Ο Kyprianos Christodoulides άφησε σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο δάσκαλος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας...":

 Αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς στην απόδοση όσων διαβάζουμε, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να ξεχωρίζουμε τη γνώμη ενός φορέα του θεσμού της Εκκλησίας, από την άποψη ενός μέλους της Εκκλησίας. Τα μέλη της Εκκλησίας, που ενδεχομένως είναι ολιγομαθείς - και πάντως όχι αναλφάβητοι - δεν διατυπώνουν ασύστολα την άποψή τους. Γράφουν, λένε ή ερωτούν, με βάση αυτά που έχουν μάθει κακήν - κακώς, λόγω ενδιαφέροντος προς τα πνευματικά της Εκκλησίας. Και θα πρέπει, αν μη τι άλλο, να τους αναγνωριστεί το γεγονός, ότι πέρα από τα οικειακά τους καθήκοντα, τη λεξιπενία τους, τα επαγγελματικώς άσχετα με τη θεολογία καθήκοντά τους και τα πυρηνικώς αδιάφορα της ψυχολογίας, έχουν το θάρρος είτε να θέτουν ερωτήματα είτε να προσπαθούν να δώσουν απαντήσεις μερικώς τεκμηριωμένες και όχι εντελώς αυθαίρετες. Το να συμπληρώσει κανείς τα κενά τους είναι το υπ΄ αυτών ζητούμενο και όχι η επίδειξη των γνώσεών τους. Κατά συνέπεια, η άκρως απαξιωτική αντιμετώπισή τους ζημιώνει τα ασθενή μέλη, παράλληλα δε, νοσεί και την ψυχή τους.

Καθολική εκκλησία Οικουμενισμός

Psalm 33 I will bless the Lord- Ψαλμός 33 Ευλογήσω Τον Κύριον -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 7 Ιουλίου 2016

Κυριακής μεγαλομάρτυρος. Θωμά του εν Μαλεώ.

Ἦταν κόρη τοῦ Δωροθέου καὶ τῆς Εὐσεβίας. Αὐτοὶ ἦταν ἄτεκνοι καὶ παρακαλοῦσαν τὸν Θεὸ νὰ τοὺς δώσει παιδί. Πράγματι, ὁ Θεὸς εὐδόκησε, καὶ τὸ χριστιανικὸ αὐτὸ ζευγάρι, ἀπέκτησε παιδί. Γεννήθηκε ἡμέρα Κυριακή, γι’ αὐτὸ καὶ τῆς ἔδωσαν τὸ ὄνομα Κυριακή.

Κατὰ τὸν διωγμὸ τοῦ Διοκλητιανοῦ, οἱ γονεῖς της συνελήφθησανκαὶ 

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ν. άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Οι Κάτωθι κανόνες ξεκαθαρίζουν την εγκυρότητα ή ...":

Δεν σώζει τον Χριστιανόν μόνο η θεία Χάρις, αλλά «η Χάρις και η αλήθεια» (Ιωάν. α΄ 17), κατά το δόγμα του Κυρίου, «ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται, ο δέ απιστήσας κατακριθήσεται» (Μαρκ. ιστ΄ 16). Κατακριθήσεται δέ, όχι μόνον ο κληθείς είς το άγιον Βάπτισμα και αρνηθείς την σωτήριον κλήσιν όλως, αλλά και ο βαπτισθείς μέν, πεσών δε μετά τούτο είς απιστίαν αιρέσεως αμετανοήτως. Διότι, ενώ το Μυστήριον του Βαπτίσματος έστι Φώς, η αίρεσις είναι «σκότος το εξώτερον» (Δαλματίου, Μ. 4, 1257). Τα άγια Μυστήρια, λέγει ο ιερός Κανών, «τοίς επιμένουσιν έν τή αιρέσει μεγάλην της καταδίκης την τιμωρίαν πορίζουσιν». Ούτω γίνεται έν αυτοίς το «έν τή αληθεία πρός την αιώνιον ζωήν» «φωτεινότερον» «έν τή πλάνη σκοτεινότερον και πλέον καταδεδικασμένον» (ΝΖ΄ Κανόνος Συνόδου Καρθαγένης). Διό αί Οικουμενικαί Σύνοδοι απαγγέλλουσι τον φρικτόν αναθεματισμόν «τοίς κοινωνούσιν έν γνώσει» τοίς καινοτόμοις «ανάθεμα» (Ζ΄Οικουμενικής Συνόδου Μ. 13, 128).
Υπό το ανάθεμα, λοιπόν, των Οικουμενικών Συνόδων της Εκκλησίας κείνται οι «έν γνώσει» (Θεοδώρου Στουδίτου, PG. 99, 1653) κοινωνούντες των Μυστηρίων των υπό κρίσιν καινοτόμων. Ώς γάρ «πάν το έν αγνοία καθαρισθήσεται» (αυτόθι ούτω το «έν γνώσει» (Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, Μ. 13, 128) «κατακριθήσεται» (Μάρκ. ιστ΄ 16).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ: ΑΚΥΡΑ ΚΑΙ ΜΗ ΑΚΥΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ http://entoytwnika.blogspot.com/2010/02/blog-post_8319.html#ixzz4DfCjEbeS
Under Creative Commons License: Attribution

Ο Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο δάσκαλος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας...":

Αγαπητέ "δάσκαλε", ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να κανεις αυτό το σχόλιο.
Είμαι η τελευταία νοικοκυρά που αναφέρεις και επανέρχομαι με νέες ερωτήσεις διότι αυτή η σελίδα δίνει ελεύθερο βήμα σε όλους (προς τιμήν του διαχειριστή της) και δεν λογοκρίνει όπως κάνουν άλλες, ονόματα να μην λέμε...
α) Δηλαδή μέχρι να καθαιρεθεί ο υπόλογος για αίρεση Βαρθολομαίος, εγώ να κοινωνάω από τα χέρια του? Η ερώτησή μου είναι ξεκάθαρη, η νεοημερ εκκλησία σήμερα έχει ενεργά μυστήρια, ναί ή όχι?
β) Αυτό είναι αυτονόητο. Αλλά για πές μου, όταν δεν γνωρίζω την προδοσία και κοινωνάω από τον Βαρθολομαίο, θα σωθώ? Περιμένω απάντηση.
γ) Εγώ, η τελευταία νοικοκυρά, δεν εξέφρασα γνώμη, ερώτηση έκανα και περιμένω απάντηση διότι το θέμα άπτεται της σωτηρίας μου. Εσύ, ο "ειδικός", με ποιά ιδιότητα μιλάς με αυτήν την παρρησία? Είσαι μήπως ο εκπρόσωπος τύπου τηε εκκλησίας επί των αιρέσεων? Είσαι μήπως ο συντονιστής της σελίδας? Με ποιό δικαίωμα κρίνεις με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς τους σχολιαστές? Για να γράψω ένα σχόλιο, πρέπει να πάρω την άδειά σου?
Έλεος πια! Κύριε ελέησον!

Από το βιβλίον ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ [Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)]

Ο ατρόμητος ομολογητής των θεανθρωπίνων ορθοδόξων αληθειών αναγγέλλει εις όλους τους ανθρώπους όλων των κόσμων: «Το γαρ κοινωνείν παρά αιρετικού ή προφανώς διαβεβλημένου κατά τον βίον αλλοτριά Θεού και προσοικειοί τω Διαβόλω». Κατά τον ίδιον ο άρτος των αιρετικών δεν είναι «σώμα Χριστού». Διά τούτο, «Ως ουν ο θείος άρτος υπό των Ορθοδόξων μετεχόμενος, πάντας τους μετόχους εν σώμα αποτελεί. ούτω δη και ο αιρετικός κοινωνούς τους ούτω αυτού μετέχοντας αλλήλων απεργαζόμενος, εν σώμα αντίθετον Χριστώ παρίστησι». Επί πλέον, «Η παρά των αιρετικών κοινωνία ου κοινός άρτος αλλά φάρμακον (= δηλητήριον), ου σώμα βλάπτον, αλλά ψυχήν μελαίνον και σκοτίζον» 

Ο δάσκαλος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Οι Κάτωθι κανόνες ξεκαθαρίζουν την εγκυρότητα ή ...":

α. Πρώτον, οι Κανόνες λένε "καθαιρείσθω", δηλαδή, αποδιδόμενο στην σημερινή γλώσσα "να καθαιρούνται", και όχι "είναι ήδη καθηρημένοι".

β. Δεύτερον, έγκυρα Μυστήρια δεν σημαίνει απαραίτητα σωτηρία, ειδάλλως όλοι οι Ορθόδοξοι όλων των εποχών θα σωνόντουσαν μόνο και μόνο επειδή βαπτίσθηκαν, μυρώθηκαν, ή παντρεύθηκαν ορθόδοξα.

Επομένως φίλε "ανώνυμε" αν μένεις με τον Βαρθολομαίο και έχεις γνώση της προδοσίας που αυτός διαπράττει, τότε κολάζεσαι ως συνυπεύθυνος, και ουδόλως δεν σε σώζει το ότι ο γάμος σου είναι έγκυρος. Η δε κοινωνία που λαμβάνεις είναι πυρ καταφλέγον τους αναξίους.

γ. Αυτό που πρέπει να σταματήσει (και δυστυχώς δεν πρόκειται στην εποχή μας που το διαδίκτυο έχει δώσει βήμα και στην τελευταία νοικοκυρά), είναι να θέλουμε να έχουμε γνώμη για όλα, και -το χειρότερο- δίχως ίχνος συστολής. Οι αναλφάβητοι μιλούν για την γλώσσα, οι γιατροί για την θεολογία, οι πυρηνικοί φυσικοί για την ψυχολογία, οι κουτσοί για τον αθλητισμό. Έλεος πια!

Κύριε ελέησον!

Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας

Ανώνυμος είπε...
Παρακαλώ πολυ να μου εξηγήσετε, εάν οι οικουμενιστες έχουν έγκυρα μυστήρια (Αυτό σημαίνει σωτηρία), δηλαδή εάν σώζεται η ψυχή μου στον Βαρθολομαίο, γιατί να φύγω;;

κχ
Αυτή η ανοησία περί εγκύρων και ακύρων Μυστηρίων, πρέπει κάποτε να σταματήσει. Όπως δεν υπάρχει "έγκυρος ή άκυρος" Χριστός, "έγκυρη ή άκυρη" Εκκλησία, έγκυρα και άκυρα Μυστήρια δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο ενεργή και ανενεργή Μυστήρια και αυτό διότι :

"12 Ζῶν γὰρ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνεργὴς καὶ τομώτερος ὑπὲρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον καὶ διϊκνούμενος ἄχρι μερισμοῦ ψυχῆς τε καὶ πνεύματος, ἁρμῶν τε καὶ μυελῶν, καὶ κριτικὸς ἐνθυμήσεων καὶ ἐννοιῶν καρδίας ... "(Εβ. δ΄)

Τι λέγει εδώ ; Δεν λέγει "Ζῶν γὰρ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνεργὴς" ; Ούτως και τα Μυστήρια. Ή είναι ζώντα και ενεργή ή είναι νεκρά και ανενεργή. Λόγος εδώ δεν γίνεται - ούτε υπάρχει - περί των κατεγνωσμένων αιρέσεων. Λόγος γίνεται και υπάρχει, εκεί όπου η μεν Ιερολογία των Μυστηρίων είναι η ενδεδειγμένη, αλλά απουσιάζει η ενεργός και ζώσα παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Την αναστέλλει σήμερα η σύμπλευση/συμπόρευση με τον Οικουμενισμό.

Δεν γράφω περισσότερα.

Οι αντίχριστοι Παπικοί μάς το βεβαιώνουν : Είμαστε ένα !!!

Διακοπή μνημοσύνου

«Καιρός τω παντί πράγματι» (Εκκλη.3: 1).

Και νυν, καιρός θρήνου, καιρός ομολογίας, καιρός αποφάσεως σωτηρίας.

«Συντετέλεσται» (1 Βασ. 20: 33) ήδη η πτώσις εν τη πίστει του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και τω συν αυτώ Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων, Αγιορειτών και των κοινωνούντων αυτοίς κληρικών και λαϊκών. Κλαύσατε και αναγγείλατε: Πέπτωκε Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, και διαθέσει και φρονήματι και λόγω και πράξει. Ηθέτησαν, οι δυστυχείς και θεοπαράδοτα δόγματα και θείους νόμους και αγίους Πατέρας και ιεράν Παράδοσιν και Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και γενικώς την πίστιν της Ορθοδοξίας. Ωμολόγησαν την μετά της παπικής αιρέσεως ένωσιν και την εν τη Οικουμενιστική παναιρέσει του Π.Σ.Ε. τοιαύτην, «δημοσία… γυμνή τη κεφαλή επ΄ Εκκλησίας» (ΙΕ΄ Κανών ΑΒ Συνόδου), και παραμένουν γηθοσύνως αμετανόητοι.  Καιρός του ποιήσαι το θέλημα Κυρίου, ως τούτο ορίζεται δια του ΛΑ΄ Κανόνος των Αγίων Αποστόλων και του ΙΕ΄ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, περί χωρισμού και διακοπής του μνημοσύνου του πεπτωκότος Επισκόπου.

«Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν», είναι και νυν η φωνή του ουρανού προς πάντα Ορθόδοξον (Γεν. 19:17).

Του πατέρα Γεωργίου Μεταλληνού

Απόσπασμα από ομιλία του π. Γ. Δ. Μεταλληνού, κοσμήτορα της Θεολ. σχολής του Πανεπ. Αθηνών, στην Εκκλησία του Αγ. Αντύπα, στο Γουδί, στις 09-02-06 

Παράθεση:

Με πήρε ένας ευσεβέστατος κληρικός από την Κρήτη (Κρητικός με τα όλα του αλλά ορθόδοξος, γιατί πολλοί Κρητικοί δεν είναι ορθόδοξοι) και μου λέει «Παπα-Γιώργη, έχω ένα πνευματικό παιδί, που καμιά φορά έρχεται και στον Άγιο Αντύπα (δεν το γνωρίζω το παιδί). Στο οικοτροφείο της Αποστολικής Διακονίας τους είπε ο διευθυντής ότι όλοι μαζί θα πάνε εκδρομή στη Ρώμη και στο Βατικανό. Και τους δίδασκε, πώς θα γονατίσουν για να φιλήσουν το χέρι του Πάπα, για να τον αναγνωρίσουν, δηλαδή, ως Επίσκοπο της εκκλησίας του Χριστού». Και τούτο το παιδί, λοιπόν, σηκώθηκε και λέει «Δεν είναι δυνατό να πάμε. Ο Πάπας είναι αιρετικός». Λένε αυτοί «Μην ακούτε τι σας λένε κάποιοι θεολόγοι,» (εμένα εννοούσε και τον Ζήση και δεν είμαστε μόνο εμείς, ευτυχώς) «διότι ο Πάπας είναι σχίσμα». Τους παλαιοημερολογίτες τους απορρίπτουμε ως αιρετικούς και τον Πάπα ως σχισματικό. Κι επομένως είναι αδερφός μας, είναι «δίπλα μας»! Και του λένε τα παιδιά «Όχι, εμείς δεν θέλουμε να πάμε». Έγινε ολόκληρη φασαρία. Το απέφυγαν αυτό. Αλλά θα γίνει αργότερα....Από κάθε μητρόπολη, από την Αθήνα και τις άλλες μητροπόλεις κάθε χρόνο, κατά διαστήματα, τους παίρνουνε με τη βία, κατά κάποιο τρόπο, γιατί ο άλλος σκέφτεται το μισθό του. Και διαλέγουν και παίρνουν κάποια άτομα, παπάδες και πάνε στο Βατικανό και φιλούν τα πόδια και τα χέρια του Πάπα. Δημιουργείται, δηλαδή, κίνηση Ουνίας όπως έγινε μετά το 1439. Τότε αρχίζει στη πράξη η Ουνία. Αυτό κάνουν και σήμερα από Θεσσαλονίκη, Αθήνα και άλλες μητροπόλεις. Και σε λίγο, σε λίγα χρόνια, δεν θα υπάρχει κληρικός που δεν θα’ χει πάει να προσκυνήσει τον Πάπα και να αναγνωρίσει τον Πάπα όχι μόνον ως Επίσκοπο της εκκλησίας αλλά και ως κεφαλή της Εκκλησίας του Χριστού. Όταν λέει το Πατριαρχείο «η Παλαιά Ρώμη», η «Νέα Ρώμη» και άρα «η Πρεσβυτέρα Ρώμη», σέβομαι προσωπικά τον βαθμό. Άμα γίνει ορθόδοξος ο Πάπας τότε θα του φιλήσω κι εγώ τα πόδια. Και θα πω «δόξα σοι Κύριε, δόξα σοι»!

Απάντηση που έδωσε ο άγιος Μάξιμος σε κείνους που τον ανακρίνανε επειδή δεν κοινωνούσε με καμία απο τις "επίσημες" εκκλησίες :

"Και λέγουσιν αυτώ· Συ μόνος σώζη, και πάντες απόλλυνται;

Και είπεν· Ουδένα κατέκριναν οι τρεις παίδες μη προσκυνήσαντες τη εικόνι, πάντων ανθρώπων προσκυνούντων. Ου γαρ εσκόπουν τα των άλλων, αλλ’ εσκόπουν όπως αν αυτοί μη εκπέσωσι της αληθούς ευσεβείας. Ούτω και Δανιήλ βληθείς εις τον λάκκον των λεόντων, ου κατέκρινε τινα των μη προσευξαμένων τω Θεώ κατά το θέσπισμα Δαρείου, αλλά το ίδιον εσκόπησε· και είλετο αποθανείν, και μη παραπεσείν τω Θεώ, και υπό της ιδίας μαστιγωθήναι συνειδήσεως, επί τη παραβάσει των φύσει νομίμων. Καμοί ουν μη δω ο Θεός κατακρίναι τινα, ή ειπείν, ότι εγώ μόνος σώζομαι. Αιρούμαι δε αποθανείν, ή θρόησιν έχειν κατά το συνειδός, ότι περί την εις Θεόν πίστιν παρεσφάλην καθ’ οιονδήποτε τρόπον." (P.G. 90,121)

Κύριε ἁμαρτάνων οὐ παύομαι

Κύριε, καὶ τὸν φόβον σου πτοοῦμαι, καὶ τὸ πονηρὸν ποιεῖν οὐ παύομαι, τίς ἐν δικαστηρίῳ τὸν δικαστὴν οὐ πτοεῖται; ἢ τὶς ἰαθῆναι βουλόμενος, τὸν ἰατρὸν παροργίζει ὡς κᾀγώ;

Μακρόθυμε Κύριε, ἐπὶ τῇ ἀσθενείᾳ μου σπλαγχνίσθητι, καὶ ἐλέησόν με.

Ο Όσιος ΓΕΛΑΣΙΟΣ

Καταχωρίζομεν ενταύθα το κατόρθωμα, το οποίον εποίησεν ο Αββάς ούτος Γελάσιος, ως δηλωτικόν της άκρας προσπαθείας του. Είναι δε τούτο το εξής: Ο Όσιος ούτος είχεν εν βιβλίον περιέχον την Παλαιάν και την Καινήν Διαθήκην, το οποίον είχεν εναποθέσει εις την Εκκλησίαν δια να το αναγινώσκουν οι αδελφοί, είχε δε τούτο αξίαν 18 νομισμάτων. Τούτο αδελφός τις ξένος έκλεψεν, ο δε Όσιος Γελάσιος, αν και ηννόησε τον κλέπτην, δεν τον εκυνήγησεν. Ο δε κλέψας επήγεν εις την πόλιν και εζήτει να το πωλήση 16 νομίσματα. Εκείνος όμως ο οποίος ήθελε να το αγοράση, το επήρε δια να το εξετάση, κατά συγκυρίαν δε επήγε και το έδειξεν εις τον ίδιον Αββάν Γελάσιον ζητών να τον πληροφορήση περί της αξίας αυτού. Ο Αββάς Γελάσιος, ιδών τούτο, προσεποιήθη ότι δεν εγνώριζε τίποτε, και είπεν εις τον άνθρωπον· «Καλόν είναι και αγόρασον αυτό εις την τιμήν την οποίαν ζητεί». Επιστρέψας δε εκείνος προς τον κλέψαντα είπεν· «Έδειξα το βιβλίον εις τον Αββάν Γελάσιον και μοι είπεν ότι δεν είναι άξιον τόσης τιμής, όσην ζητείς». Ο δε κλέψας είπε· «Δεν σοι είπεν άλλο τίποτε ο Γέρων»; Απεκρίθη ο άνθρωπος· «Όχι». Όθεν ο κλέψας κατανυχθείς από την ανεξικακίαν του Γέροντος, είπε· «Δεν θέλω πλέον να το πωλήσω». Όθεν λαβών αυτό επήγε προς τον Όσιον Γελάσιον και παρεκάλει αυτόν να το δεχθή, ο Όσιος όμως δεν ήθελεν· ο δε κλέψας είπεν· «Εάν δεν το πάρης, εγώ δεν έχω ανάπαυσιν». Τότε λέγει προς αυτόν ο Όσιος· «Εάν δεν αναπαύεσαι, ιδού το λαμβάνω». Όθεν από το έργον τούτο του Γέροντος ωφελήθη ο κλέψας αυτός αδελφός έως τέλους της ζωής του.   

Οι Κάτωθι κανόνες ξεκαθαρίζουν την εγκυρότητα ή όχι, των μυστηρίων των αιρετικών

+Ι.Γ.Ζ.

ΠΗΔΑΛΙΟΝ εκδόσεις ΑΣΤΗΡ

Αποστολικοί κανόνες 

ΜΕ’                                                                                                                                                                                               
Ο παρών κανών διορίζει ότι όποιος επίσκοπος η πρεσβύτερος η διάκονος ήθελε συμπροσευχηθεί μοναχά, αλλά όχι να συλλειτουργήσει με αιρετικούς της αφορίζεται. Επειδή όποιος με της αφορισμένους συμπροσεύχεται ( καθώς τοιούτοι είναι οι αιρετικοί ) πρέπει να συναφορίζεται και της. Ει δε και εσυγχώρησεν εις της αιρετικούς της να ενεργήσουν κανένα λειτούργημα ωσαν κληρικοί, της καθαίρηται, επειδή όποιος κληρικός συλλειτουργήσει με καθηρημένους ( καθώς τοιούτοι είναι οι αιρετικοί κατά τον β’ και δ’ της γ’.)  συγκαθαιρείται και αυτόςκατά τον ια’ των αποστόλων. Πρέπει γαρ της αιρετικούς να μισούμεν και να αποστρεφόμεθα , αλλά όχι ποτέ και να συμπροσευχόμεθα με της η να συγχωρούμεν εις της να ενεργήσουν τι Εκκλησιαστικόν λειτούργημα η ως κληρικοί η ως Ιερείς.   Σελ. 51

π.Νικόλαος Μανώλης, Ο μακ. Επίσκ. Αυγουστίνος για την Ψευδοσύνοδο της Κρήτης [ΒΙΝΤΕΟ 2016].

Όχι στον «Ορθόδοξο» Οικουμενισμό

Ἔφθασεν ὁ καιρὸς, μετά την ληστρική Σύνοδο της Κρήτης , την πτώση των «Ποιμένων» της Ελλαδικής Εκκλησίας και των δειλοκάρδιων μοναχών των 19 Μονών του Αγίου Όρους,  δι᾽ όλους τοὺς πιστοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς νὰ εκφρασθούν ευθαρσώς καὶ νὰ τερματίσουν τὸ κίβδηλον εἶδος Ὀρθοδοξίας, ποὺ καλεῖται Οἰκουμενιστικὴ Ὀρθοδοξία. Διότι εἶναι μία προδοσία τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μία άρνησις αὐτῆς ταύτης τῆς οὐσίας της. Εἶναι πλέον καιρὸς νὰ βγάλωμεν «ἀπὸ τὴν ἀποθήκην» τὰ Θεῖα τῆς Πίστεως Δόγματα, ὅπου τὰ ἐξώρισαν οι Πατριάρχαι Ἀθηναγόρας και Βαρθολομαίος, νὰ τὰ φέρωμεν εἰς τὸ φῶς, καὶ νὰ τὰ διακηρύξωμεν μὲ κάθε μέσον, εἰς κάθε χώραν. Ἔχομεν ἀνάγκην αὐτῶν εμείς, ἔχουν ἀνάγκην αὐτῶν οἱ Ρωμαιοκαθολικοί καὶ οἱ Προτεστάνται. Ἂς μὴ προσφέρωμεν εἰς τὸν κόσμον τὴν Ψευδῆ Ὀρθοδοξίαν, ἡ ὁποία καλεῖται «Ὀρθόδοξος» Οἰκουμενισμός.  Αὐτὸς ὁ Οἰκουμενισμὸς ἐξισώνει τὴν πλάνην μὲ τὴν ἀλήθειαν. Ἂς προσφέρωμεν, ἀντιθέτως, ακεραίαν τὴν παραδοσιακήν, αυθεντικήν Ὀρθοδοξίαν, ἡ ὁποία μόνη ὁδηγεῖ εἰς τὴν σωτηρίαν. Ἡ προσφορὰ αὐτῆς θὰ εἶναι μία πρᾶξις ἀληθινῆς Χριστιανικῆς ἀγάπης, μία ἐκδήλωσις τῆς ἐντολῆς τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ περὶ ἀγάπης πρὸς τὸν πλησίον μας.

«Χώρα αθέων»

Είναι πλέον ηλίου φαεινότερον, ότι γίνεται στην πατρίδα μας μια γιγαντιαία προσπάθεια η χώρα μας να πνιγή στα πλοκάμια της αθεΐας, και ο λαός αυτός να αποκοπή από τις ρίζες του, να λιποτακτήση από τις βασικές αρχές του Γένους μας καί τις αξίες του Ευαγγελίου, αρχές και αξίες με τις οποίες αγωνίσθηκαν οι πρόγονοί μας να φτιάξουν κράτος με Θεό, κράτος με Ευαγγέλιο, κράτος, που να αποτελή το καμάρι και το στολίδι της Ευρώπης, κράτος που δεν θα αρπάζουν οι μεγάλοι φαγάδες την μπουκιά του λαού από το στόμα του, που δεν θα υπάρχουν ληστείες, αρπαγές και αδικίες, που δεν θα γίνωνται δολοφονίες εν ψυχρώ, εγκλήματα ειδεχθή και αποτρόπαια. Αν μπορούσαν να σηκωθούν από τα μνήματα οι γενναίοι αγωνιστές να στήσουν αυτό το κράτος!...».

Ο θεόπνευστος λόγος είναι σαφής: «Οι μακρύνοντες εαυτούς από σου απολούνται.

Επομένως δεν μένει, παρά μετάνοια. Τίποτʼ άλλο.