«Εν τω ονόματι του Ιησού…» -- του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθηγητού Παν. Αθηνών

Βέβαια είναι αλήθεια ότι ή πρώτη σύλληψη, από το λογοκρατούμενο πνεύμα μας, της λειτουργίας της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού είναι συνήθως μια διαφάνεια νοησιαρχική. Τη διαδικασία της επικλήσεως συλλαμβάνουμε ως καθαρή νοητική λειτουργία. Αλλά αν βιώνουμε έναν ορισμένο βαθμό αγιοπνευματικής εμπειρίας, το πνεύμα μας, καθώς ανοίγει τις πύλες του για να δεχθεί την εικόνα της λειτουργίας της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού, δεν υποδέχεται μια παράσταση της διανοίας αλλά μια άγιοπνευματική «Θεία Λειτουργία», στην οποία εκφράζεται συνοπτικά όλη η δυναμική λυτρωτική παρουσία της ζωής του Κυρίου. Η επίκληση του ονόματος του Ιησού δεν είναι μια τυπική (μηχανική – ψυχολογική) επανάληψη προβολής νοητικών διαφανειών στην οθόνη του πνεύματός μας. Είναι αναμφιβόλως η έκχυση της συνολικής δυναμικής του σωτηριολογικού Του έργου στην καθολική μας ύπαρξη.

Πράγματι! Έδώ μπορεί κανείς να θυμηθεί τη διαβεβαίωση του Παύλου· «Ότι η αγάπη του Θεού εκκέχυται εν ταις καρδίαις ημών διά Πνεύματος Αγίου του δοθέντος ημίν» (Ρωμ. 5, 5.). Αν η αγάπη του Θεού είναι ο μονογενής Υιός Του, η έκχυση του Αγίου Πνεύματος στις καρδιές μας είναι η έκχυση της χάριτος του λυτρωτικού Του έργου σε όλο το χώρο της υπάρξεως μας. Ο απ. Παύλος, μ’ ένα νου βαπτισμένο σε απερίγραπτες ουράνιες εμπειρίες, μας παραδίδει συχνά έννοιες που δεν μπορούμε να καταλάβουμε άμεσα. Μπορούμε όμως να … υποψιαζόμαστε τί άπειρο βάθος «σοφίας Χριστού» υπάρχει πίσω από κάθε έννοια που είναι προορισμένη να προσανατολίζει το πνεύμα μας στη συνάντηση και βίωση του Χριστού μέσα μας. Έτσι η προτροπή του «αδιαλείπτως προσεύχεσθε» είναι μια ευαγγελική διαφάνεια μέσα από την οποία αναφαίνεται η «ανά πάσαν στιγμήν» λυτρωτική ενέργεια της αγάπης του Θεού διά του ονόματος του Υιού Του «εν Αγίω Πνεύματι».

HOW OFTEN SHOULD WE RECEIVE HOLY COMMUNION? -- by Macarius Notaras 18th Century Archbishop of Corinth

To receive Communion the usual two or three times a year is good and helpful, but to receive Communion more frequently is far better. Remember, the nearer a person comes to the light, the more light he gets. The closer he draws to the fire, the warmer he is. The nearer he approaches sanctity, the more saintly he becomes.

In the same way, the more often one draws near to God in Communion, the more one receives light and warmth and holiness. My friend, if you are worthy to make your Communion two or three times a year, you are worthy of making it more often, as St. John Chrysostom tells us, by maintaining your own earlier preparation and worthiness. 

But what does stop us from taking Communion? The answer is our carelessness and laziness, and we give way to these faults so much that we are not sufficiently prepared to be able to receive Communion.
There is another way of looking at this problem, too. People like this do not, in fact, obey God's commandment as they imagine they do. Where did God, or any one of the saints for that matter, bid us communicate two or three times a year? Nowhere is this found. Therefore we must be very sure that, when we obey a command, it is our duty to see that we are obeying it exactly as it says. That is, we must pay attention to the place, the time, the purpose, the method and all the conditions in which it should take place. Thus the good action that we wanted to perform will be perfect in every detail and well pleasing to God. 

Orthodox Hymns -- Oρθόδοξοι Ύμνοι απο το Άγιον Όρος

ΝΟΤΗΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ Δεν είναι πρόσφυγες αλλά ΛΙΠΟΤΑΧΤΕΣ ριψάσπιδες

***

Ο Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΝΟΤΗΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ Δεν είναι πρόσφυγες αλλά ΛΙΠΟΤΑΧ...":

+ Ιερομόναχος Γρηγόριος Ζιώγος

Εάν δεν μιλήστε εσείς τότε θα μιλήσουν οι πέτρες.
Η αλήθεια ακούστηκε από εκεί που δεν το περίμενε κανείς. Από έναν δεδηλωμένο άθεο.
Οι επίσκοποι του παλαιού και του νέου που είναι;
Κατά το είθισται στα πραγματικά προβλήματα τηρούν σιγήν ιχθύος.
Που είναι όλοι αυτοί οι θρησκευτικοί θεματοφύλακες να συσπειρώσουν τον κόσμο για το κακό που έρχεται;
Επιτρέπεται να βλέπουμε την αποκαθήλωση της Ελλάδας, την εξαφάνιση της Ελληνικής φυλής και  να σφυρίζουμε αδιάφορα;
Είναι δυνατόν να συντελείται αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο της Προδοσίας και οι πνευματικοί ηγέτες να μην έχουν κατεβάσει στην Βουλή την μισή Ελλάδα;
Δυστυχώς οι θρησκευτικοί ηγέτες έχουν συνταχθεί με την Νέα Τάξη Πραγμάτων, και μοναδικό τους διακόνημα είναι ο εφησυχασμός.
Η Δουλειά του Εφημέριου πολλώ δε μάλλον του επισκόπου, είναι να φυλάει τα πρόβατα.
Περιμένω άπαντες να με διαψεύσουν εμπράκτως.
ΥΓ
Συγχαρητήρια στον Νότη Σφακιανάκη, διότι αυτές οι δηλώσεις έχουν κόστος δισκογραφικά... το σύστημα προωθεί τους προσκυνημένους και εξοντώνει τους αντιδρώντες.
Αλλά ο άνθρωπος είναι Έλληνας και οφείλω να τον συγχαρώ, περαιτέρω του εύχομαι να γίνει και χριστιανός.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 15 Μαρτίου 2016

Αγαπίου και των συν αυτώ επτά μαρτύρων, Αριστοβούλου αποστόλου επισκόπου Βρεταννίας, Μανουήλ νεομάρτυρος του Κρητός (1654).

Ὁ Ἅγιος Ἀγάπιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Γάζα τῆς Φοινίκης, οἱ Ἅγιοι Ἀλέξανδροι ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο, οἱ Ἅγιοι Διονύσιοι ἀπὸ τὴν Τρίπολη τῆς Φοινίκης, ὁ Ἅγιος Πλησίον ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο, ὁ Ἅγιος Ρωμύλος ἀπὸ τὴ Διόσπολη καὶ ὁ Ἅγιος Τιμόλαος ἀπὸ τὸν Πόντο.

Αὐτοί, ἐνῷ ὑπῆρχε διωγμός, ἀπὸ πόθο γιὰ τὸν Χριστό, ἀφοῦ ἔδεσαν τὰ χέρια τους, ἀπὸ μόνοι τους προσῆλθαν στὸν ἡγεμόνα τῆς πόλεως τῶν Καισαρέων ποὺ τότε βασάνιζε τοὺς Χριστιανούς. Καὶ ἀφοῦ στάθηκαν ἐνώπιόν του, ὁμολόγησαν τοὺς ἑαυτοὺς τους Χριστιανούς. Ὁ ἡγεμόνας τοὺς παρακάλεσε καὶ τοὺς ἀπείλησε πολλὲς φορές, γιὰ νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα, ὑποσχόμενος ὅτι θὰ δώσει δῶρα καὶ ἀξιώματα σὲ αὐτούς, ἂν ὑπακούσουν ἢ θὰ τοὺς τιμωρήσει ἂν δὲν ἀρνηθοῦν τὸν Χριστό. Ἐπειδὴ ὅμως δὲν μπόρεσε νὰ τοὺς πείσει νὰ ἔλθουν πρὸς τὸ θέλημά του καὶ νὰ ἀρνηθοῦν τὴν πατρώα εὐσέβεια, τοὺς βασάνισε σκληρὰ καὶ τοὺς ἀποκεφάλισε.
Ἔτσι παρέδωσαν τὶς Ἅγιες ψυχές τους στὸν Κύριο, στὴν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης μεταξὺ τῶν ἐτῶν 284 – 305 μ.Χ.

π. Θεόδωρος Ζήσης: πῶς νὰ ἐπιτρέψουν νὰ ἀκουστοῦν τὰ ἀναθέματα, ἀφοῦ οἱ ἴδιοι θὰ ἀναθεματίζουν τοὺς ἑαυτούς τους

Tην Κυριακή της Ορθοδοξίας γιορτάσαμε τη νίκη κατά των Εικονομάχων και συμμετέχουμε στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εικονομάχων Προτεσταντών! Ὑπάρχουν χριστιανοὶ Εἰκονομάχοι. Καὶ ὑπάρχουν, ἐπίσης, καὶ δικοί μας ὀρθόδοξοι, συμπαθοῦντες τοὺς Εἰκονομάχους. Κι ἔχοντες κοινωνία μὲ τοὺς Εἰκονομάχους. Οἱ Προτεστάντες τί εἶναι, δὲν εἶναι Εἰκονομάχοι; Πᾶτε σὲ κανένα Προτεσταντικὸ Ναὸ μέσα, θὰ δεῖτε πουθενὰ νὰ ὑπάρχει Ἁγία Εἰκόνα; Τὶς ἔχουνε κατεβάσει. Ὅπως οἱ Εἰκονομάχοι, ἔχουν κατεβάσει τὶς Ἅγιες Εἰκόνες. Κι ὅμως ἐμεῖς εἴμαστε μαζὶ μὲ αὐτοὺς στὸ Π.Σ.Ε. Ἐκκλησία καὶ αὐτοί. Τοὺς ἀναγνωρίζουμε ὡς Ἐκκλησίες. Ἑπομένως τὰ ἀναθέματα ἰσχύουν καὶ γιὰ τοὺς δικούς μας, οἱ ὁποῖοι συμμετέχουν στὸ Π.Σ.Ε. Διότι, ὅποιος κοινωνεῖ μὲ τοὺς Εἰκονομάχους, ὅποιος ἔχει κοινωνία μὲ τοὺς Προτεστάντες, καὶ γι΄ αὐτὸν ἰσχύουν τὰ ἀναθέματα αὐτά, καὶ γι’ αὐτὸ φοβοῦνται, γιατὶ ἀναθεματίζουν οἱ ἴδιοι τοὺς ἑαυτούς τους. Πῶς νὰ ἀναθεματίσουν οἱ Ἐπίσκοποι, ἡ Ἱεραρχία μας –οἱ περισσότεροι, ὑπάρχουν καὶ μερικοὶ οἱ ὁποῖοι ἀντιδροῦν–, πῶς νὰ ἐπιτρέψουν νὰ ἀκουστοῦν τὰ ἀναθέματα, ἀφοῦ οἱ ἴδιοι θὰ ἀναθεματίζουν τοὺς ἑαυτούς τους, γιατὶ ἔχουν κοινωνία μὲ τοὺς Εἰκονομάχους· δὲν τοὺς ἀναθεματίζουν, δὲν τοὺς ἀποκηρύσσουν, ἀλλὰ εἴμαστε ὅλοι μαζὶ στὸ Π.Σ.Ε.

Τὸ κακὸ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς προδοσίας τῆς Πίστεώς μας διαρκῶς ἐπεκτείνεται καὶ διαρκῶς βαθαίνει.

ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΙΝΔΟΓΡΕΚΙΑ

Όπως δήλωσε πρόσφατα ο πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας στον ομόλογό του της ομολόγου Τουρκικής (Δημοκρατίας;) κύριον Δαβίδογλου, εμείς, Έλληνες και Τούρκοι, ξέρουμε να επιλύουμε τα προβλήματα καλύτερα από τους Ευρωπαίους!!! Ήταν προφανώς αυτή η πλήρους αυτοπεποίθησης αντίληψη του ελλαδίτη «μπασμπακάν» (πρωθυπουργού ελληνιστί) που τον ώθησε τον τελευταίο χρόνο στην υιοθέτηση του απόκρυφου σχεδίου «Τασία» βάσει του οποίου οι ορδές των εξ Ανατολών μουσουλμάνων για λίγο ξαποσταίνουν και λιάζονται στην Ελλάδα και μετά εξαφανίζονται (διακτινίζονται) στις σκοτεινές χώρες του ευρωπαϊκού βορρά. Έτσι για έναν ολόκληρο χρόνο αδελφωμένοι τούρκοι και έλληνες δουλέμποροι, λαθροδιακινητές, πλαστογράφοι, παρασιτικές ΜΚΟ με «διασώστες» και λοιπούς κομπογιαννίτες χωρίς σύνορα, αλλά και μια «θάλασσα» από βαρκάρηδες, μπακάληδες και θερναδιέρους των υπό τουρκική διοίκηση μικρασιατικών ακτών και των υπό ελληνική (ακόμη) διοίκηση νησιών του ανατολικού αιγαίου, πλούτισαν ανοίγοντας «πέρασμα στην Ευρώπη (Αβρούπα τουρκιστί)». «A passage» όχι «to India» αλλά «to Europe» για ένα εκατομμύριο αφροασιανούς που ξεχύθηκαν σαν τερμίτες στις χώρες των «κουτόφραγκων».

Από τα πρακτικά καί θεολογικά κεφάλαια Αγίου Συμεών τού Νέου Θεολόγου

Η απάρνηση του κόσμου καi η τέλεια αναχώρηση από αυτόν, μαζί με την αποξένωση απ΄ όλα τα υλικά, τις συνήθειες, τις γνώμες και τα πρόσωπα του κόσμου, και με την άρνηση του σώματος και του θελήματος, προξενεί μέσα σε λίγο καιρό μεγάλη ψυχική ωφέλεια σ΄ εκείνον πού με τόση θέρμη απαρνήθηκε τον κόσμο.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Γυμνές βόλτες στη Θεσσαλονίκη [ΒΙΝΤΕΟ 2016].

- Προσευχές και λιτανείες κάνομε κάθε μέρα, αλλά δεν εισακουόμεθα....

ΈΝΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ, από τούς μεγάλους, ξεκίνησε μια μέρα να πάη στο όρος Σινά, για να επισκεφθή τούς Μοναχούς που ασκήτευαν εκεί επάνω. Στο δρόμο συνάντησε έναν απ’ αυτούς, κι’ ανέβαιναν σιγά - σιγά συζητώντας.

- Βρισκόμαστε σε μεγάλη στενοχώρια, Αββά, είπε αναστενάζοντας ο Μοναχός. Έχει μήνες να βρέξη και μας έλειψε τελείως το νερό.

- Γιατί δεν παρακαλείτε τον Θεόν να σας στείλη βροχή; ρώτησε ο Γέροντας.

- Προσευχές και λιτανείες κάνομε κάθε μέρα, αλλά δεν εισακουόμεθα.

- Τότε δεν προσεύχεσθε, όπως πρέπει, είπε ο Πατήρ. Έλα, Αδελφέ, να κάνωμε μια προσευχή μαζί κι’ ελπίζω πως θα την δεχτή ο φιλεύσπλαγχνος Θεός. Στάθηκαν. Ο Άγιος Γεροντας σήκωσε τα χέρια του στον Ουρανό και έκαμε μια σύντομη, αλλά θερμη προσευχή στον Κυριο, να λυπηθή τα πλάσματά Του που υποφέρουν και να στείλη σ’ αυτά την ευεργετική βροχή Του. Δεν είχε προφθάσει να τελειώση, όταν πελώρια μαύρα σύννεφα μαζεύτηκαν στον ουρανό και άρχισε να βρέχη ραγδαία βροχή. Σαστισμένος ο Αδελφός από το θαύμα, που έγινε τόσο αστραπιαία μπροστά στα μάτια του, έμεινε πολλή ώρα σαν απολιθωμένος. Ύστερα έβαλε μετάνοια στον Αββά και με πολλήν ευλάβεια του φίλησε τα πόδια. Εκείνος πάλι αποφεύγοντας τον ανθρώπινο έπαινο, δεν συνέχισε την πορεία του, αλλά γύρισε πίσω στο κελλί του.

Ἡ Δύσις ἐπρόδωσε τὸν Χριστόν -- Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ὁ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης, θά ᾽ναι γιά πάντα, τό ἀρχέτυπο τῆς πιό ἀπαίσιας καί φρικιαστικῆς προδοσίας. Ἐνῶ ὁ Χριστός τοῦ δείχνει ἰδιαίτερη ἀγάπη ὡς τήν τελευταία στιγμή τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, «τότε εἰσῆλθεν εἰς ἐκεῖνον ὁ σατανᾶς» (Ἰω. ΙΓ΄ 27). Ὁ Παν. Τρεμπέλας, πολύ σοφά μεταφράζει καί ἑρμηνεύει, τό στίχο τοῦτο: «Καί μόλις ὁ Ἰησοῦς ἔδωσε τό κομμάτι τοῦ ψωμιοῦ στόν Ἰούδα, ἐπειδή αὐτός παρέμεινε σκληρός καί ἀσυγκίνητος μπροστά στήν εὔνοια καί τήν τιμή αὐτή τοῦ Κυρίου, ὁ Θεός τόν ἐγκατέλειψε ὁλοκληρωτικά. Κι ἔτσι μπῆκε μέσα του ὁ σατανᾶς καί τόν κυρίευσε». Θυμίζω τήν προδοσία τοῦ Ἰούδα, γιατί, αὐτό εἶναι καί τό θέμα μας. Καί μή ξεχνᾶμε πώς, πάντα θά ὑπάρχουν «Ἰοῦδες», ὅπως καί γιά τήν Πατρίδα, πάντα θά ὑπάρχουν «Ἐφιάλτες»! Δυό χιλιάδες, τώρα, χρόνια, διαδίδεται τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ καί φωτίζονται οἱ ἄνθρωποι σ᾽ Ἀνατολή καί Δύση. Ἦταν ἐντολή τοῦ Κυρίου, πού θά κηρύσσεται γιά πάντα καί παντοῦ: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη... διδάσκοντες αὐτούς» (Ματθ. ΚΗ´ 19-20), καί «κηρύξατε τό εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει» (Μᾶρκ. ΙΣΤ´ 15). Ἑκατομμύρια καί δισεκατομμύρια σήμερα οἱ χριστιανοί. Ἀλλά, πόσοι οἱ ἀληθινοί χριστιανοί; Αὐτό εἶναι τό ζητούμενο! Ἀλλά ταυτόχρονα, αὐτό εἶναι καί τό θλιβερό. Στή Θεία Λειτουργία ψάλλουμε καί ὁμολογοῦμε: «Εἴδομεν τό Φῶς τό ἀληθινόν»... Ἀλλά πόσοι κράτησαν αὐτό τό Φῶς; Τούς πιό πολλούς, ἴσως, τούς πῆρε στό σκοτάδι ὁ σατανᾶς, ὅπως τόν Ἰούδα τότε! Αὐτό ἔχει συμβεῖ καί μέ πολλούς χριστιανοὺς μεγάλων χωρῶν, ὅπως εἶναι οἱ λαοί τῆς Εὐρώπης καί τῆς Ἀμερικῆς, πού ἀνήκουν στή Δύση(Δυτικοί). Εἶναι τόση καί τέτοια ἡ θρησκευτική σύγχυση, ὁ ἀθεϊσμός καί ὁ πολυθεϊσμός τῶν αἱρέσεων καί τοῦ μουσουλμανισμοῦ (ἰσλαμισμοῦ), ὥστε, καθώς μεταδίδουν τά ΜΜΕ, ἔχουν ἑτοιμάσει καί τό δικό τους μνημεῖο οἱ σατανιστές, γιά νά τό στήσουν –καθώς ζητοῦν– ἀπέναντι ἀπ᾽ τό Λευκό Οἶκο! Ἄλλοτε οἱ Ἀμερικανοὶ εἶχαν στήσει τό μεγαλύτερο ἄγαλμα τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο. Τώρα, καθώς δείχνουν τά γεγονότα, ἡ Ἀμερική ἀντί χώρα τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Βίβλου, ἔχει καταντήσει χώρα τοῦ Σατανᾶ! Ναί! Ὄχι λιγότερο καί ἡ Εὐρώπη. «Χώρα τῆς Βίβλου» λεγόταν καί ἡ Ἀγγλία. Τώρα; Θεέ μου! Κατάντησε χώρα τοῦ Μωάμεθ καί τοῦ ἰσλαμισμοῦ. Καί μόνο; Εἶχε προηγηθεῖ σάν χώρα τοῦ μασωνισμοῦ, τοῦ σατανισμοῦ (τῆς μα- γείας), καί τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Τώρα πιά, σχεδόν ὅλη ἡ Δύση ἔχει –μέ εἰδική Γραφική λέξη– «πορνεύσει». Ἔχουμε ξεπεράσει πιά, τά Σόδομα καί τά Γόμορρα. Παντοῦ ἔχουν ἐπικρατήσει τά «πάθη ἀτιμίας» (λέξη τοῦ Ἀποστόλου Παύλου), καί ἡ πανσεξουαλικότητα σ᾽ ὅλες της τίς μορφές, ὥστε –πάλι κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο: «αἰσχρόν ἐστι καί λέγειν». Γιά τούς ἡγέτες τῆς Δύσης, ἄς ἀκούσουν τί λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος: «Ἀνδρός ἐπιφανοῦς καί πολλοῖς γνωρίμου πλημμέλεια, κοινήν ἅπασι φέρει τήν βλάβην».