H οργή του Θεού έχει καταλάβει την Εκκλησία εδώ και πολλές δεκαετίες. Ο Παπισμός και ο Οικουμενισμός θριαμβεύουν. Τότε ο Μ. Αθανάσιος και οι άλλοι Πατέρες κατενόησαν τον κίνδυνο, που περιέγραφε το όραμα του Μ. Αντωνίου. Τώρα βλέπουμε να μολύνονται οι ναοί και τα θυσιαστήρια απο συμπροσευχές και συλλείτουργα με τους «αλόγους» αιρετικούς και ενισχύουμε την μόλυνση και την επαινούμε, συλλακτίζοντες κι εμείς μέσα εις τα Άγια των Αγίων. Αν παρακολουθήσει κανείς οικουμενίστικα συλλείτουργα και συμπροσευχές, σαν αυτό που έγινε στην Καμπέρα, στην Ζ' Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Συμβουλίου των δήθεν Εκκλησιών, και σαν αυτά που γίνονται συχνά με τη συμμετοχή ιερέων ομοφυλοφίλων που τολμούν και κρατούν το Άγιο Δισκοπότηρο και γυναικών επισκόπων και ιερειών, η εικόνα υπερβαίνει και το όραμα του Μ. Αντωνίου. Μόνη ελπίδα για να επανεύρει η Εκκλησία την ομορφιά της είναι η σύσταση και συμβουλή του Μ. Αντωνίου: «Μόνον μη μιάνετε εαυτούς μετά των Αρειανών». Μόνο να μη μιανθούμε από την κοινωνία μας με τον Παπισμό και Οικουμενισμό, με τους φιλοπαπικούς και οικουμενιστάς Ορθοδόξους. Επειδή μέχρι τώρα δεν το επράξαμε δυναμικά και αποφασιστικά, γι' αυτό παρατείνει ο Θεός επί έτη την οργή του, την αιχμαλωσία των Ορθοδόξων στην παναίρεση του Οικουμενισμού. Μέχρι πότε επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί και λαϊκοί θα επιτρέπουμε τα άλογα κτήνη, τους αιρετικούς, να λακτίζουν και να μιαίνουν τα Ιερά και τα Άγια της Ορθοδοξίας; Όσο απρακτούμε και βρίσκουμε διάφορες προφάσεις πνευματικοφανείς, το βδέλυγμα της ερημώσεως θα ίσταται εν τόπω αγίω.
π. Θεόδωρος Ζήσης:
…Προσπαθώντας ἐπίσης οἱ ἐν λόγῳ ἀρχιερεῖς νὰ κλονίσουν τὴν ἐμπιστοσύνη τῶν κληρικῶν, τὸ σεβασμὸ καὶ τὴν ἀγάπη τους πρὸς τὸ πρόσωπο τοῦ γράφοντος, διετύπωσαν ἀσύστατες παντελῶς συκοφαντίες, τὸ μόνο ὅπλο τῶν δειλῶν καὶ ἀμφιβόλου ἀνδρισμοῦ καὶ ἐντιμότητος ἀνθρώπων. Ὅταν δὲν ἔχῃς ἐπιχειρήματα, λασπολογεῖς καὶ συκοφαντεῖς, καὶ μάλιστα ἀπόντος τοῦ συκοφαντουμένου. Ἐμεῖς φειδόμενοι τοῦ ἀρχιερατικοῦ ἀξιώματος τῆς παναγίας Ἱερωσύνης, καὶ ὄχι τῶν προσώπων τους ποὺ δὲν ἀξίζει νὰ τὰ σεβασθῇς, ἀποφεύγουμε πρὸς τὸ παρὸν τὴν δημοσιοποίηση τῶν ὀνομάτων τους καὶ τὴν ἀναίρεση τῶν ψευδολογιῶν καὶ ἀσυστάτων συκοφαντιῶν τους. Χαιρόμαστε, γιατὶ μᾶς ἀξιώνει ὁ Κύριος νὰ ὑβριζόμεθα καὶ νὰ συκοφαντούμεθα γιὰ τὴν ᾿Αλήθεια καὶ τὴν Ὀρθοδοξία. ῾Απλῶς προβήκαμε στὴν γνωστοποίηση αὐτῶν τῶν ἀπειλῶν καὶ τῶν συκοφαντιῶν, ἐν πρώτοις γιὰ νὰ ἐνθαρρύνουμε τοὺς ἀγωνιστὰς νὰ μὴ φοβοῦνται τοὺς ἀναξίους αὐτοὺς ἐπισκόπους, οἱ ὁποῖοι οὔτε τὸν Θεὸν φοβοῦνται οὔτε τοὺς ἀνθρώπους ἐντρέπονται, καὶ γιὰ νὰ προφυλάξουμε ὅσους τυχὸν πιστεύσουν τὶς συκοφαντίες καὶ σκανδαλισθοῦν. ᾿Ακόμη καὶ γιὰ νὰ πληροφορήσουμε τοὺς καταχρωμένους τὸ ἀρχιερατικὸ ἀξίωμα καὶ τυρρανοῦντας δεσποτικῶς καὶ κοσμικῶς τοὺς κληρικοὺς καὶ τὸ ποίμνιο, ὅτι εἶναι καὶ αὐτοὶ πρόβατα τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος θὰ προφυλάξῃ τὴν ᾿Εκκλησία Του ἀπὸ τοὺς λύκους τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καὶ ἀπὸ τοὺς μισθωτοὺς ποιμένες, οἱ ὁποῖοι ἐγκαταλείπουν τὰ πρόβατα καὶ δὲν θυσιάζονται γι᾿ αὐτά, διότι ἐνδιαφέρονται μόνον γιὰ τὴν καλοπέραση, γιὰ τὸ γάλα καὶ τὸ μαλλί τους (Ἰω. 10, 1-15).