Πάντοτε μεν, μάλιστα δε σήμερον είναι αναγκαία η ομολογία της Ορθοδόξου Πίστεως και η μαρτυρία της αποκεκαλυμμένης αληθείας υπό παντός πιστού, χάριν της σωτηρίας εαυτού και του πλησίον. Ούτε μόνη η πίστις, ούτε μόνη η αγάπη, ουδέ πίστις και αγάπη ομού συνιστούν τον πιστόν, εάν δεν υπάρχη και η ομολογία. Τότε ο Χριστιανός είναι ωλοκληρωμένος και ευάρεστος ενώπιον του Κυρίου, όταν εν αυτώ, ως λέγει ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης, «και η πίστις της ομολογίας προλάμπη και η αγάπη τη πίστει συμπλέκηται» (PG, 44, 928). Η ανακήρυξις της αληθείας και η ομολογία της ευσεβείας, τονίζει ο Συμεών Θεσσαλονίκης είναι αναγκαία, και ο θεμέλιος παντός πιστού (PG, 155, 36). Δεν πρέπει να σιωπώμεν το φρόνημα της αληθείας, γράφει ο Μ. Αθανάσιος, αλλά να το διαγγέλωμεν μεγαληγόρως (ΒΕΠΕΣ, 30, 205). Ο Μ. Βασίλειος εφιστά την προσοχήν, μήπως «ένοχοι του αίματος των υπό της αμαρτίας τεθανατωμένων δια της σιωπής ευρεθώμεν» (PG, 31, 1512). O δε άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς κατατάσσει την απουσίαν της ομολογίας εις «τρίτον αθεϊας είδος».
Η Προσευχή έκχυσις της ψυχής -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.
Στην ιστορία πολλών προσώπων της Παλαιάς Διαθήκης βρίσκουμε διδακτικές εικόνες και ορισμούς της προσευχής. Ο Ιακώβ π.χ. μας διδάσκει ότι η προσευχή είναι πάλη με τον Θεό. Ο Μωϋσής και ο Ηλίας μας δείχνουν ότι προσευχή είναι μία συνεχής συνομιλία και ένας ζωντανός διάλογος μαζί του. Ο Δαβίδ νιώθει την προσευχή ως θυμίαμα, που αναδίδεται από την φλογισμένη ευγνώμονη καρδιά. Αλλά το άρθρο αυτό θα σταθεί στην ωραιότατη εικόνα της προσευχής, που μας δίνει η Άννα, η μητέρα του προφήτη Σαμουήλ. Είχε ΄ρθεί με κατώδυνη ψυχή και δάκρυα στα μάτια προς τον Κύριο, να του ζητήσει μέσα απ΄ τα στείρα σπλάγχνα της ένα παιδί γι΄ Αυτόν. Ανάβλυζαν από την καρδιά της τα λόγια της προσευχής και κινούσαν τα χείλη της, αλλά χωρίς φωνή· φώναζε και βοούσε η ψυχή της.
ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ
Ὁ Θεοτοκόφιλος Ἅγιος Γρηγόριος διδάσκει ὅτι ὁ Θεὸς
θέλοντας νὰ δημιουργήσει, νὰ ζωγραφίσει μία εἰκόνα, ἕνα πίνακα, πάνω στὸν ὁποῖο
θὰ ἦταν συγκεντρωμένα ὅλα τὰ καλά, ἕνα κρᾶμα ὅλων τῶν θείων καὶ ἀνθρωπίνων
χαρισμάτων, στολίδι καὶ καλλονὴ καὶ τοῦ ὁρατοῦ καὶ τοῦ ἀοράτου κόσμου, ἀπὸ τὴν ὁποία
εἰκόνα θὰ ἀποδεικνυόταν καὶ ἡ δύναμη τοῦ δημιουργοῦ της ὡς καλλιτέχνου, κατασκεύασε
τόσο πάγκαλη τὴν Θεοτόκο, ἀφοῦ συγκέντρωσε ἐπάνω της ὅλα τὰ καλὰ τῶν ἀνθρώπων καὶ
τῶν ἀγγέλων.
Τη ΙΘ΄ (19η) του Αυγούστου, μνήμη του Οσίου και θεοφόρου πατρός ημών ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ του Νέου του θαυματουργού, του εν τω όρει της πόλεως Ναούσης ασκήσαντος.
Θεοφάνης ο Όσιος Πατήρ ημών ο Νέος εγεννήθη εις Ιωάννινα περί τας αρχάς της ΙΣΤ΄ εκατονταετηρίδος μ.Χ. εκ γονέων ευσεβών, υφ ων και ανετράφη εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Υπό θείου δε εμπνεόμενος ζήλου, κατά την ενηλικίωσιν αυτού αποχαιρετήσας τα φθαρτά και γήϊνα μετέβη εις το αγιώνυμον Όρος του Άθωνος, περιελθών δε τας εν αυτώ Ιεράς Μονάς και Σκήτας των Πατέρων εξέλεξε την Μονήν του Δοχειαρίου, ένθα γενόμενος Μοναχός διήγεν οσίως και εναρέτως τον βίον του, φιλαδέλφως δε αγαπών τους συνασκουμένους πατέρας και αδελφούς της Μονής, και υπ’ αυτών αμοιβαίως ανταγαπώμενος εξελέγη μετ’ ολίγον Ηγούμενος αυτών και της ιεράς Μονής επιστάτης.
ΠΑΝΤΟΤΕ Η ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
O Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος «Προς τον Θεόδουλον»
«
Όπως είναι αδύνατο να περάση κανείς μεγάλον πέλαγος χωρίς μεγάλον πλοίον, έτσι
είναι αδύνατον να διώξη κανείς την προσβολή ενός πονηρού λογισμού χωρίς την
επίκλησιν του Ιησού Χριστού».
Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΕΡΟΣ ΑΛΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Ο «Οικουμενιστής» Πατριάρχης Σερβίας κ. Γερμανός εις μήνυμα το οποίον υπογράφει μετά των άλλων Προέδρων του Παγκοσμίου Συμβουλίου «Εκκλησιών», διακηρύσσει την πεποίθησίν του ότι αι «Χριστιανικαί» κοινότητες αποτελούν πάσαι μέρος της μιάς μεγάλης Χριστιανικής Εκκλησίας!! Δηλ. και η Ορθόδοξος Εκκλησία κατά τον Μακαριώτατον Πατριάρχην Σερβίας είναι απλώς μία «κοινότης», η οποία αποτελεί μέρος της Χριστιανικής Εκκλησίας, συμφώνως προς την αιρετικήν διδασκαλίαν της «θεωρίας των κλάδων». Το μήνυμα δε αυτό του κ. Γερμανού είχε δυσμενείς επιπτώσεις και μεταξύ των αδελφών Ορθοδόξων της Σερβίας. Πληροφορούμεθα δε χαρακτηριστικώς ότι ο γνωστός μέγας Σέρβος Θεολόγος π. Ιουστίνος Πόποβιτς, το κατέκρινε, έπαυσε δε πάσαν εκκλησιαστικήν επικοινωνίαν μετά του κακοδόξου Πατριάρχου και παραμένει «έγκλειστος» εις το ησυχαστήριόν του προσευχόμενος εις τον Θεόν υπέρ της Εκκλησίας. Το σχετικόν απόσπασμα του αιρετικού μηνύματος έχει ούτω: «Και η βιαία Πνοή της ανανεώσεως θα πνεύση εις το μέγα πεδίον της Εκκλησίας καθώς και εις εκάστην των κοινοτήτων αυτής· διότι αύται δεν είναι απλαί διοικητικαί ενότητες, αλλ΄ αποτελούν πάσαι μέρος της μιάς μεγάλης Χριστιανικής Εκκλησίας».
Οι Πρόεδροι του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών.
Πάστωρ Visser’t Hooft, επίτιμος Πρόεδρος, Γενεύη, Ελβετία.
Κυρία Kiyoka Cho, Τόκυο Ιαπωνία.
Πατριάρχης Γερμανός, Βελιγράδιον Γιουγκοσλαβία.
Επίσκοπος Hanns Lije Αννόβερον Γερμανία κ.ά.
«Ου συγχωρεί συγκατάβασις…»
Η Ορθόδοξος Θεολογία, εχομένη στερρώς της φωνής του αγίου Μάρκου του Ευγενικού, του απορρίπτοντος πάντα συμβιβασμόν περί την Ορθόδοξον πίστιν, ουδέποτε θα καταλήξη εις προδοσίαν της Ορθοδοξίας. Οι εκ των Ορθοδόξων Θεολόγοι διστάζοντες να χαρακτηρίσουν αιρετικούς τους ρωμαιοκαθολικούς και ερωτοτροπούντες προς την παπικήν Εκκλησίαν, δεν πρέπει να αγνοούν τον λόγον του στύλου της Ορθοδοξίας Μάρκου Ευγενικού περί της αιρετικής λατινικής διδασκαλίας: «Αίρεσις, γράφει, εστί και ούτως είχον αυτήν και οι προ ημών, πλην ουκ ηθέλησαν θριαμβεύειν τους λατίνους ως αιρετικούς, την επιστροφήν αυτών εκδεχόμενοι». Παρήλθον όμως έκτοτε πέντε περίπου αιώνες και οι ρωμαιοκαθολικοί όχι μόνον δεν επέστρεψαν εις την Ορθόδοξον πίστιν, αλλ΄ εξηκολούθησαν «πλανώντες και πλανώμενοι» και προσθέτοντες εις τας παλαιάς και τας νέας αιρετικάς διδασκαλίας.
Αρχιμ.
Σπυρίδων Μπιλάλης «Ορθοδοξία και Παπισμός», τόμος Β΄ σελ. 514.
«ΕΝΩΣΙΣ» DE FACTO
Ύπνον νήδυμον καθεύδουν όσοι, ακόμη, αφελείς έχουν την εντύπωσιν, ότι μία Σύνοδος Πανορθόδοξος, συγκαλουμένη, θα θέση τέρμα εις το «ενωτικόν» όργιον του Πατριάρχου Αθηναγόρα και των Οικουμενιστών. Μίαν τοιαύτην Σύνοδον, ευάλωτον άλλωστε και αυτήν, δεν έχουν την υπομονήν να αναμένουν οι Οικουμενισταί. Αδίστακτοι, ασυγκράτητοι εις την επιχειρουμένην και σχεδιαζομένην συνωμοσίαν, επιδιώκουν να «ξεπεράσουν» το ενδεχόμενον μιας νέας Φερράρας-Φλωρεντίας! Δι΄ αυτό και ο πρωτεργάτης του Οικουμενισμού Πατριάρχης Αθηναγόρας διακηρύσσει: «Ως ο ατυχής χωρισμός των δύο αδελφών Εκκλησιών εν έτει 1054 εγένετο ουχί δια συνοδικής τινος αποφάσεως ή παπικής τοιαύτης, αλλ΄ εκ των πραγμάτων – de facto, –oύτω και η ένωσις δει όπως γίνη de facto και ουχί δια τινος αποφάσεως». («Αρχείον Εκκλησιαστικού και Κανονικού Δικαίου» έτος ΚΕ, τεύχος 1ον, σελ. 7). Πρέπει, λοιπόν, οι Ορθόδοξοι να ξυπνήσουν, να παραταχθούν ως εις μάχην και να καταλάβουν θέσεις επί των επάλξεων της Ορθοδοξίας. Καιρός να επισημανθή Πανορθόδοξος Συναγερμός.
«Ορθόδοξος
Τύπος» αριθμ. φ. 127.
Σχόλιο του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητού Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
@ 17 Αυγούστου 2020 - 4:13 μ.μ.:
«Ωστόσο ακόμη και αν είχαν επιβάλει το κοινό ημερολόγιο η αίρεση για να επικρατήσει έπρεπε οι ορθόδοξες Εκκλησίες να είχαν εκκλησιαστική κοινωνία με τους αιρετικούς γιατί το κοινό ημερολόγιο από μόνο του δεν ήταν ικανό να μας ρίξει στην αίρεση όπως είναι κατανοητό. Δυστυχώς δεν θέλουν να παραδεχτούν αυτή τη αλήθεια ... Είναι λοιπόν απίστευτο σήμερα ακόμα και ένας καθηγητής να μην θέλει να κατανοήσει ότι το ημερολόγιο δεν αποτελεί από μόνο του αίρεση ούτε μπορεί να προωθήσει την παναίρεση του Οικουμενισμού χωρίς την δημόσια εκκλησιαστική κοινωνία με τους αιρετικούς που σήμερα βλέπουμε... Πως παιδαγωγεί και διδάσκει τα παιδιά μας διαστρεβλώνοντας τόσο χυδαία την αλήθεια της Πίστεώς μας και ποια ιδιοτελεί συμφέροντα υπηρετεί;»
Ἀπάντησις: Εὐστάθιε Μοσχοβίτη (κάνω λάθος;), αὐτά τά ἔχεις γράψει πολλές φορές μέχρι τώρα, ἄλλοτε μέ κεφαλαῖα γράμματα καί ἄλλοτε μέ μικρά, γιά νά μήν σβήνῃ ὁ διαχειριστής τά ψευδῆ, συκοφαντικά καί ἐμπαθῆ σχόλιά σου. Ὅπως σοῦ ἔχω ἀποδείξει πολλές φορές, δέν ὑπάρχει οὔτε ἀλήθεια οὔτε λογική στά κείμενά σου, παρά μόνον ἐμπάθεια, ὕβρις καί συκοφαντία. Προφανῶς, ἐπειδή γράφεις πολλά ψεύδη ταυτοχρόνως, ἔχεις χάσει κι ἐσύ ὁ ἴδιος τόν συνειρμόν τῶν σκέψεών σου καί καταντᾶς νά γρἀφῃς ἀσυναρτησίες, μόνον καί μόνον γιά νά φαίνεται στούς ἁπλοϊκούς ἀναγνώστας ὅτι δῆθεν ἀνατρέπεις αὐτά πού γράφω.
Πρῶτον, τί ἔννοια ἔχει νά γράφῃς
«αν είχαν επιβάλει το κοινό ημερολόγιο η αίρεση για να επικρατήσει έπρεπε οι ορθόδοξες Εκκλησίες να είχαν εκκλησιαστική κοινωνία με τους αιρετικούς γιατί το κοινό ημερολόγιο από μόνο του δεν ήταν ικανό να μας ρίξει στην αίρεση»,
καθ' ἥν στιγμήν εἶναι γνωστόν τοῖς πᾶσι ὅτι ἡ ἐπιβολή τοῦ κοινοῦ ἑορτολογίου ἔχει γίνει (μέχρι στιγμῆς μερικῶς μόνον καί ὡς πρός τό νέον Πασχάλιον, τό ὁποῖον υἰοθέτησεν ἡ «ἐκκλησία» τῆς Φινλανδίας, πού ἀνήκει στό Πατρ/χεῖον Κων-πόλεως) καί δέν ἦρθε «μόνο του», ἀλλ' ἠκολούθησαν καί οἱ ἑνώσεις μέ τούς αἱρετικούς (1965, 1990, 1993, 2016) καί βεβαίως ἡ κοινωνία μαζί τους, κυρίως εἰς ἐπίπεδον κορυφῆς, ἀλλά καί εἰς τήν βάσιν (λαός) εἰς πολλούς τόπους (π.χ. Σῦρος, Ραβέννα, ὁμογένεια τοῦ ἐξωτερικοῦ). Ὄπως ἀκριβῶς τά εἶπαν οἱ Οἰκουμενισταί μέ ἐπισήμους Ἐγκυκλίους, μέ βιβλία καί ἄρθρα ΠΡΟ τοῦ 1924. Ἀντιλαμβάνεσαι τώρα τό μέγεθος τῆς Διαστροφῆς πού κάμνεις, γράφοντας ὅτι δῆθεν τό ν.ἑ. ἦρθε μόνον του; Καί ἐφόσον, τόσον ἀπό τά ΠΡΟ τοῦ 1924 κείμενα τῶν Οἰκουμενιστῶν ὅσον καί ἀπό τά ἴδια τά γεγονότα πού ἠκολούθησαν προκύπτει ἀβιάστως ὅτι ὁ σκοπός τῆς (πραξικοπηματικῆς) ἐπιβολῆς τοῦ ν.ἑ. ἦτο ἡ ἕνωσις καί κοινωνία μέ τούς αἱρετικούς, πού ἔγιναν καί αὐτές, πῶς εἶναι δυνατόν νά συμπεράνῃ κάποιος ἐχέφρων ὅτι ἡ ΑΡΡΗΚΤΩΣ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΝ εἰσαγωγή τοῦ ν.ἑ. δέν ἔχει δῆθεν δογματικήν διάστασιν; Προφανῶς, λοιπόν, εἶναι δογματικόν θέμα!
Δεύτερον, τό γεγονός ὅτι ἡ εἰσαγωγή τοῦ ν.ἑ. εἶναι δογματικόν θέμα ἀποδεικνύεται καί ἀπό τό σχίσμα πού προεκάλεσε, πλήττοντας εὐθέως τό Δόγμα τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας. Τό ὅτι θά προεκάλει σχίσμα ἦτο γνωστόν, βεβαίως, δεδομένων τῶν Συνοδικῶν ἀναθεμάτων τοῦ 16ου αἰῶνος κατά τοῦ «Καλενταρίου τῶν Λατίνων», καθώς καί δεδομένου ὅτι ἦτο γνωστόν ὅτι μέ τό ν.ἑ. ἐπεδιώκετο ἡ «ἕνωσις τῶν Ἐκκλησιῶν», ὅπως προκύπτει ἀπό πολλά κείμενα πού ἐδημοσιεύθησαν ΠΡΟ τοῦ 1924.
Βλέπεις, λοιπόν, ὅτι ἐγώ δέν διαστρέφω τήν Ἀλήθειαν, καί μάλιστα «χυδαῖα», ὅπως ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΑ καί ΕΜΠΑΘΕΣΤΑΤΑ γράφεις, ἀλλ' ἐσύ εἶσαι αὐτός πού διαπράττει αὐτά τά ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ! Ὁ Θεός νά σ' ἐλεήσῃ! Μήν μοῦ στείλῃς πάλι ἑκατοντάδες μηνύματα εἰς τόν προσωπικόν μου λογαριασμόν, ὅπως ἔκανες πρό ὀλίγων μηνῶν, ὡς «ἀντίποινα» πού σέ διαψεύδω, ἄν δέν θέλῃς νά καταλήξουμε στά δικαστήρια. ΤΕΛΟΣ.
-----------------------------------
@ 18 Αυγούστου 2020 - 8:54 π.μ.: «Δεν προκάλεσε σχίσμα η αλλαγή του ημερολογίου, σχίσμα προκάλεσαν αυτοί που έφυγαν από την συντροφιά όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Η Φινλανδία και η Εσθονία έχει και Ορθοδόξους και αιρετικούς.»
Θά σοῦ ἀνεγνώριζα ἐν μέρει κάποιο δίκαιον ΑΝ αὐτή ἡ «συντροφιά όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών» δέν προχωροῦσε ΣΥΣΣΩΜΗ στόν Οἰκουμενισμόν μερικές δεκαετίες ἀργότερον. Δυστυχῶς, ὅμως, ἀπό τήν ἀνάληψιν τῆς πατριαρχίας ὑπό τοῦ Ἀθηναγόρου (1948) καί ἐντεῦθεν ἔχουμε μία φοβεράν κατρακύλαν εἰς τήν αἵρεσιν. Συνεπῶς, τό πρῶτον μέρος τοῦ σχολίου σου δέν εὐσταθεῖ. Τό δεύτερον μέρος εἶναι τελείως ἄστοχον, καθότι ἐγώ ἀναφέρθηκα στήν «Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Φινλανδίας», πού εἶναι τοῦ κλίματος τοῦ Πατρ/χείου Κων-πόλεως. Ἐφόσον αὐτή υἱοθέτησε τό παπικόν Πασχάλιον, εἶναι «ἀλλοτρία» τῆς Ἐκκλησίας (βλ. Α' Κανόνα τῆς ἐν Ἀντιοχεία Συνόδου, ἐπικυρωθέντος ἀπό τόν 2ον Κανόνα τῆς ΣΤ' Οἰκουμενικῆς). Τό 1923 ὁ Μελέτιος Μεταξάκης ἐδήλωσεν ἀπεριφράστως ὅτι ἀργά ἤ γρήγορα θ' ἀλλάξῃ καί τό Πασχάλιον. Αὐτό εἶναι βέβαιον ὅτι θά συμβῇ, διότι, ὅπως ἔγραψε πρίν ἀπό μερικές δεκαετίες ὁ πρωτοπρ. Alexander Lebedeff τῆς Ὀρθοδόξου Ρωσικῆς Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς, ἐάν διατηρηθῇ τό «διωρθωμένον Ἰουλιανόν ἡμερολόγιον», θά πρέπῃ νά προστίθεται μία ἡμέρα κάθε 128 ἔτη διά νά διατηρηθῇ ἡ ἰσημερία εἰς τήν 21ην Μαρτίου, πού ὑποτίθεται ὅτι ἦτο ὁ λόγος τῆς «διορθώσεως», ὁπότε θά ἔλθῃ ἐποχή πού τό Πάσχα θά συμπίπτῃ μέ τήν ἑορτήν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, κατόπιν μέ τήν τῆς Μεταμορφώσεως, κατόπιν μέ τήν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καί, ἔπειτα ἀπό 35.000 περίπου ἔτη, μέ τήν ἑορτήν τῶν Χριστουγέννων!!! (Βλ. Orthodox Tradition, Volume XIV, Nos. 2 & 3, pp. 81-85.) Λοιπόν, εἶναι ἤ δέν εἶναι ἀνοησία νά ὑποστηρίζουν μερικοί ὅτι ἡ ἀλλαγή τοῦ Ἡμερολογίου δέν ἐπηρεάζει τό Ἑορτολόγιον;
---------------------------------------
Πρό ὀλίγου, ὁ Εὐστάθιος Μοσχοβίτης μού ἔστειλε 16 φορές(!!!) τό ἀκόλουθον μήνυμα:
ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΕ ΗΜΕΡΟΛΑΤΡΗ Δημήτριε Χατζηνικολάου ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΑΣΚΕΙΣ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΨΕΥΔΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΣΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΩΞΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ
Πρό ὀλίγων μηνῶν, μοῦ εἶχε στείλει καί τότε ἀμέτρητα μηνύματα, παρά τό γεγονός ὅτι τοῦ τό ἀπηγόρευσα, ἐφόσον δέν εἶναι ὑπηρεσιακά, καί τόν προειδοποίησα ὅτι θά τόν καταγγείλω εἰς τήν Διεύθυνσιν Διώξεως Ἠλεκτρονικοῦ Ἐγκλήματος. Αὐτός ἐσυνέχισεν ἀπτόητος νά στέλνῃ μηνύματα κατά δεκάδες, ὁπότε προέβην είς τήν ὡς ἄνω καταγγελίαν. Ἡ ἐν λόγῳ Διεύθυνσις μέ συνεβούλευσε νά ὑποβάλω μήνυσιν. Τόν ἀγνόησα γιά λίγον καί καιρόν, ὁπότε ἐσταμάτησε. Τώρα ἄρχισα καί πάλι τά ἴδια. Ἄν τόν μηνύσω καί τοῦ κάνω καί ἀγωγήν γιά βλάβην ἀπό διαδικτυακήν παρενὀχλησιν, ἐξύβρισιν, δυσφήμησιν καί συκοφαντικήν δυσφήμησιν, θά εἶμαι κακός; Ἐπειδή εἶναι ἀνυπόφορον αὐτό τό κατά συρροήν ἔγκλημά του, παρακαλῶ τόν Διαχειριστήν τοῦ ἱστολογίου καί τούς ἀναγνῶστας νά λάβουν θέσιν δημοσίως.
------------------------------------
Αδελφέ μας Δημήτριε, το ίδιο κάνει και σε μένα. Δεν του έχω γράψει τίποτε, αλλά συνεχίζω να προσεύχομαι και για τον ταλαίπωρο αδελφό μας Ευστάθιο. Νομίζω ότι ο Κύριος θα τον φωτίσει κάποια ημέρα να καταλάβει την αλήθεια. Όλοι μας αγωνιζόμαστε για την Εκκλησία του Κυρίου μας. Όταν σκέπτομαι ότι ο Απόστολος Παύλος είπε στον Απ. Πέτρο ότι δεν ορθοποδεί προς την αλήθεια του Ευαγγελίου, τρέμω και σκέπτομαι για όλους εμάς που ειλικρινά αγωνιζόμαστε για την Ορθοδοξία μας. Νομίζω ότι ο Ευστάθιος θα πρέπει να καταλάβει ότι η ιστοσελίδα της "Ορθόδοξης Φωνής" αγωνίζεται υπέρ των αποτειχισμένων του νέου ημερολογίου, και διάκειται με αγάπη προς του πιστούς του Πάτριου. Καλό θα ήταν να σεβαστεί την οδηγία του Απ. Παύλου, που τον νουθετεί πως μετά από μία και δευτέρα νουθεσία να παύσει να μας ενοχλεί.
Εν Χριστώ,
Κωνσταντίνος Αργυρακόπουλος
---------------------------------
Ἀγαπητέ μου ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, Κωνσταντῖνε,
Κατ' ἀρχάς, προφανῶς, τά τρία σχόλια: 18 Αυγούστου 2020 - 4:04 μ.μ., 18 Αυγούστου 2020 - 4:35 μ.μ. καί 18 Αυγούστου 2020 - 5:43 μ.μ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΟΥ. Εἶναι τρεῖς ἀκόμη φορές ἡ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ τοῦ Ε. Μοσχοβίτη. Σοῦ ζητῶ χίλιες φορές συγγνώμην, ἀδερφέ μου, πού ἔγινα αἰτία ν' ἀναστατωθῇς. Γιά τόν ἴδιον λόγον, ζητῶ συγγνώμην καί ἀπό τόν ἀγαπητόν ἀδελφόν Κυπριανόν.
Τό γεγονός ὅτι ἀλλάζει ἀπό σήμερα τό σύστημα τῶν σχολίων, ὥστε ἐφεξῆς νά περνοῦν ἀπό τήν ἔγκρισίν σου, μέ χαροποίησε πολύ. Μέχρι πρότινος, ἐνόμιζα ὅτι τό νέον αὐτό σύστημα θά σοῦ ἐκόστιζε πολύ περισσότερον χρόνον κι ἔτσι εὕρισκα τό προηγούμενον (έλεύθερον) σύστημα λογικόν καί δικαιολογημένον. Τώρα πού τό σκέπτομαι, ὅμως, βρίσκω σοφήν τήν ἐπιλογήν σου νά υἱοθετήσῃς τό σύστημα τῶν ἐγκρίσεων, διότι ἔτσι κι ἀλλιῶς ἐσύ πάντα ἐδιάβαζες ὅλα τά σχόλια, ἄρα τό νέον σύστημα δέν προσθέτει κόστος σέ σένα. Ἄν κάνω λάθος, διόρθωσέ με, σέ παρακαλῶ.
Ἐπιπλέον, σέ παρακαλῶ θερμότατα, νά σβήνῃς καί δικά μου σχόλια πού κρίνεις ὅτι δέν συνάδουν μέ τό πνεῦμα καί τίς ἀρχές τοῦ εὐλογημένου καί ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ αὐτοῦ ἱστολογίου, χωρίς (ἐννοεῖται) νά μοῦ δίνῃς ἐξηγήσεις. Καί ὅταν λέγω «δέν συνάδουν», ἐννοῶ ὄχι μόνον ὡς πρός τήν οὐσίαν τῶν θεμάτων, ἀλλά καί ὡς πρός τό ὕφος τῆς γραφῆς. Ὄχι μόνον δέν θά μέ πειράξῃ, ἀλλά ἴσως μάθω καί κάτι. Ὁμιλῶ εἰλικρινῶς, διότι ἀπό τά λάθη μου μαθαίνω πολύ περισσότερα ἀπ' ὅ,τι μαθαίνω διαβάζοντας βιβλία καί ἄρθρα γιά τίς ἀρετές πού πρέπει ὡς χριστιανοί νά ἔχουμε. Γι' αὐτό, εὐγνωμονῶ ὅλους τούς ἀνθρώπους πού μοῦ ἔχουν διορθώσει κάποιο λάθος μου, μέ τόν ἕνα ἤ τόν ἄλλον τρόπον. Καλή συνέχεια, λοιπόν, καί ὁ Θεός μεθ' ἡμῶν!
---------------------------------
Αξίζει λοιπόν νά υπενθυμίσει κανείς στούς ελευθεροβουλόμενους, επειδή καταγγέλλουν τίς διάφορες ιστοσελίδες ή πλατφόρμες, γράφοντας ότι «ο Χριστός μισεί» (τήν αμαρτίαν), μάς βάζει δηλαδή στήν ίδια μοίρα μέ τούς χειραγωγούς Facebook, Google κλπ., νά τού θυμίσει, λέγω, ότι κι αυτός "μάς μισεί δωρεάν", όπως είπε ο Κύριος γιά τούς σταυρωτές του.
Έθνος Ανάδελφον -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Ως κληρονόμοι του παρελθόντος μας οφείλουμε άχρι εσχάτων, ενόψει της λογοδοσίας μας εις τον Θεό, να τιμούμε τους προγόνους μας και να περιφρουρούμε τα ιερά και τα όσια της καθημαγμένης πατρίδας του πεπτωκότος Γένους μας ενάντια εις τον ολοκληρωτισμό της ιταμή λογοκρισίας και της πρωτάφαντης «αστυνομίας της σκέψεως», την οποία εξαπολύει δια της Εισαγγελικής περιφρούρησης οιασδήποτε αντικαθεστωτικής διατύπωσης διαφορετικής απόψεως των πολιτών, ο νυν υπουργός Δημοσίας Τάξεως.
Η κατάφωρη παραβίαση του άρθρου 14 του Συντάγματος και του άρθρου 5, περί της ελευθερίας των στοχασμών, τίθενται εις τον αντίποδα του Κράτους Δικαίου, επιβάλλοντας καταδήλως μία ιδιότυπη μορφή δικτατορίας υπό τον δαψιλό μανδύα μίας ψευδεπίγραφης δημοκρατίας.