ΦΡΑΓΚΟΙ, ΡΩΜΑΙΟΙ, ΦΕΟΥΔΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑ

+πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης

Ο Λέων απέρριψε το Filioque, όχι μόνο ως προσθήκη στο Σύμβολο της Πίστεως, αλλά και ως δόγμα, ισχυριζόμενος ότι οι Πατέρες το άφησαν έξω από το Σύμβολο όχι από άγνοια, αμέλεια ή αβλεψία, αλλά σκοπίμως και θεοπνεύστως. Αυτό που σαφώς αλλά με διπλωματικό τρόπο λέγει ο Λέων, είναι ότι η προσθήκη του Filioque στο Σύμβολο της Πίστεως είναι αίρεση! Οι Φράγκοι ήσαν πολύ επικίνδυνη παρουσία στην Παπική Ρωμανία. Έτσι, ο Λέων ενήργησε ακριβώς, όπως προ αυτού και ο Αδριανός. Ο Λέων δεν απέρριψε το Filioque από το Σύμβολο, αφού υπάρχει στη Δυτική Ρωμαϊκή Παράδοση ένα Ορθόδοξο Filioque, το οποίο ήταν και είναι αποδεκτό από τους Ανατολικούς Ρωμαίους μέχρι σήμερα. Παρά ταύτα, αυτό το Δυτικό Ρωμαϊκό, Ορθόδοξο Filioque δεν μπορούσε να προστεθεί στο Σύμβολο της Πίστεως, όπου ο όρος "εκπόρευσις" (Procession) είχε διαφορετική σημασία.

Εν πάση περιπτώσει, ο Καρλομάγνος ελάχιστη σημασία έδινε στις αντιλήψεις του Πάπα για τις εικόνες και το Filioque. Χρειαζόταν την καταδίκη των Ανατολικών Ρωμαίων ως αιρετικών, για να αποδείξει ότι δεν ήσαν πλέον Ρωμαίοι, αλλά Γραικοί και επέτυχε να το φέρει εις πέρας με το μόνο τρόπο, που μπορούσε να μηχανευτεί το Φραγκικό μυαλό εκείνης της εποχής. Πιστεύοντας ότι τελικά οι Φράγκοι θα κατελάμβαναν τον Παπικό θρόνο, γνώριζε ότι οι μελλοντικοί Φράγκοι Πάπες θα δέχονταν αυτό, που είχαν απορρίψει οι Ρωμαίοι Πάπες της εποχής του.

       

      Συνεχίζεται.

Παρακλητικός κανόνας Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.

Ευλογήσαντος του Ιερέως αρχόμεθα του ψαλμού ΡΜΒ`. 142.
Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου...

Ευθύς εις Ήχον δ`.
Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι
Κυρίου. ( τετράκις )

Και τα τροπάρια. Ήχος ο αυτός.
Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ…
Ο του Κυρίου μεγαλώνυμος κήρυξ και Αποστόλων η κρηπίς Ιωάννη,
θεομιμήτως πάριδε Πανάγιε, άπαντα τα πταίσματα, της αθλίας ψυχής μου,
ρύσαι εκ παντοίων με και ποικίλων κινδύνων, και τον κοινόν ιλέωσαι Θεόν,
ίνα εν κρίσει παράσχη μοι άφεσιν.

Δόξα και νυν Θεοτοκίον
Ου σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκε, τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι.
Ειμή γαρ σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων
κινδύνων; Τίς δε διεφύλαξεν έως νυν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν
Δέσποινα εκ σού, σούς γαρ δούλους σώζεις αεί εκ παντοίων δεινών.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΙΤΙΩΝ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΣΜΩΝ

Κατά τον 5^ον αιώνα, την εποχήν του Αγίου Μάρκου του Ασκητού, ανεκινούντο υπό των πάντοτε ανησύχων ψυχών θέματα, ως προς την αιτίαν της υπάρξεως των ηθικών και φυσικών κακών. Η αρχαιότης «έλυσε» το πρόβλημα δια της αποδοχής της ειμαρμένης, εις ην υπετάσσοντο τα πάντα, ακόμη και αυτοί οι Θεοί, κατά τους Στωϊκούς. Εις τον Χριστιανισμόν όμως, το πρόβλημα τούτο ελύθη τελεσιδίκως υπό της Εκκλησίας. Η διδασκαλία του Κυρίου και των Αποστόλων και η πνευματική παράδοσις βεβαιούν αυθεντικώς πλέον, ότι τα πάντα τελούν υπό την κατεύθυνσιν του Θεού, είτε ευδοκία είτε παραχωρήσει, κατά το υπό των Θεολόγων Πατέρων καλούμενον προηγούμενον και επόμενον θέλημα του Θεού. Η αποδοχή της διδασκαλίας αυτής, προϋποθέτει, βεβαίως, πίστιν εις τον Θεόν. Άλλως το πρόβλημα μεταφέρεται εις την περιοχήν της φιλοσοφίας, ως θέμα θεοδικίας. Αλλά τα πιστά μέλη της Εκκλησίας ποικίλουν κατά τον βαθμόν πίστεως. Άλλα πιστεύουν απολύτως εις την Θ. Πρόνοιαν, άλλα αμφιβάλλουν και άλλα απιστούν, ως προς τα αίτια των πειρασμών που υφιστάμεθα. Ο Άγιος Μάρκος, επόμενος τη πνευματική παραδόσει, δια της πραγματείας του αυτής, αποδεικνύει Γραφικώς, ότι οι συμβαίνοντες πειρασμοί οφείλονται εις την θείαν Δικαιοσύνην «εξ αναδοχής», ήτοι από τα καλά έργα, τας κακάς πράξεις και τους λογισμούς. Έργον του, συναφές προς την πραγματείαν, είναι και τα 200 «Κεφάλαια» «περί του Πνευματικού νόμου», όστις λειτουργεί εις τα ανθρώπινα, αλλά πιστεύεται και «ελέγχεται» μόνον υπό των εχόντων πνευματικήν όρασιν. Είναι δε περιττόν να λεχθή ότι η βεβαιότης επί της λειτουργίας του «πνευματικού νόμου», δεν οδηγεί εις παθητικότητα και μοιρολατρείαν, αλλ’ ούτε αίρει την ηθικήν ελευθερίαν μας. Αντιθέτως, μας βοηθεί εις την απελευθέρωσιν εκ των παθών, μας αυξάνει την γνώσιν επί των σχέσεών μας μετά του Θεού και διαθερμαίνει την πίστιν, την ελπίδα, την ευγνωμοσύνην και την αγάπην προς τον απείρως αγαπώντα ημάς Θεόν. Παραθέτω εν μεταφράσει την μελέτην του Οσίου.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Επιστολή Μ. Βασιλείου Νο. 54

Πάρα πολύ με λυπεί ότι χάνονται οι Κανόνες των Πατέρων και όλη η ακρίβεια της Εκκλησίας εγκαταλείπεται και φοβούμαι μήπως σιγά-σιγά, θα προχωρά αυτή η αδιαφορία και τα πράγματα της Εκκλησίας θα φθάσουν σε τέλεια σύγχυση.

Μακάριος ο Αιγύπτιος:

Γνώριζε, ότι η οδός του Χριστιανισμού είναι η εξής: όπου ενεργεί το Άγιον Πνεύμα εκεί ακολουθεί ο διωγμός και η πάλη, όπως η σκια ακολουθεί τον άνθρωπον.

Πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια (Ψαλμ. 95, 5)

Περίπου 30 εκατομμύρια Ινδουιστές θα εισέλθουν σήμερα στα νερά  στη συμβολή των ποταμών Γάγγη και  Yamuna να... καθαριστούν, με σκοπό οι μεν άνδρες να κληρονομήσουν την βασιλεία του θεού Dattatreya, οι δε γυναίκες την βασιλεία της θεάς Anusuya!

Στην Πανθρησκειακή συμπροσευχή της Ασίζη, ο αντίχριστος Πάπας και οι "ορθόδοξοι" οικουμενιστές, αποκρύπτουν την Αλήθεια στους "εν σκότει και σκιά θανάτου καθημένους".

Τι ψυχή θα παραδώσουν; 

Κήρυγμα π. Θεοδώρου Ζήση, Εκφων. (10/2/2013)

Η Αποστολική περικοπή (Β΄Τιμ. 2, 1-10) ταιριάζει στη ζωή του Αγίου Χαραλάμπους καθώς παρουσιάζει τα γνωρίσματα του αγωνιστού ιερέως και επισκόπου. Γράφτηκε όταν ο Απόστολος Παύλος ήταν φυλακισμένος στην Ρώμη και θεωρούσε ότι η φυλάκισή του θα προκαλούσε απογοήτευση και αποθάρρυνση στους χριστιανούς. Σε άλλη συνάφεια λέει στον Τιμόθεο ότι του γράφει για να του υπενθυμίσει ότι πρέπει να αναζωπυρώσει το χάρισμα του, το χάρισμα της ιεροσύνης, γιατί ο Θεός δεν μας έδωσε πνεύμα δειλίας αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού. Μην ντρέπεσαι γιατί ο Χριστός μαρτύρησε, ούτε να ντρέπεσαι επειδή εγώ είμαι φυλακισμένος και να σιωπάς. Αλλά όπως εγώ κακοπαθώ στη φυλακή έτσι και εσύ να τολμάς και να μιλάς κι αν τύχει κακοπάθησε και εσύ για το Ευαγγελίο όπως και εγώ. Δεν ντρέπομαι όμως! Να γνωρίζεις επίσης ότι εκτός από αυτά τα δεσμά, οι περισσότεροι από τους μαθητές μου με εγκατέληψαν. Όμως από την άλλη πλευρά, ο Θεός να δώσει έλεος στον οίκο του Ονησιφόρου γιατί δεν ντράπηκε και ήρθε εδώ στη Ρώμη και με βρήκε και με αναπαύει. Περαιτέρω στη σημερινή περικοπή αναφέρεται στο πως πρέπει να είναι ένας επίσκοπος, ένας ιερέας ...να είναι όπως ο Άγιος Χαράλαμπος. Εσύ όμως τέκνον μου αντίθετα με όλους αυτούς οι οποίοι με απεστράφησαν (Και στη σημερινή εποχή γίνονται αυτά. Πολλοί μαθητές αποστρέφονται τους δασκάλους τους και πολλές φορές τους συκοφαντούν) εσύ όμως τέκνον μου να είσαι δυνατός με τη χάρη του Ιησού Χριστού και αυτά που έμαθες από εμένα να τα παραδώσεις σε πιστούς ανθρώπους. Βλέπετε όχι σε άπιστους!!! Μην κοιτάς την καλοπέρασή σου, το βόλεμά σου, την ανάπαυσή σου, την ευημέριά σου (Όπως κάνουμε οι περισσότεροι σήμερα από τους κληρικούς και μεγαλοσχήμονες, αλλά και λαϊκούς... καλοπέραση, ευημερία, χρήματα...) εσύ πρέπει να διώκεις την κακοπάθεια. Και το δικαιολογεί αυτό με τρία παραδείγματα: 1) Όταν πάει κανένας και στρατεύεται, ξεχνάει τα κοσμικά. Και η χριστιανική πολιτεία είναι στρατιά Χριστού. Ο Θεός μας στρατολόγησε όλους. 2) Αν κάποιος είναι αθλητής, στο τέλος δεν παίρνει στεφάνι αν δεν κάνει τον αγώνα του νομίμως. Ο γεωργός ο οποίος κοπιάζει στα χωράφια του, πρέπει πρώτος να μεταλαμβάνει τους καρπούς και εσύ για να απολαύσεις καρπούς πνευματικούς, πρέπει να κοπιάσεις, να καλλιεργήσεις τις ψυχές των ανθρώπων. Επιπροσθέτως, ακόμη και τα μέσα της συντηρήσεως του να απολαύσει από τους ανθρώπους που διδάσκει, δεν είναι κακό. Στο κήρυγμά σου να μνημονεύεις τον Χριστό και το θαύμα της Αναστάσεως, το Ευαγγέλιο (δηλαδή) για το οποίο κακοπαθώ ως κακούργους. Με έχουν φυλακίσει νομίζοντας ότι θα με φιμώσουν, ότι θα σταματήσει το κήρυγμα του Ευαγγελίου. (Όπως κάνουνε πολλοί σε όλες τις εποχές και κάνουν και σήμερα. Αυτές τις ημέρες ακούστηκε απειλή αρχιερέως απευθυνόμενος στο Μητροπολίτη Πειραιώς ο οποίος είναι ελευθερόφρων και όχι δειλός, ακούστηκε απειλή να λεει ότι και αυτή η φωνή του Πειραιώς και μερικών άλλων φωνές, σε λίγο θα σιωπήσουν. Μας φοβερίζουν και από επάνω! Αυτοί που προδίδουν την πίστη, προδίδουν την Ορθοδοξία, σιγά-σιγά θα μας βάλουν και στη φυλακή και είναι σίγουροι ότι θα μας κάνουν να σιωπήσουμε. Αλλά ο λόγος του Θεού, η αλήθεια, δεν εκδιώκεται. Η αλήθεια έχει τον δικό της τον τόπο και από τον τόπο της, κανένας δεν μπορεί να τη διώξει. Αν κάποιο κήρυκα του Λόγου τον φυλακίσουν, το κήρυγμα δεν δένεται μαζί με αυτόν, αλλά προχωρεί. Ακόμα και αν μας φυλακίσουν, δεν μπορεί να δέσει κανείς την γλώσσα μας. Την γλώσσα την δένει η δειλία και η απιστία γι αυτό και εγώ, όλα τα υπομένω για να μην εμποδιστεί το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Τέτοιος ποιμένας ήτανε και ο Άγιος Χαραλάμπης. (Εννοιολογική εξήγηση του ονόματος Χαραλάμπης). Ο Άγιος Χαράλαμπος μαρτύρησε το 202 μ.Χ. καταγόταν από την Μαγνήσια. Ποια Μαγνησία όμως; Τρεις επαρχίες διεκδικούν την καταγωγή του αγίου... Τιμάται πάντως πολύ σε όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Θεσσαλία, διότι μετά τον αποκεφαλισμό του το λείψανο του, το οποίο περιποιήθηκε η κόρη του αυτοκράτορα, η οποία έγινε χριστιανή, η Γαλήνη, μετά το μαρτύριό του μοίρασαν τα λείψανα του σε όλη τη χώρα. Η κάρα του βρίσκεται στη Θεσσαλία, στη Μονή του αγίου Στεφάνου στα Μετέωρα. Ο άγιος Χαραλάμπης υπέστη φοβερά μαρτύρια: τον έγδαραν, τον σούβλισαν, τον έκαψαν και επειδή από όλα αυτά γλίτωσε, τελικά του έκοψαν το κεφάλι. Αυτό που πρέπει να μας μείνει είναι ότι ιδιαίτερα οι κληρικοί, αλλά και οι λαϊκοί, δεν πρέπει να έχουμε πνεύμα δειλίας αλλά πνεύμα θάρρους. Να μη φοβόμαστε να μαρτυρήσουμε για την πίστη μας, να μαρτυρήσουμε την πίστη μας, να προβάλουμε την πίστη μας και να συγκακοπαθούμε.

π. Θεόδωρος Ζήσης - Ανάλυση Αποστολικής περικοπής εορτής του Αγίου Χαραλάμπους

Συνολική επανεξέταση του μεταναστευτικού

Κωνσταντίνος Χολέβας

Στις 5 Φεβρουαρίου καθαρογράφηκε και ισχύει επισήμως η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία θεωρεί αντισυνταγματικό τον νόμο Ραγκούση περί ιθαγενείας. Η απόφαση αυτή δικαιώνει τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος εξαρχής ετάχθη κατά του νόμου και παρέχει τη νομική βάση στην κυβέρνηση για να τροποποιήσει τη νομοθεσία περί ιθαγενείας και περί μεταναστεύσεως. Αναμένεται ένας νέος νόμος, ο οποίος θα καθορίζει πολύ αυστηρότερα κριτήρια και μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας. Επίσης η απόφαση καταργεί τη δυνατότητα των αλλοδαπών να εκλέγουν και να εκλέγονται στις δημοτικές εκλογές.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Πρωτ. π. Θεόδωρος Ζήσης :

Ο γλυκύς και πράος Ιησούς, ο φίλος των πορνών και των τελωνών, ο άρχων της ειρήνης και της αγάπης, επήρε το φραγγέλιο και εξεδίωξε από το ναό αυτούς που τον είχαν μεταβάλει σε κερδοσκοπική επιχείρηση, όπως διέστρεψε ο πάπας τον πνευματικό χαρακτήρα της Εκκλησίας σε κοσμική και οικονομική δύναμη με τράπεζες και παγκόσμια κυριαρχία. Εξεφώνησε τα φοβερά «ουαί» εναντίον των Φαρισαίων και Γραμματέων, οι οποίοι με την αλαζονική και υποκριτική συμπεριφορά τους, ούτε οι ίδιοι εσώζοντο, αλλά δεν άφηναν και τους άλλους να σωθούν. Τους απεκάλεσε όφεις και γεννήματα εχιδνών. Εθεωρούντο και αυτοί νόμιμοι εκπρόσωποι του μωσαϊκού νόμου, «επί της Μωσέως καθέδρας εκάθισαν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι», όπως θεωρεί ο πάπας εαυτόν νόμιμο διάδοχο του Πέτρου και βικάριο του Χριστού επί της γης. Μήπως όμως και ο Πέτρος δεν αρνήθηκε το Χριστό; Όταν με κοσμικά κριτήρια προσπάθησε να αποτρέψει τον Χριστό από τον Σταυρό και τον θάνατο, γιατί τον ήθελε κοσμικό άρχοντα με δύναμη και εξουσία επί της γης, όπως ακριβώς έχει διαμορφώσει ο Παπισμός το κράτος του Βατικανού, άκουσε τότε τα φοβερά λόγια του Χριστού^.«ύπαγε οπίσω μου Σατανά^. σκάνδαλόν μου ει^. ότι ου φρονείς τα του Θεού, αλλά τα των ανθρώπων». Συνιστά ο Χριστός να ελέγχουμε τους αδελφούς μας διακριτικά κατ' αρχήν^. όταν όμως η αμαρτία και η πλάνη φαίνεται να ριζώνουν, τότε δημοσιοποιούμε τον έλεγχο και κόβουμε κάθε δεσμό μαζί τους^. «εάν δε και της Εκκλησίας παρακούση έ­στω σοι ώσπερ ο εθνικός και ο τελώνης»

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Εκκλησία Θεανθρώπινον σώμα.

Τοιουτοτρόπως εν τω αναστάντι και αναληφθέντι Θεανθρώπω επραγματοποιήθη το προαιώνιον σχέδιον της Τρισηλίου Θεότητος, «ανακεφαλαιώσασθαι τα πάντα εν τω Χριστώ τα επί τοις ουρανοίς και επί της γης» (Εφ. 1,10). Η πραγματοποίησις και ανακεφαλαίωσις έγινε εν τω Θεανθρωπίνω σώματι της Εκκλησίας. Δια της Εκκλησίας ως του θεανθρωπίνου σώματός Του ο Κύριος ήνωσε όλα τα αγγελικά και ανθρώπινα όντα και όλα τα κτίσματα εις ένα αεί ζώντα οργανισμόν.

Συνεχίζεται.