὶ ἡμέρεψε σὰν πρόβατο. Τότε ἔγινε μεγάλος σεισμὸς καὶ συνετρίβησαν πολλὰ εἰδωλολατρικὰ ἀγάλματα.

Κατόπιν τὸν ἔβαλαν σὲ τροχὸ μὲ ἀναμμένη φωτιὰ ἀπὸ κάτω. Ἀλλὰ ὦ τοῦ θαύματος, ὁ τροχὸς σταμάτησε καὶ ἡ φωτιὰ ἔσβησε. Τότε ἔτρεξε καὶ τὸν ἀγκάλιασε ὁ ἀνεψιὸς τοῦ Φώτιος. Μόλις εἶδαν αὐτὸ οἱ εἰδωλολάτρες, ἔδεσαν καὶ τοὺς δυὸ μέσα στὸ λεγόμενο λουτρὸ τοῦ Ἀντωνίου. Καὶ ἀφοῦ ὑπερθέρμαναν τὸ νερό, παρέδωσαν καὶ οἱ δυὸ ἔνδοξα τὸ πνεῦμα τους.

Οικουμενισμός

Οσίου Μάρκου του Ασκητού

Στις θλίψεις επαναπαύεται ο Θεός, στις ανέ­σεις ο διάβολος που είναι ο αίτιος των κακών. Οι πειρασμοί πάντα ωφελούν αρκεί να τους υπομένου­με με καρτερία και με δοξολογία προς τον Θεό.

O Μονοφυσίτης Διόσκορος,ο οποίος φόνευσε τον Ορθόδοξο άγιο Φλαβιανό οι Οικουμενιστές τον δέχονται ως άγιο!!!

Ο μακάριος Ανατόλιος Πατριάρχης Κων/πόλεως καθήρεσε τον κακόδοξον μονοφυσίτην Διόσκορον, το δε όνομα του αοιδίμου αγιωτάτου Φλαβιανού, του Πατριάρχου Κων/πόλεως, τον οποίον ο Διόσκορος καθήρεσε παραλόγως και εθανάτωσεν εις την εν Εφέσω ληστρικήν Σύνοδον, συνηρίθμησεν εις τα δίπτυχα μετά των άλλων αοιδίμων Πατριαρχών, επειδή ο άγιος Φλαβιανός καθηρέθη παραλόγως από τον Διόσκορον εις την ρηθείσαν εν Εφέσω ληστρικήν Σύνοδον. Ούτος ενήργησεν ίνα και το τίμιον λείψανον του Αγίου Φλαβιανού ανακομισθή και αποθησαυρισθή εις τον Ναόν των Αγίων Αποστόλων. Όχι δε μόνον τούτο έπραξεν, αλλά και δι΄ εγκυκλίων επιστολών εξέθεσε τα της Ορθοδόξου πίστεως, και απέστειλε ταύτας προς τους εις πάσαν πόλιν Επισκόπους, παρακινών αυτούς να αναθεματίσωσι τους πρώτους και αρχηγούς της αιρέσεως, ήτοι τον Νεστόριον, τον Ευτυχή και τον Διόσκορον και όλους εκείνους όσοι εδογμάτιζον ότι έπαθε σύγχυσιν ή τροπήν η θεία φύσις επί της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου.

† π. ΑΘΑΝ. ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ---- Οι Χριστιανοί μέσα στον κόσμο (Απομαγνητοφωνημένη ομιλία)

«Χριστιανοί... επί γης διατρίβουσιν, αλλ' εν ουρανώ πολιτεύονται.»

(Προς Διόγνητον, ΒΕΠΕΣ 2, V, 9)

«Οι χρώμενοι τω κόσμω τούτο ως μη καταχρώμενοι. παράγει γαρ το σχήμα του κόσμου τούτου»
(Α' Κορ. 7, 31)


Ο Χριστιανός είναι ο εκλεκτός του Χριστού.

       Ο αληθινός Χριστιανός, αγαπητοί μου, αισθάνεται πολύ μεγάλη τιμή και ευλογία από τον Θεό, γιατί γνώρισε τον Χριστό και γιατί είναι ένας εκλεκτός Του. Βέβαια είναι εκλεκτός με την έννοια ότι ο Χριστός τον διάλεξε για να γίνει πιστός. αλλά και ο πιστός, όχι λιγώτερο, όπως λέγει ο Μωυσής στο Δευτερονόμιο, διάλεξε τον Χριστό για Θεό του[1]. Έτσι λοιπόν όσοι ακολουθούν τον Χριστό λέγονται «κλητοί»[2], καλεσμένοι, «εκλεκτοί»[3], διαλεγμένοι, και «πιστοί»[4].

«…Ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι» (Α΄ Κορ. 4,13)

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=24&t=11277

ΟΛΟΙ, ἀγαπητοί μου, ἀγαποῦμε τὴ δόξα. Χαιρόμεθα ὅταν ὁ κόσμος μᾶς ἐπαινῇ, λυπούμεθα ὅταν μᾶς κατηγορῇ. Ὅλοι προσέχουμε τί θὰ πῇ ὁ κόσμος. Ἀλλὰ τί εἶνε αὐτὸς ὁ κόσμος; Ἔχει τόση ἀξία ἡ κρίσι τοῦ κόσμου; Σ᾿ αὐτὰ τὰ ἐρωτήματα ἀπαντᾷ ὁ σημερινὸς ἀπόστολος. Θὰ εἶμαι εὐτυχὴς ἂν μπορέσω ἕνα λόγο τοῦ ἀποστόλου νὰ σᾶς τὸν ἐξηγήσω ὥστε νὰ τὸν καταλάβετε. Εἶνε ὁ λόγος «…Ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι» (Α΄ Κορ. 4,13).

Ἀλλὰ καὶ σήμερα, ἀδελφοί μου, αὐτὰ ἔχουν ἐφαρμογή. Οἱ πιστοὶ περιφρονοῦνται, θεωροῦνται ἀμελητέα ποσότης. Ῥίξτε μιὰ ματιὰ στὸν κόσμο· δὲν διαφέρουμε καὶ πολὺ ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῶν ἀποστόλων. Θὰ σᾶς πῶ μερικὰ παραδείγματα, νὰ δῆτε ποιούς τιμᾷ ὁ κόσμος.
Σ᾿ ἕνα φτωχόσπιτο ἕνα κορίτσι ῥάβει ὅλη νύχτα, γιὰ ν᾿ ἀγοράσῃ τὸ γάλα καὶ τὰ φάρμακα τοῦ πατέρα ποὺ εἶνε ἀνάπηρος. Ποιός δίνει σημασία σ᾿ αὐτὴ τὴν ἡρωΐδα; Κανείς. Μένει ἐκεῖ μὲ μόνη παρηγοριὰ τὸν Ἐσταυρωμένο καὶ τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο. Ὑπάρχουν τέτοια διαμάντια. Δέστε τώρα καὶ τὴν ἄλλη. Γυρίζει στὰ μεγάλα μαγαζιά. Δὲν ἀσχολεῖται ποτέ μέσα στὸ σπίτι, δὲν πιάνει πιάτο νὰ πλύνῃ. Βάφεται κ᾿ εἶνε διαρκῶς στὸν καθρέφτη. Πρωῒ – πρωῒ τὴν Κυριακὴ πηγαίνει στὴ θάλασσα καὶ κολυμπάει ξεγύμνωτη. Ἀπὸ πλὰζ σὲ πλὰζ κι ἀπὸ χορὸ σὲ χορὸ καμαρώνει μὲ τὰ φανταχτερά της ροῦχα. Τὴ βλέπεις «πετάει»· μπαίνει παντοῦ, πλησιάζει ὑπουργοὺς καὶ νομάρχας. Ποιά εἶν᾿ αὐτή; τί ἀξία ἔχει; Ἔχει τὴν ὀμορφάδα τοῦ διαβόλου. Πουλάει τὸ κορμί της. Ἔτσι μαζεύει σὲ μιὰ μέρα ὅσα δὲ᾿ μπορεῖ νὰ μαζέψῃ ἕνας ἐργάτης σὲ πέντε μῆνες. Κάτι τέτοιες ἔχουν ἄδεια εἰσόδου παντοῦ· οἱ τίμιες κόρες περιφρονοῦνται «ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου».
Τὸ βλέπεις ἐκεῖνο τὸ φτωχὸ νέο, τὸ εὐλογημένο παιδί; Ἄξιζε νὰ σπουδάσῃ δωρεάν. Μάλλιασε ἡ καρέκλα. Διαβάζει μέρα – νύχτα, προοδεύει. Ἀλλ᾿ ὁ κόσμος τὸν θεωρεῖ βλάκα. Ἐνῷ τὸν ἄλλο, ποὺ ἔκλεισε τὰ βιβλία κ᾿ ἔχει κάθε μέρα σκασιαρχεῖο, τὸν θεωρεῖ ἔξυπνο, γιατὶ ἔχει μπράτσα καὶ πόδια γιὰ κλωτσιές. Αὐτὸς γίνεται ἥρωας, τὸν γράφουν οἱ ἐφημερίδες.
Ἄλλο παράδειγμα. Βλέπεις ἐκείνη τὴ γυναῖκα ποὺ ἔχει ἄντρα μέθυσο, διεστραμμένο, κι ὅλοι τῆς λένε «Διῶξ᾿ τον»; Αὐτὴ δὲν τὸν διώχνει. Κ᾿ ἐνῷ εἶνε ἕνας ἄγγελος, ὁ κόσμος τὴ θεωρεῖ καθυστερημένη. Τὴν ἄλλη, ποὺ κατορθώνει νὰ τρυπώνῃ σὰν τὸ φίδι στὸ ξένο σπίτι, νὰ παίρνῃ τὸν ἄντρα τῆς φιλενάδας της καὶ νὰ διαλύῃ τὸ ἀντρόγυνο, τῆς λένε «μπράβο».
Τὸν βλέπεις τὸ φτωχὸ ἐκεῖνο ὑπάλληλο, ποὺ μὲ τριμμένο παντελόνι μόλις βγάζει τὰ ἔξοδα γιὰ νὰ ζήσῃ τὴν οἰκογένειά του; «Αὐτὸς δὲν ξέρει νὰ ζήσῃ», λένε. Ἐνῷ γιὰ τὸν ἄλλο, ποὺ μὲ πολὺ λιγώτερες ἱκανότητες, ἀλλὰ μὲ κολακεῖες καὶ ἀτιμίες ἔχει τώρα καὶ σπίτι καὶ λιμουζίνα καὶ ὅ,τι ἄλλο θέλει, λένε· «῎ Εξυπνος ἄνθρωπος». Ἄχ, κόσμε, τί ἄδικη ζυγαριὰ ἔχεις! Τὰ κάρβουνα τὰ κάνεις διαμάντια, καὶ τὰ διαμάντια κάρβουνα, γιὰ νὰ ἐφαρμόζεται πάντοτε τὸ «ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι».
Κ᾿ ἕνα τελευταῖο. Ἂν δοῦνε μιὰ οἰκογένεια νὰ τρέχῃ σὲ κέντρα καὶ σὲ θεάματα α σχους, λένε· «Ἐξελιγμένη οἰκογένεια». Ἂν δοῦν ἐσᾶς τὴν Κυριακὴ νὰ σηκώνεστε πρωῒ καὶ νὰ πηγαίνετε στὴν ἐκκλησία, ἢ ἂν τολμήσετε στὸ ταξίδι ν᾿ ἀνοίξετε τὴ Σύνοψι ἢ τὸ Εὐαγγέλιο, θὰ γελάσουν καὶ θὰ εἰρωνευθοῦν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Προς την Ιεράν Σύνοδον του σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου

Παναγιώτατε Πρόεδρε και Σεβασμιώτατοι Συνοδικοί Αρχιερείς ευλογητός ο Θεός.

Μετά εκπλήξεως και καταπλήξεως επληροφορήθην ότι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος Βλάχος έκαμε πρότασιν δι΄ αγιοκατάταξιν του εν κοιμήσει Ιερομονάχου Σωφρονίου Σαχάρωφ. Εδημοσιεύθη δε και εις το Διαδίκτυον ότι αναμένεται αυτή η αγιοκατάταξις.

Η κατάταξις του Ιερομονάχου τούτου μεταξύ των Αγίων της Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησίας θα αποτελέση ευτελισμόν των Αγίων της Εκκλησίας μας, δια τους εξής βασικούς λόγους:

1) Ο Ιερομόναχος ούτος, κατά περιφρονητικήν παράβασιν αυστηροτάτων ιερών Κανόνων και μάλιστα Οικουμενικών Συνόδων, ίδρυσε μικτήν Μονήν εις το Essex της Αγγλίας με Μοναχούς και Μοναχάς. Και μόνον δια την ενέργειάν του αυτήν είναι καθαιρετέος ο π. Σωφρόνιος. Η Εκκλησία δύναται και μετά θάνατον να καθαιρέση αυτόν.

2) Επειδή η ανδρογυναικεία αυτή Μονή δεν κατεδικάσθη επισήμως υπό των αρμοδίων εκκλησιαστικών οργάνων, το ανοσιούργημα αυτό του Ιερομονάχου Σωφρονίου Σαχάρωφ αποτελεί απαρχήν εισαγωγής εις την Ορθοδοξίαν συνεισάκτου Μοναχισμού.

3) Το ότι η εν λόγω Μονή είναι πράγματι μικτή αποδεικνύεται από τον ίδιον Μητροπολίτην Ναυπάκτου κ. Ιερόθεον, ο οποίος έγραψεν ότι εις την Μονήν αυτήν υπάρχει «κοινή προσευχή» και «κοινή τράπεζα». Επίσης, δια την Μονήν αυτήν, η οποία ανήκει εις το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, πιστοποιεί και η Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας ότι αποτελείται από Μοναχούς και Μοναχάς.

4) Ο π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ είναι περιφρονητής και πλήθους διδαγμάτων οσίων Πατέρων της Εκκλησίας σχετικών με την ίδρυσιν υπ΄ αυτού της ως άνω σκανδαλώδους μικτής Μονής.

5) Ο δυστυχής ούτος Ιερομόναχος εξελάμβανε διάφορα δαιμονοφαντάσματα ως θείας αποκαλύψεις προς αυτόν, ως να μη είναι τελεία η Θεία Αποκάλυψις και πρέπει να συμπληρωθή με τα ψευδοοράματα του Σαχάρωφ. Η τοιαύτη αντίληψις είναι αιρετική.

6) Ο βίος του Ιερομονάχου τούτου υπήρξεν άστατος και ακατάστατος, όπως καταγράφεται εις κείμενά μου, τα οποία θα εκδοθούν προσεχώς.

7) Κατά την κρίσιν μου, ο εν λόγω Ιερομόναχος διεκρίνετο εις τα κείμενά του ότι είχε μίαν πρωτοτυπομανίαν δια να φανή ότι εισάγει εις την Θεολογίαν πρωτοτύπους γνώσεις και θεοπτικά διδάγματα, ενώ ουδέν ουσιαστικόν έγραψε, το οποίον να μη περιέχηται εις την Αγίαν Γραφήν, εις τους δογματικούς Όρους, εις τους ιερούς Κανόνας και εις τα κείμενα των αγίων Πατέρων. Αντιθέτως, έγραψε και είπεν αρκετά τα οποία αντιτίθενται εις την γενικήν Διδασκαλίαν της Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησίας.

8) Ουδεμία ένδειξις υπήρξε και υπάρχει ότι ο προτεινόμενος δι΄ επίσημον αναγνώρισιν ως Αγίου είχε θαυματοποιητικήν τινα χάριν.

9) Έχομεν την παπικήν βιομαχανίαν παραγωγής «αγίων» (εντός εισαγωγικών). Πρέπει να διαφυλαχθή η Ορθοδοξία από τοιαύτα ολισθήματα.

10) Η Ορθοδοξία έχει εκατομμύρια πραγματικών Αγίων επωνύμων και ανωνύμων και πάντοτε ο Θεός αναδεικνύει αληθινούς Αγίους, οι οποίοι πρώτον αναγνωρίζονται από την κοινήν συνείδησιν του εκκλησιαστικού πληρώματος και ακολουθεί η επίσημος αγιοκατάταξίς των. Ουδεμία ανάγκη υπάρχει να καταταχθή μεταξύ των Αγίων μας εν αμφιλεγόμενον και αντιλεγόμενον πρόσωπον.

11) Ο Λαός του Θεού, εις την καρδίαν του οποίου δεν εκάθισεν ο π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ ως άγιος, όπως ο άγιος π. Πορφύριος, ο π. Παϊσιος και άλλοι, ουδέποτε θα αναγνωρίση και θα τιμήση αυτόν ως Άγιον. Ακόμη είναι και εντελώς άγνωστος ο εν λόγω Ιερομόναχος εις την πλειονότητα του πιστού Λαού. Δια πρώτην δε φοράν παρατηρείται το φαινόμενον της κινήσεως εκ των άνω, εκ του χώρου δηλαδή των εκκλησιαστικών αξιωματούχων, δια μίαν μη αναμενομένην από τον Ορθόδοξον Χριστιανικόν Λαόν αγιοκατάταξιν. Δημιουργούνται λοιπόν βάσιμοι υποψίαι ότι επιδιώκονται σκοπιμότητες.

12) Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου, με απροκάλυπτον επιπολαιότητα και ασύγγνωστον ανευθυνότητα, προσεπάθησε να δημιουργήση μίαν ομιχλώδη, τυφλωτικήν και νοσηράν κατάστασιν, ότι ο καταπατητής ιερών Κανόνων Οικουμενικών Συνόδων και παραδοξολόγος Ιερομόναχος Σωφρόνιος Σαχάρωφ είναι ισάξιος του Μωϋσέως, του Αποστόλου Παύλου, του Γρηγορίου Παλαμά, του Συμεών του Νέου Θεολόγου και άλλων μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας. Ο Ναυπάκτου Ιερόθεος, ως άλλος Πάπας, ανεκήρυξεν ατομικώς και αυθαιρέτως τον εν λόγω Ιερομόναχον ως άγιον, κατά περιφρόνησιν ολοκλήρου της αγιοκατατακτικής πράξεως της Εκκλησίας.

13) Ο προτείνων την συναρίθμησιν μετά των Αγίων του Ιερομονάχου Σωφρονίου Σαχάρωφ Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος Βλάχος δεν είναι ευπόληπτον και αδιάβλητον πρόσωπον, ως αποδεικνύεται από το βιβλίον μου: «Η απομυθοποίησις ενός Επισκόπου –ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ Ο ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ- Να φύγη ο Δεσπότης της Ναυπάκτου». Ο Αρχιερεύς ούτος, ως «ψευδολόγος» (αι αποδείξεις εις το βιβλίον μου), δεν είναι αξιόπιστος. Δεν υπάρχουν δε αντικειμενικαί ενδείξεις περί της «αγιότητος» του υπό εξέτασιν Ιερομονάχου Σωφρονίου Σαχάρωφ. Υπάρχουν μόνον αι παιδαριώδεις και γελοιοποιητικαί υπερβολαί του Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου και αι εκτός πάσης σοβαρότητος φαντασιώσεις αυτού του περιέργου Ιερομονάχου.

14) Προς αποτροπήν ενδεχομένης πραγματοποιήσεως της ως άνω καταγγελλομένης σκανδαλώδους επιδιώξεως, προετοιμάζεται σχετική δημοσία συζήτησις.

Ως αποδεικτικά παραστατικά των ενταύθα καταγγελλομένων, επισυνάπτω αποσπάσματα του ευρισκομένου εις το τελευταίον διορθωτικόν στάδιον υπό έκδοσιν βιβλίου μου «ΤΑ ΑΘΕΟΛΟΓΗΤΑ ΤΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ». Τα αποσπάσματα αυτά αναφέρονται εις το κακόδοξον και θεολογικώς ανερμάτιστον βιβλίον του Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου «ΟΙΔΑ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ» (Βίος και Πολιτεία του Γέροντος Σωφρονίου του ησυχαστού και θεολόγου, β΄ έκδοσις 2007). Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος Βλάχος, με τας θεολογικάς πλάνας του εις το βιβλίον αυτό και εις το έτερον βιβλίον του «ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ» (αυτά έχω ελέγξει), τα οποία μετεφράσθησαν και εις ξένας γλώσσας, εγένετο τρόπον τινά εις Δούρειος Ίππος εξαγωγής κακοδοξιών εκ της Ορθοδόξου Ελλάδος.

Εν Αθήναις τη 8^η Αυγούστου 2014

Μετά βαθυτάτου σεβασμού

Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Κ. Διώτης

Θεολόγος και δημοσιογράφος

Πλατεία Βικτωρίας 9 – 104 34 Αθήναι (Hellas)

Τηλ. : 00302108222284  - 00306938566716

Fax: 00302105243400

Συνημμένον: Το βιβλίον «ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ Ο ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ».

Κοινοποίησις: Ιεράν Σύνοδον της εν Ελλάδι Εκκλησίας και τας Ιεράς Συνόδους απασών των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών. 

ΛΟΓΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΙΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ. ----- (Του Κερνίκης και Καλαβρύτων Επισκόπου Ηλία Μηνιάτη).

«Παρέστη η Βασίλισσα εκ δεξιών σου, εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη, πεποικιλμένη» (Ψαλμ. μδ΄).

Αυτή είναι η πλέον ζωντανή και πρεπώδης εικών της μεταστάσης εις ουρανούς Θεομήτορος, ην εζωγράφησε με θεοκίνητον κάλαμον ο Προφητάναξ· και προς την θεωρίαν της εικόνος ταύτης προσκαλώ σήμερον τα όμματα της ευλαβούς σας διανοίας, ω φιλέορτον σύστημα. Μη στοχασθήτε εδώ κάτω τα θλιβερά εκείνα σύμβολα του θανάτου· εκεί δηλαδή, όπου φαίνεται ένα σώμα νεκρόν ηπλωμένον επάνω εις ένα κράββατον, κηδευόμενον σεπτώς παρά των ιερών Αποστόλων, παραδόξως συνηγμένων εκ των περάτων της γης. Εις την αγιωτάτην Παρθένον όλα εστάθησαν υπέρ άνθρωπον· εις τούτο μόνον έδειξε πως ήτο φύσεως ανθρωπίνης, διότι σήμερον φαίνεται, ότι είναι φύσεως θνητής· αλλά και εις τούτο εφάνησαν και τα προνόμια της θείας χάριτος· διότι καθώς όταν η πανάμωμος Μαρία συνέλαβεν, η σύλληψις εστάθη άσπορος, και όταν εγέννησεν, η κύησις εστάθη αδιάφθορος, έτσι όταν απέθανεν, η νέκρωσις εστάθη αθάνατος. Δεν είναι θάνατος αυτός, ωσάν εκείνος ο τύραννος του γένους μας, ο υιός της κατάρας και πατήρ της φθοράς, όπου εις το σκοτεινόν του βασίλειον κρατεί αιχμάλωτον του Αδάμ την κληρονομίαν.