Τα πανεπιστήμια ανήκουν στον λαό

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
*δικηγόρος


Τα πανεπιστήμια δεν ανήκουν στους φοιτητές. Δεν ανήκουν στους διδάσκοντες. Δεν ανήκουν ούτε στους διοικητικούς υπαλλήλους. Και σίγουρα δεν ανήκουν στα εξωπανεπιστημιακά φρικιά, στους αλλοδαπούς λιανοπωλητές των λαθραίων της Καμόρα ή στους πρεζέμπορους. Τα πανεπιστήμια δεν ανήκουν στα κόμματα, ούτε καν σε αυτό που ανήκω εγώ, ακόμη και αν έπαιρνε στις φοιτητικές εκλογές η ΔΑΠ ποσοστό 99,9%, άρα πολύ περισσότερο δεν ανήκουν σε 1.000 μειοψηφικούς νοματαίους σε μια κοινότητα δεκάδων χιλιάδων, επειδή αυτοί γκαρίζουν περισσότερο και δεν διστάζουν να παραβιάσουν τον νόμο.

π. Θεόδωρος Ζήσης - Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ματθαίου.

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Θεού παραστάτης απεστάλην, την θείαν μηνύσων σοι βουλήν· τι με φοβή Πανάμωμε, τον μάλλον σε φοβούμενον; Τι ευλαβή με Δέσποινα, τον σε σεπτώς ευλαβούμενον;

Ερμηνεία.


Το Τροπάριον τούτο είναι αποκριτικόν του Αγγέλου προς την Παρθένον· λέγει γαρ προς αυτήν· ω παντός μώμου ανωτέρω Μαριάμ, εγώ είμαι παραστάτης της του Θεού μεγαλειότητος εις το να υμνώ ακαταπαύστως τον εν Τριάδι Θεόν με όλας τας τάξεις των ουρανίων Δυνάμεων· απεστάλην δε δια να σοι φανερώσω την απόρρητον και κρυφίαν βουλήν αυτού, ην προ αιώνων είχε παρ΄ εαυτώ, δια να λάβη σάρκα ο Μονογενής του Υιός· όθεν εγώ είμαι ένας δούλος και Απόστολος. Δια τι λοιπόν φοβείσαι εσύ η Κυρία του Κόσμου και Δέσποινα τον δούλον εμέ, όστις περισσότερον φοβούμαι εσέ; Ή διατί εσύ ευλαβείσαι και συστέλλεσαι εμέ, όστις ευλαβούμαι εσέ με κάθε σεβασμιότητα; Ερανίσθη δε ταύτα ο Μελωδός από τον εις τον Ευαγγελισμόν λόγον του Ιεροσολύμων Σωφρονίου λέγοντος: «Οίδα προς τίνα παρών διαλέγομαι· οίδα προς τίνα θεόθεν απέσταλμαι· οίδα τίνι διακονείν προκεχείρισμαι· τουναντίον, εγώ σε θεωρών καταπλήττομαι, και φόβου και δέους εμπίπλαμαι· τουναντίον, εγώ σου θαυμάζω το μέγεθος, και τρόμου πληρούμαι και δείματος· εγώ σου την χάριν δεδίττομαι· εγώ σου την λαμπρότητα τέθηκα· εγώ δούλός ειμι και διάκονος· συ δε Μήτηρ έση Θεού εμού, Δεσπότου και κτίσαντος· χαράς Άγγελος πέφυκα, ου λύπης κήρυξ γινώσκομαι. Τι ουν φοβή τον τουναντίον φοβούμενον; Τι δειλιάς τον δειλιώντα σου το αξίωμα; Τι δεδίττη τον χάριν την σην δεδιττόμενον; Τι ευλαβή τον αγλαϊαν την σην ευλαβούμενον;» Αξιόλογον δε είναι και εκείνο όπου λέγει ο ανώνυμος εις το Τροπάριον τούτο· φησί γαρ ότι δια τούτο είπεν ο Άγγελος ότι είναι παραστάτης Θεού, δια να χωρίση τον εαυτόν του από τον αποστάτην Διάβολον, και να εκβάλη από την Παρθένον κάθε υποψίαν και φόβον. Μη φοβηθής, λέγει, ω Παρθένε· εγώ δεν είμαι ως ο αποστάτης του Θεού Διάβολος, όστις ηπάτησε την προμήτορά σου Εύαν, αλλά είμαι παραστάτης του Θεού και παντοτινός υμνολόγος της εκείνου μεγαλειότητος· όθεν δεν είναι δυνατόν να σε απατήσω. Απορεί δε ο Σωφρόνιος Ιεροσολύμων, δια τι δεν απεστάλη παρά Θεού άλλος Άγγελος πάρεξ ο Γαβριήλ; Λύων δε την απορίαν, λέγει ότι, επειδή ο γεννηθείς ήτον Θεός και άνθρωπος, δια τούτο καταλλήλως και ο Γαβριήλ υπηρέρτης εις το Μυστήριον τούτο γίνεται· καθότι και αυτός ερμηνεύεται άνθρωπος Θεός. Άκουσον δε και τα ίδιά του λόγια: «Δια τούτο γαρ και αυτός εγώ Γαβριήλ προς σε την Παρθένον απέσταλμαι, ίνα μου και αυτώ δηλώ τω ονόματι, ως Θεός υπάρχει και άνθρωπος ο εκ σου της αχράντου Παρθένου τικτόμενος· και γαρ και το Γαβριήλ όνομα εις ερμηνείαν αγόμενον, Θεόν αγορεύει και άνθρωπον· επεί κατ΄ Ουρανόν πολλοί ετύγχανον Άγγελοι, αλλ΄ ουδένα τούτων στείλαι βεβούληται» (Λόγ. εις την εορτήν). Την αυτήν ερμηνείαν του ονόματος του Γαβριήλ ποιεί και Πρόκλος ο Κωνσταντινουπόλεως. Ο δε Θεοφάνης ο Κεραμεύς ο Ταυρομενίας επίσκοπος πανηγυρίζων εις την εορτήν λέγει: «Επειδή δε ημάς ο σοφός εδίδαξε Μάξιμος, και εκ των στοιχείων των ονομάτων, εκ τε του αριθμού αυτών προς υψηλοτέρας εννοίας ανάγεσθαι, επτά δε στοιχεία την κλήσιν αναπληρούσι του Γαβριήλ· εμφαίνει το όνομα ως ο υπό Γαβριήλ ευαγγελιζόμενος τεχθήναι Χριστός επί σωτηρία ήκει του Κόσμου παντός, του μετρουμένου υπό της εβδοματικής ταύτης κινήσεως, και περατουμένου εν αιώσιν επτά»· αυτό το ίδιον λέγει και Ιωσήφ ο Βρυέννιος (Λόγ. α΄ εις τον Ευαγγελισμόν).

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ - ΠΑΣΑ ΠΝΟΗ... ΑΙΝΕΙΤΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ


O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 19 Νοεμβρίου 2014

Αβδιού προφήτου, Βαρλαάμ μάρτυρος.

Τὸ ὄνομά του σημαίνει «δοῦλος Κυρίου». Ἔζησε στὸ δεύτερο μισό του 6ου αἰώνα π.Χ., (κατ’ ἄλλη ἐκδοχὴ τὸ 800 π.Χ.), καὶ εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα μικροὺς λεγόμενους προφῆτες.
Καταγόταν ἀπὸ τὴν Συχὲμ (ἐκ τοῦ ἀγροῦ Βηθοχαρὰμ ἢ Βαθαχαράμ), καὶ μὲ τὴν σύντομη προφητεία του αὐστηρὰ παρατηρεῖ μὲ ἰσχυρὲς ποιητικὲς ἐκφράσεις τὴν ὑπερηφάνεια καὶ τὴν πτώση τοῦ Ἰσραήλ. Νὰ τί λέει χαρακτηριστικὰ γιὰ τὴν ὑπερηφάνεια:  «Ὑπερηφανία τῆς καρδίας σου ἐπῆρέ σε κατασκηνοῦντα ἐν ταῖς ὀπαῖς τῶν πετρῶν, ὑψῶν κατοικίαν αὐτοῦ, λέγων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ, τὶς κατάξει μὲ ἐπὶ τὴν γῆν; ἐὰν μετεωρισθῆς ὡς ἀετὸς καὶ ἐὰν ἀνὰ μέσον τῶν ἄστρων θῆς νοσσιᾶν σου, ἐκεῖθεν κατάξω σε, λέγει Κύριος» Δηλαδή: Ἡ ὑπερηφάνεια τῆς καρδιᾶς σου σὲ ἔκανε νὰ φρονεῖς πολὺ ὑψηλὰ γιὰ τὸν ἑαυτό σου, ὅτι τάχα κατοικεῖς σὲ φαράγγια καὶ σπηλιὲς τῶν ὀρέων καὶ γενικὰ ἀπόρθητες περιοχές. Ἔχεις κτίσει τὴν κατοικία σου σὲ πολὺ ὕψος, πιστεύεις ὅτι εἶσαι ἰσχυρὸς καὶ ἀνίκητος καὶ λὲς ἀπὸ μέσα σου: Ποιὸς θὰ μπορέσει νὰ μὲ κατεβάσει στὴ γῆ; Καὶ ἂν ἀκόμα πετάξεις σὲ μεγάλα ὕψη σὰν τὸν ἀετό, καὶ ἂν στήσεις τὴν φωλιά σου ψηλὰ ἀνάμεσα στ’ ἀστέρια, ἀπὸ ἐκεῖ θὰ σὲ καταρρίψω καὶ θὰ σὲ κατεβάσω, λέγει ὁ Κύριος.
Ἂς προσέξουμε, λοιπόν, τὰ λόγια τοῦ προφήτη καὶ ἂς καλλιεργοῦμε τὸ θεμέλιο τῶν ἀρετῶν, ποὺ εἶναι ἡ ταπείνωση. Νὰ ἀναφέρουμε ἐπίσης, ὅτι ὁ Ὀβδιοὺ ἦταν μαθητὴς τοῦ προφήτου Ἠλιοῦ, ἐπὶ τῆς βασιλείας Ὀχοζία, ὁ ὁποῖος ἔστειλε τὸν Ὀβδιοὺ στὸν Ἠλία γιὰ νὰ τὸν πείσει νὰ κατέβει ἀπὸ τὸ βουνὸ πρὸς τὸν βασιλιά. Μετὰ τὴν μετάβαση τοῦ Ἠλία στὸν Ὀχοζία, ὁ Ὀβδιού, παραιτήθηκε ἀπὸ τὴν θέση τοῦ πεντηκοντάρχου, ἀκολούθησε τὸν προφήτη Ἠλία καὶ τὸν ὑπηρετοῦσε.
Ὅταν πέθανε ἐτάφη στὸν τάφο τῶν πατέρων του.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Η Παραβολή του Σπορέως κατά τον επίσκοπο Αυγουστίνο Καντιώτη.

Που είναι οι ποιμένες της Εκκλησίας, δια να σημάνουν έγερσιν, εγρήγορσιν, να καταδείξουν τον κίνδυνον;

Εις τον διάλογον, που διεξάγει ο Παναγιώτατος Πατριάρχης μας από ετών με τον κόσμον, υπεχώρησεν, ηστόχησεν, ηττήθη. Εθυσίασε τας μονίμους θείας αληθείας εις τας απαιτήσεις του «εν τω πονηρώ κειμένου κόσμου», συνεβιβάσθη, εταυτίσθη με τον κόσμον. Ισοπέδωσε την διαφοράν μεταξύ αληθείας και ψεύδους. Ό,τι ελέγομεν αίρεσιν, κακοδοξίαν, απηλείφθη από το λεξιλόγιόν του. Η Ορθοδοξία δεν είναι διάφορος από τον παπισμόν και δέκα ολοκλήρους αιώνας επλανάτο η Εκκλησία μας. Τα δόγματα δεν είναι υπερφυσικαί αλήθειαι και κατά καιρούς δυνάμεθα να τα μεταβάλλωμεν. Ό,τι εγράφη κατά των Λατινικών κακοδοξιών υπό των αγίων Πατέρων, σήμερον δεν έχει ισχύν….   Και τώρα; Τώρα που ο πολύς κόσμος ακολουθεί αυτήν την διεστραμμένην λογικήν, που το φως σκοτίζεται, το άλας μωραίνεται, που ένας Οικουμενικός Πατριάρχης απαρνείται την Ορθόδοξον Παράδοσιν και συντάσσεται με τον αιρεσιώτην παπισμόν, τι να είπωμεν; Και ποίος μας ακούει; Τα πλήθη θέλουν αγάπην, θέλουν ένωσιν. Τι αξίζει η αλήθεια του Θεού ενώπιον της αγάπης; Ομολογουμένως ζώμεν εις ατμόσφαιραν συγχύσεως. Φοβούμεθα μήπως, η τόσον εξαπλωθείσα αδιαφορία δια την ορθόδοξον πίστιν, αποβή καταστρεπτική δια την αγίαν Εκκλησίαν μας. Ουδαμού ακούεται φωνή διαμαρτυρίας. Που είναι οι ποιμένες της Εκκλησίας, δια να σημάνουν έγερσιν, εγρήγορσιν, να καταδείξουν τον κίνδυνον; Να είπομεν τον Πατερικόν λόγον; «Ο πλους εν νυκτί, πυρσός ουδαμού, Χριστός καθεύδει;» Αλλ΄ ο Χριστός δεν καθεύδει. Καθεύδομεν ημείς βαθέως, καθεύδουν οι Ποιμένες μας…

Lazaros Triantafillidis presents 'Serra live' pontiaka


Η ισλαμο- χριστιανική τερατογένεση στο ΑΠΘ! -- άρθρο του Κωνσταντίνου Χολέβα.

Κάθε σώφρων και καλοπροαίρετος Ελληνας αποδέχεται το δικαίωμα των Ελλήνων υπηκόων μουσουλμανικού θρησκεύματος που ζουν στη Θράκη να απολαμβάνουν δικαιωμάτων και ελευθεριών σε πλαίσιο ισονομίας. Προέκυψε, λοιπόν, προσφάτως το ερώτημα πώς θα εκπαιδεύονται σε επίπεδο πανεπιστημιακό οι θρησκευτικοί λειτουργοί της μειονότητας. Η απλούστερη λύση θα ήταν η επανασύσταση της Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης, η οποία επί 40 χρόνια εκπαίδευε δασκάλους για τους μουσουλμανόπαιδες. Με τη μετατροπή της από τριετούς σε τετραετούς φοιτήσεως και την προσθήκη μουσουλμανικών θεολογικών μαθημάτων διδασκομένων από Ελληνες υπηκόους θα έδινε λύση στο πρόβλημα, ώστε να μην καταφεύγουν οι ενδιαφερόμενοι σε γειτονικές ή άλλες μουσουλμανικές χώρες.

Αρχιμ.Μεθόδιος Καθηγούμενος της γνήσιας Ι.Μ Εσφιγμένου(Ραδιοφωνική Συνέντευξη 3-11-14

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=69&t=10210


Ορθόδοξοι και Παπικοί είναι η «ΜΙΑ» Εκκλησία!

Ο Πάπας Παύλος ο 6ος ανέπεμψε δια πρώτην φοράν ειδικήν ευχήν «υπέρ των Ορθοδόξων και Καθολικών πιστών της Μίας Εκκλησίας του Χριστού» κατά την ακολουθίαν της Μεγ. Πέμπτης, εις τον Καθεδρικόν Ναόν της Ρώμης όπου εχοροστάτησεν. Τούτο, ως παρατηρούν θεολογικοί κύκλοι, σημαίνει ότι το Βατικανόν φρονεί ότι δεν υφίσταται πλέον θέμα «Ενώσεως», καθ΄ όσον και κατά την άποψιν της Ρώμης, ήδη ανήκομεν εις την αυτήν «Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν» (Σημ. «Ο.Τ.» δηλ. την Ουνίαν;). Εξ άλλου παρομοίας θέσεις υπεστήριξεν και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Αθηναγόρας εις πρόσφατον συνέντευξίν του, την οποίαν δημοσιεύομεν εις την 4ην σελίδα.

Συμβουλαί του Αββά Ισαάκ του Σύρου και η Μικτή Μονή του Έσσεξ «Γέροντος» Σωφρονίου.

Ώσπερ σπινθήρ εν αχύρω χρονίσας εγείρει φλόγαν, ούτω μνήμη γυναικός παραμένουσα εξάπτει επιθυμίαν.