Psalm 33 I will bless the Lord- Ψαλμός 33 Ευλογήσω Τον Κύριον

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 31 Μαΐου 2014

Ερμείου μάρτυρος, και Ευσεβίου.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Ἑρμείας καταγόταν ἀπὸ τὰ Κόμανα τῆς Καππαδοκίας καὶ ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Μάρκου Αὐρηλίου τοῦ Ἀντωνίνου (138 – 161 μ.Χ.). Ὑπηρετώντας ὡς στρατιώτης στὶς Ρωμαϊκὲς λεγεῶνες, κατὰ τὸ διωγμὸ ποὺ κινήθηκε τότε ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν, διεβλήθη καὶ αὐτὸς ὡς Χριστιανός, συνελήφθη δὲ καὶ ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ δούκα Σεβαστιανοῦ, ἐξαναγκαζόμενος νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα. Ὁ Ἑρμείας ἀρνήθηκε νὰ ὑπακούσει καὶ ἐξ αἰτίας αὐτοῦ τοῦ συνέτριψαν τὶς σιαγόνες, τοῦ ἔγδαραν τὸ δέρμα τοῦ προσώπου, τοῦ ἔσπασαν τοὺς ὀδόντες καὶ τὸν ἔριξαν σὲ ἀναμμένο καμίνι.
Ἀφοῦ ἐξῆλθε ἀβλαβὴς ἀπὸ τὰ μαρτύρια αὐτά, ποτίστηκε μὲ ἰσχυρότατο δηλητήριο. Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴ δοκιμασία αὐτὴ ἐξῆλθε ἀβλαβής, καὶ ἔγινε πρόξενος μεταστροφῆς πρὸς τὸν Χριστὸ τοῦ μάγου ποὺ τοῦ χορήγησε αὐτό. Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο ὁ μάγος ἀποκεφαλίσθηκε, ὅπως καὶ πολλοὶ ἄλλοι εἰδωλολάτρες. Ὑποβλήθηκε σὲ σειρὰ νέων βασανιστηρίων, τέθηκε ἐντὸς ζέοντος ἐλαίου καὶ τυφλώθηκε, στὴ συνέχεια δὲ ἐπὶ τρεῖς ἡμέρες, ἀφοῦ κρεμάσθηκε σὲ δένδρο, τελειώθηκε διὰ ἀποκεφαλισμοῦ. Ἀξιώθηκε ἔτσι τοῦ μαρτυρικοῦ στεφάνου.

Ἡ ἐκλαΐκευση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ προωθεῖται μὲ τὶς πυκνὲς λειτουργικές, ἀκαδημαϊκὲς-θεολογικὲς, ποιμαντικὲς καὶ κοινωνικὲς ἐπαφές μὲ τοὺς ἑτεροδόξους, κυρίως μὲ τὶς συμπροσευχὲς σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα

Τὶς τελευταῖες δεκαετίες ὁ Οἰκουμενισμὸς προσέλαβε καὶ «διαθρησκειακὸ» χαρακτῆρα τονίζοντας τὴν δῆθεν κοινὴ πίστη ὅλων τῶν μονοθεϊστικῶν (καὶ λοιπῶν) θρησκειῶν στὸν ἴδιο Θεό, κατὰ κατάφωρη ἀθέτηση τοῦ Εὐαγγελίου («πᾶς ὁ ἀρνούμενος τὸν Υἱὸν οὐδὲ τὸν Πατέρα ἔχει».

Ἡ ἐκλαΐκευση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ προωθεῖται μὲ τὶς πυκνὲς λειτουργικές, ἀκαδημαϊκὲς-θεολογικὲς, ποιμαντικὲς καὶ κοινωνικὲς ἐπαφές μὲ τοὺς ἑτεροδόξους, κυρίως μὲ τὶς συμπροσευχὲς σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα, μὲ τοὺς μεικτοὺς γάμους καὶ τὸν ἤδη προαναγγελμένο σχεδιασμὸ τῶν ὀρθοδόξων οἰκουμενιστῶν νὰ ἐξαλείψουν ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη Λατρεία ὅσα σημεῖα προσβάλλουν αἱρέσεις ἢ ἄλλες θρησκεῖες, ὥστε νὰ ἐξοικειωθεῖ μὲ τὴν ἑτεροδοξία καὶ τὸ ἁπλὸ ὀρθόδοξο ἐκκλησιαστικὸ πλήρωμα (ἀφοῦ δῆθεν «ὅλοι στὸν ἴδιο Χριστὸ / Θεὸ πιστεύουμε...»).

Είναι απαραίτητον να αντιληφθώμεν ότι η αγία Εκκλησία μας, είναι Εκκλησία πιστών του Σταυρού.

 Ο Σταυρός, ως σταύρωσίς μας εν τω κόσμω, είναι η μόνη οδός σωτηρίας μας. Σταυρός  είναι θλίψις δια Χριστόν, είναι πόνοι και δάκρυα. Εάν δεν θλιβώμεν δια τον Χριστόν, θα θλιβώμεν από τον σατανάν και από τα πάθη μας. Είναι και αυτός ένας άλλος σταυρός, με την διαφοράν, ότι ο Σταυρός του Χριστού είναι γλυκύς, πνευματικός, αγιαστικός, ζωοποιός. Με συνέπειαν την αιωνίαν ζωήν και την άληκτον χαράν. Ο άλλος σταυρός είναι φρικτός, άπελπις, νεκροποιός και με συνέπειαν τον αιώνιον θάνατον και τον «ακοίμητον σκώληκα». Θα είμεθα απείρως δυστυχείς, απείρως ελεεινοί, εάν δεν αγαπήσωμεν τον Σταυρωθέντα Χριστόν, εάν δεν άρωμεν με χαράν τον Σταυρόν μας και αν δεν ζήσωμεν ως εσταυρωμένοι.

ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ :

Υπάρχουν καιροί πικροί, δυσβάστακτοι και βασανιστικοί. Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτούς. Στον πόλεμο της φιληδονίας πολλοί τραυματίζονται και υφίστανται οδύνες, πολύ δε περισσότερο σ’ αυτή την πνευματική μάχη δεχόμαστε πολλά τραύματα από τα πνεύματα του κακού, ηττώμεθα κυρίως όταν βασιζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις και τη λογική μας, έως ότου επιδείξουμε ταπεινοφροσύνη, αναγνωρίζοντας τις αδυναμίες μας.

Αντί να νοθεύουμε το λόγο του Θεού, μας απομένει η ταπείνωση..

Επειδή εμείς είμαστε πεσμένοι πολύ χαμηλά ή δεν έχουμε υψωθεί στα όρια της ευαγγελικής διδασκαλίας, ανυποψίαστοι για την ασύλληπτη συμφορά, καταπληττόμεθα ή και σκανδαλιζόμεθα από την υπόμνηση της αυθεντικής διδαχής του Κυρίου, που με συνέπεια εσάρκωσαν στον εαυτό τους οι Άγιοι του Θεού. Αν από ραθυμία δεν τους φθάνουμε, αντί να νοθεύουμε το λόγο του Θεού, μας απομένει η ταπείνωση και ο κλαυθμός, σαν έσχατο μέσο διασώσεώς μας από το ψέμα και την υποκρισία της ψυχής μας.

Παναγιώτατε, ψάλλετε και Υμείς και οι ακολουθούντες Υμίν, εις πάντας τους ήχους το τροπάριον της «Αγάπης». Αγάπη, αγάπη, αγάπη! «Αγάπη άνευ όρων και ορίων». Εν ονόματι της αγάπης τούτο, εν ονόματι της αγάπης εκείνο, εν ονόματι της αγάπης το άλλο…

 Περίεργο όμως! Εφ΄ όσον η καρδία Υμών εκχειλίζει εξ αγάπης και εξ αυτής εκπηγάζουσι πολύρροα ρεύματα, φθάνοντα μέχρι των εσχατιών της Δύσεως και δημιουργούντα πελάγη, εις α ανέτως και μετ΄ευφροσύνης κολυμβώσι πασών των αποχρώσεων οι αιρετικοί, πως δεν διατίθενται ολίγαι σταγόνες αγάπης και για τους ταλαίπωρους Ορθοδόξους; Δι΄ εκείνους εκ των Ορθοδόξων, οίτινες σκανδαλίζονται, βλέποντες τον Ορθόδοξον Πατριάρχην Κων/πόλεως να αθετή- εν ονόματι της αγάπης!- ιερούς Κανόνας, να ανατρέπη αιωνοβίους Παραδόσεις, να κρημνίζη τείχη ασφαλείας, να μεταίρη όρια α έθεντο αγιώτατοι Πατέρες της Εκκλησίας; Δι΄ αυτούς εστείρευσαν αι πηγαί της αγάπης Υμών, Παναγιώτατε; Δι΄ αυτούς δεν υπάρχει ούτε μόριον στοργής; Ούτε καν ίχνος ευσπλαγχνίας ή οίκτου; Αγάπη λοιπόν προς τους αιρετικούς, αλλ΄ αδιαφορία και περιφρόνησις προς τους Ορθοδόξους! Επί τέλους, Παναγιώτατε, που οδηγείτε την Εκκλησίαν; Άράγε όμως αγαπάτε πράγματι τους αιρετικούς; Ακούσατε, Παναγιώτατε, μίαν παράδοξον αλήθειαν: ΟΧΙ! Ημείς αγαπώμεν πραγματικώς και ειλικρινώς τους αιρετικούς, ημείς οι «στενοκέφαλοι» και «φανατικοί», και ουχί Υμείς και οι μεθ΄ Υμών. Η αγάπη Υμών δεν είνε γνησία, αλλ΄ επιφανειακή και επίπλαστος, δεν είνε άνωθεν κατερχομένη, αλλ΄ επίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης… Ποίος αγαπά ειλικρινώς τον νοσούντα; Ο λέγων προς αυτόν: «είσαι υγιέστατος, τρώγε ό,τι θέλεις», και απεργαζόμενος ούτω χαλεπωτέραν την νόσον και ταχύτερον τον θάνατον, ή ο επισημαίνων αυτώ την ασθένειαν και απαγορεύων τας βλαπτούσας τροφάς; Ημείς, επισημαίνοντες τας πλάνας των αιρετικών και διακηρύσσοντες ότι ακολουθούσιν οδώ επισφαλεστάτη, υπάρχει ελπίς να δημιουργήσωμεν εν αυτοίς κρίσιν συνειδήσεως και έφεσιν αναζητήσεως της αληθείας. Υμείς και οι μεθ΄ Υμών, διακηρύσσοντες ότι «ουδέν μας χωρίζει» από των αιρετικών κ.τ.τ., ναρκούτε και αποκοιμίζετε αυτούς και αποκλείετε έμπροσθεν αυτών την οδόν της αληθείας. Ούτως εφαρμόζεται εν προκειμένω το προφητικόν: «Λαός μου, οι μακαρίζοντες υμάς πλανώσιν υμάς» (Ησ. γ,12). Και «ότι ου κενά τα ρήματα μαρτυρεί τα πράγματα». Ποίον ετερόδοξον ωδηγήσατε Υμείς και οι δορυφορούντες Υμάς μελιστάλακτοι και ασπόνδυλοι Επίσκοποι εις την Ορθοδοξίαν; Ούτε ένα, Παναγιώτατε! Ούτε ένα, παρά πάντα τα ταξίδια, τα συνέδρια, τα γεύματα, τα δώρα, τα μειδιάματα. Μόνον «φανατικοί» τινες Ορθόδοξοι εγένοντο αφορμή προσελκύσεως αιρετικών εις την αλήθειαν της Ορθοδοξίας. 

Ποιοι είναι οι πραγματικοί εξτρεμιστές;

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Διαβάσαμε :
« ... ότι ο πρόεδρος του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συνεδρίου Ρόναλντ Λόντερ, λόγω της ευρύτερης ανόδου του νεοναζισμού στην Ευρώπη, δήλωσε ότι «οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν άμεσα το πρόβλημα και να διαμορφώσουν μια στρατηγική για την πάταξη του εξτρεμισμού». Είχαμε όμως και αυτό, μετά τα αποτελέσματα των ευροεκλογών, που αναφέρεται σε εκτενές άρθρο-ανταπόκριση του Εβραϊκού Τηλεγραφικού Πρακτορείου (Jewish Telegraphic Agency) και αναδημοσιεύεται σε αρκετά αμερικανοεβραϊκά ΜΜΕ  : «Πρόκειται για ένα αποτέλεσμα που μας φέρνει πραγματικά σε δύσκολη θέση», δήλωσε ο Δαυίδ Σαλτιέλ, πρόεδρος της εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης, και προσέθεσε: «Πιστεύω ότι η ελληνική κυβέρνηση χρειάζεται να βρει τρόπους για να εξηγήσει στους ψηφοφόρους ότι η Χρυσή Αυγή είναι ένα ναζιστικό κόμμα δολοφόνων»

kx
Ρωτάμε λοιπόν :
- Είναι ή δεν είναι εξτρεμισμός το να επιβάλεις τη νέα παγκόσμια σιωνιστική κυριαρχία δια των όπλων, αλλά και με έξυπνους οικονομικούς χειρισμούς; Όπως δάνεια, στη συνέχεια οικονομική εξάρτηση και στο τέλος απώλεια πάσης εθνικής κυριαρχίας ;

- Είναι ή δεν είναι εξτρεμισμός, όταν όλοι οι οικονομικοί εγκέφαλοι (τραπεζίτες) μετά των συνεργατών τους επιλέγονται από μια συγκεκριμένη κατηγορία - όχι μόνο φυλετικά, αλλά και ιδεολογικά - ανθρώπων ;

- Είναι ή δεν είναι εξτρεμισμός, όταν αυτή η φιλτάτη δημοκρατία τούς μόνους που δέχεται στους κόλπους της είναι όσοι υπογράφουν το συμβόλαιο πλήρους υποταγής στη νέα παγκόσμια τάξη - την ονομάζουν διακυβέρνηση - πραγμάτων ;

- Είναι ή δεν είναι εξτρεμισμός, όταν όποιος δεν συμμορφώνεται με τις ρητές, κυρίως όμως  ανομολόγητες, οδηγίες της νέας σιωνιστικής αυτοκρατορίας αμερικανοβρετανικής προέλευσης, βρίσκεται αντιμέτωπος με αρπακτικούς γείτονες, έτοιμους να τον κατασπαράξουν, Ή το χειρότερο, με εμφύλιο σπαραγμό από αναρχοαυτόνομους, αντιεξουσιαστές, αντιρατσιστές, αντιφασίστες και πάντως δημοκράτες ;
Αυτοί οι μισθοφόροι, διότι ουσιαστικά περί μισθοφόρων πρόκειται αν λάβουμε υπόψη και τη δεινή οικονομική κατάσταση εκεί όπου αποφασίζεται να δράσουν, από ποιους χρηματοδοτούνται ; Ποιοι πληρώνουν τους αντιεξουσιαστές, τους αναρχοαυτόνομους, τους αντιρατσιστές, τους αντιφασίστες, του αντιναζί και για λογαριασμό τίνος δουλεύουν όλοι αυτοί ;

Ποτέ δεν είδαμε στις αφίσες τους και στις μουτζούρες τους, να γράφουν κάτι για εθνική ανεξαρτησία, για εθνική κυριαρχία, ή έστω, "ενάντια" (sic) στην παγκόσμια ισοπέδωση της νέας πλανηταρχίας. Το θέλουν, δεν το θέλουν, οι κύριοι του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συνεδρίου, οι σπόνσορες των επαναστατών εμφορούνται από τα ιδανικά του "πατρίδα μας η γη", χωρίς να απουσιάζουν ενίοτε και στοιχεία προγονολατρικών αρχέτυπων, συμβατών όμως του "ένας θεός για όλους". Που δεν είναι άλλος από τη συμπαντική σκόνη, ή ενέργεια, των ανά τον κόσμο σιωνιστών, ανεξαρτήτως, όπως είναι επόμενο, γενεαλογικών καταβολών.

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ--ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Πειραιεύς, 30 Μαΐου 2014

 Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ἄννα Στάμου Ἐλγαντούρ - Μίριαμ Γιαχία Ἰμπραήμ Ἰσάγκ. Βίοι παράλληλοι

Ἡ παγκόσμια φρίκη πού μέχρι στιγμῆς ἔχει συγκεντρώσει 700.000 ὑπογραφές μετά ἀπό τήν ἔκκληση τῆς Διεθνοῦς Ἀμνηστίας γιά τήν 27χρονη νεαρή μητέρα Μίριαμ Γιαχία Ἰμπραήμ Ἰσάγκ πού καταδικάστηκε τήν 15/5/2014 σέ θάνατο δι’ ἀπαγχονισμοῦ βάσει τοῦ μουσουλμανικοῦ νόμου Σαρία, στό μουσουλμανικό Σουδάν καί σέ 100 μαστιγώσεις, γιατί συνεζεύχθη ἕναν Χριστινανό καί γιατί ἀσπάστηκε τόν Χριστιανισμό καί παραλλήλως ἡ ἀπόλυτη ἐλευθερία μέ τήν ὑποψηφιότητα γιά τήν Εὐρωβουλή μέ τό κόμμα τῶν Οἰκολόγων Πρασίνων, τῆς κ. Ἄννας Στάμου, μιᾶς ἐκ τῶν συζύγων τοῦ κ. Ναΐμ Ἐλγαντούρ, ἱδρυτοῦ τῆς ΜΚΟ «Μουσουλμανική Ἕνωση Ἑλλάδος», πρώην Ὀρθοδόξου Χριστιανῆς, πού θήτευσε στήν ἐξωκοινοβουλευτική ἀριστερά καί στήν ἰνδουϊστική Γιόγκα καί ἀντικατέστησε «τόν Στάλιν μέ τόν Μωάμεθ καί τό ταγάρι μέ τήν μαντίλα» (Ἐφ. Παραπολιτικά 16/5/2014) εὔλογα καί ἀναπόδραστα καταδεικνύουν τήν ἀβυσσαλέα διαφορά μεταξύ Χριστιανισμοῦ καί Ἰσλάμ, φωτός καί σκότους, ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας καί δαιμονικῆς δουλείας, ἀλήθειας καί ψεύδους.

Ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί ὁ σεβασμός τῆς θρησκευτικῆς του συνειδήσεως ἀνιδρύονται μέ τό ὑπεροχικό καί αἰώνιο πρόταγμα-διάγγελμα τοῦ ἐνσαρκωθέντος Θεοῦ-Λόγου «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν», πού ἀποτελεῖ ἔκτοτε τό ἀδιαμφισβήτητο Σύνταγμα κάθε κράτους δικαίου, κάθε εὐνομούμενης πολιτείας, κάθε παγκόσμιας διακήρυξης ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, γιατί ἡ Ἀλήθεια-Χριστός δέν ἐπιβάλλεται μέ τήν βία, τήν ἐξουσία καί τόν θάνατο ἀλλά προβάλλει μέ σεμνότητα καί ἀπέραντη ἀγάπη τό φῶς Της καί καλεῖ ἐλεύθερα καί ἀβίαστα σέ προσωπική μέθεξη καί κοινωνία. Ἀντιθέτως τό διαμονικό ψέμμα καί οἱ ἀνθρώπινες κατασκευές μόνο μέ τή βία καί τό ἔγκλημα μέ τίς μύριες μορφές του, τήν καταπίεση καί τόν ἐξαναγκασμό μποροῦν νά ἐπιβληθοῦν.

Ἡ βαθιά συγκινητική περίπτωση τῆς Χριστιανῆς θανατοποινίτισσας, πού γέννησε πρίν λίγες μέρες τό δεύτερο παιδί της μέσα στή γυναικεία φυλακή τοῦ Ὀμντουρμάν μέ τίς ἁλυσίδες στά πόδια της καί ἀγκαλιά μέ τό πρωτότοκο παιδί της, ἕνα ἀγοράκι εἴκοσι μηνῶν, γιατί δέν δέχθηκε νά ἀρνηθεῖ τό Χριστό γιά νά ζήσει ὅπως τῆς πρότεινε ὁ Μουσουλμάνος δικαστής τῆς πατρίδας της καί ἐκ παραλλήλου ἡ πολυσχιδής Ἰσλαμική δραστηριότητα τῆς κ. Ἄννας Στάμου-Ἐλγαντούρ, ὑπεύθυνης marketing  καί δημοσίων σχέσεων ἀπό τό 2004 τῆς ΜΚΟ «Μουσουλμανική Ἕνωση Ἑλλάδος» τοῦ συζύγου της καί βέβαια ἡ ὑποψηφιότητά της γιά τήν Εὐρωβουλή παρουσιάζουν ἐκτύπως ἀφ’ ἑνός μέν τήν ἀσύμβατη σχέση τοῦ Ἰσλάμ μέ τό Εὐρωπαϊκό κεκτημένο, τήν ἔννοια τῆς ἀνεξιθρησκείας, τό κράτος δικαίου καί τά ἀνθρώπινα δικαιώματα καί ἀναδεικνύει τήν «ἀνοηταίνουσα ἀφέλεια» ὅλων ἐκείνων, ἐκ τῶν ἡμετέρων πού «ἀγωνίζονται» γιά τήν Ἰσλαμοποίηση τῆς Εὐρώπης ἤ πού ἀναζητοῦν συμμάχους στό Ἰσλάμ γιά τήν ἀποδόμηση τῆς χριστιανικῆς ἰδιοπροσωπείας της ἤ πού ἀναγορεύουν τό φρικιαστικό, ἀπάνθρωπο καί ἐγκληματικό Ἰσλάμ σάν συμβατή μέ τήν ἀνθρώπινη προσωπικότητα θρησκευτική παραδοχή καί ἀφ’ ἑτέρου τήν χριστιανική ἀποδοχή τῆς ὅποιας ἑτερότητος καί τόν ἀπέραντο σεβασμό στήν ἰδιοπροσωπεία τοῦ ὁποιουδήποτε ἄλλου καί τό πόσο φαιδρό εἶναι στήν Ὀρθόδοξη Χριστιανική πατρίδα μας τό ἰδεολόγημα τοῦ φονταμενταλισμοῦ, τοῦ ρατσισμοῦ καί τῆς ξενοφοβίας. 

Διερωτώμεθα ἄν μεταξύ τῶν 700.000 ὑπογραφῶν τῆς Διεθνούς Ἀμνηστείας ὑπάρχει καί ἡ ὑπογραφή τῆς κ. Ἄννας Στάμου-‘Ελγαντούρ ἡ ὁποία στήν ἱστοσελίδα τῶν Οἰκολόγων Πρασίνων ἀναφέρει ὅτι ἀγωνίζεται στήν Ἑλλάδα γιά «ἐλευθερία καί δικαιοσύνη» !!!

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Οι νηπτικοί πατέρες μας λέγουν ότι οι προσευχόμενοι ούτως αποκτούν μεγάλα χαρίσματα.

 Η νηστεία, η προσευχή, η εγκράτεια, η αγρυπνία, χαρίζουν την χάριν,την ποικίλην χάριν του Αγίου Πνεύματος. Η χάρις του Αγίου Πνεύματος έχει πολλάς μορφάς και πολλάς αισθήσεις. Το Άγιον Πνεύμα δια της προχωρημένης προσευχής και της νηπτικής εργασίας χαρίζει την χάριν των δακρύων, την χάριν της χαράς, την χάριν του προοράν, την χάριν της διδασκαλίας, την χάριν του αποστολικού χαρίσματος, την δύναμιν της μακροθυμίας, της υπομονής, της θείας παρακλήσεως, της μεγάλης ελπίδος, την χάριν του θείου έρωτος, της θεωρίας, της αρπαγής. 

Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, χαροποιήσας τοὺς Μαθητάς, τῇ ἐπαγγελίᾳ τοῦ ἁγίου Πνεύματος· βεβαιωθέντων αὐτῶν διὰ τῆς εὐλογίας, ὅτι σὺ εἶ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ λυτρωτὴς τοῦ κόσμου.Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πληρώσας οἰκονομίαν, καὶ τὰ ἐπὶ γῆς ἑνώσας τοῖς οὐρανίοις, ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, Χριστε ὁ Θεὸς ἡμῶν, οὐδαμόθεν χωριζόμενος, ἀλλὰ μένων ἀδιάστατος, καὶ βοῶν τοῖς ἀγαπῶσί σε· Ἐγώ εἰμι μεθ' ὑμῶν, καὶ οὐδεὶς καθ' ὑμῶν.

Τὴν καταβᾶσαν φύσιν τοῦ Ἀδὰμ εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς ὁ Θεός, καινοποιήσας σεαυτῷ, ὑπεράνω πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας ἀνήγαγες σήμερον· ὡς ἀγαπήσας γάρ, συνεκάθισας, ὡς συμπαθήσας δέ, ἥνωσας σαυτῷ, ὡς ἑνώσας συνέπαθες, ὡς ἀπαθὴς παθῶν δέ, συνεδόξασας, ἀλλ' οἱ Ἀσώματοι τίς ἐστιν οὗτος, ἔλεγον, ὁ ὡραῖος ἀνήρ; ἀλλ' οὐκ ἄνθρωπος μόνον, Θεὸς δὲ καὶ ἄνθρωπος, τὸ συναμφότερον τὸ φαινόμενον. Ὅθεν ἔξαλλοι Ἄγγελοι, ἐν στολαῖς περιϊπτάμενοι, τοὺς Μαθητάς, Ἄνδρες ἐβόων· Γαλιλαῖοι, ὃς ἀφ' ὑμῶν πεπόρευται, οὗτος Ἰησοῦς ἄνθρωπος Θεός, θεάνθρωπος πάλιν ἐλεύσεται, κριτὴς ζώντων καὶ νεκρῶν, πιστοῖς δὲ δωρούμενος ἁμαρτιῶν συγχώρησιν, καὶ τὸ μέγα ἔλεος.

Εἰς τὸν Σ τ ί χ ο ν

Στιχηρὰ Ἰδιόμελα Ἦχος β' 
Ἐτέχθης ὡς αὐτὸς ἠθέλησας, ἐφάνης, ὡς αὐτὸς ἠβουλήθης, ἔπαθες σαρκί, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐκ νεκρῶν ἀνέστης, πατήσας τὸν θάνατον, ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, ὁ τὰ σύμπαντα πληρῶν, καὶ ἀπέστειλας ἡμῖν Πνεῦμα θεῖον, τοῦ ἀνυμνεῖν καὶ δοξάζειν σου τὴν Θεότητα.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ'

Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, χαροποιήσας τοὺς Μαθητάς, τῇ ἐπαγγελίᾳ τοῦ ἁγίου Πνεύματος· βεβαιωθέντων αὐτῶν διὰ τῆς εὐλογίας, ὅτι σὺ εἶ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ λυτρωτὴς τοῦ κόσμου.

Ἐκ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη· ἀλλ' αὐτὸς ἀντιλαβοῦ, καὶ σῶσον Σωτήρ μου.

Οἱ μισοῦντες Σιών, αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου· ὡς χόρτος γάρ, πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι.

Δόξα...

Ἁγίῳ Πνεύματι, πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται, καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται, τῇ τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως.

Καὶ νῦν...

Ἁγίῳ Πνεύματι, ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα, ἀρδεύοντα, ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίαν.

ᾨδὴ γ' Ὁ εἱρμὸς

«Δυνάμει τοῦ Σταυροῦ σου Χριστέ, στερέωσόν μου τὴν διάνοιαν, εἰς τὸ ὑμνεῖν καὶ δοξάζειν σου, τὴν σωτήριον Ἀνάληψιν».

Ἀνῆλθες Ζωοδότα Χριστέ, πρὸς τὸν Πατέρα καὶ ἀνύψωσας, ἡμῶν τὸ γένος φιλάνθρωπε, τῇ ἀφάτῳ εὐσπλαγχνίᾳ σου.

Αἱ τάξεις τῶν Ἀγγέλων Σωτήρ, βροτείαν φύσιν θεασάμεναι, συνανιοῦσάν σοι, ἀπαύστως, ἐκπληττόμεναι ἀνύμνουν σε.

Ἐξίσταντο Ἀγγέλων χοροί, Χριστὲ ὁρῶντες μετὰ σώματος, ἀναληφθέντα, καὶ ἀνύμνουν, τὴν ἁγίαν σου Ἀνάληψιν.

Τὴν φύσιν τῶν ἀνθρώπων Χριστέ, φθορᾷ πεσοῦσαν ἐξανέστησας, καὶ τῇ ἀνόδῳ σου ὕψωσας, καὶ σαυτῷ ἡμᾶς ἐδόξασας.

Θεοτοκίον

Ἱκέτευε ἀπαύστως Ἁγνή, τὸν προελθόντα ἐκ λαγόνων σου, ῥυσθῆναι πλάνης Διαβόλου, τοὺς ὑμνοῦντάς σε Μητέρα Θεοῦ.

Κοντάκιον Αὐτόμελον

Ἦχος πλ. β' 

Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πληρώσας οἰκονομίαν, καὶ τὰ ἐπὶ γῆς ἑνώσας τοῖς οὐρανίοις, ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, Χριστε ὁ Θεὸς ἡμῶν, οὐδαμόθεν χωριζόμενος, ἀλλὰ μένων ἀδιάστατος, καὶ βοῶν τοῖς ἀγαπῶσί σε· Ἐγώ εἰμι μεθ' ὑμῶν, καὶ οὐδεὶς καθ' ὑμῶν.

Ὁ Οἶκος

Τὰ τῆς γῆς ἐπὶ τῆς γῆς καταλιπόντες, τὰ τῆς τέφρας τῷ χοῒ παραχωροῦντες, δεῦτε ἀνανήψωμεν, καὶ εἰς ὕψος ἐπάρωμεν, ὄμματα καὶ νοήματα, πετάσωμεν τὰς ὄψεις ὁμοῦ καὶ τὰς αἰσθήσεις, ἐπὶ τὰς οὐρανίους πύλας οἱ θνητοί, νομίσωμεν εἶναι τοῦ Ἐλαιῶνος εἰς ὄρος, καὶ ἀτενίζειν τῷ λυτρουμένῳ ἐπὶ νεφέλης ἐποχουμένῳ· ἐκεῖθεν γὰρ ὁ Κύριος εἰς οὐρανοὺς ἀνέδραμεν, ἐκεῖ καὶ ὁ φιλόδωρος τὰς δωρεὰς διένειμε τοῖς Ἀποστόλοις αὐτοῦ, καλέσας ὡς Πατήρ, καὶ στηρίξας αὐτούς, ὁδηγήσας ὡς Υἱούς, καὶ λέξας πρὸς αὐτούς, οὐ χωρίζομαι ὑμῶν. Ἐγώ εἰμι μεθ' ὑμῶν, καὶ οὐδεὶς καθ' ὑμῶν. 

ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014 ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 318 ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Καρποί θείας εμπειρίας

“Εφανέρωσά σου το όνομα τοις ανθρώποις  ους δέδωκάς μοι εκ του κόσμου”.

Για αιώνες ολόκληρους οι άνθρωποι τελούσαν υπό πλήρη άγνοια για τον αληθινό Θεό.  Στην προσπάθειά τους να ικανοποιήσουν εσωτερικές αναζητήσεις, στρέφονταν στη λατρεία των ειδώλων, η οποία χαρακτηριζόταν σαφώς από την ματαιότητα και την πλάνη. Κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να δώσει πληροφορίες για τον αληθινό Θεό.  Όπως άλλωστε μας πληροφορεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: “Θεόν ουδείς εώρακεν πώποτε”.  Έτσι ο αληθινός Θεός γίνεται άνθρωπος για να δώσει τη δυνατότητα της αυθεντικής Θεογνωσίας.

Ο Υιός και Λόγος του Θεού που σαρκώθηκε, στην αρχιερατική Του προσευχή, που έγινε όπως είναι γνωστό λίγο πριν από το Πάθος, αναφέρθηκε και στο έργο Του για την αποκάλυψη του Θεού στους ανθρώπους.  Είπε χαρακτηριστικά: “Πάτερ, εφανέρωσά σου το όνομα τοις ανθρώποις”. Εδώ φαίνεται πως στο πρόσωπο του Χριστού αποκαλύπτεται ο αληθινός Θεός και δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να τον πλησιάσει και να ενωθεί μαζί Του.

Η ρασοφόρα υποκρισία εκτός από συμπροσευχές με τον Πάπα στους Αγίους Τόπους βγάζει και Δελτία Τύπου πολιτισμένα από την μία και ας εκβιάζει τοπικούς επιχειρηματίες για να μην παραχωρήσουν αίθουσες για Ορθόδοξη Ημερίδα από την άλλη. Δεν τους ενοχλεί το Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας (DEB) στην ΡΟΔΟΠΗ-ΞΑΝΘΗ-ΕΒΡΟ αλλά η Ιερά Μονή Εσφιγμένου.

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=14&t=9571

Σε απάντηση του Δελτίου Τύπου της Ιεράς Μητόπολης ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ και του Μητροπολίτου της,κ.κ.ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ, έχουμε να αντιπαραθέσουμε τα εξής:

Χαιρόμαστε που ανακαλύπτουμε ότι το μόνο πρόβλημα που έχετε στην Μητρόπολη σας και σας ενοχλεί είναι η παρουσία μας σε εκδήλωση την 1η Ιουνίου στην ΚΟΜΟΤΗΝΗ.

Απλά αναφορικά να σας ενημερώσουμε ότι σαν σωστός και Ορθόδοξος ποιμενάρχης θα έπρεπε να σας ενοχλεί πρώτα από όλα, η τελευταία πράξη προδοσίας της πίστης στους Αγίους Τόπους από τον Οικουμενικό, μιας και τον αναφέρετε με τόσο ενδιαφέρον.

Όχι να προσπαθείτε να ματαιώσετε με εκβιασμούς και αυτόφωρα την παρουσία Ορθοδόξων στην πόλη σας και μάλιστα για Εθνικορθόδοξη εκδήλωση. Ναι, κ.κ. Παντελεήμων, εσείς μπορεί να προσυπογράψατε την παράδοση της Θράκης στην πατρίδα στην οποία πολίτης είναι ο τόσο αγαπητός σας και πνευματικός σας καθοδηγητής, ο πράττειν αιρετικώς Οικουμενικός. Αλλά εμάς μας θλίβουν οι τελευταίες εθνικές εξελίξεις στην περιοχή και είπαμε ναι, στην πρόσκληση που μας έγινε για σχετική εκδήλωση, και φυσικά ναι, θα ξαναπούμε και στο μέλλον για παρόμοιες εκδηλώσεις.

Συγνώμη, κ.κ. Παντελεήμονα αν εμείς θέλουμε η ενεργή παρουσία του Ελληνορθόδοξου έθνους να συμβαδίζει με τα φυσικά σύνορα της χώρας μας. Χωρίς να διώκονται τα εκεί αδέλφια μας με καμία επίσημη υποστήριξη από εσάς. Ξέρω οι παρουσία μας ενοχλεί τα σχέδια σας, δείξατε άλλωστε τις διαθέσεις σας για την χαλαρή στάση σας στο εθνικά ευαίσθητο θέμα της Θράκης από πολύ νωρίς, από την πρώτη κιόλας ημέρα της ενθρόνισης σας.



Αλλά συγνώμη, δεν συμφωνούμε μαζί σας ούτε στην χαλαρή στάση σας απέναντι στις φιλοπαπικές διαθέσεις του Οικουμενικού, ούτε στην χαλαρή στάση σας απέναντι στις εξελίξεις στην Θράκη. Η παρουσία μας ζητήθηκε δεν επιβλήθηκε.