ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΕΟΝ ΚΟΣΜΟΝ -- Αθωνικά άνθη

«Όσοι του λουτρού της παλιγγενεσίας ηξιώθημεν, τα αγαθά έργα ου δι’ ανταπόδοσιν προσφέρομεν, αλλά δια φυλακήν της δοθείσης ημίν καθαρότητος». Άγ. Μάρκος Ασκητής.

Το παρόν άρθρον εις το Ορθόδοξον Περιοδικόν «Αγιορειτική Βιβλιοθήκη», θα ασχοληθή με μίαν περιεκτικωτάτην επιστολήν εξ Αμερικής ενός Ορθοδόξου Θεολόγου, την οποίαν λόγω του ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος που παρουσιάζει από ορθοδόξου απόψεως, δημοσιεύομεν αυτουσίαν.

«Αγαπητέ εν Χριστώ αδελφέ Θεόκλητε Μοναχέ,

Εύχομαι το γράμμα μου να εύρη Σας και τον αγαπητόν μας Γέροντα Γαβριήλ υγιαίνοντας σωματικώς και πνευματικώς και τα του Μοναστηρίου πλήρως εν τάξει. Λυπούμαι πολύ που δεν θα εορτάσωμεν εφέτος το Πάσχα μαζί. Ο νους μου ευρίσκεται πάντοτε εις το Άγιον Όρος και με κάθε ευκαιρίαν προσπαθώ να διαφωτίσω τους γνωστούς μου περί αυτού. Πιστεύω ακραδάντως, ότι η ζωντάνευσις της Ορθοδοξίας θα επέλθη μόνον δια της αναστηλώσεως του μοναχικού μας βίου.

Οικουμενισμός το βδέλυγμα της ερήμωσης

Τον Κύριον υμνείτε -- Orthodox Hymns

Τη Α΄ (1η) του μηνός Οκτωβρίου μνήμη του Αγίου Αποστόλου ΑΝΑΝΙΟΥ.

Ανανίας ο του Χριστού Απόστολος έζη κατά τους χρόνους κατά τους οποίους και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ευρίσκετο σωματικώς επί της γης, διέμενε δε εις την Δαμασκόν. Ήτο δε τότε ηγεμών εις τα μέρη της Ανατολής άνθρωπος τις τύραννος και σκληρός, ονόματι Λουκιανός, όστις έτρεφε μεγάλην μανίαν κατά των Χριστιανών, προσπαθών να φαίνεται δια παντός τρόπου υπήκοος και ευπειθής εις τα προστάγματα των βασιλέων τα παράνομα και ασεβή.

ΝΑΙ ΜΕΝ, ΑΛΛΑ…» -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΤΟ ΘΕΜΑ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπασχολεῖ ἰδιαίτερα τους συνειδητούς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ζητοῦν ἀπό τους κληρικούς  ἐνημέρωση και καθοδήγηση. Ὅμως περισσεύει ἡ σιωπή ἀπό καιροσκοπισμό και δειλία. Ἐλάχιστοι εἶναι ἐκεῖνοι, πού δημοσίως ἐπικρίνουν τους Οἰκουμενιστάς και διατυπώνουν τη γνώμη τους ἐλεύθερα. Και αὐτό εἶναι πολύ ἀνησυχητικό φαινόμενο, γιατί ἀποκαλύπτει ὅτι δεν ὑπάρχει ἱερός ζῆλος και παρρησία. Δέν ὑπάρχει πνεῦμα ὁμολογίας και ὑπεράσπισης τῆς πίστεώς μας. Ὡστόσο, δεν μᾶς λείπουν τά κείμενα, πού ἐπισημαίνουν τις αἱρετικές διδασκαλίες τῶν παπικῶν και τῶν προτεσταντῶν.
---------------

Ο/Η Unknown είπε...

Οι Άγιοι Ομολογητές της Εκκλησίας μας έδειξαν τον δρόμο,ο οποίος είναι αποτείχιση και απομάκρυνση από τις πονηρίες των αιρετικών. Εμείς γιατί δειλιάζουμε; Έχουν θάρρος πιο πολύ οι λαικοί ενώ ο κλήρος είναι απών. Πως θα υποστηριχούν οι πιστοί να διατηρήσουν την ορθόδοξη πίστη; Μην απορείτε λοιπόν για το αν ο πάπας και ο ορθόδοξος πατριάρχης θα τους μοιάζουν το ίδιο. Έχουμε φθάσει στο << Ο σώζων εαυτόν σωθήτω.>> Ο κλήρος και Ο μοναχισμός εκτός ολίγων εξαιρέσεων στάθηκε ανήμπορος να σταματήση την παναίρεση του οικουμενισμού. Οι δε θεολόγοι μπερδεύουν απλως τα πράγματα.Καλό θα ήταν να ξυπνήσουμε όλοι πριν είναι πολύ αργά και βρεθούμε να γιορτάζουμε και το ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ με τους παπικούς , τους μουσουλμάνους , και με τους σταυρωτάς του ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ.Τα πολλά λόγια, λέει ο λαός μας είναι φτώχεια (ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ).Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ θέλει και έργα ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ.
-----------------

Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...

Άριστα τα λέει αλλά δεν πράττει σύμφωνα με αυτά που λέει ο Π. Διονύσιος Τατσης, οπότε και αυτός συρρικνώνεται στον κυκεώνα του δαιμονικού κεκεδισμού, δηλαδή τα άσκοπα επαναλαμβανόμενα, τα του άνευ ουσίας χαρτοπόλεμου.
Κλείνει το άρθρο του με την πολύ ορθή διαπίστωση, "Σε λίγο οἱ ἀνυποψίαστοι χριστιανοί μας θα πάθουν πλήρη σύγχυση και θά ἀποδέχονται τον Πάπα ὅπως και τον Πατριάρχη, και τους καρδινάλιους ὅπως και τους μητροπολίτες!", μόνο που αυτοί οι ανυποψίαστοι Χριστιανοί θα είναι οι χλιαροί, για τους οποίους έχει γραφτεί, πως θα εμέσει ο Κύριος.

Κατά ένα παράξενο τρόπο οι αντιοικουμενιστές που φωνάζουν ενάντια στον οικουμενισμό και έχουν κοινωνία με αυτόν, όχι μόνο ζημιά δεν κάνουν προς τον Οικουμενισμό, αλλά τον προάγουν διότι με αυτού του είδους τις δήθεν αντιδράσεις αποκοιμίζουν το ποίμνιο περισσότερο. Το ποίμνιο έχει εθιστεί σε αυτή την χρόνια πρακτική όπως τα ναρκωτικά τον ναρκωμανή, θεωρεί παλικάρια τους λαλίστατους φωνακλάδες, και χαίρεται στον ύπνο της "αντίδρασης" "μέσα όμως από την Εκκλησία".
Κατά την γνώμη μου αυτοί οι δήθεν σκληροί κομάντο φέρουν μεγαλύτεροι ευθύνη για την τραγική κατάσταση, σε σύγκριση με τους οικουμενιστές που σιωπούν και ελέγχονται από την φρικτή ανημπόρια τους, να πράξουν την ορθή αντίδραση, την ευλογημένη αποτείχιση.
------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@1 Οκτωβρίου 2019 - 4:58 π.μ.
Δέν λέγει κάτι τέτοιο ὁ ΙΕ' Κανών! Τοὐναντίον, συμφώνως μέ Ὀρθοδόξους Δογματολόγους, οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοί ΕΧΟΥΝ ΧΡΕΟΣ ν' ἀποτειχίζωνται ἀπό τόν αἱρετίζοντα (ψευδο)ἐπίσκοπον. Ὁ Σέρβος Κανονολόγος Ἐπίσκοπος Μίλας, ἑρμηνεύων Ὀρθοδόξως τόν ἐν λόγῳ ἱερόν Κανόνα, γράφει γιά τήν ἀποτείχισιν ἀπό τόν κηρύσσοντα αἵρεσιν "ἐπίσκοπον": "τότε οἱ ὑποτασσόμενοι αὐτῷ κέκτηνται δικαίωμα ἅμα καὶ χρέος νὰ ἀποσχοινισθῶσι πάραυτα." Τά περί "δυνητικότητος" τοῦ Κανόνος καί τῆς κοινωνίας μέ τούς κηρύσσοντας αἵρεσιν ψευδεπισκόπους "ἄχρι καιροῦ" συνιστοῦν νέαν αἵρεσιν, ἡ ὁποία ἐφηυρέθη διά νά ἀκινητοποιήσῃ τούς Ὀρθοδόξους, προκειμένου νά ἑδραιωθῇ ὁ Οἰκουμενισμός.
------------------------

Ο/Η Σταύρος Τ. είπε...

Δεν ντρέπεστε να λέτε προαιρετική στην τωρινή φάση απέναντι σε εκείνον που αναθεμάτισε ακόμα και τους Αγίους μας ;
Και μετα εσείς ζητάτε τις μεσιτείες των Αγίων ή τάχα τους εορτάζετε...

Τα αίτια των ασθενειών – του αγίου Βασιλείου του Μεγάλου.

Όλαι αι ασθένειαι, προς θεραπείαν των οποίων βλέπομεν ότι ενίοτε η ιατρική επιστήμη χρησιμεύει, δεν είναι φυσικαί. Διότι πολλάκις αι ασθένειαι είναι μάστιγες αμαρτημάτων, συντελούσαι προς επιστροφήν και μετάνοιαν. Διότι ο Απόστολος λέγει, ότι «ον αγαπά Κύριος παιδεύει» και «δια τούτο εν ημίν πολλοί ασθενείς και άρρωστοι και κοιμώνται ικανοί· ει γαρ εαυτούς κατεκρίνομεν, ουκ αν εκρινόμεθα· κρινόμενοι δε υπό του Κυρίου παιδευόμεθα, ίνα μη συν τω κόσμω κατακριθώμεν» (Α΄ Κορ. ΙΑ΄ 30—32). Οι τοιούτοι λοιπόν ησυχάζοντες και αφέντες κατά μέρος τας ιατρικάς συνταγάς και παραγγελίας, πρέπει να υπομένωσι τα ακούσια παθήματα, κατά τον λέγοντα· «Θέλω υποφέρει την οργήν του Κυρίου, διότι ημάρτησα εις Αυτόν» (Μιχ. Ζ΄ 9) και συνάμα να επιδείξωσι την διόρθωσιν, παρουσιάζοντες καρπούς αξίους της μετανοίας και να ενθυμώνται τον Κύριον, λέγοντα: «ιδού έγινες υγιής, πρόσεχε άλλοτε να μη αμαρτήσης, δια να μη πάθης χειρότερον τι».
------------------------

Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...

Για αυτούς τους παραπάνω πατερικούς λόγους, των ασθενειών των σωμάτων μας ένεκα των ασθενειών των ψυχών μας, έρχεται η ώρα του σφραγίσματος με το χάραγμα του θηρίου, και όσοι θα πάρουν το χάραγμα λόγω της αδυναμίας της σάρκας όπως θα πούνε, για να έχουν περίθαλψη, σύνταξη βιβλιάριο υγείας, φάρμακα και όλα τα του κόσμου, αυτοί θα αρρωσταίνουν, θα τους έρχονται οι θλίψεις η μία πίσω από την άλλη, και δεν θα χορταίνουν με θεραπείες, ούτε θα έχουν ειρήνη στις ψυχές τους, διότι τα χάραγμα του θηρίου θα επιφέρει τις αρρώστιες και όχι η ασθένεια της σάρκας. Όσοι δεν θα πάρουν το χάραγμα και θα δωθούν ψυχή τε και σώματι στον Κύριο, Εκείνοι οι μακάριοι ούτε θα πεινάνε, ούτε θα αρρωσταίνουν, ούτε άλλες θλίψεις θα έχουν.
Θα ζούνε εν Κυρίω τον παράδεισο του Ουρανού μέσα από το χοϊκο σώμα αυτή εδώ την ζωή.
Μακάρι να μας αξιώσει ο Κύριος να συνταχτούμε με τους Αγίους Ομολογητάς, τους αρνητές τού χαραγματος του θηρίου. Αμήν Γένοιτο κατά Άπειρη Δωρεά και Χάρην Ιησού Χριστού μας.

Τα όρια της Εκκλησίας και ο Οικουμενισμός -- Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

…….Απέναντι στις ευρείες εκκλησιολογίες του Παπισμού και του Προτεσταντισμού που γκρέμισαν όλα τα όρια και τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις χριστιανικές ομολογίες, τώρα μάλιστα επεκτείνουν το εγχείρημα και προς τις θρησκείες, η Ορθόδοξη Καθολική και Αποστολική Εκκλησία δεν διστάζει να προβάλλει την δική της αποκλειστική εκκλησιολογία, διδάσκουσα ότι αυτή είναι η μόνη αληθής και σώζουσα Εκκλησία, όπως αποκλειστική είναι και η Χριστολογία και η σωτηριολογία. Μόνον ο Χριστός είναι το φως και η αλήθεια και η ζωή, δεν υπάρχει άλλο όνομα «εν ώ δει σωθήναι ημάς». Γι' αυτό και δεν υπάρχει άλλη Εκκλησία, άλλο σώμα Χριστού με κεφαλή τον Χριστό, δεν υπάρχουν άλλα παράλληλα εργαστήρια σωτηρίας.
        Η ενότητα των πιστών, το «ίνα πάντες έν ώσι», που έγινε το σύνθημα του Οικουμενισμού, δεν θα επιτευχθεί με την τεχνητή και εξωτερική συγκόλληση των χριστιανικών ομολογιών, παρά τις μεγάλες δογματικές και άλλες διαφορές τους, αλλά με την ενσωμάτωσή τους στο ένα σώμα του ζώντος Χριστού, με την επιστροφή τους στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.

Oi Κολυβάδες. - Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΜΙΑΣ ΣΚΗΤΗΣ

Το έτος 1754 η Σκήτη της Αγίας Άννης, στο Άγιον Όρος, αποφάσισε να κτίσει μεγαλύτερο Κυριακό. Χρειάσθηκαν πολλά χρήματα. Οι Χριστιανοί έστειλαν από παντού βοήθεια εις μνημόσυνον γονέων και συγγενών. Τα μνημόσυνα όμως που έπρεπε να γίνουν στη σκήτη, και που εντάσσονταν σε αγρυπνίες, κούραζαν τους μοναχούς και δεν μπορούσαν να δουλέψουν την επομένη. Για το λόγο αυτόν, ύστερα από συμβουλή του κοινού τους πνευματικού παπά - Φιλοθέου του Πελοποννησίου, άρχισαν να κάνουν τα μνημόσυνα τις Κυριακές που, λόγω της αργίας, δεν επρόκειτο έτσι και αλλιώς να δουλέψουν.

Η καινοτομία μαθεύτηκε στο υπόλοιπο Όρος και προκάλεσε αντιδράσεις. Οι Αγιαννανίτες όπου πήγαιναν γίνονταν αντικείμενο ελέγχων γιατί μνημόσυνο νεκρών την Κυριακή ήταν κάτι το πρωτάκουστο και αντέβαινε στο αναστάσιμο της Κυριακής. Τότε μερικοί από τους μοναχούς της Σκήτης εξομολογήθηκαν στον πνευματικό ότι έχουν πρόβλημα συνειδήσεως. Ο πνευματικός τους επέτρεψε να αποχωρούν από τον ναό μόλις άρχιζε το μνημόσυνο. Η αποχώρηση όμως αυτή αναστάτωσε όσους έμεναν, εφ’ όσον ήταν έμπρακτος έλεγχος. Έτσι άρχισε στο Άγιο Όρος η περίφημη “περί μνημοσύνων έρις” που έμεινε στην Ιστορία.
-------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὁ παραλληλισμός "οἱ Ὀρθόδοξοι τοῦ Πατρίου Ἑορτολογίου (π.ἑ.) εἶναι οἱ Κολλυβᾶδες τοῦ 2οῦ αἰῶνος" εἶναι ἀπολύτως ὀρθός. Ὅποιος ἀδυνατεῖ νά τό καταλάβῃ αὐτό πάσχει ἀπό ἀσθένειαν τοῦ νοός (εἰς τά πνευματικά θέματα ἐννοεῖται). Θά ἤθελα δέ νά προσθέσω ὅτι ἡ καινοτομία τοῦ Νέου Ἑορτολογίου (ν.ἑ.) εἶναι σοβαρωτέρα τῆς Κολλυβαδικῆς καινοτομίας, καθότι, ἐκτός ἀπό τό γεγονός ὅτι ἔβλαψε τό δόγμα τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ἀνεμένετο νά συμβῇ, ἔγινε καί κατόπιν πιέσεως τῶν Παπιστῶν καί τῶν Μασσώνων, προκειμένου νά ὑποτάξουν τήν Ὀρθοδοξίαν εἰς τόν "πάπαν"! Ἐν ὀλίγοις, ἡ καινοτομία τοῦ ν.ἑ. προεκάλεσε σχίσμα εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν χάριν τῆς καταργήσεώς της!!! Ὅσοι συντάσσονται μέ τήν φοβεράν αἵρεσιν τοῦ ν.ἑ. συντάσσονται μέ τήν μερίδα τοῦ Ἰούδα! Ἄν τό Κολλυβαδικόν ζήτημα, πού ἦτο μόνον θέμα ἱερᾶς Παραδόσεως, προεκάλεσε τόσας ἀναταραχάς, τό θέμα τοῦ ν.ἑ. ἀνεμένετο νά κάμῃ ἀσυγκρίτως μεγαλύτερον κακόν, ὅπως καί τό ἔκαμε, ἀκριβῶς αὐτό πού ἐπεδίωκον τά δουλάρια τοῦ "πάπα," μέ τά ὁποῖα συντάσσονται καί οἱ ὡς ἄνω πρακτορίσκοι πού ἔχουν ἀναρτήσει μερικές ἑκατοντάδες φορές τίς φλυαρίες τῆς Ἱ.Μ. Πειραιῶς καί τῶν ὁμοίων αὐτῶν, ψευδόμενοι ἀσυστόλως, ὅτι δῆθεν τό θέμα;τοῦ ν.ἑ. εἶναι ἀσήμαντον. Ἐνῷ, ὁ Πατριάρχης Ἱερεμίας Β' ὁ Τρανός (16ος αἰών) καί ὁ Πατριάρχης Ἰωακείμ Γ'(1904) ὀρθῶς προέβλεψαν ὅτι ἡ τυχόν εἰσαγωγή τοῦ ν.ἑ. εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν θ' ἀπετέλει «παγκόσμιον σκάνδαλον»! Ὅπως τό ὄργανον τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου, τό περιοδικόν «Ἐκκλησιαστική Ἀλήθει», πού ἔγραψε τό 1895 ὅτι ἡ τυχόν εἰσαγωγή τοῦ ν.ἑ. θά προκαλέσῃ ἀναστάτωσιν εἰς τήν κοινωνίαν. 29 ἔτη ἀργότερον, ὅμως, ὅπως καί σήμερα, βρέθηκαν πολλοί πρόθυμοι ψεῦται καί αἱρετικοί νά κράζουν ὅτι τό θέμα εἶναι ... ἀσήμαντον, παρά τό γεγονός ὅτι οἱ προβλέψεις τῶν Πατριαρχῶν Ἱερεμίου Β' καί Ἰωακείμ Γ' καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τοῦ 1895 ἐπαληθεύθηκαν!!! Ἀπό αὐτό καί μόνον ἀποδεικνύεται ὅτι οἱ ὡς ἄνω κραυγές τῶν πρακτορίσκων εἶναι τοῦ "πατρός τοῦ Ψεύδους"!
---------------------

 Ο/Η Σταύρος Τ. είπε...

Χάριν συντομίας αντιγράφω/παραθετω και σχετικες, σωστές απόψεις του π. Θεοδωρου Ζήση (σε άλλα βέβαια Βαπτίζει το κοτόπουλο ψάρι...)

Ὅλα ἐπιτελοῦνται «ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ», «ὀνομάζοντες τό ὄνομα Χριστοῦ», σέ ἀμέτρητα γεγονότα καί περιστάσεις.

2. Εἰδικότερα, στήν εὐχή τοῦ Χερουβικοῦ Ὕμνου «Οὐδείς ἄξιος τῶν συνδεδεμένων ταῖς σαρκικαῖς ἐπιθυμίαις…», πού ἀναφωνοῦν «ἐκ βαθέων» ὁ ἐπίσκοπος ἤ ὁ ἱερεύς πρό τῆς Ἁγίας Τραπέζης ὁμολογοῦν ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἱερουργός τοῦ μυστηρίου, «ὁ προσφέρων καί προσφερόμενος», καί ποτέ ὁ ἐπίσκοπος ἤ ὁ ἱερεύς:
«Σύ γάρ εἶ ὁ προσφέρων καί προσφερόμενος καί προσδεχόμενος καί διαδιδόμενος, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν».
3. Ὡσαύτως, στήν μικρή ἀκολουθία τοῦ «Καιροῦ» πρό τῆς Προσκομιδῆς, ἱκετεύουν οἱ κληρικοί τόν Χριστό νά προσεγγίσει τήν Χείραν Του γιά τήν ἐπιτέλεση τῆς ἀναίμακτης ἱερουργίας: «Κύριε ἐξαπόστειλόν μοι τήν χεῖρά σου ἐξ ἁγίου κατοικητηρίου σου».
4. Τέλος, ἐπισημαίνεται, ὅτι ἡ μνημόνευση τοῦ Ἐπισκόπου γίνεται γιά ἄλλους λόγους, καί ὄχι γιατί ἀποτελεῖ οὐσιῶδες στοιχεῖο τοῦ Μυστηρίου, χωρίς τό ὁποῖο τό μυστήριο εἶναι δῆθεν ἄκυρο. Σέ ποιά Ὀρθόδοξη Δογματική διδάσκεται αὐτή ἡ κακόδοξη διδασκαλία; Ὁ ἐπίσκοπος μνημονεύεται, κυρίως γιά νά φανεῖ, ὅτι ὁ μνημονεύων καί ὁ μνημονευόμενος ἔχουν τήν ἴδια πίστη, ὄτι εἶναι ἀμφότεροι Ὀρθόδοξοι, ὅτι ὁ μνημονευόμενος ἔχει τήν ἴδια πίστη μέ τόν μνημονεύοντα, εἶναι ταυτογνωμονοῦντες καί ταυτοπιστεύοντες». Νά τονιστεῖ ὅτι δέν παραγνωρίζεται ἡ σημαντική, σπουδαία καί πρωτεύουσα θέση πού ἔχει ὁ ἐπίσκοπος στήν Ἐκκλησία, σύμφωνα καί μέ ὅσα λέγει ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος Ἀντιοχείας. Ἐν τούτοις, ὅλα αὐτά ἰσχύουν, ὅταν πρόκειται περί Ὀρθοδόξου ἐπισκόπου πού ἱερουργεῖ μέ Κύριό του τόν Τριαδικό Θεό καί ὄχι περί ψευδεπισκόπου πού ταυτοποιεῖται ὡς αὐτοδύναμη ἐξουσία.
Eπίσης, στην μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων εφαρμογής του 15ου κανόνος, δεν μνημονεύεται κάποιος άλλος Επίσκοπος στην θέση του ψευδεπισκόπου, απέναντι στον οποίο έγινε η διακοπή μνημοσύνου.

Οικουμενισμός το βδέλυγμα της ερήμωσης

ΠΑΝΤΩΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙΣ ΑΓΑΘΗ -- Orthodox Hymns

Τη Λ΄ (30η) Σεπτεμβρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ, Επισκόπου της Μεγάλης Αρμενίας.

Γρηγόριος ο της Μεγάλης Αρμενίας λαμπρότατος φωστήρ ήτο από γένος βασιλικόν υιός ων Ανάκ, Πάρθου το γένος, γεννηθείς περί το έτος σμ΄ (240). Ούτος ήτο συγγενής του βασιλέως της Αρμενίας Κουσαρώ, τον οποίον εθανάτωσε δια δόλου ο ίδιος ο Ανάκ, αποσταλείς και παρακινηθείς εις τούτο από τον Αρτασύραν βασιλέα των Περσών. Όθεν δια τον βασιλικόν τούτον φόνον εθανατώθη όλη η γενεά του Ανάκ, μόνος δε ο θείος Γρηγόριος ούτος και εις έτερος αδελφός του ελυτρώθη από του θανάτου, πεμφθείς παις μικρός εις την επικράτειαν των Ρωμαίων, δια μέσου συγγενούς των τινός. Ευρισκόμενος λοιπόν ο θείος ούτος πατήρ εν Καισαρεία της Καππαδοκίας, εμάνθανε και την άλλην παιδείαν των γραμμάτων και τα των Χριστιανών δόγματα και διδάγματα, και βαπτισθείς έγινε Χριστιανός.

Ένα θαύμα από τα πολλά της Κυρίας Θεοτόκου μας το 1940

Ὁ Ν. Ντραμουντανὸς διηγεῖται μία θαυμαστὴ ἐμπειρία του. «Ὁ λόχος μας πῆρε διαταγὴ νὰ καταλάβει ἕνα προχωρημένο ὕψωμα γιὰ προγεφύρωμα. Στήσαμε ταμπούρι μέσα στὰ βράχια. Μόλις τακτοποιηθήκαμε, ἄρχισε νὰ πέφτει πυκνὸ χιόνι. Ἔπεφτε ἀδιάκοπα δύο μερόνυχτα κι ἔφτασε σὲ πολλὰ μέρη τὰ δύο μέτρα. Ἀποκλειστήκαμε ἀπὸ τὴν ἐπιμελητεία. Καθένας εἶχε τροφὲς στὸ σακκίδιό του γιὰ μία ἡμέρα. Ἀπὸ τὴν πεῖνα καὶ τὸ κρύο δὲν λάβαμε πρόνοια «διὰ τὴν αὔριον» καὶ τὶς καταβροχθίσαμε. Ἀπὸ κεῖ καὶ πέρα ἄρχισε τὸ μαρτύριο. Τὴ δίψα μας τὴ σβήναμε μὲ τὸ χιόνι, ἀλλὰ ἡ πεῖνα μᾶς θέριζε. Περάσαμε ἔτσι πέντε μερόνυχτα. Σκελετωθήκαμε. Τὸ ἠθικό μας τὸ διατηρούσαμε ἀκμαῖο, ἀλλὰ ἡ φύση ἔχει καὶ τὰ ὅριά της. Μερικοὶ ὑπέκυψαν. Τὸ ἴδιο τέλος περιμέναμε ὅλοι «ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος». Τότε μία ἔμπνευση τοῦ λοχαγοῦ μας ἔκανε τὸ θαῦμα! Ἔβγαλε ἀπ’ τὸν κόρφο του μία χάρτινη εἰκόνα τῆς Παναγίας, τὴν ἔστησε στὸ ψήλωμα καὶ μᾶς κάλεσε γύρω του: ... — Παλληκάρια μου! εἶπε, Στὴν κρίσιμη αὐτὴ περίσταση ἕνα θαῦμα μόνο μπορεῖ νὰ μᾶς σώσει. Γονατίστε, παρακαλέστε τὴν Παναγία, τὴ μητέρα τοῦ Θεανθρώπου, νὰ μᾶς βοηθήσει! Πέσαμε στὰ γόνατα, ὑψώσαμε τὰ χέρια, παρακαλέσαμε θερμά. Δὲν προλάβαμε νὰ σηκωθοῦμε κι ἀκούσαμε κουδούνια. Παραξενευτήκαμε καὶ πιάσαμε τὰ ὅπλα. Πήραμε θέση «ἐπὶ σκοπόν». Δὲν πέρασε ἕνα λεπτὸ καὶ βλέπουμε ἕνα πελώριο μουλάρι νὰ πλησιάζει κατάφορτο. Ἀνασκιρτήσαμε! Ζῷο χωρὶς ὁδηγὸ νὰ περνᾶ τὸ βουνό, μ’ ἕνα μέτρο χιόνι — τὸ λιγώτερο — ἦταν ἐντελῶς ἀφύσικο. Καταλάβαμε: Τὸ ὁδηγοῦσε ἡ Κυρία Θεοτόκος. Τὴν εὐχαριστήσαμε ὅλοι μαζὶ ψάλλοντας σιγανά, μὰ ὁλόκαρδα, τὸ «Τῇ ὑπερμάχῳ» καὶ ἄλλους ὕμνους Της. Τὸ ζῷο εἶχε πάνω του μία ὁλόκληρη ἐπιμελητεία ἀπὸ τρόφιμα: κουραμάνες, τυριά, κονσέρβες, κονιὰκ καὶ ἄλλα. Πολλὲς κι ἀπίστευτες κακουχίες πέρασα στὸν πόλεμο. Ἀλλ’ αὐτὴ μοῦ μένει ἀξέχαστη, γιατί δὲν εἶχε διέξοδο. Τὴν ἔδωσε ὅμως ἡ Παναγία».
---------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

«Οὐδείς προστρέχων ἐπί Σοί κατῃσχυμμένος ἀπό Σοῦ ἐκπορεύεται, ἁγνή Παρθένε Θεοτόκε. Ἀλλ' αἰτεῖται τήν χάριν καί λαμβάνει τό δώρημα, πρός τό συμφέρον τῆς αἰτήσεως» (ἱερά Παράκλησις πρός τήν Θεοτόκον).

Η Σύνοδος Κων/πόλεως του έτους 1724 διακήρυξε:

Αιρετικοί είναι εκείνοι οπού αποσκιρτήσουσιν από την ευσέβειαν και αφήσουσι μεν τα πάτρια και ορθά της πίστεως ημών δόγματα και τας κοινάς παραδόσεις της Εκκλησίας, περιπέσωσι δε και εξολισθήσωσιν εις νεωτερισμούς και αλλοκότους υπολήψεις και έθη ετερόδοξα και παραχαράξωσι και νοθεύσωσι την της ευσεβείας αλήθειαν, οι τοιούτοι ούτε πλέον είναι, ούτε ονομάζονται τη αληθεία Χριστιανοί, αλλ’ ως ετερόδοξοι και νεωτεριστάς εκκόπτοντας και χωρίζοντας της εκκλησιαστικής και χριστιανικής ολομελείας και της ιεράς μάνδρας εκβάλλονται ως πρόβατα ψωριώντα και μέλη σεσηπότα» (Mansi, 37, 209)!
------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Κατά τόν νέον "ἀρχιεπίσκοπον" Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρον (κατ' ἄλλους, "Ἐλπιδοκτόνον"), ὁ ὡς ἄνω Συνοδικός ὁρισμός εἶναι ἐσφαλμένος, καθότι διεκήρυξε δημοσίως ὅτι αἱρετικοί εἶναι μόνον οἱ ... καβγατζῆδες!!! Οἱ Μονοφυσῖται, παπικοί, οἱ Προτεστάνται κ.ἄ. δέν εἶναι αἱρετικοί!!!

Σύγχρονοι ορώντες. -- Ιερομονάχου Θεοδώρητου Μαύρου, Αγιορείτου.

Αγαπητέ μοι κ. Σωτηρόπουλε, δεν θα επανερχόμουν, εάν δεν είχες σημειώσει στο σχόλιό σου («Ο Σταυρός», Δεκ. 94, σ. 198) μερικά ξένα προς την Παράδοσιν της Ορθοδοξίας μας. Στο ανωτέρω σχόλιον θαυμάζεις τους «ορώντας», όπως τους αποκαλείς, δηλαδή τους προορατικούς, ως λένε οι πολλοί, όπως τον π. Παϊσιον, π. Πορφύριον και άλλους. Και τονίζεις εν συνεχεία, ότι οι ανωτέρω Γέροντες ουδέποτε συνεβούλευσαν τους πιστούς του νέου ν΄ ακολουθήσουν το παλαιόν ημερολόγιον. Γιατί μήπως τους συνεβούλευσαν ποτέ κάτι που να τους προστατεύη από τας αντορθοδόξους ενεργείας του Οικουμενικού πατριάρχου και των δορυφόρων του; Ουδέποτε! Δια θέματα πίστεως ετήρουν σιγήν, σιγήν ένοχον και κατάκριτον κατά τους αγίους Πατέρας. Ωμίλουν όμως κατά κόρον περί προσευχής και ελεημοσύνης, πορευόμενοι χιλιόμετρα δια να βρουν ύδατα ποιότητος υπό την γην και κρυμμένους θησαυρούς (!), αδιαφορούντες δια τον συλούμενον θησαυρόν της Ορθοδοξίας υπό των δήθεν φυλάκων της!

Οικουμενισμός το βδέλυγμα της ερήμωσης

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ -- Orthodox Hymns

Η πάντιμος των Ορθοδόξων Παράδοση, μας διδάσκει, ότι η Αειπάρθενος Κόρη ευρέθη η μόνη καθαρά και άμωμος, ώστε να σαρκωθή εξ Αυτής ο πάσης επέκεινα καθαρότητος Υιός και Λόγος του Θεού. Είναι Ναός του Υψίστου υγιασμένος πρώτα με την προσωπικήν Της αγιότητα και αρετήν και ύστερα με την επιφοίτησιν της αγιαστικής δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. Κάθε άλλη υπερτίμηση ή υποτίμηση της Ορθοδόξου αυτής θεωρήσεως αποτελεί ασέβεια και βλασφημία στο πρόσωπό Της και οδηγεί σε αίρεση και πλάνη.

https://xristianorthodoxipisti.blogspot.com/

Τη ΚΘ΄ (29η) Σεπτεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΚΥΡΙΑΚΟΥ του Αναχωρητού.

Κυριακός ο Όσιος Πατήρ ημών εγεννήθη εις την Κόρινθον της Πελοποννήσου, το έτος υμη΄(448), βασιλεύοντος εν Κωνσταντινουπόλει του αυτοκράτορος Θεοδοσίου του Μικρού· και ο μεν πατήρ του ήτο πρεσβύτερος της εν Κορίνθω Εκκλησίας, Ιωάννης ονόματι, η δε μήτηρ του εκαλείτο Ευδοξία, ήτο δε Επίσκοπος Κορινθίων ο από μητρός θείος του Πέτρος, όστις και τον έκαμεν Αναγνώστην.

Μητρ. Πειραιώς Σεραφείμ: Οἱ θέσεις ὅμως αὐτές ἀνατρέπουν πλήρως τήν θεολογία τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων…

Τό οὐσιῶδες ζήτημα εἶναι οἱ πεποιθήσεις ἀδελφῶν Ἀρχιερέων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ὅτι ἡ ἀληθής πίστις δέν ἀποτελεῖ ἀπόλυτο προϋπόθεση γιά τήν μετοχή στήν ἄκτιστη χάρι τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ, ὅτι ἡ ἑτεροδοξία κέκτηται ἀληθές βάπτισμα, μυστηριακή δομή, ἀποστολική διαδοχή καί ἱερωσύνη καί ἑπομένως καί ἡ αἵρεση εἶναι καί αὐτή «ὁδός πρός σωτηρίαν». Οἱ θέσεις ὅμως αὐτές ἀνατρέπουν πλήρως τήν θεολογία τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων 2000 χρόνων καί ἀποτελοῦν καθαρή ὑποβολή τοῦ διαμονικοῦ περιπαίγματος πρός ἀνατροπή τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου.

(σ.σ. Από το κείμενο της Ανακοίνωσης του κ. Σεραφείμ 17/11/2016)

π. Νικόλαος Δημαράς: Έχουν όλα εξηγηθεί πολυμερῶς καί πολυτρόπως.

Ἐμείς δεν είμαστε κάποια Σύνοδος στήν ὁποία ἀνήκουμε. Εἴμαστε ἡ συνέχεια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στήν Ἑλλάδα μετά τό 1924. Ὡς ἡ συνέχεια τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μετά τό 1924, ἡ Ἐκκλησία μας ἀποφασίζει ποιούς, πότε καί πῶς θά τούς δεχθεῖ καί πάντως ὅχι ὅλους, ὅπως τονίζεται καί ἀπό τόν Ἅγιο Νικόδημο τόν Ἁγιορείτη στό Πηδάλιον τῆς Ἐκκλησίας μας. Το ἀνωτέρω κείμενο είναι του αδελφού Ιοάν, Ρουμάνου Ιερέως. Οι θέσεις του απηχούν καί τις θέσεις της Συνόδου μας καί συμφωνώ καί προσωπικά μέ κάποιες διορθώσεις καί συμπληρώσεις πού δημοσιεύω στού "Κολλυβάδες". Το δεν " διαβεβαιοί" έχει εξηγηθεί εξαντλητικά. Σημαίνει ξεκάθαρα ότι, ὄταν ἡ Σύνοδος δέχεται κάποιον εκ των Νεοημερολογιτών ή των Οικουμενιστών, τον δέχεται κατ' ακρίβειαν βαπτίζοντάς τον ή κατ΄ οικονομίαν με άγιον Μύρον, μυρώνοντάς τον. Με το να τον δεχθεί με έναν από τους δύο τρόπους δεν σημαίνει, ότι ἀναγνωρίζει μυστήρια έξω από το Σώμα της Εκκλησίας μας, δεν επικυρώνει δηλ. μή ὑπάρχοντα μυστήρια, ἀλλά προσερχομένων τῶν Νεοημερολογιτῶν ἤ τῶν Οἰκουμενιστῶν τούς ἀποκαθιστά. Τούς λαϊκούς διά βαπτίσματος ή ὅπωσδήποτε διά μύρου, καί τους κληρικούς διά χειροθεσίας ή ὅπως κρίνει η Εκκλησία κατά τό μνημειώδες κείμενο. Πράγμα το ὁποῖο έκαναν όλες οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι στό παρελθόν. (βλ. π.χ. τούς δεχομένους στήν ΣΤ΄ Οἰκουμενική, τόν Ἅγιον Ἀνατόλιον στήν Δ΄ πού τόν ἔκανε μάλιστα καί πρόεδρόν της ἤ τούς Εἰκονομάχους -ὄχι όλους- στήν Ζ΄ Οἰκουμενική.
------------

Ο/Η Σταύρος Τ. είπε...

Ἐάν ἡ ἔκπτωση ἀπό τήν ἱερωσύνη ἐπήρχετο αὐτόματα, μόλις κηρύσσεται ἡ αἵρεση, τότε θά χανόταν ἡ ἱερωσύνη καί πουθενά δέν θά βρισκόταν, κατά τόν ἅγιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη,(βλ. σχ. επιστολή του "Στεφάνω αναγνώστη και τοις συν αυτώ")

To Mυστήριο λοιπόν στους "μεμονωμένους" συνεχίζει να είναι έγκυρο αλλά εις κρίμα και κατάκριμα για τους εν γνώσει κοινωνούντες. Καθώς αφενός κάποιοι πράγματι μπορεί να μην γνωρίζουνε (π.χ. κάποιος που ήρθε από μακρινό μέρος) κι αφετέρου υπάρχει αρμόδια Σύνοδος να τον καθαιρέσει, όπως αναφέρει ο Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης στην ερμηνεία των Ιερών Κανόνων
Θα υπενθυμίσω απλά ότι ο Πατριάρχης Κων/λεως Ιωακείμ, που ευλόγησε το Άγιο Μύρο το 1912, είχε προηγουμένως κάνει δημόσιες Οικουμενιστικές δηλώσεις. Και το Άγιο Μύρο χρησιμοποιείτο αργότερα για αρκετά χρόνια, ακόμα κι από Ματθαϊκούς.
Για τον Βαρθολομαίο όμως υπάρχουνε πολύ μεγάλες αμφιβολίες εάν είναι "μεμονωμένος", όταν όλη η διακριτη Πατριαρχική Σύνοδος ξεκάθαρα αποδέχεται όλα αυτά που κάνει, όπως και οι άλλοι Πατριάρχες. Οι άσχημες "εξελίξεις" λοιπόν πρέπει να τρέξανε πιο γρήγορα εκεί σε σχέση με την Αυτοκέφαλη Ελλαδική. Καθώς κι εγώ δεν μπορώ να δεχτώ ότι είχε Μυστήρια εδώ κι αρκετά χρόνια, όταν έφτασε ακόμα και να αναθεματίσει τους Αγίους μας :
Οἱ κληροδοτήσαντες εἰς ἡμᾶς τὴν διάσπασιν προπάτορες ἡμῶν ὑπῆρξαν ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ εὑρίσκονται ἤδη εἰς χείρας τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ.

Δέκα κύριοι λόγοι γιατί το κίνημα της Γκρέτα είναι μία απάτη

Στον ΟΑΣΕ τέθηκε η αλβανική επιθετικότητα κατά του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού

Την τέταρτη και τελευταία της παρέμβαση στην Σύνοδο του ΟΑΣΕ Human Dimension Implementation Meeting 2019 στην Βαρσοβία έκανε η Κίνηση για την Αναγέννηση της Βορείου Ηπείρου στην Εργασιακή Συνεδρία 12 με θέμα «Δικαιώματα ατόμων που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες», που έλαβε χώρα την Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου.

O πρόεδρος της Κίνησης Δημήτριος Περδίκης έθεσε συνοπτικά τα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός από το αλβανικό κράτος, όπως την υφαρπαγή περιουσιών, την πληθυσμιακή αλλοίωση, την προπαγάνδα ρατσισμού και ξενοφοβίας εναντίον των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών από τα αλβανικά ΜΜΕ, την ταλαιπωρία που υφίστανται από τις αλβανικές αρχές στα ελληνο-αλβανικά σύνορα, αλλά και εντός της αλβανικής επικράτειας, μέλη της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας που δραστηριοποιούνται στην διεκδίκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην γενέθλια γη τους, τις καταστροφές ελληνικών συμβόλων και μνημείων και τις δολοφονίες Βορειοηπειρωτών που δεν συμβιβάζονται με την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους.

Δεύτε λαοί -- Orthodox Hymns

Τη ΚΗ΄ (28η) Σεπτεμβρίου, μνήμη του Δικαίου και Προφήτου ΒΑΡΟΥΧ.

Βαρούχ ο Δίκαιος και Προφήτης κατήγετο εκ της φυλής του Ιούδα ακμάσας περί το χστ΄ (606) π. Χ. Ο πατήρ του εκαλείτο Νήριος είχε δε και αδελφόν ονόματι Σαραίον, όστις ήτο αυλικός του βασιλέως Σεδεκίου· διδάσκαλον δε είχε τον μέγαν Προφήτην Ιερεμίαν. Τόσον δε πολύ ηγαπάτο από εκείνον, ώστε ενομίζετο πνοή και ανάπαυσις του Ιερεμίου.

ΕΠΕΙΓΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ -- ΣΥΛΛΟΓΟΣ «ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»

Έλληνες όπως γνωρίζετε το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε και το Πρόγραμμα Σπουδών Γαβρόγλου αντισυνταγματικό και αυτό σημαίνει πως οι «Φάκελοι μαθητή», δηλαδή τα βιβλία των Θρησκευτικών που τα παιδιά σας ακόμη κρατούν στα χέρια τους και κουβαλούν από το σπίτι στο σχολείο θα πρέπει να απομακρυνθούν άμεσα. Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές που παρέλαβαν και μοίρασαν τα εν λόγω βιβλία περιμένουν την απόφαση του Υπουργείου και δεν ενεργούν, δεν αναλαμβάνουν την  ιστορική ευθύνη να τα απομακρύνουν!  αν και οι κεκοιμημένοι μακεδονομάχοι ήρωες του 1904 αλλά και του  ‘40 μια μέρα θα τους κρίνουν και γι’ αυτό. Αλλ΄ εσείς τι περιμένετε; Να γιατί σε άλλες χώρες τα βιβλία μένουν στα σχολεία! Να γιατί για όλους εμάς δεν υπάρχει δικαιολογία! Να γιατί τα βιβλία των θρησκευτικών που τα παιδιά σας ακόμη κρατούν στα χέρια τους και κουβαλούν από το σχολείο τους στο σπίτι θα πρέπει να απομακρυνθούν άμεσα.
----------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Συγχαρητήρια στόν Σύλλογον "Στρατηγός Μακρυγιάννης" διά τήν ὡραίαν αὐτήν πρωτοβουλίαν, καθώς καί εἰς τό παρόν ἱστολόγιον πού τήν προβάλλει! Θά φθάσῃ, ὅμως, στούς γονεῖς; Ἐπειδή εἶναι δεδομένον ὅτι τά ΜΜΕ (=Μέσα Μαζικοῦ Ἐξανδραποδισμοῦ ἤ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαχρειώσεως) ΔΕΝ πρόκειται νά τήν προβάλλουν, εἶναι ἀνάγκη ὅλα τά Ἑλληνορθόδοξα ἱστολόγια καί ἐφημερίδες νά τήν προβάλλουν. Ὅσοι ἔχουν τήν οἰκονομικήν δυνατότητα θά πρέπῃ νά προβοῦν καί σέ ΜΗΝΥΣΕΙΣ, ἐφόσον οἱ "Φάκελοι" εἶναι πλέον παράνομοι.

Σταυρόν χαράξας Μωσής

Το Περιβόλι της Παναγίας αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας !!! --- Του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.

«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1) 

Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!
Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!
Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!

------------------                                                                                                                            

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἀπό τήν γενικήν ἀποστασίαν πού ἐπικρατεῖ εἰς ὅλα τά ἐπίπεδα τῆς συγχρόνου κοινωνίας, τό Ἅγιον Ὄρος δέν θά μποροῦσε ν' ἀποτελῇ ἐξαίρεσιν. Δυστυχῶς, οἱ σύγχρονοι Ἁγιορεῖται, πλήν τῶν "ζηλωτῶν," ἔχουν καταντήσει αἱρετικοί, καί μάλιστα διῶκται τῶν Ὀρθοδόξων! Κάποιοι ἔχουν φροντίσει γι' αὐτό μέ τήν ἐπάνδρωσιν τῶν ἱερῶν Μονῶν μέ ὀργανωσιακούς ψευδορθοδόξους, τόν διωγμόν τῶν παραδοσιακῶν Πατέρων καί τήν μή χορήγησιν κελλίων εἰς "ζηλωτάς" ἐκ μέρους τῆς "Ἱερᾶς Κοινότητος." Παρά τήν γενικήν σῆψιν τῆς κοινωνίας, οἱ Ἁγιορεῖται ὤφειλαν νά παραμείνουν στίς ἐπάλξεις, κατά τό "ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι, καὶ ὁ ρυπαρὸς ρυπαρευθήτω ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι, καὶ ὁ ἃγιος ἁγιασθήτω ἔτι" (Ἀπ. 22:11). Γιατί ἠρνήθησαν (;) τά ἐγκόσμια ἄν δέν κρατοῦν τήν ἔνδοξον Παράδοσιν τοῦ Ἁγίου Ὄρους;
-----------

Ο/Η kyriakos varveris είπε...

Αγαπητέ Δημήτριε γράφεις :

"Δυστυχῶς, οἱ σύγχρονοι Ἁγιορεῖται, πλήν τῶν "ζηλωτῶν," ἔχουν καταντήσει αἱρετικοί...."

Υποθέτω ότι εξαιρείς από τον συρφετό που περιγράφεις, την Γνήσια Ιερά Μονή Εσφιγμένου. Ποια είναι όμως η δημόσια θέση και στάση της Μονής για τα ΘΝΠ ? Μήπως πρέπει να συμπεριλάβεις στο "αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο" και τον +Μεθόδιο και όσους είναι μαζί του? Και αν όχι, τότε πρέπει να μας εξηγήσεις το γιατί ! Δηλαδή γιατί οι ΓΟΧ που έκαναν χρήσει του ν.4301/14 να είναι αιρετικοί και να θεωρούνται ζηλωτές και φρουροί της Ορθοδοξίας οι Εσφιγμενίτες, που έχουν κοινωνία με τους ΓΟΧ ?
----------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@kyriakos varveris

Ἀγαπητέ μου Κυριάκο, πρόσεξε ὅτι εἰς τό σχόλιόν μου βάζω σέ εἰσαγωγικά τήν λέξιν "ζηλωτής," ὅρος πού ἔχει ἐπικρατήσει γιά τούς μή μνημονευτάς, οἱ ὁποῖοι δέν ἔχουν παραδοθῆ στόν Οἰκουμενισμόν, ἀλλ' ἀνθίστανται. Δέν πρόκειται ἐγώ νά τούς πιάσω ἕνα-ἕνα καί νά τούς κρίνω γιά ὅλα τά ζητήματα, πού εἶναι ἀρκετά, καί νά βαθμολογήσω τόν καθένα ἄν περνᾷ τό τέστ "ζηλωτισμοῦ." Ἰδιαιτέρως ἀπό τούς Ἐσφιγμενίτας δέν νομίζω ὅτι πρέπει νά περιμένουμε πολλά ἐν ὅσῳ διαρκεῖ ὁ ἄδικος διωγμός των καί κρέμεται ἡ "σπάθη" τῶν 17,5 ἐτῶν καθείρξεως πάνω ἀπό τά κεφάλια τους (ὑπό ἀναίρεσιν στόν ΑΠ). Ὅσον γιά τήν κοινωνίαν των μέ τούς "ΓΟΧ," ἐξ ὅσων ἔχω ἀκούσει, ἐκτιμῶ ὅτι δέν θά διαρκέσῃ γιά πολύ ἀκόμη.
-------------

Ο/Η kyriakos varveris είπε...

Κι όμως Δημήτριε, έχεις βγάλει κι εσύ την μεζούρα (όπως κι εγώ άλλωστε) και έχεις βαθμολογήσει μια ολόκληρη Σύνοδο ΓΟΧ. Άλλωστε η αποτείχιση που έκανες είναι αποτέλεσμα μια πνευματικής βαθμολογίας. Επομένως οφείλεις να βαθμολογήσεις και τους "ζηλωτές" με την ίδια μεζούρα που μέτρησες και τους ΓΟΧ.
Όσον αφορά την "σπάθη" που λες, δεν μπορώ να καταλάβω που ακριβώς βρίσκεται το εμπόδιο που εμποδίζει τους Εσφιγμενίτες για να κόψουν κάθε κοινωνία με τους "αιρετικούς" ΓΟΧ.
Το τι ακούγεται και από ποιους ακούγεται να μου επιτρέψεις να σου πω ότι δεν έχει καμία σημασία σε πνευματικό και Εκκλησιαστικό επίπεδο. Πράγμα που σημαίνει ότι αν οι ΓΟΧ είναι αιρετικοί όπως λες λόγω ΘΝΠ, τότε και όσοι έχουν άμεση ή έμμεση κοινωνία μαζί τους είναι και αυτοί αιρετικοί.
---------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ kyriakos varveris

Ἄν καί μ' ἐκάλυψε πλήρως ὁ ἀδερφός Μαρῖνος, διό καί τόν εὐχαριστῶ, ἐν τούτοις θά ἤθελα νά προσθέσω καί τοῦτο. Δέν δικαιολογῶ τούς Ἐσφιγμενίτας ἄν εὑρίσκωνται ἀκόμη εἰς κοινωνίαν μέ τούς "ΓΟΧ" τούς κ. Καλλινίκου, οὔτε ἔχω ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν μαζί τους, ἐφόσον δέν ἔχουν ἀποτειχισθῆ ἀκόμη. Λοιπόν, τί μοῦ ζητεῖς, νά βγῶ καί νά τούς κατηγορήσω ὅτι εἶναι καί αὐτοί αἱρετικοί, ὅπως ἐσύ ἔγραψες στό ἱστολόγιόν σου σχόλιον ὅτι ἐγώ εἶμαι ἐκτός Ἐκκλησίας, λόγῳ τῆς ἀποτειχίσεώς μου ἀπό τούς "ΓΟΧ"; Τότε ἀπήντησα ὅτι δέν ἐπιθυμῶ πλέον νά σχολιάζω καί ὅτι ἀποχωρῶ ἀπό τό ἱστολόγιόν σου, ὅπως καί ἔπραξα, ὁπότε ἀπορῶ γιατί ἄνοιξες καί πάλι "μέτωπον" μαζί μου. Ν' ἁγιάσῃ τό χέρι τοῦ Μαρίνου, πού ἔγραψε τό ὡς ἄνω σχόλιον. Νἆσαι καλά, ἀλλά δέν ἐπιθυμῶ περαιτέρω διάλογον μαζί σου.
------------

Ο/Η Σταύρος Τ. είπε...

Μαρίνο κάποιοι ψάχνουνε προφάσεις εν αμαρτίαις αλλά κι εσύ δεν υπάρχει λόγος να υποστηρίζεις τους Εσφιγμενίτες.

Και δεν είναι μόνο το Θ.Ν.Π.
Και την ένωση του 2014 την βρήκε μια χαρά ο Γέροντας Μεθόδιος (τότε δεν υπήρχε καμιά δικαστική ποινή για μολότοφ) ο οποίος δίδασκε για αιρετικούς νεο/τες, αλλά ΕΝΩΘΗΚΕ τελικώς με Κυπριανίτες …
Ούτε τον Αύγουστο του 2017, που τους ζητήσατε με επίσημη επιστολή να βγούνε μπροστά, υπήρχε δικαστική ποινή
Κι ενώ αντιδράει σφόδρα εδώ και δεκαετίες για σφραγίσματα, κι έβαζε οικογενειάρχες με δεκάδες μέριμνες και τρεχάματα, να ψάχνουνε ασφράγιστα προϊόντα, τα κινητά στο Μοναστήρι τώρα δίνουν και παίρνουνε. Και το χειρότερο, στις λειτουργίες που έκανε στην Βόρεια Ελλάδα είχε άμεση κοινωνία με Επίσκοπο Γρηγόριο, για τον οποίο, όπως εσύ γνωρίζεις καλύτερα, υπάρχει επώνυμη καταγγελία (από Επίτροπο κι Ιεροψάλτη Εκκλησίας) ότι κήρυξε από άμβωνος για τσιπάκι=τεχνολογική πρόοδος. Την οποία ουδέποτε βγήκε δημοσίως να διαψεύσει, ως προς το περιεχόμενο και να κάνει Ορθή Ομολογία
Κι όταν τους έδωσα, το φθινόπωρο του 2017, επώνυμο, ΕΥΓΕΝΙΚΟ άρθρο για ΚτΠ και Σύνοδο ΓΟΧ, να βάλουνε στο ΒΟΑΝΕΡΓΕΣ, ώστε να ενημερωθεί το Πανελλήνιο κι όχι μόνο οι ημέτεροι, εκείνοι εξαφανίστηκαν…

Ούτε είναι δυνατόν ένας Ζηλωτής, το δεξί χέρι του Γέροντα Μεθόδιου, ο ΙεροΜόναχος Γρηγόριος, να μου απαντάει το φθινόπωρο του 2017 (και τότε δεν υπήρχε δικαστική ποινή) ότι κάνουνε Οικονομία, όπως τάχα έκαναν οι Ορθόδοξοι με τους Λατίνους από την Μεγάλη Σύνοδο επί Φωτίου μέχρι το 1009. Αυτά δηλαδή που επικαλούνται κι οι νεο/τες της δυνητικής αποτειχίσεως. Καθώς ο Πάπας, με τον οποίο είχανε άμεση κοινωνία οι της Ανατολής, δεν είχε αποδεχτεί το φιλιόκβε και μάλιστα δημοσίως κι εγγράφως το καταδίκαζε, ως το 1009. Μόλις το αποδέχτηκε, ΑΜΕΣΑ τον βγάλανε από τα δίπτυχα. Επίσης, οι της Ανατολής ενημέρωναν το Ποίμνιο, τους ΠΑΝΤΕΣ κι έκαναν μέχρι και την Μεγάλη Σύνοδο επί Φωτίου

Οι Εσφιγμενίτες κάνανε τεράστιο αγώνα στο παρελθόν, αλλά δεν υπάρχει λόγος να ωραιοποιούμε το σήμερα. Μακάρι να ξαναγίνουνε Στύλος Ορθοδοξίας, τους έχουμε ΑΜΕΣΑ ανάγκη, αλλά έτσι δεν βοηθιούνται
Άλλωστε κι εσΎ ο ίδιος έχεις βιώσει αυτές τις περίεργες συμπεριφορές τους...

Επιστολαί, Γ΄ Προκοπίω: Άγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος

Αν πρέπει να πω την αλήθεια, έμαθα ν’ αποφεύγω τις συντροφιές των Επισκόπων, αφού καμιάς Συνόδου δεν βίωσα το αγαθόν τέλος μήτε ορθή λύση προβλημάτων. Και τούτο γιατί πάντα πρυτάνευαν οι έριδες και η φιλαρχία.   Γι’ αυτό κλείσθηκα στον εαυτό μου και βρήκα στη μοναξιά την ασφάλεια της ψυχής μου και την ηρεμία μου.

π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς: ἔσφαλαν καί τό ἀντιμετώπισαν ὄχι ὀρθῶς

.. Ἐμεῖς λοιπόν ἰσχυριζόμεθα γιά τούς συγχρόνους γέροντες ὅτι, ναί μέν εἶχαν ἁγία βιοτή, ἄσκησι, προσευχή κλπ., πλήν ὅμως εἰς αὐτό τό σημεῖο τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμού ὀλιγώρησαν καὶ ἔσφαλαν καί τό ἀντιμετώπισαν ὄχι ὀρθῶς, μέ συνέπεια νά γίνουν κακό παράδειγμα στοὺς Ὀρθοδόξους.
-----------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Παρά ταῦτα, ὁ π. Ε.Τ. καί οἱ σύν αὐτῷ θεωροῦν τούς ἐν λόγῳ γέροντες "ἁγίους," ἐνῷ οἱ Πατέρες διδάσκουν ὅτι ἡ ἐν γνώσει κοινωνία μέ τήν αἵρεσιν σέ καθιστᾶ ἐχθρόν τοῦ Θεοῦ: «Ἐχθρούς γάρ Θεοῦ ὁ Χρυσόστομος, οὐ μόνον τούς αἱρετικούς, ἀλλά καί τούς τοῖς τοιούτοις κοινωνοῦντας, μεγάλῃ καί πολλῇ τῇ φωνῇ ἀπεφήνατο» (Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, P.G. 99, σ. 1049). Συνεπῶς, καί σ' αὐτό τό κρίσιμον θέμα, ὅπως καί στό δόγμα τῆς ἑορτολογικῆς ἑνότητος τῶν Ὀρθοδόξων, ὁ π. Ε.Τ. εἶναι "μεταπατερικός." Ἄν ἁγιάζῃς ὄντας κοινωνός μέ τήν αἵρεσιν, τότε πρός τί ἡ ἀποτείχισις ἀπό αὐτήν; Διά μίαν ἀκόμη φοράν, λοιπόν, ὁ π. Ε.Τ. συλλαμβάνεται ἀντιφάσκων.

Ὁ Φώτης Κόντογλου ἐκφράζει με τό δικό του τρόπο τήν ἐπιθυμία τῆς ἀπομάκρυνσης ἀπό τον πολυμέριμνο καί θορυβώδη κόσμο:

«Μ᾽ ὅλο πού ζῶ παράμερα στο ἐρημητήρι μου, σάν νά βρίσκουμαι μακρυά ἀπό τήν Ἀθήνα, ὡστόσο τώρα πού καλοκαιρεύει πεθύμησα νά φύγω μακρυά, νά πάγω κατά τή θάλασσα. Νά κρυφτῶ, νά μή μέ ξέρει κανένας, νά ξεχαστῶ σά νά ᾽μαι πεθαμένος. Πόσο εὐτυχισμένος εἶναι ὁ ἄνθρωπος, πού δέν τόν ξέρει κανένας!  Ἄν γνώριζε τήν εὐτυχία του! Πόσο ζηλεύω κάτι ἀνθρώπους, ὁπού ζοῦνε σέ κάποια μέρη, πού δέν τά βάζει κανένας στό νοῦ του, καί πού κανένας δέν μαθαίνει ἄν ζοῦνε ἤ ἄν πεθάνανε! Τούς συλλογίζουμαι καί ξεκουράζουμαι. Καλότυχος ὁ ἄνθρωπος, πού κατάλαβε ἀπό νωρίς, πώς ὅποιος ζεῖ μέ πολλές ἔγνοιες εἶναι δυστυχισμένος καί πώς ὅποιος ζεῖ κρυφά, δίχως να τόν ξέρουνε οἱ ἄλλοι, αὐτός εἶναι βλογημένος. Ἄς εἶναι φτωχός, ἄς εἶναι στεναχωρημένη ἡ ζωή του, πάντα ἔχει ἕνα μεγάλο κέρδος ὁ τέτοιος ἄνθρωπος: γλυτώνει ἀπό πολλά φαρμάκια».
------------------

Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...

Στην ερημιά παλεύεις σώμα με σώμα με τους δαίμονες.
Στην πόλη, τούτο το ευλογημένο διακόνηνα το αναλαμβάνουν οι άνθρωποι.
Εαν σήμερα ερχόντουσαν οι Άγιοι να μας μιλήσουν, θα μάς έλεγαν πως την μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη την έχουν προς τους Σταυρωτές τους, διότι με τους διωγμούς πήραν τα χρυσότερα πολυτιμότερα αδαμάντινα στεφάνια.
Για εμάς και για όλους, σήμερα της Πανσυμπαντικής Υψωσεως Του Τιμίου Σταυρού, να ευχηθώ να μάς αξιώνει ο Πανάγαθος Θεός να είμαστε στά χαρακώματα των διωγμών, διότι χωρίς διωγμό η Πίστης δεν είναι γνήσια, είναι νοθευμένη με τα βολέματα της εποχής. Μονο με το διωγμό ο Πιστός κοσκινίζεται και στροβιλίζεται ψηλότερα από τα άχυρα και τις ακαθαρσίες του κοσμικού πνεύματος της λίθινης ψεύτικης εποχής. Σε αυτή τη φάση τού διωγμού όλος ο Άγιος Ουρανός με πολύ προσοχή παρατηρεί και καταγράφει τους αγώνες του Αγίου Μάρτυρα.
Χωρίς διωγμό δεν σωζόμεθα διότι εκεί πάνω στην κάμινο αυτής της θλίψεως, ο Πιστός γίνεται αληθινά ελεύθερος, και ομολογεί απερίφραστα και ακώλυτα την Αγία Πίστη του, και αυτή η Αγία Ομολογία, λόγω του διωγμού φτάνει στα πέρατα του Σύμπαντος και καταγράφεται αιώνια στο βιβλίο της Ζωής για να γίνεται Μέτοχος Τού Φωτός. Ο Τίμιος και Πανάγιος Σταυρός να μας φωτίζει να μας σκεπάζει να μας οδηγεί στην Αγία Ομολογία. Αιωνία η μνήμη στους παππούδες μας αγωνιστές τού 1924 που κράτησαν την Ορθοδοξία κατα τις Άγιες Παραδόσεις και που για Χαρην τους των αγώνων τους ο Άγιος Θεός τους χαιρέτησε τους ευλόγησε και τους ενδυνάμωσε με την εμφάνιση του Τιμίου Σταυρού στον Υμηττό το 1925 σαν χτες βράδυ στην αγρυπνία. Πολλές ευχές και στον αδελφό Σταύρο ανήμερα της ονομαστικής του εορτής που αγωνίζεται Τίμια τον καλόν αγώνα. Αδελφέ Σταυρό ο Τίμιος Σταυρός να προπορεύεται και σε αυτή την ζωή σου και στην άνοδο της ψυχής σου για την αιώνια Ζωή.

Ζακ Σιράκ : Για την Μετανάστευση

«Το πρόβλημά μας δεν είναι οι ξένοι, είναι ότι υπάρχει overdose... Πώς θέλετε ο Γάλλος εργαζόμενος που εργάζεται μαζί με τη γυναίκα του και που μαζί κερδίζουν περί τα 15.000 φράγκα τον χρόνο και που βλέπει στο διπλανό σπίτι μία οικογένεια με έναν πατέρα με τρεις ή τέσσερις γυναίκες, και καμιά εικοσαριά παιδιά, και που κερδίζει 50.000 φράγκα από τα κοινωνικά επιδόματα, χωρίς φυσικά να δουλεύει! Εάν προσθέσετε σε αυτά τον θόρυβο, τη μυρωδιά, ε, ο Γάλλος εργαζόμενος γίνεται έξαλλος! Και δεν τα λέω αυτά από ρατσισμό»

https://www.kathimerini.gr/1044433/gallery/epikairothta/kosmos/oi-fraseis-toy-zak-sirak-poy-perasan-sthn-istoria

π. Νικόλος Δημαράς : Ο Οικουμενισμός

ΠΑΝΤΩΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙΣ ΑΓΑΘΗ --- Orthodox Hymns

Τη ΚΖ΄ (27η) Σεπτεμβρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΥ και των συν αυτώ τεσσαράκοντα εννέα ΜΑΡΤΥΡΩΝ.

Καλλίστρατος ο Άγιος Μάρτυς κατήγετο από της χώρας των Καρχηδονίων, της εν τη Αφρική ευρισκομένης, συναριθμούμενος εις το στρατιωτικόν τάγμα, το καλούμενον των Καλανδών, εν έτει σπη΄ (288). Πορευόμενος δε εις την Ρώμην μεθ’ όλου του στρατιωτικού τάγματος, μόνος αυτός έλαμπε μεταξύ των άλλων απίστων στρατιωτών, δια την πίστιν του Χριστού, καθώς και ο αστήρ λάμπει εν μέσω της σκοτεινής και ασελήνου νυκτός. Ήτο δε εκ προγόνων πεφωτισμένος εις την πίστιν του Χριστού ο μακάριος.

Aπό την Επιστολή Αγιορειτών Πατέρων προς τον Βεκκον τον λατινόφρονα Πατριάρχη:

Ει γαρ το απλώς χαίρειν ειπείν, κοινωνίαν δίδωσι τοις έργοις τοις πονηροίς, πόσον η διάτορος αυτού μνημοσύνη και ταύτα αυτών των Θείων μυστηρίων φρικτώς προκειμένων;.....                                            
Και πως ταύτα ανέξεται ορθοδόξου ψυχή, και ουκ αποστήσεται της κοινωνίας των μνημονευσάντων αυτίκα, και ως καπηλεύσαντας τα Θεία τούτους ηγήσεται;....
--------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἄς μοῦ ἐπιτραπῇ νά συμπληρώσω ὀλίγα ἀκόμη ἀπό τήν ἰδίαν ἐπιστολήν γιά τό πῶς ἔβλεπον οἱ Ὀρθόδοξοι τότε Ἁγιορεῖται τήν μνημόνευσιν αἱρετικοῦ "ἐπισκόπου." Ἄς προσεχθῆ ἰδιαιτέρως τό περίφημον "ὁ αἱρετικόν δεχόμενος τοῖς αὐτοῦ ἐγκλήμασιν ὑπόκειται," πού κονιορτοποιεῖ τά ψευδο-επιχειρήματα τῶν συγχρόνων "δυνητιστῶν" καί "ἀχρικαιριστῶν":

"Ἄν δέ Αὐτός πού κεῖται ἔμπροσθεν ἡμῶν εἶναι ἡ Αὐτοαλήθεια, τότε πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀνεχθῇ τοῦτο τό μέγα ψεῦδος, τό νά κατατάσσηται δηλαδή αὐτός [σ.σ. ὁ 'πάπας'] μεταξύ τῶν λοιπῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν; Θέατρον θά παίξωμεν ἐνώπιον τῶν φρικτῶν μυστηρίων; Πῶς εἶναι δυνατόν ν’ ἀνεχθῇ τοιοῦτόν τι ἡ ὀρθόδοξος ψυχή, χωρίς ν’ ἀπομακρυνθῇ ἀμέσως ἀπό τούς μνημονευτάς, θεωρῶντας αὐτούς ἱεροκαπήλους; Διότι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία θεωρεῖ τήν ἀναφοράν τοῦ ὀνόματος τοῦ ἀρχιερέως ἐνώπιον τῶν ἀδύτων μυστηρίων ὡς τελείαν συγκοινωνίαν. Εἰς τήν ἑρμηνείαν τῆς θείας λειτουργίας ἔχει γραφῇ ὅτι ὁ ἱερουργῶν ἀναφέρει τό ὄνομα τοῦ ἀρχιερέως, διά νά δείξῃ ὅτι ὑποτάσσεται εἰς αὐτόν καί ὅτι εἶναι κοινωνός τῆς πίστεώς του... Καί ὁ μέγας πατήρ ἡμῶν καί ὁμολογητής Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ταῦτα λέγει: μολυσμόν ἔχει ἡ κοινωνία ἐκ μόνου τοῦ ἀναφέρειν τόν αἱρετικόν, ἀκόμη καί ὅταν ὁ ἀναφέρων εἶναι ὀρθόδοξος ... Ἀλλά θά δεχθῶμεν τό μνημόσυνον κατ’ οἰκονομίαν; Καί πῶς εἶναι δυνατόν νά εἶναι ἀποδεκτή μία οἰκονομία πού βεβηλώνει τά θεῖα μυστήρια καί διώκει ἀπό αὐτά τό Ἅγιον Πνεῦμα, στερῶντας ἔτσι τούς πιστούς ἀπό τήν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν των καί τήν χάριν τῆς υἱοθεσίας; Ὑπάρχει τι ζημιωδέστερον τούτου; Ἡ κοινωνία μετ’ αὐτῶν εἶναι προφανής ἔκπτωσις καί ἀνατροπή τῆς Ὀρθοδοξίας. Διότι ὁ αἱρετικόν δεχόμενος τοῖς αὐτοῦ ἐγκλήμασιν ὑπόκειται καί ὁ ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν ἀκοινώνητός ἐστιν, ὡς συγχέων τόν κανόνα τῆς Ἐκκλησίας Βλ. V. Laurent καί J. Darrouzes, Dossier Grec de L´Union de Lyon (1273-1277), Institut Francais D´Etudes Byzantines, Paris 1976, σ. 377-403.

Οἱ ὀπαδοί τῆς αἱρέσεως τοῦ "δυνητικοῦ Κανόνος" του 15ου τῆς ΑΒ Συνόδου --- Γράφει ο κ. Δημήτριος Χατζηνικολάου

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ 25 Σεπτεμβρίου 2019 - 6:06 μ.μ.

Οἱ ὀπαδοί τῆς αἱρέσεως τοῦ "δυνητικοῦ Κανόνος" ἀγνοοῦν ἐπιδεικτικῶς τήν ὁμόφωνον Πατερικήν διδασκαλίαν τῆς ὑποχρεωτικῆς διακοπῆς τῆς κοινωνίας μέ τούς αἱρετικούς, ὅπως ἀγνοοῦν καί τά πάμπολλα παραδείγματα τῆς Ὀρθοδόξου στάσεως τῶν Ἁγίων εἰς παρομοίας περιστάσεις! Ἡ μεγίστη διαστροφή πού κάμνουν ἔγκειται εἰς τό γεγονός ὅτι τό θέμα του 15ου Κανόνος τῆς ΑΒ Συνόδου ΔΕΝ εἶναι τί δέον γενέσθαι ἐν καιρῷ κηρυσσομένης αἱρέσεως. Τό θέμα του εἶναι οἱ ἀποτειχιζόμενοι κληρικοί ἀπό προϊσταμένους των (Πατριάρχας, Μητροπολίτας κ.ἄ.). Γι' αὐτό, ὁ Κανών δέν ἀναφέρεται στούς ΜΗ ἀποτειχιζομένους, ἀλλά ΜΟΝΟΝ εἰς τούς ἀποτειχιζομένους κληρικούς. Καί τούς μέν ἀποτειχιζομένους διά προσωπικά ἁμαρτήματα τοῦ προϊσταμένου κατακρίνει, τούς δέ ἀποτειχιζομένους δι' αἵρεσίν τινα κατεγνωσμένην ὑπό τῶν Πατέρων πού διδάσκει φανερά ὁ προϊστάμενός των ἐπαινεῖ. Διά τούς ΜΗ ἀποτειχιζομένους δέν λέγει τίποτε ὁ ἱερός αὐτός Κανών, διότι αὐτοί ΔΕΝ ἐμπίπτουν στό θέμα του. Ἑπομένως, ἐκ πρώτης ὄψεως, γιά τούς ἀσχέτους μέ τά ἐκκλησιαστικά καί γιά τούς κακοπροαιρέτους πού ἔχουν ἐπιλέξει νά συμπορεύωνται μέ τούς Οἰκουμενιστάς καί ἀρκοῦνται εἰς τόν "χαρτοπόλεμον," ὁ ἐν λόγῳ Κανών ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ ΟΥΤΕ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ! Δύναται κάποιος νά τόν ἐπικαλεσθῇ γιά ν’ ἀποτειχισθῇ ἀπό τήν αἵρεσιν, ἀλλά ΔΕΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΠΙΚΑΛΕΣΘΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΗ ΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΙΝ!!! Ὅστις παραθεωρεῖ τήν πλουσίαν διδασκαλίαν καί πρᾶξιν τῶν Ἁγίων ἐπί τοῦ θέματος τῆς ἀποτειχίσεως ἀπό αἱρετικούς καί στηρίζεται στήν ὡς ἄνω φανεράν διαστρέβλωσιν τοῦ Κανόνος οὐδόλως διαφέρει ἀπό τούς αἱρετικούς πού ἀπομονώνουν χωρία ἀπό τήν Ἁγίαν Γραφήν καί τά παρερμηνεύουν. Σημειωτέον ὅτι πολλοί ἑρμηνευταί, παλαιοί καί σύγχρονοι, ὅπως π.χ. ὁ Σέρβος Μίλας, ἑρμηνεύουν ὀρθότατα τόν ἐν λόγῳ ἱερόν Κανόνα ὡς ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΝ. Οἱ ἀνώνυμοι αἱρετικοί "σχολιασταί" (μᾶλλον πράκτορες τῶν Οἰκουμενιστῶν) τοῦ εὐλογημένου αὐτοῦ ἱστολογίου ἐπαναλαμβάνουν συνεχῶς τήν αἵρεσιν τοῦ δυνητισμοῦ, ἤτοι "καί μέ τόν Χριστόν καί μέ τόν Βελίαλ," ἐπικαλούμενοι σχισματο-αιρετικούς συγχρόνους "θεολόγους" (διάβαζε "θολολόγους"), ὅπως τόν π. Ἐ. Θεοδωρόπουλον, τούς π. Ἀγγελακόπουλον καί Δημητρακόπουλον, τόν κ. Σκόντζον κ.ἄ., καί ἀπορρίπτοντες τήν Ἁγίαν Γραφήν, πού λέγει ὅτι δέν ὑπάρχει συμφώνησις μεταξύ Χριστοῦ καί Βελίαλ. Τέλος μέ αὐτούς, καθότι "αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά πρώτης καί δευτέρας νουθεσίας παραιτοῦ."

Μητρ Πειραιώς κ. Σεραφείμ : Απαγωγή Μητροπολίτου Χαλεπίου Παύλου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 26^ῃ Σεπτεμβρίου 2019

 Ἅγιος Νεομάρτυς ὁ Μητροπολίτης Χαλεπίου Παῦλος (Γιαζίγκι);

Ἡ ἀνάρτηση στό τέλος Ἰουλίου στό Τwitter ἀπό τήν Ἀμερικανική Πρεσβεία στήν Ἀθήνα τῆς ἐπικήρυξης τοῦ State Department τῶν ΗΠΑ πού δίνει ἀμοιβή ἕως καί 5.000.000 δολλάρια σέ ἐκείνους πού θά προσφέρουν πληροφορίες γιά πέντε Χριστιανούς κληρικούς μεταξύ τῶν ὁποίων καί γιά τόν Ἑλληνορθόδοξο Μητροπολίτη Χαλεπίου Παῦλο, πού ἀπήχθησαν τά προηγούμενα χρόνια ἀπό Τζιχαντιστές στήν Συρία καί ἔκτοτε ἀγνοοῦνται προκάλεσε ἰσχυρή αἴσθηση καί ἐπανέφερε στήν ἐπικαιρότητα τό θέμα τῆς τύχης τῶν ἀπαχθέντων προσώπων. Τό Ἀμερικανικό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν προτίθεται νά πληρώσει ὅσους καταθέσουν στοιχεῖα γιά τόν Ἑλληνορθόδοξο Κληρικό Μαχέρ Μαφούζ, τόν Ἀρμενοκαθολικό Μάϊκλ Καγιάλ πού ἀπήχθησαν στίς 9/2/2013 τριάντα χιλιόμετρα ἔξω άπό τό Χαλέπι, γιά τόν Ἑλληνορθόδοξο Μητροπολίτη Χαλεπίου Παῦλο Γιαζίγκι) καί τόν Μονοφυσίτη «Ἀρχιεπίσκοπο» Χαλεπίου Γρηγόριο Γιοχάνα Ἰμπραχίμ πού ἀπήχθησαν στίς 22/4/2013 καί γιά τόν Ἰταλό Ἰησουΐτη Πάολο Ντάλ Ὄλιο πού ἀπήχθη στίς 29/7/2013 στήν Ράκα καί πού ὅλοι κατέληξαν ὅμηροι τοῦ Ἰσλαμικοῦ Κράτους.

Τὸ Οἰκουμενιστικὸν Θέατρο τῆς Ρώμης* -- Τοῦ Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου ᾿Ανδρέου Θεοδώρου (†)

ΣΤΙΣ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1987 παίχθηκε στὴ Ρώμη ἕνα πρώτου μεγέθους οἰκουμενιστικὸ θέατρο. Πρωταγωνιστές του ἦσαν οἱ προκαθήμενοι τῶν δύο μεγάλων ᾿Εκκλησιῶν, τῆς Παπικῆς καὶ τῆς ᾿Ορθοδόξου Καθολικῆς, ποὺ μετεῖχαν σ᾿ ἕνα παράδοξο ≪συλλείτουργο≫, σκηνή του δὲ ἡ ἐπιβλητικὴ Βασιλικὴ τοῦ ῾Αγίου Πέτρου καὶ θεατὲς εὐρὺ ἐκκλησίασμα λατίνων πιστῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων πολλοὶ ἐπίσημοι, καὶ λίγοι —ὡς πιστεύουμε—᾿Ορθόδοξοι μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τοὺς ἀνωτέρους κληρικοὺς τῆς συνοδείας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου. ῞Ωρα τῆς παραστάσεως ἦταν ἡ τέλεση τῆς λατινικῆς θείας λειτουργίας, μὲ φόντο τὸ διάλογο τῆς ἀγάπης καὶ τὴν προσδοκωμένη ἕνωση τῶν ᾿Εκκλησιῶν. ῾Ως ἦταν ἑπόμενο, δὲν ἔλειπαν ἀπὸ τὴν παράσταση οἱ ἐναγκαλισμοὶ καὶ οἱ συγκινήσεις, οἱ προσφωνήσεις καὶ οἱ ἀντιφωνήσεις καὶ ἄλλα παρόμοια, τὰ ὁποῖα ἀποσποῦσαν τὰ χειροκροτήματα τῶν παρισταμένων. Επειδὴ δὲ τὸ θέμα εἶναι πολὺ σοβαρὸ καὶ εἶναι πιθανὸν νὰ δημιουργήσει ἐσφαλμένες ἐντυπώσεις καὶ βλαπτικὲς παρεκδοχές, ἂς μοῦ ἐπιτραπεῖ νὰ ἐπισημάνω κατωτέρω ὡρισμένα στοιχεῖα, θέτοντάς τα κάτω ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη κριτική.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΣΕΙΡΑ Α Νο 03 ΑΠΟ 23

ΠΑΣΑ ΠΝΟΗ... ΑΙΝΕΙΤΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ --- Orthodox Hymns

Τη ΚΣΤ΄ (26Η) Σεπτεμβρίου, η Μετάστασις του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού, φίλου, παρθένου, επιστηθίου και ηγαπημένου του Κυρίου, ΙΩΑΝΝΟΥ του ΘΕΟΛΟΓΟΥ.

Ιωάννης ο Θεολόγος ο ιερός Ευαγγελιστής και θείος Απόστολος του Κυρίου κατήγετο εκ Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, υιός ων του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης, ήτις ήτο θυγάτηρ Ιωσήφ του Μνήστορος της Θεοτόκου. Διότι ο Ιωσήφ είχε τέσσαρας υιούς, Ιάκωβον, Ιωσήν, Ιούδαν και Σίμωνα (ή Συμεών) και θυγατέρας τρεις, την Εσθήρ, την Μάρθαν και την Σαλώμην, ήτις ήτο γυνή μεν του Ζεβεδαίου, μήτηρ δε του Ιωάννου τούτου. Όθεν εκ τούτου έπεται, ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ήτο θείος του Ιωάννου, ως νομιζόμενος αδελφός Σαλώμης, της θυγατρός Ιωσήφ, μητρός δε Ιωάννου· ο δε Ιωάννης ήτο ανεψιός του Κυρίου.

Ἀγρυπνία Ἁγ. Ἰωάννου Θεολόγου

Φέρουμε σέ γνώση τῶν εὐλαβῶν Χριστιανῶν ὅτι τήν Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019 θά τελεσθεῖ ὁλονύκτια πανηγυρική ἀγρυπνία, κατά τό ἁγιορείτικο τυπικό, ἐπί τῇ ἑορτῇ τῆς μεταστάσεως τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου καί πανευφήμου Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου (26^η Σεπτεμβρίου).

Ἀπό τίς 10:00 μ.μ. ἕως τίς 4:00 π.μ.
Ἡ πύλη θά ἀνοίξει στίς 9:45 μ.μ. καί θά παραμείνει ἀνοικτή καθ' ὅλην τήν διάρκεια τῶν ἀκολουθιῶν.
                                   IΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ

«Και πάντα απ’ τον Θεόν μας μιαν κλωστή μονάχα μας χωρίζει» --- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Η Κριστίν Λαγκάρντ άφησε ξαφνικά να ξεφύγουν το έρκος οδόντων της, σημεία και τέρατα που συγκροτούν το μέγα έγκλημα, επί του παρόντος χωρίς τιμωρία, και τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία, ακόμη χωρίς κάθαρση. Βρώμα και δυσωδία αναδίδουν οι αποκαλύψεις της πάντοτε σιδηράς κυρίας, τότε του ΔΝΤ, σήμερα της ΕΚΤ.

   Αλληλοσπαρασσόμενες φατρίες όπου πολλές «αποφάσεις» λαμβάνονται από πλειάδα εμπλεκομένων  που συνέπιπταν τελικώς επί το αυτό: την βαρύτατη ομηρεία της δύστυχης πατρίδας μας. Η διεθνής κατήγορος προσπαθεί να αθωώσει το ΔΝΤ στο όνομα του οποίου και καταθέτει και το περιβάλλει με τον ρόλο τού «καλού» της τραγωδίας έναντι των κάκιστων Ευρωπαίων. Για τους ανθρώπους του Ταμείου που συνέπραξε στο έγκλημα της εξόντωσης της χώρας μας, αποδέχεται τη θεωρία των «καλοπροαίρετων λαθών».

Ἀνακοίνωσις Ἀποφάσεων Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας 5ης / 18ης Σεπτεμβρίου 2019

Τὴν Τετάρτην, 5ην /18ην τοῦ μηνὸς Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 2019, εἰς τὴν Aἴθουσαν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ «Ρόδον τὸ Ἀμάραντον» (Γαλαξειδίου 14, Πειραιεύς), συνῆλθεν εἰς πρώτην τακτικὴν Συνεδρίαν τῆς Νέας Συνοδικῆς Περιόδου ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος, ὑπὸ τὴν Προεδρίαν τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Καλλινίκου.

Μετὰ τὴν τέλεσιν τοῦ Ἁγιασμοῦ ὑπὸ τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Καλλινίκου ἐπὶ τῷ Νέῳ Ἐκκλησιαστικῷ Ἔτει καὶ τῇ ἐνάρξει τῆς νέας Συνοδικῆς Περιόδου, ὡς καὶ Τρισαγίου ὑπὲρ ἀναπαύσεως τοῦ Μακαριστοῦ Μητροπολίτου πρ. Ἀττικῆς καὶ Διαυλείας κυροῦ Ἀκακίου, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας συνεζήτησε καὶ ἀπεφάσισεν ἐπὶ τῶν κάτωθι θεμάτων:
-------------------
Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...
Για το θέμα της προετοιμασίας της μεγάλης πανορθοδόξου συνόδου των Γνησίων Ορθοδόξων Εκκλησιών, δεν μπορεί να γίνει σύγκληση υπό του βάρους της ευθύνης της υπαγωγής τους στους ετεροδόξους του Κράτους.

Πρέπον είναι να εγκαταλείψουν τα αιρετικά νομικά πρόσωπα και έπειτα να γίνει η σύγκληση. Έτσι θα έχουν τη βοήθεια του Θεού.
Διαφορετικά ό,τι και να ειπωθεί, μία άλλη Σύνοδος στο μέλλον θα εξετάσει όλα αυτά τα ζητήματα που έχουν κατασκανδαλίσει την Ελλάδα.
Εάν δεν αρθεί η ανωτέρω υπαγωγή, αυτές θα καταλογιστούν κινήσεις εντυπωσιασμού για το θεαθήναι και την εσωτερική κατανάλωση των ΓΟΧ ΘΝΠ.
Γνήσιος Ορθόδοξος δεν μπορεί να είναι ο Σεργιανιστής Εκκλησιαστικός που έθεσε εαυτόν του σε ισόκυρη και ισάξια παράγραφο στην ομολογία Πίστεως της Αγίας Θριαμβεύουσας Εκκλησίας.
Γνήσιος ορθόδοξος δεν μπορεί να είναι ο ετερόδοξος ως προς την Αγία Εκκλησία, ως προς τις εν ισχύει διατάξεις του άρθρου 3 τού Συντάγματος.
Γνήσιος Ορθόδοξος δεν μπορούν να είναι οι ψεύτες που εξαπόλυσαν ασύστολα ψεύδη στο ποίμνιο για να τους μαντρώσουν στο τμήμα των ετεροδόξων ήτοι των αιρετικών.

Οι καταπατητές της Αληθείας ουδεμία σχέση έχουν με την Αλήθεια, όπως το είπε ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Για ποία Πανορθόδοξη Μεγάλη Σύνοδο λοιπόν γίνεται η προετοιμασία;
-----------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Τό 2013 τό ἱστολόγιον "ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ" ἐδημοσίευσεν ἕν πολυσέλιδον κείμενον μέ τίτλον "Ἔρχεται μεγάλη θλῖψις εἰς τήν Ἐκκλησίαν." Μεταξύ ἄλλων, "προεφητεύετο" καί ὅτι θά προδώσουν τόσον οἱ ἐπίσκοποι τοῦ ν.ἑ. ὅσον καί αὐτοί τοῦ π.ἑ. Ἄν ἐνθυμοῦμαι καλῶς, ἡ διαχειρίστρια τῶν "ΑΤΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ" Κα Κ. Σουφλῆ ἐσημείωσεν τότε ὅτι συγγραφεῖς τοῦ κειμένου ἦσαν κάποιοι Ἁγιορεῖται, οἱ ὁποῖοι ἤθελον νά παραμείνουν ἀνώνυμοι. Τό κείμενον ἀπεδείχθη ὄντως "προφητικόν"! Διότι, πρῶτον, τό 2014 ἡ Σύνοδος τοῦ κ. Καλλινίκου ἔπεσεν εἰς αἵρεσιν μέ τήν ἑκουσίαν ὑπαγωγήν της εἰς τόν Ν. 4301/2014, πού, ὅπως ἔχει γραφῆ πολλάκις, εἶναι Σεργιανισμός, ἔμμεσος ἄρνησις πίστεως, ἀνατροπή τοῦ Εὐαγγελίου, καθώς καί ἀνατροπή αὐτῆς ταύτης τῆς ἐννοίας τῆς Ἐκκλησίας. Καί, προκειμένου νά φιμώσουν τόν λαόν, ἐφηῦρον τήν αἵρεσιν τοῦ "ἀλαθήτου τῆς Συνόδου," ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἐκδοχήν τῆς αἱρέσεως τοῦ "ἀλαθήτου τοῦ πάπα," ἐφόσον μέ τήν "ὁμολογίαν πίστεως" πού ὑπέβαλον εἰς τόν Καίσαρα ἀπαιτοῦν ἀπό τούς πιστούς νά πείθωνται προθύμως εἰς τήν Σύνοδόν των!!! Ἐξύβρισαν δέ ἀγρίως ὅσους προέβαλον ἀντιρρήσεις, ὡς "μωροφιλοδόξους," ὡς ἔχοντας δῆθεν προτεσταντικήν νοοτροπίαν, ἐπειδή θέλουν νά ἔχουν λόγον στά Ἐκκλησιαστικά ζητήματα κ.λπ. Δεύτερον, τό 2016, οἱ τοῦ ν.ἑ., μέ τήν ψευδο-σύνοδον τοῦ Κολυμβαρίου, ἐπεκύρωσαν καί συνοδικῶς τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ὄντως "προφητικόν," λοιπόν, τό κείμενον τοῦ 2013. Τούτων οὕτως ἐχόντων, καί ὅπως ὀρθότατα ἐπισημαίνει ὁ ἀδελφός Μαρῖνος εἰς τά ὡς ἄνω σχόλιά του, ἡ ἀναγγελία συγκλήσεως "Μεγάλης Συνόδου τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων" ὑπό τῆς Συνόδου "ΓΟΧ" τοῦ κ. Καλλινίκου δέν δύναται νά ἐκληφθῇ ὡς σοβαρά, καθότι οἱ ἴδιοι δέν εἶναι πλέον κἄν Ὀρθόδοξοι, ἀλλ' ἔχουν ὑποπέσει εἰς σχίσμα καί εἰς αἱρέσεις (Νομικός Οἰκουμενισμός τοῦ ν. 4301/2014, Σεργιανισμός κ.λπ.)!

Τὸν ἀπέλυσεν ὁ Πάπας τῆς Ἀνατολῆς!

Τὴν 29ην καὶ 30ὴν Αὐγούστου συνεδρίασεν ἡ περὶ τὸν Πατριάρχην Κων/λεως Σύνοδος, ἡ ὁποία μεταξὺ ἄλλων ἀπεφάσισε καὶ τὰ ἑξῆς:

«Κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν ἐργασιῶν ἀπεφασίσθη ἡ χορήγησις Ἀπολυτηρίου ἐκ τοῦ κλίματος τοῦ Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καὶ Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου πρὸς τὸν Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπον Χαριουπόλεως κ. Ἰωάννην, προσωπικῶς καὶ μόνον εἰς αὐτόν, συνεπείᾳ τοῦ ὁποίου τοῦτο μὲν οὗτος ἀπαλλάσσεται ὁριστικῶς ἐκ τῆς ἐν ταῖς παροικίαις ρωσσικῆς παραδόσεως ἐν Δυτικῇ Εὐρώπῃ μερίμνης αὐτοῦ, τοῦτο δὲ ἡ εὐθύνη τῶν ἐν Γαλλίᾳ Κοινοτήτων τῆς πρώην Ἐξαρχίας ἀνατίθεται ἐν σώματι εἰς τὸν οἰκεῖον Ποιμενάρχην Σεβ. Μητροπολίτην κύριον Ἐμμανουήλ, ὥστε ἐν τῇ ποιμαντικῇ αὐτοῦ εὐαισθησίᾳ νὰ ἀναλάβη τὴν ἐφ’ ἑξῆς πορείαν αὐτῶν…

-------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὁ Βαρθολομαῖος ἀπέλυσε τόν Ἰάκωβον "Ἀμερικῆς" τό 1996, τούς ἐπίσης "Ἀμερικῆς" Σπυρίδωνα (τό 1999) καί Δημήτριον (τό 2019), τώρα τόν "Χαριουπόλεως" Ἰωάννην, ἐκχωρεῖ αὐτοκεφαλίες εἰσπηδώντας εἰς δικαιοδοσίες ἄλλων Πατριαρχείων, χωρίς κἄν νά συνεννοηθῇ προηγουμένως μέ τά οἰκεῖα Πατριαρχεῖα, ποδοπατεῖ τούς ἱερούς Κανόνας ὅπου βρεθεῖ καί ὅπου σταθεῖ, γιά τούς ὁποίους μάλιστα ἔχει προτείνει ν' ἀλλάξουν καί νά γίνουν ἀκριβῶς ἀντίθετοι ἀπ' ὅ,τι εἶναι τώρα (βλ. τήν Διδακτορικήν του διατριβήν, 1970, σελ. 73), γιά τούς μετά τό Σχίσμα τοῦ 1054 Ἁγίους λέγει ὅτι ἦσαν "θύματα τοῦ ἀρχαικάκου ὄφεως," ἐπειδή διετήρησαν τό Σχίσμα, καί πάει λέγοντας. Ἐσχάτως, οἱ περί αὐτόν ψευδο-επίσκοποι, καί δή ὁ "Περγάμου" Ἰώάννης Ζηζιούλας, προσπαθοῦν ν' ἀποδείξουν θεολογικῶς τό "πρωτεῖον" τοῦ Βαρθολομαίου, εἰσάγοντες πρός τοῦτο μίαν φρικτήν αἵρεσιν, χιλιαστικῆς φύσεως, ὅτι δῆθεν ὑπάρχει πρωτεῖον (τοῦ Θεοῦ Πατρός) καί στήν Ἁγίαν Τριάδα!!! Κατ' αὐτούς, λοιπόν, τέρμα εἰς τό Ὁμοούσιον τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἐφόσον ἡ νέα αὐτή αἵρεσις βοηθεῖ ὄχι μόνον ν' ἀνακηρυχθῇ "πρῶτος" ὁ Βαρθολομαῖος εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἀλλά καί νά προωθηθῇ ἡ Πανθρησκεία, μέσῳ τοῦ ψευδο-δόγματος τῶν "τριῶν Ἀβραμιαίων μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν," ἤτοι τοῦ Χριστιανισμοῦ, τοῦ Μωαμεθανισμοῦ καί τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ. Φαντάζομαι ὅτι ὁ ἀρχαίκακος ὄφις ἔχει στήσει πάρτυ μέ τίς τόσες ἐπιτυχίες τῶν τυφλῶν ὀργάνων του καί κυρίως μέ τήν συμπόρευσιν τῶν "ὀρθοδόξων" μέ αὐτούς, γιά νά μήν γίνῃ δῆθεν διοικητικόν σχίσμα, ἐνῷ ὑπάρχει ἤδη ἀπό τό 1924 καί διευρύνεται συνεχῶς τό ἑορτολογικόν σχίσμα καί βεβαίως τό σχίσμα πίστεως (Οἰκουμενισταί ἔναντι Ἀντι-οικουμενιστῶν)!!!

Το πνεύμα του κόσμου και το πνεύμα του Χριστού. --- Του Φώτη Κόντογλου.

Αυτό που γίνεται σήμερα ανάμεσα στον Πάπα και στον Πατριάρχη για να σμίξουνε ο Παπισμός με την Ορθοδοξία ή καλύτερα για να υποταχθή η Ορθοδοξία στον Πάπα, γίνεται με το πνεύμα του κόσμου κι΄ όχι με το πνεύμα του Χριστού. Και ποιος λοιπόν είναι ο κόσμος κατά το Ευαγγέλιο, και το πνεύμα του κόσμου;  Είναι ο κόσμος της αμαρτίας που τον λέγει η Γραφή και «παρόντα αιώνα». Κόσμος είναι το σαρκικό και υλικό φρόνημα που ό,τι κάνει το κάνει στόνομα του ανθρώπου και για τον σαρκικόν άνθρωπο, μη λογαριάζοντας καθόλου τον πνευματικό. Ο Ευθύμιος Ζυγαβηνός, που στάθηκε σοφός στην εξήγηση της Αγίας Γραφής, γράφει:

Τα «κεράτια» της Δύσεως δεν είναι τροφή θεοπλάστων ανθρώπων.

Φρονούμεν ότι το αίτιον εις το να μη βλέπωμεν διαφοράς μεταξύ Ορθοδοξίας και των έξω αυτής αιρετικών, είναι η απώλεια της αισθήσεως του καταυγάζοντος την Εκκλησίαν του Χριστού Θαβωρίου φωτός. Όσον απομακρυνόμεθα από την λάμψιν του, τόσον τα κριτήριά μας υποχωρούν. Και κατόπιν διαπορούμεν φυσικώτατα: Έχομεν διαφοράς; Ποίας;

Και όντως αι διαφοραί αίρονται, ημών κατερχομένων. Αλλ’ ο κόσμος, οι λαοί, διψούν δια Θεόν. Διψούν δι’ ελευθερίαν ψυχής υπέρ τα σχήματα και τα εγκόσμια ακάθαρτα ύδατα. Πεινούν δια τον ουράνιον άρτον της Ορθοδοξίας. Τα «κεράτια» της Δύσεως δεν είναι τροφή θεοπλάστων ανθρώπων. Είναι τροφή ζώων έστω λογικών. Αλλ’ ο Χριστιανισμός είναί τι πέραν της λογικής, είναι πίστις. Και η προσπέλασις εις την περιοχήν της πίστεως δεν γίνεται δια της λογικής, αλλά δια της καρδίας.

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ -- του Κων/νου Αθ. Οικονόμου δασκάλου –συγγραφέα

ΟΡΙΣΜΟΣ: Υποκρισία είναι η απόκρυψη των αληθινών αισθημάτων και σκέψεων, δηλαδή η προσποίηση. Υποκρισία είναι όταν λέω ένα πράγμα αλλά κατά βάθος πιστεύω κάτι άλλο, όταν φανερώνω ένα πρόσωπο αλλά κατά βάθος είμαι κάποιος άλλος. Οι τόσο κοινοί στο νεοελληνικό μας λεξιλόγιο όροι υποκριτής και υπόκριση προέρχονται από το αρχαίο ελληνικό θέατρο, όπου δηλώνουν τον ηθοποιό και την επί σκηνής τέχνη του, αντίστοιχα. Όταν χρησιμοποιώ την ηθοποιϊα στην καθημερινότητα και στις σχέσεις μου με τους συνανθρώπους, είμαι υποκριτής.

Η υποκρισία, με άλλα λόγια, είναι το αντίθετο της γνησιότητας και της ειλικρίνειας. Ένας άνθρωπος πέφτει στην κατάσταση της υποκρισίας όταν προσπαθεί να διατηρήσει μια εξωτερικά καλή εικόνα του εαυτού του προς τους άλλους, χωρίς ταυτόχρονα να φροντίζει ώστε και εσωτερικά να είναι αυτός ο καλός άνθρωπος που θέλει να φαίνεται ότι είναι.

Οι αρχαίοι Έλληνες ουδέποτε εκτιμούσαν την υποκρισία. Έτσι ο σοφιστής Γοργίας έλεγε: