ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΝ ΚΙΝΗΜΑ

Μεγάλα διαφημιστικὰ πόστ εἰς τὰς Ἐθνικὰς καὶ ἐπαρχιακὰς ὁδοὺς ἐμφανίζουν ὡραιοτάτας γυναῖκας φορούσας προκλητικὰ ἐσώρρουχα, μαγιὸ ἢ τὰς ἐμφανίζουν εἰς προκλητικὰς στάσεις μὲ ἐσώρρουχα ἢ φοροῦσαι παντελόνι μὲ τὸ ὀπίσθιον μέρος ἐκτὸς αὐτοῦ. Χρησιμοποιεῖται ὑπὸ τῶν διαφημιστῶν τὸ ὡραῖον καὶ καλοπληρωμένον σῶμα διὰ τὴν προώθησιν εἰς τὴν ἀγορὰν διαφόρων προϊόντων. Δὲν εἴδομεν ἔστω καὶ μίαν ἀνακοίνωσιν ἢ διαμαρτυρίαν ὑπὸ τοῦ Γυναικείου Κινήματος διὰ τὴν χρησιμοποίησιν τοῦ γυναικείου σώματος μὲ σκοπὸν τὴν προώθησιν προϊόντων, εἰς τὴν ἀγοράν. Προφανῶς δὲν ἐνοχλοῦνται. Θεωροῦν τὸ σῶμα σκεῦος, εἰς τὸ ὁποῖον δὲν φυλάσσεται ἡ ψυχή, ἀλλὰ τὸ ἐμπόριον καὶ τὸ μάρκετιγκ. Διατί, ὅμως, νὰ ἐνοχληθοῦν; Τὸ γυναικεῖον φῦλον εἰς τὴν Ἑλλάδα, ἀπὸ τὴν ἐφηβικὴν ἡλικίαν χρησιμοποιεῖ τὸ σῶμα ὡς σκεῦος. Τὸ μαρτυροῦν ἀλλεπάλληλοι ἐκτρώσεις, εἰς τὰς ὁποίας προβαίνουν πολλαὶ γυναῖκες ἀπὸ τὴν ἐφηβικὴν ἡλικίαν. Καὶ τὸ γυναικεῖον κίνημα εἰργάσθη πρὸς τὴν κατεύθυνσιν αὐτήν. Διατὶ νὰ μὴ ἀνεχθῆ τὸ γυμνὸν σῶμα διὰ τὴν προώθησιν προϊόντων εἰς τὴν ἀγοράν;

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας

Το σύμβολο που ταυτίζεται με την καρδιά, την αγάπη, την συμφιλίωση και την ενότητα των θρησκειών όλα στα πλαίσια του αντίχριστου....

Δείτε σύμβολα και διαφημιστικά για τα 500 χρόνια της μεταρρύθμισης στην Γερμανία όπου θα παρευρεθεί ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Δείτε το σύμβολο ❤ ως τριαντάφυλλο του Λούθηρου επάνω στην σφραγίδα-δαχτυλίδι του:

http://www.zionlutheranclark.org/uploads/6/8/6/6/68669231/published/reformation-tile-blue_2.jpeg?1492012069
http://www.stjohnslutheranchurch.org/resources/500-webgraphic.png
https://1.bp.blogspot.com/-6i870BYO2uo/WQJ_kIUZfVI/AAAAAAAATHU/0Uh4KyJ1w6cYael-Q6XdSzYg-vK9IyxwwCLcB/s1600/500%2BYears%2Bof%2BReformation.jpg
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/03/Thueringen-Cobstaedt-Kirche-Fenster-2.jpg
https://proto57.files.wordpress.com/2010/12/luther_signet_copy.jpg

Στο κέντρο πάλι το σύμβολο ❤. Το σύμβολο που ταυτίζεται με την καρδιά, την αγάπη, την συμφιλίωση και την ενότητα των θρησκειών όλα στα πλαίσια του αντίχριστου....Ο Λούθηρος το είδε ως σύμβολο έκφρασης της πίστης και της θεολογίας του!

Αλέξανδρος

«Εν τω ονόματι του Ιησού…» -- του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθηγητού Παν. Αθηνών

Βέβαια είναι αλήθεια ότι ή πρώτη σύλληψη, από το λογοκρατούμενο πνεύμα μας, της λειτουργίας της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού είναι συνήθως μια διαφάνεια νοησιαρχική. Τη διαδικασία της επικλήσεως συλλαμβάνουμε ως καθαρή νοητική λειτουργία. Αλλά αν βιώνουμε έναν ορισμένο βαθμό αγιοπνευματικής εμπειρίας, το πνεύμα μας, καθώς ανοίγει τις πύλες του για να δεχθεί την εικόνα της λειτουργίας της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού, δεν υποδέχεται μια παράσταση της διανοίας αλλά μια άγιοπνευματική «Θεία Λειτουργία», στην οποία εκφράζεται συνοπτικά όλη η δυναμική λυτρωτική παρουσία της ζωής του Κυρίου. Η επίκληση του ονόματος του Ιησού δεν είναι μια τυπική (μηχανική – ψυχολογική) επανάληψη προβολής νοητικών διαφανειών στην οθόνη του πνεύματός μας. Είναι αναμφιβόλως η έκχυση της συνολικής δυναμικής του σωτηριολογικού Του έργου στην καθολική μας ύπαρξη.

ΥΜΝΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 31 Μαΐου 2017

Ερμείου μάρτυρος, και Ευσεβίου.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Ἑρμείας καταγόταν ἀπὸ τὰ Κόμανα τῆς Καππαδοκίας καὶ ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Μάρκου Αὐρηλίου τοῦ Ἀντωνίνου (138 – 161 μ.Χ.). Ὑπηρετώντας ὡς στρατιώτης στὶς Ρωμαϊκὲς λεγεῶνες, κατὰ τὸ διωγμὸ ποὺ κινήθηκε τότε ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν, διεβλήθη καὶ αὐτὸς ὡς Χριστιανός, συνελήφθη δὲ καὶ ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ δούκα Σεβαστιανοῦ, ἐξαναγκαζόμενος νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα. Ὁ Ἑρμείας ἀρνήθηκε νὰ ὑπακούσει καὶ ἐξ αἰτίας αὐτοῦ τοῦ συνέτριψαν τὶς σιαγόνες, τοῦ ἔγδαραν τὸ δέρμα τοῦ προσώπου, τοῦ ἔσπασαν τοὺς ὀδόντες καὶ τὸν ἔριξαν σὲ ἀναμμένο καμίνι.

Oι Φίλοι του Τάματος του Έθνους, Φωτεινή Γραμμή --- ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ Ο ΕΞ ΑΡΟΑΝΙΑΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ 27.5.2017

ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΠΡΕΣΒΕΩΝ ΚΑΛΗΣ ΘΕΛΗΣΕΩΣ

ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

                                                                     29.5.17

Ἀπίστευτες καὶ ἀδιανόητες σατανικὲς ἀντιξοότητες εἴχαμε καὶ ἐφέτος. Ἐν τούτοις εἴχαμε μεγάλη ἐπιτυχία, διότι βοήθησε ὁ Πανάγιος Θεὸς διὰ μεσιτιῶν τοῦ φίλου του, Ἁγ. Παύλου, ποὺ εἶναι πάρα πολὺ θαυματουργικὸς ἀλλὰ καὶ ἴσως ὁ μόνος Ἅγιος, ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται νὰ συνετίζῃ ὅλους ἐκείνους ποὺ προσπαθοῦν μὲ ἔργα καὶ μὲ λόγια ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἀναξιοπρεπέστατη νοοτροπία νὰ ἀδιαφοροῦν, νὰ λασπολογοῦν καὶ ἀμέσως ἤ ἐμμέσως νὰ σαμποτάρουν τὰ ἔργα. Μέχρι πού, ἐδῶ καὶ 20 χρόνια, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιος, ὅταν διαπίστωσε τὸν σατανικὸ πόλεμο κατὰ τῶν ἔργων τοῦ Ἁγίου, ἔγραψε καὶ ἀπέστειλε παραινετικὴ ἐγκύκλιο, ἀνακαλῶν τοὺς παρεκτρεπομένους εἰς τὴν τάξιν, γράφων μεταξὺ πολλῶν ἄλλων :  «…Διερωτώμεθα μήπως σεῖς πλέον, οἱ νεώτεροι τῆς Ἀροανίας, ἀνασκολοπίζετε τὸν Νεομάρτυρα καὶ τὸν ὑποβάλλετε εἰς νέα μαρτύρια. Διότι, ἀληθῶς λέω, ὁσάκις σύρετε τὸν κ. Ἀναγνωστόπουλον εἰς τὰ Δικαστήρια καὶ ὁσάκις ἐπίσης ἀντιδρᾶτε εἰς τὰ ὑπὸ ἐκείνου νομίμως καὶ καλῶς ἐνεργούμενα καὶ πραττόμενα εἰς δόξαν τοῦ Ἁγίου, τὸν ἅγιον Νεομάρτυρα Παῦλον διώκετε ! Καθίστασθε θεομάχοι καὶ ὅσοι ἀντιδρᾶτε καὶ ὅσοι ἀπαθῶς θεᾶσθε τὰ δρώμενα καὶ πραττόμενα ! Μὲ τὴν πεποίθησιν, ὅτι δὲν ἔχετε συλλογισθῆ ἐπαρκῶς τὴν μεγάλην  εὐθύνην, τὴν ὁποίαν ἐκουσίως ἤ ἀκουσίως ἀναλαμβάνετε καὶ τὴν μεγάλην τιμωρίαν, τὴν ὁποίαν ἐφελκύετε εἰς ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους ὡδηγήθημεν εἰς τὴν ἀπόφασιν νὰ θέσωμεν ἕκαστον ἐξ ὑμῶν ἐνώπιον τῶν εὐθυνῶν του… »

Η αποτείχιση είναι το ευλογημένο φραγγέλιο με το οποίο η Εκκλησία απεμάκρυνε πάντοτε ό,τι νόθο υπήρχε μέσα Της.

Αν κοιτάξουμε βαθύτερα τα γεγονότα, θα δούμε ότι η αντίδραση των χριστιανών με την αποτείχιση εναντίων του Οικουμενισμού, είναι ό,τι ωραιότερο, ζωντανό, ορθόδοξο, παραδοσιακό, αν θέλετε ό,τι έχει μείνει όρθιο μέσα εις την Εκκλησία. Είναι η γλυκειά ελπίδα δια το ξεκαθάρισμα των γνησίων από των νόθων, των λειτουργών από των επαγγελματιών, των χριστοφόρων από των χριστεμπόρων, των φιλοθέων από των φιλοδόξων, των ποιμένων από των λυκοποιμένων. Είναι η φωνή του Θεού, δια την οποία δεν ιδρώνει το αυτί των Οικουμενιστών. Είναι το ευλογημένο φραγγέλιο με το οποίο η Εκκλησία απεμάκρυνε πάντοτε ό,τι νόθο υπήρχε μέσα Της.

Η συγκρητιστική χοάνη της Νέας Βαβυλώνος – Οικουμενισμού μας απειλεί με αφανισμό

Όταν κάποιος επιχειρεί να κυριεύσει το σπίτι μου και να το κάνει δικό του, δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να με κατηγορεί για τον τρόπο που αμύνομαι. Ξεχνάμε, ότι ο λαός της Κωνπόλεως έκαψε τον Ναόν της Αγίας Σοφίας, όταν εξώρισαν τον πνευματικό τους πατέρα ιερόν Χρυσόστομον; Είμαστε σε καιρούς αντιχρίστους. Η συγκρητιστική χοάνη της Νέας Βαβυλώνος – Οικουμενισμού  μας απειλεί με αφανισμό και σαν έθνος και σαν Ορθόδοξη Εκκλησία. Σήμερα χρειαζόμαστε, περισσότερο από ποτέ άλλοτε πατερικά αναστήματα ποιμένων, οι οποίοι εν πνεύματι και δυνάμει Ηλιού, να αντιμετωπίσουν τις αντίχριστες δυνάμεις του Οικουμενισμού.

ΕΙΣ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΑΝΤΑΣ ΕΚΑΛΕΣΕ -- Αθωνικά άνθη

Η αγία Πεντηκοστή είναι η κατ’  εξοχήν εορτή της ενότητος. Διότι εν τη ημέρα της καθόδου του Αγίου Πνεύματος ιδρύεται η Εκκλησία. Και η Εκκλησία είναι Μία. Είναι ενότης των πολλών εις εν. Είναι συνάντησις εις το εν. Είναι κατάφασις καρδιών και διανοιών εις το εν. Μία πίστις, εν βάπτισμα, μία ομολογία, εν φρόνημα, εις Θεός…                                                       

Δια τούτο, εις όλην την πνευματέμφορον υμνογραφίαν της αγίας Πεντηκοστής, εξαίρεται η ενότης, η συμφωνία, η αρμονία, το εν… Το πνεύμα τούτο της ενότητος διήκει δι’  όλης της αγίας Γραφής. Και θεμέλιον αρραγές της Εκκλησίας αποτελεί η ενότης. Κάτι που δεν ενούται εις την Εκκλησίαν, είναι απόβλητον, είναι εκτός. Κάτι που διασπά την Εκκλησίαν, εξοβελίζεται. Ό,τι δεν εναρμονίζεται με την Εκκλησίαν, «εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται»…                                                                                      
Αλλ’  αυτή η αγία ενότης εις την εποχήν μας υπόκειται εις πολλάς ερμηνείας. Και επιδιώκεται άνευ όρων. Επιζητείται ως αγάπη, εν ονόματι της αγάπης. Και φθάνει να προβάλλεται, ως ελατήριον και ως σκοπός, η αγάπη, δια να θεωρήται η ενότης ως το ύψιστον των αγαθών. Εν τούτοις η αγιωτάτη Εκκλησία μας την ενότητα ουδέποτε εννόησεν άνευ όρων. Η ζωή της Εκκλησίας, η Παράδοσις, αι Οικουμενικαί Σύνοδοι, οι άγιοι Πατέρες εδίδαξαν την ενότητα όχι άνευ όρων, όχι υπό όρους, αλλ’  υπό τον ένα απαράβατον όρον: της αληθείας… Δια την Εκκλησίαν, απούσης της αληθείας, ενότης δεν υπάρχει.