Και ιδού δόξα Θεού Ισραήλ ήρχετο

 Η  Κυρία Θεοτόκος ήτο και κατά τα δύο καθαρά και αμόλυντος : και κατά το σώμα και κατά την ψυχήν και κατά την πράξιν και κατά τον λογισμόν. Όθεν ο προφήτης Ιεζεκιήλ αινιγματωδώς είπε περί της Κυρίας Θεοτόκου : Και ιδού δόξα Θεού Ισραήλ ήρχετο κατά την οδόν την προς ανατολάς (ήτοι εις την ψυχήν της Παρθένου), και η γη (ήτοι το σώμα της Παρθένου), εξέλαμπεν ως φέγγος από της δόξης κυκλόθεν. 

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος :

Εάν ήρκεσε η υπερηφάνεια να ρίψη στην άβυσσον αγγέλους, άρα είναι ικανή η ταπείνωση να ανεβάση στον ουρανό τους ανθρώπους.

Το τουρκικό προξενείο και η φάκα με την επίθεση φιλίας

Σάββας Καλεντερίδης

Εχουμε αναφερθεί σε άλλα άρθρα μας στις άθλιες μεθοδεύσεις της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα, η οποία σε πλήρη συγχρονισμό με το τουρκικό Γενικό Επιτελείο κατευθύνει και καθοδηγεί τους διπλωμάτες και τους «άλλους» που υπηρετούν στα προξενεία της Τουρκίας στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Κομοτηνή και τη Ρόδο, εφαρμόζοντας την οδηγία του Τούρκου πρωθυπουργού Ερντογάν για την εργαλειοποίηση της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης και εσχάτως της Ρόδου και της Κω, που έχει ως στόχο τον διαμελισμό της Ελλάδος αλλά και τη δημιουργία κατάλληλων συνθηκών στο εσωτερικό της πατρίδας μας, οι οποίες θα καταστήσουν πιο εύκολη τη γεωπολιτικής περικύκλωσή της από Σκόπια και Αλβανία.

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Η μετάνοιά τους ενεργείτο με κλαυθμούς και αείρρυτα δάκρυα...

Οι Άγιοι σαν θεμέλιο της πνευματικής τους αναγεννήσεως κατέθεσαν την περιεκτική μετάνοια. Δηλαδή είχαν την αδιάλειπτη κατάγνωση των προημαρτημένων και τον φλογίζοντα την ψυχήν τους πόθο της προοδευτικής αλλαγής, που ποτέ δεν έσβυνε, παρά τη συνειδητή πνευματική άνοδό τους στην κλίμακα της αρετής και της αγιότητος. Και η μετάνοιά τους ενεργείτο με κλαυθμούς και αείρρυτα δάκρυα, με πένθος και ταπείνωση, με νηστείες και αγρυπνίες και αδιάλειπτες προσευχές και με όλες τις ευαγγελικές εντολές με τη μορφή ασκητικών και πνευματικών πράξεων.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός :

Η θρησκευτική και εθνική ενότητα των Ελλήνων εξασφαλίζεται με την αδιατάρακτη εκκλησιαστική συνέχεια, κυρίως σε μη ομαλές ιστορικές περιόδους του Γένους (δουλεία).  Το λεγόμενο, ότι η εκκλησιαστική κοινωνία λειτουργεί ιστορικά ως «κιβωτός» του Έθνους συνιστά ιστορική πραγματικότητα, μη επιδεχομένη αμφισβήτηση.  Το Έθνος σώζεται μέσα στην Εκκλησία-Ορθοδοξία και γι’ αυτό οι όροι «τουρκεύω»και «φραγκεύω» στις περιπτώσεις αλλαξοπιστίας δεν σημαίνουν μόνον αλλαγή θρησκευτικού, αλλά και εθνικού φρονήματος, δηλαδή αφελληνισμό.   Αυτό όμως δείχνει τη συνείδηση ταυτίσεως εθνικού και εκκλησιαστικού φρονήματος, η απώλεια δε του δευτέρου, ως θεμελιώδους ψυχογραφικού στοιχείου, επιφέρει και την απώλεια του πρώτου. Και αυτό ισχύει σε κάθε εποχή.

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

29. Ο οργανισμός της Εκκλησίας είναι ο πλέον σύνθετος οργανισμός από όσους γνωρίζει το ανθρώπινον πνεύμα. Δια τι;  Διότι είναι αυτός ο μοναδικός θεανθρώπινος οργανισμός, εις τον οποίον πάντα τα του Θεού και τα του ανθρώπου μυστήρια, πάσαι αι θείαι και ανθρώπιναι δυνάμεις, αποτελούν εν σώμα. Μόνον ο πάνσοφος και παντοδύναμος Θεάνθρωπος, ο Κύριος Ιησούς, ηδυνήθη να συνδέση και συναρθρώση όλα αυτά εις εν σώμα, το Εαυτού σώμα, του οποίου ο Ίδιος είναι η κεφαλή, η αιωνία Κεφαλή. Όλην την ζωήν μέσα εις αυτό το θαυμαστόν και θαυματουργικόν σώμα την κατευθύνει Αυτός, ο θαυμαστός και θαυματουργός Θεός και άνθρωπος. Κάθε μέλος αυτού ζη δι΄ όλου του σώματος, αλλά και το όλον σώμα ζη εις έκαστον μέλος του. Όλοι ζουν εν εκάστω και δι΄ εκάστου, αλλά και έκαστος ζη εν όλοις και δι΄ όλων. Έκαστον μέλος αυξάνει με την (κοινήν) αύξησιν του σώματος, αλλά και όλον το σώμα αυξάνει με την αύξησιν εκάστου μέλους. Όλα αυτά τα πολυάριθμα μέλη του σώματος, όλα αυτά τα όργανα, τα αισθητήρια, τα κύτταρα, τα ενώνει εις εν αείζωον θεανθρώπινον σώμα ο ίδιος ο Θεάνθρωπος Χριστός, προσαρμόζων τας ενεργείας εκάστου μέλους προς την καθολικήν ζωήν του σώματος… Η ευαγγελική δραστηριότης εκάστου μέλους της Εκκλησίας, αν και είναι εντελώς ειδική και προσωπική, είναι πάντοτε και από πάσης απόψεως καθολική και γενική. Το έργον εκάστου μέλους της Εκκλησίας είναι πάντοτε προσωπικόν-συλλογικόν, προσωπικόν-καθολικόν. Ακόμη και όταν φαίνεται να ενεργή εν μέλος της Εκκλησίας μόνον δια τον εαυτόν του (π.χ. η άσκησις ενός ερημίτου), ενεργεί εις την πραγματικότητα δια την ολότητα. Τοιαύτη είναι η διάρθρωσις του θεανθρωπίνου οργανισμού της Εκκλησίας, τον οποίον κατευθύνει και οδηγεί ο ίδιος ο Χριστός.

Συνεχίζεται.  

Είπε ο αββάς Ευπρέπιος:

“Εφόσον παραδέχεσαι ότι ο Θεός είναι αξιόπιστος και δυνατός, πίστευέ Τον και θα μετέχεις στις ευλογίες Του. 

Αν όμως το παίρνεις αψήφιστα το πράγμα, σημαίνει ότι δεν πιστεύεις”. 

Και πρόσθεσε: 

“Όλοι πιστεύουμε ότι είναι δυνατός ο Θεός, επίσης πιστεύουμε ότι τα πάντα μπορεί να κάνει, αλλά είναι ανάγκη να έχεις πίστη μέσα σου και για τις προσωπικές σου υποθέσεις, ότι δηλαδή και σε σένα θα κάνει θαυμαστά σημεία”. 

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΕΥΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ, Η ΔΕ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ

+ π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης

Ο Παύλος ουδέποτε λέγει, ότι ο είς διερμηνεύει εκείνα που έτερος λέγει "γλώσσαις." Έκαστος διερμηνεύει αυτά που ο ίδιος λέγει "γλώσσαις." Τούτο προϋποθέτουν και τα λεχθέντα εις το Α' Κορ. 14:27- 28: "είτε γλώσση τις λαλεί, κατά δύο ή το πλείστον τρείς και ανά μέρος και είς διερμηνευέτω. Εάν δε μη ή διερμηνευτής, σιγάτω εν εκκλησία, εαυτώ λαλείτω και τω Θεώ." Δηλαδή εάν ο γλώσση λαλών δεν είναι διερμηνευτής, τότε σιωπεί εν εκκλησία. Όμως λαλεί εαυτώ και τω Θεώ. Άλλαις λέξεσιν το λαλείν γλώσσαις καθ' εαυτό γίνεται εν τη καρδία και όχι μεγαλοφώνως. Με την εντολήν αυτήν ο Παύλος στερεί τους έχοντας μόνον "τά γένη γλωσσών" της δυνάμεως να επιβάλλουν την εν λόγω καινοτομίαν των μέσω της πλειοψηφίας των.

Ο Παύλος ομιλεί σαφώς δια προσευχάς και ψαλμούς μη απαγγελομένους με "τήν δύναμιν της φωνής," αλλ' ακουομένους εντός της καρδίας. Ο φωτισμός αυτός της καρδίας ουδετερώνει την υποδούλωσιν εις το ένστικτον της αυτοσυντηρήσεως και αρχίζει την μεταμόρφωσιν της ιδιοτελούς αγάπης εις ανιδιοτελή αγάπην. Αυτό αποτελεί το χάρισμα της ενδιαθέτου πίστεως εις τον έσω άνθρωπον, το οποίον είναι η δικαίωσις, καταλλαγή, υιοθεσία, ειρήνη, ελπίς και ζωοποίησις.

      Συνεχίζεται.

Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν

“Μέλλει γαρ Ηρώδης ζητείν τον παιδίον του απολέσαι αυτόν”

Τα γεγονότα που σηματοδοτούν τη Γέννηση του Κυρίου, όπως αυτά βγαίνουν μέσα από τη γραφίδα του Ευαγγελιστή Ματθαίου, δίνουν το στίγμα της πορείας που θ΄ ακολουθούσε ο Μεσσίας μέσα στον κόσμο. Το νεογέννητο βρέφος της Βηθλεέμ γνωρίζει από την αρχή το μέγεθος της κακίας των ανθρώπων και γεύεται με τον πιο πικρό τρόπο την εχθρότητα που εκδηλώνουν οι άρχοντες απέναντι του. Tα γεγονότα που διαδραματίστηκαν με πρωταγωνιστή το βασιλιά Ηρώδη, ο οποίος με τον πιο αδίστακτο τρόπο εκδήλωσε τις θηριωδίες του, επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές που μαρτυρείται άλλωστε και από τους ιστορικούς της εποχής εκείνης.

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Τα χάλια των οικουμενιστών:

Ένας «Οίκος Προσευχής και Μαθητείας» για χριστιανούς, μουσουλμάνους και εβραίους κατασκευάζεται στην πλατεία Petriplatz (πλατεία του Αγίου Πέτρου) του Βερολίνου. Οι ελπίδες είναι μεγάλες, «όμως ένα κτίριο από μόνο του δεν μπορεί να φέρει κοντά τους ανθρώπους αν δεν το επιθυμούν και οι ίδιοι» αναφέρει το αρχιτεκτονικό γραφείο που έχει αναλάβει τον σχεδιασμό του ναού.

Καθημερινά χιλιάδες αυτοκίνητα διασχίζουν τον πολυσύχναστο δρόμο που περνά μπροστά από την Petriplatz στην κεντρική συνοικία Mitte του Βερολίνου. 

Είναι ένας έρημος τόπος που όμως θα μπορούσε να μεταμορφωθεί χάρη στον οίκο προσευχής και μαθητείας, ο οποίος θα φιλοξενεί υπό την ίδια στέγη εκκλησία, συναγωγή και τζαμί.

Το νέο κτίριο θα ανεγερθεί στο σημείο όπου βρισκόταν κάποτε η εκκλησία του Αγίου Πέτρου. Έχουν σχεδιαστεί τρεις διαφορετικοί χώροι προσευχής - ένας για χριστιανούς, ένας για μουσουλμάνους και ένας για εβραίους, οι οποίοι θα ενώνονται με διάδρομο, όπου θα μπορούν να διοργανώνονται κοινές τελετές και εκδηλώσεις.

Ο ναός δεν θα έχει θρησκευτικά σύμβολα στο εσωτερικό του, ενώ σε μία από τις αίθουσες θα μπορούν να προσεύχονται μαζί πιστοί από διαφορετικές θρησκείες.

Το σχέδιο του αρχιτεκτονικού γραφείου Kuehn Malvezzi είναι εμπνευσμένο από την παλιά εκκλησία του Αγίου Πέτρου.

Ο ναός θα χτιστεί στα θεμέλια του νεογοτθικού ναού του Αγίου Πέτρου, ο οποίος υπέστη σοβαρές ζημιές στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και κατεδαφίστηκε το 1964.

Με έναν πύργο ύψους 44 μέτρων ο οίκος προσευχής θα θυμίζει φρούριο. Στο εσωτερικό θα υπάρχει θολωτός διάδρομος δύο επιπέδων, ο οποίος θα χρησιμεύει ως χώρος μαθητείας.

Οι εμπνευστές του εγχειρήματος ελπίζουν ότι ο χώρος, ως σημείο συνάντησης διαφορετικών θρησκειών, θα γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ τους, βοηθώντας τους πιστούς να ανακαλύψουν τις ομοιότητές τους.

http://news.in.gr/world/article/?aid=1231228308

π. Θεόδωρος Ζήσης - Περί του Προφήτου Δανιήλ

Το κοσμικόν φρόνημα.

Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης

Ἡ πνευματικὴ ζωὴ δὲν συμβαδίζει μὲ τὸ κοσμικὸ φρόνημα. Δὲν μπορεῖ

κανεὶς νὰ ἔχει τὶς σκέψεις, τὶς ἐπιθυμίες καὶ τὴ νοοτροπία τῶν κοσμικῶν

ἀνθρώπων καὶ συγχρόνως νὰ θέλει νὰ ζήσει κατὰ Θεόν. Ἐὰν δὲν ἀποβάλει

τὸ φρόνημα τοῦ κόσμου, δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἀληθινὸς χριστιανός.

Ὑπάρχει ὅμως καὶ ἡ περίπτωση κάποιος νὰ ζεῖ μὲ πνευματικὸ ἀγώνα καὶ

σιγά – σιγά νὰ παραδίνεται στὸν κόσμο καὶ νὰ ἐγκαταλείπει κάθε προσπάθεια.

Ὁ Γέροντας Παΐσιος μιλοῦσε γιὰ τὴ σταδιακὴ εἴσοδο τοῦ κοσμικοῦ

φρονήματος στὸν ἄνθρωπο καὶ ἀνέφερε δύο χαριτωμένα παραδείγματα:

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more