Tου π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ:

….Εἶναι ὄντως συγκλονιστικό καί φοβερό τό γεγονός αὐτό. Ὁ Πατριάρχης Ἀναστάσιος, ὁ ὁποῖος ἦτο φορέας αἱρέσεως μή κατεγνωσμένης, πρίν κατακριθῆ ὁ ἴδιος ἀπό ἁρμόδιο ἐκκλησιαστικό ὄργανο, ἐκβάλλεται διά ξύλων καί λίθων ἀπό τήν Ἐκκλησίαν ὑπό ἁγίων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες τελικά μέ τήν βοήθεια τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας θανατώνονται.  Αὐτή εἶναι ἡ τιμή διά τήν ὁποία ὁμιλεῖ ὁ ΙΕ΄ Κανών τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, μέ τήν ὁποία ἠξιώθησαν ἀπό τούς Ὀρθοδόξους. Δηλαδή τό νά καταταγοῦν μεταξύ τῶν ἁγίων καί ὁμολογητῶν καί νά εἶναι ἐσαεί πρότυπα πρός μίμησιν.

Εἶναι ἴσως βέβαιον ὅτι σήμερα, ἄν κάποιοι τολμοῦσαν νά ἐνεργήσουν τοιουτοτρόπως σέ μία κατεγνωσμένη αἵρεσι,, θά ἐθεωροῦντο ἀπό τούς Ὀρθοδόξους Οἰκουμενιστές καί μή, ὡς ἀδιάκριτοι, ἀντάρτες, ταλιμπάν, ἐκτός Ἐκκλησίας καί κατεχόμενοι ὑπό ἑωσφορικοῦ καί δαιμονικοῦ πνεύματος.  Ἀντιθέτως δέ αὐτοί πού θά ἀνέμενον τήν Σύνοδο (π.χ. τῆς Ἱερείας) διά νά ἀποφασίση ἐπί τοῦ θέματος θά ἐθεωροῦντο συνετοί, ὑπάκουοι, διακριτικοί καί ἐντός τῆς Ἐπισκοποκεντρικῆς Ἐκκλησίας. Δυστυχῶς αὐτή εἶναι σήμερα ἡ Ὀρθοδοξία μας.

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Μυστικώς ταις ιεροτεύκτοις Γραφαίς, λαλείται περί σου, Μήτερ Υψίστου· Κλίμακα γαρ πάλαι Ιακώβ σε προτυπούσαν, Ιδών έφη· Βάσις Θεού αύτη· όθεν επαξίως ακούεις, Χαίρε Κεχαριτωμένη· ο Κύριος μετά σου.

Ερμηνεία.

Ω Μήτηρ, λέγει, του υψίστου Θεού, δια λόγου σου λαλείται πνευματικώς και αινιγματωδώς από τας ιεράς και θεοκατασκευάστους Γραφάς· θεοκατασκεύαστοι γαρ είναι αι Γραφαί, καθότι και ο παλαιός Νόμος και τα βιβλία των Προφητών τα εν ταις Γραφαίς περιεχόμενα υπό Θεού ενεπνεύσθησαν. Ο Πατριάρχης λοιπόν Ιακώβ κοιμηθείς εις τον τόπον Χαρράν, είδεν εις το όνειρόν του μίαν σκάλαν, η οποία έφθανεν από την γην έως του Ουρανού, και βλέπων αυτήν, την ωνόμασε βάσιν Θεού: ήτοι οίκον Θεού· «Εξηγέρθη, φησίν, Ιακώβ εκ του ύπνου αυτού και είπεν ότι έστι Κύριος εν τω τόπω τούτω, εγώ δε ουκ ήδειν· και εφοβήθη και είπεν· ως φοβερός ο τόπος ούτος· ουκ έστι τούτο αλλ΄ ή οίκος Θεού, και αύτη η πύλη του Ουρανού» (Γέν. κη: 16-17). Ή βάσιν Θεού ωνόμασε την σκάλαν· διότι είδε τον Θεόν επιστηριζόμενον επάνω αυτής· «Κύριος, φησίν, επεστήρικτο επ΄ αυτή» (Γέν. κη: 13). Επροτύπωνε δε η σκάλα αύτη εσέ, Παρθένε· επειδή δια της ιδικής σου μεσιτείας εκατέβη μεν ο Θεός εις την γην, οι δε εν τη γη άνθρωποι ανέβηκαν εις τον Ουρανόν· συ δε οίκος έμψυχος εφάνης του Θεού, ως τον Θεόν Λόγον εν τη κοιλία σου χωρήσασα. Αλλά και πύλη του Ουρανού συ αληθώς είσαι, Θεοτόκε· καθότι προτύτερα από εσέ ήτον κεκλεισμένος ο Ουρανός, και τινάς εις αυτόν δεν εδύνατο να έμβη· «Ουδείς, φησίν, αναβέβηκεν εις τον Ουρανόν ειμή ο εκ του Ουρανού καταβάς, ο Υιός του ανθρώπου ο ων εν τω Ουρανώ» (Ιω. γ: 13). Δια της μεσιτείας δε της ιδικής σου ανοίχθη ο Ουρανός, και τώρα εισέρχεται εις αυτόν όποιος πιστεύει εις τον Υιόν σου, και φυλάττει τας εντολάς Του. Διατί δε ύψιστον ωνόμασεν ο Μελωδός τον Θεόν Λόγον και Μονογενή Υιόν της Παρθένου; Επειδή, κατά τον Νύσσης Γρηγόριον, όσον αν ο νους εκταθή και αναβή εις το υψηλότερον, ζητών την του αοράτου Θεού θεωρίαν, τόσον ο Θεός ευρίσκεται υψηλότερος της εκείνου αναβάσεως, μάλλον δε και υψηλότατος· καθότι και η πολλά υψηλοτάτη ανάβασις του νοός τόσον μακράν είναι του αληθινού ύψους του Θεού, ώστε εκείνη δεν είναι άλλο, πάρεξ ένα υποπόδιον των ποδών του Θεού· ούτω γαρ αυτός ερμηνεύων το ψαλμικόν εκείνο «Υψούτε Κύριον τον Θεόν ημών, και προσκυνείτε τω υποποδίω των ποδών αυτού», λέγει· «Όσον χωρεί υμών ο λογισμός, τοσούτον του Θεού την δόξαν υψώσατε, ειδότες ότι, όσον αν υπερταθή υμών η διάνοια, και πάσαν παρέλθη υψηλήν φαντασίαν εν ταις περί Θεού υπολήψεσι, τότε το παρ΄ υμών ευρισκόμενον και προσκυνούμενον, ουκ αυτή η μεγαλειότης του ζητουμένου εστίν, αλλά το υποπόδιον των ποδών αυτού, το υποβεβηκός δια τούτου και κάτω κείμενον της διανοίας υμών, συγκρίσει της ανεφίκτου καταλήψεως διερμηνεύων» (Ερμην. Εις τας επιγραφάς των ψαλμών κεφ. θ΄ Τόμος α΄). Όθεν και αλλαχού ο Δαβίδ, «Συ δε ύψιστος, είπεν, εις τον αιώνα» (Ψαλμ. ψα: 9), δια να φανερώση ότι ο Θεός υπό πάντων των νόων, τόσον των Αγγέλων, όσον και των ανθρώπων νοούμενος υψηλότατος έχει να διαμένη πάσης της αυτών νοήσεως εις όλον εκείνον τον ατελεύτητον και απέραντον αιώνα.

Polyeleos

Μητρ. Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος : Αίσχος, Παναγιώτατε! Αίσχος! Και πάλιν Αίσχος! Η πράξη αυτή ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΙΜΑ! Στη συνείδησή μας κατεβήκατε πολύ χαμηλά! Ο Κύριος να Σας συγχωρήση!

Το τρίτο κατά σειράν έγκλημα του Πατριάρχου μας είναι η ξαφνική εκλογή του π. Αμφιλοχίου ως Μητροπολίτου Αδριανουπόλεως. Αυτό που μας ενοχλεί δεν είναι αυτή αύτη η εκλογή, ΑΛΛΑ ο διορισμός του εκλεγέντος ως Πατριαρχικού Εκπροσώπου στο Γραφείο των Αθηνών, χωρίς να έχει ζητηθή προηγουμένως η συγκατάθεση της Εκκλησίας της Ελλάδος!

Ο κληρικός αυτός από τούδε και στο εξής θα αποτελή τον «μπράβο», τον «κατάσκοπο», τον «πράκτορα» του Οικουμενικού Πατριάρχου  εις βάρος της Εκκλησίας μας. Θα υπονομεύη τον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο!  Είναι ……… εξασκημένος στον τομέα αυτό!

Όλο το κείμενο : http://mkka.blogspot.gr/

π. Θεόδωρος Ζήσης - Διδαχές Αγίου Κοσμά του Αιτωλού Γ' .

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

Aπόσπασμα από τις «Πνευματικές Υποθήκες» του π. Φιλοθέου Ζερβάκου αναφερόμενον εις αναξίους κληρικούς:

«…Είχα μάθει ότι θα έλθουν οι Αρχιερείς στην Αθήνα, δια να γίνη σύνοδος των Αρχιερέων, και παρακαλούσα τον Θεόν να τους δώση φώτισι, να ειρηνεύσουν, να γίνη μία η Εκκλησία όπως ήταν. Ήλπιζα δε, ότι κάτι θα εγίνετο με την μεσιτείαν των Αγίων. Εζήτουν από τον Θεόν πληροφορίαν τινά, ότι θα ειρηνεύση την Εκκλησίαν, δια να αποθάνω ευχαριστημένος. Την Κυριακήν της Ορθοδοξίας, ασθενής και προσευχόμενος την νύκτα εκείνη, είδα, εκεί που περίμενα εις τον ναόν, να βγαίνη από το ιερόν ένα πουλαράκι, γαϊδουράκι στολισμένο και κάθησε στα πρόθυρα της ωραίας Πύλης. Εστεναχωρήθην και ελυπήθην πολύ, πως από μέσα από την Εκκλησίαν την ορθόδοξον εξήλθεν ένα πουλάριον νέον. Η ορθόδοξος Εκκλησία να βγάλη τοιούτους κληρικούς! Κατόπιν, λέγω, κάτι κακό θα γίνη στην Εκκλησία… Αυτή δεν είναι εκκλησία του Θεού, αλλά του Σατανά. Η Εκκλησία του Θεού γεννά ανθρώπους του Θεού, υιούς και παιδιά του Θεού, και η εκκλησία του Σατανά γεννά παιδιά του Σατανά, σατανάδες..».

Από την επιστολή του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου προς Ευδόξιον μετά τον θάνατο του Μ. Βασιλείου:

«Ερωτάς, πως τα ημέτερα. Και λίαν πικρώς, Βασίλειον ουκ έχω, Καισάριον ουκ έχω, τον πνευματικόν αδελφόν και τον σωματικόν. Ο πατήρ μου και η μήτηρ μου εγκατέλιπόν με… τα του σώματος πονηρώς έχει, το γήρας υπέρ κεφαλής, φροντίδων επιπλοκαί, τα των φίλων άπιστα, τα της Εκκλησίας αποίμαντα. Έρρει τα καλά, γυμνά τα κακά, ο πλους εν νυκτί, πυρσός ουδαμού, Χριστός καθεύδει. Τι χρη παθείν; Μία μοι των κακών λύσις, ο θάνατος. Και τα εκείθεν μοι φοβερά, τοις εντεύθεν τεκμαιρομένω».

Η αστοχία των υλικών

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Σήμερα, Κυριακή του Σπορέως 12 Οκτωβρίου ν/η 2014, η καινοτόμος εκκλησία των νεο-ορθοδόξων  τιμά την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος και οι ποιμένες μνημονεύουν - ποιον άλλο; - τον οικουμενικό Βαρθολομαίο. Από το 1924, όταν η μωρία των Ελλήνων υπετάγη στη σοφία των Λατίνων και το ημερολόγιο άλλαξε, η πορεία εκτροχιασμού μας συνεχίζεται ακάθεκτη. Λησμονήσαμε  " 25 ὅτι τὸ μωρὸν τοῦ Θεοῦ σοφώτερον τῶν ἀνθρώπων ἐστί " (1Κρ. α') και η σοφία των Λατίνων αστρονόμων υπερίσχυσε της αγιοπνευματικής μωρίας των θεοφόρων πατέρων της Α΄ Οικουμενικής.

Εν πάση περιπτώσει, για να μην γράφουμε πολλά, ο αναγνώστης ας κάνει τον κόπο να διαβάσει αυτά που γράφει ο νεο-ορθόδοξος κ. Ιωάννης Καρδάσης στο δεσμό που ακολουθεί :

Απάντηση στα ψεύδη του Μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεου Πολυκανδριώτη.

Του αδελφού μας Παναγιώτη Μακρή

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος με επιστολή του στον Ορθόδοξο τύπο, προσπαθεί να απολογηθεί για τα Οικουμενιστικά του έκτροπα, προβάλλοντας τα ως τον Ορθόδοξο τρόπο ζωής της αλήθειας και της αγάπης.

Αφορμή για την επιστολή του αυτή, ήταν η επιστολή που έστειλε ο αποτειχισμένος πατέρας Ευθύμιος Χαραλαμπίδης στον Ορθόδοξο τύπο, στην οποία διευκρίνιζε περαιτέρω τους λόγους που τον οδήγησαν στη διακοπή του μνημόσυνου του οικείου Μητροπολίτη, δηλαδή του Σεβασμιότατου Σύρου.
Στο εν λόγω κείμενο μας, θα ρίξουμε μια Ορθόδοξη ματιά στην επιστολή του Μητροπολίτη Δωρόθεου Πολυκανδριώτη, ώστε να εξακριβώσουμε αν πράγματι ακολουθεί τον Ορθόδοξο δρόμο των Πατέρων της Εκκλησίας μας ή αν ακολουθεί και αυτός το δικό του οικουμενιστικό μονοπάτι.

Έχω συνδεθεί με το ραδιόφωνο της "Πειραϊκής Εκκλησίας" να ακούσω τα Αναθέματα, και αντί αυτών ακούω τον πράκτορα του Βαρθολομαίου Πριγκιπονήσων Ιωσήφ να μνημονεύει ακόμη και τον Αθηναγόρα!!!

Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους Ουνίτες του κατειλημμένου σβηστού πλέον Φαναρίου.