Ποίους δε αδελφούς διέσωσας, αφού κατεστράφησαν διά της ολεθρίας σου κοινωνίας μετά της αιρέσεως;

 Τώρα που οι οικουμενιστές  καταστρέφουν κάθε τι το Ορθόδοξο, οι Μοναχοί και Μοναχές, οι Κανονικοί λεγόμενοι, αφού ο βίος των πρέπει να ρυθμίζεται υπό των ιερών Κανόνων, ποίαν απολογίαν θα δώσουν στον Θεόν διά την αδικαιολόγητον σιγήν των; Πώς θα αντικρύσουν τους συναδέλφους των ομολογητάς την ημέραν της Κρίσεως, όταν εκείνοι διά πολύ μικρότερα εξωρίσθησαν και ποικίλως εβασανίσθησαν, αυτοί δε ακολουθούν τους συμμαχήσαντας με την αίρεσιν επισκόπους των;

Βεβαίως δικαιολογούνται, ότι διατηρούν τα ιερά καθιδρύματα και ποικίλως ανακαινίζουν, αλλ' η καύχησις αυτή είναι ματαία και ανυπόστατος, αφού γίνονται αιτία να διατηρήται και μεγαλύνεται η αίρεσις. Παρομοίως εκαυχώντο διάφοροι ηγούμενοι έπί εικονομαχίας, κοινωνούντες με τους αιρετικούς εικονομάχους, προφάσει διατηρήσεως των Μονών και διασώσεως των Μοναχών, προς τους οποίους γράφει τα εξής φοβερά ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης:


«Ώ της πωρώσεως!, ώ της θεομαχίας! Χριστός ήρνητο... επίσκοποι περιορίζοντο... μοναχοί και μονάζουσαι, λαϊκοί, λαΐζουσαι· οι μεν τυπτόμενοι, οι δε φρουρούμενοι· άλλοι λιμοκτονούμενοι, έτεροι ξεόμενοι· ... έτεροι θανατούμενοι... και συ, ώ τρισάθλιε, αιχμαλωτισθείς στην ψυχοφθόρον κοινωνίαν της αιρέσεως και διαμένων εις το ολετήριον, ως πρέπει να λεχθή και όχι Μοναστήριον, κομπάζεις ότι είσαι καλά! ... Ποίον ναόν διετήρησας, αφού εμίανας τον ναόν του Θεού που είσαι συ ο ίδιος; Ποίους δε αδελφούς διέσωσας, αφού κατεστράφησαν διά της ολεθρίας σου κοινωνίας μετά της αιρέσεως;» (Ρ.G. 99, 1337C).


Καιρός να ανανήψουν Γέροντες και Γερόντισσες, και, ή να ομολογήσουν, ή να παραιτηθούν, διότι, αν δεν μετανοήσουν, ως τονίζει ο ανωτέρω φωστήρ, «ου χριστιανούς ηγητέον»!

Simonopetra Terirem

Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης - Η διδασκαλία της Εκκλησίας για τις προγαμιαίες σχέσεις - σχολιασμός στην επικαιρότητα

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

Που είναι ο εντός και εκτός Ελλάδος Μοναχισμός ;;;

Ο μοναχός δεν πρέπει να επιτρέπει την παραμικρή καινοτομία σε θέματα πίστεως, κατά τον Άγιο Πατέρα και μεγάλο μοναστικό ηγέτη, οργανωτή του μοναχικού βίου Θεόδωρο Στουδίτη. Δεν φοβήθηκε τις απειλές και τους διωγμούς των εικονομάχων αυτοκρατόρων και πατριαρχών αλλά μέσα στην Κωνσταντινούπολη, στον περίβολο, της Μεγάλης Ιεράς Μονής Στουδίου, οργάνωσε λιτανεία με λαμπαδηφορία χιλίων μοναχών, που κρατούσαν τις απαγορευμένες άγιες εικόνες στα χέρια τους. Δέκα χιλιάδες μοναχούς της Παλαιστίνης συγκέντρωσαν παλαιότερα στα Ιεροσόλυμα οι Άγιοι Σάββας Ηγιασμένος και Θεοδόσιος Κοινοβιάρχης, και άλλοι μέγιστοι μοναχικοί ηγέτες, και έσωσαν την Ορθοδοξία από την αίρεση του Μονοφυσιτισμού. Ποιος θα σώσει τώρα την Εκκλησία από την παναίρεση του Οικουμενισμού και την δολιότητα του Παπισμού;

Mητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ :

Ὁ Παπισμὸς ἐξορίζων τὸν Θεὸν ἐκτὸς τῆς ἁπτῆς πραγματικότητος ἀνέλαβεν, ὅπως ὑποκαταστήσῃ Αὐτόν, θέτων τοιουτοτρόπως τὰ θεμέλια τῆς ἀθεΐας, ὡς αὕτη ὑποστασιάζεται εἰς σύγχρονα συστήματα καὶ ἰδεολογίας. Διέστρεψε τὴν βάσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιολογίας διὰ τοῦ ἀτεκμηριώτου πρωτείου δικαιοδοσίας καὶ τοῦ ἀνιστορήτου ἀλαθήτου. 

π. Θεόδωρος Ζήσης-Βιβλιοπαρουσίαση παιδικού βιβλίου π. Νικολάου Μανώλη

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

Οικ. "Πατριάρχης" κ. Βαρθολομαίος :

«Οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού. Αιτούμεθα υπέρ αυτών το έλεος του Θεού, αλλ’ οφείλομεν ενώπιον Αυτού όπως επανορθώσωμεν τα σφάλματα εκείνων» (!!!), ανέφερε ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην θρονική εορτή του 1998.

Πρωτοπρεσβ. π. Θεόδωρος Ζήσης:

Θλίβεται κανείς και σπαράσσει μέχρι βαθέων, αναλογιζόμενος και μόνο την πατριαρχική ρήση, που θεωρεί τους Αγίους Πατέρες, οι οποίοι αγωνίσθηκαν εναντίον του Πάπα ως θύματα του Διαβόλου και αξίους της συγχωρήσεως και του ελέους του Θεού .
Αν όμως, ο Μέγας Φώτιος, ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης και πλείστοι άλλοι πολέμιοι των αιρέσεων του Παπισμού, είναι όργανα και θύματα του Διαβόλου, πρέπει να τους διαγράψουμε από τις δέλτους των Αγίων, να καταργήσουμε τις εορτές και τις ακολουθίες, και αντί να επικαλούμεθα τις πρεσβείες και την βοήθειά τους, να τους κάνουμε μνημόσυνα και τρισάγια, για να τους συγχωρήσει ο Θεός.

Με ελληνο-ορθόδοξη παιδεία στην Ευρώπη!

Κωνσταντίνος Χολέβας

Ενοχλημένος ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς από τις επιθέσεις αριστερών βουλευτών εναντίον της εθνικής μας ταυτότητας, αφιέρωσε μία σχετική παράγραφο κατά την ομιλία του στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης (7/9/2013). Τόνισε ότι ορισμένοι, δήθεν ευρωπαϊστές, βάλλουν κατά της Ιστορίας που διδάσκεται στα σχολεία και θέλουν να την ξαναγράψουν. Θύμισε ότι οι ίδιοι κύκλοι αμφισβητούν τη θρησκευτική μας παράδοση. Διακήρυξε ότι, για να είσαι καλός Ευρωπαίος, δεν υπάρχει κανένας λόγος να εγκαταλείψεις την εθνική και τη θρησκευτική κληρονομιά σου. Και δείχνοντας την απόφασή του να εμποδίσει την αλλοίωση της παιδείας μας, εστράφη προς τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμο λέγοντας: «Παναγιότατε, αυτά τελείωσαν». Πρόσθεσε δε ότι οι ευρωπαϊκοί λαοί σέβονται την εθνική τους ταυτότητα, ενώ, όποτε αποκόπηκαν από τις ρίζες τους, δεν ωφελήθηκαν.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Ούτω πρέπει να συμβαίνη και εις την επιθυμητήν και ιδεώδη κοινωνίαν: ο μεγαλύτερος να διακονή τον μικρότερον, ο μορφωμένος τον αγράμματον, ο σοφός τον απλούν, ο πλούσιος τον πτωχόν, ο περισσότερον μέγας είναι μέγας με το ότι είναι εκούσιος διάκονος πάντων. Όλα γίνονται συμφώνως προς εκείνον τον φυσικόν άμα και θείον νόμον του Θεανθρώπου: «ος εάν θέλη εν υμίν μέγας γενέσθαι, έσται υμών διάκονος, και ος εάν θέλη εν υμίν είναι πρώτος, έσται υμών δούλος» (Ματθ. 20, 26-27). Διατί; Διότι τούτο είναι νόμος και δια τον πλέον τέλειον άνθρωπον, τον Θεάνθρωπον Χριστόν, ο οποίος «ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι και δούναι την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών» (Ματθ.20, 28). Και πράγματι, υπάρχει μεγαλύτερος διάκονος του ανθρωπίνου γένους από τον πράον Θεάνθρωπον; «Εγώ δε ειμί εν μέσω υμών ως ο διακονών» (Λουκ. 22, 27), λέγει εις τους οπαδούς του, ως διάκονος ο οποίος διακονεί αυτούς με ταπείνωσιν, τους διδάσκει την θείαν Αλήθειαν, την θείαν Δικαιοσύνην, την θείαν Αγάπην, την θείαν Αγαθωσύνην, την θείαν Δύναμιν, δια να ημπορέσουν να γνωρίσουν και να νικήσουν την αμαρτίαν, το κακόν και τον θάνατον και να γίνουν, με θείον τρόπον, αγαθοί, αθάνατοι, αιώνιοι. Όχι μόνον ως σαρκωθείς άνθρωπος, αλλά και ως Θεός Λόγος. Ούτος ακαταπαύστως διακονεί τους ανθρώπους, δια του ηλίου, δια του αέρος, δια του φωτός, δι΄ ολοκλήρου της φύσεως, δια του σύμπαντος, τους διακονεί αδιαλείπτως και ταπεινώς, μόνον και μόνον δια να τους μάθη τούτον τον ύψιστον κοσμικόν και φυσικόν θείον νόμον, ότι δηλαδή το μεγαλύτερον διακονεί το μικρότερον, και μάλιστα με χαράν και αγαθότητα. Δια τούτο το θεανθρώπινόν Του στόμα είπε περί του νόμου τούτου τα εξής: «ο μείζων εν υμίν γινέσθω ως ο νεώτερος, και ο ηγούμενος ως ο διακονών… ότι πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται» (Λουκ. 22, 26. 18, 14). Εις την πραγματικότητα ολόκληρον το Ευαγγέλιον του Θεανθρώπου, από την αρχήν μέχρι το τέλος, ουδέν άλλο είναι παρά τελεία εικονογράφησις και ακαταμάχητος μαρτυρία αυτού του κοσμικού θείου νόμου, ή μάλλον παν-νόμου.