Είναι, αναμφίβολα, ο μύχιος πόθος της καρδιάς, αλλά και το μέγιστο σκάνδαλο του νου, η ομολογία της πίστεώς μας «προσδοκώ ανάστασιν νεκρών». Δεν αφανίζει τη ζωή μας το φτυάρι του νεκροθάφτη. Δεν την οριοθετεί το πένθιμο κυπαρίσσι εκεί, στο νιόσκαφτο μνήμα. Είναι ασύνορη, αιώνια η ζωή μας. Κι όπως όλοι θα πεθάνουμε, επίσης όλοι θα αναστηθούμε! Ποιος το μαρτυρεί, ποιος το βεβαιώνει αυτό; Η ανάσταση του Ιησού Χριστού. Ας δώσουμε το λόγο στον θεόπνευστο κήρυκα της Αναστάσεως, τον Απόστολο Παύλο, που αναπτύσσει διεξοδικά το θέμα στο 15ο κεφάλαιο της Α΄ προς Κορινθίους Επιστολής του. Από εκείνη την αποστολική διδασκαλία μεταφέρω τη σχετική παράγραφο (Α΄ Κορ. 15, 12-20). Κάποιοι από τους χριστιανούς της Κορίνθου δέχονταν μεν την ανάσταση του Ιησού Χριστού, αλλά είχαν αμφιβολίες για την ανάσταση των νεκρών σωμάτων και ζητούσαν λογικές αποδείξεις, για να πεισθούν. Απευθύνοντας σ΄ αυτούς το λόγο ο απόστολος Παύλος αναφέρει μία αλυσίδα επιχειρημάτων, τα οποία μάλιστα διατυπώνει σύμφωνα με τη μαθηματική μέθοδο της «εις άτοπον απαγωγής».
ΧΩΡΙΣ ΣΤΕΦΑΝΙ --- Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη
Τάχα δὲν ἦτον οἰκοκυρὰ κι αὐτὴ στὸ σπίτι της καὶ στὴν αὐλήν της; Τάχα δὲν ἦτο κι αὐτή, ἕναν καιρόν, νέα μὲ ἀνατροφήν; Εἶχε μάθει γράμματα εἰς τὰ σχολεῖα. Εἶχε πάρει τὸ δίπλωμά της ἀπὸ τὸ Ἀρσάκειον.
Κ᾽ ἐτήρει ὅλα τὰ χρέη της τὰ κοινωνικά, καὶ μετήρχετο τὰ οἰκιακὰ ἔργα της, καλύτερ᾽ ἀπὸ καθεμίαν. Εἶχε δὲ μεγάλην καθαριότητα εἰς τὸ σπίτι της, κ᾽ εἰς τὰ κατώφλιά της, πρόθυμη ν᾽ ἀσπρίζῃ καὶ νὰ σφουγγαρίζῃ χωρὶς ποτὲ νὰ βαρύνεται, καὶ χωρὶς νὰ δεικνύῃ τὴν παραξενιὰν ἐκείνην, ἥτις εἶναι συνήθης εἰς ὅλας τὰς γυναῖκας τὰς ἀγαπώσας μέχρις ὑπερβολῆς τὴν καθαριότητα. Καὶ ὅταν ἔμβαινεν ἡ Μεγάλη Ἑβδομάς, ἐδιπλασίαζε τ᾽ ἀσπρίσματα καὶ τὰ πλυσίματα, τόσον ὁποὺ ἔκαμνε τὸ πάτωμα ν᾽ ἀστράφτῃ, καὶ τὸν τοῖχον νὰ ζηλεύῃ τὸ πάτωμα.
Τα «απαράγραπτα δικαιώματα» των Βορειοηπειρωτών παραγράφονται με θεατή την Ελλάδα
Γράφει η
Κρινιώ Καλογερίδου
(Βούλα Ηλιάδου,
συγγραφέας)
Σίγουρα ο κατήφορος της
αξιακής παρακμής των Ελλήνων χάνεται στο βάθος του χρόνου, όμως η παρακμάζουσα
ελληνική Εξωτερική πολιτική επιτάχυνε την κατηφορική πορεία της χώρας μας από
τότε που ”έκτισε” την εθνική στρατηγική της πάνω σε δύο καταστροφικά δόγματα:
Στο Σημιτικό του ”κατευνασμού” (που καλλιεργεί την ηττοπάθεια ενός ταπεινωτικού συμβιβασμού) και το Ανδρεοπαπανδρεϊκό του
”Δεν διεκδικούμε τίποτα, αλλά και δεν παραχωρούμε τίποτα” (που μας ωθεί να
ρίξουμε το βάρος στο πρώτο σκέλος του δόγματος αφήνοντας υποτιμημένο το
δεύτερο).
Θλιβερά αμφότερα, γιατί μας απενεργοποιούν εθνικά. Μας βουλιάζουν στην αβεβαιότητα και την απραξία και μετατρέπουν την πατρίδα μας σε θύμα ετεροκατευθυνόμενων ”μινιμαλιστών” πολιτικών οι οποίοι καλύπτουν την απουσία εθνικού οράματος στην πολιτική τους με ανούσια φληναφήματα, πομφόλυγες και πομπώδεις ρητορείες.
ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ
ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πως εις την σωτήριον ταπεινοφροσύνην καταβησόμεθα, τον ολέθριον όγκον της υπερηφανείας καταλιπόντες; Εάν δια πάντων ασκώμεν το τοιούτο και μηδέν παρορώμεν ως ου παρά τούτο βλαβησόμενοι. Τοις γαρ επιτηδεύμασιν ομοιούται η ψυχή και, προς α πράττει, τυπούται και προς ταύτα σχηματίζεται. Έστω σοι και σχήμα, και ιμάτιον, και βάδισμα, και καθέδρα, και τροφής κατάστασις, και στρωμνής Παρασκευή, και οίκος, και τα εν οίκω σκεύη πάντα προς ευτέλειαν ησκημένα· και λόγος, και ωδή, και η του πλησίον έντευξις, και ταύτα προς μετριότητα μάλλον, ή προς όγκον οράτω.
Τη ΚΘ΄ (29η) του Οκτωβρίου, μνήμη της Αγίας Οσιομάρτυρος ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ της Ρωμαίας.
Αναστασία η Αγία Οσιομάρτυς του Χριστού η σήμερον εορταζομένη ήτο από την μεγαλόδοξον Ρώμην, έζη δε κατά τους χρόνους Δεκίου του βασιλέως και των διαδόχων αυτού Γάλλου και Βαλεριανού εν έτει σνστ΄ (256). Είναι δε και άλλη Μάρτυς Αναστασία η επιλεγομένη Φαρμακολύτρια, καταγομένη και αυτή από την Ρώμην, ακμάσασα κατά τους χρόνους του Διοκλητιανού, αλλά τα μεν περί αυτής ας ίδη πας τις εις την κβ΄ (22αν) του Δεκεμβρίου μηνός, ότε επιτελείται η μνήμη αυτής· ενταύθα δε να διηγηθώμεν τα περί της σήμερον εορταζομένης, ήτις τον Χριστόν εκ βρέφους ποθήσασα, ήρε τον ζυγόν αυτού τον χρηστόν και γλυκύτατον και εβάστασε το ελαφρόν αυτού φορτίον, ήτοι της μοναδικής πολιτείας, ύστερον δε ηξιώθη του Μαρτυρίου και υπέμεινε γενναίως και ανδρειότατα υπέρ της αγάπης του ουρανίου Νυμφίου αυτής διάφορα και πάνδεινα κολαστήρια· όθεν και υπ’ αυτού εδοξάσθη μεγάλως με τριπλούν στέφανον· ένα μεν δια την παρθενίαν αυτής, άλλον της ασκήσεως και έτερον τον του Μαρτυρίου, περί του οποίου θα διηγηθώμεν επιμελώς προς όφελος των αναγιγνωσκόντων.
«Ζήτω η Ελλάς»
Aνησυχούμε και απελπιζόμεθα, όταν μελετούμε τους εκτεθέντας από την Εθνικήν Στατιστικήν Υπηρεσίαν αριθμούς, εν σχέσει προς το δημογραφικόν πρόβλημα της Ελλάδος. Εκ των αριθμών, αποδεικνύεται ότι η πατρίς μας είναι άτεκνος σχεδόν χώρα, χώρα, κατά το πλείστον, γερόντων ! Ποίος θα το εφαντάζετο; Οι Έλληνες, δυστυχώς κατ’ όνομα οι πλείστοι Ελληνορθόδοξοι, εγένοντο αρνηταί της ζωής, φυγότεκνοι, στείροι! Ωσάν να μη υπήρξαν απόγονοι ενδόξων όντως προγόνων, οι οποίοι εξύψωσαν την ιδέαν και αξίαν του ανθρώπου και του ανθρωπισμού όσον ουδέν άλλο έθνος επί της γής. Η δε πολιτεία, άνευ βουλής ενεργήσασα, εψήφισε νόμον περί αμβλώσεων διά του οποίου φονεύονται 300-400 χιλιάδες Ελληνορθόδοξα νήπια ετησίως και όντως επεδεινώθη επικινδύνως το δημογραφικόν πρόβλημα της χώρας. Υπό το πνεύμα του δήθεν «εκδημοκρατισμού» της οικογενείας, του γάμου και του ατόμου ηλλοίωσε το Οικογενειακό δίκαιο και ενομιμοποίησε την μοιχεία και ομοφυλοφιλίαν. Με την ανεξέλεκτη και μεθοδευμένη μετακίνηση ξένων πληθυσμών στον Ελληνικό χώρο, η πολιτεία θα επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την πληθυσμιακή αλλοίωση και θα βοηθήση την ανάπτυξη ξένων ισχυρών μειονοτήτων, που θα δρούν διασπαστικά στο τέλος, ως Πέμπτη φάλαγξ εντός των τειχών. Η πολιτεία μεθοδευμένα ηλλοίωσε, την Χριστιανική αγωγή του λαού και τας ηθικοθρησκευτικάς του αξίας, διότι η φυγοτεκνία και οι εκτρώσεις είναι θέμα κυρίως ηθικό. Ηλλοίωσε και το εθνικό φρόνημα. Είναι ολοφάνερο, ότι η εθνική συνείδησις έχει σήμερον αμβλυνθή κυρίως στις ψυχές των νέων! Εφ’ όσον δεν υπάρχει μέσα μας έντονο το αίσθημα της φιλοπατρίας, πως είναι δυνατόν να σκεπτόμεθα το μέλλον της Ελλάδος; Έτσι, αφού οι Έλληνες αντέστησαν επί χιλιετίες εις αφανιστικούς κινδύνους, ήδη εξαφανίζονται ειρηνικώς και αφ’ εαυτών! «Ζήτω η Ελλάς», αναφωνούν, κατά τα επετειακά ειωθότα, οι ομιληταί. Αλλά πως θα ζήση η Ελλάς χωρίς Ελληνες;;;
28 Οκτωβρίου 1940 --- Ημερησία Διαταγή του Διοικητού Κ. Δαβάκη.
Προς τους αξιωματικούς και οπλίτας.
Ο ύπουλος γείτων μας,
αιφνιδιαστικώς μας επετέθη. Η Ελλάς αναμένει από ένα έκαστον ημών να
προστατεύσωμεν τα σύνορά της και την τιμήν της και να δώσωμεν ένα καλόν μάθημα
εις τον εισβολέα. Φανήτε Έλληνες και κρατήστε γερά τα όπλα με πίστιν εις τον
Θεόν και τον εαυτόν σας και τους Διοικητάς σας. Πειθαρχία, καρτερία, θάρρος.
Ζήτω η Ελλάς.
Διοικητής Κ. Δαβάκης.
Reading from the Synaxarion:
The Holy Protection of the Theotokos
The Feast of the Protection commemorates the appearance of the most holy Theotokos in the Church of Blachernae in Constantinople in the tenth century, as recorded in the life of Saint Andrew the Fool for Christ's sake. While the multitudes of the faithful were gathered in church, Epiphanius, the friend of Saint Andrew, through the Saint's prayers, beheld the Virgin Mary above the faithful and spreading out her veil over them, signifying her unceasing protection of all Christians. Because of this we keep a yearly feast of gratitude, imploring our Lady never to cease sheltering us in her mighty prayers.
In the
Greek tradition, this feast is celebrated on October 28, while in the Slavic
tradition, this feast is celebrated on October 1.
Apolytikion of Holy Protection of the Theotokos in the Fourth Tone:
Οἱ τότε καί οἱ νῦν «ἡγέται» τῆς Ἑλλάδος -- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων
Εἰς τό Πατριωτικόν Διάγγελμα τοῦ Ἰ. Μεταξᾶ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, οἱ σημερινοί «δημοκρατικοί» (τρομάρα τους!) «ἡγέται» τῆς χώρας ἀντιτάσσουν κάτι σάν αὐτό:
«Ἀφοῦ παρεδώσαμε τήν Μακεδονίαν εἰς τούς Σκοπιανούς, εἴμεθα τώρα ἕτοιμοι νά κάνουμε ὑποχωρήσεις εἰς τό Αἰγαῖον, δίνοντας μερικά νησιά καί τό ἥμισυ περίπου τοῦ Αἰγαίου εἰς τήν Τουρκίαν, προκειμένου νά κοιμώμεθα ἥσυχοι. Ἄλλωστε, ὡς γνωστόν, ἡ θάλασσα δέν ἔχει σύνορα καί τό Αἰγαῖον ἀνήκει στά ψάρια του. Ἐν τῷ μεταξύ, μέ τό πρόσχημα τοῦ κορονοϊοῦ καταστρέφουμε σταδιακῶς τήν οἱκονομίαν, τήν ὑγείαν, τήν παιδείαν καί γενικῶς τήν κοινωνίαν καί καταργοῦμε βασικές ἐλευθερίες, προάγοντας ἔτσι τίς βασικές ἐπιταγές τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων. Εἰς τό θέμα τῆς ἀντικαταστάσεως τῶν Ἑλλήνων μέ ἰσλαμιστάς ἔχουμε κάνει ἅλματα, ὅπως καί εἰς τό θέμα τῆς «ἐκπουστεύσεως» καί «ἐκπουτανεύσεως» (Σ. Καργάκος) τῆς κοινωνίας, καί βεβαίως εἰς τό θέμα τῆς καταργήσεως τῆς Ὀρθοδοξίας, πάντοτε ἐν ἀγαστῇ συνεργασίᾳ μέ τήν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν, χωρίς τήν ὁποίαν δέν θά μπορούσαμε νά ἐπιτύχουμε τίποτε ἀπό ὅλ' αὐτά. Τέλος, ἐννοεῖται ὅτι συκοφαντοῦμε τούς ἥρωες καί τούς Ἁγίους, ἐπαινοῦμε καί τιμοῦμε τούς σφαγεῖς τοῦ Ἑλληνισμοῦ, κηρύττοντες urbi et orbi ὅτι ἀδίκως ἐσυκοφαντήθησαν, καί κηρύττουμε τήν ἀλλαγήν τοῦ ἀξιακοῦ κώδικος (Ἐλισάφ Μωϋσῆ, Δήμαρχος Ἰωαννίνων, εἰς τήν εἰσήγησίν του εἰς τό Συνέδριον μέ θέμα «Ὁ Ἀλῆ Πασᾶς καί ἡ ἐποχή του»), ἔτσι ὥστε νά παραμερισθῇ ὁ Χριστός καί τό Εὐαγγέλιόν Του καί νά ἐπικρατήσῃ ὁ Σατανισμός. Δίνοντας δέ πολλά ἑκατομμύρια τῶν φορολογουμένων εἰς τά συστημικά ΜΜΕ (Μέσα Μαζικοῦ Ἐξανδραποδισμοῦ), ὅλ' αὐτά τά «ἐπιτεύγματα» παρουσιάζονται διαστροφικῶς εἰς τό «ζαλισμένο κοπάδι» ὡς «πρόοδος» καί «νέος πατριωτισμός» (ΠτΔ Κατερίνα Σακελλαροπούλου). Ὅπως ἀντιλαμβάνεσθε, οὔτε ὁ ἴδιος ὁ Διάβολος δέν θά τά κατάφερνε τόσο «καλά» ὅσον ἡμεῖς, διό καί ζητοῦμε τήν συναίνεσίν σας καί βεβαίως τήν ψῆφον σας, προκειμένου νά σᾶς παραδώσουμε μέ ἀσφάλειαν εἰς τόν Σατανᾶν», ἀφοῦ σᾶς σφραγίσουμε πρῶτα, βεβαίως, ὅπως ἐξήγγειλε προσφάτως ὁ ὑφυπουργός Λιβάνιος!