Εφημερίς «Ορθόδοξος Τύπος» : Ο νυν πατριάρχης Βαρθολομαίος ειναι σάπιος καρπός του Αθηναγόρα.

Οι οικουμενισταί είναι ψεύτες  και αθεόφοβοι. Ο π. Αυγουστίνος έπαυσε το μνημόσυνο του πατριάρχου Αθηναγόρα το 1970-72, μαζί με δύο άλλους μητροπολίτας, τον Παραμυθίας Παύλο, και τον Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο, και μαζί με όλο σχεδόν το Άγιον Όρος και δεν ανακάλεσε ποτέ την απόφασή του, ούτε ποτέ ζήτησε συγνώμη για την Πατερική γραμμή που ακολουθούσε. Ο πατριάρχης Αθηναγόρας πέθανε αμετανόητος, αφού  προχωρούσε ολοταχώς για την ένωση με τον αμετανόητο πάπα. Και ο νυν πατριάρχης Βαρθολομαίος ειναι σάπιος καρπός εκείνου. Εστάλη, τότε ως διάκονος, για να σπουδάσει στην Ρώμη και έγινε χειρότερος στην αποστασία απ΄ αυτόν. Ειναι εκπρόσωπος όχι της Ορθοδοξίας αλλά της πανθρησκείας, γι’αυτό ο π. Αυγουστίνος, αν και γέροντας, σκεφτόταν να παύσει και το δικό του μνημόσυνο. Δεν βρήκε όμως μητροπολίτας έτοιμους για θυσίες, γι΄ αυτό δεν προχώρησε στην διακοπή του μνημοσύνου του Βαρθολομαίου.

Αν δεν χύσουν καινούργιοι μάρτυρες το αίμα τους κανένας ωκεανός δεν είναι τόσο βαθύς και τόσο πλατύς, για να πνίξει τόσην αμαρτία.

Ο Χριστοφόρος (=ο Παπουλάκος),  βουβός σιγόκλαιγε και πότιζε με δάκρυα τα σανίδια του κελιού και το ράσο του.                                                                                                                                                                                                        

–Δεν φτάνει να πονούμε και να κλαίμε, Χριστοφόρε, φώναξεν ο Κοσμάς. Η καινούργια επιδρομή είναι χειρότερη από του Ιμπραήμ. Κείνος σκότωνε κορμιά κι αφάνιζε το βιος μας, αλλά αυτοί σκοτώνουν τις ψυχές μας. Ό,τι ιερό φυλάξαμε τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς ποδοπατιέται, ό,τι μας κράτησε όρθιους, σαν ασάλευτο αντιστήλι, γκρεμίζεται. Σε τέτοιο γιουρούσι του σατανά, κάθε υποταγή είναι άρνηση του Χριστού, άρνηση της Πίστης και παράδοση στο διάβολο. Προδίνουμε τον αγώνα του εικοσιένα, το αίμα που χύθηκε στο Μεσολόγγι, στ΄ Αρκάδι, στην Τριπολιτσά, στα Δερβενάκια στα Ψαρά… Ιούδες γινόμαστε Χριστοφόρε και το κακό δε σταματά ως εδώ…                                                                                                                                                                                                                                     
 --Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, έχει κι άλλο; Ψιθύρισε με πνιγμένο λυγμό ο Χριστοφόρος.                                                                                                                            

–Έχει πολλά και φριχτά, αποκρίθη ξαναμμένος  ο Κοσμάς. Είναι ότι οι γραμματισμένοι του Έθνους, σκλαβωμένοι στους μασόνους της Φραγκιάς, έχουν ολότελα στραβωθεί, κι αντίς να βλέπουν σ΄ όλα τούτα το μελλοντικό αφανισμό του έθνους, τα λογαριάζουν σωστικά. Οι άντρες που μας κυβερνούν χάσανε το φως τους και δεν ξέρουν να ξεχωρίσουν ποια η διαφορά ανάμεσα σκοτάδι και φως. Ψευτίσαμε τα ζύγια που άλλοτε ζύγιαζαν το καλό και το κακό, την αλήθεια και το ψέμα. Ο διάβολος με χίλιες μορφές μας παραστέκει. Δε λέω πως αν την κορόνα του έθνους φορούσε Ορθόδοξος κυβερνήτης, κι αν η εκκλησία συνέχιζε τον αιωνόβιο δρόμο της, πως θάλειπεν η αμαρτία. Αλλά λέω πως θάχαμε το μέσο να την ξεχωρίζουμε και να μην την μπερδεύουμε με το καλό. Τώρα όχι μόνο την μπερδεύουμε, αλλά το καλό πνίγηκε μέσα στη θάλασσα της αμαρτίας.                                                                                                                                                                                   

Ο Χριστόφορος τον κοίταξε στα μάτια.                                                                                                                                                                                                       

 –Έχεις δίκιο, του είπε. Δεν ωφελούν σε τίποτα οι κλάψες. Χρειάζεται καινούργιος ξεσηκωμός, καινούργια Άγια Λαύρα.                                                                                                                                                          

–Και καινούργια Ψαρά, πρόσθεσεν ο Κοσμάς. Τούτος ο οχτρός είναι χειρότερος απ΄ τον Τούρκο. Εκείνος ποτέ δε μας τόκρυψε πως μας λογάριαζε σκλάβους, ενώ τούτος μας ξεγελά πως είμαστε τάχα λεύτεροι, ενώ έχει σκλαβώσει και τις ψυχές μας ακόμη. Δε φτάνει λοιπόν ο λόγος κι ο ξεσηκωμός, αλλά χρειάζεται και κάτι άλλο…                                                                                                                                                                                                                                                        

–Τι; Ρώτησεν ο Χριστοφόρος.                                                                                                                                                                                                                      

–Μάρτυρες, αδελφέ Χριστοφόρε, μάρτυρες. Αίμα, για να ποτιστεί και να φουντώσει η λευτεριά του Χριστού, η πραγματική λευτεριά. Ο σατανάς έχει τρανό βασίλειο στη γη. Έχει του χεριού του βασιλιάδες, αρμάδες, καλαμαράδες, γητειές και γητειές, που μόνο στο αίμα μας μπορούν να πνιγούν. Αν δεν χύσουν καινούργιοι μάρτυρες το αίμα τους κανένας ωκεανός δεν είναι τόσο βαθύς και τόσο πλατύς, για να πνίξει τόσην αμαρτία. Όσοι από μας ξεκινήσουμε, πρέπει να το ξέρουμε πως ο δρόμος μας, γυρισμό δεν έχει. Οδηγός μας, ας σταθεί ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.

2015 06 23 --- (Άξιον εστί )

Ευχαριστώ τον αδελφό μας Τηλέμαχο για την ευγενική του ανταπόκριση αποστολής αυτού του βίντεο.

2015 06 23

 

telemaxos doumanis

Σεβ. Αἰγιαλείας καί Καλαβρύτων κ. Ἀμβρόσιος: Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΙΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟΝ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΩΝ

Δὲν ὑπάρχει ἀμφιβολία, ὅτι ἡ τηλεόραση ὑπῆρξε ἡ μεγάλη ἀνακάλυψη τοῦ περασμένου αἰῶνος! Μιὰ ἀνακάλυψη ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ὀμορφαίνει τὴ ζωή μας καὶ νὰ ἀνεβάζει τὸ πνευματικό μας ἐπίπεδο! Μιὰ ἀνακάλυψη, ἡ ὁποία μᾶς φέρνει τὸν κόσμο πολὺ κοντά. Μποροῦμε νὰ βλέπουμε σὲ ἀπ᾽ εὐθείας μετάδοση τί γίνεται στὴν ἄλλη ἄκρη τοῦ κόσμου, ὅπως ἔγινε πρόσφατα τόσο μὲ τὸν καταστρεπτικὸ σεισμὸ στὴ Νέα Ζηλανδία, ὅσο καὶ μὲ τὴν λαϊκή ἐξέγερση στὴν Αἴγυπτο. Ἕνα θαυμάσιο ἐργαλεῖο μὲ τὸ ὁποῖο θὰ μποροῦσαν νὰ γίνουν χίλια καλὰ καὶ ἄλλα τόσα! Δυστυχῶς τὸ ἐργαλεῖο αὐτὸ ἔπεσε στὰ χέρια τοῦ Διαβόλου καὶ ἔκτοτε ἔγινε ψυχοφθόρο! Τὸ κατέχουν ἄνθρωποι τοῦ κεφαλαίου, οἱ ὁποῖοι συνήθως δὲν ἔχουν καὶ δὲν ὑπηρετοῦν ἠθικὲς ἀρχές!

Η ΠΑΓΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΟΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ

Τοῦ κ. Ἀποστόλου Π. Παπαθεοδώρου

Ἤδη πρό 12ετίας, μέ τόν ὁμώνυμο τίτλο (π. Ἑλληνοχριστιανική Ἀγωγή, Δεκ.1999, σ. 312), ἐσημειώναμε ὅτι ἀπό τό Ἀλβανικό Κράτος ἀπό τήν ἐποχή τῆς τεχνητῆς συστάσεώς του καὶ ἰδιαιτέρως, ἀπό τῆς ἀναγνωρίσεώς του ὡς ἀνεξαρτήτου, (21.10.1921), ἕνα πάγιο, ἀπαρέγκλητο καί μακρόπνοο στόχο ἔθεσε: Τὸν ἀφελληνισμό τῶν ΒΗπειρωτῶν καί τόν ἐξαλβανισμό τῆς Β. Ἠπείρου, μέ κάθε μέσον». Σέ ἀνάλογες διαπιστώσεις προβαίναμε ἐπανειλημμένως ἔκτοτε μέχρι καί σήμερα καί, δυστυχῶς, τά γεγονότα μᾶς δικαιώνουν πολλαπλῶς, ὅπως τά παρακάτω ἐνδεικτικά:

α) Ἡ προσφυγή στόν Γενικόν Εἰσαγγελέα στό Διεθνές Ποινικό Δικαστήρο στή Χάγη (Ι.C.C.).

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ προς τους απανταχού Ορθοδόξους. Εν έτει 1848.

Κρατώμεν της ομολογίας, ην παρελάβομεν άδολον παρά τηλικούτων ανδρών, αποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμόν ως υπαγόρευμα του διαβόλου. 

Ο δεχόμενος νεωτερισμόν, κατελέγχει ελλειπή την κεκηρυγμένην Ορθόδοξον πίστιν. Αλλ’ αύτη πεπληρωμένη ήδη εσφράγισται, μη επιδεχομένη μήτε μείωσιν, μήτε αύξησιν, μήτε αλλοίωσιν ήν τε ο νοών και ο τολμών ή πράξαι ή συμβουλεύσαι, ή διανοηθήναι τούτο, ήδη ηρνήθη την πίστιν του Χριστού, ήδη εκουσίως καθυπεβλήθη εις το αιώνιον ανάθεμα δια το βλασφημείν εις το Πνεύμα το άγιον, ως τάχα μη αρτίως λαλήσαν ταις Γραφαίς και Οικουμενικαίς  Συνόδοις.
Άπαντες ουν οι νεωτερίζοντες ή αιρέσει ή σχίσματι, εκουσίως ενεδύθησαν κατάραν ως ιμάτιον,  (Ψαλμ. ΠΗ΄ 18), καν  τε Πάπαι, καν  τε Πατριάρχαι, καν  τε κληρικοί, καν  τε λαϊκοί καν άγγελος εξ ουρανού, ανάθεμα.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Άνθιμος
Πατριάρχης Αλεξανδρείας Ιερόθεος
Πατριάρχης Αντιοχείας Μεθόδιος
Πατριάρχης Ιεροσολύμων Κύριλλος
και οι λοιποί Αρχιερείς της Συνόδου

Κάποιος πήγε και ρώτησε τον Αββά Μωϋσή:

Βλέπω μπροστά μου έναν πειρασμό και δεν μπορώ να τον νικήσω. Τι να κάνω, πάτερ μου; Και ο άγιος Μωϋσής του αποκρίθηκε: Εάν δεν νεκρωθής, όπως αυτοί, που είναι μέσα στον τάφο, δεν μπορείς να νικήσης.