Η προσωπικότητα του πονηρού λογισμού -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Καθηγητού Παν. Αθηνών

Ο πονηρός λογισμός, ως εργαλείο πειρασμικό και προσωπείο του διαβόλου, δέχεται στα πατερικά κείμενα τους εξής ανθρώπινους χαρακτηρισμούς. Ονομάζεται:

α) Κλέπτης. Κατά τον άγιο Μάξιμο είναι κλέπτης όχι μόνο γιατί παραπλάνησε τον Αδάμ, αλλά γιατί, έκτοτε, «κλέπτει της ψυχής την όλην έφεσιν» προς τον Θεό, και μας απομακρύνει της θείας αγάπης του.

β) Απατεώνας. Επειδή εξαπατά τους ανθρώπους, προκειμένου να τους παγιδεύσει στην αμαρτωλή πράξη. Ο δε όσιος Νείλος ο Ασκητής θα σημειώσει σχετικά· «απάτη γαρ εστί αληθώς πόσα συναρπαγή του εχθρού δια της αθρόας προσβολής».

γ) Δόλιος. Τη δολιότητα του πονηρού πνεύματος την παρουσιάζει ως έξης ο όσιος Ιωάννης της Κλίμακος. «Όταν ο πονηρός λογισμός θέλει να ωθήσει στην πορνεία τον άνθρωπο, του παρουσιάζει τον Θεό ως φιλάνθρωπο, επειδή συγχωρεί εύκολα την αμαρτία. Μετά όμως την διάπραξη της αμαρτίας, ο πονηρός λογισμός ονομάζει τον Θεό δικαιοκρίτη και αυστηρό. Με τη δολιότητα αυτή, σημειώνει ο όσιος Ιωάννης, προσπαθεί να καταποντίσει τον αμαρτωλό στην αμαρτία»!

Οικουμενισμός το βδέλυγμα της ερημώσεως (17ον)

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ -- Orthodox Hymns

Πάντοτε είχε το πλήρωμα της χάριτος η Παρθένος, και προ της συλλήψεως, και εν τη συλλήψει, και μετά την σύλληψιν.

Είχε το πλήρωμα της χάριτος προ της συλλήψεως· διότι αν ο Πρόδρομος Ιωάννης εχαριτώθη έτι εκ κοιλίας Μητρός του, κατά τον λόγον του Αγγέλου, ον είπε «Και Πνεύματος Αγίου πλησθήσεται (ο Ιωάννης δηλ.) έτι εκ κοιλίας Μητρός αυτού» (Λουκ. α: 15)· πόσω μάλλον ήτον χαριτωμένη η Θεοτόκος η μέλλουσα γεννήσαι Αυτόν τον Υιόν του Θεού; διο και εν τω εις τα Εισόδια Τροπαρίω της Θεοτόκου γέγραπται «Τα ουράνια πάντα εξέστησαν ορώντα το Πνεύμα το Άγιον εν σοι σκηνώσαν». Όθεν και ο Γαβριήλ ευαγγελίσας αυτήν, κεχαριτωμένην ωνόμασεν, ειπών·«Χαίρε κεχαριτωμένη»· τούτον δε τον λόγον είπε προ του να συλλάβη η Παρθένος τον Κύριον. 

Τη ΚΒ΄ (22α) Οκτωβρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Επισκόπου και ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ, ΑΝΝΗΣ τε και ΕΛΙΣΑΒΕΤ, ΘΕΟΔΟΤΗΣ και ΓΛΥΚΕΡΙΑΣ.

Αλέξανδρος ο Άγιος Μάρτυς ήτο Επίσκοπος και επειδή δια της διδασκαλίας του ωδήγει εις την πίστιν του Χριστού πολλούς Έλληνας και τους εβάπτιζεν, εκρατήθη από τον ηγεμόνα, από τον οποίον πολλάς τιμωρίας υπομείνας κατεξεσχίσθη και ηναγκάζετο να θυσιάση εις τα είδωλα, αλλά δεν επείσθη.

Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος : εστί μεν Εκκλησία αγίων και Εκκλησία οσίων, αλλ΄ εστί κατά τον ψαλμόν και Εκκλησία πονηρευομένων

«Λοιπόν δεν είναι πάντοτε σεπτόν και τίμιον το της Συνόδου όνομα. Αλλ΄ εκείνη μεν είναι σεπτή και τιμία, η αγία Σύνοδος, η στοιχούσα τοις τε εγγράφοις και αγράφοις παραδεδομένοις υπό των αγίων Αποστόλων και της Καθολικής Εκκλησίας. Και της τοιαύτης Συνόδου κατά χρέος τας αποφάσεις δεχόμεθα και φυλάττομεν· των δε αλλοτρίων την φωνήν, ούτε γινώσκομεν, ούτε πειθόμεθα αυτή. Δυνάμεθα εντεύθα ν΄ απαριθμήσωμεν πολλάς τοιαύτας Συνόδους, αλλ΄ ίνα μη χρονοτριβώμεν περιττώς, ας ίδη ο αναγνώστης τον Β΄ τόμον των Συνοδικών και θέλει εύρει αυτάς, όπου και ρητώς ληστρικαί επιγράφονται. Και το χειρότερον όπου όχι μόνον τοπικαί και ολιγάριθμοι αστάθησαν τοιαύται, αλλά και οικουμενικαί πολυάριθμοι, οία η εν Εφέσω το δεύτερον, η συμφωνήσασα τω μονοφυσίτη Ευτυχεί και τον ευσεβέστατον και αγιώτατον Φλαβιανόν τον Κων/λεως αποκτείνασα. Μετά ταύτην η επί Κοπρωνύμου πολυαριθμοτάτη, η φριάξασα κατά των αγίων εικόνων. Ομοίως και η επί Βασιλείου του Μακεδόνος οικουμενική ονομασθείσα, παρανομωτάτη δ΄ αναφανείσα, ως καθελούσα και αναθεματίσασα τον αγιώτατον Φώτιον. Περιττόν δε είναι ν΄ αναφέρω το εν Φλωρεντία οικουμενικόν μεν, ληστρικώτατον δε συνέδριον. Λοιπόν πάλιν λέγομεν, δεν είναι πάντοτε σεπτόν και τίμιον το της Συνόδου όνομα, καθώς ουδέ το της Εκκλησίας, καθ΄ ότι, εστί μεν Εκκλησία αγίων και Εκκλησία οσίων, αλλ΄ εστί κατά τον ψαλμόν και Εκκλησία πονηρευομένων».       

Άγιος Ειρηναίος: Τοσαύτην οι απόστολοι και οι μαθηταί αυτών έσχον ευλάβειαν προς το μηδέ μέχρι λόγου κοινωνείν τινι των παραχαρασσόντων την αλήθειαν

Άγιος Ειρηναίος:                                                                                                                    
Και Πολύκαρπος δε ου μόνον υπό αποστόλων μαθητευθείς και συναναστραφείς πολλοίς τοις τον Κύριον εωράκοσιν, αλλά και υπό αποστόλων κατασταθείς εις την Ασίαν εν τη εν Σμύρνη εκκλησία επίσκοπος, ον και ημείς εωράκαμεν εν τη πρώτη ημών ηλικία – επί πολύ γαρ παρέμεινεν και πάνυ γηραλέος ενδόξως και επιφανέστατα μαρτυρήσας εξήλθεν του βίου –, ταύτα διδάξας αεί α και παρά των αποστόλων έμαθεν, α και η εκκλησία παραδίδωσιν, α και μόνα εστίν αληθή. Μαρτυρούσι τούτοις αι κατά την Ασίαν εκκλησίαι πάσαι και οι μέχρι νυν διαδεδεγμένοι τον Πολύκαρπον, πολλώ αξιοπιστότερον και βεβαιότερον αληθείας μάρτυρα όντα Ουαλεντίνου και Μαρκίωνος και των λοιπών κακογνωμόνων. Ος και επί Ανικήτου επιδημήσας τη Ρώμη, πολλούς από των προειρημένων αιρετικών επέστρεψεν εις την εκκλησίαν του Θεού, μίαν και μόνην ταύτην αλήθειαν κηρύξας υπό των αποστόλων παρειληφέναι την υπό της εκκλησίας παραδιδομένην. Και εισίν οι ακηκοότες αυτού ότι Ιωάννης ο του Κυρίου μαθητής εν τη Εφέσω πορευθείς λούσασθαι και ιδών έσω Κήρινθον εξήλατο του βαλανείου μη λουσάμενος, αλλ΄ επειπών·  «Φύγωμεν, μη και το βαλανείον συμπέση, ένδον όντος Κηρίνθου του της αληθείας εχθρού.» Και αυτός δε ο Πολύκαρπος Μαρκίωνί ποτε εις όψιν αυτώ ελθόντι και φήσαντι· «Επιγίνωσκε ημάς», απεκρίθη· «Επιγινώσκω, επιγινώσκω τον πρωτότοκον του Σατανά.» Τοσαύτην οι απόστολοι και οι μαθηταί αυτών έσχον ευλάβειαν προς το μηδέ μέχρι λόγου κοινωνείν τινι των παραχαρασσόντων την αλήθειαν, ως και Παύλος έφησεν· «Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος.» Έστιν δε και επιστολή Πολυκάρπου προς Φιλιππησίους γεγραμμένη ικανωτάτη, εξ ης και τον χαρακτήρα της πίστεως αυτού και το κήρυγμα της αληθείας οι βουλόμενοι και φροντίζοντες της εαυτών σωτηρίας δύνανται μαθείν. Αλλά και η εν Εφέσω εκκλησία υπό Παύλου μεν τεθεμελιωμένη, Ιωάννου δε παραμείναντος αυτοίς μέχρι των Τραϊανού χρόνων, μάρτυς αληθής εστιν της των αποστόλων παραδόσεως.
---------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ 21 Οκτωβρίου 2019 - 12:52 μ.μ.

Ψεύδεσαι! Πῶς συμφωνεῖς μέ τήν ἀνάρτησιν, ἀφοῦ κοινωνεῖς ἐκκλησιαστικῶς μέ τούς Οἰκουμενιστάς (=Σατανιστάς), ἐνῷ ὁ Μαθητής τῆς Ἀγάπης, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, οὔτε κἄν στό ἴδιο λουτρόν δέν ἤθελε νά παραβρεθῇ μέ τόν αἱρετικόν Κήρινθον; Βλέπεις πόσον ξεκάθαρον εἶναι τό ψεῦδος σου; Αὐτά πού σοῦ καταμαρτυρῶ δέν θά ἴσχυαν ἐάν ἤσουν ἀποτειχισμένος ἀπό τούς Σατανιστάς. Λοιπόν, εἶσαι ἤ ὄχι; Ἐάν ὄχι, τότε εἶσαι ἕνας γελοῖος ὑποκριτής πού μολύνεις τό παρόν ἱστολόγιον μέ τίς σαχλαμάρες σου.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ

Λύση όχι με απεμπόληση του παρελθόντος και εκρίζωση της παραδόσεως

Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*

Η κατάστασις εις την πατρίδα μας βαίνει επιδεινούμενη, καθότι δεν υφίσταται χαραμάδα ελπίδος εκ της οποίας να εδράζεται η εξανάσταση του ελληνικού έθνους.
Το κριτήριο όμως το οποίο συντείνει εις την εξαγωγή του παρόντος συμπεράσματος καθίσταται δυνατό από το γεγονός ότι, ενώ επί περίπου εννέα συναπτά έτη οι επαχθείς μνημονιακές συμβάσεις έχουν ποδοπατήσει τη συνταγματική έννομη τάξη συνθλίβοντας οικονομικά τους Ελληνες, παρά ταύτα ο πολίτης, αντί να συνειδητοποιήσει με ενάργεια τους ηθικούς αυτουργούς της πολιτικής αυτής σήψης, παγιδεύεται εκ νέου και ανεκκλήτως εις το ίδιο φαυλεπίφαυλο πολιτικό κατεστημένο, προσβλέπων σε μια απατηλή διέξοδο.
---------------

Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...

Χαραμάδες ἐλπίδας πώς νά ὑπάρχουν ὅταν λυκοποιμένες Ἐκκλησιαστικοί, τάχθηκαν μέ κάθε τρόπο νά ξερριζώσουν καί νά ἁρπάζουν ὁ, τί ἀπέμεινε ὄρθιο στήν ζωντανή παράδοση; Τελικά ἔχω πειστεῖ πῶς ἐμεῖς ὁ λαός φέρουμε τήν εὐθύνη, ὅμως τό ποίμνιο δέν φέρει τήν γνώμη του, γιά τήν ἐπιλογή τῶν Ἐκκλησιαστικῶν ταγῶν στά ὑψηλά ἀξιώματα. Το σύστημα φρόντισε νά παρεισφρήσει στίς κλειστές Ἐκκλησιαστικές δομές καί νά ἐπιλέγει Ἀρχιερεῖς ἐρήμην τῆς ἀρετῆς καί τῆς ἀποδοχῆς τοῦ ἐνάρετου ποιμνίου. Καί τό σίγουρο εἶναι πώς ἄρρωστες ἐπιλογές, στό βάθος τῶν χρόνων δηλητηριάζει τό σῶμα, τό καθιστά χλιαρό καί ἀνάρμοστο ὡς πρός τίς ἐπιταγές τῆς Πίστεως. Ἄρρωστο ποίμνιο φέρνει καί λανθασμένες ἐπιλογές στήν διακυβέρνηση τῆς Ἑλλάδας, καί ἔτσι ἡ σήψη καί ἡ δυσωδία τῶν μορφῶν τῆς δομῆς στήν κοινωνία ἔχουν ἁπλωθεῖ παντοῦ καί κατατρῶνε ὁ, τί προσπαθεῖ νά παραμείνει ζωντανό. Ἡ προδοσία τοῦ Ἰούδα ἦταν καί εἶναι ὁ τρόπος πού πάντοτε θα προδίδεται ἡ Ἑλλάδα καί τό ποίμνιο.

Καί τό βάθος αὐτοῦ τοῦ χρόνου εἶναι πέραν τοῦ αἰῶνα, ἐάν ἀναλογιστεῖ κάνεις τό ἀνυπεράσπιστο ἀπό Ἀρχιερεῖς τῶν ἀγώνων τοῦ ποιμνίου πού κράτησε ζωντανή τήν Ἁγία Παράδοση τό 1924.

Πρόοδος μόνο μέ τήν Ἁγία Ὀρθοδοξία κάθε ἄλλη προσέγγισης πού τήν ἀναιρεῖ, εἴτε στόν θρησκευτικό εἴτε στόν νομικό οἰκουμενισμό εἴτε στήν ἀσυδοσία, εἴτε στήν ὑποκρισία εἲτε στήν προπαγάνδα τοῦ ψεῦδος, ὑποθάλπουν τό μέλλον τῆς Ἑλλάδας τό μέλλον τῆς Εὐρώπης καί ὅλου τοῦ Σύμπαντος κόσμου. Ναί ἡ Ἑλλάδα ἐάν τό θελήσει μπορεῖ νά γίνει τό κλειδί τῆς ἐν Χριστῶ Ζωῆς στό ἀπέραντο Σύμπαν, καί αὐτό τό γνωρίζει πολύ καλά ὁ πειρασμός καί τά πειθήνια ὄργανά του.

Πολύ θά συμφωνήσω μέ τό παραπάνω ἄρθρο.

Ανακοίνωση πανηγύρεως Αγίας Σκέπης

Φέρεται εἰς γνῶσιν τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν ὅτι τὴν Δευτέρα 28ην Ὀκτωβρίου 2019, ἑορτὴ τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Θεοτόκου, ἡ Ἱερὰ Μονή μας πανηγυρίζει. Τὸ πρόγραμμα τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν θὰ ἔχῃ ὡς ἑξῆς:

«Σαν νάχαν ποτέ τελειωμό τα πάθη και οι καημοί τού κόσμου» --- του Στέλιου Παπαθεμελή*

«Σβησμένες ὅλες οἱ φωτιὲς  οἱ πλάστρες μέσ’ τὴ Χώρα.

    Στὴν ἐκκλησιά, στὸν κλίβανο, στὸ σπίτι, στ’ἀργαστῆρι
   παντοῦ·  στὸ κάστρο, στὴν καρδιά, τ’ ἀποκαΐδια· οἱ στάχτες.                      
                                                 (…)        (Παλαμάς,
                                          Η φλογέρα τού Βασιλιά)

      Η επώδυνη τρέχουσα πραγματικότητα ασφαλώς είναι όπως την χρωματίζει ο ποιητής. Αλλά και η αναστημένη ελπίδα επίσης:

Οἱ δικαστικοὶ λειτουργοὶ τοῦ ΣτΕ εἶναι σωφρονέστεροι τῶν Ἀρχιερέων καὶ τῶν θεολόγων -- Γράφει ὁ Ἱερομόναχος Δαμασκηνός ὁ τοῦ φιλαδέλφου, τ. Ἀρχιγραμματεύς Ἱ. Κοινότητος

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΣΥΝΕΡΧΕΤΑΙ ΔΙΑ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΔΙΑ ΤΑΣ ΕΚΛΟΓΑΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΚΑΤΑΡΤΙΣΙΝ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 13-26/9/2019

Τῷ Σεβασμιωτάτῳ Μητροπολίτῃ

Ἀλεξανδρουπόλεως κ.κ. ΑΝΘΙΜῼ

εἰς Ἀλεξανδρούπολιν. Ἀρ. Πρωτ. 26.

Κοινοποίησις τῇ Ἱερᾷ Συνόδῳ

τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Σεβασμιώτατε,

παρακολουθῶ, τώρα καὶ χρόνια, τὰς συν­εντεύξεις Σας, σχετικῶς μὲ θεολογικὰ καὶ Ἐκκλησιολογικὰ θέματα καὶ μετὰ θλίψεως διαπιστώνω, ὅτι αὗται δὲν συνᾴδουν μὲ «τὰς τῶν ἁγίων θεοπνεύστους Θεολογίας καὶ τὸ εὐσεβὲς τῆς Ἐκκλησίας φρόνημα».

Συλλείτουργο του Πειραιώς κ. Σεραφείμ με τον Μητρ. Μαυροβουνίου κ. Αμφιλόχιον -- ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 21^ῃ Ὀκτωβρίου 2019

Tήν Κυριακή 20 Ὀκτωβρίου 2019 ἡ Ἱ. Μητρόπολις Πειραιῶς ὑπεδέχθη εἰς τόν Καθεδρικόν Ἱ. Ναόν Παναγίας Τριάδος Πειραιῶς τόν Σεβ. Μητροπολίτην Μαυροβουνίου καί Παραθαλασσίας κ.κ. Ἀμφιλόχιον (Ράντοβιτς), ὁ ὁποῖος προσεκλήθη ὅπως ὁμιλήση εἰς τό Πρόγραμμα «Ἐνορία ἐν δράσει» τοῦ Ἱ. Ναοῦ Εὐαγγελιστρίας Πειραιῶς.

Κατά τό ἱερό συλλείτουργο ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, προσεφώνησε τόν συνιερουργούντα Μητροπολίτη Μαυροβουνίου ἀναφέρων μεταξύ ἄλλων: