Τὸ Οἰκουμενιστικὸν Θέατρο τῆς Ρώμης* -- Τοῦ Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου ᾿Ανδρέου Θεοδώρου (†)

ΣΤΙΣ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1987 παίχθηκε στὴ Ρώμη ἕνα πρώτου μεγέθους οἰκουμενιστικὸ θέατρο. Πρωταγωνιστές του ἦσαν οἱ προκαθήμενοι τῶν δύο μεγάλων ᾿Εκκλησιῶν, τῆς Παπικῆς καὶ τῆς ᾿Ορθοδόξου Καθολικῆς, ποὺ μετεῖχαν σ᾿ ἕνα παράδοξο ≪συλλείτουργο≫, σκηνή του δὲ ἡ ἐπιβλητικὴ Βασιλικὴ τοῦ ῾Αγίου Πέτρου καὶ θεατὲς εὐρὺ ἐκκλησίασμα λατίνων πιστῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων πολλοὶ ἐπίσημοι, καὶ λίγοι —ὡς πιστεύουμε—᾿Ορθόδοξοι μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τοὺς ἀνωτέρους κληρικοὺς τῆς συνοδείας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου. ῞Ωρα τῆς παραστάσεως ἦταν ἡ τέλεση τῆς λατινικῆς θείας λειτουργίας, μὲ φόντο τὸ διάλογο τῆς ἀγάπης καὶ τὴν προσδοκωμένη ἕνωση τῶν ᾿Εκκλησιῶν. ῾Ως ἦταν ἑπόμενο, δὲν ἔλειπαν ἀπὸ τὴν παράσταση οἱ ἐναγκαλισμοὶ καὶ οἱ συγκινήσεις, οἱ προσφωνήσεις καὶ οἱ ἀντιφωνήσεις καὶ ἄλλα παρόμοια, τὰ ὁποῖα ἀποσποῦσαν τὰ χειροκροτήματα τῶν παρισταμένων. Επειδὴ δὲ τὸ θέμα εἶναι πολὺ σοβαρὸ καὶ εἶναι πιθανὸν νὰ δημιουργήσει ἐσφαλμένες ἐντυπώσεις καὶ βλαπτικὲς παρεκδοχές, ἂς μοῦ ἐπιτραπεῖ νὰ ἐπισημάνω κατωτέρω ὡρισμένα στοιχεῖα, θέτοντάς τα κάτω ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη κριτική.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΣΕΙΡΑ Α Νο 03 ΑΠΟ 23

ΠΑΣΑ ΠΝΟΗ... ΑΙΝΕΙΤΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ --- Orthodox Hymns

Τη ΚΣΤ΄ (26Η) Σεπτεμβρίου, η Μετάστασις του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού, φίλου, παρθένου, επιστηθίου και ηγαπημένου του Κυρίου, ΙΩΑΝΝΟΥ του ΘΕΟΛΟΓΟΥ.

Ιωάννης ο Θεολόγος ο ιερός Ευαγγελιστής και θείος Απόστολος του Κυρίου κατήγετο εκ Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, υιός ων του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης, ήτις ήτο θυγάτηρ Ιωσήφ του Μνήστορος της Θεοτόκου. Διότι ο Ιωσήφ είχε τέσσαρας υιούς, Ιάκωβον, Ιωσήν, Ιούδαν και Σίμωνα (ή Συμεών) και θυγατέρας τρεις, την Εσθήρ, την Μάρθαν και την Σαλώμην, ήτις ήτο γυνή μεν του Ζεβεδαίου, μήτηρ δε του Ιωάννου τούτου. Όθεν εκ τούτου έπεται, ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ήτο θείος του Ιωάννου, ως νομιζόμενος αδελφός Σαλώμης, της θυγατρός Ιωσήφ, μητρός δε Ιωάννου· ο δε Ιωάννης ήτο ανεψιός του Κυρίου.

Ἀγρυπνία Ἁγ. Ἰωάννου Θεολόγου

Φέρουμε σέ γνώση τῶν εὐλαβῶν Χριστιανῶν ὅτι τήν Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019 θά τελεσθεῖ ὁλονύκτια πανηγυρική ἀγρυπνία, κατά τό ἁγιορείτικο τυπικό, ἐπί τῇ ἑορτῇ τῆς μεταστάσεως τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου καί πανευφήμου Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου (26^η Σεπτεμβρίου).

Ἀπό τίς 10:00 μ.μ. ἕως τίς 4:00 π.μ.
Ἡ πύλη θά ἀνοίξει στίς 9:45 μ.μ. καί θά παραμείνει ἀνοικτή καθ' ὅλην τήν διάρκεια τῶν ἀκολουθιῶν.
                                   IΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ

«Και πάντα απ’ τον Θεόν μας μιαν κλωστή μονάχα μας χωρίζει» --- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Η Κριστίν Λαγκάρντ άφησε ξαφνικά να ξεφύγουν το έρκος οδόντων της, σημεία και τέρατα που συγκροτούν το μέγα έγκλημα, επί του παρόντος χωρίς τιμωρία, και τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία, ακόμη χωρίς κάθαρση. Βρώμα και δυσωδία αναδίδουν οι αποκαλύψεις της πάντοτε σιδηράς κυρίας, τότε του ΔΝΤ, σήμερα της ΕΚΤ.

   Αλληλοσπαρασσόμενες φατρίες όπου πολλές «αποφάσεις» λαμβάνονται από πλειάδα εμπλεκομένων  που συνέπιπταν τελικώς επί το αυτό: την βαρύτατη ομηρεία της δύστυχης πατρίδας μας. Η διεθνής κατήγορος προσπαθεί να αθωώσει το ΔΝΤ στο όνομα του οποίου και καταθέτει και το περιβάλλει με τον ρόλο τού «καλού» της τραγωδίας έναντι των κάκιστων Ευρωπαίων. Για τους ανθρώπους του Ταμείου που συνέπραξε στο έγκλημα της εξόντωσης της χώρας μας, αποδέχεται τη θεωρία των «καλοπροαίρετων λαθών».

Ἀνακοίνωσις Ἀποφάσεων Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας 5ης / 18ης Σεπτεμβρίου 2019

Τὴν Τετάρτην, 5ην /18ην τοῦ μηνὸς Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 2019, εἰς τὴν Aἴθουσαν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ «Ρόδον τὸ Ἀμάραντον» (Γαλαξειδίου 14, Πειραιεύς), συνῆλθεν εἰς πρώτην τακτικὴν Συνεδρίαν τῆς Νέας Συνοδικῆς Περιόδου ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος, ὑπὸ τὴν Προεδρίαν τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Καλλινίκου.

Μετὰ τὴν τέλεσιν τοῦ Ἁγιασμοῦ ὑπὸ τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Καλλινίκου ἐπὶ τῷ Νέῳ Ἐκκλησιαστικῷ Ἔτει καὶ τῇ ἐνάρξει τῆς νέας Συνοδικῆς Περιόδου, ὡς καὶ Τρισαγίου ὑπὲρ ἀναπαύσεως τοῦ Μακαριστοῦ Μητροπολίτου πρ. Ἀττικῆς καὶ Διαυλείας κυροῦ Ἀκακίου, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας συνεζήτησε καὶ ἀπεφάσισεν ἐπὶ τῶν κάτωθι θεμάτων:
-------------------
Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...
Για το θέμα της προετοιμασίας της μεγάλης πανορθοδόξου συνόδου των Γνησίων Ορθοδόξων Εκκλησιών, δεν μπορεί να γίνει σύγκληση υπό του βάρους της ευθύνης της υπαγωγής τους στους ετεροδόξους του Κράτους.

Πρέπον είναι να εγκαταλείψουν τα αιρετικά νομικά πρόσωπα και έπειτα να γίνει η σύγκληση. Έτσι θα έχουν τη βοήθεια του Θεού.
Διαφορετικά ό,τι και να ειπωθεί, μία άλλη Σύνοδος στο μέλλον θα εξετάσει όλα αυτά τα ζητήματα που έχουν κατασκανδαλίσει την Ελλάδα.
Εάν δεν αρθεί η ανωτέρω υπαγωγή, αυτές θα καταλογιστούν κινήσεις εντυπωσιασμού για το θεαθήναι και την εσωτερική κατανάλωση των ΓΟΧ ΘΝΠ.
Γνήσιος Ορθόδοξος δεν μπορεί να είναι ο Σεργιανιστής Εκκλησιαστικός που έθεσε εαυτόν του σε ισόκυρη και ισάξια παράγραφο στην ομολογία Πίστεως της Αγίας Θριαμβεύουσας Εκκλησίας.
Γνήσιος ορθόδοξος δεν μπορεί να είναι ο ετερόδοξος ως προς την Αγία Εκκλησία, ως προς τις εν ισχύει διατάξεις του άρθρου 3 τού Συντάγματος.
Γνήσιος Ορθόδοξος δεν μπορούν να είναι οι ψεύτες που εξαπόλυσαν ασύστολα ψεύδη στο ποίμνιο για να τους μαντρώσουν στο τμήμα των ετεροδόξων ήτοι των αιρετικών.

Οι καταπατητές της Αληθείας ουδεμία σχέση έχουν με την Αλήθεια, όπως το είπε ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Για ποία Πανορθόδοξη Μεγάλη Σύνοδο λοιπόν γίνεται η προετοιμασία;
-----------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Τό 2013 τό ἱστολόγιον "ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ" ἐδημοσίευσεν ἕν πολυσέλιδον κείμενον μέ τίτλον "Ἔρχεται μεγάλη θλῖψις εἰς τήν Ἐκκλησίαν." Μεταξύ ἄλλων, "προεφητεύετο" καί ὅτι θά προδώσουν τόσον οἱ ἐπίσκοποι τοῦ ν.ἑ. ὅσον καί αὐτοί τοῦ π.ἑ. Ἄν ἐνθυμοῦμαι καλῶς, ἡ διαχειρίστρια τῶν "ΑΤΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ" Κα Κ. Σουφλῆ ἐσημείωσεν τότε ὅτι συγγραφεῖς τοῦ κειμένου ἦσαν κάποιοι Ἁγιορεῖται, οἱ ὁποῖοι ἤθελον νά παραμείνουν ἀνώνυμοι. Τό κείμενον ἀπεδείχθη ὄντως "προφητικόν"! Διότι, πρῶτον, τό 2014 ἡ Σύνοδος τοῦ κ. Καλλινίκου ἔπεσεν εἰς αἵρεσιν μέ τήν ἑκουσίαν ὑπαγωγήν της εἰς τόν Ν. 4301/2014, πού, ὅπως ἔχει γραφῆ πολλάκις, εἶναι Σεργιανισμός, ἔμμεσος ἄρνησις πίστεως, ἀνατροπή τοῦ Εὐαγγελίου, καθώς καί ἀνατροπή αὐτῆς ταύτης τῆς ἐννοίας τῆς Ἐκκλησίας. Καί, προκειμένου νά φιμώσουν τόν λαόν, ἐφηῦρον τήν αἵρεσιν τοῦ "ἀλαθήτου τῆς Συνόδου," ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἐκδοχήν τῆς αἱρέσεως τοῦ "ἀλαθήτου τοῦ πάπα," ἐφόσον μέ τήν "ὁμολογίαν πίστεως" πού ὑπέβαλον εἰς τόν Καίσαρα ἀπαιτοῦν ἀπό τούς πιστούς νά πείθωνται προθύμως εἰς τήν Σύνοδόν των!!! Ἐξύβρισαν δέ ἀγρίως ὅσους προέβαλον ἀντιρρήσεις, ὡς "μωροφιλοδόξους," ὡς ἔχοντας δῆθεν προτεσταντικήν νοοτροπίαν, ἐπειδή θέλουν νά ἔχουν λόγον στά Ἐκκλησιαστικά ζητήματα κ.λπ. Δεύτερον, τό 2016, οἱ τοῦ ν.ἑ., μέ τήν ψευδο-σύνοδον τοῦ Κολυμβαρίου, ἐπεκύρωσαν καί συνοδικῶς τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ὄντως "προφητικόν," λοιπόν, τό κείμενον τοῦ 2013. Τούτων οὕτως ἐχόντων, καί ὅπως ὀρθότατα ἐπισημαίνει ὁ ἀδελφός Μαρῖνος εἰς τά ὡς ἄνω σχόλιά του, ἡ ἀναγγελία συγκλήσεως "Μεγάλης Συνόδου τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων" ὑπό τῆς Συνόδου "ΓΟΧ" τοῦ κ. Καλλινίκου δέν δύναται νά ἐκληφθῇ ὡς σοβαρά, καθότι οἱ ἴδιοι δέν εἶναι πλέον κἄν Ὀρθόδοξοι, ἀλλ' ἔχουν ὑποπέσει εἰς σχίσμα καί εἰς αἱρέσεις (Νομικός Οἰκουμενισμός τοῦ ν. 4301/2014, Σεργιανισμός κ.λπ.)!

Τὸν ἀπέλυσεν ὁ Πάπας τῆς Ἀνατολῆς!

Τὴν 29ην καὶ 30ὴν Αὐγούστου συνεδρίασεν ἡ περὶ τὸν Πατριάρχην Κων/λεως Σύνοδος, ἡ ὁποία μεταξὺ ἄλλων ἀπεφάσισε καὶ τὰ ἑξῆς:

«Κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν ἐργασιῶν ἀπεφασίσθη ἡ χορήγησις Ἀπολυτηρίου ἐκ τοῦ κλίματος τοῦ Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καὶ Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου πρὸς τὸν Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπον Χαριουπόλεως κ. Ἰωάννην, προσωπικῶς καὶ μόνον εἰς αὐτόν, συνεπείᾳ τοῦ ὁποίου τοῦτο μὲν οὗτος ἀπαλλάσσεται ὁριστικῶς ἐκ τῆς ἐν ταῖς παροικίαις ρωσσικῆς παραδόσεως ἐν Δυτικῇ Εὐρώπῃ μερίμνης αὐτοῦ, τοῦτο δὲ ἡ εὐθύνη τῶν ἐν Γαλλίᾳ Κοινοτήτων τῆς πρώην Ἐξαρχίας ἀνατίθεται ἐν σώματι εἰς τὸν οἰκεῖον Ποιμενάρχην Σεβ. Μητροπολίτην κύριον Ἐμμανουήλ, ὥστε ἐν τῇ ποιμαντικῇ αὐτοῦ εὐαισθησίᾳ νὰ ἀναλάβη τὴν ἐφ’ ἑξῆς πορείαν αὐτῶν…

-------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὁ Βαρθολομαῖος ἀπέλυσε τόν Ἰάκωβον "Ἀμερικῆς" τό 1996, τούς ἐπίσης "Ἀμερικῆς" Σπυρίδωνα (τό 1999) καί Δημήτριον (τό 2019), τώρα τόν "Χαριουπόλεως" Ἰωάννην, ἐκχωρεῖ αὐτοκεφαλίες εἰσπηδώντας εἰς δικαιοδοσίες ἄλλων Πατριαρχείων, χωρίς κἄν νά συνεννοηθῇ προηγουμένως μέ τά οἰκεῖα Πατριαρχεῖα, ποδοπατεῖ τούς ἱερούς Κανόνας ὅπου βρεθεῖ καί ὅπου σταθεῖ, γιά τούς ὁποίους μάλιστα ἔχει προτείνει ν' ἀλλάξουν καί νά γίνουν ἀκριβῶς ἀντίθετοι ἀπ' ὅ,τι εἶναι τώρα (βλ. τήν Διδακτορικήν του διατριβήν, 1970, σελ. 73), γιά τούς μετά τό Σχίσμα τοῦ 1054 Ἁγίους λέγει ὅτι ἦσαν "θύματα τοῦ ἀρχαικάκου ὄφεως," ἐπειδή διετήρησαν τό Σχίσμα, καί πάει λέγοντας. Ἐσχάτως, οἱ περί αὐτόν ψευδο-επίσκοποι, καί δή ὁ "Περγάμου" Ἰώάννης Ζηζιούλας, προσπαθοῦν ν' ἀποδείξουν θεολογικῶς τό "πρωτεῖον" τοῦ Βαρθολομαίου, εἰσάγοντες πρός τοῦτο μίαν φρικτήν αἵρεσιν, χιλιαστικῆς φύσεως, ὅτι δῆθεν ὑπάρχει πρωτεῖον (τοῦ Θεοῦ Πατρός) καί στήν Ἁγίαν Τριάδα!!! Κατ' αὐτούς, λοιπόν, τέρμα εἰς τό Ὁμοούσιον τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἐφόσον ἡ νέα αὐτή αἵρεσις βοηθεῖ ὄχι μόνον ν' ἀνακηρυχθῇ "πρῶτος" ὁ Βαρθολομαῖος εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἀλλά καί νά προωθηθῇ ἡ Πανθρησκεία, μέσῳ τοῦ ψευδο-δόγματος τῶν "τριῶν Ἀβραμιαίων μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν," ἤτοι τοῦ Χριστιανισμοῦ, τοῦ Μωαμεθανισμοῦ καί τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ. Φαντάζομαι ὅτι ὁ ἀρχαίκακος ὄφις ἔχει στήσει πάρτυ μέ τίς τόσες ἐπιτυχίες τῶν τυφλῶν ὀργάνων του καί κυρίως μέ τήν συμπόρευσιν τῶν "ὀρθοδόξων" μέ αὐτούς, γιά νά μήν γίνῃ δῆθεν διοικητικόν σχίσμα, ἐνῷ ὑπάρχει ἤδη ἀπό τό 1924 καί διευρύνεται συνεχῶς τό ἑορτολογικόν σχίσμα καί βεβαίως τό σχίσμα πίστεως (Οἰκουμενισταί ἔναντι Ἀντι-οικουμενιστῶν)!!!

Το πνεύμα του κόσμου και το πνεύμα του Χριστού. --- Του Φώτη Κόντογλου.

Αυτό που γίνεται σήμερα ανάμεσα στον Πάπα και στον Πατριάρχη για να σμίξουνε ο Παπισμός με την Ορθοδοξία ή καλύτερα για να υποταχθή η Ορθοδοξία στον Πάπα, γίνεται με το πνεύμα του κόσμου κι΄ όχι με το πνεύμα του Χριστού. Και ποιος λοιπόν είναι ο κόσμος κατά το Ευαγγέλιο, και το πνεύμα του κόσμου;  Είναι ο κόσμος της αμαρτίας που τον λέγει η Γραφή και «παρόντα αιώνα». Κόσμος είναι το σαρκικό και υλικό φρόνημα που ό,τι κάνει το κάνει στόνομα του ανθρώπου και για τον σαρκικόν άνθρωπο, μη λογαριάζοντας καθόλου τον πνευματικό. Ο Ευθύμιος Ζυγαβηνός, που στάθηκε σοφός στην εξήγηση της Αγίας Γραφής, γράφει:

Τα «κεράτια» της Δύσεως δεν είναι τροφή θεοπλάστων ανθρώπων.

Φρονούμεν ότι το αίτιον εις το να μη βλέπωμεν διαφοράς μεταξύ Ορθοδοξίας και των έξω αυτής αιρετικών, είναι η απώλεια της αισθήσεως του καταυγάζοντος την Εκκλησίαν του Χριστού Θαβωρίου φωτός. Όσον απομακρυνόμεθα από την λάμψιν του, τόσον τα κριτήριά μας υποχωρούν. Και κατόπιν διαπορούμεν φυσικώτατα: Έχομεν διαφοράς; Ποίας;

Και όντως αι διαφοραί αίρονται, ημών κατερχομένων. Αλλ’ ο κόσμος, οι λαοί, διψούν δια Θεόν. Διψούν δι’ ελευθερίαν ψυχής υπέρ τα σχήματα και τα εγκόσμια ακάθαρτα ύδατα. Πεινούν δια τον ουράνιον άρτον της Ορθοδοξίας. Τα «κεράτια» της Δύσεως δεν είναι τροφή θεοπλάστων ανθρώπων. Είναι τροφή ζώων έστω λογικών. Αλλ’ ο Χριστιανισμός είναί τι πέραν της λογικής, είναι πίστις. Και η προσπέλασις εις την περιοχήν της πίστεως δεν γίνεται δια της λογικής, αλλά δια της καρδίας.

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ -- του Κων/νου Αθ. Οικονόμου δασκάλου –συγγραφέα

ΟΡΙΣΜΟΣ: Υποκρισία είναι η απόκρυψη των αληθινών αισθημάτων και σκέψεων, δηλαδή η προσποίηση. Υποκρισία είναι όταν λέω ένα πράγμα αλλά κατά βάθος πιστεύω κάτι άλλο, όταν φανερώνω ένα πρόσωπο αλλά κατά βάθος είμαι κάποιος άλλος. Οι τόσο κοινοί στο νεοελληνικό μας λεξιλόγιο όροι υποκριτής και υπόκριση προέρχονται από το αρχαίο ελληνικό θέατρο, όπου δηλώνουν τον ηθοποιό και την επί σκηνής τέχνη του, αντίστοιχα. Όταν χρησιμοποιώ την ηθοποιϊα στην καθημερινότητα και στις σχέσεις μου με τους συνανθρώπους, είμαι υποκριτής.

Η υποκρισία, με άλλα λόγια, είναι το αντίθετο της γνησιότητας και της ειλικρίνειας. Ένας άνθρωπος πέφτει στην κατάσταση της υποκρισίας όταν προσπαθεί να διατηρήσει μια εξωτερικά καλή εικόνα του εαυτού του προς τους άλλους, χωρίς ταυτόχρονα να φροντίζει ώστε και εσωτερικά να είναι αυτός ο καλός άνθρωπος που θέλει να φαίνεται ότι είναι.

Οι αρχαίοι Έλληνες ουδέποτε εκτιμούσαν την υποκρισία. Έτσι ο σοφιστής Γοργίας έλεγε: