Η άλλη διάστασις -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Από την αρχή του Χριστιανισμού, όπως το δείχνει η Καινή Διαθήκη και μάλιστα οι επιστολές του αποστόλου Παύλου, η θεολογία αποτελεί τη ρίζα και το θεμέλιο της πράξεως. Διαφορετικά, η θεολογία εκφυλίζεται σ΄ ένα στεγνό και άχρηστο σύστημα ιδεών, ενώ η πράξη χάνει το βάθος και την ουσία της, καταντά τύπος και, όχι σπάνια, αιρετικός ακτιβισμός. Μ΄ αυτή την προοπτική είναι χρήσιμο και αναγκαίο τις μέρες αυτές, που γιορτάζουμε την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να σκύψουμε στη θεολογία αυτής της κατεξοχήν θεολογικής γιορτής. Το «θαυμαστόν και μέγα» τούτο γεγονός σηματοδοτεί το τέλος της επίγειας δράσεως του Ιησού και συγχρόνως συνοψίζει τη θεολογία όλων των γεγονότων της θείας οικονομίας. Επιβεβαιώνει τον Ευαγγελισμό και την ενανθρώπηση του Κυρίου: Το ανθρώπινο σώμα, το οποίο τότε ενωμένο με τη θεία φύση συνελήφθη εν Πνεύματι αγίω στη μήτρα της Παναγίας μας και γεννήθηκε στη φάτνη της Βηθλεέμ, αυτό το ίδιο αναλαμβάνεται τώρα στους ουρανούς.  

Εις την θέαν του Ακτίστου θείου Φωτός-Αγίου Συμεών του νέου Θεολόγου --- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

Από τη μικρή μου πείρα, που απέκτησα από τους διαλόγους που γίνονται στο Φόρουμ αυτό διεπίστωσα, ότι τελικά ο Μέγας Βασίλειος είχε δίκηο, όταν έλεγε ότι οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν την αλήθεια, αλλ' ούτε θέλουν να την μάθουν!

Και σήμερα, ορισμένοι τα ξέρουν όλα! Και δεν θέλουν να διδαχτούν τίποτε, ακόμα και από τα μωρά του κόσμου, για την αλήθεια! 

Ο καϋμένος ο Σωκράτης, που πίστευε ότι "εν οίδεν, ότι ουδέν οίδεν", έλεγε, "γηράσκω αεί διδασκόμενος"! Και γι΄ αυτό, μας διδάσκει μέχρι σήμερα με τη σοφία του! 
Φοβάμαι, ότι αυτοί θα μας κρίνουν, εν ημέρα Κρίσεως, έστω και αν ήταν ειδωλολάτρες! Τέτοιοι κριτές, ειδωλολάτρες, μας αξίζουν!! 

Οπότε, παρέλκει κάθε διάλογος, ή και αντίκρουση εσφαλμένων απόψεων σε οποιοδήποτε θέμα, χωρίς τις απαραίτητες προϋποθέσεις! 

Κατά τα άλλα: "Ο ασεβής ασεβησάτω έτι και ο ρυπαρός ρυπαρωθήτω έτι και ο άγιος αγιασθήτω έτι", λέγει Κύριος!

ΚΑΝΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΒΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 1 Μαΐου 2017

Ιερεμίου του προφήτου, Ακακίου του εκ Νίβορι Θεσσαλονίκης (1813), Ευθυμίου του εκ Δημητσάνης των οσιομαρτύρων, Παναρέτου επισκόπου Πάφου, Νικηφόρου του Χίου (1821) των οσίων.

Ὁ Προφήτης Ἱερεμίας γεννήθηκε πιθανῶς κατὰ τὸ 650 π.Χ., στὴν μικρὴ πόλη τῆς φυλῆς Βενιαμὶν Ἀναθώθ, βορειοανατολικὰ τῆς Ἱερουσαλήμ. Ὁ πατέρας του ἦταν ἱερέας καὶ ὀνομαζόταν Χελκίας. Ἀνατράφηκε στὴν ἱερατικὴ αὐτὴ οἰκογένεια μὲ αὐστηρότητα. Μελετοῦσε τοὺς πρὸ αὐτοῦ Προφῆτες Ἡσαΐα καὶ Ὠσηέ. Νεότατος στὴν ἡλικία, περίπου 23 – 25 ἐτῶν, περὶ τὸ 627 – 625 π.Χ., καλεῖται ἀπὸ τὸν Θεὸ στὸ προφητικὸ ἀξίωμα. Ἀνταποκρίνεται στὸ θέλημα τοῦ Κυρίου καὶ ἔτσι τὸ ὄνομά του (Ἱερεμίας), ποὺ σημαίνει ὁ Θεὸς ἀνυψώνει ἢ καθιστᾶ, ἐκφράζει καὶ τὴν ἀποστολή του.

Κατάπληκτος ἀπὸ τὴν τιμὴ αὐτὴ ὁ Ἱερεμίας, ἀρνεῖται τὴν ὑψηλὴ τιμητικὴ κλήση, προβάλλοντας τὶς ἀσθενεῖς νεανικές του δυνάμεις. Ὁ Θεὸς ὅμως ἐνισχύει αὐτὸν ὑποσχόμενος, ὄχι ὑλικὲς ἀμοιβὲς καὶ τιμές, ἀλλὰ τὸ πολυτιμότερο ὅλων: τὴ βοήθειά Του. Ὁ Ἱερεμίας ὑπακούει.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης γράφει στην «Κλίμακά» του (Λόγος περί πραγματικής μετανοίας) τα ακόλουθα:

«Σημείον της πραγματικής και επιμελημένης μετανοίας είναι το να θεωρούμε τον εαυτόν μας άξιον για όλες τις θλίψεις, που μας συμβαίνουν, τις ορατές, που προέρχονται από τα πράγματα και τους ανθώπους, και τις αόρατες, που προέρχονται από τους δαίμονες και για πολύ περισσότερες».

Το όραμα της ηγουμένης

Παλαιό χειρόγραφο μας πληροφορεί για την ακόλουθη εμφάνιση της Παναγίας στη μονή της Χρυσαφίτισσας. 
Ήταν Δεκαπενταύγουστος και η αδελφότητα αγρυπνούσε στην εκκλησία. Κάποια στιγμή η ενάρετη ηγουμένη Μάρθα είδε σε όραμα τη Θεοτόκο Μαρία. Ήταν καθισμένη σε θρόνο και κοίταζε την ηγουμένη με συμπάθεια και γλυκύτητα. Κι εκείνη έκλαιγε από τη χαρά της σε όλη τη διάρκεια της αγρυπνίας. 
Προς το τέλος της δοξολογίας οι μοναχές άρχισαν να ψάλλουν με δυνατές φωνές. Τότε όμως η Παναγία εξαφανίστηκε. 
- Αχ, τι κάνατε! Φώναξε η γερόντισσα στενοχωρημένη. 
Η αγρυπνία τελείωσε και οι μοναχές ρώτησαν με απορία την ηγουμένη τι της συνέβη. 
- Στη διάρκεια της αγρυπνίας, αποκρίθηκε εκείνη, είχα την ξεχωριστή τιμή να βλέπω σε όραμα την Υπεραγία Θεοτόκο. Μόλις όμως στη δοξολογία δυναμώσατε τις φωνές, η Παναγία εξαφανίστηκε. Άλλη φορά λοιπόν να ψάλλετε ήσυχα, με ταπεινή φωνή και καρδιά συντετριμμένη. Μπροστά σε ένα θνητό βασιλιά καθένας στέκεται ταπεινός, προσεκτικός και φοβισμένος. Αν δεν κρατήσει τέτοια στάση, μπορεί να θυμώσει ο βασιλιάς και να τον διώξει. Καταλαβαίνετε τώρα πόσο προσεκτικές πρέπει να στεκόμαστε μπροστά στον ουράνιο Βασιλιά, για να μην Τον παρενοχλήσουμε και μας τιμωρήσει.

Νά μὲ ἀκοῦτε ὅταν σᾶς λέω ὅτι σὲ λίγο δὲν θὰ μποροῦμε νὰ κάνουμε δημόσια οὔτε τὸν σταυρό μας!

 Ὅπως θὰ διαβάσατε στὴν «κυριακάτικη δημοκρατία», ἀποσύρθηκε -μὲ δικαστικὴ ἀπόφαση- ἡ φάτνη ἀπὸ τὴν πλατεῖα γαλλικῆς πόλεως, ἔπειτα ἀπὸ προσφυγὴ κάποιας ἀπὸ τὶς γνωστὲς (καὶ μυστηριωδῶς χρηματοδοτούμενες) «ὀργανώσεις ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων». Στὴν Ἀγγλία δὲν τολμοῦν πλέον νὰ ὑψώσουν στὰ σπίτια τους τὴν ἀγγλικὴ σημαία μὲ τὸν μεγάλο κόκκινο σταυρό, ἐνῶ ἀποφεύγουν νὰ στολίζουν τὰ σπίτια τους μὲ φωτάκια τὰ Χριστούγεννα. Ἡ ἐκφυλισμένη πλέον Εὐρώπη, ἡ ξεπουλημένη στὰ πετροδολλάρια «γηραιὰ ἤπειρος», ἀποκαθηλώνει τά σύμβολά της καὶ παραδέχεται τὴν ἧττα της ἀπὸ τὶς δυνάμεις ἐκεῖνες, οἱ ὁποῖες δολοφονοῦν παιδιά, σκοτώνουν ἐγκύους, ἐπειδὴ δὲν ὑπέκυψαν στὶς ἀνώμαλες ὀρέξεις τους! Αὐτὴ εἶναι ἡ Εὐρώπη! Τὴ στιγμὴ ποὺ στὶς πάμπλουτες μουσουλμανικὲς χῶρες, οἱ ὁποῖες ἀγοράζουν κάθε λίγο καὶ λιγάκι εὐρωπαϊκὰ ἐδάφη, ἀπαγορεύεται νὰ ψελλίσεις τὴ λέξη «χριστιανός», ἡ Εὐρώπη ἀνοίγει πόρτες, παράθυρα καὶ ἀγκάλες καὶ ξεγυμνώνεται ἀδιάντροπα, ἀρνούμενη τὰ ἰδανικὰ καί τά σύμβολα ποὺ τὴν κατέστησαν φάρο δημοκρατίας, προόδου καὶ ἐλευθερίας. Σήμερα ἀποσύρεται ἀπὸ τὴ γαλλικὴ πόλη ἡ φάτνη, αὔριο θὰ ζητηθεῖ νὰ μὴ ξαναστηθεῖ «χριστουγεννιάτικο χωριὸ» στὸ Γκάζι, νὰ σταματήσει ὁ χριστουγεννιάτικος στολισμὸς στὸ Σύνταγμα καὶ στὶς μεγάλες πόλεις τῆς πατρίδας μας. Σήμερα ἡ Γαλλία καὶ ἡ Ἀγγλία, αὔριο ἡ Ἑλλάδα (γιὰ τὴν Ἰταλία δὲν εἶμαι βέβαιος, ἐπειδὴ ἐκεῖ ὁ καθολικισμὸς κρατάει γερά). Τὸ Ἰσλάμ, σὲ ὅλες τὶς μορφές του, εἰσβάλλει ἀπειλητικὰ στὰ δυτικὰ ἐδάφη. Ἔχοντας ἤδη ἐξαπλωθεῖ στὶς ΗΠΑ ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῶν Μαύρων Πανθήρων καὶ ἔχοντας ἀποκτήσει μετερίζια στὰ Κοινοβούλια ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν χωρῶν, δίνει πλέον τὴ μεγάλη μάχη γιὰ τὴν ἀπόλυτη ἐπικράτηση. Δὲν εἶναι τυχαία ἡ εὐρωπαϊκὴ οἰκονομικὴ κρίση, δὲν εἶναι τυχαία ἡ ἀπόπειρα στραγγαλισμοῦ τῆς οἰκονομίας τῆς ὀρθοδόξου Ρωσίας. Δὲν ἦταν τυχαῖος ὁ σφαγιασμὸς τῶν Σέρβων, γιὰ τὴν ἀνάδειξη μουσουλμανικῶν κρατῶν στὴν καρδιὰ τῆς Εὐρώπης (Βοσνία, Κόσσοβο). Εἶναι φυσικὸ σὲ μία ἤπειρο ἡ ὁποία κυβερνᾶται ἀπὸ ἀπρόσωπα funds καὶ ἀνέκφραστους τραπεζίτες, ποὺ ἔχουν ἀπὸ χρόνια ἀσπαστεῖ τὸν βεσπασιανισμὸ («τὰ χρήματα δὲν μυρίζουν»), νὰ ἐκλείπει βαθμηδὸν ἡ ἔννοια τῆς ἀξιοπρέπειας καὶ νὰ ρίχνονται στὸν κάλαθο οἱ ἔννοιες «παράδοση», «θρησκεία», «οἰκογένεια». Ἐμεῖς, ὅμως, ἀσχολούμαστε μὲ τὸν Χαϊκάλη καὶ τὸν «Δευκαλίωνα». Καλὰ νὰ πάθουμε!.  

“O.T. 2054”

Ο αείμνηστος Ιωάννης Κορναράκης προς τον κ. Βαρθολομαίον: -- ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Προς τον Παναγιώτατον Οικουμενικόν Πατριάρχην κ. Βαρθολομαίον  -- του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομ. Καθηγητού Παν. Αθηνών

Παναγιώτατε,                                                                                                                                 

Ως φύλακας και φρουρός της Ορθοδόξου επάλξεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου, είναι αληθές ότι έχετε δώσει στο παρελθόν, σε πολλές περιπτώσεις, αποδείξεις υπομονής και καρτερίας, παραμένοντας σ΄ ένα εχθρικό περιβάλλον, εκτεθειμένο συνεχώς στις απειλητικές προκλήσεις και καταστροφικές συμπεριφορές παντός είδους «γκρίζων λύκων»!                                           

Εξάλλου, όσες δοκιμασίες, ταλαιπωρίες, κινδύνους και ταπεινώσεις, επέπρωτο να υποστήτε, παραμένοντας εδραίος και αμετακίνητος στην κορυφαία αυτή έπαλξη της Ορθοδοξίας, σας απέδειξαν ισχυρό άνδρα, ικανό πυλωρό των συμφερόντων και των δικαίων του Πατριαρχείου!                                                                   

Πλην, όμως, σήμερα, εκ των πραγμάτων βεβαιώνεται το γεγονός, ότι οι αντίξοες αυτές και απειλητικές, για την ύπαρξη της επάλξεως αυτής, του Πατριαρχείου, δυσμενείς περιστάσεις, σας εκούρασαν και σας κατεπόνησαν ψυχικώς, σας έθλιψαν και μάλιστα σας απογοήτευσαν στο βαθμό ενός προβληματισμού, υπαρξιακού πλέον αδιεξόδου!                                                                                                     

Φαίνεται ότι, κάποια στιγμή, θα κλονίσθηκε η υπομονή σας και θα κάμφθηκε η αντίστασή σας, κατά των εχθρικών διαθέσεων και πράξεων του περιβάλλοντος, στο οποίο διαβιώνετε και λόγω της κοπώσεως αυτής θα οδηγηθήκατε στην τελική σας σκέψη, ότι το μέλλον του οικουμενικού σας πατριαρχικού κύρους, προδιαγράφεται σκοτεινό και αβέβαιο!                                                                                      

Αλλά επίσης, φαίνεται εκ των πραγμάτων, ότι μέσα στο κλίμα της ψυχικής αυτής κοπώσεως, πεισθήκατε ότι δεν υπάρχει πλέον ελπίδα βοηθείας, από τον ορθόδοξο χώρο, εκκλησιαστικό και πολιτικό, για μια δυναμική στήριξή σας, για την έξοδό σας από το αδιέξοδο, το οποίο αντιμετωπίζατε και τότε αποφασίσατε, εν ψυχρώ, να προχωρήσετε στην τραγική επιλογή σας, της εξόδου δηλαδή από το αδιέξοδό σας, με την είσοδό σας στην αίρεση!                                                                    

Επιλέξατε να επαναλάβετε το ιστορικό λάθος του παρελθόντος, της καταφυγής στη σκέπη και προστασία του Ρωμαίου Ποντίφικα! Και το έγκλημα έγινε! Καταφύγατε στη σαρκωμένη αίρεση! Ζητήσατε τη βοήθεια του Πάπα! «Πέσατε στην αγκαλιά του Πάπα»! Συλλειτουργήσατε, συμπροσευχηθήκατε, ανταλλάξατε λειτουργικό ασπασμό αγάπης και υποσχεθήκατε αμοιβαία δέσμευση, για «πλήρη και τελική ένωση»!

Ecumenical (Oικουμενιστική ) Prayer with Pope Francis, from El-Botroseya Church, Cairo, Egypt 28 April 2017

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

Kosmas:
Απομένει σε μένα η εκπλήρωση της υπόσχεσής μου να συνεχίσω την ολοκλήρωση του θέματος για τις «αγιοποιήσεις των νέων αγίων», όπως είναι οι λεγόμενοι «γεροντάδες», τους οποίους, έχω τη γνώμη, ότι οι αδελφοί του Νέου Ημερολογίου μερικές φορές τοποθετούν πάνω από τους αγίους της Εκκλησίας! 
Πέρα από την παραπάνω απογοήτευσή μου, πολύ φοβούμαι, ότι μολονότι είπα τόσα πολλά μέχρι τώρα για τις «αγιοποιήσεις», μίλησα «εις ώτα μη ακουόντων»! Διαβάζω σε περιοδικό ότι στη Μητρόπολη Δημητριάδος χτίστηκε ναός για τρεις «νεοφανείς» «αγίους» γεροντάδες του Νεοημερολογιτισμού! Γι αυτό προβληματίζομαι, μήπως πρέπει να αφήσουμε τους αδελφούς του Νέου Ημερολογίου να βάλουν στο αγιολόγιο της Εκκλησίας τους, όποιον θέλουν, κατά το "ασεβής ασεβησάτω έτι..." του προφήτου, άσχετα αν είναι μασόνος, όπως το Χρυσόστομος Σμύρνης, ή λατινόφρονας, όπως οι γεροντάδες, που θεωρούσαν τον αιρετικό Βαρθολομαίο, ως τον καλύτερο Πατριάρχη και «κοινωνούσαν» μαζί του; Ας τους χαίρονται, λοιπόν! 
Η Εκκλησία του Χριστού, που είναι η Εκκλησία του Παλαιού Ημερολογίου, διατηρεί και θα διατηρεί ανόθευτο το αγιολόγιό της από τις άμεικτες αυτές προσμίξεις των Νεοημερολογιτών! 
Εξάλλου, το να ασχολούμαι με την αγιοποίηση των «γεροντάδων» αυτών είναι για μένα ιδιαίτερα οδυνηρό, γιατί πολλούς από αυτούς τους γνώρισα προσωπικά, δεν παύω να τους αγαπώ και να προσεύχομαι ο Θεός να τους αναπαύσει «εν χώρα ζώντων»! 

Άγιον Όρος • Ακολουθία Αναστάσεως • Mount Athos • Resurrection

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 30 Απριλίου 2017

ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ. Ιακώβου του αποστόλου, αδελφού Ιωάννου του Θεολόγου, Δονάτου επισκόπου, Αργυρής νεομάρτυρος (1721).

Μυροφόρες εἶναι οἱ γυναῖκες ποὺ ἀκολουθοῦσαν τὸν Κύριο μαζὶ μὲ τὴ Μητέρα του, ἔμειναν μαζί της κατὰ τὴν ὥρα τοῦ σωτηριώδους πάθους καὶ φρόντισαν νὰ ἀλείψουν μὲ μύρα τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου. Ὅταν δηλαδὴ ὁ Ἰωσὴφ καὶ ὁ Νικόδημος ζήτησαν κι’ ἔλαβαν ἀπὸ τὸν Πιλάτο τὸ δεσποτικὸ σῶμα, τὸ κατέβασαν ἀπὸ τὸ σταυρό, τὸ περιέβαλαν σὲ σινδόνια μαζὶ μὲ ἐκλεκτὰ ἀρώματα, τὸ τοποθέτησαν σὲ λαξευτὸ μνημεῖο καὶ ἔβαλαν μεγάλη πέτρα πάνω στὴ θύρα τοῦ μνημείου. Παρευρίσκονταν, κατὰ τὸν Εὐαγγελιστὴ Μᾶρκο, ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία ποὺ καθόταν ἀπέναντι τοῦ τάφου. Ἄλλη Μαρία ἐννοοῦσε ὁπωσδήποτε τὴ Θεομήτορα. Δὲν παρευρίσκονταν μόνο αὐτές, ἀλλὰ καὶ πολλὲς ἄλλες γυναῖκες ὅπως ἀναφέρει καὶ ὁ Ευαγγελιστής  Λουκᾶς.

Το Πάσχα της ζωής -- του αειμνήστου Ανδρέου Θεοδώρου Καθ. Παν. Αθηνών

«Πάσχα ιερόν ημίν σήμερον αναδέδεικται· Πάσχα καινόν, Άγιον· Πάσχα μυστικόν· Πάσχα πανσεβάσμιον· Πάσχα Χριστός ο λυτρωτής· Πάσχα άμωμον· Πάσχα μέγα· Πάσχα των πιστών· Πάσχα, το πύλας ημίν του Παραδείσου ανοίξαν· Πάσχα, πάντας αγιάζον πιστούς».

Με έξαρσιν ψυχής ο ιερός Υμνοδός ψάλλει το Πάσχα της ζωής. Η μεγάλη Εορτή συνέχει την ψυχήν του. Το Πάσχα της πίστεως είναι δι’ αυτόν ιερόν, ανάλογον προς την ιεροπρέπειαν της αρχής και του σκοπού του. Είναι ιερόν, ως ιερά είναι η θεία βουλή, εκ της οποίας προήλθεν. Προς την ιεροπρέπειαν της θείας ενεργείας είναι ανάλογος και η ιερότης της ιστορικής εκφράσεως αυτής, η οποία απεκορυφώθη εις την έγερσιν του Λυτρωτού. Είναι Πάσχα καινόν, εν αντιθέσει προς την παλαιότητα του Νομικού Πάσχα των Εβραίων. Εδώ η έξοδος δεν είναι, ως εκεί, γεωγραφική. Είναι έξοδος πνευματική. Ο νέος της χάριτος λαός δεν φεύγει την φονικήν μανίαν του Φαραώ, ούτε εγκαταλείπει την τυραννικήν της Αιγύπτου γην. Φεύγει την νοητήν επικράτειαν του θανάτου, την τυραννίαν των σκοτεινών δυνάμεων της αμαρτίας, τον νοητόν του διαβόλου ζυγόν. Το καινόν Πάσχα, ανάλογον προς την καινότητα του ιδρυτού του, οδηγεί εις καινήν ζωήν, καινοποιεί τον άνθρωπον, νεοποιεί τα σύμπαντα! Είναι Πάσχα άγιον. Ως έκφρασις της αγίας βουλής του Θεού είναι και αυτό άγιον, ο ιδιαίτερος χώρος της θείας ευδοκίας, η πηγή του αγιασμού των ψυχών όσων μετ’ ευλαβείας αναβαίνουν εις το ύψος του απείρου του θαύματος. Είναι Πάσχα μυστικόν. Ανοίγεται μόνον εις όσους έχουν τους οφθαλμούς της ψυχής των καθαρούς. Φανερώνεται μόνον εις τας καρδίας τας καθαράς, εις τα ταπεινά και άδολα πνεύματα, τα κινούμενα εις την πνευματικήν διάστασιν της χάριτος. Εις την φυσικήν αίσθησιν, εις την σάρκα την σπαθιζομένην υπό του Πάθους, εις το πνεύμα το εγωϊστικόν και υπερφίαλον, εις τον αποφαντικόν και κριτικόν λόγον τον περιωρισμένον εις τα φυσικά όρια της διανοήσεως, η ανάστασις παραμένει γεγονός ακατανόητον, διάστασις σκοτεινή και άγνωστος. Είναι Πάσχα πανσεβάσμιον, ελκύον τον σεβασμόν των πιστών, όπως ελκύει τούτον η αγία Τριάς και ο εκτελεστής του λυτρωτικού σχεδίου της, Χριστός. Διότι το Πάσχα της πίστεως είναι Χριστός ο Λυτρωτής, ο ένσαρκος Υιός και Λόγος του  Θεού. Είναι Πάσχα άμωμον, καθαρόν και ανεπίληπτον, ως καθαρός και άμωμος υπήρξεν ο σφαγιασθείς δια την σωτηρίαν των ανθρώπων Αμνός του Θεού. Είναι Πάσχα μέγα, αντάξιον της θείας μεγαλωσύνης, εις το ύψος του οποίου ιλιγγιά να ατενίση το κτιστόν δημιούργημα. Πάσχα ενεργόν και ισχυρόν, δια του οποίου καθηρέθη το κολοσσιαίον οικοδόμημα του θανάτου. Είναι δε Πάσχα των πιστών. Κυρίως των πιστών, της Εκκλησίας, του περιουσίου λαού του Θεού. Διότι μόνη η κεραία του πνεύματος των πιστών έχει την δύναμιν να συλλαμβάνη τα απόκρυφα μηνύματα του μυστηρίου. Αντιθέτως όσοι δεν πιστεύουν με απλότητα ψυχής καμμίαν αίσθησιν δεν έχουν του υπερλογικού θαύματος. Μένουν έξω της παρεμβολής αιχμάλωτοι της φυσικής των αισθήσεως, αναίσθητοι εις τους κραδασμούς του σωστικού μηνύματος της χάριτος. Είναι Πάσχα το πύλας ημίν του Παραδείσου ανοίξαν. Τας πύλας του Παραδείσου έκλεισεν η αρχέγονος παρακοή. Ηπρογονική παράβασις παρέδωσε τον Κήπον της τρυφής εις την εγκατάλειψιν και την ερήμωσιν. Η φλογίνη ρομφαία των Χερουβίμ εφύλασσε την είσοδον εις την αρχαίαν Εδέμ. Δια της αναστάσεως όμως του Χριστού ελύθη η προγονική παράβασις. Ο Κήπος της χάριτος εδέχθη εις τον ευφρόσυνον χώρον του τον νέον της χάριτος λαόν. Η χαρά δονεί τα διαμερίσματά του. Η φλογίνη ρομφαία του αγγέλου παρεμερίσθη, ενώ πλήθη άλλα λειτουργικών πνευμάτων διακονούν την νέαν Βασιλείαν. Το Πάσχα είναι επιστροφή εις την αρχαίαν χαράν, η αποκατάστασις της μετά του Θεού φιλίας, η άρσις της εχρότητος και του θανάτου. Η έγερσις του Χριστού είναι Πάσχα πάντας αγιάζον πιστούς!

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

Misha:

Αλήθεια θα είχες την τόλμη, για να μη πω θράσος, να ισχυριστείς ενώπιoν του γ. Πορφυρίου, όσα γράφεις εδώ για την Εκκλησία της Ελλάδος;;

Kosmas:
Αν τα όσα έλεγε ο άγιος Μάξιμος Ομολογητής για τα τότε Πατριαρχεία τα χαρακτηρίζεις «θράσος», τότε χαρακτήρισε έτσι και τη δική μου θέση, για όσους ενώθηκαν ήδη με τον Πάπα! 

Κατά τα άλλα, αυτό το άγιο θράσος, ασφαλώς θα το είχα και μπροστά στον π. Πορφύριο κα είμαι βέβαιος δεν θα είχε αντίρρηση να μη ενωθώ με τον Πάπα! Άλλωστε, γνωρίζεις, αν και τι συζήτησα για το θέμα αυτό με τον γέροντα; 

Και καταλήγει ο αδελφός Misha:

Misha:

ο διορατικός, προορατικός και ιαματικός γέρων Πορφύριος τον οποίο, όπως λες, συναναστράφηκες ήταν εκτός Εκκλησίας με ο,τι αυτό συνεπάγεται;;;

Kosmas:
Αυτό είναι ψευδοδίλημα! Είναι θέμα, αν ο π. Πορφύριος γνώριζε την άρση του σχίσματος, που έκανε ο Αθηναγόρας με τον πάπα Παύλο 6ο και παρέμενε σε κοινωνία μαζί τους. Αυτό θα το κρίνει ο Θεός! 

Αν, γνώριζε την γενομένη ΄Ενωση με τον Πάπα και παρέμεινε σε μιά τέτοια Εκκλησία, τότε θα τον κρίνει ο Θεός, όπως θα κρίνει και όλους τους άλλους, που πεισμόνως μένουν σε κοινωνία με τον Βαρθολομαίο και τους συν αυτώ. 
Εσύ, όμως αδελφέ μου, που σήμερα γνωρίζεις, ότι η Εκκλησία στην οποία ανήκεις ενώθηκε με τον Πάπα, πώς παραμένεις σε μιά τέτοια Εκκλησία;

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΨΑΛΛΕΙ Η ΧΟΡ ΡΩΜΑΝΟΣ Ο ΜΕΛΩΔΟΣ --- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 29 Απριλίου 2017

Ιάσονος και Σωσιπάτρου των αποστόλων, Κερκύρας παρθενομάρτυρος, Ιωάννου Καλοκτένους μητροπολίτου Θηβών του νέου ελεημονος, Ιωάννου νεομάρτυρος του Θεσσαλονικέως (1802).

Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι Ἰάσων καὶ Σωσίπατρος ἀνήκουν στὴ χορεία τῶν Ἀποστόλων τοῦ Κυρίου καὶ κατάγονταν ὁ μὲν Ἰάσων ἀπὸ τὴν Ταρσὸ ἢ τὴν Θεσσαλονίκη, κατὰ τὸ παλαιὸ χειρόγραφο, ὅπως σημειώνει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ὁ δὲ Σωσίπατρος ἀπὸ τὴν Ἀχαΐα.

Τὸ ὄνομα τοῦ Ἰάσων ἀπαντᾶ σὲ δύο ἀπὸ τὰ βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης. Στὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων καὶ στὴν πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολὴ τοῦ Παύλου.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, μετὰ τοὺς Φιλίππους, ἦλθε στὴν Θεσσαλονίκη, ὅπου δίδαξε ἐπὶ τρεῖς ἑβδομάδες. Ἡ διδασκαλία του ἐπέσυρε τὸ μίσος τῶν Ἰουδαίων, οἱ ὁποῖοι στράφηκαν ἐναντίον του, παρακινώντας καὶ τοὺς ἀγοραίους τῆς πόλεως. Ἐπειδὴ φιλοξενοῦνταν στὸ σπίτι τοῦ Ἰάσονος, οἱ Ἰουδαῖοι τὸν ἀναζήτησαν ἐκεῖ. Δὲν τὸν βρῆκαν ὅμως, γι’ αὐτὸ ἔσυραν τὸν Ἰάσονα καὶ τοὺς ἄλλους ἀδελφοὺς στοὺς πολιτάρχες, δηλαδὴ στοὺς δημοτικοὺς ἄρχοντες. Στὴν ἀφήγηση αὐτὴ τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων ἀναφέρεται γιὰ πρώτη φορὰ τὸ ὄνομα τοῦ Ἰάσονα. Στὴν πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολὴ ὁ Παῦλος ἀναφέρει τὸν Ἰάσονα μὲ ἐκείνους ποὺ ἀπηύθυναν χαιρετισμοὺς στοὺς παραλῆπτες τῆς Ἐπιστολῆς.

Παρακλητική επιστολή προς τους αδελφούς συμπρεσβυτέρους -- του σεβαστού μας π. Γεωργίου Αγγελακάκη

 Τιμή 

Σεβαστοί πατέρες,        

Νιώθουμε δέος, αναλογιζόμενοι την υψίστη τιμή του Αγίου Τριαδικού Θεού που μας γίνεται. Μας παίρνει από την αφάνεια και μας ανεβάζει πιο ψηλά από τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ. Οι άγγελοι με φόβο παρακολουθούν αυτά που επιτελούν οι ιερείς. Μπορεί να χωρέσει ο ανθρώπινος νους, ένας ιερέας να τεμαχίζει και να προσφέρει προς βρώσιν και πόσιν το Πανάχραντον σώμα και αίμα του ενανθρωπίσαντος Λόγου του Θεού; Ή την υψίστης σημασίας εξουσία του δεσμείν και λύειν τας αμαρτίας των ανθρώπων, εξουσίαν «ην ούτε αγγέλοις, ούτε αρχαγγέλοις έδωκεν ο Θεός», κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο (Περί Ιερωσύνης Ι,5); Επιπλέον, ακούμε την προνοητική φωνή Του να μας λέει: «σας ανέλαβα εκ της γαστρός μητρός σας»  (ψ. 138/13, ψ. 21/11, ψ. 70/6). 

Αποστολή 

«Δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς αλιείς ἀνθρώπων», «Λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον, άντινων ἀφίεται τας ἁμαρτίας… », και «Ἰδού δίδωμι ὑμῖν την ἐξουσίαν του πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθρού», «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος». 

Πρωτοπρεσβύτερος π. Διονύσιος Τάτσης: Στους οικουμενιστές «η έννοια της αιρέσεως έχει καταργηθεί»

Ο Οικουμενισμός έχει διαβρώσει πολλούς μεγαλόσχημους κληρικούς. Πιστεύουν ότι επικοινωνώντας με τους Παπικούς και ποικίλους Προταστάντες θα πετύχουν την ένωση των εκκλησιών, χωρίς ν΄ αρθούν τα δογματικά εμπόδια. «Δεν πειράζει, λένε, ας θέσουμε τα δόγματα στο αρχείο και ας αναπτύξουμε κοινωνικές και φιλικές σχέσεις για τη «σωτηρία» του Χριστιανισμού». Πάντως, για να είμαστε ειλικρινείς, τον Οικουμενισμό τον υπηρετούν πιστά τόσο ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, όσο και οι λοιποί Έλληνες Πατριάρχες Ιεροσολύμων και Αλεξανδρείας. Επίσης, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας πρωτοστατεί (είναι και πρόεδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών). Δεν υστερεί δε σε τίποτα και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, ο οποίος επιθυμεί ν΄ ασπασθεί τον Πάπα επισκεπτόμενος εντός του έτους το Βατικανό. Για την τακτική των Οικουμενιστών ο π. Θεόδωρος Ζήσης λέει: «Οι οικουμενισταί παρουσιάζουν τώρα ως «ακρίβεια» την ιδικήν τους στάση και τιμωρούν όσους υποδεικνύουν ότι πρόκειται περί παρεκκλίσεως. Ποτέ κανείς από αυτούς δεν βγήκε να πει και να γράψει ότι έχουν δίκαιο οι παραδοσιακοί και εμείς αυτό πιστεύουμε, αυτά διδάσκουν οι Άγιοι, αλλά οικονομούμε προς καιρόν τα πράγματα, μήπως και προσελκύσουμε τους πλανωμένους και αιρετικούς Παπικούς, Προτεστάντες, Μονοφυσίτες στην Ορθόδοξη πίστη. Η έννοια της αιρέσεως και της πλάνης έχει καταργηθή· όλοι ανήκουν στην Εκκλησία· κανείς δεν είναι εκτός Εκκλησίας. Γι΄ αυτό και η στάση τους αυτή δεν είναι «προς καιρόν», για να κερδηθούν οι ασθενείς, αλλά μακροχρόνια, γιατί δεν τους αντιμετωπίζουν ως ασθενείς· αντίθετα ως ασθενείς, γραφικούς, ακραίους, φανατικούς, φονταμενταλιστάς, αντιμετωπίζουν όσους υποστηρίζουν την ακρίβεια εις τα της πίστεως.  

«Με τον καιρό οι συννεφιές παύγουσι κι οι αντάρες» -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

Στην Κρήτη όπου ως γνωστόν πλεονάζουν οι Μανώληδες, λένε χαριτολογώντας ή λογοπαικτώντας ότι «ο Μανώλης με τα λόγια χτίζει ανώγια και κατώγια». Στην Γαλλία κάποιος γάλλος “Μανόλης”, ο Εμμανουέλ Μακρόν, πρώτευσε στον α΄ γύρο  και όπως διαμορφώνονται τα πράγματα οδεύει τροπαιούχος στον τελικό. Ένας κατά τεκμήριο αμερόληπτος ομοεθνής του, ο Thomas Piketty, συγγραφέας του πολυσυζητημένου «Το κεφάλαιο στον 21ο αιώνα», κατά δήλωσή του ακομμάτιστος, σχολιάζει: «Ο Μακρόν βοηθήθηκε πολύ από τα ΜΜΕ, αλλά και από τους χρηματοδότες του. Κατάφερε με αυτόν τον τρόπο να απογαλακτισθεί από την κυβερνητική του θητεία [υπουργός οικονομικών του τρισαποτυχημένου Ολλάντ] και να ενσαρκώσει την ανανέωση».

Ο Μακρόν είναι υπάλληλος. Δεν είναι ηγέτης. Υπάλληλος του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Τραπεζίτης του οίκου Ρότσιλντ. Καλωσόριστος του γερμανικού διδύμου Μέρκελ – Σόϊμπλε.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Για το θέμα μου των ανακρίσεων και της καθαίρεσης

Από το ιστολόγιο του Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Kyprianos Christodoulides

«8 εἰ δὲ ἡ χείρ σου ἢ ὁ πούς σου σκανδαλίζει σε, ἔκκοψον αὐτὰ καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· καλόν σοί ἐστιν εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν χωλὸν ἢ κυλλόν, ἢ δύο χεῖρας ἢ δύο πόδας ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον.» και τα εξής (Μτ. ιη΄)

Είναι γνωστό ότι εκκλησιάζομαι όπου μνημονεύεται ο επίσκοπος (Αρχιεπίσκοπος) Καλλίνικος και η αυτού Σύνοδος. Έχω επίσης γράψει ότι, αν κατηγορούνται οι Παλαιοημερολογίτες σαν σχισματικοί και αιρετικοί, επειδή, παρά τα ιερώς θεσπιθέντα (Ι. Κανόνες) έκαναν δικές τους συνόδους, το επ΄ εμοί δηλοί ότι έγιναν «παραβάτες εντολής» εξ ανάγκης, δηλονότι, είναι ιεροκανονικώς ελεγχόμενοι.

Όμως, τί συμβαίνει με τους καινοτόμους του ν/η ; Αυτοί δεν αθέτησαν τα ιερώς θεσπισθέντα, μεταθέσαντες την ιεροσύνη τους ; Τούτο δεν καθίσταται λίαν προφανές, όταν αναγνωρίζουν τα Μυστήρια καταδικασμένων αιρετικών, δηλαδή, όταν ενώνονται, συμφύρονται και συγχέονται, με μονοθεϊστές αλλόθρησκους και όχι μόνο ; Σειρά θα έχουν και οι όπου γης παγανιστές. Σε κάποιο από τα πολλά μονοπάτια θα βρίσκονται για το δρόμο προς τον ένα θεό για όλους, άλλως και "συμπαντική οντότητα".

Λοιπόν, ποιο το πρόκριμα μεταξύ των προκυψάντων δυο καταστάσεων ; Η μετάθεση της ιεροσύνης ή μήπως η αθέτηση ιερού Κανόνος ; Την απάντηση εύχομαι να δώσει καθ΄ ημάς Πανορθόδοξη Σύνοδος, εκτός αν κάποιος εγκρατής των επί του θέματος γνώσεων, με διορθώσει.

Χριστός Ανέστη

Comments

Παναγιώτης Παπαδόπουλος

Παναγιώτης Παπαδόπουλος Αληθώς Ανέστη! Σε ποιον κανόνα αναφέρεσθε, λέγοντας ότι αυτόν οι Παλαιοημερολογίτες αθέτησαν:

Like · Reply · 45 mins · Edited

Νικόλαος Δημαράς

Νικόλαος Δημαράς Προσεχῶς θά δημοσιεύσουμε καί διαδικτυακά τήν σχετική μελέτη σχετικά γιά τήν ἀνάγκη δημιουργίας Ὀρθοδόξου Συνόδου στίς περιόδους, πού κυριάρχησε ἡ αἵρεση, καθώς καί σχετικές πρακτικές καί ἱστορικές μαρτυρίες, πού ἀκολούθησε ἡ Ἐκκλησία, ὅταν οἱ αἱρετικοί κατελάμβαναν τούς θρόνους τῶν Ὀρθοδόξων γιά μεγάλες χρονικές περιόδους.

Like · Reply · 3 mins

Μητρ. κ. Σεραφείμ: ὁ Οἰκουμενισμός προχωρεῖ ἀκάθεκτα στήν καταστροφή τῆς Πίστεως

Ποιό εἶναι τό σχέδιο τοῦ Σιωνισμοῦ; Τό λένε οἱ ἴδιοι : Νά καταστρέψουν τήν πίστη καί νά δημιουργήσουν ἄλλη θρησκεία.

«Ὁ Βασιλιάς τῶν Ἰουδαίων», γράφουν, «θά εἶναι ὁ ἀληθής Πάπας τῆς Οἰκουμένης, ὁ Πατριάρχης τῆς Διεθνοῦς Ἐκκλησίας» . Ἀλλά, γι’αὐτήν τήν Διεθνῆ Ἐκκλησία, ὡς γνωστόν, ἀγωνίζεται καί ὁ Οἰκουμενισμός. Διότι, μέ τό ἑνωτικό πρόβλημα, πού ἔχει δημιουργήσει, προχωρεῖ ἀκάθεκτα στήν καταστροφή τῆς Πίστεως, στήν ἐκθεμελίωση τῆς Ὀρθοδοξίας καί τήν δημιουργία μιᾶς «παγκοσμίου Ἐκκλησίας» καί μιᾶς παγκοσμίου Θρησκείας 

Μητρ. Πειραιώς Σεραφείμ Ανακοινωθέν : Περί της απαγορεύσεως της Ισραηλινής Κυβερνήσεως, συμμετοχής ως εκπροσώπου της Εκκλησίας της Ελλάδος στην τελετή Αφής του Αγίου Φωτός.

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 28ῃ  Ἀπριλίου 2017

Τήν Τρίτη, 7-2-2017, συνῆλθε στήν πρώτη Συνεδρία Της γιά τόν μήνα Φεβρουάριο, ἡ Διαρκής Ἱερά Συνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὑπό τήν Προεδρία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος  κ. Ἱερωνύμου. Κατά τή Συνεδρία της, μεταξύ ἄλλων, ὅρισε τήν ἡμετέρα ἐλαχιστότητα ἐκπρόσωπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στήν Τελετή ἀφῆς τοῦ Ἁγίου Φωτός, κατά τό Μεγάλο Σάββατο (15-4), στά Ἱεροσόλυμα . Γιά τόν λόγο αὐτό λάβαμε διπλωματικό διαβατήριο, πού ἐξέδωσε τό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν. Ὅμως, ἡ Ἰσραηλινή Κυβέρνηση, ἐρχομένη σέ τηλεφωνική ἐπικοινωνία, μέ τόν Ἐξοχώτατο Πρωθυπουργό κ. Ἀλέξιο Τσίπρα, διεμήνυσε ὅτι ἡ ἐλαχιστότητά μας εἶναι ἀνεπιθύμητο πρόσωπο (persona non grata) στό Ἰσραήλ, ἐπειδή κατά καιρούς ἔχουμε ἐκφράσει δῆθεν «ἀντισημιτικές» δηλώσεις. Σέ συνεδρία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὑποστηρίξαμε ὅτι οὐδέποτε προέβημεν σέ ἀντισημιτικές δηλώσεις, ὅτι ἤδη εἴχαμε λάβει διπλωματικό διαβατήριο, ὅτι θά ἐκπροσωπούσαμε τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος στήν Τελετή ἀφῆς τοῦ Ἁγίου Φωτός, ὅτι δέν θά ἐπισκεπτόμασταν κάποια ἑβραϊκή κοινότητα ἀλλά τά Ἱεροσόλυμα, μία πόλη μέ καθεστώς διεθνοῦς πόλεως καί ὅτι μιά τέτοια ἀπαγόρευση ἀποτελεῖ στέρηση τῶν θρησκευτικῶν μας δικαιωμάτων, ὡς Ὀρθοδόξου Μητροπολίτου. Τελικά, ἐπεκράτησε ἡ θέληση τοῦ Ἰσραήλ καί στήν θέση μας, ὡς ἐκπροσώπου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στήν Τελετή ἀφῆς τοῦ Ἁγίου Φωτός, κατά τό Μεγάλο Σάββατο, στά Ἱεροσόλυμα, ὁρίστηκε

Ο ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολήςτου Α.Π.Θ. π. Θεόδωρος Ζήση, παρατηρεί σχετικά με την αίρεση του οικουμενισμού ότι :

«ο κίνδυνος αυτός (εκ του Οικουμενισμού) αποβαίνει μεγαλύτερος εκ του γεγονότος, ότι η απειλή δεν είναι μόνον εξωτερική. Δεν προέρχεται δηλαδή μόνον από τον Παπισμό και τον Προτεσταντισμό οι οποίοι αντιμετωπιζόμενοι παλαιότερα ως αιρέσεις, είχαν ελάχιστες, σχεδόν μηδαμινές δυνατότητες να ασκήσουν επιρροή στους Ορθοδόξους πιστούς.Ο κίνδυνος τώρα είναι πολλαπλασίως μεγαλύτερος, διότι δρά εκ των έσω. Πολλοί ποιμένες, των οποίων βασική αποστολή είναι να διώκουν τους λύκους των αιρέσεων και των πλανών, όχι μόνον δεν βλέπουν να υπάρχουν λύκοι, για να τους εκδιώξουν, αφού θεωρούν, ότι ο Παπισμός και ο Προτεσταντισμός δεν είναι αιρέσεις, αλλά “σεβάσμιες εκκλησίες”, «αδελφές εκκλησίες» συνδιαχειρίστριες του αγιασμού και της σωτηρίας των πιστών, αλλά μεταβάλλονται και οι ίδιοι σε λύκους. Κατασπαράσσουν και αυτοί, επειρεασμένοι από τις αιρέσεις, τα υγιή δόγματα και μετ’ αυτών τα ανύποπτα ποίμνια, που δύσκολα, χωρίς επαρκή πληροφόρηση, μπορούν να καταλάβουν, ότι οι φύλακες και φρουροί έχουν μεταμορφωθή σε κλέπτες και ληστές»ς πιστούς.Ο κίνδυνος τώρα είναι πολλαπλασίως μεγαλύτερος, διότι δρά εκ των έσω. Πολλοί ποιμένες, των οποίων βασική αποστολή είναι να διώκουν τους λύκους των αιρέσεων και των πλανών, όχι μόνον δεν βλέπουν να υπάρχουν λύκοι, για να τους εκδιώξουν, αφού θεωρούν, ότι ο Παπισμός και ο Προτεσταντισμός δεν είναι αιρέσεις, αλλά “σεβάσμιες εκκλησίες”, «αδελφές εκκλησίες» συνδιαχειρίστριες του αγιασμού και της σωτηρίας των πιστών, αλλά μεταβάλλονται και οι ίδιοι σε λύκους. Κατασπαράσσουν και αυτοί, επειρεασμένοι από τις αιρέσεις, τα υγιή δόγματα και μετ’ αυτών τα ανύποπτα ποίμνια, που δύσκολα, χωρίς επαρκή πληροφόρηση, μπορούν να καταλάβουν, ότι οι φύλακες και φρουροί έχουν μεταμορφωθή σε κλέπτες και ληστές»

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

΄Εγραψε επίσης ο φίλος Misha : 

Παράθεση:

τοσο την βιογραφια του γεροντος Ιερωνυμου οσο και την βιογραφία της γεροντισσας Ταρσως τις εγραψαν νεοημερολογιτες....

Kosmas:
Αυτό, δεν σου λέει κάτι; ΄Ηταν δυνατό ποτέ οι Νεοημερολογίτες βιογράφοι του Ιερώνυμου της Αίγινας και της Ταρσώ να αφήσουν να φανεί, ότι τα πρόσωπα αυτά ήταν ζηλωτές Παλαιοημερολογίτες, ότι εκκλησιάζονταν και κοινωνούσαν μόνο σε ναούς του Παλαιού Ημερολογίου και ότι υποστήριζαν μόνο την Εκκλησία, που ακολουθεί το Παλαιό Ημερολόγο; 

΄Έγραψε ακόμα ο αδελφός Misha:

Παράθεση:

τόσο ο γεροντας Ιερωνυμος όσο και η γεροντισσα Ταρσω ΔΕΝ συμβουλεψαν κανεναν να εγκαταλειψει την Εκκλησια της Ελλαδος και να προσχωρησει σε καποια παλιοημερολογιτικη παράταξη ή φράξια ,ουτε βλασφημησαν κατα του Πνευματος του Αγιου λέγοντας πως τα μυστηρια Της δεν εχουν Χάρη,οπως κανουν μερικοί δυσμοιροι ¨ζηλωτές¨.....

         

Kosmas:
1. Πού το ξέρεις αδελφέ μου, ότι τόσο ο π. Ιερώνυμος, όσο και η Ταρσώ, ΔΕΝ συμβούλευσαν κανένα να ακολουθήσει την Εκκλησία του Παλαιού Ημερολογίου κτλ; ΄Ήσουν συνεχώς παρών σε όλες τις συζητήσεις τους, που έκαναν με όλους τους ανθρώπους, που τους πλησίαζαν; Και μόνο, η πράξη τους να ακολουθούν πιστά το Παλαιό Ημερολόγιο, δείχνει πόσο αφοσιωμένοι ήταν στην Εκκλησία του Παλαιού Ημερολογίου , γιατί αύτή θεωρούσαν σωστή! 

2. Καλά, όσοι Παλαιοημερολογίτες πιστεύουν ότι τα μυστήρια όσων ενώθηκαν με τον Πάπα δεν έχουν χάρη, είναι «δ ύ σ μ ο ι ρ ο ι », όσοι όμως έχουν ενωθεί με τον Πάπα και λένε ότι η Εκκλησία του Χριστού, που είναι η Εκκλησία του Παλαιού Ημερολογίου, δεν έχουν χάρη στα μυστήριά τους, τ ι ε ί ν α ι ; 

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ, ''Ο ΑΣΩΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΩΤΟΙ.''

ΟΙ ΑΙΝΟΙ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 28 Απριλίου 2017

Των εν Κυζίκω εννέα μαρτύρων, οσίων Μέμνονος του θαυματουργού και Αυξιβίου επισκόπου Σόλων Κύπρου.

Οἱ Ἅγιοι ἐννέα Μάρτυρες τῆς Κυζίκου, ὁ Ἀντίπατρος,  Ἀρτεμᾶς, ὁ Θαυμάσιος, ὁ Θεόγνις, ὁ Θεόδουλος, ὁ Θεόστιχος, ὁ Μάγνος, ὁ Ροῦφος καὶ ὁ Φιλήμονας κατάγονταν ἀπὸ διάφορους τόπους. Συνελήφθησαν ὅμως ὅλοι μαζὶ στὴν Κύζικο τὴν περίοδο τῶν διωγμῶν. Ὅταν ὁδηγήθηκαν μπροστὰ στὸν τοπικὸ ἄρχοντα ἐπέδειξαν θαυμαστὴ γενναιότητα καὶ ὑπερασπίσθηκαν μὲ παρρησία καὶ θάρρος τὴν πίστη τους. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ καὶ γιὰ νὰ καμφθεῖ τὸ σθένος τους, ρίχθηκαν στὴ φυλακή. Ἐκεῖ χωρὶς νερὸ καὶ τροφὴ προσεύχονταν καὶ δοξολογοῦσαν τὸν Κύριό τους, ὁ Ὁποῖος τοὺς ἀξίωσε νὰ ὑποφέρουν γιὰ Ἐκεῖνον καὶ ὁ ἕνας ἔδινε θάρρος στὸν ἄλλον. Ὅταν ὁ ἄρχοντας τοὺς ρώτησε γιὰ τελευταία φορὰ ἐὰν ἐπιμένουν νὰ πιστεύουν στὸν Χριστό, ὅλοι μὲ ἕνα στόμα καὶ μία καρδιὰ τοῦ ἀπάντησαν ὅτι προτιμοῦν τὸ μαρτύριο ἀπὸ τὸ νὰ ἀρνηθοῦν τὸν Πλάστη καὶ Δημιουργὸ καὶ Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Ἔξαλλος ἀπὸ ὀργὴ ὁ ἄρχοντας διέταξε ἀμέσως τὸν ἀποκεφαλισμό τους. Ἔτσι τελειώθηκε ὁ βίος τους καὶ οἱ Ἅγιοι ἔλαβαν τὸν ἀμαράντινο στέφανο τῆς δόξας.

Παναγία η Φανερωμένη

Στη Σαλαμίνα, απέναντι από τη μεγαρική ακτή « Μεγάλο Πεύκο», βρίσκεται η μονή της Φανερωμένης, που ιδρύθηκε στα ερείπια παλαιού μοναστηριού τον 17ο αι. από τον όσιο Λαυρέντιο. 
Όταν ο όσιος ήταν ακόμη κοσμικός με το όνομα Λάμπρος Κανέλλος, είδε μια νύχτα τη Θεοτόκο και την άκουσε να του λέει: 
- Στο νησί της Σαλαμίνας, στο βόρειο μέρος, βρίσκεται ένας ερειπωμένος ναός μου. Πήγαινε λοιπόν να τον ανοικοδομήσεις. 
Ο Λάμπρος δεν πίστεψε στο όραμα. Για αυτό η Παναγία εμφανίζεται αυστηρή για δεύτερη και τρίτη φορά, και τον προστάζει να υπακούσει. Έτσι ο Λάμπρος ξεκίνησε για την παραλία, σκοπεύοντας να περάσει με κάποιο πλοιάριο στο νησί. Συνάντησε όμως θαλασσοταραχή και δεν βρήκε κανένα πλεούμενο. 
Ενώ καθόταν συλλογισμένος, ακούει από ψηλά τη φωνή της Θεοτόκου να του λέει: 
- Ρίξε την κάπα σου στη θάλασσα, κάθησε πάνω, κι εκείνη θα σε μεταφέρει χωρίς κίνδυνο στο νησί. 
Έτσι κι έγινε. Ο Λάμπρος χωρίς δισταγμό ανέβηκε στην κάπα, διέσχισε τα κύματα κι έφθασε σώος στην απέναντι ακτή. 

Οποία κατάπτωσις και διαστροφή!

Έφθασαν, δυστυχώς, οι περισσότεροι εκπρόσωποι της Ορθοδοξίας να αναγνωρίζουν ως σπουδαίον τον ενσαρκωτήν της αιρέσεως Πάπαν, και όχι μόνον δεν καταβάλλουν προσπάθεια δια να επιστρέψουν οι αιρετικοί εις την Ορθοδοξίαν, αλλά και επευλογούν την αίρεσιν, αγωνιζόμενοι να πείσουν τους Ορθοδόξους πιστούς, ότι οι αιρετικοί παπικοί και προτεστάντες δεν είναι πεπλανημένοι! Όσοι δε από τους Ορθοδόξους πιστούς χριστιανούς, καλώς πράττοντες, δεν αποδέχονται τις αντορθόδοξες αυτές ενέργειες, αντί να επαινεθούν δια την εμμονήν των εις την πίστιν των Πατέρων τους, χαρακτηρίζονταια ευκαίρως-ακαίρως, ακραίοι,φονταμενταλιστές, ταλιμπάν, ορθοδοξαμύντορες, ψευδοχριστιανοί, κι’ άλλα…και διώκονται σκληρώς. Οποία κατάπτωσις και διαστροφή!

Η ΑΠΟΤΕΙΧΗΣΗ του ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ !

Το Δεκέμβριο του 1452 και ενώ ο Πρωτοσύγκελος πατήρ Ραφαήλ, αλλά και ο Διάκονός του Νικόλαος βρίσκονταν στην Κωνσταντινούπολη, ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος οργάνωσε επίσημο συλλείτουργο στην Εκκλησία της Αγίας Σοφίας με αντιπρόσωπο του πάπα τον καρδινάλιο Ισίδωρο, στα πλαίσια της ενωτικής πολιτικής που εφάρμοζε έχοντας την ψευδαίσθηση ότι θα σωθεί η Βασιλεύουσα με τη βοήθεια του πάπα, από τον ασφυκτικό τουρκικό κλοιό. Στις 12 Δεκεμβρίου του 1452, ανήμερα του Αγίου Σπυρίδωνος, έλαβε χώρα το συλλείτουργο αυτό. Όμως, ο Πρωτοσύγκελος Ραφαήλ δεν θέλησε να παραστεί και ούτε και τον Διάκονό του άφησε να πάει. Γνώριζε πολύ καλά ότι αυτό θα ήταν προδοσία της Πίστεως. «Όχι, και μέχρις εκεί. Σχέση ναι, βοήθεια ναι, συλλείτουργο με τους παπικούς ποτέ!...» είπε ο Άγιος. Ο Αυτοκράτορας θύμωσε πάρα πολύ και τους τιμώρησε με προσωρινή εξορία στην Αίνο. Γι’ αυτό και ο Άγιος Ραφαήλ ονομάζεται και ομολογητής, διότι παράτησε τις τιμές και δόξες του αξιώματός του και δεν υπολόγισε το κόστος της εναντίωσής του στον αυτοκράτορα, προκειμένου να υπερασπιστεί την αλήθεια της Ορθοδοξίας έναντι της αιρέσεως του παπισμού.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Προπαγανδιστική η Ημερίδα για την Ψευδοσύνοδο στην ΙΜΘ

Ὁ Πρωθυπουργὸς τῆς Αὐστραλίας παγκόσμιον πρότυπον

Δια τους φανατικούς μουσουλμάνους, ὁ πρωθυπουργός τῆς Αὐστραλίας Kevin Rudd, μεταξύ ἄλλων ἐδήλωσε καί τά ἀκόλουθα: «Οἱ μετανάστες πρέπει νά προσαρμοστοῦν, ὄχι οἱ Αὐστραλοί.... Οἱ περισσότεροι Αὐστραλοί πιστεύουν στό Θεό. Αὐτό δέν εἶναι κάποια δεξιά Χριστιανικο – πολιτική προώθηση, ἀλλά ἕνα γεγονός, γιατί αὐτό τό ἔθνος θεμελιώθηκε ἀπό χριστιανούς ἄντρες καί γυναῖκες, κι αὐτό εἶναι ἀποδεδειγμένο. Γιαυτό καί ἔχουμε κάθε δικαίωμα νά τό δείχνουμε στους τοίχους τῶν σχολείων μας. Ἄν ὁ Θεός μας σᾶς προσβάλλει, τότε σᾶς προτείνω νά ἀναζητήσετε τό καινούργιο σας σπίτι σέ κάποιο ἄλλο μέρος τοῦ κόσμου.... Ἄν δέν εἶστε εὐτυχισμένοι ἐδῶ, ΦΥΓΕΤΕ! Δέν σᾶς ἀναγκάσαμε νά ἔρθετε ἐδῶ. Ἐσεῖς τό θελήσατε. Ἑπομένως δεχτεῖτε τή χώρα πού ἐσεῖς διαλέξατε...». (Περιοδικόν «Ἐνοριακή Εὐλογία», ἀρ. φ. 82).

Αὐτή ἡ λεβεντιά ἀνήκει εἰς τόν Αὐστραλόν πρωθυπουργόν.

Η προσφορά της Πεντηκοστής -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Ο λόγος δώρο αποκλειστικό του Θεού στον άνθρωπο, που τον κατέστησε κυβερνήτη και άρχοντα του σύμπαντος, υπέστη και αυτός τις συνέπειες της πτώσεως. Μαζί με τα άλλα θεϊκά στοιχεία της προσωπικότητος φθείρεται και η λειτουργία του λόγου· η σκέψη του ανθρώπου, οδηγός για την γνώση και την αλήθεια, εκτρέπεται σε δρόμους απωλείας και η γλώσσα του, μέσο συνεννοήσεως και συνδέσμου, γίνεται όργανο διασπάσεως και συγχύσεως. Καταντά άλογος και άλαλος ο πεσμένος άνθρωπος και η Βαβέλ περνά στην ιστορία ως σύμβολο της αποτυχίας και της διαιρέσεως της ανθρώπινης κοινωνίας.   

Egypt's Al-Azhar University to Hold Peace Conference With Pope to 'Eliminate Conflict, Hate'

 The grand imam of the Egyptian Muslim institution al-Azhar is holding a World Conference on Peace in Cairo, in which Pope Francis, Orthodox Ecumenical Patriarch Bartholomew and Coptic Pope Tawadros II will also take part "to eliminate the causes of conflict, violence and hate."

The objective of the conference, to be held Thursday and Friday, is to address "a message to the whole world" to "call for peace between religious leaders, between societies and between all the countries of the world," the office of grand imam of al-Azhar, Sheikh Ahmed Mohamed al-Tayeb, says, according to La Croix.

Pope Francis is scheduled to give a speech Friday after the grand imam, immediately following his arrival in the Egyptian capital and a "courtesy visit" to President al-Sissi. Francis is also scheduled to meet Pope Tawadros after the conference.

π.Νικόλαος Μανώλης, Ο π. Βαρνάβας Γιάγκου προωθεί τον Οικουμενισμό

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

Κosmas:

2. Δεν μου απάντησες όμως αγαπητέ μου φίλε Misha, ήταν ανάγκη να καταφύγετε στις «παλαιοημερολογίτικες φ ρ ά ξ ι ε ς » για να βρείτε πρόσωπα, σαν του Ιερώνυμου της Αίγινας και της Ταρσώ, να τα αγιοποιήσετε, για να αποδείξετε ότι είστε Εκκλησία; Δεν το περίμενα αυτό! Εκεί, λοιπόν, καταντήσατε;

O αγαπητός φίλος Misha έγραψε: 

Misha:

φίλε Κοσμά,τα γραπτά μένουν και κρινόμεθα εξ αυτών...  έγραψες για τον αγιο Αυγουστινο και για τον Αγιο Ισαακ την προσωπικη σου γνωμη που ειναι αντιθετη από τις γνωμες των αγιων και αυτό το αποδειξαμε...

Kosmas:
Βεβαίως, τα γραπτά μένουν. Τον Αυγουστίνο ανέγραψε επίσημα στο αγιολόγιο το 1968, ο Νεοημερολογίτης Ιερώνυμος Κοτσώνης, του δε Ισαάκ έκτισε ναό ο γέροντας Παΐσιος, ύστερα από πληροφορία, που λέγεις, ότι είχε από το Θεό, ότι είναι άγιος, πριν μερικά χρόνια! Το ότι πολλοί άγιοι της Εκκλησίας θεώρησαν τον Αυγουστίνο άγιο, είναι αληθές. Εξηγήσαμε όμως σε προηγούμενες καταχωρήσεις μας το που οφείλεται ο λόγος, που πίστευαν αυτό το πράγμα. Πόσοι άγιοι όμως πολέμησαν τις πλάνες και αιρέσεις του! Νομίζεις, αγαπητέ φίλε Misha, πως αν οι άγιοι αυτοί, γνώριζαν ότι ο πατέρας των αιρέσεων αυτών ήταν ο Αυγουστίνος, θα εξακολουθούσαν να τον θεωρούν άγιο; 
Εσύ, όμως, που γνωρίζεις σήμερα την αλήθεια, ότι δίδαξε αυτές και άλλες αιρέσεις, γιατί τον θεωρείς άγιο; Δεν ακολουθείς έτσι και τις αιρέσεις του; 

ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 27 Απριλίου 2017

Συμεών ιερομάρτυρος, συγγενούς του Κυρίου, Ιωάννου του ομολογητού, Ευλογίου ξενοδόχου.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυρας Συμεών, ἀναδείχθηκε διάδοχος τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου († τὸ 62 μ.Χ.), μετὰ τὴν καταστροφὴ τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τοὺς Ρωμαίους τὸ 70 μ.Χ. Κατὰ τὸν Ἡγήσιππο ἦταν υἱὸς τοῦ Κλωπᾶ, ἀδελφοῦ τοῦ Ἰωσὴφ καὶ ἀδελφὸς τοῦ Ἰούδα. Κατὰ ἄλλη δὲ ἐκδοχὴ ἦταν υἱὸς τοῦ Ἰωσὴφ τοῦ Μνήστορος καὶ ἀδελφὸς τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου. Ἐνῷ ἐπισκόπευε στὴν Ἱερουσαλήμ, ἐπὶ αὐτοκράτορος Τραϊανοῦ (98 – 117 μ.Χ.), διαβλήθηκε ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς στὸν ὕπατο Ἀττικὸ γιὰ τὸν ἀποστολικό του ζῆλο. Ὁ Συμεὼν κατηγορήθηκε ὄχι ἀπὸ Χριστιανοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ ἀπὸ Ἰουδαίους. Ἡ κατηγορία περιελάμβανε δύο σκέλη. Τὸ ἕνα ἦταν ὅτι καταγόταν ἀπὸ τὸ γένος Δαβὶδ καὶ τὸ ἄλλο ὅτι ἦταν Χριστιανός. Ἀφοῦ συνελήφθη, βασανίσθηκε σκληρὰ καὶ στὴν συνέχεια ὁδηγήθηκε σὲ σταυρικὸ θάνατο, τὸ ἔτος 107 μ.Χ., σὲ ἡλικία ἑκατὸν εἴκοσι ἐτῶν. Στοὺς Παρισινοὺς Κώδικες βρίσκεται Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Συμεών, ποίημα τοῦ ὑμνογράφου Θεοφάνους.

Εξίσωση Εκκλησίας και αιρέσεων

Ο Παπισμός διεκδικώντας για τον εαυτό του μέχρι και σήμερα την εκκλησιολογική αποκλειστικότητα, υπεύθυνος και πρωτουργός της διαιρέσεως, δεν διέπραξε το σφάλμα να μετάσχει ως μέλος στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και να μεταλλαγεί σε μία από τις πολλές «εκκλησίες». Φραστικά πάντως και υποκριτικά επαινεί την Οικουμενική Κίνηση, την οποία επευλογεί ως προεργασία για την μετά της Ρώμης του Πέτρου και του πάπα ενότητα. Ιδιαίτερα επιχαίρει και συγχαίρει για την συμμετοχή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία αυτοκαταργήθηκε στην πράξη ως η μοναδική ενσάρκωση και συνέχεια της Una Sancta, εκχωρήσασα το ιδικό της πεδίο, την ιδική της ταυτότητα, στην σχισματική και αιρετική Ρώμη, στη Ρώμη του filioque, του πρωτείου εξουσίας του πάπα, των αζύμων, του καθαρτηρίου πυρός, της κτιστής χάριτος και όλων των άλλων καινοτομιών και παρεκκλίσεων.

Ο τυφλός και παράλυτος

Κάποτε ο διονυσιάτης μοναχός Άνθιμος επισκέφθηκε στο νοσοκομείο της μονής του ένα νεόκουρο μοναχό που είχε αρρωστήσει. Για να τον παρηγορήσει, του διηγήθηκε μια προσωπική του εμπειρία: 

" Έχε, αδελφέ μου, την ελπίδα σου στην Παναγία μας. Τη μεγάλη ιατρό και προστάτιδα των μοναχών. Άκουσε μια δική μου περιπέτεια, για να θαυμάσεις την κραταιά Tης προστασία. 

Όταν ήμουν στην ηλικία σου, είκοσι πέντε χρονών και μάλιστα νεόκουρος, αρρώστησα βαριά. Είχα γίνει ένα πτώμα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν γνωρίζω τι αρρώστια ήταν, ρευματισμοί ή κάτι άλλο, πάντως ένοιωθα μεγάλη αδυναμία σε όλο το σώμα. Για να περπατήσω χρησιμοποιούσα δεκανίκια. Σαν να μην έφθανε αυτό, θάμπωσαν και τα μάτια μου και διέκρινα με δυσκολία μπροστά μου. 

Ήρθαν δυο γιατροί και με εξέτασαν. Δεν μπόρεσαν όμως να με βοηθήσουν σε τίποτε.

Πρωτoπρ. Θεόδωρος Ζήσης - Σχολιασμός στην επιστολή του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου

O Αρχιεπίσκοπος Ιασίου και Μητροπολίτης Μολδαβίας και Μπουκοβίνας κ.Θεοφάνης υπέρ της ψευδοσυνόδου της Κρήτης

Δυστυχώς, ο Αρχιεπίσκοπος Ιασίου και Μητροπολίτης Μολδαβίας και Μπουκοβίνας κ.Θεοφάνης τάσσεται υπέρ της ψευδοσυνόδου της Κρήτης, κηρύσσοντας "γυμνή τη κεφαλή" την παναίρεση του Οικουμενισμού. Μάλιστα εκφράζεται ανοήτως, θεωρώντας πως όσοι χριστιανοί τίθενται απέναντι στις αποφάσεις της ψεδοσυνόδου είναι εχθροί της Εκκλησίας! 

Συνειδητά λοιπόν θεωρεί ως εχθρό της Εκκλησίας ακόμη και αγίους γέροντες της Ορθοδοξίας, όπως τον συμπατριώτη του, άγιο γέροντα Ιουστιν Πάρβου (Iustin Pârvu) που καταδικάζει τις αιρετικές αποφάσεις της λεγομένης "Αγίας και Μεγάλης Συνόδου".

http://katanixis.blogspot.gr/2017/04/o_26.html

Εκκλησία και κόσμος -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Η αγάπη του Θεού αγιάζει τον κόσμον

Είναι κάποιες αλήθειες παλιές, αλλά όχι ξεπερασμένες. Άφθορες από το πέρασμα του χρόνου, αδιάσειστες από τους σεισμούς και αδιάφθορες από τους συρμούς των καιρών μένουν φωτεινά μετέωρα. Φέγγουν στα σκοτάδια αυτού του κόσμου και κοντρολάρουν την πορεία μας μέσα σ΄ αυτόν. Διευκρινίζω ότι χρησιμοποιώ τη λέξη «κόσμος» με την ειδική έννοια, που της δίνει ο λόγος του Θεού· «ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται» (Α΄ Ιω. 5: 19). Ο κόσμος παραδομένος στον πονηρό, που τον ανακηρύσσει άρχοντα και κοσμοκράτορα του αιώνος τούτου, αντιτίθεται συνειδητά στο θέλημα του Θεού. Είναι εντούτοις, θαυμαστό ότι αυτός ο πονηρός κόσμος συνιστά το άμεσο αντικείμενο της αγάπης του Θεού. Αφοπλιστικός ο λόγος της αγίας Γραφής αποκαλύπτει ότι «ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν» (Ιω. 3: 16). Συγκλονιστικός ο μετασχηματισμός του θείου λόγου σε πράξη· επάνω από το σταυρό ο Κύριος Ιησούς Χριστός εμπιστεύεται το κλειδί του Παραδείσου του στον χειρότερο εκπρόσωπο του διεφθαρμένου κόσμου, σ΄ έναν κακούργο ληστή. Είναι η εγγύηση ότι τα ματωμένα χέρια του έχουν την πρόθεση και τη δύναμη ν΄ αγκαλιάσουν τον βρόμικο κόσμο, να τον καθαρίσουν με το αίμά τους, να τον επαναφέρουν στο αρχέγονο κάλλος και να τον ανεβάσουν στην ουράνια δόξα. Με την απαραίτητη, όμως, προϋπόθεση ότι ο κόσμος θ΄ αναγνωρίσει την πλάνη, την αμαρτία του, θα εξομολογηθεί με συντριβή και μετάνοια και θα ομολογήσει πίστη στον μόνο Λυτρωτή Ιησού Χριστό.

Anti-Ecumenism Pan-Orthodox Council to be held in summer at Ukraine’s Bachensk Monastery

An international coalition opposing the decisions of last June’s “Pan-Orthodox” Council on the island of Crete are planning to hold a “Pan-Orthodox” Council in Ukraine in June-July to anathematize ecumenism and those who support it, reports the site Religion in Ukraine.

The decision for the Ukraine synaxis came as a result of the recent “Thessaloniki Inter-Orthodox Synaxis” held on April 4. Although the gathering was forbidden by the hierarchy of the Greek Church, it brought together about a thousand clerical, monastic, and lay opponents of ecumenism and globalism from the Greek, Romanian, and Russian Orthodox Churches.

Η ΑΙΩΝΙΟΣ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ! -- Τοῦ αείμνηστου Παναγιώτου Σωτ. Γκιουλὲ

Καθαρθῶμεν τὰς αἰσθήσεις καὶ ὀψόμεθα τῷ ἀπροσίτῳ φωτὶ τῆς ἀναστάσεως, Χριστὸν ἐξαστράπτοντα καὶ Χαίρετε φάσκοντα τρανῶς ἀκουσόμεθα, ἐπινίκιον ἄδοντες

 (Ὠδὴ Α´, τροπ. 1ον).

Ὤ οὐράνιον καὶ θεόφθογγον ὑμνολογικὸν ἄκουσμα, οὐρανίου Ἀρχαγγελικῆς καὶ Ἀγγελικῆς ὑμνωδίας ἐπάξιον! Ὤ πανευφρόσυνον καὶ πανεόρτιον ἀναστάσιμον Ἀρχαγγελικὸν σάλπισμα παγκοσμίου χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως, ποὺ διασαλπίζει στὸν φεγγοβόλο ἑορταστικὸ οὐρανὸ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τὸ παμμέγιστο θαῦμα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Δεσπότου τῆς κτίσεως!…

Γιατὶ μὲ τὸ ἀναστάσιμο αὐτὸ ὑμνολογικὸ σάλπισμα, ὁ πνευματέμφορος ὑμνογράφος τῆς ἑορτῆς, Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, μᾶς καλεῖ, μέσα στὴν οὐράνια καὶ ἄπλετη φωτοχυσία τῆς λαμπροφόρου ἡμέρας τῆς ἐγέρσεως τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ, ν᾽ ἀποκαθάρουμε τὶς σωματικὲς καὶ τὶς ψυχικές μας αἰσθήσεις, ἀπὸ τὴν ἀχλὺν (=σκοτάδι) τῶν ἀλόγων παθῶν μας καὶ μὲ τὴν μετάνοια, τὴν ἄσκηση, τὴν νήψη καὶ τὴν ἀδιάλειπτη νοερὰ προσευχή, νὰ προσπαθήσουμε ν᾽ ἀποκτήσουμε τὶς ἔλλογες νοερὲς αἰσθήσεις τῆς πνευματικῆς ἀκοῆς καὶ τῆς πνευματικῆς ὁράσεως!… Γιατί μόνο μὲ τὶς πνευματικὲς αὐτὲς αἰσθήσεις, θὰ μπορέσουμε νὰ ἰδοῦμε τὸν ἀναστάντα Κύριον τῆς δόξης νὰ ἐξαστράπτη μέσα στὸ ἀπρόσιτο φῶς τῆς ἀναστάσεως καὶ θὰ τὸν ἀκούσουμε νὰ μᾶς φωνάζη δυνατὰ τὸν αἰώνιον ἀναστάσιμον χαιρετισμόν, «χαίρετε!…».

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

Ο φίλος Misha έγραψε:

Παράθεση:

φίλε Κοσμά, έχω προσωπική άποψη για την αγιότητα της γερόντισσας.  Δε χρειάζομαι την επιβεβαίωση άλλων πλην αυτών που εμπιστεύομαι.  Δυστυχώς δεν μπορώ να σε συναριθμήσω αφού με τους αμετροεπείς και υπερβολικούς χαρακτηρισμούς σου δε μου εμπνέεις εμπιστοσύνη για τα κριτήρια και την αγνότητα των προθέσεων σου  υπενθυμίζω πως έχεις ήδη χαρακτηρίσει αιρεσιάρχη τον άγιο Αυγουστίνο, αιρετικό τον άγιο Ισαάκ τον Σύρο, εκτός Εκκλησίας τους ορθοδόξους που ακολουθούν το νέο ημερολόγιο....  και μόνο αυτά αρκούν για να αποδείξουν πως κάτι στραβό υπάρχει στις κρίσεις και τα συμπεράσματά σου (ομιλώ με άκρα επιείκεια για λόγους αβροφροσύνης)...

Κοσμάς:
1. Απαντώ στα όσα «με άκρα επιείκεια για λόγους α β ρ ο φ ρ ο σ ύ ν η ς » έγραψε για μένα, ο αγαπητός Misha, τον οποίο αγαπώ και εκτιμώ, όπως πάντα, άσχετα αν καμιά φορά, χωρίς να το θέλει, συγχύζεται! 

α. Έχει κάθε δικαίωμα, ο αγαπητός αδελφός να έχει την προσωπική του γνώμη για την Ταρσώ! Την σέβομαι απόλυτα, άσχετα αν διαφωνώ. 

β. ΄Εχει κάθε δικαίωμα, ο αδελφός να μη με εμπιστεύεται. Σέβομαι και αυτό το δικαίωμά του. 

Λυπάμαι μόνο που δεν ζει ο μακαριστός π. Πορφύριος για να τον ρωτούσε αν πρέπει να με εμπιστεύεται. Είναι κάτι που έλεγε σε ευρύτερο κύκλο προσώπων, και το οποίο εγώ δεν μπορώ να καταθέσω. Εκτός, αν δεν εμπιστεύεται πλέον ούτε τον γέροντα Πορφύριο!.. 

γ. Δεν ξέρω, αν ο αδελφός Misha έχει κάποιο διορατικό χάρισμα, το οποίο δεν το γνωρίζω και το οποίο το καθιστά «καρδιογνώστη» και τον πληροφορεί για «τα κριτήρια και την αγνότητα των προθέσεών μου»! Μου αρκεί όμως, ότι ο Θεός, «ο ετάζων καρδίας και νεφρούς» γνωρίζει την αγνότητα των προθέσεών μου, όταν αγωνίζομαι για την υπεράσπιση της Πίστεώς μου. Δεν επιζητώ στην προσπάθειά μου αυτή την αναγνώριση και τα χειροκροτήματα από κανένα! 

δ. Μου καταλογίζει ο αδελφός Misha ότι χαρακτήρισα τον Αυγουστίνο αιρεσιάρχη! Αυτό είναι αλήθεια! Και το έκανα, γιατί κήρυξε πολλές αιρέσεις, όπως το Φιλιόκβε, τον απόλυτο προορισμό κλπ., που καταδίκασαν η Η΄ Οικουμενική Σύνοδος, ως και άλλες τοπικές, όπως του Οράνς το 529. Είναι κρίμα, το ότι έγραψα τόσα συντριπτικά στοιχεία, και όμως τίποτε από όλα αυτά δεν άγγιξε τον αδελφό! 

ε. Μου αποδίδει ο αδελφός ότι κατηγόρησα τον Ισαάκ το Σύρο ως αιρετικό. ΄Εγώ, απλώς τόνισα, ότι η Εκκλησία ποτέ μέχρι σήμερα δεν τον αναγνώρισε ως άγιο, επειδή δεν είχε και δεν έχει την βεβαιότητα, ότι δεν υπήρξε νεστοριανός! 

στ. Με κατηγορεί ο φίλος Misha ότι θεωρώ όσους λεγόμενους Ορθοδόξους ενώθηκαν με τον Πάπα ότι είναι εκτός Εκκλησίας! Αυτό είναι αλήθεια. Το πιστεύω! Και το πιστεύω, γιατί αυτά με δίδαξαν οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας. ΄Όποιος θέλει ας τους ακολουθεί. Εγώ, με τη χάρη του Θεού, παρόλη την αμαρτωλότητά μου, θέλω και αγωνίζομαι να τους ακολουθώ!