Εὖγε εἰς τὸν Δήμαρχον Γλυφάδας

Ὁ Δήμαρχος Γλυφάδας ἔχει καὶ ἄλλοτε ἀποδείξει ὅτι ἀντιστέκεται εἰς τὴν διάβρωσιν τῆς πατρίδος μας, ὅταν κατέθεσεν ἐνστάσεις κατὰ τῆς ἐκλογῆς τοῦ Σεβ. Γλυφάδας. Προσφάτως ἐσταμάτησεν ἀπὸ τὰ σχολεῖα πρόγραμμα ποὺ στηρίζουν μεταξὺ ἄλλων ὀργανώσεις ποὺ προωθοῦν τὰ αἰτήματα ὁμοφυλοφιλικῶν ὁμάδων. Ἀντὶ νὰ βοηθοῦμε τὰς ἀθῴας ψυχάς τῶν παιδιῶν νὰ εὕρουν προσανατολισμόν, προκαλοῦμε εἰς αὐτάς μεγαλυτέραν σύγχυσιν. Ἐναντίον του βεβαίως δημοσιεύματα γνω­στῶν κατευθύνσεων. Ὡς κατέστη γνωστὸν ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα «Αὐγὴ» τῆς 14ης Δεκεμβρίου 2019:

Οικουμενισμός το βδέλυγμα της ερημώσεως (18ον)

Το μεγάλο μυστικό…! -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Ομ. Καθηγητού Παν. Αθηνών

Όλο το πνεύμα του Ευαγγελίου του Χριστού, από τη στιγμή που πραγματοποιούμε την πρώτη κατάδυσή μας στην ιερή κολυμβήθρα του Μυστηρίου του Βαπτίσματος, μας εντάσσει σε μια μεταμορφωτική πορεία. Η πνευματική μας προσπάθεια δεν προσδιορίζεται μόνο ως ακρόαση του λόγου του Θεού και ως εφαρμογή ορισμένων εντολών. Προβάλλεται και διευκρινίζεται σαν μια διαδικασία δημιουργίας νέας ζωής! Θα έλεγε κανείς ότι, μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων της φύσεως του ανθρώπου, η νέα ζωή κατανοείται σαν μια οντολογική μεταβολή με σαφή τον εξελικτικό της χαρακτήρα από την πνευματική νηπιότητα στην ανδρική πνευματική ωριμότητα, εφ’ όσον οφείλουμε να φτάσουμε «οι πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού».

Ύμνοι Χριστουγέννων

Τη ΚΖ’ (27η) Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου ΣΤΕΦΑΝΟΥ.

Στέφανος ο μακάριος Πρωτομάρτυς και Αρχιδιάκονος ήτο Ιουδαίος το γένος, μαθητής ως λέγουσί τινες Γαμαλιήλ του νομοδιδασκάλου, και πρώτος των επτά Διακόνων τους οποίους κατέστησαν οι Απόστολοι εν Ιεροσολύμοις εις την των πτωχών επιμέλειαν και την εις αυτούς διανομήν των ελεημοσυνών, πλήρης πίστεως και Πνεύματος Αγίου και ποιών σημεία και τέρατα εν τω λαώ (Πραξ. στ: 8).

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΜΟΔΕΣ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ.

Σὲ προηγούμενο ἄρθρο μας εἴχαμε ἀσχοληθεῖ μὲ τὸν διαλογισμό, τὴν καταστροφικὴ αὐτὴ πρακτικὴ αὐτοΰπνωσης, ποὺ κυριαρχεῖ σὲ πολλὰ ἀπὸ τὰ ἀνατολικὰ θρησκεύματα -ἀρχαῖα καὶ σύγχρονα- καὶ ποὺ ἀποτελεῖ σήμερα βασικὴ πρακτική τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ὑδροχόου (New Age). Εἴχαμε μάλιστα ἀ­να­φερ­θεῖ σὲ ἕνα εἶδος «νεώτερης σύλληψης διαλογισμοῦ», τὸν διεθνῶς γνωστὸ ὡς «Ὑπερβατικὸ Διαλογισμὸ» (T­r­a­n­s­c­e­n­d­e­n­t­al Meditation) τοῦ Ἰνδοῦ Γκουροὺ Μαχαρίσι Μάχες Γιόγκι (Maharishi Mahesh Yogi).

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης: οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἀποτελοῦν ἐμπόδιο στὰ σχέδια τῶν Νεοεποχιτῶν καὶ τῶν Οἰκουμενιστῶν

Δυστυχῶς ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἔχει ἀμβλύνει τὸ ὀρθόδοξο αἰσθητήριο πολλῶν «ὀρθοδόξων» ποιμένων καὶ θεολόγων μὲ συνέπεια νὰ ἀμφισβητεῖται καὶ νὰ ἀπορρίπτεται ὡς «ναρκισσισμὸς» ἡ μοναδικότητα καὶ ἀποκλειστικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ποὺ θεωρεῖται καὶ αὐτὴ ἁπλῶς ἕνα κομμάτι τοῦ διηρημένου χριστιανικοῦ κόσμου, τῆς διηρημένης Ἐκκλησίας, κατὰ τὴν ἀπαράδεκτη πλάνη τοῦ μητροπολίτου Μεσσηνίας Χρυσοστόμου Σαββάτου καὶ πολλῶν ἄλλων μεγαλοσχήμων κηρύκων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ζώντων καὶ τεθνεώντων. Εἶναι ἀπίστευτη καὶ ἰσομεγέθης ἡ πλάνη τοῦ μητροπολίτου Δημητριάδος Ἰγνατίου, ὁ ὁποῖος ἐπρότεινε νὰ ἐγκαταλείψουμε τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ κινηθοῦμε σὲ μία «μεταπατερικὴ ἐποχή». Εἶναι προφανὲς ὅτι οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἀποτελοῦν ἐμπόδιο στὰ σχέδια τῶν Νεοεποχιτῶν καὶ τῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ πρέπει νὰ τοὺς ξεπεράσουμε νὰ ξεπεράσουμε «τὰ ὅρια, ἃ ἔθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν».

Ὑπάρχουν τρία εἴδη ἀθεΐας διακηρύττουν πατέρες τῆς Εκκλησίας τοῦ τελευταίου καιροῦ:

1. ἄρνηση τῆς ὕπαρξης τοῦ Θεοῦ 2. οἱ αἱρέσεις καὶ 3. ἀπόκρυψη τῆς ἀλήθειας διὰ τῆς ἔνοχης σιωπῆς, ποὺ ἀποβλέπει σὲ καλὲς σχέσεις μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσία καὶ τοὺς ἰσχυροὺς σὲ καιρούς, ποὺ ὁ πιστὸς πρέπει νὰ μιλήσει, νὰ ὁμολογήσει τὸν Χριστὸ καὶ τὴν ἀλήθεια πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις. H σύγχρονη αἵρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ποὺ διαβρώνει τὸ λαό μας, τὶς θεολογικὲς σχολὲς καὶ δυστυχῶς καὶ τὸν ἱερὸ κλῆρο. Ὁ οἰκουμενισμὸς εἶναι ἡ σύγχρονη καὶ σὲ ἐξέλιξη αἵρεση, ποὺ νοθεύει καὶ διαστρέφει ἔντεχνα τὴν ὀρθόδοξη πίστη, ἀναμιγνύει τὴν ἀλήθεια μὲ τὸ ψέμα, σχετικοποιεῖ τὰ ὀρθόδοξα δόγματα, τὴν Πατερικὴ καὶ Αποστολικὴ Παράδοση καὶ Παρακαταθήκη, υἱοθετεῖ τὴ “θεωρία τῶν κλάδων”, ἀμφισβητεῖ τὴν μοναδικότητα τῆς Μίας ἀληθινῆς ἀδιαιρέτου Ορθοδόξου Eκκλησίας, ἀμβλύνει τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα, ἀλλάζει συχνὰ μορφή, ὥστε εἶναι δύσκολο νὰ τὴν παρακολουθήσει κανείς.

Ιερότητα της ζωής

Ένα ζευγάρι στο Όρεγκον των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής είχε να πάρει μια τεράστια απόφαση στην ιδιαίτερα απίθανη κατάσταση (πιθανότητα μία στο εκατομμύριο!) που είχε να αντιμετωπίσει.

Από τον δρα Απόστολο Κρητικόπουλο*

Έξι από τους γιατρούς του μαιευτηρίου τούς ενημέρωσαν ότι η εγκυμονούσα σύζυγος κυοφορούσε δύο κοριτσάκια με σύνδρομο Down. Η ομόφωνη πρόταση των έξι γιατρών ήταν ότι πρέπει η κυοφορούσα Ρέιτσελ Πρέσκοτ να προχωρήσει σε έκτρωση και των δύο εμβρύων.

Όχι μόνο η μητέρα προχώρησε στη γέννηση των ομοζυγωτικών διδύμων, αλλά αποφάσισε να μην κάνει καν καισαρική τομή κατά τη γέννα, παρόλο που οι μαιευτήρες τής είπαν ότι πρέπει να τη χειρουργήσουν. Τα κοριτσάκια γεννήθηκαν, και μαζί με τα άλλα δύο αδέλφια τους που υπήρχαν ήδη μεγαλώνουν στην εξαμελή οικογένειά τους.

Πρός πάντα καλοπροαίρετον ἀναγνώστην: -- Γράφει ο κ. Δημήτριος Χατζηνικολάου

Ἐάν δέν γνωρίζετε ὅτι ἡ ἀποτείχισις ἀπό αἱρετικούς ψευδεπισκόπους εἶναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ καί θεωρεῖτε σωστά τά ΑΙΡΕΤΙΚΑ φληναφήματα τῶν μαθητῶν τοῦ π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου, τότε δεῖτε τί λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος: «οἵτινες τήν ὑγιῆ πίστιν προσποιοῦνται ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δέ τοῖς ἑτερόφροσι, τούς τοιούτους, εἰ μετά παραγγελίαν μή ἀποστῶσι, μή μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλά μηδέ ἀδελφούς ὀνομάζειν» (P.G. 160, σ. 101).

ΣΑΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΔΕΝΔΡΑ -- Τοῦ αειμνήστου Στεργίου Ν. Σάκκου, Ὁμ. Καθηγητοῦ Α.Π.Θ.

᾿Ετέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ» (Λουκ. 2,11) ἀνήγγειλαν οἱ ἄγγελοι στούς ταπεινούς βοσκούς τῆς Βηθλεέμ. Τό ἴδιο ἄγγελμα ἀπευθύνεται σέ κάθε ἄνθρωπο τῆς γῆς, ἀφοῦ γι᾿ αὐτό κατέβηκε στή γῆ, ἔλαβε ἀρχή ὁ ἄναρχος καί σάρκα ὁ ἄσαρκος Θεός· γιά νά χαρίσει στόν ἄνθρωπο τήν λύτρωση, τήν σωτηρία. ῾Ωστόσο, εἶναι ἀλήθεια διαπιστωμένη, πού καθημερινά καί πολλαπλά ἐπιβεβαιώνεται ὅτι εἶναι ἀνησυχητικά πολλοί οἱ ἀλύτρωτοι, οἱ ἄνθρωποι, πού παραμένουν μακριά ἀπό τήν σωτηρία. Αὐθόρμητο καί εὔλογο ἀνεβαίνει στά χείλη μας τό ἐρώτημα· τάχα γιατί;