ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

Τη αυτή ημέρα, Κυριακή Τετάρτη από του Πάσχα, του ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ μνείαν ποιούμεθα και το εις αυτόν εορτάζομεν θαύμα.                                             

Το θείον τούτο θαύμα της παρά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού θεραπείας του Παραλύτου εορτάζομεν κατά την παρούσαν Κυριακήν, διότι και ο Χριστός καθ’ ον χρόνον οι Εβραίοι εώρταζον την ιδικήν των Πεντηκοστήν, εις εκείνας τας ημέρας ετέλεσεν αυτό το παράδοξον θαύμα, καθώς το διηγείται ο θείος Ευαγγελιστής Ιωάννης εις το πέμπτον κεφάλαιον του κατ’ αυτόν Ιερού Ευαγγελίου. Εν τω κεφαλαίω τούτω λέγει ο θείος Ιωάννης, ότι ο Κύριος αναβάς εις τα Ιεροσόλυμα κατά τας ημέρας της Πεντηκοστής, ήλθε πλησίον της κολυμβήθρας την οποίαν είχε κτίσει ο Σολομών και ήτις ευρίσκετο προς το μέρος της πύλης της ονομαζομένης προβατικής.

Οικουμενισμός : Το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν τόπω αγίω!

Διδάγματα από την Αρχαία Ελλάδα *** Η Απολογία της Αντιγόνης. Η τραγωδία της ευσέβειας έναντι της κρατικής εξουσίας.

Το αριστούργημα του Σοφοκλή, Αντιγόνη, γράφτηκε το 441 π.Χ. και επί 2500 περίπου χιλιάδες χρόνια, επηρεάζει την σκέψη του Ευρωπαίου πολίτη και εμπνέει την τέχνη σε όλες τις εκφάνσεις της.

Η μορφή της Αντιγόνης με τη γενναιότητα της νεανικής της ηλικίας έγινε αντικείμενο μελέτης του Έλληνα μαθητή, καθώς αποτελεί πρότυπο που εκφράζει πανανθρώπινες και διαχρονικές αξίες, όπως η αξιοπρέπεια, η ελευθερία, το καθήκον, η υποχρέωση για αντίσταση στην προσπάθεια επιβολής τυραννικών καθεστώτων.

Ταυτόχρονα υπενθυμίζει στους ανθρώπους την ιερότητα των συγγενικών δεσμών, τη συνέπεια και τη συμφωνία των πράξεων με τις πεποιθήσεις αλλά και την υποχρέωση της αντίστασης και αντίδρασης έναντι απολυταρχικών κυβερνήσεων. Άρα ο μύθος της Αντιγόνης έχει θρησκευτική, κοινωνική και πολιτική διάσταση.

Χριστός Ανέστη- PASCHA - Τhe Sunday of the Resurrection

Τη Ι΄ (10η) Μαϊου μνήμη του Αγίου Αποστόλου ΣΙΜΩΝΟΣ του Ζηλωτού.

Σίμων ο Άγιος Απόστολος είναι ο ίδιος εκείνος όστις και Ναθαναήλ ονομάζεται, καταγόμενος εκ Κανά της Γαλιλαίας, λέγεται δε ότι ούτος ήτο και ο νυμφίος του εν Κανά γάμου, εις τον οποίον προσκληθείς ο Κύριος μετά των μαθητών Αυτού μετέβαλε το ύδωρ εις οίνον. Όθεν, ιδών ο Σίμων το θαύμα τούτο, αφήκε νύμφην και γάμον και οικίαν και ηκολούθησε τω Χριστώ, τω φίλω και θαυματουργώ και νυμφαγωγώ και Νυμφίω των καθαρών ψυχών.

Κερδοσκόποι σέ βάρος τής Υγείας -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Ένας θάνατος, μιά ΕΚΤΑΚΤΗ είδηση

Δέν πέθανε από covid-19, όπως είπε ο κ. Λοβέρδος, ο.Δ. Κρεμαστινός. Πέθανε από ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, επί εδάφους υπαρχόντων άλλων προβλημάτων υγείας. Προβλήματα που καθιστούσαν ανεπαρκές τό ανοσοποιητικό του σύστημα. Αυτό δηλώνεται μέ τά «υποκείμενα νοσήματα» καί τήν πολυοργανική βλάβη, η οποία επιφέρει τόν θάνατο από covid-19.

Έτσι, στήν περίπτωση τής λοίμωξης από covid-19, η κατάσταση τής βεβαρυμένης υγείας τού Δ. Κρεμαστινού, δηλαδή τού ανοσοποιητικού του συστήματος, επιβαρύνθηκε ακόμη περισσότερο, μέ αποτέλεσμα, εκτός αυτής τής λοίμωξης (από τόν κορονοϊό) νά προσβληθεί καί από ανθεκτικό (ή ανθεκτικά) ενδονοσοκομειακό μικρόβιο. Πώς, λοιπόν, η παραπληροφόρηση τού in.gr.αποφαίνεται εκτάκτως (!) ότι πέθανε από κορονοϊό ;

Το Άγιον Όρος τότε, το 1970 και τώρα το 2006....

ΕΚΦΡΑΖΕΙ  ΤΗΝ  ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ  ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΝ

Και ιδού η ιστορική συνέπεια και συνέχεια! Εν ημέραις πονηραίς εξάλλου Οικουμενισμού, εν ημέραις, καθ΄ ας επιχειρείται εν σχήματι ανυπόπτω και προσχήματι εξαπατώντι, να καταβυθισθή η ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ της Ορθοδοξίας, εις τα μαύρα ύδατα της πλάνης και της αμφιβολίας, προκειμένου να προβληθούν εις την θέσιν της Ορθοδοξίας τα Βααλίμ της πορνικής Αστάρτης, τουτέστιν της νέας Οικουμενιστικής θρησκείας, της πλέον αδιστάκτου αθεϊας, ορθούνται ως γίγαντες οι ταπεινοί Μοναχοί του Αγίου Όρους, δια να προλάβουν την συμφοράν! Και ενώ Πατριάρχαι επιορκούν, Αρχιερείς ορρωδούν, Θεολόγοι πτύσσουν, κόλακες και παράσιτα επαινούν, οι Αγιορείται αποκόπτουν το μνημόσυνον του ονόματος του Πατριάρχου ως αιρετικού και ετοιμάζουν παναγιορειτικόν συναγερμόν προς αποσόβησιν του ολέθρου. Τόσον το «εγκυκλιώδες Γράμμα» της Ιεράς Κοινότητος, όσον και αι απαντήσεις των Ιερών Μονών παρέχουν ευθύν και αλάνθαστον τον Ορθόδοξον προσανατολισμόν. Οι πάντες έχομεν εστραμμένα τα βλέμματα προς την κορυφήν του Άθωνος, εν πεποιθήσει ότι επέστη η ιστορική στιγμή του Ορθοδόξου Μοναχισμού, να δώση το σύνθημα της αγίας μάχης. Ο αγιορειτικός Μοναχισμός σήμερον, δι΄ όσων ενεργεί, εκφράζει την Ορθόδοξον Συνείδησιν.

«Ορθόδοξος Τύπος» αριθμ. φ. 128.

Το Περιβόλι της Παναγίας
αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας !!!

Του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.


«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1)


Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!

Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!

Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!
Δεν διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των ι. Κανόνων της Εκκλησίας.
Αντίθετα επιβράβευσε τις πατριαρχικές αυτές αντορθόδοξες ενέργειες με τη διακήρυξη της ευλαβείας της στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου!

Έτσι οι φύλακες της Ορθoδόξου Παραδόσεως, οι πυλωροί της προστασίας και διασφαλίσεως του κύρους των Ι. Κανόνων της Εκκλησίας, εγκατέλειψαν τη θέση τους!
Αρνήθηκαν τον εαυτό τους.

Άφησαν ξέφραγο και απροστάτευτο τον αμπελώνα του Κυρίου και συσχηματίσθηκαν με τον νυν αιώνα του οικουμενισμού, του κακόδοξου χριστιανικού συγκρητισμού.

Ευθυγραμμίσθηκαν με τους νεοεποχίτικους νόες κληρικών και λαϊκών θεολόγων, αρνητών της αληθείας της Μίας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, της Εκκλησίας των ι. Αποστολικών και Συνοδικών Κανόνων, της Πατερικής Παραδόσεως!

Η στάση αυτή της πνευματικής ηγεσίας του Αγίου Όρους αποστερεί σήμερα από την Ορθόδοξη Εκκλησία το φρουρό και φύλακα των παραδεδομένων αληθειών της πίστεως και της διδασκαλίας της.

Σήμερα έπαυσε να είναι το Άγιο Όρος εγγύηση και στήριξη Ορθοδοξίας, έπαλξη παρατάξεως μαρτύρων και ομολογητών Ορθοδοξίας.

Σήμερα το Άγιο Όρος, μοιάζει με αποσαθρωμένο από τον οικουμενισμό και την αίρεση οπωροφυλάκιο, μνημείο πλέον αγιορειτικής εγκαταλείψεως του περιβολιού της Παναγίας!

Το θλιβερό αυτό γεγονός συμβαίνει σήμερα, σε ώρα και στιγμή προχωρημένης αποδυναμώσεως της Ορθοδοξίας από ζωτικές και άγρυπνες δυνάμεις μαρτυρίας και ομολογίας, δεδομένου ότι, σήμερα, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι και

Πατριάρχες αλλά και κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι, μεταποιούμενοι αλαζονικώς σε τάξη εκκλησιαστικής οικουμενικής συνόδου, αποφθέγγονται άρρητα ρήματα κακοδοξίας, «επ’ αγαθώ» της Ορθοδοξίας!

Αιρετικές χριστιανικές κοινότητες αναγνωρίζονται σήμερα ως εκκλησίες, συλλειτουργίες με τους πάσης φύσεως αιρετικούς και συμπροσευχές βαπτίζονται ως αγαπητικές σχέσεις και κάθε ορθόδοξη αλήθεια παραπέμπεται στον κάλαθο του οικουμενισμού, για επανερμηνεία με τα νέα δεδομένα της μετανεωτερικότητας, η οποία απαιτεί τον επαναπροσδιορισμό των πάντων στη θεολογία και γενικώς στη ζωή της Εκκλησίας!

Σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα της οικουμενιστικής λαίλαπας, δεν έστερξαν οι αγιορείτες ηγούμενοι να αναδειχθούν· «θεία παρεμβολή και θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου»!

Παραδόθηκαν στη δειλία και το φόβο της μαρτυρίας, με το…αιρετικό πρόσχημα της ευλαβούς υπακοής στο πρόσωπο του Πατριάρχου!

Έτσι μετέτρεψαν την πνευματική τους ηγεσία σε αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο του περιβολιού της Παναγίας!

Έκαναν την επιλογή τους!

Επέλεξαν την συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!

Ο άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) εχαρακτήρισε την Ρωσικήν απόφασιν της μυστηριακής κοινωνίας με τους Παπικούς το 1970, με τας εξής φράσεις:

«Η απόφασις-ενέργεια της Ρωσικής Εκκλησίας είναι ό,τι η προδοσία του Ιούδα. Ναι! Είναι φοβερόν να είναι κανείς άνθρωπος και να καταπατή τον Θεάνθρωπον! Όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο παρά φρικτή πνευματική αυτοκτονία. Εις αυτό οδηγεί ο άθεος Οικουμενισμός!».

ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΠΕΘΑΜΕΝΟΣ: - ΠΡΟΣΟΧΗ... ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ -- π. Γεώργιος Αγγελακάκης

https://agiooros.org/viewtopic.php?f=43&t=15437

«Καιρός τού ποιήσαι» -- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Η Άγκυρα διεξάγει και επιτείνει συνεχώς έναν υβριδικό πόλεμο εναντίον μας με καίριο όπλο τους λαθρομετανάστες. Η ελληνική Κυβέρνηση έδειξε προς στιγμήν ότι συνειδητοποιεί την πραγματικότητα. Αλλά όπως συμβαίνει με τα φωτεινά διαλείμματα υπήρξε και αυτό βραχείας διαρκείας. Οι λαθρομετανάστες της υφηλίου που καταλήγουν εδώ, βαφτίζονται χωρίς διάκριση «πρόσφυγες», ζητούν και λαμβάνουν άσυλο στην Ελλάδα, η οποία εποικίζεται από αλλοεθνείς και αλλοθρήσκους που δεν έχουν καμία εθνοτική ή πολιτισμική σχέση με τον Ελληνισμό, πολλοί δε από αυτούς είναι σφόδρα πιθανόν ότι είναι Τζιχαντιστές.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ»; -- Χρήσιμες ὑπενθυμίσεις -- Τοῦ Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Ἀναφερόμενοι στόν ὅρο «Νέα Ἐποχή » ἤ Ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου, ἐννοοῦμε τήν παρουσία ἑνός παγκόσμιου φαινομένου, ἀντιχριστιανικοῦ ὡς πρός τό χαρακτήρα, ἀποκρυφιστικοῦ ὡς πρός τήν προέλευση καί πολυσύνθετου ὡς πρός τή διάρθρωση. Ἕνα κίνημα τό ὁποῖο ἔχει ἤδη διαβρώσει μέ τίς ἀντιλήψεις του καί τίς πρακτικές του, πολλά ἑκατομμύρια ἀνθρώπων καί δραστηριοτήτων τοῦ ἀνεπτυγμένου κόσμου. Στό κίνημα αὐτό, συστεγάζονται καί ἀλληλοπεριχωροῦνται ὁ ἀποκρυφισμός σέ μιά ποικιλία ἐκδηλώσεων του, ὁ νεογνωστικισμός , ἡ ἀστρολογία, ἀνατολικές θρησκευτικές δοξασίες καί πρακτικές, ἡ ὕπνωση, οἱ κάρτες ταρώ, ἡ ἀριθμοσοφία, ἡ ἐπικοινωνία μέ πνεύματα, ἡ ἔκσταση, ἡ οὑφολογία, ὁ ὁραματισμός, ἡ θετική σκέψη, οἱ ἀνορθόδοξες "θεραπευτικές" μέθοδοι, ὁ νεοπαγανισμός, ἡ ψευδοεπιστήμη κυρίως μέ μανδύα ψυχολογίας κ.ἄ. Ἕνα κίνημα γιά τό ὁποῖο Ἕλληνες θιασῶτες καί ἐκφραστές του ἀναφέρουν ὅτι:

Εἰς σὲ ἐλπίζων, μὴ ἀστοχήσω.

Κυρία μου, καὶ πρὸς τὸν Θεόν μου ἀκοίμητος προστασία καὶ ἀκαταίσχυντος. Ἴδε τὴν πίστιν μου, καὶ τὸν πόθον τὸν ἔνθεόν μου, καὶ ὡς ἔχουσα τὸ συμπαθὲς καὶ τὸ δύνασθαι, οἷα δὴ Θεοῦ Μήτηρ, τοῦ μόνου ἀγαθοῦ καὶ ἐλεήμονος, δέξαι τὴν παναθλίαν μου ψυχὴν καὶ ἀξίωσον αὐτήν, διὰ τῆς Σῆς μεσιτείας καὶ ἀντιλήψεως, τῆς δεξιᾶς μερίδος τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ καὶ τῆς καταπαύσεως τῶν ἐκλεκτῶν καὶ ἁγίων Αὐτοῦ, ὅτι οὐκ ἔχω πλήν Σου βοηθόν, οὐδὲ ἀντίληψιν. Εἰς Σὲ ἐλπίζων, μὴ ἀστοχήσω. Εἰς Σὲ καυχῶμαι· μὴ διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας καὶ ἀνομίας ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ’ ἐμοῦ τοῦ ἀναξίου δούλου σου· ἔχεις γὰρ τὸ θέλειν καὶ δύνασθαι, ὡς τὸν ἕνα τῆς Τριάδος ἀρρήτως γεννήσασα.

Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

O λαός του Θεού κοιμάται ήσυχος, αφού δεν ακούει από τους φύλακες καμμιά φωνή εγρηγόρσεως και κινδύνου.

Ουδέποτε εις την ιστορίαν της Εκκλησίας κακόδοξοι ποιμένες εκινήθησαν τόσο άνετα και έπληξαν τόσο βάναυσα το σώμα και την αλήθειαν της Εκκλησίας όσο τα τελευταία 35 χρόνια! Όχι μόνον κατώρθωσαν να προδίδουν άνευ καμμιάς αντιδράσεως, αλλά να κάνουν και τους διοικούντας το Άγιον Όρος πειθήνια όργανά των, υπασπιστάς και προασπιστάς της πολιτικής των, ώστε αυτοί οι ίδιοι οι Αγιορείται να καταδιώκουν τους συναδέλφους των, τους ελαχίστους που ετόλμησαν τελικώς να σπάσουν το φράγμα της σιωπής και της ενόχου ανοχής και να ομολογήσουν αρρενωπά, ότι δεν ακολουθούν πλέον τον ψευδοποιμένα του Φαναρίου. Και τα χρόνια κυλούσαν. Η αίρεσις εγιγαντούτο καθημερινώς ενώ οι υπεύθυνοι της Ιεράς Κοινότητος και λοιποί καθηγούμενοι των Μονών συζητούσαν και έγραφαν για τον Μακρυγιάννη και την ελληνική γλώσσα, συνεχώς δε εντός και εκτός του Όρους εκήρυτταν για το αναγκαίον της..…νήψεως και το υπερβάλλον του ..…μυστικού γνόφου της ανατολικής Θεολογίας…                                                                         
Εν τω μεταξύ ο λαός του Θεού κοιμάται ήσυχος, αφού δεν ακούει από τους φύλακες καμμιά φωνή εγρηγόρσεως και κινδύνου.